장음표시 사용
591쪽
uατος τήρησιν θαπτο πισιν ἐυ δε- ραις θήκαις. Invenerunt autem do-eii Galli in Thobateis eonditoriis multas felium mumias. Vid. Iomard. l. l. et D Ott. ad II, 66. ἐω Bon βάati notiJ Do hae urbe vid. supra II, 60. Ae rosori huc urbis nomen Stephanus Byzantinus sub voe., quod felem denotare scri-hit. Dubitat quodammodo Cham- pollio l'Egypt. Aous l. Phar. II. p. VI), eui a numine Aegyptio nomen urbis deductum osse vorisimilius videtur. Ad solium cultum pertinere videtur, quod apud Ovidium Motam. V, 32s eoll. Anton. Libor. motam. sati. 28 traditum logimus,doam in pugna Typhonia se in selini transformasse.
εας δὲ κυνας ἐν τῆ έων τῶν κα-στοι κ . t. a. t Canes quoque, quarum iam mentio II, 6s in s n. , in saeris habebantur animalibus, nec infimum illio oecupabant locum proptor rati nos astronomicas, quas modo attigimus. o Proximis monui, a golis, per signa eooli insigniora meantis, annuo orbe hae in ro pendore plurima. Solem autem Aegyptiis Osiridem dictum esse supra doeuimus. Hoc loco illud addamus: Osiridem solarem appellatum osso Σειριον cons. Plutareti. de Is.st Osir. p. 372 s. 525 Wytionb.). In oodom Sirio habitato Isidem etiam doeotiant Aegyptii vid. inseriptionem apud Diodorum lib. I. cap. 27. pag. 3l Wesseling. . Nabo bat autom ennicula binas stellas praoeoteris splendidas, alteram in capito, quam Isidem vocabant, in lin qua alteram Sirii nomino insignom eonfer Iablonsh. Panth. Aeg. II. pag. 34 seqq. . Iam nemo nescit,
caniculae quasi dominum osso Antiis bidem sivo Mercurium, entii no capito imposito notabilem, i. e. eum
deum, qui Isidi et Osiridi in omni
vitae netiono adest et neeati dei eorpus studioso inquirit ae rito conditum ad Nilum dolari. Cuius inquisitionis fidi socii suisso eanes serebantur. In eius rei memoriam in Isidis dio sesto pompam ducebant canes, uti prodit Diodor. Si- eui. I. cap. 87. Ae Nili ereseentis et annonae solicis abs Anubido auguria capere solebant saeordo iates. Sirius eiusque praesos deus universi anni nuntius ost habitus. Ab eo igitur deo, qui, quRtenus
monto sua moderatur inferiora Omnia, Thoth - Hermes dietus, igitur ab eo quidquid luminis i. o. Onsilii salutisquo in solem, nique nsolo in lunam, indeque rursus in terram defluxit, id quotannis tanquam ex primario tanto repetitur; ita tamen, ut ipse quas mentis sunt impertiat, quae in communibus bonis consentur, ea omnia Isidis arbitrio atque Osiridis sint commissn. Itaquo idem illo latrator Anubis, in eooli fastigio ae quasi specula locatus, sagaeitate sua praceellit reliquas hostias omnos, velut savigaeissima hostia canis. Crouger. in Conini. IIorOdd. p. 14 3 s q. Do honore canum apud Aegyptios cs. Plutareti. do Is. et Osir. cap. 44.
son. Matiners et . see. ser. II. P.
138 seqq. , qui Anubidem hue referri
posse negat, non canis sed scha - ali capito instruetum, nisi utram in quo bestiam ad idem canum genus referre malis. Noe mirum, multa Canum Cadavera bouo modi eata in cryptis sui8so roporta. Vid. IOmard.
l. l. et plura apud Boi ardi. indisa. laud. p. ib seq., Williinson. l. l. pag. 141. Apud Latinos hine invenitur latiator Antibis, ut monet
ως δε αυτως Tῆσι κυσὶ οι ἰχνευταὶ θαπτονταιJ υνε netia sunt ie/neumones, uti appellantur apud Diodor. Sieul. I, 83. Add. Nieandr. Thor. V, 195 et Hesych. a. v. De ipsa bestia, quae Eroeodilis infesta dicitur, plura narrant Diodorus Sicul. I, 87. Aolian. H. A. VI, 38ot III. 22. min. II. N. VIII. 34. Plura dabit Wiliatison. l. l. P .
154 seq. ,, Pharaonis mus quoque
592쪽
EUTERPE. II. 67. 579λέας καὶ τους Φηκας απαγουσι ἐς Βουτουν πόλιν, τας δὲ ἴβις
ἐς Ἐρμέω πολιν. τας δε αρκτους , λυσας σπανίας, καὶ τοὐς
dictus, quem viverris noeensere BO-
155. -- μυγαλῆ sive mus artinetia ad sorte- gonus refertur, rarissi- maoquo dieuntur huius animalis mu-miae. Vid. Reinhard t. l. l. p. 18so a. Ab Athribitis hane hostiam coli tostatur Strabo XVII. p. 813.
Thebis nuntias huius hostiae repertas esse, sed in se ulpturis nunquam earn conspici asserit Willi inson. l. l. p. 133 aeq. eui est Soreae myosumus, nobis: Spi zmntis. Cons. otiam Roeth. l. i. noti. pag. 5 l. In ipsa
vocis acriptura admodum variant:
equidom dodi μυταλίας. Bredovium feeutus p. 215 Et praecipuo p. 220.
eos ἐουσας ιρας, quae lamen R INB-lioris notas codicthus absunt et Omnino glossatorem sapiunt. Oeeurrunt vero duao tirhos nermopolis nomino insignitae, altera paria in rogiono Aegypti inferioris Oeei-dontali , quas extra Dolia ost, nune, uti volunt, appellain Daman har; eius tamen nul in apud Horodotum mentio, qui uermopolin novit mnonam, si tam in ea supprioris Aegypti rogione, eui nomon Hopta- nomis, quasque ab aliis otiam The.
hors l. l. l. pag. 97. λ, Mannert. l. t. X, 1. pag. 397 seq. Cons. oliam Protiosehr Erinnor. I. p. 114 seqq. et alia, quas affert Forbiger: Nand b. d. ali. Googr. II. p. IR not. Nune illis in regionibus invenitur vietis nomino Mehm mn, multaqno a Gallis sunt inventa rudera magnifieorum nodi fletorum, templorum, coinmnnrum longo lateque per campos dispersa. Quas tamen non omnia nd Ilermopolin,
ni Galli illi eontendunt, pertineris
posso putat Mannortus Ioeo l. p. ass. Noe valde remotum n, Horis inopoli eollocatur Iheum; qui loenatorsitan ad eam ipsam urbem vel eorto ad eius ditionem proximam pertinens, cum ibium mumias reciperet, indes quoquo nomon traxisso videtur. Vid. Champoll. l. l. I. p. 295. 296 qui id o Horodotum non prorsus neeurato hie loqui monet, eum ibos Hormopoli repositas ossa seribat. Nam intelligendas sso Pastantum ibes, quao in templis su rint nutritas roligiones publica opinor consecratas dixeris). eum in eryptis Memphitieis infinitus numo. rus thium eonditarum repertus suo-rit. Domestieas igitur has suerintibos, illas publieno si sacras; ut euim quasvis privatorum domus per
universam Aegyptum avem suam An-
eram nutriro solebat, ita ibis intomplis nutritu et quasi deorum eon suotudini admota ost, quod monet Crouetor. Commenti. II erodd. p. i64. Uine vario modo lino avos roperiuntur conditas, ut idem monet. Cons. Iomard. Reeneti ete. p. 313 seq. De ipsa avo eiusque sanis
et italo apud Aogyptios dieomus ad II. 5. Noe loco illud potissimum
tonori volumia , quod i his, cum Niliacas inundationis os sol signumae symbolum, Morcurio quoquo finisera perhibebatur, qui deus primus Nili eroseontis monsuras pereepit otin dieavit, indoque ibidis eapito Imposito repraesentatus eomparet in
anaglyphis ae pieturis Aegyptiorum. Quare Hermopoli, i. o. Morcurii inurbo, sacram avom sepeliri ac reponi consentaneum. Cons. Creu2eri
Symbol. II. png. 207 seq. Do Aegyptiorum Mercurio seripsit C. Fr. Dorsmueller in programmate,
quod prodiit August. Vindolio. 185li Uebor dio Grundi deo dos Gotton
τας δε δρκτους, ton σας σπανίας κ. T. 1. J Auctor est Prosper Alpinus hist. nat. Aegyp t. IV, s. Pag. 132, ursos, lupos, vulpes in Aegypto reperiri, quamquam hi ud ma gna sit eorum copia. Ursos idem addit ovibus nostris haud maiores osso itidemque lupos et vulpes duplo minores quam apud nos invo-
593쪽
niri. Ursos satis constat non reperiri per Aegyptum: qui quod bis
in monumentis Thobanis eonspiciuntur, teste Williinsono Manners etc. III. p. 26 seq. eoll. Bee. ser.
II. pag. 136), id eodom viro doctouuetore inde explicandum, quod bestiae lino inter mutiora regi oblata comparent atque Extrinseeus addu-etne videntur. Atque tales imaginos Herodotum vidisso in loquo haec retulisso arbitratur Letronno : Ioiar. nai d. Sav. 1844. p. 566. - Lupostes tantur Aristololes illist. An. VIII,
per Aegyptum minores esse quam in Graecia. Cum voro hodie in Aegypto lupos reperiri plerique no-gent, aliis quamvis so vel vidissolupos vel ululantes audiisse asseverantibus, ea, quae de his animalibus apud veteres enarrantur, nil lapsa eervarios s. acha Jos relata vOlunt, quippe quorum otiamnum haud paucae reperiantur munitae, testi-hus Iomardo l. l. X. g. 8. p. 353s. Rocueti ete. p. 314. at I) aliisque, quos laudat Rein hard t. in disserint. laud. pag. 16. 17 coli. T. Add. Langmth. des bosti. Aegypti. etc. p. 36 seq. Equidom nil discernam
in iis, quae mo peritioribus erunt diiudieanda. Hoc modo addam, lupos frequentissime repraesentatos memorari in Aogyptiorum anaglyphis atque munitarum involucris; qua do re eons. noti. ad II, l22. Add. Willi inson. Manners ote. LII.
p. 27 seqq. , qui quae Herodotus de lupis ningnitudino insorioribus per Aegyptum seribit, ea vera inveniri addit. C p. LXVIII.
doti de eroeodilis valde insignem multi et veterum et recentiorum vel attigorunt vol traelarunt. Atquoinm anto Herodotum de erocodilis Aegyptiis quaedam perscripsisse videtur Heeataeus Milesius, ex quo ipso nonnulla Nostrum sumsisae statuunt. Vid. Fragmm . antiqq. historiec . p. 10 ed. Creuet. et Κlaus en ad Hecatacti fragium. pag. 128. Ae longo ante utrumque scriptoremGraeeus Iobi scriptor erocodilum novit ot descripsit XL, 20 et seqq. Namquo Levin Ian do hae bostia in- tolligendum osso iam doeuit Bo-ehart Hiis rogoie. III. p. Iaz seq. Post Herodotum qui do ero dilis egerunt, eos excitat Selineidor. in libro, qui inseribitur: Histor. aDiis phthior. naturalis ot liter. s etc.
obtinet Aristotelos, totam sero Η - rodoti narrationem repetens, Hist.
An. II, 10. V, 33 coli. VIII, 15 ete. Cui addas Diodor. I, 35, Ammian. Mareoll. XXII, 15. s. 15 seqq.
alios, qui vel Horodotum vel Ari stotelem platio sequuntur. Inter eos, qui recentiori notate tu haee inquisiverunt, inprimis eonsuli dehonte Canius ad Aristot. Hist. Animal. versionem Galli eam, tomo secundo; Selinoidorus ad Aristot. Hist. An. V 27 t. IV. pag. 415. 4lu, et in libro laudato historiae amphthiorum; GgoMoy: ,, observatiotis fur les ha-hItudos attribu des par Herodoto auxeroeodilos du Nil, in Annali. dumuseto d'hist. nat. Paris. 1807 t. IX. p. 373 seqq.: ot Cuvier. , Surios diis rontos ospheos do eroeodilos 3 ibid. X. pag. 8 seqq.): MinniolirNaeti trage E. Reiso Eum Tempei etc. pag. l54 seqq. Praetorea maximaeum utilitate adhibobis poculiarem do eroeodilis libellum, qui hoc Domine oditus ostr Naturessehielit odor Amphi hion von Fr. Τiedemarin, M. Oppol und I. Libo schitet. Istes
594쪽
τατους μῆνας τέσσερας ἐσθιει Ουδέν. ἐον δὲ τετραπουν χερσαῖον καὶ λιμναῖον ἐστί ' τίκτει μὲν γαρ ἀα ἐν γῆ καὶ ἐκλεπει, καὶ το πολλον τῆς ἡμερης διατρίβει ἐν τῶ , την δὲ νυκτα πῆσαν ἐν τω ποταμῶ ' θερμότερον γαρ δή ἐστι το υδωρ τῆς τε αἰθρίης καὶ τ=ῆς δροσου. πάντων δὲ τῶν ξαεῖς ἴδμεν θνη
τῶν τουτο ἐλαχίστου μέγιστον γίνετο. τα μὲν γαρ ἀαχηνέων ου πολλῶ μέζονα τίκτει ' καὶ ὁ νεοσσος κατα λογον TDυ ωου γίνεται, αυξανομενος δὲ γίνεται καὶ ἐς ἐπτακαίδεκα
Non Holdolhorg. 181 ). Est vero, ut odi lioe libro optimo intelligitur,
apud Horodotum cogitandum de re rodito uti Inri s. MDIDO. quo nomino ab aliis aliarum terrarum cro.
eod illa vulgo distingui solet. Add. Ηnsfoestor: Reife etc. II, 1. pag. 372, qui idem advertit, nune per inferiorem Aegyptum nullos invου-niri eroeodilos, qui in suportori Ao-gypto primum propo Sitit Oeeuriarunt ae freqtientiores formaque adeo maiores per Nubiam eompnrent. Idom quoque asserit Partheyt Das
VIII, 25 per mensos lithernon ero-eodilos in antris latero dieit. Quod Horodotus scribit, eroeodilum porquatuor mons es hibornos nihil odero, mirum utique videbitur, quamquam ipsum per so non alionum est aroptilium Datnrn. Ac sortasse erOeodilos in Delta respoxit auctor, qui, coolo et aere frigidiore sorsitan sopiti, alimentis minus indigebant; qualo do alio genero ero-eodilorum in Americas regionibus frigidioribus per strina toros testati sunt. Nune quidem tibi rarissimo in Dolin invonins erocodilos, qui superioribus tantum loeis reperiuntur, Non mirum . multos erocodilos vel gregatim eon Apiei in Nili aronataeentos por hiemem, quod testatur Ninuioli l. l. p. ian seq. QOll. Ggo Doy pag. 375. Et nostra quoquo aetnte virum doctum contenia disso, pluros menses eroeodilum sino alimentis vivero posse, intollisto ox Tiedemanni libro l. p. 36, tibi aliud oxemplum laudatur erocodili , qui per septemdecim dies sine ullo nutrimento vixerit. Vid. ibid. pag. 6s. τεκYει u1ν γαρ uti ἐν νῆ καὶ ἐκλέπMJ Lλέπει, i. e. eaeredit Dua.
In ro ipsa conveniunt nostrae notatis viri doeti atquo peregrinatores. Vido Tiedemann. l. l. pag. 53. Illud unum recentiores Peregrinatores sibi animadvortisso visi sunt, esse solem potius, quas ova excludat, non crocodilos fominas
illis ineum hentes. Conser GetoMoy pag. 3IT seq. ναὶ eo πολλον τῆς hia ἐρης διατρι ι sa ἐν et φ ξηos m. t. a. J IIa oevora et indubia osse, ex iis, qua otiamnum observantur, ponit Ggo Disoy pag. 3 6. Et confirmat Mi nutoli. qui per omnes diei horas in Nili insulis et arena eroeodilosso invenisse scribit, nunquam veronoein se illos oxtra aquam eon pexisse. Vid. l. l. p. 15 . Causam, quam Noster addit θεομότερον γαο δή ἐστι eo νδωρ τῆς τε αἰθρίης καὶ τῆς δροσον). sie intelligimus
, n quam esse calidiorom svel pornoctem), quam aerem coeli forent
por noctem) roremque gelidum indoeadontem in terram; qua re cro-eodilia ealorem amantibus gratiu osso pernoctare sub aqua, diu commorari in terra. ΛΛντων δὲ πιυν ηuεις ἴδμεν v. r. 1.J Et haec vera esse, docent naturae curiosi, qui omnes cons r-mnnt, oroeodili ova non Oxeoderamngnitudine ova anserina; vid. Ggos
eoll. Tiodemann. pag. 53 seq. Evotoribus Herodoto suffragantur Diodorus I, II, Aristoteles Hist. An. V, 32, alii. καὶ ἡ ωνοσσος κατα λογDω του
595쪽
πηχεας, καὶ μεζων ετι. εχει δὲ ὀφθαλμυς μὲν υος, οδον - τας δε μεγάλους καὶ χαυλιοδοντας, κατα λογον του σώμrτος. γλωσσαν δε μουνον θορίων ουκ ἔφυσε, ουδὲ τὴν κάτω κινεει
iidem monent viri docti, ubi ovum rolinquit, longitudine septem nutooto pollices sere nequnt, oi nil quot post mensos initi nil plurium pedum longitudinem pervenit, ita
ut adultus triginis pedes et nmplius longitudino expleat. Ner do tua mox ponit suptetidoeim eubitos,
qui viginti quinque podos Rhenanos
formo aequant; Aelianus vero nubPsammiti ho seribit visum fuisse eroeodiliam viginti quinquo cubitorum, quno triginta quin quo sero
pedum est mensura, aliumque sub
Amasi, cuius longitudo viginti sex fuerit cubitorum; vid. Nat. Animal. XVII, n. Alios veterum loeOA attulit Lindonbrog. ad Ammian. Mareoli. XXII, 15. g. 16. Quas tamen
non setitia esse, crocodilorum, qui hodio inveniuntur . nrguit mngui- ludo. Dbservat RusAeggor l. l. porNubiam maiores reperiri eroeodilos quam in Aegypto, eosque vigintiquatuor pedum longitudinem ha horo, quac subinde ad triginta us- ino pedes ascondat. Cons. otiam Tiodomann. l. I. pag. 60 et Selineidor. l. l. PRg. 142 seqq.
eroeodili oeuli pro tanta eorporis moto sanequam parvi, minus olnii et plerumque a palpebris obtecti, ut suillis oeulis haud mnio comparari possint, qunmqnnm solium oculis similiores illos osso olim statuit Camus idemque nunc statuit Minu
exserti, des denta anulanis. ut ver
In ipsa re nemo, qui oeulis suis ipso inspoxerit crocodilum, Herodotum erroris arguat. Nam dontosor eodilo sunt magni et in maxilla superioro pleriquo ita exserti, ut otiam oro clauso, eum labia non adsint, soris speetentur e superior maxilla deorsum prominent s. Haec
ot plura selinoidorus l. i. pag. 34 eoli. Tiodomanti. p. 39 seqq. , quontro quo loco plura etiam invenies da dentium numero niquo serie. γλωσσαν δὲ μουνον θηριων onu
nuit. unum ex omnibus animal tis. sibi tinovam, i. e. haud narium est linguiam unum hoe infer omnia animal. - Res ipsa valdo diseoptata praesertim eum Aristololos i Hiat.
. oriptoros sui Plinius Hist. Nat. viii, 3T. Plutarch. do Is. et Osir. cap. 75. p. Mi) haee ex Herodoto
ropotierint, nee reeentiori aetate desuerint, qui Norodoto patro inar D-tur ah nliis obtroetato. Nunc vor roκ ex podita. Habet utiquo Procodilus linguam, ut reliqua animalia sod sub maxillao insorioris aspernpello, quasi laxo vinculo comprehensam. sic deliteseontem, ut vix primo adspectu eomparont multis quo viris prorsus ahesso videretur. Nam maxillae insorioris interstitium totum Oeeupat insque margini interiori et apici tota est affixa, tutiora aperto apparet; linenno seilicet ministerio ero eodilns opuM non habet nec ad vocem nee ad praedam convertendam. Vid. Sehnoider. l.
l. pag. 43 soq. Tied mann. l. I. pag. 32 seq. Schwsighaeuserus ait in libro, qui inseribituri , .Histo ire dos animaux draristoto, traduit par Camus T. II. art. Croeodilo iuno huc speetnni praeeipuo, collocta et
excussa esso. Herodotum vero Ex
eusaro lieebit, qui externam spe-elom magis secutus inlin non vidit, quae vol doetissimos nostra notatis viros din latnorint. noe nisi eadnvertim sectionibus institutis nilli in idum pordiaei potuerint:
596쪽
προσαγει τῆ κάτω. ἔχει δὲ καὶ ονυχας καρτερους καὶ δέρμα λεπιδωτὸν ασρηκτον ἐπὶ του νωτου. τυφλον δὲ ἐν δατι, ἐν δὲ τῆ αἰθριρ οξυδερκέστατον. ατε δαὶ ων ἐν υδατι δίαιταν
ποιευαενον. το στόμα ἔνδοθεν φορέει παν μεστον βδελλεων.
Oυδε την κατω κινεεε γναθονὶ i. o. inferiorem maxillam non movet. Haec quoquo res, ab Aristotolo aliisquo repetita, nostra aptato valdo exercuit viros doctos. ita ut vix composita lis esses videatur. Tutamon hane tonoas disputationnm summam: in sori rem crocodili maxillam. nisi prorsus immobilis sit tam obscure moveri nee plano nil intora. ut vix illud conspici possit. Vid. Selinoidor. l. l. pag. 48 seqq. t praseipue Ti dem ntin. l. l. Pag. 36 seqq. Quod moneo, ne initarinquis Herodoto obtreetandum conias eat . qui ea non animadverterit, quas doetissimi nostrao aetatis naturas serutatores Vix detegere po
nius haud malo roddit: cutem confra Omnem ictum inni tum: quod idomaliis vorhis tostnntur alii velorum riptores. Oxeitati a B oh nrt Ilio rogole. V. 17. p. m. I 85. At inooadom in eroe dilo observarunt ro eonis oros verissimaque comproba runt. .,Pollis universi corporis eras Mnest si densa. squamis obserta dii rissimis adpo suo vel magnam ab
externia iniuriis violentiam saetiooludit Selineidor. l. l. p. 15 seq.eoll. pae. 14. Add. GdoMoy pag. 381, Tiedomanti. D. 33. seqq.
lolligendum, ut eroeodilus in aqua minus heno videro e nsentur tost ipso Aristotelo Ilist. Anit n. II IM; nam in noro perspicaeissimum
loeo multum sudarunt viri docti, In eo maximam partem lapsi, quod bidollas intolligerent hirudines sania is ast, qua omnino in Nili aquis nullae roperiuntiar: est enim in tot ligendum muscarum genus, quod plurimum ae donaum in croeodilum irruit ipsasqno saueos non firmiterno prosso clausas pon trat ot in toriorOm maxillam totam sero obto git. Quibus muscis parvulis in si dians trochilus in eroeodili saneos permeat, qui sances clausurus eor pore nnio moto hoe trochilo indient, qui iam avolat. Simili modo in Indias septentrionalis insula ero eodilum ab avo parvula liberari muscis nnrrant. Quod si igitur Herodotus quidquam lapsus ost, in eo tantum errorem commisisse videtur, quod, cum muscns conopos di oere oporteret, hi lias dixit, qnao hirtidines vulgo nudiunt. Vid. Ggon
snopius so tinno avem vidisso as firmat; quae cum frequons circa eroeodilum in arena ineentem in-voniatur ipsaquo Voco sun, hominibus appropinquantibus, ero-eodilo id quasi deelaret, inde ει hulam Horodotonin ortam putat Wil
597쪽
τα si εν δὴ αλλα ορνεα καὶ μὶρια φευγει ρον, ὁ δε τρουλος εἰρηναῖον οι ἐστι. ατε ἀφελεομένω προς αυτου. ἐπεαν γαρ ἐς την γῆν ἐκβρ ἐκ του υδατος ο κροκοδειλος, καὶ ἔπειτα χαννὶ ωθε γαρ τουτο ώς ἐπίπαν ποιέειν προς τον ζεφυρον , ἐν- θαυτα ὁ τροχίλος ἐσδυνων ἐς το στοuα αυτου καταπίνει τας βδέλλας ' ὁ ἁφελευμενος ῆδετο καὶ ουδὲν σίνεται τον 69 τροχίλον. Tοῖσι si h δνὶ τῶν Αἰγυπτίων ἱροί εἰσι οἱ κροκο-
δειλοι, τοῖσι δ' ου αλλ' ατε πολεμίους περιέποtκτι. οἱ δε
tu eons. II. 25. III. M. Cum iis dem scripsi eoornos ot τροχnον
runt. Nihi utraque forma Noster usus osse videtur. Ad verba ναὶ ὐπειτα senius loco recenti. edd. Brodo vii p. 10s praeceptum secuti dedorunt ἐπειτεν) χανη suppl. to Grofici: quando pro dirus os aperuit f., ut Schweigh. roddit, ore hinnu
probatur Horodoton narratio alio rum quoquo scriptorum tostimoniis.
X. 2l coli. 24. aliorum. Undo di- se imus, in urbs pngique Tontyris item quo Apollinopoli magna ill n. qnno in suppriora Aegypto sita eAti nune voentur Edsu). invisos suis; crooodilos, quos incolno omni modo porsecuti sint: etenim Typhonium animal porhibebatur eroeoditu es. Aolian. l. l. Plutarch. do Isid. otosir. eap. 50. p. 3Il coli. 75. p. 381.3 indo quo hostia Oxosn. In ipsis Aoeyptiorum monumontis neutiquam Typhoni additur crocodilun κod sequitur eum derim, qui notia hieroglyphicis serit,itiir Sehe M-hees a. Sapak ipsoquo repraesentR-inr crocodili capite Instruetus. Hievero deus. infinitum doelarans tem pus, undo sol omnnat, eum Grae- eorum Crono s. Saturno convenit ne plerum auo oh lomporis omnia di- ruontis et overtentis ncitionem no- eivi numinis vim st potestatem Requirit: unde Grasci. qui omnia mala Typhoni adseribebunt, eum eum Typhone confudisse videntur: ipsum vero Aogyptium dot nomon conti-noro vi dotiar nomon alaturoq. quod eroeodilo in Arsinos urbe culto ne domito tribuebatur, testo Strabono XVII. p. 81 l. Sod inde quoquo apparet cur Iamblichus de myster. V. 8 erocodilum Solis insigno tin heri seribat, Solem quo ipsum erocodilo superimpositum si vo v etiam reprn sentari tostetur Clemens Alo xnndr. Stro innit. V. I. Ρng. nro. Plura vid. apud milhinson. Mania
598쪽
περι τε Θήβας καὶ την Μοίριος λιμνην οἰκέοντες καὶ κaρταῆγηνται αυτους εἶναι ἱρους. ἐκ παπιων δε ενα ἐκατεροι τρεφουσι κροκοδειλον, δεδιδαγμενον εἶναι χειροηθεα, αρτηριατα
ners etc. sec. sor. II. p. as1 seqq.
Κennini a d. ait. Aegypt . II. p. 165. Creuetorus In Commenti. Norodd. pag. 84 seq. haee posuit': Iam do rocodilorum sanetitate etiam vet ros qua siverunt. Utilitatis admonet philosophus apud Cieoron om donat. Deorum I, 36. Eam duplicomprodunt. Nam eroeodilorum motu dicunt praedones ot rapaeos Arn-biae et Libyno hominos prohiberi, quominus Nilum transnatent Εu- eh. P. E. II, 1. p. 10); et ex eius holuas nee essu auguria capi accedontis Nili, ossis enim ero eo dilum Aegyptii η nonnullis pro signo πnrison υδα toς Eusob. P. R. III. I l. Clom. Alexandr. Stroin. V. p. 632eoll. Lucian. III. p. I9. 425 ed. Rip.). Hinc qui nuper in Aegyptiarum rerum indolem inquisiverunt viri docti, ab earum urbium ineolis erocodilum praecipue cultum suisso suspicantur, qui longioro nil quanto intervallo abs Nili ripa di starent. eiusmodi hominibus procodilos adnatantes praenuntios fuisse uti dii rum snlubrium, quibus et sitim pelleront ot nrva irrigaroni. In hiseo hominibus consondos osso puto Ombitas superioris Aegypti, qui otiis superstitionis etiam poenas litore tenentur Romanorum Satirno Iuvenal. Ratir. XV, 28 seqq. ibi quo Ruperti coli. Chabrol. ot Io inard in Doscript. de l)Eg. I. cap. q. p. 8 seqq. Antiqq. . Ae suorunt per Aegyptum plures urbes, qui-hns n crocodilis nomen es sol. Primam in Labyrintho doscribendo memorat Nostor II, it 8 ubi vid.) Nntriti ibi publieo in lacubus crocodili. Secunda sita erat in Aegypto modin t Alripe , tortia in superiora, si vo Thohaido s riphum . Atque in
huius urbis rudoribus se reperisso roseri Costag. duo ero eo litos in lapido insculptos, quor am niter Capito taleonis insignis esset Deser. do l)Εg. I. cap. 8. pag. 17 Antiqq. ;quod symbolum ad ipsas has religiones spectaro nemo ambigot. καὶ καρτα ἡγηνται αντους 3Iναι ιροοςJ Pertinent hue quoque Strahonis atque Aeliani loei, e quibus diseimus. Ombitas atque Arsinoes urbis, quae Olim Crocodilorum urbs vocabatur, incolas praeeipno coluisso eroeodilum i indo seribit Diodorus I, 35, a plerisqne Aegyptiis
ex lego coli eroeodilum tanquam deum, Coptitns quoque eroeodilum colentes addit Aolian. N. A. E, 24; magnam curam eroeodilis ah ineo lis urbis Chonoboseiao tributnmonarrat Stephanus Byzant. R. V. Xηνοβοσκια, quo eodem nuctore n. v. Λιος πους in parva urbs, quae Dios polis vocatur, τιθασσευουσε τους κροκοδεΩους, ἐν α ντροις καὶ posασι siβuντες. Atquo observat villiinson. Mannors ote. III. p. 76 in loeo, qui nune appellatur Mani, doli, ex ndvorso urbis Mnnsaloot, reperiri speluncas amplas rupibus in eisas, in quibus permultae crocodilorum munii ne nis huc servanturoaeque magian curri medientrio. Ad
huc ni, Arabibus atque Nubiis qui-hu Adam eroe dilum superstitiose ooli et observari tostatur Vates: Tho modern histor1 and conditionos Erupi. T. II. D. 519. δεδιδαγuενον εῖναι Ilion θρα lQuod duo olim statuorunt croeodi lorum Nilotieorum gonern . aliorum mitius ot mansuetius, quod tacito domari possit sZuctos s. Stirhos vocant: cons. Strab. XVII. pnet. 8ll m. ihIq. TZAcbuch. pna. 580), aliorum serius atquo crudelius onm- quo ob causam Typhoni Ancrum, hoc talsum esso probavit Clivior. in Annali. du Mus. d hist. nut. X.
599쪽
τε λίλνα χυτα καὶ χρυσεα ἐς τα ωτα ἐνθέντες, καὶ α ιδώς
p. da neqq. Add. Tiodomann. I. l. pnu. 72 ot Minutoli l. l. p. 164 ubi narratiar do eroeodilo tam ei- curo. ut tangero illum mannaqueo ius dom saucibus sino ullo periculonis movors lienorit. Do eroe dilia in Aogyptiorum tomplis ot nutritis ot man uosne iis praeter Strabonis et Stephani Bygantini t eos laudatoseons. etiam Aolinu. N. A. IV, 44.
guntur inaurea. ornnmenta ab nu-ribns pondentia. tum nuren. tumo susis ae saetitiis inpillia confoeta. Quaro Minutoli l. l. pag. lna. 280 soq. 286 sonq. dieit Glas-m uia. qnn arto quidem elaborata suerint . eum omnino haseos ars admodum floria orit apud veteros Ao-gyptios. Vitri quoddam genus per λίθινα r Deci indieari, vix dubinm: cons. Willi inson. Mannoru oto. III.
p. 99. Bochor: Charier. II. p. ia2 Π.D. 256 . qui plano nostrum Ginstito intollisti vult ob Platonis lo
quae palpebrao aliquiim gerit simi litudinem: operenti pars snporior mobilis multis stiris muscularibus elanditur ot recluditur: roli aran nu-rium fabri ea valdo similis avium nuribus. Haee Setinoidomas l. l. pne. 27 seqq. Ao notavit GgoMoy
cum recenti. edd. recepi pro ζῶντας. Cons. nrodov. p. i70. Ad seqq. verba: ἀποθανοντας δι ταριχευοντες θαπτον si ἐν ιρῆσι miκησι eons. qnno do Aoeyptiorum moro hostias hvmnnariam ninminrum in modum eondiendi ad II. 67 in universum diximus. Ae mum in crocodilorum rasens nunc in voti iri monot Rotti linrclt l. l. pag. 28 soq. Willi inson. Thebis omnino roporiri n serit Mania
adhue hominos Aegyptios frui hae
600쪽
νοι ἱρους εἶναι. καλέονται δὲ οὐ κροκοδειλοι, αλλὰ χαμψαι. κροκοδείλους δὲ γωνες Ουνίειασαν, εἰκαζοντες αυτῶν τα εἴδεα l37
τοισι παρα σφισι γινομενοι σι κροκοδείλοισι τοῖσι ἐν τῆ σι αἴ-70υγραι δε σφεων πολλαὶ κατεστέασι καὶ παντοῖαι '
γρατω. μεαν νῶτον υος δελεασύ περὶ αγκιστρον, αετι ει ἐς μέσον τον ποταμον αυτος δὲ ἐπὶ του χείλεος του πor truo υεχων δέλφακα ζωχὶν, ταυτην τυπτει. ἐπακουσας δε τῆς φω
νῆς ο κροκοδειλος ῖεται κατα την φωνῆν. ἐντυχων δὲ τω νώτω καταπινει, οἱ δὲ ελκουσι. ἐπεαν δὲ Π ελκυσθῆ ἐς γῆν, πρῶτον ἀπάντων ὁ θηρευ ης πηλω κατ' ων ἔπλασε αtre υτους ὀφθαλμους ' τουτο δὲ ποιησας καρτα ευπετέως τὰ λοιπα Tl χειρονται, μη ποιήσας δὲ τουτο, συν πονω. Οἱ δὲ ιπποι οἱ
καχρονται δὲ - χαι apti l Monont viri doeti Iahlotasti. Opusce. p. 387, Champoll. i'Εg. s. l. Phar. I. p. i52 AOq. 321 seq., Chlemann. Philolost. Aegypt . p. 30 ). etiamnum apud Coptas ero odilum voeari Amaiah κ. Mstih. quod ab Aegyptio nomino haud i hodit. si an idem prima litora e 1 vel adspirationi inservit vel artieuli vicos steriit undo Ara
I. 18o ot Wordamorth ad Theocrit. Id. VI, 22. Car. LXX.
ταντην γ0αφωJ Steger. Prnotat. p. XI mavult γsci mo .. Quo tamen minimo opus. Hodiequo Erocodilorum eapturnis similem obtinor testatur Iomard. l. i. rap. 5. g. 5.pae. 2 r. Hunc modum, quo nune porei loeo per eanem ligno affixum sunthns ad terram trahor atque eaporo Aludent erocodilum,doelarat Wilhinson. I. l. pag. 23I. Idom in senipturis inveniri asserit hominos, qui eroeodilum aggrediantur atqne hasta transsenni; eon . Mannors III. p. 81. In proximo anteeedontibus noquo atque eap. 84 roli qui κατεστ ασι omnibus
allatum, quod Bredovinn in κατε- μασι mutari inbot. Sod es. I, is libique noti. Nequo Bred vio obseeuti sunt Dindors et Dietsch. Insoqq. nd Vortin Ar ων - δεχε σηκnbioetum, quod dierant. sne ite ex tota sontentia supplondum erit, ut II. 47; idom ius otiam ad verba οἴδὲ patio Dol valol, ubi consulto ad pluralem numerum si transitus, cum ploros miopnetoel in hoc negotio occupati vidoantur. Nee aliter ad αετ ει do qua forma es. ad I M, i. s. demisti . Ohioetum, quod dienni,