장음표시 사용
611쪽
inverso ordino Oxhibebantur. Ipsa loeutio satis nota, et crebrius quoquo adhibita a Pausania Nostrum imitanto. Vid. Si obolis. ad Palisan. II, id. β. 2. VII. I. g. 4, ubi monot diei I sio i hae in formula
cap. IV. g. 58 seqq. V. I. τη seq.VI. q. si . sb. Aegyptii vero, quod
post Libyos omnium optima vale ludi no frui diuuntur a Nostro, id nunc quidem aliter so hahoro nemo sero noscit satisquo copiosum moriaborum indicom, quibus, qui nunc hanc terram incolunt, Premuntur, rholeram, postem, alios morbos recensot Russoggor: Neisen ote. I l. p. 233 se l. in enusas horum morborum inquirens; quamquam qui sannia, dinotnm neunt sibi suo euriosius eavont ab omnibus irino corpori noeenni, Enropaei homines, optima valotmlitio frui di eun tur neque niquo vetoros Λogyptii.
Nod do his o inidem nolim sorres iudieium, quod modicao nrtis poritisne naturae perscrutatoribus lubens volinquo. Disputavit do his quoquo vir doctus, qui ipso diutius in Aegypto dogit medienm quo arto mexercuit, I. Pruner in libro: Ao-gyptena Naturgeschielite v. Antii roia polog. nis Einteitiing ete. Erinngon. 1848. Conforri quoquo poterit Latior Accoutit os tho manners and en-stonas os tho modora Egyptinns I. p. 4 seq. Moto purio Psi δὲ ἐκ των si νον εον
enta oo Milesio profert Athonaeus X. p. 447 C ot 418 Ε. haud im morito e niicias, Hecataei librum
an attulimus, inprimis Homeri aevi Inii locos. τους Δεινοι κε a1ήστις ovo; ἄ- ζουσιJ Eadem Athenaeus tum l. l. tum III. png. II 4, ubi seribitur
ut ii ἀστις. quemadmodum etiam in Hosyehio s. v. viri docti correxo-runt. Nec minor in v eis scripturn dissonsus apud Polluc. in Onomast. VI, 11. g. ra. tibi vid. Iungormnn n. Explicat vero Athenaeus του et πο- ξιζοντα αὐτον i. e. stihacidum Pnnonia Nicandor ab ipso Inudatust τον ἐκ τῆς κριθῆς Ποτον γινο ut νον. Hosychius Athonaeum nee u tus addit . ex Horodoto opinor, ex olyra saetum esso panem. Sed Pol lux ad formam mastis revocat do- nominali nom. ut panos intolligatitur fastissali vol turbiniati, ad instrirasrborum, ut interpretatur Casaia bonus nd Athon. l. l. III. p. lil. Proseri haec Inblonskius voee. Ao- rapit. p. 1l , ipso subiicietis, quae vera sit Aegyptiae vocis originatio, so nili ne assequi non potuisse. Noe eertiora mihi assorro videtur
Chlomanii in t Philolog. Aegypt . p. V . In ipsis papyris Aegyptiis
612쪽
opino δ' ἐκ κριθίων πιποιηuενωδιαχρεωνται J IInoo quoque ex ΠΟ-entaeo Milesio qui teste Λthenaeo l. l. Aegypti M hordea nil potum
frangero onarraverat) doprompta esse videri possunt. Apud Aeschy
κριθων. Sed magis huc pertinet Diodori locus I, 2u est a a fin. , ubi
Add. Strab. XVII. p. il Is C. si v p. 821 et quac alia assori Wosso-line. ad Diodori loeum. Aegyptus quoquo e fruge sibi potus similes Oxcogitavit nit Plinius Hist. Nnt.
XIV. 29 eoll. XXII. 82. Admotiet r. Iosai. XIX. 10. ubi fuerunt qui
eundem cereristae si iiii loqui sus est) potum intolligeront, merito ro- probanto Gesenio sCommenti. pag. 615). qui ipso IIarimantium citat in t Erubesche. von Aegypt. p. 177otiamnum cerevisino quoddam genus ex spolia in Aogypto pararido entem. Et pervulgatum apud alias gentos antiquitatis haud pati. eas hoc potionis genus; de quo, monente eodem ora, plurima collegit Lindenbrog. ad Aminin n. Mareoll. XXVI, 8. g. 2. p. 158 seq. t. III ed. Wnm. eoll. Chr. Gmirier. ad Zosimum Panopol. do Σythorum consectione p. 30. Add. interpretos ad Tae iii Norman. 2a et quae plurima attulit Panly : Ronieneyclo
leetari, quamvis noMira cerevis in
longo in serius id sit, iudico Wilhina
s iam olim ad vulgi usum paratam osso putat, vino ditioros hominos
II, 37. Quod vero Herodotus vii os
per Aegyptum esse negat, contraritim ussorunt Strubo XI II. pag. Isu C. s. pag. l 150 C. Diodor. I, an alii Romanorum scriptores, qui varia ad Oo vini non eru in Aegypto reconsent. Quin ipsis in monumen a. tis Aegyptiis ot vites invenimus
D. ul. 62 et quae nil locum supra lanuntum II. 37 attulimus. Hoc
ipso Horodotus vitium ox uvis coti- secium, quod certo modulo Aneor.
dotibus Oxhibeatur, novit. Cons. Ioeron. Ideon II, 2. pag. 362. Minutoli: Nneti tritile otc. p. 242. Quae ita eoneiliari posso statuit Sehlielit hors t. l. l. pag. lia, ut demum post Horodoti aetatem vites per Aoeypti regiones coli suerint coopta .
Cum vero cortum sit, votores Ao-gyptios noe vites ignorasse nee vinum ex uvas Parntum es. Lotronno
in t Iournat d. Sav. iη36. p. 240 seq. ipsiusque vitii plura conora in bidroglyptii eis notis commen Diarari , ubi vinum sonarμ vidotur Ery cs. Partho ad Plutareh. do Isid. et Osirid. p. 163 seq.), mn lim equidem statuero, Horodotum, ubi vitos in Aegypto gigni negat, potissimum superioris Aoxypti rogionessivo tην σπε isouενην Αἴγυπτον, ut initio huius en pitis dixit, respexisse, nee sane mi gni momonti tunc temporis in Aogypto fuisso vitium culturnm, quae post demum Ptolomaeorum atquo Ronannorum aetate incremonia ceperit. Cons. Inhlonst..diss. do terra Goson pag. 28 et Minutoli l. I. . Mallobrian in Melaneos Paris. 182A) l. I. png. 43l seqq. , Bohlent Das alto Indi oti I. p. 144. Exstat scriptio schol tiea, si uno prodiit Altonbure. 1826, in qua nonnullorum Cleoronis atquo IIorodoti
613쪽
θίων ώμα σιτεοντω προταριχευσαντες. τὰ δὲ ἄλλα οσα ξ ορνίθων η ἰχθυων ἐστί σφι ἐχόμενα, χωρὶς η οκόσοι σφι ἱροὶ
loeorum vindieatur intogritas. Ubiis hunc quoque Herodoti locum traetatum osso cognovi et eum in modum sxplicatum, ut post introducta peregrina Vin n. in do n Psam-mitichi notato prior vini culturn in Aegypto morit neglecta. τους ἐξαλιι ης τεταριχε vuενουςJ Cum maro Aegyptii avorsati sint,
salem non maritimum, Aod fossilom qnem Ox Ammonis rogi ono afforriseribit Arrinti. Oxpod. Mox. III, 4. I. s. 83 hie intollistondum osse existimnt Larehor. Nos illud ad univorsum loci argu montum addimus: in anaglyphis Aegyptiis pisco'. RVes, alia id gonus, qnno sale condiantur ot ad edondum parontur hoc modo, conΝpiei. Consor CO-star. l. l. Ρng. ibi et siuno supra ad II. 15 adnotavimus coli. II set. Ae satis cognitiam est, quam sorax
piseium fuerit Aegyptus, qui, is
capiendis operabatur m nenn homitium eosin ium victum inde quao
rens , tum merenturam oxercens.
Consor. Herod. II, 92. 93. 349 IIceron. Idoen etc. II, 2. pag. 345 eq. et quae collogit Geson. ad Io
Ithri scripti addicunt. Q uno vor h. l. seribit Horodotus. ea in ipsis Ao-
το,4 Intelligit hominis mortui si
minis intolloxit. Ao inlin munitian ira simia inern . Osiridia formamoxhthontia, qualia in Aegyptiorum conviviis assorri dicuntur. ox ipsis monii montis delineata eornero lieotapud V illi inson. Nanners etc. II.
usuιuηuενον - καὶ γρατη ναὶ In diearo voluit Horo dolus, haec simul aera lienoa hominum mor-lnorum nd verum mnximo expressa osso tum pietura, tum opere ipso.
614쪽
στω των συμποτέων λέγει ' Ἐς τουτον Ορεων πῖνέ τε καὶ τερ
Πατρίοισι δὲ χρεωμεν- νομοισι αλλον Ουδένα ἐπικτεων - 79ται. τοῖσι ἄλλα τε ἐπαξιά ἐστι νομμα. καὶ δνη καὶ αεισμα ενεστι, Λίνος, oσπερ ἔν τε Φοινίκη ῖοίδιμος ἐστι καὶ ἐυ Κυ-πρω καὶ aλλη, κατα μέντοι ἔθνεα ουνομα ἔχει, συμφερεται
vir doetus mihi porsunsit, qui eno. torum do ipsa locutiono γοστῆμειιιιι ηuίνor in pluribus loeis a Pansania imitando expressa plura collegit. Nos in elangula illud mo
que severum ae gravem optimo do-elarari. Cons. Crouxor. in Symbol. IJ. p. 1 l , qui idem ad h. l. adseri psit: , Cons. Boottiger: Idoen gurArchaeolog. d. Masor. I. pag. 55 seqq. ibi t. lnudd. et cons. infra
I o hinis eapsis nium inrum, ni ternox petranis eo nulla tinniis, nitora ex ligno syeomori vid. Ronyer. in I)o
h. 8. Ρnu. 350 seqq. - Nunc mu .miarum arcas pictas, qunios HorOdotus deseribit, in conviviis Λogyptiorum adhibitas esse; nune vero oliam olusmodi naum inrum pupias, quales ex osso hi mano aliaqno pnrto eorporis consociae hodiequo reporiuntnr per Europae muη ea, atque hine sorta κse explienri posso Luei-
deo. τομονς pri ros interprotos Explicarunt eantilenas. hymnos: Schwoig- infusoriis rectius intolluxit instita nae morea; quod ni in ut taceam, velsoquens vos tutae satis snadero vide tiar. Atque omnino hie loeus non minus qunm qnne nntecedunt ot qunosnbsequuntur, ad Aegyptiorum instituta pertinoi, cum, quae Enrmina apud istam gentem in usu suserint, continoat. ἐπαξια sunt memorabilia, memorosti dona. ut minimo sit noeos so seriboro ἀξιαπηγητότατο, quem admodum voluit Valetionarius.
valdo vexato Sehwoieti. ne GaIAL, quos etiam recenti. oditoros videoos o secutos. Quod enim Boigitis dodit, Orrso - ἀοίδι ιον ἐστι, omisso prorsus vocabulo Λίνος. id ex conia toetura Wossolingit potius fluxit
quam librorum votus torum ex au-etoritate. Nee magis probandum,
quod in montem venit Ad. Noeliero Commoni. eritie. do Antholog. Gr. P. I. pag. 5 a seri honti Ἀδωνις pro gooitio ς. quod ipsum infra quoque
eap. 135 oecurrit. Itom in sequoniali hus lotini librorum lectionemr a Di - φέρεται δε conroς εἶναι τον si 'Ea χηνες, ubi Rotaius o Wosset institronio turn edidornir συμφερεται δετωυτο ριναι xὁ οι πιλητες. seripsi deniquo cum recenti. edd. Λίνος pro Λῖνος. ut olim vulgatum orat. Ad ἄλλη cons. noti. ad I, 1.
615쪽
ἐόντων, ἐν δὲ δὴ καὶ τον Λίνον οκοθεν ελαβον' φαίνονται δὲ
Ουί κοτε τουτον αείδοντες. ἔστι δε Αἰγυπτιστὶ ὁ Λίνος κα- λενιμενος Μανέρως. ἔφασαν δε ρον Αἰγυπτιοι του πρωτου βα-
i. e. pro diversis gen sitis inverratim quoque linee cantilona nomen habet Distributivum usum pra opositionis κατα nitigimus nil I. lsu. Ad nrgumentum eons. Hocherum l. l. alias afferontem appellation os . avia τερετω δὲ ωντος εἶναιJ i. o. eonyrtiit vero ita, tis idem ille sit Linus) otc. Ad structuram cons. I, 13 ibiquo nott.; do vorbo si s -
quo in libris seripti eomparet. iuro nunc priorum oditorum monitu dolotum est. In ni in prorsus Rhit Benediet. Aetl. semin. reg. Lips. II. p. 288), qui vocem τODa nuti nil
Lini, qui Maneros dientur, meminit Plutaret, . de Is . et Osir. cap.
gonti adstans, ipso Drno doloro obi-orit; undo iam per omnem A gyptum earmen audiri inuubro, quod blanoros appelletur. Alii astrono mino aliarum quo disciplin nrum pori- tum die otiant iuvonem. Sed fosso- rarii quid in his in osso, vix noenn-dum, vel si nominis rationem por-spoxoris. Atque auctoro Iablon stilo voee. Aegypti. p. I 28 seqq. Maneros indieat filium aut sobolem Menis ti. e. notorni , qui rex primus in Aegypto roena Ao sortiar. Qiinrosiant, qui malint ipsum intolligoro Ilorum si vo Osiridem earmon quo dooliis salis tristit,ns, obitu, sepul- inra, aliis huc spoetnntibus, quod in lugubri Osiridis festo per omnem Aegyptum eant solitum morit. Cons. 'rougor. Symbol. II. p. 172 seqq.i80 seq., qui hic in primis eonferri vult r Iomard. in Deseript. do I E inpio livr. III Antiqq. m m. t. I.
iti Thobateis monumentis repract- sentatum conspicimus, recitari id om suspicatur Cronetor. in Epistolis Ito morr. png. 47l. Ipsum iuvenem Manerotem in monumentis Aegyptiis repraesentatum existimat Toel-kon. in Ninnioli HOIRe etc. p. 15nseq. Disserit quoquo do Maneroto illi inson. Mannors etc. II. pag. 250 laoq. certi quid non afforens. Propius ad verum neeessit Rosol
lini sMonii monti P. II. T. III. p. 103 qui hoc nonion non hominis dolvo alienius esse vult. sed modumoxelnmnndi solom nona doctarari in Aestyptiorum sostis et eonviviis seri solitum. ipso tosto Plutaretio l. l.
qui voeis s. soranulas sensum his verbis Graceis reddit: αισιμα τα τοιαυτα-Λe protulit rinpor
gyptiis reddidit quo vornaculo sermone duo carmitin, quibus Isidis do Osirido queroino e uti non tur, in quibus ipsis pluries repetita singulis quasi strophis rodit vox si vo
616쪽
Graecorum vocem Μανερως diaetam
Phoen Iees eant soloni, primarii l ei sunt Pausan. IX, 29 coli. Diodor. Sieul. III, 60 , Conon. narrat. tu, Sehol. ad Homor. Ili. 12 570 subi . addit ΠP . Ohse V. t. VII. p. 550). Nam illis in regionibus Adonidem, qui et ipso iuvenis in torlaetus serebatur, plangebant et lugubria in otiis honorem sosta habebant instituta: quibus quid votoros doelarare volvorint, id cum non latcbit, qui . quae Aegyptiorum so-storiam do Osiridis obitu ratio, perspexerit. Quid onim Aogyptiis os iaris, id sorti Milonis Phoeni ei bus at- ino Cypriis. No mulin, vid. Mo- vorat Dio Phoeni κior I. p. 244 seqq. Nec deniquis hue non portinet Grae- eorum illo Linus. Apollinis qui sor-tur stilis. nti Horeulo oecisus et earmino Inrubri Indo eolobratus. Do Graecorum Lino, de quo pluri
nuper n. Bu elison setiuot g int Phialolog. Sohnoidowini VIII. p. 577 sqq. . Rinckr Dio Relig. d. IIollon. p. 340 seq. Quno omni1. Ai sum mam quaeras, nil aliud soro indi eant, nisi carmen antiquissimum. quo, quae dii ipsi in torris pati cogantur, lata eorum tristia adeoque mors, quam ut hominos et pro hominibus) obiro dobonni, eontine-nntur; quae ipsa nd physicas ratio nos natur neve sintum rovocata solis constituont annuum eursum
per hiemalos mensos quasi intorruptum ne naturam ipsam quasi pii-tiontem ne dolentem , eum bonosen solis vi enroni: quale tompus lugubribus sostia eum significarat antiquitas, hilaribus consentaneum est celebratam suisso Solis illam vim vietricem, qua quotannis perseiat
omnia ad vitam denuo quasi rovo- eoi et conservet. - De re musica Aoeyptiorum voterum instro mentisque musteia m. eonsuli vult Doser.
seqq. Copioso et nec urate do omnibus, quae ad Aegyptiorum musi eam et sacram et ludi am portinent . ndditis instria mentorum imaginibus. disputnt Willi inson. Mania ners ote. II. p. 222 seqq. 315 seqq.
καὶ μουνηνJ ναὶ - τε hoe loeonhundanter posita vidori statuit Sohaesertis ad Dion us. Halic. de eomposit. vorti. p. 491 itemquo Stall-hnum ad Platonis Philoti. p. 144 qui idem voculam ναὶ valere ec τερ inm statuorat. Cni merito obloeutus ost snuppe: Epist. eritie. p. 8a seqq. . ubi vid. plura, et cons.
quoquo Fr. A. Willio ad Sophoel. Oedip. Colon. mo in Spoeimino Con Ioett. in sophool. Oedip. Colon. Borolin. 18103 png. II. In nostro loco prius καὶ portinoi ad totam
ut rooto vidit Ll, ardy, qni vero quod proposuit γε pro τε, n loei senton tia aborrasso videtur. C p. LXXX.ΣDia νερονται δὲ καὶ τοδε αλIo v. t. a. J Spartas quae suerit magna senum reverentia Itonosque, plures
617쪽
μουνοισι Λακεδαιμονίοισι. οι νεωτεροι αντων τοῖσι πρε-
antoa in simili sontoni in cons. quas nitulit Elta in t Iahrbb. d. Philolog.eto. Suppl. IX. png. illi. Elegant om vocis c aioς usum nil quot oxomplis illustravit, monotite G. . II in dors. ad Platon. Phaodon. D. 2al, cui addo sis Asti iam n d Plat. Phaedr. Ρng. 24l, qui adioetivum in hi-eo pro adverbio somnias. prorsus, praeterea 3 poni statuit.
in dooa aut rogos Adhibito plerumque dicitur, quo proni in terram sive inimi procumbentes alios sive deos alvo principes adoramus, malostalom illorum venerantes. Quod apud Porsas contes ino orientales praeeipns obtinuisso Antis constat Tu vid. Cornel. Nepol. in Conon.
III. 3 ot quas ibi plurima attulerunt interprotos, non praetermissostiirato In Loxie. Xon optioni. III. pag. 726. Cons. Herod. I. sad.
II. 121. III. 86. VII. 13. Caetorum quas Herodotus do manibus in salutando demissis seribit. ipsis monumentorum imaginibus eonfirmari tostatur Willi inson. Manners
vestem, quam Aegyptii voenbant, tunicam suisso interiorem porspicuum est, qu ne ipsum legeret eorpus, intorulam sive subuculam, qu noeiron eriira fimbriata ad gonuntantiam portingeret. Quod vocis ipsius origo eonfirmare videtur, si quid om Kn i s. Aeli indieat senti, crus, vostisquo istitur indieatnr, iuno ad erura usqno portingit. Vid. Iablonsu. voec. inegypti. P. 102 seqq. roeto observantem, Pasvostes in monum ontis, quae etiam-NNm supersint, cerni posse, quod id om tostantur ot Willi inson. otu sollini l. mox l. Eiusmodi cirros in aliquot nium inrum Thebai- nrum vosti montis repororunt doeti Galli. Vid. I mard. in Descript .
iiii idom ρωινεα ε pucitra, quae Nosior Aogyptiis tribuit, euin eo vestimonio comparat, quod nune Per Aegyptum omnemquo Africae oram sopiontrionniem valde usitatum est, nomino B-nous s. furnusa, ut nostrates loqunntur. Do voste en qnno καλασιρις dieitur niquo ex Herodoto opinor ecim momoratur a Pol
618쪽
περὶ τα σκέλεα θυσανωτους, ους καλέουσι καλασιρις' ἐπὶ τουτοισι δὲ ειριν εα ειμαχτα λευκα ἐπαναβληδῖν φορέουσι. ου μέντοι ἐς γε τα ἱρα ἐσφερετια ειρινεα, ουδὲ συγκαταθαπτετει
Qui iti plurali numero semper Pincuserit et oυς, τας. Toc . cur hoc loco scripserit Oυς. Nec magis in monoquidem G υς h. l. mutarim in τυυς,
qui in II, ita o in th, ut eidomviro doeto placet. E libris scriptis
nulla affertur luetionis varietn'. struvium foeuti sunt Dio iseli et
Aeq. 3, qui etiam scripsit κce λουσι pro
καλεουσι. - Ad verba seqq. επὶ τουτοισι δὲ κ . x. a. cons. et inm
gyptii vestimenta lition gestani, som- per recens lota, idquo sunm maximo curant, ut Noster seribit II, 37, ubi cons. not. Vid. otinin nrnuti: De vestit. Aneerdoti. Hebrr. I, 9.
seribendum ou δε. seiunctim. ouoλογέουσι δε ταντα τοισι ορφικοισι κ. τ a. J Verba καὶ Βακχι- κοισι, ἐουσι δὲ Αἰγυπτι si si malo, in quibusdam libris seriptis omisAn, retinuimus, ut dudum monuerunt Vnlehonarius, alii, ne nuper admodum CrouΣeruq Commenti. He rodd. p. l6 , qui in 'hae quorundam librorum laeunn mnni sta voiastigia audacias Graeculorum, qui Bacchica sua saera ab Aegyptiis r
peti nolloni, sibi doprohendisso videtur. Est enim insignis Nostri loeus, cum alio II, 40) quodammodo
coniungendus, quo utroquo nocessitudinem doelarat disciplinae, qua Graecorum unios ne philosophi tanquam nlumni eum Aegyptiorum sneerdotibus ut suis magistris Iungantur. Quod eo magis te nondum, quo illibatior Noster sit ab illa, quno postmodo floruit, cupiditato miscen- clarum roligionum, quoque impensius id agat hoc in libro, ut quae Graeca, quae Aegyptia sint, seiungat ac distinguat cons. Creurorum
l. l. p. 168. 1 2 seq.). Qui igitur Orphica quae dicuntur a Graecis
scit.) et tinoelii ea consentiro dixit eum.Aegyptiorum a quo ne Pythagoreorum institutis itiam dativos
ripiendos esso de institutis a. sacris Orphicis, non de hominibus η. Raceria
dotibus Orphicis, monere vix Opus), is profecto Orphie a set Baee hic a neque ex Aegypto repetenda duxitntque Pythagorica, omnibusque hiseo Graecorum institutis Aegyptiam ita tribuit originem, ut principincerto sive primaria elementa eius doctrinao at tuo oorum sacrorum.
quao a Graecis ad Orpheum at ius Hac hum reseruntur, ex Aegypto dueta putemus in loque otiam eam ropotamus vestitus similitudinem, quam intor Aegyptios atquo Grao- eos si . e. Orphicos sive Baeebicos sacerdotes vates quo intercessisso h. i. Nostor tradit. Noque indo mirum , quod orphoum Aogyptium vulgo serebant, Orphieos tuo indoaequales ae pares Aogyptiis; Baechica vero sncra ex Aegypto nil-
vecta supra II, 40 iam Noster do- claraverat, et hoc itorum admonetioeo, verbis haud ineonsulto additis: λυσι δὲ Αἰγυπτίοισι. Quod
doni quo Pythagorion commemorat, tonendum est, huius disciplinas instituta maximam partem repotita
videri ex Aegypto indeque etiam eoniuncta sorri eum vetore Orphi- eorum disciplina ne doctrina; undo ipsum Pythagoram Orphicis mystoriis initiatum vulgo laetabant. Aod haec ipsa pluribus Oxponore huius loci non est: do Pythagori ea disciplina Ox Aegypto repotenda nos
619쪽
λεομενοισι καὶ Βακχικοισι, ἐουσι oὲ Αἰγυπτίοισι καὶ Πυθα
λεγόμενος. S2 Καὶ τί θε αλα Αἰγυπτίοισί ἐστι ἐξευρημενα, μείς τε καὶ μερη ἐκάστη θεῶν ὁτευ εστι, καὶ τῆ εκαστος ἡμερli γε νοειε
et certiora ot accuratiora edocebitu thius altoro philosoph. historiae volumino, propediem in lucem edon-do ; nee ningiκ lite attinet, do Orphieorum ini die untur doctrina sive
tho toxia accuratius disquirere : ouius utriusquo suntlamonia quasi oti raoeepta primaria ex Aegypto nil Rumta esse, vel hoc Herodoti Ioeo, alia ut incorim, probari existimo. uno eum ita sint, neque Lobo-
tiaee Omnia nd Ononineritum eius- quo studia ne fraudes revocanti, ne-
quo Erischio Do societatis a Pythauora in urbe Croton. condita κcopo politieo Comment. p. 5), quitiatio Orphicorum ot Pythagoricorum institutorum similitudinem resorri vult ad coniunctionem Pythagori orum hominum eum Orphieorum secta, quae eversis Pythagorae eoilogiis a superstiti hiis discipulis inita sit. Cnotorum consor Crougor. Symbol. II. p. l3 seqq. IV. p. 27 seqq. 30 seqq. Od. tert., C. O. Muolsor: Protegg. Eur Mylliolog. pag. 380. Alios viros doctos, qui do his seripserunt, excitiivit B ido: De Oraphoo p. 27 not.oσιόν ἐστι aεγομενoc Vid. II, ar, ubi primarium I 'lutarchi locumdo Isid. ot Osirid. cap. 3. p. 352 C. Dinin laudavimus. Qui veram huius
moris causam onm esso ponit, quod purum ti gi n non Ρuro sit nefas. Lana senim eum ex animalium Oxcremantis ianAontur minime illo indonil pura pertinent, pro laeto non conseratnnoum, enm nti ii A mstari, quiquam maximo puri at ino ensti vi dori et re vera puritati et corporis ot morum studore dotioniit. Linum Voro, quod o terra nascatur immortali, vestem exhibero Durnmae tenuem, animalium Immunditia et Oxcrementis haud insectam nee ipsam animalia pras immunditia gignentem. Q uno insigni Apuleii loeo in Apolog. pag. 495 optime confirmantur. Lunnm, segnissimum Cor-Ρoris excrementum, pecori detractam, iam indo ab Orphei et Pythagorao notato dicit pro sanum osAE vestitum. Sed mundissimam osso lini sogetem, inter optimas fruges
torrae exoriam et c. Pro vulg. θα-
ι θῆναι. quod mihi sorondum non videbatur ies. noti. ad 1, 130 , rescripsi τατῆ νω aliquot librorum exuuetoritate ipsiusque adeo FloreD-tini libri, qui Oxhihel,ατῆναι, sed supra scriptam habet litoram t. Tu
vid. etiam III, 1 o. 55. IX, 84,
quos loeos assert Bredovius pag. 348 foeundum aoristum in talibusnpud Horodotum prassorondum esse docens. Unus obstat loeus VII,
nliis frequentatam: vid. Thos. L. Gr. V. p. 996 Din dors. Si recto disputavit Miot. Gallus Horodoti interpres , haec tantum do singulis cuius suo hebdomadis soptom diebus intelligenda, Deque do continua diorum sorio per totum annum. Sunt vero lia e nreto eoniuncta eum universa Aogyptiorum religione, in qua
plurima ad duos calendaros et rationes nstronomicus physicasque rolata videmus. De quo exponoro Iongum os t. Cons. Creuaor.' S3mhol.
620쪽
niss etc. II. pag. 10. 40 so l. ac praecipuo Iroeth: Goseli. d. Pnitos. I. noti. p. 2l6 seq., qui Herodotio latum ipsis monumentorum Ae-uyptiorum iudiciis probari ait et indo ox ipsis notis hi oroglyphi-
eis attulit deorum nomina, qui singulis mons ibus praeesse putantur; singulos septom cuiusvis ho-bdomadis dies planetis suisse dodicatos idem addit, usus praeeipuo Dionis Cassii testimonio XXXVII, 18. 19. De quinquo diebus interea latis ad totidem cloos simili ratione relatis vid. noti. nil II, 4. Nomina deorum Aegyptiorum, qui singulis praesunt monsitius, ex ipsis monumentis Drotulit quoque Lepsius: Chrono log. d. Aegypt . p. 183 seqq.
sod Planotas praesidos dierum su-plom in monumontis iiivoniri neque
septem diorum; per docados singulos monses osso divisos vult.
per so non damnandum iudieat Struve Spec. quaest. do dial. Hor d. p. 49. Sed Orioισι, ut idem hono addit, maiori sex codd. nu moro defenditur. otioισι ἐγκυρήσειJ i. e. in quiae incidni, quiae ei accidant s. quae futura eius sint fata. Ad argumentum
eons. Diodor. Sie. I, 81. Ipsam loeutio nom aliis loeis similibus illustravit Valekonar. ad h. l. item. quo Lennep. ad Phalarid. Epist. p. 234. Mox οἱ ἐν ποιήσει γενω-uενοι sunt qui poesis triariant, qui in poesi Oecvtili. versati sunt. Vid.
ποιήσFι, a recenti. edd. praeeunte
Bredo vio p. 266 mutatum in ποιήσι invitis eorto libris omnibus, quorum auetoritatem hie sequi satius videbatur. Cons. II, 173. II, 143. III, 109. Ipsa vox retorrisas do carminibus condondis haud scio an hoc loeo primum obvia, do qua cons. allata a Bodo: Geseh. d. helion. Dichthunsi I. p. 222 not. a. Caetorum documetito osset, ut consolLetro uno l. l. png. 58 seq. not.,
hie loeus, poetas Merodoto priores similibus prognosticis usos esse, nisi multo soret verisimilius , historieum doctrinam A gyptiam, qunobiter tantum fuerit imbutus, eo n-sndisse cum prognosticis ex luna vi captis, quas iam apud Hosiodum inveniantur. Mihi reeis videtur nd-
monere Lobeeh. Aglaopham. Png. 427 , do Hosiodo ae siqui morint similos poetae, hic eogitari non posse; nil poetas Orphieao et Pythagoriuno sociae addictos, quos inhoe quoquo doctrinno genero Aegyptiorum decreta aemulatos esse
admodum erodibilo sit, haec verbas poetare idoni iudieat. Tiρατά τε στιJ Gais s. odidit ni , haud scio unde. Quare
ανθρωπων μὲν ουδενι προσκίε ται R. t. 1.J Sacerdotos eum diis quibusdam solis oracula adscriberent, eo ipso suam vim et auctoritatem egregio firmasse eonsondi