장음표시 사용
581쪽
αλος καὶ ἐλαίου, ἐπιπολῆς δὲ ἔπεστι αυτο τω ἐλλυνιον. καὶ
καni. οι δ' αν μὴ ἔλθωn των Αἰγυπτίων ἐς την πανήγυριν ταυτην, φυλασσοντες TVν νυκτα τγῆς θυσιης, καίουσι καὶ αυτοὶ πάντες τὰ λυχνα ' καὶ Ουτω ουκ ἐν 2 si μουννὶ καίεται, αλλακαὶ ανα πῆσαν Αἴγυπτον. oτευ δὲ εινεκα φως ελαχε καὶ τ ιιῆν
Πλίου πολιν καὶ Βουτουν θυσίας μουνας ἐπιτελέουσι φοιτέον
τες. ἐν δὲ IIαπρηο θυσίας μὲν καὶ ἱοὰ, κατάπερ καὶ τῆἄλλ i. ποιεHσι. ευτ' αν δὲ γίνηται καταφερης ὁ ῆλιος, ὀλιγοι μεν τινες των ἱρέων περὶ τώγαλμα πεπονέαται, οἱ δὲ πολλοὶ αυτων, ξυλων κορυνας ἔχοντες ἄλλοι δὲ ε υχωλας ἐπιτελέοντες,
Pro cito ς Reis kius eonioe erat στεα- τος, ut adeps intelligerotur, eum sal ad lampados nihil faciat. Sed nullus suffragatur liber; et merito, nam salis usum in omnitius sero sacris satis eognitum habemus. Soquitur Λυχνοκαδεὶ, nliquot so-rioris notatis scriptoribus commemorata , quos elint Wossolingius. Tu vorte: Itice artim aerensio. Et notat Larchorus, Sinarum in torrissimilo quoddam invoniri festum ne- consarum lucernarum; addit Wheo
Moo morem ignes in montium s.collium eaenminibus accendondi porHolvetiam, Hiberniam, alias torras obvinm in Sancti Ioannis sostor quas quam nliona sint a Naitarum lucernis aecensis, neminem prolaeto sugere poterit. φυλάsso πιες νυκτα τῆς θυσίη ri t. o. Observariaex statutam An
Caotorum do Osirido hic quoquo
eogitandum esse, satis quae Mupra diximus commonstrant.
veterum quidquam retulit. Sita orat in oeeidon tali rogionis Dei in parto ita ut Nannortus eonii elat l. l. X. l. p. Aut seq.), haud aliam atque Pa- premidem esse urbem, quae etiam is serius sit vocata. De hae urbo Mis- SH u) plura disseruit Cliam poli. t Eg. Aous l. Phar. II. Pae.
sori selinosor. ad Sophocl. Oedip. Rou. 749. Praepositionem ἐκ nnio evacos in quibusdam libris obviam moliorum eodd. anetoriinto dolovimus. Notinuit Dindors uneisquo iti- elusit Diois h. gaioi 31 si iti,acie ἐπιτελεονtεςJε vico ira vix dissori ab votum.
582쪽
στοι ἔχοντες ξυλα καὶ Ουτοι, ἐπὶ τὰ ετερα αλέες ἐστῶσι. τοδὲ αγαλμα, ἐμ ἐν νη ' μκρω ξυλίνω κίχτακεχρυσωμέν η, προεκκομίζουσι τῆ προτεραίη ἐς αλλο οἴκημα ἱρον. οἱ μὲν δη
Vorbum ἐπιτελεῖν sevidere, perussero
isequons in ro saera; vid. not. nostr.
ad Ctesiae fragm m. pag. 436. ἐπὶ τα pes ore in seqq. ost: nh a tera parte, i. e. μ' iadverso. CL I lii. II, 36. Interpunctionem, quae vulgo anto καὶ ODτοι erat, nunc posui anto ἐπὶ τα ετερα eum Gais s. ot Selawgh., ut scit. Verba καὶ oντοι aptius cum antecedentibus con- noetantur.
νηος hic ost nodienta parva lignea, in qua simulacrum fuit repositum.
Cons. II. s l. la I. 138. IV, 108. VI. 10 Ibi quo noti. Alia exemplanodicularum , in quihus de rum sin-tuno reponebantur, affert Cuper. in Harpoeriit. p. 1 al. or δὲ ε ΡχωλιμαιοιJ I. e. Di Τας επιχωλῶς ἐπιτμλεοντες, qui vota aus-eepta exsequi volunt. παίουσι αυτovo sc. eos, qui in introitu templi stantes turham eorum, qui e irrum eum dei simula ero trahunt, prohiboni ab introitu
Quod hini libri offorunt αλε ξοαε-
νους, ut nil αυτους reseratur es.
librariis Horodoti . - Castorum in Aegyptiorum monumentis conspiciuntur viri haeniis instrueti. qui cortanti unde talem pugnandi oteortandi rationem haud infrequen- tom per Aogyptum suisse coniicias. Cons. Willi inson. Manners ete. II.
p. 434. 43'. 442. Ot' με uxor οι γε ΑἰγυπτιοιJBono aio nune oditum, librorum scriptorum adeoquo ipsius Horodoti auctoritato I, 5 l. 80. II. 8 l. 83. Alii ου μεντοι γε οι τε Αἰγυπτιοι. At solent Graoei particulam γε sieeollocare, ut alia quaedam vox modia sit interposita. Infra II, 98, ubi non sequitur artientus, legituro v μέντοι γε, quod saepissime Aio diei nunquam vero Og γε αεντοιὶ
has. Ι, 9, 14. Quamquam γε μεν-
Tot, praecedonio utiquo voco, diei quoquo posse monstrant. qnao EX
oodom Xenophonto attulit Borno mann ad Cyropned. V, 4, 12. Quod ad ipsam haneco pugnam nl-tinet, cuius quam vuleo dodorintrationem, mox Nostor sublieit cap. nd. nemo opinor dissidot, symbo-liel quid ae fossorarii in hises inesso x interiori saeordotum doctrina repetendum, praesertim eum in Graeeia quoquo huiusmodi eortaminas aera reperiantur ad mystoriorum doctrinam a quo reserenda. Cons.
Lobeekr Aglaopham. p. 681. Quid vero hoe ipsum sit, quod Aegyptii
saeordotes hoe rortamino indientum voluerint, id neeuratius ni tuo eortius ut dosniam, vix a mo P sit labunt Aoqui ac periti rorum indices. Haud quidem sum nescius Martem n priscis gentibus pro naturno doo osso habitum . qui rorum
semina conlinoni; qua qnnndo eum terra communicaverit, Omnia oririne nasci. Quod ut semel totius mundi prineipio saetum ost, ita quotannis fit principio veris . ubi
torrn reeens quasi si, non μtatim semper semina recipiens, sod haud raro otiam reluctans ot ad ver ans,
583쪽
6i θνήσκειν Ουδενα. Tην δε πανηγυριν ταυτην ἐκ τουδε νοιιι - σαι φασὶ οἱ ἐπιχωριοι. οἰκεειν ἐν τῶ ψω τουτω του δρεος τνὶν uriτερα καὶ τον υρεα αποτροφον γενομενον ἐλωῖν ἐξανδραγμενον, ἐθέλοντα τῆ μητρὶ ' καὶ τους προ- I3
donoe eedat et codoro debent. Iam qni eogitet. npud veterea hane vim naturae genitricem non minus ntique ipsam naturam recipientem et ab illa impletam in cloi p rsonnmesso translatam, ita ut iam non aliter sermo fiat atqno do humana generatione et procreatione, is otiam intelliget, quo spoctent certamina
in huius do i Martis) tomplo ab
ipsius cultoribus commissa. quibus naturno quasi certamina quovis vore inerinto committenda sym holi eo ne tesserario modo ropraesentari au- spleor. Si vero qnneris, quem tinm
rid. eap. ni. pag. a 5. Nee magis hue reseram, quom idom Willi inson. l. i. II. p. ηa eoll. al. III. lnti.
Ranpo η. Raapo, Raιpo: quippe quem hollieis Aoeyptiorum rebus Drnoesse Dutat, quomqno oundem habet, qui υρης voeatur ab Hormnploras in obelisei Ramos sol inscriptione. doum eorte inferiori ordini A s. generis qualem hie pro laeto intelligoro non lieet. Noe doniqno hie cogitandnm mihi vid olnr do oo deo, quem primitus belli deum misso putat Irooth. l. mox l. noti. p. l67 seq.), euinomon Omιω- ὐ- Typhon; sed praesint mon quidem ex sententia, h. l. intelligoro onm doum . qui omnis generationis nucior habebatur apud Aegyptios voenbaturque S p s. Seph, urseph. Graeco Most της. quem quod Plutarehus Do Isid. et ostr. cap. a . p. 3653 eum Osiride eomponit, id ex soriorum Gra eorum ratione dictum existimamus, qua omnia soro Aegyptiorum deorum et nomina et munera ad Osiridom ai- qno Isidem transsorrent. Propius
line porti nol Εrie aeva Orphicus qui dieitur deus, nomine ipso ex Aegyptiis dueto, itemqno Ερως Ουρώνιος sapud Pintaret, . Amntor. eap. Iu eoll. Proel. in Timaeum III. p. 156) spiritns omnia in re
rum DBtura procrenns s. glenens r
qui quod eum matre eoneum herestudo t. hase nulla alia esse potest nisi Neira, quam primitivam materiam, omnibus robus quasi substratam explieuimus ad II, 62. No- quo inde mirum, quod in notis hio-roelyphicin Arsapheg eelebratur vina ritus matris suae Exposuit Booth:
νων ἔχων εἰς ανηρ r. ut apud Anidam legimus. ω1aoωτα τῆ ti ητοι σν αμααιJ συμ-ui ξαι hie do enmmercio atquo conia oreasti familiari sive en loquio exponunt intorprotos, ut IV, i51. VI.2a. VIII. 58. 6 . Tu ote . , ubi lintevorho tribuitur honesta relinquendi notio. At ea, quae spquuntur, ει ello nobis persuadent Valehenarianam sententiam. hie quoquo in ambiguo ludoro voluisso Herodotum puerumque adultum aliud quid en
584쪽
περιοραν παριέναι, ἀλλ' ἀπερυκειν ' του δ' ἐξ αλλης πολιος αγαρομεν- ανθρώπους, τους τε προπόλους τρηrέως περισπεῖν καὶ ἐσελθεῖν παρὰ την μητέρα. απο τουτου τῶ υρεῖ ταυτην τὴν πληγγὶν ἐν τῆ οπιῆ νενυμκέναι φασί.
ὶ το uri μίσγεσθαι γυναιξὶ ἐν ἱροῖσι. ιμηδὲ δεουτους απο γυναικῶν ἐς ἱρὰ ἐσιέναι, ουτοί εἰσι οἱ πρῶτοι θρν'κευ-
σαντες. οἱ μεν γαρ αλλοι σχεδόν παντες ανθρωποι, πλyὶν
Αἰγυπτίων καὶ Ἐλλήνων. uίσγονται ἐν ἱροῖσι ' καὶ απο γυναι- κων ανειστάμενοι ἄλουτοι ἐσωχονται ἐς ἱρον. νο μίωντες αν - θρMπους εἶναι κατάπερ τὰ ἄλλα κτήνεα. καὶ γὰρ τὰ ἄλλα κτηνεα ὁραν καὶ ὐρνιθων γένεα ὀχευόμενα ἔν τε τοῖσι νηοῖσι
piisse. Nam si uia ξαι etiam de eoim.
quom illo potierit, intesti isti potostndo que hic ita neeipi debet; quo
eodem sensu oeeurrunt διωχθεσθαι.
oi sie etiam accipienda enunt. qt ne
inde otiam Graeeorum fluxisse Ἀ-hnaas do Mar e niqne Venere nmnntibus, quales pros ut Homer . OdvsA. VIII, 266 seqq. vario modo indootiam ad artis opera translatas. Cons. Hirti uber Gegens t. d. A g. Knnsi ete. p. 143. m. adseripsit: Ingli ira mi Monum. Etrusch. ad inti.
Aegyptios recepto seri ini potius summas puritatis et eastitatis studiosi primi id instituerint, ut noquis in loco saero eum mulier coiret aut a eoi in illotus in templa intraret. Cum antom enotoros imminos exeoptis Aogyptiis ot Grae- eis) id minus obsorvnre ipsam quo moris sui excusation om a hostiis potero idem agontihus videret, oe- easionem indo arripit do hostiis agendi per Aegyptum et ipsis summa turn ndo quo venoratione traetatis. μηδὲ αλουτους απο γνναικων v. t. a. J Laudant into retos Clement. Alexandr. Stromat. I. p. assi, is idom do Aostyptiis rinrrantem. Similo Indaoorum prnooeptum in Lo- vitie. XV, 18 Noster anno ignoravit . eum Aegyptiis ot Graecis solis hune morem tribuoret. Cons. ad I im noli. - In Asqq. monet Schweigh. . Herodotiam de avibus ali isqne nnimnlibus Io inontem dieoro
νηον es. noti. ad II, na) st τοτεμενος. Rgrum. lneum, aedisse in quibus et lagatur dot nodos. Tu cons. I. Ius ibi q. not. καὶ Ooνίθων γένεα Di Dou να κ . r. a. J Intae tum reliqui γενεα. quod libri probati satis eommendant. Alii malunt et/1να nt in quihusdam Podd. invenitur. Et do entorpia intolligunt,
585쪽
των θεῶν καὶ ἐν τοῖσι τε ιενεσι. εἰ ἄν εἶναι τῶ θεῶ τουτομὴ φίλον, ουκ αν ουδὲ τα κτήνεα ποιεειν. Ουτοι μέν νυν τοιαυτα επιλεγοντες ποιευσι δειοί γε Ουκ ἀρεστα. Αἰγυπτιοι
δὲ θργκευουσι περι-RDς τα τε αλλα περὶ τα ἱρα καὶ δὴ καὶ
mili tim ea eri,is unico sermo, ut no
glossam snpit, nune recte mutatum
philosophos posthae endem ex u-ηntiora o osso tisos itemque Stoicos quosdam. Αἰγυπτιοι 34 θρησκευουσι πιρρσ-mo ς v. r. i. J De bestiarum enitunpud Aegyptios eonsulatur Diodor. I. Ra, Plutaret, . do Is. et Osir. cap.
II. p. 37s seq. quihus ni A. Rhoor. ad Porphyr. do abstin. III, 16. p. 250. IV, 9. pag. 322. Do singulis
hostii por Aogyptum consecratisne eurato disputnt Willi inson Man-nors. etc. sec. ser. II. p. so seqq. Ohrumque reeensum cxhihel, additis vetorum seriptorum tostimoniis Parthoy ad Plutareh. Do Isid. Et Osirid. p. 261 seq. Ipsa res iam maia iure viros doctos advortit in enu-κns nisano origines huius cultus in quirentos, Blanchardi m. Banior,
more, quo hominum nnimos amaciunt, Aegyptios ad hostiarum eultum osso duetos eum minime sit Orodibile. alia noetanda sunt magis reconditn o subtiliori saeerdotum doctrina onquo congrua simul eum rudium hominiim indolo. quos etiamnum por Asrieno rogiones hostiis divinos licinoros importiro novimus. Noe mirum hoe videri dohot oi. qui ipsam humanam naturam omnium quo animalium vitam nee nratius eonsidoravorii in bestiisque magis adeo quam in hominibus communem Nnturas vim ne vitalem quasi rationem eo osei posse perfnnsum lin-hnorit. Conforas Bauor. Symbol. et
mytholoe. I. p. i74 seq. IIo ren. Idoon eie. II, 2. pag. l84 seqq. Quare haud malo posuisse videtur Iomnrd. , sub cultu hostinrum latuisse carisns Daturnies, quibus investigandis prisei Aestyptii valdo intonii fuerint mulinquo eos hae in rovidisse. quae nos lateant. Nec praetoreunda astronomica bestiarum ratio in Zodineo . do qua diximus ad II. GT, coniune in illa quidoni eum Aegyptiorum roligionibus. Plurn Cronetor. in Symbol. II. pag. iurseqq Resinhard t. in diss. nd eni'. nT laudanda p. 6 seqq. Pricharde Aegypt . Mytholog. v. Haymann P. 251 seqq. 274 soqq. Bol,lent Dasnit. Ind. I. p. I 86 seqq. qui ex India hune omnom hestiti rum Eulium in Nili vallom introdiretum vult: quod oquidem minimo erodiderim Villi inson l. l. pne. 103 ηoqq. Rooth: Gosehiel, to d. Pliilosoph. I. p. 189. qui animalium cultum per Aestyptum ox imaginibus deorum, qui horum animalium partibus instrueti silerint. ropolit. Inquisivit quoque in onndona rom I. G. Mnol-lor: Gosehichto d. Amori h. Urrelig. pag. 60 seqq. CAP. LXV. 'Eo ore δε ΛΘ πιπτος Duo vo ς κ. t. 1.J Bokkoro aueloro Din dorsias omisit 3λ id ino probavit Horold.
Emondall. Herodd. P. I. pag. 16. Metinuit voculam librorum qi nn tum seio omnium nuctoritato pro is halam ot oxplicativa vi nimirum. e enim) praeditam Dietseh. , quom
586쪽
δης ἐστί. τα δὲ ἐοντα σφι απα-α ίρα νενόευστία ' καὶ Ταμὲν συντροφα αυτοῖσι τοῖσι ανθρωποισι, τα θὲ ου' τῶν δὲ εινεκεν ανεῖται τα ἱρα ει λέγοιμι, καταβαίην αν τω λογω ες τα θεῖα πρήγμπια, τα ἐγὼ φευγω uαλιστα α πηγεεσθαι. τα δὲ καὶ εἴρηκα αυτῶν ἐπιφαυσας, ἀναγκαίri καταλαuβανοιιενος εἶπον. Νομος δέ ἐστι περὶ τῶν θηριων ω ὁ ε ἔχων. μελεδωνοὶ ἀποδεδέχαται τῆς τροφῆς χωρις εκαστων, καὶ ε σενες καὶ θήλεια τῶν Αἰγυπτίων, των παῖς παρα πατρος ἐκδέκεται τλιντιμ ν. οἱ δὲ ἐν τ)ῆσι πολισι εκαστοι εὐχας τασδε σφι αποτελέ- ωψι ευχομενοι τῶ θεῶ, του αν ἡ τὸ θηριον, ξυρουιπες
sequi malim. In proxime anteee. dentibus vortia καὶ δη καὶ ταδs adsequentia neque ad anteeedentias poetaro, monero ViX opus. ναὶ τα μιν συντροφα avrotat
στι απαντα ἱρα ad quas ipsa ex proximo anteeedentibus οὐ μαλαθηριώδης ἐστὶ adsumoro lioet montoria θηρία seri horo τα θηρία, quod idom plaenit Horoldo l. l. png. s.
nae riarum, dedistillam esse. Cons.
II. Issa siti. . ubi do ipsa hac perlaeti forma ανειται agemus, et Callimaeli. II. in Coror. 47 ibiquo
eci ἐγώ cpsi γω μαλιστα ἀπηγ13 - σθαιJ Cons. II, 3. Simili modo Diodor. l. l. dieit Λogyptios sacerdotes do his habero dπodyltos τι δόγμα, quod ipse indicaverit I, 2 l, ubi tabulam de Isido ut ino Osiridohnarrat. Ubicumquo enim Osiridis sepulcrum essot, illic animalia Osi ridi ab Iside confoerata fuisse trudebant, ut indo omnis bestiarum eultus per Aegyptum invaluerit. Tu vid. quae hane in rem notata sunt II, 41. 65. VI. μελεδωνοὶ ἀποδεδεχώται τῆς res-
evitia rei curiam serit. Sie III. ui. VII. ai. 38. Seribit vero Diodorus I, 83, quanto honore apud Ao-gyptios ii Dunntur, qui harum hostiarum euram suscipiant. Quit reetiμην ro te hoe munus dicoro P test Herod itus in seqq. r τιον πειις
παρὰ πατρος ἐκδέκεται τὴν τιμ ην, quao locutio ut do regno horoditario supra invetiitur I, T sti. ubi vid. nott.), ita hoc loeo et II. lnudo munere, quod n patro ad filium iuro quasi logitimo transit, adhibetur. Voenta quno inter τῆς τροφῆς ot ἱκάστων se τῶν θηριωνὶ media interponitur, ad
maiorem sententiae porspicuitatem addita videtur, ut nppareat, suum quamquo hostiam haboro ministrym qui ipsam soparatam ne seiunctamni, aliis euret. οι δ/ ἐν τῆ σι πουσι εχασTOl ευ
καὶ προς ἀργυριον ῆ χρυσίον σtή-
587쪽
ad singularem numerum Cons. suis
των αποκτείνηJ Horativi pronominis usum, uhi partieniam εἰ s. ias exspectaveras, notat, hoe loeo apposito, Matthino Gr. Gr. g. 481
s. ιεραξ ost sacra avis, taleo, quem Aegyptii voeahant βαιὴθ, i. e. ania momo ut enim animae signum, ita vol quidquid sacrum aut divinum habetur . eius symbolum es e volvortitit Aegyptii. in templorum introitu praesortim aliisquo loeis sneris eam avom pingentos ae diis supremis tribuonios. Indo nihil mirandum . oius noeem morte fuisse muletatam. Plura Creueter. 83mbol. II. p. 208 seq., quoeu n cons. Nammor. in Boottigeri Amaltli. II. pag. iis, cui est nostrum Dabirit, quae avis simili religione Persis aliaque Aegyptiis eonsecrata. Add.
II. pag. 205 seqq. , qui inter varias taleonum species petr Aegyptnm obvias rinam sibi invenisso videtur, quae proximo aeeedat ad sarriam Aogyptiorum vetorum sal eonem, quntem in monumentis ro praesentatum conspicimus; vocatur ab ipso F leo Aroeris. Cons. etiam Rost h. l. supra l. pag. is l. E voteritina praeter Diodorum l. l. eon soratur Cieoro do nat. Deor. I, 2set Tufenti. quaest. V, 2I, qui pra terea selom, canem et eroeodilum in his saeris animalibus recenset,quao violare notas sit Aeraptiis. Rod aeeipitrum et ibium praecipuus honor: ut etiam ex eo intolligitur, quod horum cadavera maximo sumtu ornamontoque condita reperiuntur in eryptis Thobateia. Cons. Crevis Eori Commenti. Herodoti. p. 164ot Williinson. l. l. p. s4 seq. 210. Qui mura in examinavit GgOMoy se quatuor inter sale nos intinetos species agnovisse affarmat oleonem peregrinum, L aestilonem. f. palumbarium, L ni m. Sequitur eum
a riderent. Ubi Herodoteum vortii καrtiaciuβανειν usum semel notasse
588쪽
λοτεκνον δὲ τὸ θηριον. πυρκα Γῆς δὲ γενομεννὶς θεῖα πρήγμαουτα καταλαμβάνει τους αἰελουρους. οἱ μὲν γαρ Αἰγυπτιοι
sufficiat. Est enim incidere, aer dere ot gravioribus in rebus casibusve practeipue loeum habet. Cons.
II. i52. III, 33. 42 ibique allata, IX, 60 ote., Wyttenbach. in Bibl.
eritie. P. X. pag. 46. Ad Pausa niam, qui Ilerodotoam locutionem imitatus est, notavit Siebeiis., quom
vid. ad I, 7. g. a. De solibus porAegyptum eultis plurima affert Wil-kinson. Manners ete. Aee. ser. II. P.
161 seqq. , de solibus medicatis Do-quentissime adhue roportis ibid. p. 1 nT. Nuspiam vero apud vetores eum momoron tur soles domesticae, suns modio demum aevo per Europam Asiaeque partem propagatas Θsse Volunt, quaerendum videbatur
Aegyptiorum soles ad solium no strarum genus pertinuerint, an aliud ad genus, quod in hiseo ealidioribus regionibus solum inveniatur, referri debeant. Atquo hoe ipsum probabilius videtur viro doctissimo. Cuviorus et GeoMoy nihil quidem distinguunt inter onm selem, quae hodio in Aegypto occurrit, et eam quas domesti ea est adeoque in silvis Europae montosis degit; nec mumias solium nune reportas ah illis dissorro monotit. Sed Linhio post suffragati snni Sehubori. et Oliviores. Reinhardt., qui nec urn-tissimam disputati noni instituit in dias. laud. p. as J3 eoll. 17. 18 nihil eorti do his quidem ipso pronuntiat; ex iis vero, quno diligeniissime inquisivit, hoc patet: mo- dieatas Aegyptiorum soles nee ad formam nec nd erantum valde dis sorro a soli domos lien, ad pieturam modo et unxietatem eoloris soli eato sero similes videri. Qnem postea hae do re consului Louehartum, virum doetissimum, is mihi seripsit Aegyptiorum solem domesticam Ortiaginem ducere a feli manictilia n; quam solom adhue incognitam a Ruppellio, coloberrimo peregrinator . in Nithia repertam essti ad oeeidontalom Nili ripam in iocis κaxosis; minorem illam quidem esse cato sero, Aed cauda longiori praeditam. Ah oa nutem soli vel nostrae domesticae sella quasdam varietatos dorivari verisimila videtur eidem Louckarto, qui do soli mani eulataeomparari iubet: Atlas Eu d. Reis i m n5rdi. Asrien von Εd. Ruppell. Hest I. Franksuri. 182 I sol. , ubi Κrotκsehmar pna. 3. 4. do hae solim aniculatu, o qua domesti eam Ao-gyptiorum solem deductam esso ip erum aliis statuit, disputat, addita imagino. Do primitiva solis patria dissoruit quoquo Duroau do la Mallo in Annali. des selenees naturoll. 1829. p. 165 seqq. Herodoti bene memor, qui in m aceurato de selo retulerit.
ταιJ Pro πατεονται. qnod rarius est verbum edendi notione, nonnulli δαetio rei. Sed vid. II, 37 ibiq. not. Et II, 47. - In verbis proximeant eodentibus verha αρπάζοντες et D παιρε ut νοι signifieatione ita dissorro putamus, ut αρπαζοντες ii dicantur, qui vi rapiunt, υπωρεοι ενοι. qui clam et tecto anserunt,por dolum agentes θεια πρήγματm αταχαυβανει τους ita sitivo o Dςl Uortit Schweighno so-ruse , .mira res accidit 'Inus . in nota ndiiciens, Conr. Gosnerum sic locum esso interpretatum: . Nes in furorem assuntur. Et notant mici
589쪽
ταυτα δὲ γινομενα, πενθεα μεγάλα τους Αἰγυπτίους καταλαμβάνει. ἐν οτέοι σι δ' αν οἰκίοισι αἰέλουρος αποθί νύ αποτοὐ αυτοματου, οι ἐνοικέοντες παντες ξυρέονται τας ὀφρυας
67 D;ν. πάγονται δὲ οἱ αἰελουροι ἀποθανοντες si ιρας στέγας,
πρήγuατα omnino aliquid mirum atquo insolous, quod eum explicare nequoas, divinitus necidisso con- Rentaneum sit. Cons. I, 122. l74
οι μεν γcis Αἰγυπτιοι δ ιαστάν- τε vi a. e. per intervalla s. spatia dispositi solium eustodius ngunt nee quidquam curant incendium. Cnotorum dubitat Willi inson. l. l. Png. ira. num verum sit, quod hiedo nimia cura tinrratur iuno solitina tribuatur; mavult nd ea referre, quae ut logonios quodammodo do-tineret, Noster protulerit. Fnbulam eonsulto ab Ilorodoto fictam deelnrnt I. S. C. Schwoingor: Uetioriantur issensehasii. Mysterion etc.
si hesso erodidorim, eum nunquam
talia finxorit ne pro voris tradiderit historine pater. xcivrae δε γινόμ/ναὶ Sunt absoluti
lii utar vorbis in Nocti. Att. XIII 1. Pinra I nretier. ad h. l. Tu cons. quoque II, 14. - ἐν otioι si δ' tio Oiκιοι si optimi quiquo libri asso runt pro orεννοι - οἰκίησι, quod iis Graecum quidem es o monet Struvo Spee. quaest. do dial. IIo-rod. I. png. 43.
20s et II, 47. quamvis Exhibent Soholiorshemianus libor ἀπαγ circia, quod Schwoisth. st Gais s. placuit. Sed vid. noti. ad i. l. Nox ιραὶ Get γαι et ιραὶ θ ῆκm, quns infra
dieit, non disserunt, reete monente Schweighaoussero. Sunt enim conditoria, eumerrae, re ne, in qtisius mortui condunttir. Sie II. 69. DO. Idri si apud Diodor. Sicul. I, 8a, undo linoe adscribamus: φερυνοι εἰς τας ταριχείας' ἔπειτα θεραπευθέντων αυt ὼν νεδρία - θα ,rOv- σιν ἐν ιεραίς θ ήκαι ς. Aliasi vero ipsae quoque arcti ae dio utitur θην m. Vid. Creuror. Commotiti. Ite-rOdd. p. ur not. ot infra II, 336. Cnotorum hanc eonditionsem et consecrationem hostiarum, quao Ρer totam Λogyptum obtinuit, coniunetam os uo eum ipso hostiarum lin-rum cultu, noino non intolligit. Quod ut aliquatenus perspicinnat A. nstronomieis rationibus adhibitis. cogitanda Aunt siderea armenta ne greges solis. Cum enim animalia sitit deorum quasi imagines, dii vero Aegyptiorum mngnam pnrtem calendares, qui mensium signa interso distribuorunt, tactum est, ut, singuli ubi signa sua iner dinntur per mensium singulorum orbona, in eoelo dieantur animalia ingrodi. Iam ubi illud invaluorat, ut eortis animalium fguris notaretur et Aldurum potiorum s Zodiae i) et mons ium rhiq. in lastis condendis rotis Aerarunt has ipsas figuras saeordotes, quo ponitus eno in memoria hominum doseorentur. Est praeeipuus locus Acilis. n cuius per signa eooli insigniora meantiκ ntinuo orbe pendent plurima. Solem vero Osiridom osso dictum seimus; qui
590쪽
ενθα θαπτονται ταριχευθεντες ἐν Βουβαστι πολι. τας δε κυ-
quamlo eaniculae stellas in eoelo signum intraverit, dieitur Anubis, eanemque linbet consecrutam, ut bos et bueula Osiridi et Isidi tanquam soli lunaeque adiunguntur. Eadem ratio gregis reliquorum animalium in solis orbita consistentium; quorum domicilia sicubi in greditur, mutuatur ab ipsis eorundem vultum Et speciem. Uine deorum personatorum chorus per Rnnuum circulum ingrediens. Hine bestiae doorum imaginos et nuntii, praecones anni, indices tempestatum. Hine dii ipsi, animalium horum pnrtibus ornati, ad oeulos hominum traducti et reprnosontati; quod neminem mirabitur, qui haeennte omnia tenuerit, an vilis essexiona sive symbola deorum, lummumque in his astronomiae habendam esse rationem. Vid. So3Geth: Boitrilgo g. Kenniniss d. Litt. sic. d. ait. Aegypt . II. p. 8 3 seq.) Nam
eoolostium bestiarum seu sidorea. rum eum dii lunares, solares a planetares sint siderea armenta)imagines sunt bestias sacratao in terris, quas sua quae luct per universam Aegyptum in urbibus saeris stabula et sepulcra habent. Hinc, alia ut omittam, mos sopoliendorum hominum in conditoriis sacrarum hestiarum. Namque erat eonsentaneum, haec animalia post mortem condita saerisquo eonditoriis reposita ac sepulta esso. Sunt vero, si Herodoti loeos una iungamus II, 65-69 inel. Ti. 72. 74, thes, are pures , feles, eanea, ichneumones, mures, aranei, ursi, lupi. er oditi, hippopolami, mirae lepidoli, a uillae, uti anseres ohoenix ac serpentes quidam, por singulos Asgypti no- mos singuli consecrati ac rito conditi. Cum quibus enim vietus vi--oquo ratio orat communis II, 36 , haud alia quoque post vitam ratio, ut eodem modo, quo ipsi hominos, eonderentur eum iisque etiam communi domicilio quasi post vitam iungerentur. Cons. Zooga do obelisec. pag. 283 seqq. Ae reperBrunt viri docti utiquo magnam hu-
HERODOT. I. iuscemodi mum Iarum copiam Per varias Aegypti partes, praecipue in Memphitieis regionibus, ubi plurimas avium saerarum sunt mumiae,
et in Thebaieis cryptis Gallorum opera accuratissimo deseriptis. Vid Ilouyer. in Doscript. do l)Εg. livr. X. pag. 2 is seq. at Iomard. l. I.
202. 27 . Nam reperiuntur et quadrupedos et aves et reptilia mumiarum humanarum in modum condita; quae eonditura non inferior ost hominum conditura nec medicamentis, aromatibus, nee Opera adhibita, nsequo vero involuerorum, fasciarum ete. praestnntia. Quinadoo obtinot inter bestiarum murimias Oadom atque inter humanas intimias difforentia, ni v. e. maximosum tu omnmentoque eondita sintendavera ibi una atque accipitrum. Magnorum vero animalium sunt non integra eadavera condita, sed partos tantummodo aliquot, ossa praecipue, imposito eapito saetitio. Sus- scintit haec, e Creueteri Commentati. Herodoti. I. pag. 147 seqq.1 13 seq. deprompta, ad accuratiorem miri utiquo moris intelligentiain. Alia suis quaeque locis adnotnhimus. Monuit idem V. D. do his quoquo in Symbol. I. pag. 200seq. Et antea binis seriptionibus h c argnmontum perseeutus erat Latagguthi de hestiis Amyptiorum studio eonversis in mumias, Vileti rg. 808 ot: de muralis animn in in .rintho apud Metiram reperiis, Vit horg. Ima. Quibus add. I. Rein-hard t.: de quinque muram. healiartim Aesistι. Havniae 1824, et Minutoli: Naelit rugo Eu s. Reiso. p. 225 seqq. Adseribamus Diodori loeum I. 8a do his saeris hostiolis: oecis δ' αποθάνη τι, σιω- δονι κατακαλυψαντες καὶ μιτ' ol-μωγῆς τὰ στηθη καταπaηξαμενοι φερουσιν εἰς τὰς ταριχειας' ἔπειτα θεραπευθέντων αυτωω κεδρια καὶ toi; δυνtiuέτοις ευωδίαν παρ-