장음표시 사용
61쪽
το χρ)ὶστήριον μηνυσας. ἐτυραννευε δὲ ὁ Περίανδρος Κορίν
mirum videbitur ei, qui liuius ipsius
ration m perspoxerit. Cum enim
ait Lydia as historiaκ portineret quodammodo Thrasybuli historin ad quom ipsum olim multum valuit Poriandor, haud a se impetraro potuit historino pater, quin rem in moratu dignissimam. quas illi
neeiderat . quaeque monumentis quoque publieis ei vitatum carno n-rum colebrata orni, hic, dnta sei-lieot opportuna narrandi oeensi No, praetermittorol. In quo Herodotea narratio ad Homorici raminis ra
tionem ascondit ipsoquo Herodotus Oμηρικωτατος suisso arguitur. Utonim huius emodi digressi otios passim ipsius oporis consilio adducuntur, ita multum illae sieiunt ad
nuditorum animos commovendos at-
quo demuleendos. Id quod noe v loros suit grammaticos, qui, quontiditorum animi suavi saliuiosarum
riperentur, digressiones eiusmodinti historieo orationi sui Aso intor-μporsas docent. Quam in rem Cr.
d. niten Lit . u. Κunst VIII. p. 8. Quod praoeipuo tum sori videmus. ubi Graecino quaodam civitas vel ipsa univorsa Graecia laudis nonnihil indo eaptura sit aut gloriae; quemadmodum hoc loeo colobratur
Corinthus, Poriandor do quo plura infra III. 48 sq. ot V, 92 niquo
omnino Graecorum in Poosi laus. Sod alia quoquo spoetanda sunt, strammatieis illis vulgo neglecta. Portinent haec ad pioint om et religionem auctoris, qui lubentor Pas inrentionos intorserit, quibuκ mala
tacitiora puniri, proba laudari patent, quibusquo deorum iustitia
commonstretur. Sie illa Arionis narratione hoe docero vult histori cus, nullum seolus vol elandostinoeommissum deos latore iustam quo vitidiotam offugero posse: probum virum ipsamque eius artem mi i-
doorum in tutola osso ot a quovis Iunio incolumen servari. Iinquo tantum abost, ut Herodotum Pro-Ρtor lioquontos eiusmodi digroqsiones vitia porandum. ut summa illum laude dignissimum censeamus. Cons. Datilitannia. in Horodot. pag. 224. - Fabulam ipμam tot seriptoreΑnnrravero, ut scito poeta illo eo-einorit: Quod mare non novit, qune ne- seit Ariona tellus. Fundus utiquo nnrrationis Herodo- tun est, cuius vortia Latino rotulit
Fronto in Opp. II. p. 3I3 seqq. ed. prine. Mediol. Ε reliquis seriptoribus, quos laudarunt post Harduinum ad Plin. II. N. IX. 8, Η Wytionbaebius ad Plutare h. MOrnit. Animadvorss. I. pag. 98l ad p. tulis). Plei . in Lesbiaec. libr. p. 166
pag. l3 seqq. , unum suffieint ex- eitasse Dionem Chrysostom. Orat.
3ῖ, pag. 455 ot Gollii locum classi eum in Noeti. Att. XVI. 19.
quem sequitur Vineontius Bellova eonsis in Spoeul. Historio. Lib. III. eire. sti. Add. Marcian. Capoli. IX. η. 908 ot Mythographum, quem vulgavit nodo I. β. 95. II. I. 172. Aeroeotitiori notato quis ignorat . alia ut taceam. ologantissimum Guil.
Aue. Selilogelii en on Arionis res colobrans γ sod aliud ost. sabulam narraro, aliud idquo disseilius subulam explicaro aut indiearo. quid
sub tabulao involneris veri contineat haoeeo do Ariono narratiuncula. Qua in re, ut ingetino prosi par, nihil eorto ieiunius videtur,
quam quaeroro velle, fidom merentur linoe narratio nec Do. aut niloo
expiscari, qui hoc, quod do Aricino
relatum accepimus, re VPra ex naturali rorum eursu accidere potuerit vol accidisso putandum sit. Ro- linquamus hoe negotium Larchoronitisque. qui, ut Wntolabaehii utar verbi Α, de Omnibus rebus statuendi
62쪽
noe sitatem Aibi imposuerunt. Nobis cum eodem viro ostrogio in his rebus, ubi et erodere ot non credero tutum est, licet ἐπεχειν. Ro- potit enim Laroherus in copiosa ad h. l. annotation fabrilao originome navis episemo, quod scilicol nn- vis, qua Tarento Taenarum transvectus est Arion, dolphini signo pro illius notatis moro ornata suerit. Nomius in Diss. do fido hist. notat. myth. Commentati. Soeiot.
it. XI v. p. III) ex signo ipgo, quod in Arionis delphino vecti mo-
moriam eroetum vulgo tradunt. originem eepisso tabulam statuorat.
Λdd. Baure Naturrolig. d. Alterili. I. p. 30. Et eonvenit quodammodo eum his Creugerus in Diss. de mythis ab artium operibus prosociis Reet. poster. Marti g. 1803 p. 20 t opus Q. Aelsett. pag. IT. 18. statvotis illud hominis delphino vecti signum osso antiquam nnvigR-tionis signifieandas imaginem, quRedoinde verso in historiam κymbolo ad Arionsem, colobriorem per ea tempora poetam, tracta sit. Quem sequitur sero Lorent E. l. l. p. 16seqq. Ε eoloniarum ratione ing
nioso sabulam explicat C. O. Muol-lor. in Doribb. II. p. 369 assontionis Plotin. in Lesbiaee. libr. pag. 166. Quiam enim a Tn naro olim Laeodnomon iorum eolon in Pha Iantho dueo Taronium prosectaeAset una enm sacris ac religiono
uetitatum esse vult, ut Tarantem
Neptuni filium Tarentique conditorem, dolphino Taronium Taenaroveetum exhiboronti id quod dolii
translatum ad Artoti m poetam, eo-dsm modo Taronto Taonarum revectum. Haee ille . quae ut m v toris tabulas simplicitati atque eandori eonveniant, Ogo non exputem,
illud modo addam, numis quoque
tamam lato κparsam colebratam misso. Sie in Methymnaeorum numiΑ Arion delphino veetus conspieitiir; do quo G. laudat Eehilol. D. N. V. I. Vol. II. p. 502. Nam de dolphino taceam, qui tot in numis reprapsentatur, monente eodem Crouetoro Diss. laud. pag. 28 not.
eoll. pag. ii. Inquisivit quoque in Arionis sabulam Wole hor. ultein. Mus. I, 3. p. 392 Aeqq. s. Κlei ne Sehrist. I. p. 80 seqq. . pluraque eandem in rem attulit Bode Gesuli. d. holl. Poes. II, 2. p. 372 seqq.213. Ae Woleherus quidona praeter
alia, quac in hae naranti Otio sp etanda sint, Arione . qui delphino vectus maris perieula effugorit salvusque in patriam redierit, veteresdsolarnro voluisse Oxistimat vatem, qui in summo rerum diserimine salvus atque ineolumis exstitoritdiisquo maximo propitiis sorvntus:
additumque inde otiam esse dolphinum, nnimal ut diis gratum, ita hominibus honovolum. Plano nilo modo tabulae vim explicare stri. duit Guil. Maur. Selimidi s Diatrit,. do dithyr. Ρoos. piusque reliqq. Berolin. 1845. p. 171 seqq. ; novum
quoddam poeseos nileoque m iees genus in Graeeiam, in qua ante fuerit incognitum, Aricinia cura nTarento por maro invoctum significari etintendit. Magis ad Woleliori sontoni niti inclinat K. IAhra sRhsin. Mus. N. F. VI, 1. p. 58 seqq. haedo Ariono tabula aequo ne simili- bus do Ibyeo, de Sim nido repraesentari ratus vatem in deorum tutela omnino positum Porumque praesidio o gravissimis periculis ero-ptum. In qnibus veri quid inesse quis neget' nuin ad totum tabulaesongum pxpediendum sume iant, aliis diiudieandum rolinquo.
οιωθonJ Periandor tyrannus regnum tonuit quasi linoroditarium a Cypselo patre neeeptum. Indo non mirum apud Latinos quosdam au - toros resem diei eundem. Vid. Car. Ε . Wagner. in scriptio is laud. do Poriandro pag. lo AOq. Do tvranni vocabulo supra ad I, s. in -nnim . Sue ossit Porinndor patri in
Corinthi iiii perio Olymp. XXXVIII
4 sivo n25 nnis Chr. n. undo etiam Aricinis notatem eonstituere a te bit, quom ei rea eandem Olympiadem
63쪽
ἐν τω βίω θῶυμα μεγιστον παραστῆναι, Aρίονα τον Mysυμναῖον ἐπὶ δελφῖνει εξενειχθεντα ἐπὶ Tαίναρον, ἐOrπα κιθαρωδον των τοτε εοντων Ουδενος δευτερον, καὶ διθυραμβον, πρωτον ανθρωπων τῶν θροῖς ἴδμεν, ποιησα-r τε καὶ Ουνο- li
s ruisso tostatur Suidas a. v. Cons.
Clinton Fast. Holl. I. p. 208 seq. Inuidit igitur in Sallyattis Lydorum regis tompora, quoin inde ab anno G2s usque ad annum III regnasso Aupra vidimus; secutus est Alyattos silius, qui pacem eum Mi-Iosiis iniit anno 612 n. Chr. n. s. Olymp. XLII. i. o. anno decimo quarto, quo Periandor rogitabat. Quod Arioni accidit. nil annum isto n. Chr. D. refert Eusebius. Herodoti verba: τῶ δη λήγουσι Aioβιοι affert Hermogenes p. i57.
thymna enim, unde natus Arion, Lesbi insulae fuit urbs. Hi ne ipsa insula nune vocatur Misilini. θωυμα μiγιστον Λ α ρα at xj ναι lLOeutionem eatidem aliquoties ad
eium uinius, quo haec a superioribus distineta suorunt, iure tollendum, cum linoo verba Por apposi- . tionem quandam vortiis θωυμα μι-γισtον adiecta videantur. Ad ipsum argumentum nolo repetere,
quae paulo linto disserui; paucissumeiat monuisse de delphino, qui est Delphinus Delphis Linu. s. der Tummier: cuius quae partos sint in hae tabula, indagavit Crougorus in I iss. laudat. sections priore indon pag. 10 seq. Opusce. soli. p. 9 et posthae in Symbolie. III. p. 267
edit. teri. , ubi in universum do huius animalis natura ac ratiotii hus tes.serariis disputavit. Add. Lorentet. I. I. pag. 20 seq. Weleher l. l. p. 39. Multi enim sunt votoros in laudanda huius heluae mira celeritate, ingenii mansuetudino, singulari in homines ninore miraque aliarum virtutum copia. Atque etiam mustea muleeri eam eantuque tibiarum gaudere dieetiant, τιλομουσον apΡella hant, omnibusques hominibuη amicum ne benignum, praecipuo tamen poetarum quodam amore captum, indoquo Apollini confoernistum. In mnri nutem, ubi nilns DOD- nisi horrotidase ae timondae hostiae versantur, delphinus erat, a quo, utpote omnis humnnitatis quasi symbolo, Opem poteront afflicti, cuius tutelae se pomitiorent, qui unque ventis et undis ineortis laetati sibi timorent, i Piso inprimis sanctissimi ac vates, qui Dunquam humanissimi animalis et amicissimi opem frustra impliarant. Ita e o sententia votorum disputata, tot locis eonfirmata suffieistit ad Horodotono narrationis meli rem intelligentiam. Nee mirum inde vol in Christianorum hominum ηnriseophagis conspici delphinos, transitum Ox hac vita terrestri cursum- quo ad beatorum insulas deelarantest vid. Piper Mytholog. d. christi. Κunst I. p. 224 seq.
psallat, Ammonius distinguit euhiaristam, qui lyram tractot et psallat modo: vid. pag. 82 de differ. voeabb. Sed de his ipse vidoret
Grnoeus magister. Nos eum Cr. amandamus ad ea, quae Vale Lena
ties obvia vix monendum. Deforma αμεν, qua constanter NO-
64쪽
μάσαντα καὶ διδαξαντα ἐν Κορινθω. Πυτον τον Αρωνα λε-24γουσι, τον πολλον του χρονου διατρίβοντα παρὰ Περιάνδρω, ἐπιθυμῆσαι πλῶσαι ἐς Βαλίην τε καὶ Σικελ-w ἐργασπι νον
ster est usus, vid. Bredov. p. 100.
dari Sehol. nil olymp. XIII, 25. Qui Lasum dioniat dithyrambi in
oratorem, temporis ratiotior a Per- Vertunt; nam multo post ille floruit, cirea Olymp. LVIII, Dario
regnante, Cum Arionis aetas ad
que poesis multum notato superotLasum. Alii quoquo aliis invonii dithyrambi. gloriam adseribunt; doquibus videro tinne longum est. Nostra aetate non invenisso Arionem, sed excoluisse modo dithyrambum contendunt, quippe Enltandi sorma mutnta, carminum ratiotio molius sexentia, aliis huius storieris institutis, quas inventoris nomen illi eone ili avorint. Cons. Plotiti. in Losbiaee. libr. p. 108. Nee tamen haee eum disertis II rodoti verbis, in quibus ego nequiescendum censeo, convenire
vosse, nemo non intelligit, nocmihi Horodoti narration m , ut qui optimo inquisiverit vorsqns et ennis dido rotulerit, minus probabilem quisquam reddiderit. De dithyram-biea ΡOosi qui exposuerunt, eo landavi in Panly. Noaleneyclopaed. II. p. Illi seq., quibus nune addivolim Guil. Maur. Sehmidi l. l. p. i55 seq. Quod voro Arion. Me gymna tis R. Lesbius homo, dithyram-bi inventor perhibetur i id referonis dum ad prisea Bacchi saera apud Methymnaeo η s. I Abios; tiam ad Ηneelium, ut intor Omnes constat, dithyrnmhien poesis omniκ reserebatur; do quo Croneter. in Dionyη. p. 240. Exeolluero quoquo Lesbii in poesi ne musten iam indo litiantiquisΑimo nev . ut bono monuit Plei . l. l. eap. V. pag. 132 seqq. HERODOT. I. Quod rostat, verbo monendum do voce διδασκειν, quod hoc sonstido pootis plorumquo dieitur tragi- eis aut eomicis, qui tabulas suas s. dramata doeent es. IIorodot. VI, 2 l). Undo tot in torproin mentum osso, quod pro διδαξυωrci unus litior ossori δειξαντα. Nam dithyrambici pootae non alia soro ratio sit tuo tragiet aut eomici, ut eum quoquo διδάσκαλον voeari nil mi rum sit. Laudat Cr. Harpocrat. s. h. V. Png. 51. Add. Blomii ld.
on nobis haud noeessaria vi lotur. In seqq. ad Ionieam formam πλῶ-aαι omula dabit Broclo v. p. 171.
sibi eo araverat. ἐργά tε σθαι hoc sensu illustratum, notanto cr. , iam dudum a Graovio in Mett. Hesiodi . eap. I. p. s. ad vers. 43. Hino, eodem cr. mononis, ἐπιαω- μενοι leguntur In marmore antiquo Musai Aeadem. Lrigdun. Bat. , ubi Te wntor. vertit neostiviores, me - fores, sicut ἐργασταὶ in Marmor. Oxotiions. p. mo. Vid. To Watori AI'pend. ad Narrat. do robb. Aendit. Lugd. Bat. via. 160. - Do re ipsa vix oκt quod do hoc loco moneam, Ex quo sors atque conditio nnti. inorum Ornorino vatum hono Dor. spici potest, qui in nuta tyrannorum regumque ditissimorum eom. morantos cantu ipso quaestiimadooquo luerum sibi qnnerotiant. Noti sunt, ut hoo utar, Syrneu nisnorum roges, artibus liboralibus doditi postiisquo iuvantes, noti sunt ipsi poetno Ornoei, Pindi rus, Simonidos, alii, more odo eonducta
praemiisve filiam artona Exorcente .
65쪽
δὲ χρ1γματα με γαλα θελῆσαι οπίσω ἐς Κορινθον ἀπικεσθαι.
τους δὲ ἐν τω πελάγεῖ ἐπιβουλευειν, τὐν ' ωνα ἐκβαλόντας
ἔχειν τα χρηματα. τον δὲ συνεντα τουτο λίσσεσθαι, χρηιιατα μέν σφι προὶέντα, κ/υχην δὲ παραιτεό μενον. ουκ ων δὴ πείθειν αὐτὸν τοuroren ' αλλὰ κελευε ιν τους πορθμεας η αυτόν
θάλασσαν την ταχίστην. απειλ θέντα δὲ τὸν Ηρίονα ἐς απο- ριην παραιτζσασθαι, ἐπειδη σφι, οντω δοκέοι, περιιδεῖν αυ-
Atque i ii ipsa Graoeia ent ignotus Polye rates, Samiorum tyrannus, et qui apud illum commorantur Poe-trio eeleberrimi 3 Sed pluribus ita oesors qui, huius loci non ost. Ad-m Dei Cr. Dorum, quao logiantur in Fr. Sehleget. Gesch. d. griisti.
Poos. p. 220. IT. III. p. 25u Opp.
omnitici saepius temporo prn Aonii eonsilium solum indicetur. Nod hane signiscationem in ipso morbo inminosso notum est. Rocte Schwoi .:,,eum Turento profer istis esset. D
dorint, non in alto matri, sod inportu Tarontino aliou IOeo terra o proximo neeiderint. Quos merito non audivit W solitigius. Nnmquo nautas Arioni, si so ipso intorseo-rol, spem foeoro, fore, ut pro more ab ipsis, ad torram si ni pulissent, sopoliretur. Qui senim muro permoantes vita defuncti orant, sos non in mare proiectos, sed in proxima quaquo terra sepultos esso satis
gis placet I, 205. V, 92. M. VI,
23, iuro non obseeutus est Seli gli. Nam ipsa tomporum ratio praeteritum si uitat, ut mox praesolis N 'OL- ντα. Eodem fore sensu προ ναι apud Aristoph. Nub. 1216. VOeulam σφι, quae vulgo post πρDrεν ea legobatur, eum Sehw. et Gnis s. anteposuimus meliorum librorum auctoritato. - Do διαχρῶσθαι DL
πάση omnem solemnem poetarum ot citharoodorum ornatum nti Ho-
66쪽
τον ἐν τῆ σκευῆ πασδὶ, σταντα ἐν τοῖσι εδωλίοισι, oraῖσαι ' αείσας δε υπεδεκετο λυτον κατεργασασθω. καὶ τοῖσι ἐσελθεῖν
Onomast. VII, 48. Dio Cassius LXIII. 17. p. 999 ibi t. not. Lo
22; ad roin ipsam adscripsit poetae loeum apud Mnllium Theodor. dometris p. 30r Celsus quo, Phoenicia veste nitens, ibat Arion, do quo Ruhithon. Opusee. II. p. 712od. Loid. 13ω1 Ioas a merito plures retinent codd. et novissimae oditiones: εδώλοισι o Modieoo libriamnio luetur GrOnovius: sunt autem ἔδωχια κedilia n. τα τῆς νεως ζυγα,
εργάσεσθαι. Sod vid. Ilor dol. VI, 2 ot cons. , quao dixi in Crouetori Molott. III. p. 10. 11. ωαὶ τοιοι ἐσελθειν γαρ η τηνJIn his verbis partienta γὰρ multos
et priores et roeotitiores offundit interprotes. Schwoighaeuserus, distinetione minori postin post καὶ , in eopioAiori annotatione, qnnm
hulo loco subioeit, tile qnoquo ineommuni partieulno istius usu sniam, namque) subsisti vult onmquo ipsam duplici modo explicari posse eOntendit: altero, si cogitando enuntiationum sodes permutos, ut, qune priori loeo legantur, ea nune postponiantur; altoro, si enuntiationem, eui addita ost particula γαρ, inter- enlatam Iinrentheseosque signis indoneiungondam sexistimes. Haec tamen ratio hie minus probatur nobis; tingiκ placet ea, quam proposuit
Matthiae. Duo enim orationis me mis ira hie in unum confusa ense Vult,
hoe soro modo: καὶ eos ς - ἐσεχ, θειν γαρ α De Oiς ἡδονην - ανU- χωρησαις ut v. e. I, 28. IV, 200. 14s. Vid. oundem in Gr. Gr. I. 615. p. 1242 eoll. nott. nil I, 8.niquo Κuehner. Gr. Gr. I. 754, 4. Quibus addit Cr. quas Worserus in Acti. phili. M naee. I, i. p. 8a protulit oxempla do sententin enu- sali primarino pra omissa por parti .eulam γαρ. Quodsi enim post καὶ incidas, iam aliquid deerit ad αναχωρῆσαι, quod nudo sie positum displieet. Noquo ratio cogitari potost, cur legi non Ρossit, in ano
inmora consulto vitasso videtur Umrodotus, euius in vorbis dativus τοισι spror καὶ τους) ox attraetionis quodam usu noe Graecis nee Lntinis insolito explIeandus erit. Nam ε&sors σθαι dativo innetum nemo sero noscit, po At notati. Homis stertius. ad Lucin n. I. p. 206 ed. Bis. Noquo ipsum sententiam ver- horumquo ordinem si spectemuη, erit quod nos offendat. Nam enusR utique emetum antecedit, Oratio- quo ipsa multo ost aptior ne vivi. clior, si tinne natura quasi praeseriptum illa persoquatur verborum
Ordinem. Unde satis apparet, nihil vitii hoe in Ioeo inesso, ut olim
bus verbis postposita Rgens nostrum locum in exemplis adscribero veritus est. Rod Gollii verba XVI, 19: foros et immanen navitas prolubium tamen audiendi Anhit) molius eum Horodoteo Ioeo comparari posso eenset Valeken ., quae eadem ad vulgatam loetiunem firmandam haud iniuria quis roserre
67쪽
τος δὲ του νομου ὐίψαι ιιιν ἐς την θάλασσαν έωυτου, ως εἶχε, συν τῆ σκευὴ πασι. καὶ τους μὲν ἀποπλέειν ἐς Κορινθον, του δὲ δελφῖνα λέγουσι υπολαβόντα ἐξενεῖκαι ἐπὶ Ἀμαρον. αποβάντα δὲ αυτον χωρέειν ἐς Κορινθον συν τῆ σκευὴ, καὶ
ἀπικομενον απηγέεσθαι πῶυ to γεγονος. Περίανδρον δὲ υποαπιστίης 'Αρίονα μὲν ἐν φυλακὴ ἔχειν, Ουδαμῆ μετιέντα, ανα- κως δὲ ἔχειν τῶν πορθμέων' ως δὲ αρα παρεῖναι αυτους, κλη-
sori Eustath. ad Odyss. XIII, 75. p. 504 in a Basil. εἰ μελλοιεν αxODσεσθαιJ Resero huc, quae Matthino notat de particula εἰ post affoetuum vortia ita posita, ubi pnrticulam ori cum verbo snito aut infinitivi structuram cum nee usativo Qxηpoetabas eum ipsa res indicetur. Dee conditio adite intur. Vid. g. 617. p. 1251. Cr. ad linoe eotisorri iubot Hotn- dors. ad Plat. Parmenid. p. 2s Isimilia quaedam proserentem. Add. I artune Lohre d. Grioch. Partili. II. p. 211.
diei do delphino Arionom in dor
sum suscipiente ne sustentati te nO
nariam satis notum est Laeonia
promontorium, Neptuni tomplo insignitum , do quo Strab. VIII. p. 558 A. a. p. 363. Quadraginta indo stadiis distat oiusdem Domitiis urbs, ab Herodoto momoratu VII, 16Ν. Nunc promontorio nomen Gp Mntapan s. Maina. Vid TEsehueh. nd Pompon. Nel. II, 3. I. 8. ot Forbigor Haud ti. d. nit. Geogr. III. p. 867. ανακῶς δὲ ἔχειν et cos πορθμεωνὶ
i. e. eum curam inundisse in nati as
Logitur in Loxic. Semier. p. asi
68쪽
θέντας χτορέεσθαι, εἴ τι λέγοιεν περὶ Ἀρίονος. φαμενων δὲ ἐκείνων, ώς εἴη τε σως περὶ γταλιην, καί μν ευ πρήσσοπιαλίποιεν ἐν Ἀραντι, ἐπιπανῆναί σφι τον Ἀριονα, ωσπερ ἔχων ἐαεπηδησε ' καὶ τους ἐκπλαγέντας ουκ εχειν ἔτι ἐλεγχ'μένους αρνέεσθαι. Tαυτα μέν νυν Κορίνθιοί τε καὶ Λέσβιοι λέγουσι.
καὶ ' Ω-ς ἐστι ἀνάθημα χαλκεον ου μέγα ἐπὶ δειναρω, ἐπὶ i 2 δελφῖνος ἐπεων ἄνθρωπος. λυάττης δὲ Ο Λυδος τον προς Μιλησίους πολεμον διε - 25
modo Schol. ad Thucydid. VIII,
102, ubi consul. interproles. Nam ex Herodoto vocem assumsisse Thu
oydidem volunt. Add. Horod. VIII, Ios, quom locum ei tat Enstath. ad Odyss. I. vs. 397. pag. 67, 47 ed.
πιεσθαι, Nostro frequentatum II, 32. VI, 3. Scripti libri h. l. tuontur ιστορεε amra, quod si eum Sehweigh. passiva notione necipias, haud magis opus erit en omendaticino nique alia εἰοωνενεσθαι,
quam e Gellii verbis XVI, is sonavitas roquisitos dissimulanser in- torrogasso ecquid audissent - super Ariono quia probare studoat. Malim equidem tueri anetoritatum liabrorum , sive activa sive passiva notione verbum aere peris. De ipso verbo eotis. noli. R d Procis m.
eipio: in Taenaro. nil templum Ne ptuni hoo in promontorio QxAtmetum. Cons. Fischer. ad Wollor.
III. b. pag. 236. Ipsius donarii admonet Pausanias II, 25, itemque Aelian. Nnt. Animali. XII, 45. Undo intolligimus donarii basi hahe
Aliud oarmen in Noptuni honorem eonseriptum Aolinnus profert l. l. , quod relatum ost in Braneh. Ann-loeti. T. II. p. i54. et III. p. 32T.nr. 2. Ineotis. Animadvorss. I. P. I. pag. 17s seq. . Praoloron addorolieot inscriptionem litoris antiquissimis, quas usque ad XL Olympiadem recedere dicuntur, rupibus in-seulptam in insuin Thora proponntiquum Neptuni templum , cuius Anera e Taenaro hue dedueta vo intit: quam valde mutilatam ita ingenioso explevit Boee h. r
69쪽
νεικας μετεπειτα τελευτα, βασιλευσας ἔτεα επτα καὶ πεντήκοντα. ανεθνὶ κε δε ἐκφυγων τ ν νουσον. δευτερος ουτος της
ubi Stobolis png. 207 neo nostri Ioel
Inscripit. Graeee. I, I. pag. 20. ubi Attieis hoo sensu usitatius e somonet ἐπίστατον, υποσταTOν, ιμ- στιέτης, υπoaτάτης. Rarior utiquo Ionibusquo propria videtur vox υποκρητήριον, aut, ut apud Horo dolum est. υποκρητηριδιον. ΛΡud Atticos etiam ἐπικρητηριδιον; in Aeginetica inseriptione exstat βα- θοον υποκρατηριον. Cons. etiam
p. s. 338. et Frnnet Elomm. Epigraph. p. s. 381, qui hane vo-eia υποκρητηρίδιον signiscationemroeto iusiur eontra Hamiltonum Transacti. of tho roynt foetety Os Lliorat. IV. P. I. p. 1213 do ipso vnaculo cogitantem, cui oporculum intatretos) fuerit Impositum. Ad Nerodoti locu in illustrandum perti noni omnino ea, quae apud Athenaeum locuntur ex Hogesandro V.
p. 24I, Pausaniam l. l. Et Euso hium advors. Mnreoll. I, 3. Undo katis intolligitur, υποκρητηριδι Ουhoeco haud exiguao fuisso magni ludinis, mn ximequ8 Apoetniadum olieaelatas in oo Varin η nnimantium seu ras plantarum vo insociorumque. Rod voiarato ν quod voentnr hocvns. multum diseoptant viri do oti. Rot Ahius id osso notat, qilod Latini elarum s. asellatum n pDol inrit, i. o. opus, quo divorsi generis motu lalum in alio infixum ost, oti quod maeulis quasi aut stollulis, ad Onoli instar ni tot. Noe alitor sero Larelio m s. adsentientibus Winckolinatim oditoribus Tom. V. p. 429 Od. Drosd. , ad Oam serri tractandi ar tem roseri, quae Gallis dicitur da sesquinure, damaaquiser, do qna Cr. eonfert Bootligor. I urnni d. Luxus M. d. Mode. Ianun r 180a. sivo Vol. XVIII. p. 9 not. Hock- mann. ad Aristot. Nirnhh. nu seulit. p. 124. Nititur Larohemis Athenaei pransortim Ioeo, ubi dos euris ea intis sermo ost, quihuserater inflignitus merii, quippo qnno non alio nisi hoe modo oxhibori potvorint. Alioquin enim Glauei
Quin ipsa voenbuin κοχλα, RO1χαν, κοχληεος alio ducero videntur. Quas eiam ita sint, mihi certo prne serenda videtur sontentia eo rum, qui do ferruminandi s. ρ ωIL nandi nrto snostrum: Mesen cogitant, uti Setinuidorus In Doli. nil
70쪽
Eclogg. ph icc. p. 07, et, qui a CP laudantur: C. O. Muollor. in Bositiori Amalth. III. p. 25.
fioribus signiscat πρo, prae. Vid. Rushnor Gr. Gr. g. 605 Ι, qui Nomori attulit loeum ex Iliad. XII, 104, undo Herodoti usus, do qno
ra usum provocans, qui vorbum ἰξε novi o dem sonsu quo O δα ad-htheant. Grnviora sunt, quae nil temporum ratiotiona portinent, in
quibus indieandis Eusebium nequo
eum Hieronymo nequo cum Herodoto conventro vi domus, si quidem Horodotum id doelarare voluisso existimamus, ut Glaucus eadem qua
Alyattes notate floruerit. Quod ad Hieronymum attinoi, qui eo domanno GTI Gelam eonditam esso minus reeto ponit, id quod anno 600
faetum ost, morito inde praesorimus Eusebii ipsius nuctoritatomGlaucum tuo oodom sero temporos ruisso censo mus, longo igitur remotum ab Alyattis tomporibus intra Gl Mo anti. romantis: ad quae Glaneum detrudit C. O. Musi. lor Handb. Q. Archaeolog. g. 61. p. 4B ed. teri. eoll. Sillig. Catalog. Artisse. p. 2is et Brunn. Gosch. d. Grioeh. Κsin siler I. p. 29, qui Rutius in hac ro agit. Equidem in Horodoti verbis do Glaueo nihil
reperio, quod Glaucum aequntem Alyattis statuero nos cognt: immo, haec si Nostri mens suissol, id opinor aliquo modo signis enssot; ita ino anto Alyattis regnum Glaucum vixisso nrtequo sua inclaruisse dicondum erit. Cons. otiam Clinton Fast. Ηoll. I. p. 178. 184. Fiselior: Zelitas in p. 80. Noquo
itido ad illam Samiorum artisen mscholam, quas multo post demum floruit, roserri poterit Glaneus, ut inihil Adam pineuisso video ses. Boottiger Amalthen III. p. 25. not. Oh Stephanum, qui s. v. πιθαχηGlaueum dixit Samitim. Salis nutem notum est, Glanei artoni in proverbium quasi eossisso, ita ut Γλαοκου τεχνη do robus dicoretur multum instonii artificii quo roquirentibus, quod non fugit Ileindors. ad Pint. Phaedon. p. 225. Nam
imprimis hnne ob. rnu Anm hoc Bopus Herodoto commem ratum ac per totam soro anti initatem reto-hratum. Loeis supra hanc in rem
laudatis Cr. addit Achiil. Tatium II, 3. p. 110. Sunt vero praecipuo
spoetanda in his tompora illa romotiora, quibus talia opera eoi