장음표시 사용
551쪽
nd hi reos roserenda sunt, o quibus unum potissimum esso nit Noster, qui . quando suo it mortuus, mulis tum iugentur a Mondosiis. Ita tuo equidem nil in Herodoto, cuius oratio quibusdam haud satis Oxpeditantquo dilueida est visn, mutandum censoo; maximo vero displieo l. quodppo or αμολοι Sohao rus olim reis posuit οἴ κοχοι, ut intollienninrhiret eornua non hahentes, coli. Theo-
erit. VIII, 5l cum schol. ωαχεεται δε - ΜένδηςJ De re ipsa iam supra monitum. Attulit Crouaer. Symbol. II. p. 1003 ex Hieronym. adv. Iovin. II, 6. T vis quo nomine invenitur urbs in in soriori Λompto atque Domus , quemn Mondosio Noster distinguit II 16 M Aostyptiorum lingua hireum signis ensso, eum niti tremis tirhem hoe nomino dosim nri conton dant, ipsoquo Cham pollio insti ne signi-seation om in hae voco inesse sinisinat. Quas quam incerta sint, monoro vix opus. Propius hue sportat, quod observat R. I. Fruin Do Manethon. Sohennyt. pag. 97), e cuius soniptitia .. ὁ τρώγος, qui partieulis τε - καὶ cum Pane arctissimo eoniungitur, non quivis hircus est, sed illo pia O ti στα et ιιιώ- ιιενος. de quo pnulo anto sermo
suorat. Sie nihil ni iud Horodotus dlxorit, nisi hi reum doo Mondo ti
anto Omneis sacrum eodem nomino,
quo ipso dotis, ab Aegyptiis vocn-
κετoJ Stnegor. Prnotat. Ρng. XII. prist ronto inseri vult 3 i. Libri vetu Ati non addicunt. Ipsa verba Grne nolim si e Latine redditat hoc in os eniarnsionem 1nmimon perveni , n recentioribus interprotibus molius hune in modum Oxpressa sunt: hoe seon-enbitias intellieitiir hi rei ne mulio ris palam laetus) ad hominum noli iam pernenti. Intilonstitus olim vortorat: huiusque rei nidendae hominibim evinoem est. Ae deniquo Aemilius Portus ita loci sonsum expresserat: hoc in hominum demonκIrmionem uenu. idost. hominibus innotui . ita ut omnes hoc indiciarent ae demonstrarent.
locum quam maximo pertinent loci Plutareti. do Isid. ot Osirid. rap. 5. pag. 352 et cap. 8. pag. 353 F. quem ex Mnnothone d promptum osso consimilis Aoliani N. A. X, 16 doeot loeus: Add. Procl. in Ilo Aiod. opp. et I . z67 Vol. III. D. 345 Poeti mitin. Gr. Od. Gaissord. sit 'rino at in assert Loemnus nil Horapollin. Hieroglyph. p. 334. No-
552쪽
quo Anno attinet hic rosorro reliquorum scriptorum testimonia tum do Aogyptiis, tum do aliis nutiquitatis gentibus sues nversantibus, aut varias enum ornro onusas ab illis proditas, eum abundo hoc laeerit Bochari. . Hieroanio. II, 57. pnu. 02, eui nunc a M. Movers: Iaio Phoenia. I. p. 218 soq., tibi divorsas antiquitntis roeonset gentes,
eonsuli vult Goson. nil Iosai. LXV 4. p. 278, qui Iudaeos ses. Lovit. XI. I Deutor. XIV, ου) in suili carnonversanda minus valetudinis curam habuisso, sod sinitimarum gentium, Aegyptiorum, Arabum, Phoeniet mmorem Aeetitos esse statuit. Quam nutem moris causnm habuerint otalino gentos ot vero potissimum Aegypti l . vixdum certo indiearo lico hit. CL Nooron. Ideon II, 2. pnu. 15l ot Bol,lon. Ind. II. p. ina. Ad sani intis inondao ration os en omsuilem sapientor interdictam Ao- styptiis revocat Willi inson. Mannorsote . sec. sor. II. p. 181 idom qnootiam apnd Indae μ valuisso atquendlino valoro apud Christianos homines Ahossyniao eontendit: suom indo Aegyptios immunditioi et pra-vitutis Euiusvis symbolum sedem quo aptam animis impiorum hominum habilisno addit. Movers l. l. p. 2 is seq. religionis potissimum ratio-nom haberi vult ox qua in saeri Aquid om nninantibus numerarint suom sod malis ac noetvis diis s. goniis Typhoni. Marti . aliisὶ consecrarint indo illo summo odio et contempluporseeuti sint: undo nil mirum, voladhue talom opinionem do suo pororiolatona osso propagatam. Atquo
affirmat Latio in libro supra ad II. ar) laudato I. p. ll2. carnem
suilom nil hue severo interdictam osso
iis Aogypti ineolis, qui Motin modi nera sequuntur. Add. Ghillanyi Monschonops. d. Hobr. p. 30 i. 463.
ling., qui idem locutionem aliquotoxemplis illustravit. CL Herod. VII, 30 ibi ino noti. Portitioni voro hae vortia ad se q. ἀπ' ων- es. II, 39. clo) εω τὴν et eum his araeto cohiungenda sunt, eum 'sontoniatia lineo sit: . si quis eorum sαὐτων se. Αἰγυπτιωνὶ vel transeundo to tinorit suom. statim nee odit ad flu mon Nillim in quo rum cum laxis
insori vult particulam κικὶ ut sonsus sit: quamnis indigenae sint. Sodnihil opus hae partieula, quam scripti libri non agnoscunt. Do ipsis anhuleis qui etiam momorantur II,
ptios, alia nitorum seriptornm testimonia snppeditnbit Boeliari. Ilio rogose. II. 57. p. 707. Ae tenondum ost, agriculturno promovenda ot inendao causa, cui maxime nΗ- suptam et adstrictam volutirint An eordotes logislatores gentom Aegyptiam, vitam pnsiori tinna atquo no-mndieam reiici, ut adso infamia quadam nototitur ii, qui hule vitaozonori sese dienrint, quoniam in neris rito colendis sodibus quo firmis eapiendis omnis consistat rolpoblieas salus atqns ordo, qualom saeerdotos illi maximo foetarentur. Plura Hooron. Ideon Il, 2. Png. 150 seqq. eoll. 150. Cons. etiam Willi inson. Mannera ete. I. p. 23s.
553쪽
των , αλλ' ἐκδίδονταί τε οἱ συβωτω καὶ α γονται αλλήλων. τοῖσι μν νυν αλλοισι θεοῖσι θυε ιν υς ου δικαιενσι Αἰγυπτιοι, Σεληνη δὲ καὶ Βιονυσω μουνοισι του αυτου χρονου , τῆ αυτῆ l27 πανσελήνω, τους νς θυσαντες πατέονται των κρεῶν. διοτι δὲ τους υς ἐν μὲν τῆσι ἄλλIσι ορτῆσι ἀπεστυγήκασι, ε ii δὲ ταυrri θυουσι, εστι ιιεν λογος περὶ αυτου υπ' Αἰγυπτίων λεγοιμενος'
quorum librorum consensu probalam retinui, lieot Bredov. Ρng.a20. ἐκδι3ocirαι rovocandum Cenia soni. Cons. noti. ad I. 200. Ad ipsum 'armam tum quod rittio et, portinet hoc nil Aegyptiorum ordines, quales Noster roconsol II. 164 ita Reparatos, ut nullum insoriorum ordinum commercium cum superioribus , neque ullum eonnubium lo- eum habuerit. 1ήω,1 δε καὶ Ῥιονυσφ μουνοισι M. T. 1.J Hoe uno loco quod Horo dotus Lunam resori intor Aegyptiorum numina aeque ae Solem II, 111, Graecorum sex moro si e loeutus ossovidotur Grn eum deae nomen ad id Aoraptiorum numen transferens, quod natura sua ad Graeeao huius dono vim ne potestatem maxime ne eoderot: ut adeo Iinoe Luna ab
specio, qua in huius urbis monu montis doniti Fiben, quae dicitur, ro-prnesontatam videmusr hule vero suos osso mactatos vel inde eot- ligas, quod in sopulcro sae ordotis, qui princeps prophetarum Vocatur, inter eiusdem possessiones praeter alia animalia eommemorantur suos imo. Monuit Brugselit Iloisoborichi. nus Aegypt. p. 223 seq. Grao- eos haoc ros advortisse videtur, Riquidem auetor est Aeliantis N. A.
X, 16, Aegyptios semel quotannis
Lunae suom sacrificaro solit a esse; cuius moris causas, tum ab aliis tum ab Eudoxo prolatas idem subiungit. Mnximo vero hue portinet Plutaretii loeus do Is. ntque
Fruini Do Manethon. Sebennyt. P. 14t seq.), ubi suem rosori sacerdolos oxistimaro animal n saeris alio num, quoniam maximo ei sat luna deeroseonte eiusdemque lae hihon tibun lepram asserat ni tuo neabiem. Quod vero somol in plenilunio suom Aegyptii mactent comedantqne, hoc ad Typhon om speetare, qui plena luna suom persequens ligneam ar- enm . qua Osiridis eorpus inclusum morit . inuonerit illud ano disieeorit.
quom Herodotus religiono impoditus proferro noluit. Spectat vero huc, monente cr. is umbol. III. p. 332 od. see. coli. IV. pag. sa od. tori.), imago viri cum suo, qua in Zodiaco Tentyrorum eonspicitur. spoctant hue Graoeorum snera, quinaeotii in sesto suom hirci loeomaetant, eodemque soro roserri posso videntur sunm sacrifiein in Cororis mustoriis usitata. do quibus plura idem Cr. l. l. IV. pag. 289 ot assiseq. Od. tert., qui ad h. Horodoti locum linoe praetoren adseripsi ir, Eustathius ad Odyas. XX, 15nseqq. p. 727. 42 ed. na . attendoro nos iubet in fonto n uno Lunae trea
554쪽
θυρεων σφαξας εκαστος διδοῖ αποφερεσθαι τον χοῖρον αυτωτω αποδομενω τῶν συβωτεων. τὴν δὲ ἄλλην ἀνάγουσι ορτὴν τω AEOνυσω οι Αἰγυπτιοι, πλὴν χορῶν, κατα ταυτα σχε δῖν
πάντα Ἐλλ σι. ἀντὶ δὲ φαλλῶν αλλα σφί ἐστι ἐξευρημενα
l86. Verba ure ἀσθενειης βιου bono
Wos sol in gins roddit: propter es fialem et victus lentititium. ut IV, 135.
VIII. 51 1. 85. Idem addit στω - τίνας υς sarinaeeas suos) hie poni sicuti bovem sarinaestam in Cyκicenorum sacris up . Plutareti. Lu
miloni morem Sehwoisthaei ero teste
tangit Suidas iti Ἀβδομος βους.
Parvas hestiarum figuras sarinacea in votorum Aegyptiorum sepulcris involitas, sacrificiorum loco ut videtur oblatas. apto hue resori Wis-kinson. Muniwrs ot c. see. Ser. II.
veru, quae festum anteeedit ut ro-oto tutorpretatur Schweisthaeusor. Admonetit Apaturiorum sesti do quo I. 147 . ubi primus dios vo eabatur Uoρπια a eoena solemni, a singulis gentibus familiisvo vespere instituta. Do quo prneter Hesychium ae Suidam s. v. 'Aπατουρια cons. Atheti. IV. pag. 171D Animadverss. t. II. pag. Gla Seliis h. Pollux Onom. VI, 102. De αποδοσθω uendere o . I, 70. In soqq. την αU.ην λοτην cavo accipias: alia Amis Arum Dionysia, cum Aint reliqua eiusdem festi solemnia, mononte Schweighae ero. πλην χορων. κατα ταυτα σχεδὰν πάντα ElanmJ χορῶν meliores scripti exhibent libri, quorum auctoritatom seeuti sunt recenti. edd. , PrObanto Studero in orat. Bortia nnuo 1830 habita do Horodoti fido etc. p. 56. χοιρων ex Aldina aliisque codi-eibus tonuit Wossolingius, cum sensus sit alia Aegyptiorum Dionysia a Graecorum Baechnnalibus vix disserro, Endomque vidori exceptis sui-bus πλην χοιρων), quas nimirum illi in Dionysiaeis sacris non ud-hibitorint. Sed praeter meliorum librorum auctoritatem illud tonondum in Graecorum saeris, ut paulo anto diximus, Dionysiacis utiquo commemorari sues cons. schol. ad Aristoph. Ran. 341 ibiquo Spati-h m. , easdomquo erebrius conspici in vasis pictis, quno ad Dionysi eultum portinentia in Graeca magna reperta sunt. Vid. Cro . Symb. III. pag. 332 ed. sec. seq. Quare retinendum χ ο ρ ω' praesertim cum
555쪽
sequentia quoque verba pam lectionem commondaro videantur. In choris enim difforro Noster ait Grao- eorum Dionysia ab Aegyptiis, statim tuo subiicit, quae eo pertinonis olein Dia de phiillis, utriquo genii hilud parin. - Praetor nnaglyptia et picturae ad ταλχον pertinentes
multae visuntur in monumentis Ao-gyptiis praesertim Thohateis, inprimis in palatio propo I nrnali ot insopuleris regum. Vid. Deseripi. dei'Εg. II. p. dit seq. et cons. etiam Wyttonhach. ad Plutareh. do Isid.
stum phallicum, Osiridi eons era. tum , comparat tuo cum Phalloplio-riis Graeeorum, adso ut imagines phallieae ad Osiridem referri deho-nnt. At vero Osiridis figuras phallidas in Aoraptiorum monumentis reperiri nouant, in quibus quae huiusmodi figurae eonspieiantur, eas Apoetare putant ad eum diem, qui
est omnium rerum conorator, Chema. Κliem s. Pan do quo diximus ad II, 46ὶ inod si vorum est, Herodotus utrumquo deum confudisse dicendus erit. Do quo equidem ἐπεχω. Tu es. Williinson. Matiners te. see. Aur. I. p. 342 seqq. II.
p. 2D. Parthoy ad Plutarch. i. l. pag. 220. Nosellinit Monum. civit. III. p. 80, qui do sesto Ammonisi thyphalli et hic cogitari vult. Adhue per Aegyptum in quibusdam festis
siluras phallieis similes serri nssorii idom Willi inson. l. l. I. p. 314; in quibusdam Asrimo interioris ro-xionibus adhue phallos reporiri insostis gestari solitos assori Magnin Rovus dos doux mond. T. XIII.
les h. l. Merodotus deseripsit, comparavit eum iis, qualos hodie so-runtur nomino: Mariones en. ἀγάλματα νευροσπαύταὶ i. e. υ-
9ines, quae nervo moventur, nervo
mollies, quales Lucinnus quoquo me
doa svr. In. Iam quas sequuntur νευον το ciἰδοῖον v. t. a , in his mutandi nulla iusta enusn; Proposuerant enim quidum et σευον et νευοντα Ρro νενον, quod tu roserad ἀναχαατα oodemque modo Positum neeipo, quo supra II, 41 et
προηγεεται δε αυλοςJ Tibia, Bac-ebicis sestis propria, ab Osirido adeo invonta dicitur Aegyptiis, qui
uti in saeris reconditioribus sucerdotum ei thara usi videantur, ita in vulgi eonventibus sacrisque Bac-ehi tibiam adhibuerunt. Cuius enusas nperuit CrouEor. Symbol. II. p. 172 ed. teri. Cons. infra II. 60. tis δε εποντω ἀειδουσαι et Os UiO- ωDoονJ Lamontantos, puto, et Enrmina lugubria eanonios in Dionysi s Osiridis 3 a Typhone enesi
undisquo traditi honorem Aogyptii hie exhibentur. Cons. Creu- Eer. l. i. ἔστι λογος περι αυτου ἴρὸς λεγο-
vorsus a similibus illis, quas ridII, 4n nitigimus. Q uno voro Herodotus eloqui notas habot. prodit Plutaretius do Isid. st Osirid. cap. l8. pag. 358 B. Cum enim Osirisn Typhone eaesus et discorpitis ossot, Isis illius membra disiecta
cinquirens membrum virilo Osiridis inuontro haud potuit, quippe npisesbus continuo dovoratum. Qua ro eius loco substituit imitando phallum memoriamquo rei sie con secravit. Undo factum, ut in Di nysinois rastis utoron tur phallo. Aliam resort eausam Clemens Alexandr. in Protrept. pag. 29. 30.
556쪽
CAP. XLIX. Ἐδη ων δοκεει μοι Μελαμπους ὁ Ἀμυθέωνος v. x. 1.J Do Molam pode, qui Bacchi sacra aliaque similia ex Aegypto traduxerit, testis quoquo est Diodorus Siculus I, 97. Ooll. Clement. Alexandr. Protropi. p. 12 et Nicephor. in Synes. Pag. 421. Vulgo Melampodis genus ad
Aeolum roierunt piusquo filios, quorum alter genuit Amythaonem, patrem Melampodis, quom ex Idomena Susceperat. Plura Apollodor.
liari libello ea, quati votores de Molampodo tradidorunt, tractavit C. E kormanne Molampus und sein Goschleelit, ein Cyelus mTthologg. Unterfuehunge. Gotting. 1840. praecipue p. 1 40. Ad Herodoti locum illustrandum nihil sero illo attulit: otonim Herodoti primarii do Molampodo seriptoris testimonio
quissima Melanipodem repetit una cum gente sacerdotali, quae Dionysi insororum praosidis dedita sacris, postmodo ad Apollinis stultum so converterit, nomino ipso indodedueto, quum ad inferos atquodoos itiserorum quidquid pertinent, id nigrum osso perhibeatur cs. p.
i. e. niori pedio ) oo reserunt, qui, dpuoruli expositi podes nudi, reliquo sollieot corporo obtecto, eumn solo comburerentur, nigri exstiterint. Sed possis opinor eodem inre nigrum colorom roserre ad Ao-gyptiam sacerdotis originem roli gionesque ex Aegypti torris solo eombustis ab earum ineolis et ipsis nigri κ in Graeciam aduoetas. Noe in tereo dam , si quis Melampodem intellexerit eoloniam s. disciplinam snoordotalem vel Graecorum, qui
ab Aegyptiis sacra suerint odoeti vol ipsorum Aogyptiorum , qui Bac-ehi saera ne religiones in Graeciam itiduxerint propagarintque. Neque enim hoc abhorrebit ab antiquit n-tis indolo, quao simili modo Orpheum dixit, Daedalum, alios. DO-tuit otiam unus esse sacerdos in horum numero, Prao ceteris insignis
ot in Baeelii sacris propagandis DX-eollens. Uint eAt, Horodoti narratio do Molampodo Aegyptiaeam originem Baechicorum sacrorum in Graocia Antis prodero videtur. Ad Aegyptum Aegyptiosque sacerdotes spectant etiam, quae reliqua de Ma-lampodo atque Amythaonidis traduntur, qui non minus sapistitia, quam modondi et vaticinandi arte insignes suisso seruntur, qua de re cons. noti. testimonia apud C. Eeher- mann l. l. p. 4. Lobeck. Aglaopham. p. 262 seq. 299 seq., inde- quo nil mirum, vol multo post nomon Melampodis inveniri auetoris praofixum libello, qui inseribitur περὶ παλμῶν μαντικη. aliisquo adeo
huiusmodi seriptis, de quihus dixi in Paulyr Realencyclop. IV. png. 1727. Cons. etiam Creueter. in Symb. IV. p. 676 seq. et 1 v. p. 27 seqq. 34 seqq. , ubi pluribus do Molampode exposuit. Quao eum ita sint, equidem ad eorum sententiam nec derct non possum, qui quidquid in Graoeiam ex Aegypto vol Phoenicia illatum vetoros tradiderint, id salso tradi eum statuant, inde quoque En, quae do Baeeliteis saeris ex Aegypto in Graeciam per Molampodem introductis Herodotus h. l. perscribit, salsa osso vel ex salsa nrgumentationo Horodoti pro ela indicant indequo omnem hane, quao inter utriusque gentis saera et mythos intoreodit, similitudinem ex virorum doetorum utrius quo gontis studiis repetunt, qui Osiridis Baeolii quo solomnibus cando in subiecorint rationem ot Graeca ad Aegyptias doctrinas necommodaro studuerint. Cons. Lobeckl. l. p. 1101 1104. Mihi potior
videtur Hetrodoti auctoritas, quam iis, quas do talibus robus recentioris aetatis seriptores exeogitaverint, prae rendam censeo.
557쪽
docere, monstrare, die Antei uno oebe nrti der Benenntinu und rti dem Diens edes Dionystis, ut interpretatur Creu-κer. in Symbol. lv. pag. 488, ubi laudat Herod. VI, 135. VII, 183ntia quo nitingit voeabula hae in rousitata. Add. Crougori opusculi. selocit. p. 40 se l. et cons. quoque loeum Evangol. Ioann. I, 1 S. Ad
verba proximo nuteeodontia ODκ -
αδαης. ti 1 t' εμπειρος. quae cum vi quadam ad eiusdem rei consimiantionem dieta osso Demo non sentit, es. Lobech. ad Sophocl. Aiae. 2M. p. 2il. Nomen Dionysi, quod Grae- eos odocuisse sertur Melampus, cum Oo ost coniunctum, quod initio capitis sequentis leo muA: Omnia Pro pomodum deorum nomina ex Λο-
gypto in Graeciam pervenisso. Quaevoro Graeci do ipso Dionysi nomino doquo Nysa urbe ses. II, 146),utido illud repetunt, tabulati sint
repetore nolim. Vid. Moser. nil Nonni Dionys. png. 20l seqq. coli. CrouEor. Symbol. IV. p. 23 seqq. 309. ατρεκέως si ιν OD - ἐτητεύ i. e. aecurate quidem haud Omnia comprehendens doctrinam Graecis nΡΟ- ruit, sive, ut Croueteri utar verbis
go ioson , quatenus Melampus non omni singula, quao ad Bacchi sacra pertineant, necuratis Almo Grae.
cis exposuerit, sed alii. qui ipsum
Moculi sunt vates sacerdotosve, haec
amplius declaravorint atquo pate- eoritit. Verba φαίνειν, δεικνυ- ναι in saerorum doctrina mysteriisque praeeipue ndhiberi observati dom Creug. l. i. Add. Lobeeli. Aglaoph. p. 49.
honorifieo sensu, ut supra I, 29, ubi vid. Noe aliter infra Nolampodem vocat so*ον. Add. Pausan. VIII, 49. g. 2. Intelliguntur nutemh. l. sacerdotes Molampodoi sivosaeordotes illi, qui Melampodom secuti vel ex eo prognati sacra Bacchica amplius propagarunt per Grametam. In quibus Orphicos quoquo, qui di euntur, habendos esse euin Crougoro l. l. haud dubitandum. Et consor Horod. II, 81. Verba με - τως ἐξετηναν smniorem in modum patefecerunt , quibuscum conferre
accuratiorem Baechicorum saerorum
disciplinam ae doctrinam rosorenda sunt, quam hisco vatibus debuit Graecia; quorum eorundem opera etiam Apollinis sacra atquo Baechi post bella magna diuturnaquo inter utriusquo dei cultores Oxortn, quodammodo composita et reeone illata suerint. DODODto Cr. l. l. , qui haec Praetorea adseripsit: Cum haeomotidationo doetrinao uaeehieao adeo ille plialli eae comparari doboton vicissitudo Indiearum religionum, qua V ischnu phallorum cultum n Seliiwa traditum mendasse sertur. Cons. GOorros: Muthongoscii. Png. 559 se l. ibi t. lnii ld. Lobeckius, euius sentotitiam do Melampodo supra rotuli, verba μεζόνως ἐκ pi ναι ad posteriores Gra citio) philosophos spectaro putat, qui rem ita
ptiis simillima serotit, vid. Aglao Pham. p. 1103.
558쪽
θοντες ποιευσι τα ποιευσὶ Ελληνες. 'Eγω μεν νυν φηαι με - λααποδα γενομενον ανδρα σοφον, μαντικήν τε ἔ-πω συστῆ σια, καὶ πυθόμενον απ' Αἰγυπτου. αλλα τε πολλα ἐσηγμα- σθαι Ἐλλησι καὶ τα περὶ τον Aιονυσον, ὀλίγα αυτῶν παραλ-l28λαξαντα. ου γαρ δη συμπεσεῖν γε *νήσω τα τε ἐν Αἰγυπτω ποιευμενα τω θεω καὶ τα ἐν τοισι Ἐλλησι ' ὁμοτροπα γαρ αν ν τοῖσι Ἐλλησι, καὶ ου νεωστὶ ἐσηγμένα. ου μην ουδε φησω,
μανrινήν τε εωυτῶ Gustriatii J i. e. artem vaticinandi sibi aequisivisse comparasse. Cf. I. 103.
πεσεῖν pro vulg. συμπεσέειν dodi eum Hredo v. p. 327. Haec vortia, ab aliis minus reeto intellecta, benesio Oxplicuit Uess lingius r . Negni Horodotus easn fortuito quadrasse Dionysia Aegyptiorum ot Grnoeorum e tum enim in omni hus gemina germana squod foens orat neque noviter in Graeciam invoeta osse debuisso. Itaque aliundo advenisso,aod in pnueis transmutata. Εst igitur συμπίπτειν casu, fortuito e venire , muruere, quadrare: quod
displieot Sehwoighaousero, qui ipse συμπίπτειν do iis robus diei statuit, quae simia, eodem tempore ae eidant vel exsistrant, ita ut Herodotus negare voluerit simul, eodem empore exstitisse or umque cepisse
Baecti evitum apud Aegyptios et apud Graeeos. Sed hoe alienum ab
Horodoti mente esse apparet, ut qui non do tempore la. l. edisserat, quo Baeehi saera in Grascia exstitorint. sed de similitudine saerorum Baee hieorum apud utramque gontem et de eorum origine; hanconim similitudinem sacrorum , qunctapud utramque gontem instituta inaveniantur. casu saetam esso n gat Noster. IIane in Aonsentiam Η -
rodoti vorba quoquo intolligi vult Drestor in huius Ioei commontariolo addito disputationi do Thuerdidis libr. I. Wiosbad. 1827ὶ p. 14-16.
Oμοτροπα γαρ αν ην totae Ea arisit Scriptoris verba sic accipio: tum enim si in ipsa Graeeia orta essent, ex ipsa Graoein originem duxissent haee saera) Graecorum
II ERODOT. I. moribus consontanea s. oiusdem generis quoquo ossoni ac roliqua Graecorum instituta Et eum his ipsissimul orta nequo nuper nitiando nd- vecta. Quare nihil mutandum, utroeto quoquo vidit Drestor l. l. p. 16, nequo opus legere ομοτροτα ut olim suspieatus ost doctus Gnl-lns, cui adstipolantur Schwoighaou serus et Studor I. l. p. 57; intellisti enim volunt instituta simul eum populo aliquo nata, oriuini sentis coaeva. Infra VIII, 144 legimus mi usus τροπα. morea consimiles: ndd. Theophrast. Char. 26; eontra Ous - τροτα dicuntur quidem animal in quae una eum hominibus aluntur et
vivunt II, 663, sed de rebus casia remonii suo utrum adhiberi possit iuro dubitat Wesselingitis, donee
similo pro ratur Oxomplum. Quod eum neget Schwoigh. , nullum tamen locum attulit, quo contrarium oviniaeorol. Apud Platon. Phaed. pag. 83 D. apte utrumquo coniunctum invenimus: Osio τροπος τε καὶ ovo- τροτος γίγνεσθαι. - ἐσηγui να eumroeenti. edd. seris i , probante Bro-
23. Verba sequontia os uiis suostprisco N. r. a. eum vi quadam prolata ita roddors mnlimr neque Pro- laeto eo tomeritatis procedam, ut Aegyptios linoe saera vel ullum aliud institutum a Graoeis ac spisso di- eam: it no cum haso neru eoteris Graeeorum moribus niquo institutis consontanea non sint, nihil
aliud rostat, quam ut ab Aogyptiis Graocos illa necopisse statuum. Adpnrticulas ou μην ουδὲ es. supra
559쪽
diseerni reeto iudicat Brodov. Ρ.143. Tu cons. quae ad Plutareti. Flamin. p. 127 attuli, quibuA alia quaedam nil lit Iaeotis nil Aolian. N. A. VII, 45. πυθέσθαι di uoi δοκέει μαλιστα maciun De κ. τ. 1.J Quod supra Ox Aorapto haso aeropisso tradit Melampodem, quem iam n Cadmo Tyrio odoetum fuisso seribit, id si hi haud repugnabit, si Melampodomprimum in ipsa Aegypto haec ae-
eupisse, dein vero accuratius Enodoctum esse a Cadmo , ipsius no-
quali, statueris. Sed monet Lare horus in not. ad h. l. eoll. tabul. elironolog. VI. g. 2. p. 20I seq. , quinquo corto generationibus Cadmo iuniorem suisso Melampodem, ut ab ipso Cadmo minimo odoeori illo potuerit. Ita tuo in Horodoti loeo
frustantur omnes libri seripti, sine quibus squidom nil mutarim. Quis
enim nescit, quanta omnino in hises reperiatur vario a quamque latopat ant haec ipsa alitiquorum ho-roum squalos soruntur Cadmus, Molampus, niti nomina, quibus saepenu moro univorsa stirps aut gens designatur, ab uno illo abavo huius nominis originem ducens. Larchori emendationem meritia non approbni
Guieni aut Relieiotis do Pantiquito III, 1. p. ii 3 do Bacchieorum Grae- eorum originibus ipse III, 3. pag. lol 4 seqq. pluribus disserens. do quibus quoque disputavit A. Mauryibid. III, 3. p. 913 seqq. 922 seqq. , qui Ox Asia minori primitus haoo
dit. Herodoti narrationem do Ao-gyptia origine ex ipsius aeriptoris conicetura dodnetam sibi videri
ἐς την νυν Βοιωτίην καλεομένην χωοηνJ Olim enim haec rogio, qua a Boeotis e Thessalia oloetis Boo-otino nomon accepit, Cadmeia appellabatur. Vid. Thueydid. I, 12eoll. Diodor. Sieul. IV, Gr.
emondatio Cobotii, qui seribi vult:
Quod ad loci argumentum nitinet, in contrariam partem, ut hunc modo commemorem, disputat Diu inrelius do malign. Herod. p. 857 D. Ε; nec domoro roeentiori notate, qui eandem ob causam obtrectarent Herodoto, quom tamen, re diligentius pensitata, vix ineusaro licebit erroris monilaetivo, si quidem olus verba maximam partem spectant ad
nomina Asoriam Aegyptia in linguam Graecam translata, ita ut Aogyptii
sacerdotos illi, Graoeorum magistri et quasi praeceptores, eam numinis alicuius notionem, quas a rudibu Graecis facilius cognosci ne percipi potuerit, in Grnecorum linguam converterint doiquo nomon hoc modo Graoee interprotati sint. Plura Crou-ger. in Symbol. III. p. 8 ed. teri.
Itaquo nihil isti proficiunt, qui ad
Horodoti testimonium labosa tandum ipsa Aogyptiorum atque Grae- eorum deorum nomina diAsimillima Proserunt, cum ea no ipsius quid vi Horodoti merit sontentia. Cnotorum es. etiam Sehwarro: Das alto Aegypton. I. p. 82 soqq. Portinet line quoquo Teoph. Studeri oratio in Aradomi a Bernensi ann. 1830. habita. quae inser bitur: ,, qua fido dixerit 1Iero-
560쪽
EUTER P Ε. II. 50. 547 ἐληλυθε ἐς την Ἐλλαδα. διου ειὲν γαρ ἐκ των βαρβαρων ηκει,
dotus, Graeeos ab Aegyptiis deos suos no religiones accopisse Nerodotum enim, qui Graecorum deos et saera ex Aegypto ropetiverit, in-psum in his eqse sexistimat. speciosis potius quam voris et idonois onus is ductum. 1 o qua sontentia quid ipso sontiam, pluribus Oxposui in Annali. philoll. et paedng. VI. p. 208 soqq. , ad loquo Rinckium: Dio Rotie. d. Helion. p. in I seqq.roeto de his statuontom, atquo Gor-
omnia, quae Ox Aegypto in Grno- eorum saera introducta sint, ad Reriora tempora rologantoni, invitis Horodoti, aliorum testimoniis. , At voro ait Hoyssartiit Neitrii go gurΚonia iniss d. Lit., Κunst n. Gosch.
d. nit. Aegypt. pag. 78) principia
ται J Vid. snprn II, 43. Dioscuros Grneeos ubi intolligunt Cnhircis. qui Aegyptiorum soruntur dii, illud to-
nondum est, Grnecorum Tyndnridas, Castorom ntque Pollucem, quos horcios singunt humana speeio ntque indolo praoditos, longo quidem dis-eodoro ni, A gyptiis numinibus; quorum lamon qua o merit vis ne notio, in hirmn ano Originis horoes, quales sunt Tyndaridne, eam suis sopostmodo translatam. Aegyptiosonim novimus horoos agnovisso ni- quo coluisse nullos. Vid. Crougor. Symbol. III. p. 24 ed. teri. s q. ,
qui h. l. addit C. O. Muollori Orelio on. p. 450 seq. eoll. 450 not. Is onim nihil ntiquam quidquam Dioscuris eum Cabiris Aegyptiis commvno misso eontendit, cum Di se uri ad Graeciam unico pertineant. Tu vid. nune Irootht Goseli. d. mi-los. I. Nolt. D. II 8 seq., qui quo sonsu Cabiri, qui di euntur, Dios euri quoquo Iovis quo filii vocari potuerint , aperuit. καὶ Πρης καὶ 'Isti ης καὶ ωμιος κ . t. 1.J Iunoni quod Aoeyptiam originom Nostor denegat, mirum videri queat, eum Iunonom Aegyptiam alii seriptoros aut di-sorio memorent aut eorto aliis A n-bus illam ne inoni. Νoquo omnino negari poterit, liniad Ρnuen osso, in quibuη Innoni Gra oeno eum Isido Aegyptin conveniat; sed invo-Diuntur nita, quao aliundo hane cloam ad Graooiam nil ainin suis sonobis persundoant. Annium enim ndinsulana, ubi nntiquissimum fuit In nonis templum per omnem Grno-e iam , huius dono cultum e superioribus Asiae regionibus osse nilve-etum, veri admodum est similo. ut indo Graeeorum Iuno iis nil minibias nocenseri debent, quao variis sub nominibus varii Rque in locis per Asino rogiones culta misso iam supra monuimus nd I, 13 l. Plura Creug. in Symb. III. p. 214 seqq. , qui nune addit Inultirn mi Monu menti Etrusehi ad tabul. X. doelispoeehi mistiel p 234. Ex iisdom
soro supori ris Asiae rogionibus in Graoeiam Vestae uultus pervonis sovidetur, eodem doconte CreuΣ. l. l.
pag. 292. Quod ad reliqnas duasnttinot, qu ne h. l. commemorantur, nulla earum vestiuia cum reperiantur in Aogyptiorum religiolithus, haud scio nn iisdem ex regionibus illas in Grao iam deductas esse sinis tuoro lieoat. Sed nolim in ro tam obscura quidquam orors. Docratiis multa disseruit C. O. Muellor. in Orehomen. p. izet; alia ipse