장음표시 사용
631쪽
Isum sepeliri non sinant. Falsum est ergo quod ait Christus Qui corpus occidunt, et postea non habent quid faciant nisi habent tanta quae de cadaveribus faciant pAbsit, ut falsum sit quod Veritas dixit. Dictum est enim aliquid eos facere cum occidunt, quia in Corpore SenSuSest occidendo postea vero nihil habere quod faciant,
quia nullus sensus est in corpore occiso. Multa itaque Corpora Christianorum terra non texit sed nullum O-rum quisquam a Coel et terra SeparaVit, quam totam implet praesentia sui, qui novit unde resuscitet quod Creavit. Dicitur quidem in Psalmo Dulosuerunt mortalia Sero Vorum tuorum escam Volatilibus Coeli Carnes Sanctorum tuorum bestiis terrae effuderunt sanguinem eorum tanquam aquam in circuitu Jerusalem , et non erat quin sepeliret Sed magis ad exaggerandam crudelitatem eorum qui ista secerunt, non ad eorum infelicitatem qui
ista perpessi sunt. Quamvis enim haec in conspectu ho minem dura et dira videantur, sed si Pretiosa in conspeCtu Domini mors sanctorum ejus . D Proinde ista omnia, id est, curatio funeris, conditio Sepulturae, pompa Xe-quiarum, magis sunt Vivorum solatia quam subsidia mortuorum. Si aliquid prodest impio sepultura pretiosa, oberit pio vilis aut nulla. raeclaras exequitis in ConS-
pectu hominum purpurato illi diviti turba exhibuit famulorum sed multo clariores in conspectu Domini ulceroso
illi pauperi ministerium praebuit Angelorum qui eum
non extulerunt in marmoreum tumulum, sed in Abrahae gremium sustulerunt β. Rident haec illi, contra quos de- sendendam suscepimus Civitatem Dei. Verumtamen e puburae curam etiam eorum philosophi contempserunt; et saepe universi exercitus, dum pro terrena patria more rentur, ubi postea jacerent, vel quibus bestiis esca fierent,
632쪽
non curaverunt licuitque poetis de hac re plausibiliter
dicere re Coelo tegitur, qui non habet urnam quanto minus debent de corporibus insepultis insultare Christianis, quibus et ipsius carnis membrorumque Omnium
resormatio, non Solum ex terra, Verumetiam ex aliorum elementorum secretissimo sinu quo dilapsa CadaVera re
cesserunt, in temporis puncto reddenda et redintegranda promittitur pV. Nec ideo tamen contemnenda et abjicienda sunt corpora defunctorum , maximeque justorum ac fidelium, quibus tanquam organis et vasis ad Omnia bona opera sancte usus est spiritus. Si enim paterna estis et annuluS, ac si quid hujusmodi tanto charius est p0Steris, quanto erga parente major affectus nullo modo ipsa spernenda Sunt Corpora, quae utique multo familiarius atque Onjunctius, quam qua libet indumenta gestamus . Haec enim non ad ornamentum vel adjutorium , quod adhibe tu extrinsecus, sed ad ipsam naturam hominis pertinent. Unde et antiquorum justorum funera officiosa pietate Curata Sunt, et Xequiae Celebralae, et Sepultura rOVisa
ipsique cum Viverent, de sepeliendis vel etiam transse rendis suis corporibus diis mandaverunt . Et obias Sepeliendo mortuos Deum promeruisse, teste Angelo Commendatur . Ipse quoque Dominus die tertio resurrecturus religiosae mulieris honum pus praedicat , praedicandumque Commendat quod unguentum preti0Sum super membra ejus effuderit, atque hoc ad eum Sepeliendum fecerit et laudabiliter commemorantur in E an gelio, qui corpus ejus de cruce acceptum , diligenter atque honorifice tegendum sepeliendumque iurarunt :
633쪽
Verum istae auctoritates non hoc admonent, quod insit ullus cadaveribus sensus sed ad Dei providentiam cui placent etiam talia pietatis officia corpora quoque mortuorum pertinere Signis1Cant propter ident resurrectionis astruendam. Ubi et illud salubriter dicitur, quanta possit esse remunerati pro eleemosynis, quas Viventibus et sentientibus exhibemus, Si neque hoc apud Deum perit, quod exanimis hominum membris officii diligentiaeque persolvitur. Sunt quidem et alia quae sancti atriarchae de corporibus suis vel condendis Vel transserendis prophetico Spiritu dicta intelligi volueruntici non autem
hic locus est ut ea pertractemus, Cum Sufficiant ista quae diximus. Sed si ea quae sustentandi viventibus sunt necessaria , Sicut Victus et amiCtus, quamvis Cum gravi amictione desint, non frangunt in bonis perserendi tolerandique virtutem, nec eradicant ex animo pietatem, sed exercitatam faciunt oecundiorem quanto magis cum desunt ea quae curandis funeribus Condendisque corporibus defunctorum adhiberi solent, non efficiunt miseros in occultis piorum sedibus jam quietos ac per hoc, quando ista cadeveribus Christianorum in illa magnae urbis, vel etiam aliorum oppidorum Vastatione defuerunt, nec Vivorum Culpa est, qui non potuerunt ista praebere;
ne mortuorum Cena , qui non Potuerunt ista sentire. Haec est mea de Sepulturae CaUS atque ratione Sententia.
Quam propterea ex alio libro meo in istum transtuli, quia sacilius hoc a me recenseri potuit, quam idipsum alio modo eloquendum fuit. VI. Quod si verum est, profecto etiam proVisus Sepeliendis corporibus apud Memoria Sanctorum locus, bonae affectionis humanae est erga funera Suorum quoniam si nonnulla religio est ut sepeliantur, non potest
634쪽
nulla esse quando ubi sepeliantur attenditur. Sed cum talia vivorum solatia requiruntur, quibus eorum pius in
suos animu appareat, non ideo quae sunt adjumenta
mortuorum, nisi ad hoc ut dum recolunt ubi sint posita eorum quos diligunt corpora, eisdem Sanctis illos tanquam patronis Susceptos apud Sominum adjuvandos orando commendent. Quod quidem facere possent, etiamsi talibus locis eos humare nou possent. Sed non ob aliud vel Memoriae vel Monumenta dicuntur ea quae insignita fiunt sepulcra mortuorum, ni Si quia eos qui vi
ventium oculis morte subtracti sunt, ne oblivione etiam cordibus subtrahantur, in memoriam revocant, et admonendo faciunt cogitari nam et Memoriae nomen id apertissime ostendit, et Monumentum eo quod moneat mentem, id est, admoneat, nuncupatur. Propter quod et Graeci livη ιελ, VOCant, Hodio Memoriam Seu Monumentum
appellamus : quoniam lingua eorum memoria ipSa qua meminimuS 3. V: bin dicitur. Cum itaque recolit animus ubi sepultum sit charissimi corpus, et occurrit locus nomine Martyris Venerabilis, eidem Martyri animam dilectam commendat recordantis et precantis assectus. Qui cum defunctis a fidelibus charissimis exhibetur, eum prodeSSenon dubium est iis, qui cum in corpore viverent, talia sibi post hanc vitam prodesse meruerunt. Verum et Si aliqua necessitas vel humari corpora, vel in talibus locis humari nulla data facultate permittat, non Sunt praetermittendae Iupplicationes tro spiritibus hortuorum quas facienda pro omnibus in christiana et catholica societate defunctis etiam tacitis nominibus eorum sub generali commemoratione suscepit Ecclesia ut quibus ad ista desunt parentes, aut silii, aut quicumque cognati vel amici, ab una eis exhibeantur pia matre communi. Si autem deessent istae supplicationes, quae fiunt recia side
635쪽
DE CURA GEREX DA PRO MORTUIS, I IB. I. Ο
a pietate pro mortuis, puto quod nihil prodesset spirilibus eorum quamlibet in locis sancti exanima Corpora
VII. Cum ergo fidelis mater fidelis silii destincti corpus desideravit in basilica MartJris poni, siquidem re didit ejus animam meritis Martyris adjuvari hoc quod ita credidit, supplicatio quaedam fuit; et haec profuit, Siquid profuit. Et qu0d ad idem Sepulcrum recurrit animo,
et silium precibus magis magisque commendat, adduVat defuncti spiritum, non mortui corporis locus, sed ex loci memoria vivus matris affectus. Simul enim et quis et cui Commendatus sit, non utique infructuose religiosam mentem precantis attingit. Nam et orantes de membris sui corporis faciunt quod supplicantibus congruit, Cum genua sigi mi, Cum extendunt manus, Vel etiam proSternUntur solo, et si quid aliud visibiliter faciunt quamvis eorum invisibilis voluntas et cordis intentio Deo nota Sit, nec illo indigeat his indiciis, ut humanus ei pandatur animus: sed hinc magis se ipsum excitat homo ad Oran dum gemendumque humilius atque serventius. Et nescio quomodo, Cum ii motus corporis fieri nisi motu animi praeCedente non possint, eisdem rursus exterius visibiliter factis, ille interior invisibilis qui eos secit augetur Cper hoc cordis assectus, qui ut fierent ista praeceSSit, quia
facta sunt Crescit. Verumtamen si eo modo quiSque teneatur, Vel etiam ligetur, ut haec de suis membris sacere nequeat, non ideo non orat interior homo, et ante OCulOSDei in secretissimo cubili, ubi compungitur, Sternitur. Ita etiam cum plurimum intersit ubi ponat corpuS mortui sui, qui pro spiritu ejus Deo supplicat, quia et praeCedens affectus locum elegit sanctum et illic corpore OSit recordatus locus sanctus eum qui praecesserat renOVat et auget affectum tamen etiamsi non possit, ubi religiosus
636쪽
animus elegit, humare quem diligit, nullo modo debet
a supplicationibus necessariis in ejus Commendatione cessare. hic unique enim jaceat Vel non jaceat defuncti caro, spiritui requies acquirenda est qui Cum inde exiret, Secum abStulit SenSum, quo intereSse possit quomodo quisque sit, sive in bonis, Si Ve in malis : ne ab ea carne expectat adjuVari Vitam suam, Cui praebebat ipse vitam, quam detraxit xCedens, et redditurus est rediens quoniam non caro Spiritui, Sed Spiritus carni etiam ipsius re
surrectionis meritum Comparat, utrum ad poenam, an adgl0riam reviViSCat.
VIII. Legimus in Ecclesiastica historia , quam grae Cescripsit Eusebius, et in latinam linguam Vertit Bullinus,
Martvrum corpora in Gallia Canibus Xposita, Catiumque reliquias atque OsSa mortuorum USque ad X tremam Consumptionem ignibus Concremata; OSdemque Cineres
fluvio Rhodano, ne quid ad memoriam qualem Cumque relinqueretur, inspersos. Quod non ob aliud credendum est divinitus fuisse permissum, nisi ut discerent Christiani,
in confitendo Christum, dum Contemnunt lian vitam, multo magis contemnere Sepulturam. Hoc enim quod ingenti saevitia de corporibus Martyrum actum est, si eis quidquam noceret, quominu beate requieScerent eorum victoriosissimi spiritus, non utique fieri sineretur. Reipsa ergo declaratum est, non ideo dixisse Dominum olite timere eos qui Corpus occidunt et postea non habent, quid saciant , , quod non esset permissurus aliquid eos facere de suorum Corporibu mortuorum Sed quoniam
quidquid facere permissi essent, nihil suo minueretur christiana defunctorum elicitas fieret , nihil inde ad
SenSuin OS mortem viventium perveniret; nihil ad detrimentum Saltem ipsorum corporum, quo minus integra TeSurgerent, pertineret.
637쪽
IX. Et tamen ex illo humani cordis assectu, quo nemo unquam Carnem Suam odio habeti, si cognoscant homines aliquid post mortem suam Suis Corporibus defuturum, quod in Sua cujusque gente Vel patria poscit solemnitas Sepulturae, OntriStantur ut homines et quod ad eos post mortem non pertinet, ante mortem Suis Corporibus ti
menta ita ut inveniatur in Regnorum libris Deus per Prophetam minari alteri Prophetae, qui ejus transgressus est verbum, quod non inferretur CadaVer ejus in sepul-Crum patrum ejus. Quae Scriptura sic habet : . Haec dicit Dominus: Quoniam inobediens fuisti ori Domini, et non custodisti mandatum quod praecepit tibi Domi
nus Deus tuus, et reVersu eS et OmediSti panem, et
bibisti aquam in loco, in quo praecepit tibi ne come
n deres panem; neque bibere aquam, non inseretur ca- daver tuum in sepulcrum patrum tuorum uanti haec poena pendenda Sit, Si Secundum Vangelium cogi temus, ubi post Corpus CCisum nihil metuendum esse didicimus ne membra exanima patiantur, ne poena dicenda est. Si autem humanum erga Suam Carnem Consideremus affectum, potuit inde terreri vel contristari vi vus, quod sensurus non erat OrtUUS et haec erat poena, quoniam dolebat animus id de suo corpore futurum, quamvis cum fieret non doleret. Hactenus enim voluit Dominus Servum suum plectere, qui non Sua Contumacia
Spreverat praeceptum ejus implere, sed aliena decipiente fallacia obedire se credidit, quando non obedivit. Neque enim putandum est ita fuisse interemptum morsu bestiae, ut ad supplicium tartareum ejus deinde anima raperetur: quandoquidem ipsum ejus corpus idem leo qui occiderat custodivit, jumento etiam quo Veliebatur illaeso, et simul cum illa immani sera intrepida praesentia ad sui
638쪽
domini funus astante. Quo mirabili signo apparet hominem Dei coercitum potius temporaliter usque ad mortem, quam punitum SSe poSt mortem. De qua re Apostolus, cum propter quaSdam OffenSa Commemorasset infirmitates mortesque multorum Si enim nos ipsos, inquit, judicaremus, a Domino non judiCaremur. Cum judicamur autem a Domino Corripimur, ne Cum mundo damnemuri. Dium Sane ipSe qui deceperat in monu mento proprio satis honorifice Sepelivit, Seque sepeliendum juxta ossa ejus CuraVit ita sperans parci posse quoque ossibus sui S Cum Veniret tempus quando se undum illius tominis Dei prophetiam Josias rex Iuda in
illa terra multorum eruit Ssa mortuorum , eisdemque ossibus sacrilega altaria, quae Sculptilibus constituta fuerant, funestavit. Pepercit quippe illi monumento ubi jacebat Propheta, qui ante anno ampli HS quam trecentos ista praedixerat; et propter ipsum nec illius qui eum seduxerat, sepultura Violata St. Assectu namque illo, quo nemo unquam Carnem Suam di habet δ, providerat cadaveri suo, qui occiderat mendacio animam suam. Ex
hoc igitur quod carnem suam quisque naturaliter diligit, et illi poena fuit addiscere nou eum suturum in Sepulcro patrum uordiri ; et huiC Ura proSpiCere, Ut parCeretur ossibus suis, Si juxta eum aCeret, cujus Sepulcrum nemo Violaret. X. Hunc assectum Marti res Cliristi pro veritate certantes Vicerunt: ne mirum quia Contempserunt quod non fuerant peracta morte en Suri, qui non potuerunt eis, quos iVente Sentiebant, crus latibus vinci. 'olorat
utique Deus, qui leonem Prophel; corpus, quod ipse occiderat, ulterius non permisit attingere, et secit de peremptore Custodem si poterat, inquam, a suorum in
639쪽
tersectis Corporibus cane quibus fuerata projecta prohibere, poterat et ipsorum hominum innumerabilibus modis terrere Saevitiam, ne Cada Vera in Cendere, ne cineres dispergere auderent Sed hoc quoque experimentum multiplici varietati tentationum deesse non debuit, ne fortitudo consessionis, 'lupe immanitati persecutionis pro Corpori Salute non ederet, pro Sepulcri honore trepidaret postremo ne sidus resurrectioni Consumptionem corporum formidaret Debuerunt ergo et ista permitti ut
etiam post haec tanti horroris exempla Martyres in Christi consessione serventes, hujus quoque testes serent veritatis, in qua didicerant eos, a quibus sua Corpora interficerentur, postea nihil habere quod sucerent quoniam quidquid mortuis corporibus facerent, utique nihil facerent, quando in Carne Omni ita Carente, ne aliquid sentire posset qui inde migra Vit, nec aliquid inde per dere qui creavit. Sed inter hae quae silebant de corpori hus occisorum, cum xl artyre ea non metuente magna sortitudine paterentur tamen apud fratres luctus ingens erat, quod nulla dabatur potesta SanCtorum funeribus justa persolvere, ne occulte Subtrahere aliquid, sicut eadem testatur historiat, crudelium custodum vigiliae permittebant. Ita cum illos qui occisi fuerant, in dilaceratione membrorum suorum in Conflagratione ossium, in dispersione cinerum, miseria nulla Contingeret istos tamen qui nihil eorum sepelire poterant, magna misericordia cruciabat; quia in nullo modo sentientibus ipsi quodam modo sentiebant, et ubi jam illorum nulla erat
passio, erat istorum misera CompaSSio.
XI. Secundum istam quam dixi miseram Compassionem laudantur illi, et a rege David benedicuntur, qui Satilis et Ionathae ossibus aridis sepulturae misericordiam
640쪽
praestiterunt'. Quae tandem misericordia praestatur nihil sentientibus An sorte hoc revocandum est ad illam Opi nionem, laod infernum fluvium insepulti non poterant transmeare pol sit hoc a fide christiana alioquin pessime actum est Cum tanta MartVrum multitudine, quo rum non potuerunt Corpora sepeliri, et fallaciter eis o
ritas dixit: si Nolite timere eos qui OrpUS OCCidunt, et, postea non habent quid faciant δ, D Si eis tanta mala facere potuerunt, quibus impedirentur ad loca exoptata transire. Sed quia hoc sine ulla dubitatione falsissimum est, nec aliquid obest fidelibus negata eorum Corporibus sepultura, nec aliquid si exhibeatur insidelibus prodest :cur ergo illi qui Satilem et silium ejus sepelierunt, misericordiam secisse dicuntur, et ob hoc a rege pio benedicuntur nisi quia bene assiciuntur Corda miserantium, quando ea dolent in mortuorum Corporibus alienis, quae illo affectu, quo nemo unquam Carnem suam odio habeo, nolunt sieri post mortem suam corporibu Suis, et quod sibi exhiberi volunt quando sensuri non sunt, alii non sentientibus curant ex libere dum ipsi sentiunt. XlΙ. Narrantur visa quaedam, quae huic disputationi non negligendam videantur inferre quaestionem Feruntur quippe m0rtui nonnulli vel in somnis , vel alio quocum
que modo apparuisse Viventibus atque ubi eorum Corpora jacerent inhumata nescientibus , locisque monstrati admonuisse ut sibi sepultura , upe desuerat, praeberetur. Haec Si salsa esse responderimus, Contra quorumdam
SCripta fidelium , et contra eorum sensus qui talia ibi accidisse confirmant, impudenter venire videbimur. Sed
respondendum est, non ideo putandum esse mortuos ista
sentire, quia haec dicere vel indicare vel petere identurili OmniS Nam et viventes apparent saepe viventibus