장음표시 사용
531쪽
σπλαγχνα δὲ αυτου λείπουσι ἐν τέο σωματι καὶ την πιμελην σκέλεα δὲ αποτάμνουσι, καὶ την ὁσφυν ακρην, καὶ τους ωμους τε καὶ τον τραχηλον. ταυτα δὲ ποιησαντες το αλλοσωμα του βοος πιμπλασι αρτων καθαρων, καὶ μελιτος, καὶασταφιδος, καὶ συκων. καὶ λιβανωτου, καὶ σμυρνης, καὶ των ἄλλων θυωματων. πλήσαντες δὲ τουτων καταγίζουσι.
ἔλαιον αφθονον κaraχώνντες. προνηστευσαντες δὲ θυουσι. καιομενων δὲ των isων τυπτονται παντες ' ἐπεαν δὲ α ποτυ- ψωνται, δαῖτα προτίθενται, τὰ ἐλίποντο των ἱρων.
doretis. - In seqq. cum recenit.
pro Christ. β. 12. png. 52 θ. 14.3,. 200, Di, ubi hunc morem dori
dot. Ae memorat Νosior hoe locoen, quae in Busiritico Isidis ma ximo sacro solemnia obire solent
n uxongoro in Commonit. Herodd. I. p. il 5, unde potiora hie adseri here placet. , Qui truncatum hoe pneto Oxontoratum auo et myrrha aromatibusquo rosertum hovom inlueuhri sesto Osiridis Isidi immolari eogitot, is mo quidem senti-ento non poterit ipsum Osiridem
mnii intum ot doinde arcinantibus conditum nori eogitnro. Nam quRE reliqua ndduntur in bovis sacrifieio, ea partim ad eombustionom pertinent, ut oleum, pnrtim ad fru- monta inventa vitesque euitas, ut Ρnnes mundiores, uvno passae.
Soquitur Diodori loeus I, 21, do hostiis Aouypti saeris, nddunturalia illis similia a priseis Atticis hominibus in Dii poliis saetitari solita, ubi bovis solemniter caesi rarianes communibus opulis comedebant bovisquo exuviis simulacrum ii gnoum circumdatum aratro iungebant: pertinent donique hue vol Mithriaca tibi bovem Abudad Mithras Persarum Oeeidit, atque Oxm aetati animalis eorpore excluduniatur gorminum vnrin genora, CRU-daqno in arisins Oxeroscit. Perniacto primo sncrifieio exoriuntur rogos aerieulturae inventores. Athenis Atti eis eo in munitor bovilla vo- sentitur saeri seu li, et post solemne sacrificium a bovis simul n- ero simulatae arationis initium fit. Busirido Aogyptiorum coetus sae bovem igno eonficit, posteaquainenosi eorpus implovit panibus et uvis atquo ngri pulturae nuctorem
Osiridom lugubriter doplorat. Quae omnin qui in unum eolligat et simplicitor intuoatur, is nullo negotio dispicini, quo haec pertinoniat,
nimirum ad orationis entiresas dee/arandas . undo vitae evitioris ini inducuntur. Indo nil mirum, in ann-
elyphis et pieturis sepulcralibris urbis Ilithyiao Aegypti ita exhiberi
Osiridom, ut aratoria instrumonia gerat in manibus: flagellula, rutrum s. ligonom, Vomerem Dornm- quo seminis plennm semonii taet-
532쪽
23 Tονς με, νυν καθαρους βους τους ερσενας καὶ τους 41μ σχους οἱ παντες Αἰγυπτιοι θυου , τας δὲ θηλεας ου σφι
dunt: optirum adponiant ei victimniarum reliquiis: pressius ad Herodoti verba roddera lieolr epulos facitin
ex iis . quae non eae vi limis relique
quod vortium cum feeundo easti e nia iunctum neutralem sonipor habeat
signifieation m , totum loeum sieroditi vult: -opulas saviunt ex iis,quao do victimis rolieta sunt , indequo noris tum modii h. l. passivi sonsu adhiberi contondit. At voro ipso pluralis ἐλίποντο satis docero Poterat, τα pro aceusativo nequo pro nominativo subiecti ex quo δείπετο exspoetandum suissot ne-eipi debere. CAP. XLI. e. e δε θηaitie οὐ ami nisti θυμω κ. x. a J Eiusdem interdieti mominit Porphyrius do abstiti. ahesu an. II, qui haud aliter at ino Hieronymus nil vers. Iovin. II, Thoe ad animalis utilitalom rosortadooquo raritatem. Nec aliter statuit Willi inson. Mannors see. ser.
I. p. 394. II. p. 194 seq. ad agriculturam respiciens, cui prospiei-ontos sa ordotes hoe nnimal quam maximo ita tuori striduorint, ut Isidi consecrarent ne quo mn inrisinerent. Quod magis consenta-nsum certe videtur, quam morem hunc, quo bovos maseulos macta rent, a Vaecis abstineront, indo ro potero, quod masculas victimas Om nino porsectiora et praestantiora antiquitus habitae fuerint, nil conatondit Scholi in t Studien d. ovang. Goisiliel k. Wiirtomberes. V, 1. p. 126. Vnluisse autom hoe institu
tum usque ad Constantii imporatoris tempora, ex Attianas. hist. Arrian. ad Monn h. cap. 56. Pax.
3I8 eolligi potest. Atquo Isidi sa
eras perhiberi unceas. nomo mirn bitur, qui ipsam Aegyptiorum snerorum ae religionis rationom perspexerit. Ut onim Osiridom Sol milli porhibebant, ita Isidom Ltinum testo Plutaretici do Isid. ot Osirid. cap. 52. p. 3I2 s. 525 Wytt.; qua
quando congressa su rint numina s. quando sol in domo tauri io eatus cum luna morit eongrossus stonorandi vis in torram rodundat. Genorationis voro univerΗRo symbolum est bos ne vae , ni nihil sit ahsonum illis numinibus hoe ani. mal fuisse consecratum. Sivo o L, idem intolligoro malis Nilum, iam Isis orit terra Aesistia, a Nilo exundanio vegetuin et quasi λε- eundnta, ut ait Plutarchus l. i. eap. 3η. pag. 366 A. Manet vae Isidis signum procreatricisquo naturas symbolum; βουν γαρ Ἀσιηδες εἰκονα καὶ γῆν νομίζουσιν. ut Plu- inretius seribit t. l. eap. 39. Png. 366. Igitur nil mirum sunt vortia Crougeri in Comm. Ner. Ρ . 123 eoll. 121. 1253 univorsas quasi pro-er tricis naturno bovem ae Vae
eam symbola suisso veteribus; ot quando in s mentivis sestis agriculturae vicissitudines a siderum meatu suspensas signifieabant porboum vel aratro iunotnm voi vaccae admotum: hoe ipso symbolo varias in partes eonverso etiam vita hnmanno orbem Et immortali tatis unimorum spem significatam voluisse. Non philosophieam diei-mus hie doctrinam, sed spem universam vitae r viviscentis ot vhor. tatis nunquam exstinguenda . Eadem nhortatis spos ostensa n Sibyllinis oraculis populo Romano in Dionysii Halio. XIV. 20. p. 60 Ex- orpti. a Mai. . Qua in ro nihil aliud Romani laeero quam Aegyptii apud Herodotnm II, 40. Illi
plaeensas in terram immis orant: hiptinea mundos in hopem . qui ipsis pro terra erat. - - Εquidem his
533쪽
illud unum addam: Iudaeos in his dissorro ab Aegyptiis, eum iuven- am rutam maetare iubeantur Nnmor. XIX, 2, quod eonsulto sic institutum videtur Sponeero II. 26, 2, do riit. Hebrr. pag. 485, quo Aegyptiis plano essent contrarii. Cf. Creugorus Symbol. II, pug. 93oi 04 od. teri. το γαρ της Iσιος αγαλμα - βου-κνοων ἐστιJ Isaee quo spectent, satis ex iis patebit, quas modo disputavimus. Atquo monet Plutar-ehus I. l. in Isidia buculae eornibus ornatas imaginibus veteros exprimero voluisso orbes Iunae salea tos. Ad oeulorum quoquo sonsum haoe traducta esse, eum Isidom et Osiridem, pro primigeniis bubus habitos, bovis ne vaceas vel eapitibus vel exuviis impositis, exhiberont, satis Constat. Hine frequens in Aegyptiorum anaglyphis Isis eonspicitur bueuino cornibus vel diseo eui eornua addita sunt, ornata. Cf.
Willi inson. Manners etc. sec. ser.
I. p. 366. 381 seq. III. planeti. 34. 35. Creuger. Symbol. II. p. 216 et Commenti. Horodott. p. ali. καταπερ Εaiηνες την Io υν γρα-τουσιJ Do sormn 'Io υτ es. I, I. γράφειν vel pingere est vol omnino
imagine exprimere atquo in tabulas. lapido reprclegensare. Ad argumentum cons. Eustath. ad Dionys.
'Aoγείων διαλεκτον, et quae alia de Io eiusquo signi sentions tesseraria disputat weletior: Dio Aeschyl. Tri-log. p. l2I AOqq. Nam Isidis atque Ius eadem soro symbola, idem
sero ornatus, eum, tesserarina ra
tiones si spoetes, utraquo dea sibi conveniat, quippe qua lunam indieari vulgo doeorent. Indo in Graocorum monumentis, vasis, aliis haud raro exhibetne Io virgo βοροκερως, vaceae cornibus instructar vid. Monumenti deli' Instituto areheolog.
γευσε tout Do discrimino, quod h. l.
inter optativum et sutiarum obtinet, eons. Maith. Gr. Gr. p. 977, qui verba epiariosis civ recto sic veristit: ..xpird schreerii h Hssen. Cf. IV. 07. Ad ipsam rem cons. Genes.
XLIII, 32, ubi legimus Aegyptiis
haud lieuisso cum Hebraeis comedere, eum inlo convivium pro sanum
putaretur. Quod si des Hebraois valuit, haud minus do aliis genti
bus valuisso consentaneum est. Toν ποταμον απι si sal tos πο-
et os intelligit Nilum, in qnem vaccas eoniici erodibile est eam ob causam, quod Nilo gonerandi vimeontinori putabant. Vid. noti. ad
534쪽
τοῖσι προαστείοισι, τὸ κέρας το ετερον ri καὶ ἀμφοτερα υπερέχοντα, σημηχυ εινεκεν. επεαν δὲ σαπρῆ καὶ πρωίρ o τε
ταγ μένος χρόνος, απικνέεται ἐς εκάστ νὶν πολιν βαρις ἐκ τῆς Προσωπίτιδος καλευμένης νήσου. ἡ δ' ἔστι μὲν ἐν τω Θέλτα περίμετρον δὲ αυτῆς εἰσὶ σχοῖνοι ἐννέα. ἐν ταυτη ω ν τῆ IIροσω Hτιδι νήσω ἔνεισι μὲν καὶ ἄλλαι πολιες συναί ' ἐκ τῆς δὲ
ιδρυται. ἐκ ταυτης τγῆς πολιος πλανέονται πολλοὶ αλλοι ἐς
απιασι scripsi cum Bro Iovio; cf. supra I, 104. xo κέρας το ετερον ῆ καὶ το αu-τ τερα υπερεχονταJ Ηaee verba ita explieanda censet Matthiao Gr. Gr. pag. 788, ut cogitando suppleatur εχοντας seit. ἔρσενας βους . Equidem malim ita accipero, ut prae- eodentibus τους Γρσενας Per RP- positionem adiecta existimentur. Cons. otiam Geister: I e Graece. nominari. absoluti. p. 2il. et vid. infra II, 48. lal coll. 66. Antigonus Carystius II ist. mirabb. 23 pandem rem prodens, ita loquitur: ωστε αντα τα κερατα της γῆς υπερέχειν. - Ad vocem βαρις cons. noli. ad II, 96. ἐκ τῆς IIooσωπίτιδος καλευαεννὶς νησovJ Inclusa est insula Sebennytieo et Canopico Nili brachio eumque sero ambitum, quem olim habuit, etiamnum haboro dicitur. Prosopiti iis nomi fit mentio II, bet apud Strahon. XVII. p. 1154 C. s. p. 802. Ac vel postea insignis insula eo, quod Athenienses Aegyptiis rebellibus auxilio missi hie a Porsis ob idoliantur. Vid. Thucydid. I, 10 l. 109. Aegyptium insula o nomen esse Pachati . copiosa
disputationa contendit Cham poli. l'Εg. Rous l. Ρhar. II. p. 162 seqq. In seqq. cum Schweigh. rescripsi προμετρον pro περίμετρος. Cons.
ubi nostro Ioeo legendum censet ' Aete ρι ηκιν, eum vox composita sit ox 'Aταρ s. 'Atώρ, 'Aθωρ, quod ost Aegyptium Veneris nomen, testante quoque Orion. apud Elymolog. m. p. 26 Sytb. p. 24 Lips., quodque proprio denotat noctem, Et ox hahi. quod urbem significat; vid. ibid. p. 20. 213. Quam sententiam qnod in dubium vocat Chamia poli. l'Egypt. s. l. Phar. II. PRg. 173, hoe nil ad mo pertinet, siquidem Horodotus h. l. diserto tostatur, Veneris templum sacrum esse in urbe Atarbeelii, et numi etiam arguunt eius urbis religiones perint inero ad Venerem. Illud ego vicissim in dubium vocaverim ipsius Cham pollionis, quod illam miram boum mne rationem ab Herodoto meis moratam corruptis demum religionibus Aegyptiis invaluisso arhitra. tur. Creuxer. in Comm. Herod. pag. 118. Tu vid. potissimum doliae urhe. citius rudera propo locum Cisbin - el - koum inveniri dicuntur, Rittor: Erdknndo I. pag. 819 oteons. Ι. do Hammer in Annali. Uiennens s. 1829. vol. XLV. pag. 20. Forbigore Handh. d. all. Geogr. II. pag. 796 seq., qui Vol propter nominia vim nil differro inter Atar-hoeliin et Aphroditopolin recte statuit, si quidem Atarbeehis Ataris s. Athoris Vonoris sed om s. domum significate do qua vocis significatione cons. quoquo Soyffarth: Boitrfige g. Κeuntniss etc. II. P.
αγιον hic, ut cap. 44., Consulto additum videtur, ad loeum insigni religiono cultum et consecratum deis clarandum. Monuit I.etronno in Jonmal dos Sav. l830. p. 424.
535쪽
In seqq. πονΤες. quod clam vi quadam in portodi sitio positum videtur, Nos nor in Chros tom. Grape. p. 22 imitari vult in παντα. prO-hanto Lnr horo. Sod iuro re pu-orunt edd. recenit. Vidimust modo Vonorem Argyptiis voeatam misso
Areor, i. o. NOetem, quae omnium, inuo in rerum tinturn sunt, Ρnron ost no e nitrix. Namque nox omni iam rerum semitin ot initia in soeontinoro putatur, ut indo omnia proveniant niquo originem eapiant. Quaro ot hos illi eonsocratus et illo mensis, quo Osiris periisso dieitne, Nilus roeedit et terra nud tur, nox longior sit, tonobrno ero neniit Ineisque An poratur ne inho-
Dodonaeorum religionilius Veneria Dionen nomino colobratur. Arguiteolrimbno nymbolum ni, on testari solitas, arguunt ni in , quae exponere longum est. Ad olus dono Ania eram insulam ox universa Aegypto horam masculorum devotio inniatur ossa: hominum Aegyptiorum endavera dou hebantur Momphim. h. o. in portum bonorum . si vo Abydiam . Vicinam insula o Bontorum,
ut Busiridom modio in Dotta. nlio- quo, tibi Nilnm traiielonii hiis eoo-moterin patebant. Istitiar armonia allieit et rotinet dea Athor, in eo oliam similia Vonori Libitinno Romanorum , quas funebrium rerum omnium praeson ex Dodona rum
saerariis in Latium pervenit. Eam autem Libitinam si ei unt quoad
possunt omnes, et dira non minus
h stur qnam Proserpina. quae quidqnid ad Oam pervonerit, roti-
tinet vero doa haee, quam ad Grae- eorum Vonorem reserunt, nil summa Aoeyptiorum numina niquo ex in finito spatio sPnsulit) emanasso dieitur aequo ne don aliora Sulo: quas tit lucem die inquo signissent, itti linoe dea, sive Venorem Riv Athor dieas, tenebras et noetem doeinrat , eadom ino etiam omnitius quae in rerum natura sunt atque in lueoni prodorint, pra sidere en- dom quo ni pro no nutriro portithotur. Indo ad I id om propiuκ accedit ea.dom quo foro habet attributa si vae
enm ne quo consecratam; noe ipsa alitor soro repraesentatur, rornibus
vel dixeo intor dnci eornua ponito, aliisque eonsimilibus boum Oretania montis adeo ino ipso eapito bovitio in atmeta: es. modo Hirti Atiliandit.
aut, quod infra II, 44 exstat. ιδον-
san. III. 15. I. 5 coli. g. 4, ubi
536쪽
ratur verbis ἔκτηνται ἴρον. ut mea quid om sontontia omnis nbsit anu tandi eausa. Nam intolliguntiar quientiquo Iovem Ammonium coluntot ad olus templum Thohanum porti noni. Nec magis in seqq. opus Ioelion o o σοι δε δὴ, ut idem Val. ehon. maluit, eum repetitis parti
151 ot do particulis μὲι et δὲ ita dupli eatis, ut in priori membro
μεν ponatur his, in npodosi asqno atque in proin si, in altero mombro δ1 his similom in modum , Horodcit. II, 26. 50. lo2, alia, quae attulit Woriar. l. l. p. so. Ionem ri hantim eiusquo tomplum Noster iam commemoravit I. 382 ubi do sorma μηβωεος et h. l. et II, 54 quoquo obvia diximus) eoin momorat ino in-
do eo Iovo formo, qui in Meroes insula eolitur et II, . 32 ubi de Iovis templo ot oraeulo in onsi Siisah).
hii Selim iithonnori Do Iovo Flammone Syntagm. I. Woilhur . t 840.)p. I 0 seqq. Qui dona, Thebis praΟ-cipuo enatus, qualis fuerit in Ao-gyptiorum Pantheo qnemqno Iocum in Aegyptiorum deorum ordinibus
ceperit, si quaeras. primaritim utique nomen fuisse, in primo doorum ordine reponendum, cortum est rsivo prosectum diens eo ox numin ,
an d omnium primitivum volunt in-doqno separnnt Num. Climbis s. Κnoph: vid. Bunsen Eeypi s Plneo in Univorsat Historv I. pag. 360 seqq. , sive unum idem ino habens numen, qnod spiritum diviniam s. montem divinam doelarsi additum que gerat quasi titulum Amtin i. o.
O mirum, non aper tim). Hoc igitur summum numen Solis globo homi-nthus indieatur ot ropra sentatur idemque omnis in rerum nntura vi-lao initia atquo incremonis In seeontinoi omnemquo rorum ordinem constituit, cursum Aurim per e e Iuni eiusquo signa absolvons os tuo ipsum annum nfforens et quaecunque per nnui eursiam in rerum natura fiunt o meiens: ita tuo in inseriptionibus prnodientur Amun Re s. Ra. i. o. dominus coeli, rex deorum: vid. Rciothr Goseli. d. Phialos. I. nott. pag. 94, qui idom dolioe deo pluribus exposuit p. 132soqq. 145 seq. et noti. p. 35 soqq. do soqq. Soystarth l. l. p. 97. Add.
saetum sit, ni Grao I hunc sumismum Aegyptiorum deum eum Iove, qui et ipso summus dotis de rum qno rex perhibebatur, contonderint Iovemque Ammonitim inde constituo rinti do quo plura idona Ilooth l. i. noti. p. 4 l. Emetiae David I. I. at II. li. 401 seqq. - Captemini ho ex loco coniecturam de nomorum Aogyptiorum origino ducit Π oron. Idoon et . II. 2. pag. 1la coli. 155. Nomos nim si spicatur singulon singula ad tompla saeordotum tuo colonias pertinnisso, quarum singulas singillos constituerint nomos, sua quomquo religione saerisque distinetum ab alii a nomis: ita ut qnotnomi, totidem saeordotum eivitatos s. eolonias primitus exstitorini. Quars Sesostrin nomorum divisio-nom instituisso diei. quia primias totius Aogypti imporium naetus sit. Tu vid. do nomis noti. ad II, 100. 164. υσι ρεος, τον δ' χιονDosv pIνω λεγουσιJ Cons. Herod. II, 144 seq., ibique noti. , alios locos ut laesam. Ae vora quidom historino patrem tradidisse, nee lapsiam esse, ni iis plaeet, qui Horodoto plus se sapore
537쪽
λεγουσι ' τουτους δὲ ὁμοίως απα-ες σεβονται. οσοι δε του Μενδητος ἔκτηνται ἱρον ῆ νομου του Μενδησίου εἰσὶ, oin δὲ αἰγων απεχόμενοι οἷς θυουσι. Θοβαῖοι μεν νυν, καὶ ο ι
δια τουτους ORDν απέχονται, δια ταδε λεγουσι τον νομον
τόνδε σφι τεθῆναι ' Ιωακλεα θελῆσαι πάντως ἰδεσθαι του Aία, καὶ τον Ουκ ἐθελειν ἐν θῆνm υπ αυτου. τελος δὲ, ἐπείτε λιπαρεειν τον Ιωακλεα. ἐκδειραντα, προέχεσθαί τε κριου , καὶ ἐνδυντα το νακος,
opinentur, nemo instias iverit, siniqua o de Osirido Asopiti enarrent,quao illi instituta sint Aacra, reis putaverit et eum iis composuerit, quae de Graecorum Diotiyso tradita necepimus. Ut enim Aegyptios talia a Graecis nee episse er dam, nunquam eontra antiquitatis testimonium a me impetrare possum; quod id om do iis qno quo dictum velim,
quae cap. seq. de Herculo Nnrraniatur, immerito dubita in a Valero in .Iahrbh. s. Philol. u. Paedag. Suppl.
naeris Mandosiorum cons. II. 46. Mendes urbs in inferiori Aostyptos. Dolia erat sita, ubi nune A,hmtin-Tanah a. Oshmo . Tinncs 'φακχέα θιλῆσαι πάντως ἰδε- σθω R. r. a. J Susseiat monuisso, quas h. l. proditur tabula. eam ad rationes physicas sidorumque mentum videri speetaro, siquid om -- lia istiusmodi tabulis a veteribu deelarata misso satis est notum. Cogitabant enim Horouloni solem vernalom, qui quotannis vere ineunte cursum suum coelestem instituero soleat, quo a terr n omnia semina in nitum edueantur at ad maturitatom pomeniant. Cf. CrouE.
Dionys. png. 146 seq. Quod ipsum in illud anni tempus ineidit, ubi sol versatur in arietis signo eoelesii , quod primum omnino fortur in Aegyptiorum Zodiaeo. quodque
hine etiam summo Iovis nnmine to seraria ratione indieatur. Indo Oxplieandum Iovis Amtin. qui ideo
appellatur) enput arietinum unaeum eornibus; inde etiam repetendus intorior sabniae. quam Herodotus profert. sensus; in qua quas Nereulis s. Hori, quas Iovis sint parios, intelligimus. Quare a voro minimo abhorret, quod Creng. Symbol. II. p. 20 3. 209 seq.) hie losseraria ratione indicari putat ineuntis veris sestum. Quin anaglypha Aegyptia illo landat, in qnibus talo quid exhibori putat. Add. Εmgrio Davidi. l. I. pag. 9I t Baur in t Tisi hing. Zoit christ fur Theolog. 1832. I. p. 42 seqq., 47 seqq. , qui ot ipso
ad siderum rationes hane tabulam revoeans do sesto cogitari possoeens ot . quod anni initio relebretur,neeodento simul piaeuli notione quod ariolis saeriseio pro hominum poeeatis quasi Oblati sci tomporo, quo novus rerum ordo ineipiat, do-olaretur. In nlia plano Ahiro vi-dotne Raoiit Rocheito in iis . qu nodo Herculo Aogyptio disserit 31m. do i Aend. d. Inscripit. XVII, 2. pag. 303 seqq.
538쪽
τουτου κριοπρόσωπον του Aιος τωγαλμα ποιευσι Αἰγυπτιοι
iam δὲ Αἰγυππίων 'Aμμώνιοι, ἐοντες Αἰγυπτίων τε καὶ
Uιος τωγαχμα v. x. i.J Hoc satis explicatur iis, quae paulo ante monuimus. Nam respicitur sol in arietis signo eoelesti versans. Inde tot Aegyptiorum anaglypha Iovem arietina saeto insignem repraesentant; inde vel Graeeis notus Iuppiternrietis capite atque cornibus . vid. Hiri: Uoher Gogenstitndo der MFpt. Κunsi ete. pag. 125 seq. Seyffarthl. l. pag. l42 seq. Iovem Ammo-tiem quod attinoi, do eius tomplo, quod Thebis est, vid. Strabonem XVII. pag. 815 s. 597 TEseb. Quo eum componenda est Deseripi. dei Egypt. Antiqq. vol. II. p. 25b seqq. Nimirum Iovis Ammonis templum hodiequo suporost in Thebarum reliquiis, meridi m vorsus prope Knr-nah. In eius sani aditu ntrinquo lo-enti erant arietes plurimi ex grandi lapide, quorum hodieque haud ita pauci rotiqui sunt. Recumbunt aphingum in morem, gorentes ante pectora dei anaglyphiana, in mani bus tesseras saeras. Ibidem anto magnum palatium supprest aphin gum genus grande, ita eompositarum, ut leonino corpori impositum sit eaput arietis. Vid. ibid. p. 207. 254. In quibus symbolis iisdem viri docti Oam sententiam inesse volunt, ut solis domiellium in signo arietis signifieetur. Nee minuου magnum
templum Latopoli Esno) residuum
Iovis Ammonis suisse suspicantur. Ae frequentantur in eo eius dei imagines, nee minus imaginos aphingis virgineo capito insignitae. Vid. ibid. vol. I. eap. 10. p. I. Creu- Eor. Comm. Herodd. p. 161 not. Hune donni sorma humana sed aristino eapito eorni husvo instruetumvol otiam ipsa arietis forma repra sentatum exhibent monumenta Thohana, quas Omnem eius cultum, saera, festa, alia ostendunt. Cf. Willi inson: Nanners etc. see. fier.
m. Ρl. 22. Nooth. I. l. noti. p. 94. A quibus ita diseedit Bunson I. I. pag. 369. 334 seq., ut doum arietis eapito instructum esso statuat Νυ . Xtim. Aneph, mnubia Thebaidis
deum, diseernendum a Iove Ammonio, quem Thobarum deum esse vult. υμμωνιοι, ἰοντες ΑἰγυπYιων τε καὶ Almonooν αποικοι v. x. 1.J ADR-glyphis haec prohari eonsot Hirt. l. l. pag. 126. Quippo apud Am
periri, quae non nisi o Thebis illuc afferri potuerit. Ex Herodoti autem loeo hoo eolligit Heeron. Idoen Ete. II, 2. pag. 933, unRm primitus vidori fuisso Aethiopieam atque Aegyptiam linguam, aut certo
cognatam, ex uno eodomque sonio deductam. Documento sunt tompla, notae hieroglyphieno, anaglypha in Aethiopiae regionibus, quae nuper Aegyptiis simillima inventa sunt. Cons. noti. ad II. 29. Aetestatur recentissimus peregrinator de Minutoli Reiso gum Tempei ote. p. 94 et Nachirago Eur Reiso ote. pag. I ) etiamnum Ammoniorum linguam mixtam vidori ex Aethiopica et Aegyptia, Ammonios quo ipsos repraesentaro physiognomiam, quam di eunt, vere Aethiopieam, Aegyptiisque esso mngis rubros. Noe omisit Horodoti testimonium Hon-rielison. sdo Phoonteis sahul. parι. II. pag. I goq. Havn. 18273, quo monstraret, ab sodom saeerdotum ordine, eui Aethiopia instituta eullumquo debeat, Aegyptum quoquo
deos suos ac sacra accepisfie, ne
primo quidom Thebas, ubi illi sa
cordolos eongodorint, per universam Aegyptum mox dolati. De Iove Ammonio hoc eiusque sedo in m
539쪽
σφι τὴν ἐπωνυμίην ἐποιήσαντο ' Auουν γὰρ Αἰγυπτιοι καλέουσι τὸν Αία. τους δὲ κριους Ου θυουσι Θηβαῖοι. αλλ' εἰσί σφι ἱροὶ δια τουτο. αι ῆι δε νὶμ ερρὶ του ἐνιαυτου, ἐν ορτῆ του
Aιος. κριον ενα κατακοήναντες καὶ αποδείραντες, κατα τω τὼ ἐνδυουσι τωγαλμα του Aιος, καὶ ἔπειτα αλλο αγαλμα Πρακλεος προσαγουσι προς αυτο. ταυτα δὲ πιλιήσαντες τωτον -
ται οἱ περὶ τόν ωον α παντες τον κριον, καὶ ἐπειτα ἐν ἱρῆ λ κρ θαπτουσι αυτον.
Gais s. mutavimus in Aμουν, auctoritato libri Sebollershemiani ipsius quo Eustat liti ad Dion. Perleg. vs. 2il. - Nec aliter eod. Paris. Iam ia
p. 302. Atquo hanc scripturam veram pronuntiat Iablonski II, 2. p. tui; seq. et in Voee. Aerapi. p. 30seq. Eandem servavit Plutarch. de Isid. st Osirid. ens. s. p. 354 C. lubi ititor nita haeet ιδιον παρ' Αἰγυπτίοις gi suci et OD Uιος εIναι seil. pleriquo putant) τον υ μουν, οπαρώγοντες ηuεις υμμονα λεγομεν κ . T. a.J duas huius vocis oxplicationes proferens, alteram Manotho Dis, Hoeataei Abderitas alteram. Alia tentarunt recentiores; vid. Inisti lotis hi I. l. ibi t. To water. Quas lites diremit nuper Champollio in libro: i Egypto s. los Phar. I, 2lzseq., qui Ao in texieo Coptieo biblioth. reg. Paris. reperisso testatur, eam significarer gloria. relanitido , sublimia. eam quo appellationem reele cadere in principem deorum Aegypti omnium. t Endem quoquo affert II hiemanti in Philolog. Aegyp t. p. II. l Atque Iablonstitus in Panth. II, 2. g. 5. 7 Aotin aecipiens tanquam tacidum, hunc Ammonem Thebarum dicit esso introitum solis in signum arietis, i. e. primordia voris. Obloquitur Iomardus in Dos ripi. de l 'Εg. I, 3. p. 16 AOq. negans in ariete antiquitus
veris initia s. noquinoctium vernum fuisse: in tauro potius suisουε. COD-iinotur haec res eum universa ratiotio Francogallorum, qui nuperdo Zodiacis per templa Aegyptio. rum vetusta obviis disputarunt quam ego diiudieare nee volo, nec si velim, possim. Crouzer. l. l. p. l50. 160. In hieroglyphicis notis nomen seriptum invenitur AMNi. D. Amon s. Amtin: cs. Parthoy ad Plutarch. l. l. p. ia T. Quod non tam ipsius dei nomen sed titulum potius ot additum vel praedientum esse roeto vidit Wilkinson. Mannersete. Aee. Eor. I. p. 24s ad Manethonis auctoritatem aecedena apud Plutarchum l. l. Explicaniis xs πι- κρυ ιενον, i. e. Dccutitim, non aper- tim. Atquo hane interprolationem uniee Voram eκso atque ipsius πο-
eis etymologia plane eomprobari ex Coptiea lingua ostendit Rooth. l. l. noti. p. 35 seq. Neque aliter explieat Iamblielius i. supra l. Quo magis miroris, quod nuper seripsit ostiurn Transaett. os tho royal so-eiety os Liter. aee. ser. II. p. 307seq. Monumentia history os Εgypt. I. p. 340 seq. doum Aegyptiorum Amun nihil aliud osse Disi patriar. etiam Ham, Noachi filium, intor deos relatum, Aegyptiorum suum genus inde deducentium abavum
se tu diximus ad II, Gl. - Aevido quomodo arietem eaedant Thohani et eundem tamen plangant. Nimirum enodunt haud dubie ad significandum transitum solis, plangunt propter Osiridem, utpoto euiusqnnodam imago aut partieula in eo hirco obtorii. cr. l. l. p. 160, qui idem postea haec adscripsit: ,, Ad hibol haec Inghirami in Monumenti
540쪽
Ηρακλεος δὲ πέρι τονδε τον λογον mi ουσα, οτι των 43 δυώδεκα θεῶν. του ἐτερου δὲ πέρι υρακλεος. τον Ελλθνες
Etrusehi ad in h. 45 do' vasi filii lipag. 444 s q. Ad mortuorum res haec sacra spectasso, eodemque otiam Ammonis statuas pertinere quotannia transportatas existim ni
rum at una in sole inibus itorianis das resori quoque munus eorum sn- ordo tum , qui παστοφοροι appollantur.
reddunt Ioeti viri. Melius Sehweigh. sepulcrum, eum Herodoto sit conditoriam s. eamera, plurium nr- earum eapax et areis reeipiendis do-stinata, monento Creuger. in Comm. Horod. p. nT. Cf. Ilor. III 16. Spe-etant voro haec ad animalium post mortem consecrationem, de qua vid. D it. ad II, 65.
nune receptum oti. Classicus Uerodoti loeus do tribus doorum Aegyptiorum ordinibus exstat II, 145eoll. II, 46. Et alii quoque scriptores deorum ordines commemorant, singulosquo doos, qui ad quemque Ordinem pertineant, asserunt. Nam primus ordo octo est deorum, alter duodeeim fuisse perhibetur, o priori scilicet ortus, cum tertius o secundo pariter Originem dueat. Do primo deorum ordinoos. nott. ad II, 40. Quod ad se. Eundum, cui Hercules adseribitur, Ordinem portinat, hoe, Iablonahio Protegg. ad Panth. p. 74 aeq. Interprete, sie aecipiendum erit, ut ad priorem Octo deorum ordinem quatuor ad loeti fuerint, undo haee summa exstiterit. Sol enim quadrifariam respieitur in utroque et aequinoetio et solstitio, unde quatuor exsistunt dii Ammis set quodammodo Horeules . Sem), Horus, Serapis, Harpocrates. Nam hoe nemo sero Nescit, Orientalium religionum paululum gnarus, Varias unius eiusdemque numinis viros in singulas formas totidemque personas dividi, ita ut ex quadruplici solis conditione ae statu quatuor quoquo solis dii quasi emationi, in unum eundemque solem denuo revolvendi. Quo rectius opinor iam erres Mythongeaeh. II. p. 372seq. do octo Cabiris cogitavorat quibus alia quaedam numina a Meesserint. Et eousor, quae de his disserit Creuetor. Symbol. II. p. 48 seqq. 237 seqq. Od. teri. SoγffarthrBoi trEgo E. Icenninis d. Lit. Et .
d. Aegypt. III. p. IG. Qui postea in singulos Aegyptiorum deos inquisivit eosque ex ipsis Aegyptiorum monumentis demonstrare studuit Williinson, is ipse admonuits Manuers Ete. sec. Aer. II. P. I seqq. , perquam difficile osso singulos seis eundi ae tortii ordinia deos eorto
constituere eorumque nomina accurato indieare. Do emanationibus deorum, quae dicuntur, hie cogitandum esse nemo non videt. Itaqueox quatuor diis primitivis et oeto illis diis, qui primum ordinem Constituunt, alterum duodeeim deorum genus emanat; ex his tertium progreditur genus doorum, qui singuli ex diis antecedentis ordinis nati
seruntur, vix a curatius o monumentis atque notis hieroglyphiei seogniti. Vid. ROeth. l. l. I. pag. 131 seqq. noti. p. 146 seqq. Gravius illud est, quod Herculem, euius vix simile quoddam nomen effigiemus ex Aegyptiorum monumentis adhue erutum invenitur es. Partho ad Plutareh. Do Is. et Osirid. p. 210 seq.) ad nitorum deorum genus Nostor ot hoe loco et infra II, 145 rotulit; nam si Hereulem eum eo deo, qui Arveris voeatur, eonventro dixeris, ad tertium potius deorum genus reserendus videbitur, aut Osiris, qui est frator Arveridis, nd a eundum ordinem erit adscribendus; quod negavit Noster II, 145. Vid. do his accurat disputantem Booth. l. l. noti. P. iliu - 161, qui alia monet adhue