장음표시 사용
171쪽
in septem Psalmos eleemoOnam ct ecce omni munda sunt obis. Et Propheta testatur
V l. s. 3 dicens die tribulationis meae Deum
exquisvi manibus meis . Quid est enim manibus Deum exquirere, nisi operibus sanctis Salvatorem invocares Nec otiose additum est, Ad te
qui sunt plerique qui in eo quod
bene agunt, laudari ab hominibus appetunt. Hi manus suas ad Deum non expindunt, quia per opera sanctitatis non Deum, sed mundi gloriam quaerunt . De talibus dicit Dominus:
dem fuam . Expandamus ergo manus nostras ad Deum , ne justitiam nostram faciamus coram hominibus nec cum fatuis virginibus lampades vacuas accipiamus; sed in vasis nostris oleum sumentes, venienti sponso occurramus, ut dicere cum Apostolo possimus Gloria nostra hac cst, testimonium conscientiae nostrae.
υε bene T. Anima mea sicut terra sine a.
opexem Wr, qua iii Moc est propter quod ε-
gis timoratus mulique I ad bene operandum excitat , si se non extollat de meritis hiam humanaestinguat, si nihil se esse reputet, si
virtutis incrementum a Conditore exspectet. Ideoque ait Anima mea sicut terra sine aqua tibi . Quasi enim terra sine aqua est animas; ne gratia . Sicut enim terra quae imbre non persunditur, non vestitur herbis, non venustatur floribus , non abundat messe i sic anima gratia carens non operitur virtutibus , non
cogitat de coelestibus , non in Isistit utilibus . Vitiato namque in primo parente libero arbitrio , jam nec velle quidem bonum postumus , nisi illitis gratia adjuvemur , apud quem gressus hominis diriguntur . Scriptum quippe est Praeparatur volun-
ego elegi vos. Et Apostolus: Deus
est, inquit, qui operatur in vobis
poenitentiales Isrvelle perficere pro bona voluntate Et iterum Gratia Dei falῬati estis, per sidem. Si ergo fidem sine alia Dei nemo habet, qui se facere fructum aestimet sine adjutorio illius qui ait: Uui vos ut eatis , O fructum asseratis frustas vester maneat Quicumque enim plantet aut riget incassum vox cqrreptionis exterius perstrepit, nisi ille incrementum dederit, sine quo nihil possumus facere. Velociter exaudi me, Domine, defecit spiritus meus 8. Non incongrue a quodam sapiente dictum est Cupiditatis ipsa
celeritas tarda est. Parui enim est desiderantis justificatione Dei ut exaudiatur, nisi etiam velociter exaudiatur.
Addit etiam causam , quare exaudiri debeat quasi instantem jam spiritum non habeat, qui spem suam omnino in Deo ponit. Dicendo enim Defecit spiritus meus, pauperem spiritu se esse testatur de seipso non praesumere, ei sacrificium Deo spiritum contribulatum offerre . gnoscit hoc etiam se ex gratia Dei habere quod humiliatus est , confidens se ejus auxilio erigendum , cujus gratia se sentit elisum . Hinc
namque Propheta Dominum e X Oran S, ait Auferes piritum eorum des cicnt in pulterem suum revertentur emittes spiritum tuum , circreabuntur . Non enim receptaculum
spiritus Dei quisquam essicitur , nisi
spiritu suo primitus evacuetur . Nam nec requiescit spiritus Dei nisi super humilem, quietum trementem sermones Dei . Denique qui tremit, deficit. Hinc Propheta ait: Dffecit in salutari tuo anima Ea
Nisi enim quis a semetipso deficiat, ad eum qui supra ipsum et , non appropinquat. Hinc de regina Saba scriptum est, quod audita sapientia Salomonis si sis ministris domus ejus non habcbat ultra spirituis quia electorum Eccli si de Gentibus con
172쪽
Sancta Gregorii Expositio cognita Christi gratia , bis , sed subsicientia nostra ex Deo est
iners. r. Dei erga Poenitentesivit ei icoris uia.
gregata, Evangelica doctrina inventis magi
stris, abiecto superbia spiritu , omnique elationis astu deposito , didicit de se ipsa dissidere in Regis sui misericordia magna sperare.
similis ero descendentibus in lacum 9 Solent domini irati ab his quibus ostensi sunt servis oculos avertere, si quando illi pro gratia supplicaverint, in partem aliam faciem declinare. Et quia recto eos intuitu coris plaere nequeunt , animorum suorum motus in ipso corporis habitu ostendunt. Deus quoque idem delinquentibus avertitur: quia turpitudinem eorum sereno vultu in-
s picere dedignatur. Sed qui abjicit
delinquentem , convertitur ad poenitentem , vocat etiam aversos, donat peccata conversis, hortatur pigros, consolatur afflictos, docet ludiosos, adjuvat diuticantes, conrirmat laborantes , exaudi corde clamantes Ipse namque per P rc phetam dicit Condertimini ad me corruertar ad vos. Sed quia converti ad cum sine ipso non possumus, quotidie cum Propheta clamemus: avertas faciem tuam a me sit milis ero descendentibus in lacum. Nisi Deus Avertente Domino faciem , peccator
ret nos 1 es In lacum deicendit; tua nil illum piciat in
Deus misericorditer respexerit, post multa perpetrata scelera in desperationis foveam cadit. Nam tetrus amare non sevissct , nisi eum Do
minus respexisset. Est enim poeni tentia unum de crsccetis donis de scendentibus a Patre luminum . Nisi ergo benigna Dei misericordia mentem hominis illuminaverit, impossibile est ei in novam naturam muta. J D. ri , cum scriptum sit: Non potest a se facere quidquam , nisi datum fuerit desuper . Et Apostolus Fiduciam, inquit, talem habemus per Christum ad frem , non quod sufficientes setanus cogitare aliquid a nobis quasi ex o
Si ergo nec cogitare aliquid a nobi sussicimus, quomodo sine respectu misericordiae Dei poenitentiam agemus Sunt enim tenebrae ubi Chri Bbis, i, suis non respicit, ubi lux illa vera
non ingreditur quae sic lucet in tenebris, ut tamen non com Drehendatura tenebris Ideoque Propheta Vominum exorans dicebat Faciem tuamis
illumina super servum tuum . Quid est autem facies et , si quaedam claritas cognitionis ejus Hanc cognitionis ejus claritatem non vident qui milericordiam ipsius ignorant
qui de peccatorum suorum cnia desperant . Illi denique ita cum descendunt, ubi lumen non videant misericordiae, intentionem cordis non dirigant ad coelos, carnis satisfaciant desideriis, Deum contemnant, sicut scriptum esst Teccator cum v pr. Ἀνου a 3. s.fundum venerit, contemnit. De talibus per Amos Prophetam Dominus intonat, dicens : Si celaveriuris ab Mα . .
oculis uel in profundo maris , ibi mandabo serpenti mordebit eos Quid cli cnim celari in profundo maris, nisi in altitudine delitescere desperationis' Celat vero se , qui non confitetur peccata sua . Non confitetur autem , qui desperat de misericordia Dei. Uel certe ille se ab oculis Dei celat, qui a mandatis eius avertitur. Oculi enim Domini, spiritus Dei, qui legem , id est mandata dedit . Qui ergo se ab oculis Dei in prosundo desperationis celaverint, potestatem accipit diabolus
ut eos mordeat, .in ventrem eos suae malitiae inducat. Ipse est enim serpens, cui dictum est: Terram com edes omnibus diebus vitae tua. Auditam fac mihi mane misericor-dram tuam : quia D te speravi. 1 o. Ouid est mane, nisi sequen . it prae-
iis diei milium Z Vae autem dies, est , futura,
nisi illa de qua Propheta dicit: -- lior est dies una in atriis tuis supermulti Et Apostoliis: Ox , inquit,
173쪽
praetegit, dies autem appropinquavit, abjiciamus ergo opera tenebrarum , induamur arma lucis sicut in die
honeste ambulemus . Illa est enim dies, quam verus ille sol illuminat
qui nescit occasum, quem non Obtenebrat nubes, non obscurat nebula , non obumbra turbo . Quae recte
una dicitur, quia nullius finis termino angustatur. In hac quippe vita diem non habemus, in qua per
fidem , non per speciem ambulamus. In qua caecitatis nostra patimur tenebras, erroris humani deflemus caliginem . In qua assiduis moeroris de angustiae premimur nebulis , per devia trahimur, quasi captivi lumen sapientiae non habentes , in cogitationibus nostris evanescelites. e. Cum autem Christus apparuerit vita nostra, regelata facie Deum videre coeperimus, tunc omnis effugiet caligo tenebrarum , omnis evanescet ignorantiae sumus, omnis dissipabitur tentationis nebula quia, corruptibile hoc induet incorruptionem , mortale hoc induet immortalitas. . . s. om erit claritatis lucis dies, quam elecitis omnibus praeparavit qui eripuit nos de potestate tenebrarum , transtulit in regnum fi
lii dilectionis suae . Hujus diei mane est futura resurrectio, juxta quod
V s s. scriptum est Mane ad ab tibi Ovid b , quotiam nou Deus volens iniquitatem tu es, neque habitabitys si x. Ηxta te malignus. Et iterum: O.
num est consteri Domino , oe fallere
nomini tu , Altissme, ad annuntiandum mane misericordiam tuam. In
ea quippe justorum lucescet felici tas, apparebit gloria , videbitur exsultatio ubi absterget Deus omnem, r. lacrymam ab oculis Sanctorum tibi novissima destruetur mors tibi justi sulgebunt sicut sol in regno Patris
Quei aetera II. In illo autem mane auditam
τὰ 's . . siciet Dominus misericordiam ham Mum opera cum segregatis justis ab impiis, o
vibus scilicet ab cedis , dicet his DE; in se e
qui dextris ejus erunt : Venite ' iis benedicti Patris ci , percipite re Maura .H. gnum quod vobis paratum est ab o rigine mundi. Ibi nota et misericordia Dei, quam in prte senti vita
mens humana capere non potest . . cor. .
Praeparavit enim Dominus diligenti. bus se, quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit. Ideo qui per bonam conversationem a gratia Dei veniemem ad desiderium aeternae vitae erigitur, dicies: Auditam fac mihi mane iasericordiam tuam. scilicet aeternam. Misericordia enim Domini ab aeter pH, ι'
i que in aeternum super timentes eum
Quod si illa Sanctorum felicitas misericordia est, .non meritis acquiritur, ubi erit quod scriptum est
Et tu reddes unicuique fecundum o Ps r. i.
pera sui Si secundum opera redditur, quomodo misericordia aestima bitur' Sed aliud est secundum oper reddere, maliud propter ipsa opera redderes. In eo enim quod secundum opera dicitur, ipsa operum qualitas
intelligitur, ut cujus apparuerint bona opera , ejus suis retributio gloriosa. Illi namque beatae vitae inquam cum Deo, de Deo vivitur, nullus potest aequari labor , nulla opera comparari , praesertim cum Apostolus dicat: Non sunt condignae passiones hujus temporis ad futuram gloriam , quae revelabitur in nobis. Quamquam ex hoc quoque misericordia jure possit nominari quia pro illis operibus datur , quae sine
praeventu misericordiae mei nemo assequitur. Unde in Psalmis dicitur:
me me . Nisi enim vasa irae secisset ξ μ vasa misericordise, neminem ab illa perditionis mali a conversatio sancta
discerneret, neminem a poena perpetuae mortis justitia propria liberaret. Constat ergo quia quibus misericorditer tribuit ut in hac vita bene operentur, eis misericordius lar-
174쪽
gitur ut in aeterna beatitudine en stremo ut animam ipsam
Ut in Deo proficiamus, a nobis ueti.
et gratia , quam pro gratia dandam sanctus Dei Apostolus perhibet, ut quibus in hac vita divinitus datur gratia sanctificationis , eis ex hac quoque in futuro detur gratia aeternae felicitatis. Quod vero ait: Quia in te speravi, quasi causa est justre Petitionis quia cum spem suam quis in Deo posuerit , ad exorandum Deum confidentior erit . Dixerat quoque superius Defecit spiritus
meus; nunc vero in Deo spcrare se dicit. In quo majoribus usus confidentiae remediis, spei nostra saluberrimum adhibet documentum , ut discamus parum esse quod a nobis deficimus, nisi nos transcendentes in Deo proficiamus. 2 'tam fac mihi iam , in qua ambulem quia ad te levavi animam
ir. Quis est qui pervenire possit
ad audiendam mane vocem misericordiae, nil ambulaverit in via justi ita se H in Propheta Dominum ex Ο-rans, ait Viam justi catronum tuarum instrue me . Et illud r Dirige=ne in semitam rectam propter inimicos meos. Et, Dirige in conspectu tuo viam meam. Sciebat enim viam es quae recta videtur hominibus, cujus novissima ad mortem ducunt. Ideoque ait: 'tam fac mihi iam, in qua ambulem quia ad te levatianrmam meam. Vide ordinem. Primum est ut a teipso deficias , nccsuper te causa jactantiae rapiaris sed omnibus in seriorem te sentias, sic in te spiritum superbiae exstinguas. Non te generis nobilitas extollat, non erigat honor, non inflet prudentia. Qui enim confidit in homine, maledicto subjacet . Deinde sequitur ut in Deo speres ut derelictus uxta Prophetam, patre, matre assumaris a Domino, ejus praesidio guberneris inter luctus mundanae tentationis. Ο- leves ad expulsa tibi deli- Deum is omni vanitate in coelestibus convel seris clarum Dei resciaris dulcedine , &visionis ejus perfruaris claritate
Non tibi subrepat terrenarum delectatio cupiditatum, non vanitatum phantasmata mentem Occupent, quae cum animum in diversa traxerint tantam inducunt caliginem negligentiae, caecitatis tenebras opponunt, ut cum appetere coeperit infima nullatenus erigatur ad uinma. Si amore coelestium accensus fueris, per istos ascenderis humilitatis gradus, poteris tu dicere cum Propheta: Ad te , Domine , levaυ a. I. a .nimam meam. Beatus qui hoc potest dicere. Beatus plane quem iniquitas non onerat, non revocat delectatio, non inclinat voluptas, quem non gravat cupiditas, non deprimit opulentia , non trahit ambitio, sicut scit scriptum est: Beatus vir cujus est auxilium abs te censiones in corde
Eripe me de inimicis meis, Domi-H A r. ne ad te confugi doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus
1 . Oui in via ambulat, insidias ' 'e
metuit, nolitum timet incurius , prae- quae ei
donum impetus perhorrescit . deo m iri qui viam nocte alutis desiderat, ut etiam ab inimicis eripiatur exorat. Novit quia inter inimicos graditur, in medio laqueorum, undique pericula imminent , undique ponuntur insidiae, undique incauti praecipitantur. Adversarius enim noster diabolus tr. 3, 3. tamquam leo rugiens circuit , quaerens quem devoret occupat incautos, inermes sauciat , incautos exspoliat. Alios necat, alios captivat, δ' cor. Ir.
alios suffocat Aliquando transfigurat se in Angelum lucis incautae menti quaedam agenda bona proponit ut dum a proposito tentatus deciderit, Qtentationum ventis ve
175쪽
in septem Psalmos Poenitentiales. 13 ad delicti inducatur consensum. In ratum involvunt. Quis autem ad serit inutiles cogitationes, vana ad ripiendum idoneus, nisi ille , cui cum hibet desideria , virtutum figment. Propheta cantamus : Anima nostra mdepingit. Si quem vero inveneri es sicut passer erepta est de laqueo e- sertiorem, in bono proposito per nantium laqufus contritus es nos liberati sumus Et ne quis sibi placens de ereptione sua glorietur,
adjunctum est Al utorium nostrum d. e. severantem , eum acrius persequitur, .graviorib his admotis tentationum aculeis, exit inguere conatur . Habet
quoque secum nequitiae ministros, duces, fatellites uos, cum quibus adversus humanam fragilitatem congreditur ut eae tanto facilius superetur, quanto non ab uno , sed a multis impugnatur . Contra hunc potentem adversarium jusque plurimos apparatus nos instruebat Pati ερ is x lus , cum diceret on est nobis colluctatio adbersus carnem, sanguinem , sed advcrsus mundi reeiores tenebrarum arum , contra θι ripalia nequitiae in coelestibus. Quis tot inii nomine Domini, qui fecit caelum terram . Ambulantes itaque in via hac in qua absconderunt laqueos nobis totis ad Deum medullis cordis clamemus: Eripe me de inimicis meis, Domine , ad oe confugi docem facere voluntatem tuam , quia Deus meus es tu . Justum est ut Deo suo omnis homo serviat, creatura obediat Creatori, Domini sui mandata servus non transgrediatur . Contendat Christiana anima facere Oluntatem Dei sui, agnoscat Creatomicorum catervas evadere, eorumque rem utinae, audiat vocem ejus, i.
insidias investigare potest Non gra rigat viam ejus , obediat praeceptis Vantur carne, nullis occupantur u ejus Oret ut doceatur, postulet utris, sed sunt ad nocendum parat . dirigatur, supplicet ut confirmetur. Quis hominum adversus eos dimi Hoc quippe sine auxilio divinae incans illisus a re potest, nisi auxi spirationis asseqtii nemo potest, sed lio divinae gratiae vallatus uerit, e in omnibus divina nobis est exoran-
scuto bonae voluntatis ejus coronatus Etiamsi bonae operationis studio floreat, si lumine polleat virtutum, non poterit inimici rugientis superare nequitiam , nec potestatismi quae reprimere vires , nisi illius fuerit retus praesidio, qui sic manet in nobis, ut etiam pugnet pro nobis. I : Restat ergo ut in omnibus divinae grati e auxilium postii lemus ad illud inexpugnabile occurramus semper refugium, in quo nullius hostis timeamus incursum . Ad illud nempe refugium confugerat qui dicebat Eripe me de inimicis meis Domine, ad te confugi. Et tibi Domine, refugium factus es n&bis. Notandum vero quia non ait, protege me, sed eripe me , quasi dicat Iam me fraudum suarum laqueis implicant , iam deceptionum
ut infuso cordibus culus uncis docet
da clementianos ris spiritu nos de omnibus, discamus quae sit voluntas Dei bona, beneplacens persecta. Spiritus tuus bonus deducet me tu
terram rectam propter nomen tuum,
Domine , ibi cabis me in equitate
x s. Qui a spiritu suo defecit, a 'm pixi
Dixerat autem φρ neift , a superius, suum spiritum defecisse . assumi de
spiritu Dei deducitur Constat itaque quia ad malum eum ita 'μ
suus spiritus deduxerat. Et ortasse terram.
deduxerat eum in regionem longin α ἡ Τί quam , in qua substantiam suam disse si passet, in qua fames esset verbi Dei, in qua uni civium , videlicet diabolo , qui princeps est mundi hujus nuncupatus, adhaerens, ad Orco mitteretur pascendos ubi o
176쪽
Sancti Gregorii et posui o mplere, id est malignorum spiri ligamus Sanctos Dei quamdam in
tuum suggestionibus carni suae satisfacere. Iam vero malo spiritu deficiente, a Dei bono assumtus, in terram recham speret introduci quaetii bulos non germine di spinas, nec deserta sit, vel in via, vel inaquo. fa sed centenis exuberet frudi Ibus, AE'm deliciis abundet aeternis . Qui enim spiritu Dei aguntur, hi , juxta Apostoli vocem, lii Dei sunt . Si
autem filii, heredes: si heredes, hereditatem pollidentes . Quares autem hereditas, nisi terra viventium λ Hinc namque Propheta ait: Ma ueti hereditabunt terram , delectabuntur in multitudine pa-
Ibid. v. a. cis Hinc rursus ait : Benedicentes
ei , hereditabant terram. Et ne quis crederet terram illam quae transitura est, benedicetibus, mansuetis hereditatem promitti, subjunxit atque N; ι- .a, ait Iasi luem hereditabunt terram, o iubabitabu ut in seculum feculis mper eam. Et Novit mminus dies
D d. v. 8 immaculatorum, heredita eorum in aeternum erit. Si ergo hereditas
filiorum est,is illi sunt filii Dei
qui aguntur spiritu Dei, cum herecitas terra viventium sit; qui spiritu Dei illum in an tu , iri terram rech 1 deducentur. Ad quam quicum que deducitur , in hiltitudine pacis delectatur . Hanc pacis intillitudine in Dominus per Prophetam pollicetur, dicens: Dabo illis solatium verum in ' : uti, pacem super pacem . Super pacem paei; . enim quam dilectis suis in hac hatribuit, in aeterna felicitate aliam divina miseratio dabit ut jam caro non repugnet spiritu , nec aliqua ullius tentationis subrepat occasio omnibus jam compositis r ut resormata in melius humana natura, ne mo jam caderes, nemo possit peccare. Haec est pax Christi , quam
cem relinquo vobis, pacem meam do votis. In quo notandum , quia cumbis eis suam pacem promisit, intel
hac vi a pacem habere, sed veram persectamque pacem ibi solummodo inventuros, ubi eos jam nulla vana movebit cogitatio , nulla turbabit illusio, cum eripuerit Deus animas
eorum de morte , oculos eorum alacrymis , pedes eorum a lapsu Hanc pacem Christus solus habuit, quia solus intermortuos liber, peccati aculeum in corde non sensi. Nos vero quamdiu corruptibili carne premimur, corporis innectimur nodis , integra illius perfectaeque pacis ignari vane conturbamur , irrepentibus nobis terrenarum illecebris cupiditatu in cogitationibus Vanis, quae frequenter quasi facto agmine ex improviso erumpentes, mentem confundunt atque alio quam proposuerimus , animum trahunt Non enim in potestate nostra est coenos frum non ad Deum secundum voluntatem nostram erigitur, deducitur ad ima trahitur ad devia. Si ergo terram rectam cupimus ingredi, a spiritu Dei bono optemus deduci. 16. Tropid nomen twum , Domine , ut vivam tibi ea bis me in aequitate tua
vivit uilitiae, nil qui moritur ni
qui rati. Sicut autem quod seminavimus non vivificatur , nisi moriatur prius sic qui mundo, concupiscentiis ejus non moritur, in ructu bonorum operum non multiplicatur. Superest ergo ut morti Memus membra nostra quae sunt super terram , quatenus vivificet nos auctor vitae.
risurrexit, ut nos peccatis mortui,
justitiae vivamus. Hinc Propheta dicit Vivisicabit nos post duos dies se . I. iu die tertia fuscitabit nos. Illa nempe resu rrectio , nostra vita sui , per quam a morte animae liberati sumus , atque vitae restituti perpetuae. Si enim credimu quod Jesus 1.ThG. . ij mortuus est O resurrexit , ita Deus eos qui dormierμnt per Jesum
177쪽
Aliud vivifi, cari in a quitate aliud vivisi eari aequi tali. DU. II. Nulla maior afflictio,
' in qua ex eonscien tia de icto.
Qua in a cano cordis Deus concoisaator non insvenitur
in septem psalmos ccnltcntiales a Padducet cum eo. Vides quia qui Chri malae consciis the tribulationcm persto commoritur, cum eo convivis serens incatur, sicut testatur Apostolus, dicens : Si enim complantati facti sumus similitudini mortis ejus , simul resurrectionis erimus. Plus est autem vivificari in aequitate , quam vivificari aequitati. Denique qui in aequitate vivificatur , in ipsi in sequitatem introducitur, ut nihil ini
quum apiat , nihil impium agat. Potest etiam per aequitatem ipse Christus intelligi , in quo vivificatur qui
mundo moritur. Denique corpore
suo sanguine pascimur vivificamur , alimur Taginamur. Nec otiose additur Tropter nomen tuum . Ad
omne enim bonum quod agimus non nostram, sed Domini gloriam qu:erimus. In eo namque opus bonum Deo acceptum efficitur, si ex Virtute operis, non servi , sed Dornini nomen glorificetur. Educes de tribulatione animam meam misericordia tua di perdes inimicos m os.
17. Inter mulit plices humanae animae tribulationes, innumerabi te amici otium molestias, nulla est major afflictio, quam conscientia delictorum . Cum enim exterius patitur homo, ad Deum confugit , ad virum fortitudinis recurrit. Singula, re namque, saluberrimum est con-1olationis remedium , tribulationes exterius patia nil ut si eum contristat orbitas, si angit paupertas , si venit infirmitas, recedat ab eo qui foris est strepitu ingressus in interiora mentis penetralia, ibi Deum invocet, ubi nemo videt . Restat quoque ut ostium cordis contra it latas claudat molestias, ut Cevientium exterius non sentiat impetus, sed in spe celestium promissorum exsultans postponat damna , molestias negligat, seculi blandimenta contemnat, humiliet se in consessione peccati, inagnificet laudet Deum corripientem, consolantem . Quod si
serens, in arcano cordis Deum non
invenit, quoniam sorte recessit ab hospitio cordis pro abundantia iniquitatis, quid fieturus est homo ubi consolationem inveniet tibi requiem perquireta Grandis tribulatio, ubi nullus evadendi aflitus, ubi nulla libertatis spes, ubi nulla ereptioni fiducia i Si ad exteriora recurrit, si in transitoriis consolationem quaesierit, ibi animi afflictio urgebit sollicitudinum stimulabit calamitas, miseriarum turba vallabit. Quae enim in temporalibus consolatio quale in divitiis gaudium 8 Numquid nobiscum permansurae funes Nonne tillae sunt spinae, quae semen verbi suffocant Quae sicut acquisitae laetificant , sic etiam amissae contristant ZSuperest itaque ut in tribulatione politus peccator ad eum recurrat in quo solo vera est consolatio is peristius vitae nostes in lectulo cordis
Deum quaerat. Quem si primo non invenit, magis ad quaerendum animetur, surgat ad amorem coelestium civitatem circumeat exsultatione universae terrae fundatam , interroget vigiles qui custodiunt Ecclesiam, nudetur pallio secularis ornatus , caritatis sagitta interius vulneretur Nec prius a quaerendo desistat, quare
moerentium consolatorem inveniat. Inventum autem summopere teneat,
donec redemtus ope adjutricis gratiae, a conscientiae eripiatur tribulatione. Si enim naufragus cupiens vitam in undis servares, semel adeptam tabulam non ante dimittit , quam fractus labore saevientium procellarum deficiat, aut vehiculi praesidio adjutus, optatum littus attingat quis inhujus maris magni, spatiosi naufragio Dei non amplectatur sapientiam cujus gubernetur praesidio , regimine deducatur ' De ipsa namque scriptum est 'ignum vitae est his qui
apprehenderant eam qui tenuerit eam, beatus . Quae est autem Dei
178쪽
Ut duplex ei Dei timor, ita dii. yle se IVI.
a18 Sancti Gregsapientia, nisi Christus secundum quod Apostolus ait : Christum Dei
virtutem , Dei sapientiam . Teneamus ergo lignum alutis in pelago procellosae tempestatis, per quod possimus a periculo horrenda mortis eripi, de tribulatione diabolicarum tentationum educi. Datis Obis magnam ereptionis nostrae fiduciam quod subditur Et in misericordia tua disperdes inimicos meos Qui sint inimici humani generis , Christanae animae impugnatores fatis exposivione declaratum est Quos tunc clementia divina disperdit, cum eis vires nocendi adimit cum adversus jacula tentationis diabolicae scutum opponit sua protectionis. Quasi enim confusi abscedunt, cum se ad praevalendum impotentes
agnoscunt Et perdes Omnes qui tribulant animam meam : quoniam ego sertus tuus sum 18. Justum est ut bonus servus a bono domino adjuvetur , contra hostiles muniatur incursus, a periculo liberetur Se quid est quod se
nominat servum , cum servus non
maneat in domo in cerernum 8 Hinc in Veritas discipulis ait Jam non dicam vos servos , quia servus nescit quid iaciat dominus ejus. Et postolus: κοὶ accepissis , inquit , paritum ferbi tutis iterum in inn0re,
si ii accepistis Diritum adoptionis A
liorum , in quo clamamus , Abba pater. Sed sciendum , quoniam sicut sunt duo timores, ita etiam sunt duae servitutcs. Est enim timor poenam habens, quem pei secta caritas foras mittit . Est timor Domini sanctus permanens in seculum seculi de quo etiam scriptum est Initium apientiae timor Domini. Et iterum Timentibus Deum nihil deest . Ille igitur timor qui a caritate excludi.tur, ad servum non manentem in domo pertinere videtur Timor vero sanctus servo illi conveniae noscitur,
cur voce Dominica dicitur : Euge Matth ae, a
serve bone , O Melis , quia superpauca fusos delis , super multa te
consituam , intra in gaudium domini tui 19. Quod vero ait Perdes omnes qui tribulant animam meam, ad iij tam beatae vitae Hicitatem reserendum est , in qua nullum habebimus adversarium, nullum metuemus inimicum , cum absorbebitur mors invictoria , cum illa novissima inimica
destruetur mors, cum immutati suerimus in aequales Angelis effecti Modo enim nihil quietis aut securitatis inrivenire possumus, dum adhuc in nobis ipsis ingemiscimus gravati adoptionem exspectantes, redemtionem corporis nostri. Cum autem mortale hoc induerit immortalitatem tunc nulla
erit diabolicae fraudis impugnatio nullum haeretica pravitatis dogma nulla infidelis populi impietas , mnibus ita pacatis compositis, ut in tabernaculis iustorum sola audiatur vox exsultationis, salutis. Ibi Sancti sine fine laudabunt cum in lumine claritatis ejus exsultabunt, cives effecit illius civitatis .
quae libera est .aeterna in coelis. Quam non obscurant tenebrae, non obumbra nox , non consumit vetustas, non in ea rutilat lumen o lis, aut stinae splendor, aut stellarum jubar, non ibi lucerna quaeri, tur, non lampas accenditur , non
lychnus aptatur Claritas quippe divina eam illumina , sol clarificat justitiae, lux vera illustrat, lux, inquam , inacccssibilis, quae non clauditur loco , non finitur tempore non obumbratur encbris, non variatur nocte. Hoc immenso indeficiente, lucidissimo lumine illustrata Ierusalem sancta , quae est mater nostra, filios abdicat tenebrarum cives recipit pacificos filios videli cet lucis, diei, silios adoptionis
consortes supernae hereditatis. Nullus in eam ingreditur impius, nullus
179쪽
ηρος mundus . Mur ejus ex lapidibus construuntur vivis, portae ejus ex optimis adornantur margaritis, plateae ejus ex auro purissimo sternuntur .canticum laetitiae me fine in ea cantatur. Ibi est lux sine desectu, gaudium sine gemitu desiderium sitne poena, amor sine tristitia , satietas
sine fastidio, sospitas sine vitio, vita
sine morte , salus sine languore Dan. . Ibi sancti, humiles corde, ibi spiritus animae justorum, ibi cuncti coelestis patriae cives beatorum spirituum ordines Regem in decore suo videntes, ct in gloria virtutis ejus exsultantes Perfecta viget in O- in septd Psalmos poenitentiales Issnullus intrat im mnibus caritas, Una omnium laetitia una jucunditas. 'ONE Iesu, Verbum Patris, splenidor paternae gloriae , in quem de si derant Angeli prospicere, doce me
facere voluntatem tuam, ut a spiritu tuo bono deductus, ad beatam illam perveniam civitatem, ubi est dies aeternus, unus omnium piritus ubi est certa securitas, Ω-
cura aeternitas & aeterna tranquillitas, tranquilla felicitas felix suavitas, .suavis jucunditas ubitu Deus cum Patre QSpiritu sancto vivis, regnas per infinita fe-culorum secula. Amen.
180쪽
UOD hic damus opusculum non aspernandum S. Gregorii Papa ο-men in codicibus manu scriptis praefert; at in paucissimis exstat Iunnico sane, qui est majoris Monalterii prope Turones, nobis occurrit . In Bibliotheca quoque Vaticana unum mn taxat repertum est Concordiae hujus exemplar manu exaratum , ut suis litteris Romae datis xvi Kalend. Aprilis
3699 nobis segni cavit D. Claudius stιennot qui mul nos admonuit, sibi dictum a vir Clarig. O Doctiss. D. L. de Zacagnis Vaticanae bibliothecae Custode , vix aliud in totius Italia Bibliothecis inυeniri posse. Codice in hunc domam ex Bibliotheca Palatina fuisse asportatum id nobis persuadet, quod tu editione Romana Vaticanis opis risu Sixti V. diu ante
adornata, quam bibliothecae onus ciae ex Palatina, tanta librorum manu exaratorum supellectilis steret acce is , utilla Concordiae hujus mentio injici. rur. Si enim in hoc opusculum omine Sancti Gregorii munitum, insignitum , neque quod ipse tribuatur indignum , incidissent ditores accuratissimi, ab eo vel edendo, vel saltem commemorando nullatenus abstinuissent. Inter Clariss tiri Jacob Sirmondi opuscula, legitur Epistola Alexandri rei libemii societatis Iesu, qua illigentissimo huic codicum ins investigatoria exploratori peritissimo intentam a se in Bibliotheca collegis Luxem burgici ejus dem societatis, illam de qua hic agimus Concordiam indicat his veryis Uncidi in opusculum D. Gregorii de Concordia testimoniorum , quod famelius in sine operum Patris illius promissum non repraesentat Titulus in nostro codice, scripto, ut opinor , Othonibus Imperatoribus, hic est Incipit de Concordia tostimoniorum S. Gregorii Papae urbis Romae. Quod opusculum, cum capti quaedam de praelestinatione, aut ei disputationi assini delibet, judicavi Reverentia vestrae indicandum, si forte mitti velit. Ex epistola quem rescripsit Sirmondus liquet, cum sibi mitti codicem peroptasse quod utrum consecutus sit, aut quale de hoc opusculo judicium
tulerit vir doctissimus, nobis incognitum Quid de illo senserest Iohannes Gilotius, vir multarum litterarum , qui cum cateri S. Gregorii operibus tum genuinis quam spuriis illud didio Paris an a Ia publico olimoni , quod hic exhibendum duximus, declaravit se dum tolleremus codices antiquos, ut ad illorum collationem hujus doctoris scripta quae exstant, restitueremus, invenimus hunc librum iu exemplari quodam pervetusto Bibliotbecae D. Dion Vii, quem minime dubitamus esse . Gregorii: non tantum quia ejus habebat nomen , sed etiam quiasilus facilis , popularis , simplex illius est hod nos magis bufi cns ipsa atque sententia tota Gregorii. In responsione ad primam interrogationem agit de duplici timor iisdem prope verbis ac certe sententiis, quibus lib.
.. , 'imisu, Sq. Morat ' cap. 11. In quarta interrogatione eodem modo depra destinatio-.', ne loquitur , atque lib. I. Reg. cap. q. Ouid distet inter crimeum pec-νura. ν catum ii dem verbis interrogatione io. ι b. i. Morat ' cap Quod se de authore tibi taremus , dignam tamen jude caremus , ut in lucem ederetur , quod tam exiguo volumine tam multam doctrinam contineat.
in scias ire non possumis silum ac doctrin. in hujus auctolis, qui