장음표시 사용
101쪽
AN INFIDELIUM OPERAM SINT PECCATA. 95 Quamvis multia hominis os vulneres prima supersint, ut in Disam hau faciant audis tibere decus: Si tamen in uis claro et probitatis amori Fons est fidei
uetarum rureum marcescit Hutile sermen. Probatur quinto. - Ratione Theologica Si infidelis non poSSet elidere aliquem aetum moraliter bonum, id repeteretur vel ex parte persome, quia est infideliS, Vel e conditione Objoeti, vel e ei reum tantia vinis Sed ex nullo horum id Obstat. Non quidem dimo spite, quia infidelitas autum materialiter et oneomitanter se habet ad operationem infideli enim non tenetur, ne neeeSSitatur allagen dum ut infidelis. Non etiam e secundo capite, nil enim vetat eurinfidelis non possit ferri ire rem e objeet Suo Onam: nam olere ParenteS, dare eleemoSynam pauperibus, et alia id genus, Sunt bonao objecto, et ratione Offeti, quae reVera ab infidelibus exerceri OS- sunt, et ab eo ruin plurimis praestita referunt historis Nationum. Non denique ex te fio potest enim homo destitutus eognitione fidei Xereore aliquod bonum Opu ratione Ostieti puta olere paronteS, dare eleemosynam: quod quidem opu e natur Sua Ordinabitur ad Deum virtualiter se implieite: Si quidem actu bonia per e, et e naturn sua, Dis e malo fine Vitietur ab operante, Sssentialem habet ordinem ad rectam rationem quae regia ratio Ssentialem ordinem diei ad Deum divinamque rationem, imus Si participatio quaedam. Sieutonim lapi e natur Sua tendit ad centrum, nisi violenter detineatur; ita quodlibet opus o objoeto, et o natura Sua bonum et On Stum, tundit in Deum, ut in luminis rationis, ne totius boni honesti ontem, nisi violenter ab homine in pravuin inem referatur at infideli potest jusmodi etiam elieore, qui ad malum finem non referatur, Puta dare eleemosynam X affoetu misericordiae, non autem ex affectu inanis gloriae. - Quod autem se implicita et virtualis relatio operis ud Deum tamquam ad finem ultimum sumeta ad illius honestatem, inde apparet, nam alioqui Si id non ut neoret, Sequeretur aliquod bonum puS0xercitum ab homin etiam doli et justo esse eeentum, quod abSurdum est. Sequelia declaratur; nam eontingere potest fidelem et justum hominem nihil de Deo cogitantem, claro ele moSynam pauper ex Olomotivo naturali Sublevandi Hu miseriam quo in eaSu, eum de Deo non cogitet non poterit et Q mOSyunii in pSum referre ormaliter et eXPreSS ne proinde in ipsum ' abit, si non ulmeiat relatio implicita. DICEA Tune hominem istum fidei in t justum ejusmodi eleemosynam referre habitualiter ad Deum per habitum charitatis, quo in- Structu OSt. - Verum Contra habitus nihil ponit in Retu, niSi eum ad eum operandum eoncurrit; relias enim qui habet habitum justitue. Si postpa poeeet per intemperantiam, oecaret etiam poeeat injustitiae, propter jusmodi habitum uStitiae, quem contraXit. - Secundo, R- tura humati per peeentum On est totaliter eorrupta ergo Super Stilli is quoddam, licet exigua, respectu boni sibi eo naturali S. Autre deus patet auetoritate Concilii Tridentini Soss. . eap. 1. SSOrentis
I Rerum arbitrium in hominibus minime extinctum esse. Dirimus ti ei
102쪽
attenuestum et normatu n. Consequestis est S. AuguSt. libro D perfectione justitim, cap. . ubi ad quaeStionem, an egentum naturale Sit, vel ReeidonS, QSpondet naturale Hori esse peccatum, sed a ridens natura praesertim vitiatin unde facti sumus citu res silii irin, arumque esse ad ori Deccandum voluntatis arbitrium nisi adjutum sanetur oratia Dei. Ubi eoneedit liberum arbitrium habere quidem potestatona lieot modiorem, ad non peccandum : quod utique declaratur similitudine hominis infirmi, qui per Seipsum aliquem motum habet , non tamen perseete moveri pol'St motu homini Sani, nisi Sanetur auxilio et honestet medietnae. - Tertio, lumen naturalis rationi potest dirigore intentionem respeetu alielmus boni eonnaturalis : ergo potest appetitus rationali homini Husmodi duetum rationi sequi, maXime ubi nulla, aut saltem levis tantum tentatio meit Antecedens eonfirmari potest auctoritate . ProSperi adversus Collatorem eap. 22. ubi ait: Quis ambivat hanc sapientis nisumano veneri u temporalis citu ut ilitat eae utitures a Deo si uita si eresse reliquiis Si enim, uec ad isto te; rena ruinandia rationis Himi feret iuuenium uora vitiata esset, sed finem uatura Consequeritia etiam patui appetitus enim tendere potest in bonum sibi proportionatum Si eo 'nitum udrit, et impedi-Inentum non offendat. Aduo O S. Bona Venturn in . diSt. 28. art. 3. l. o. ubi hane Veritatem declarat, otii Obnt lueuisenter. Postquam enim
praemisit, quod opus aliquod triplieiter diei potest bonum primo meritoris respeetu beatitudinis D terme 2. Dispositive, quatenu nempede congruo disponit ad bonum gratiae, et gloriae eonSequendum; o. HO-Heste, quatenu nempe actu Ordinabili est ad finem honestum tandem e neludit bonum o ultimo modo fieri posse absque ullo gratiae RuXilio si Liberum arbitrium, inquit, Sola Dei operatione tibSque ali- si quo munere rixtim, ieet disti eultor, potest exire in aliquod otium si morale per illud tamen ne disponitur ad gratiam, ne nil gloriam si quin non est in finem ultimum ordinatum, 'd tantum ordinabile si illud bonum autem, quod dueit ad bonum perseetum, Si V merito congrui, SiVe merito condigni, non pol 'st LSque auxilio Dei, leui si XpreSSe dicunt uetoritates Sanetorum. Et quod isto modo obeant intelligi, planum est. Nam si liberum arbitrium in soli nnturalibus Sui relinquatur adhue remanebit ei rationis judicium, per quod si cognOSei parente QSso honorando constat, quod si habet oesi naturale judientorium, per illud, per quod pol 'Si noSSe pareutos si SSe honorandos, per illud poteSt cogitare; et eum habent naturalem instinctum, potest etiam id ollo: et eum habeat exteriora organao SuhSerVientia, potest poro implor Sed prout illud faeit judietum si rationi reeta', abSque munere gratis , non dirigit ad obtinendum finem qui ou est, et mereodem aeternae beatitudinis, quam OSSe non poteSt, nisi Deus revolet. Et propturea dicunt Sancti, quod ii si cogitare, ne Velle nee aesere pol Si bonum absquo juvamine di- Vinae grauiae, qui loquuntur de bono secundum quod est ordinatum ad si esse quamdam beatitudinem D. - 0usirmabuntur prses se rationes, o simul nostra ASSOrtio Solidabitur X Solutione eorum omnium inse j ieiuni Adversarii, quorum argum senta, et fundamenta, Sub certi Squibusdam capitibus distribuemus. Sigillatimque exΡendemus. PRIMUM ARGUMENTUM CAPITALE Adcersariorum Petitum in infir-
103쪽
fice et sidium. - OBJICIUNT IGITUR: Si infidei se quidqiuam boni operari possent, iaXimo viribus liberi arbitriici ni id nequeunt enimvero liberum Oiniui arbitrium in Statu naturae lapsae Sub terrenarum cupiditatum ineulis ita captivum tenetur ut nisi divina uleiatur gratia, ad bonum Soetundium prorsus infirmum Sit et invalidum igitur Ianturae viribus nullum fieri potest pus moraliter bonum. Probatur
antecedens Primo quidem se illis verbis Christi Domini Joannis . Si os Filius liberaverit, vere liber eritis ergo sine gratia liborati iee Christi nulla potest esse ac honum libortas. Secundo, e Coue illo Arausicano Carione 13. Arbitriuis Desunt imo homine in si motum, nisi per oratism ptismi, non otes imp trari quod amissum, uis a quo Dotuit dari, non posses reddi Tertio e S. Augustino hoe ipsum rem ante pluribus in t eis maxime vero lib. 2. ad Donifacium,enp. b. ubi nit: eccesto reo arbitrium liberum re hominum natura Periisse ori uicimus, sed ad pereundum flere in hominibus subditis iobolo eri autem, pieque vice duo uori valere, uiri ipses h luntas hominis De o otio fueri liberato, et ad omne bonum actionis, sermonis,
testionis adjuta. - Distinguo antecectens liberum arbitrium in Statu naturae lapso uultis Viribit potos ad bonum Supernaturni P. R-lutare in beatifieium concedo ad bonum Rii irato morale, et u SO-eietatis humam honestatem pertinens, prorsu est in nlidum et in- sirinum, nego. Nam diximius Supra e Coneilio Tridentino et S. 11 gustino, liborium arbitrium in hominibit non omnino eXtinetum SSe, licet attenuatum sit et infirmatum. Die igitur Qqiuidem liberium ar-hitrium oecato Adae extinetum fuisse respoetii boni perti notiti ad sali item ni Si eupiditatum vinculis, quibus irretitur et promitur ve- tant a liboranto gratia liberetur: inde S. Augustina , lib. 1 ad
Bonifaelum uis ostrum, inquit, rei est, quod Primi hominis peccato erierit liberum arbitrium si humano Oenere Libertas quidem periit Peccatum, illa, quo iri Paraclis fuit, habendi plenam immortalitas justiti propter quod a ures humones uicino in limi rasia, dicente Domino: si Filius libera erit, tunc cere Her eritis.
RUSpectu autem honorum naturalium etiam Si liberum arbitrium infirmum Sit ne ulli 'ratum, On tamen propterea ectn Setur X tinetum, ut ad illud bonia in sectanduin omnino impotens ut Supra Proba
INSTANT S. AliguStinus aperte fatetur liborum arbitrium nihil nisi ad peccandum valere: nam Iibro De Piritu e litera, capite . . nit: Neque liberum arbitriu- quidquam nisi ad i dum cales, si verit uti Dia ergo omit opus liberi arbitrii sibi dimissi est poecatum.
Distinguo nil quid iunio nisi a poeuandiu in niet, quod Parum Vn-leat ad bonium Seetandum propriis Viribus, eoneedo quod nihil omnino valent, nego ; nam idem S. Augiistinus eo dein libro, eapite i. agnosei lib0rum arbitritum in inlidelibus posse aliquod bonum perari. - aliter distinguor liborum arbitrium illi quidquam nisi ad
peccandulia Valset lintonii peceatum dicitur id Omne quod non Ondueit d vittim peternam obtinendam, On. edo quod rectae rationis dictamini opponitur . ego. Hanc autem SSe mentem . AuguStini
104쪽
AN INFIDELIUM OPERA SINT PECCATA.
coepe is ori latere, uisi si in delectet, et ametur. 9uictitur, non susci itur uoi bene civitur autem illoc fur, charitas Dei diffunditur ordimus vostris, non Der merum arbitrium, qu0u surret uobis, sed per Spiritum sanctum, qui latus est uobis. OBaicii XI 2. Vario Seripturae teXtus, quibus insinuari videtur homine non OSSe quidquam boni perari, nisi juvante gratia auxilio: sie Joannis 15. Sine me LM P0festis facere. 2. ad Corinthios . Non quod simus suscisute cogitare aliquid eae nobis, famquam eae nobis. Ad Philipp. 2. Deus e , qui peratur Delle, et Persicere. Item 1 ad Corinthios . Quid obes quod non accepisti Ggitur in Dei auxilio
non poSSumu quidquam boni facere, ne ullum bonum Opu velle, et Orfieere. - Distinguo nisi diVinum nobi affulgeat auxilium non possumus quidquam boni praeStare, quod ad Salutem Pternam pertineat, concedo quod Sit bonum honestum moraliter, nego. Nihil autem aliud voluit significare Christus Dominus, et ApostoluS. Nam ChristuSDomium paulo ante diXerat Sicut palmes non potest ferre fructumo semetipso uis manserit in vite, si nec vos, nisi in me manseritis quibus verbis ostendit di Seipulo non posse fructum ullum agere quod prosit ad salutem, Sine illius auxilio qualiter etiam Concilium Arau Sieanum anone Septimo praefatum Oraeulum Surpat, ad inSinuandum per naturae Vigorem non OSSe fieri ullum bonum, quod sumeta ad Salutem ApoStolu pariter ignisseatio non poSSe quidquam boni 1adere, et perfleere, quod pertineat ad Salutem, nisi juvante Deo aue toro gratiae ; non nutem negat ApOStoli1S OS OSSe aliquid velle, et perfi-eere, quod Sit bonum morale, et naturale juvante Deo auetore et Oderatore Iturae.
Oua IC IiN 3. Re ora liberi arbitrii, a naturae ire nihil prorsus juvant ad bonum Seetandum, Si te ipSa, et eientia boui faetendi, ubi non adest gratia, nihil prosit ad Vitanda poestata, Sed potius dgravius delinquendum : at ita S ergo, etc. Major patet uisor prohatur ex Apostolo pa8Sim, maxime in Epistola ad Romanos, ait enim cap. 4 Leae ircim feratur Et ubi ori est leae, nec se cenaricatio. Et
cap. b. Leae subintravit ut abundaret elictum. Et ap. i. Sine me peccatum mortuum erat. Et primae Corinthiorum 15 lex dieitur virtus peccati. Et Seeundae Corinthiorum . te appellatur littera os ideus, minis ratio mortis, et ministratio sinuationis atqui non alia ratione
lex dieitur iram oporari, augere dolietum, SuSeitur 93Centum, mini-Strn re mortem. te quam quia in gratia ullatenus dirigi potest ad bonum, Sed potius ad delinquendum exelint ergo homo solis arbitrii liberi viribus non potest ullatenu bonum Sectari. - DiStinguo minorem te ubSque gratia iram Operatur, auget deli tum, te per e, o e Sua inStitutione, negoci per aeuidens, et OdonSione Reeepta ab eo eui imponitur, nempe ratione OncupiSeduliae reluetantiS, qua it. ut iuri inum, non autem Semper legi mandat homo non obtelnpo-eoncedo. Dico igitur omnes istos effoetus malos, qui ab Apostolo legi adscribuntur, per se, et e institutione legi nou orti et Prims, quia idem Apostolii eap. . nit: quidem saucia est, et metu latummo tu-, et justum, et bonum secundo quia idem Apostolus eodem
Capite avendum non set ne bonum ne tu in dieatur mors Seu cauSamortis tertio, vivii finis legis monus ist, nempe cognitio pede ati;
105쪽
AN INFIDELIUM OPERA SINT PECCATA. 99 er te in eum Guttio Peccati, ait ibidem eap. 3. Unde S. Augustinus libro De Spiritu et Littera ait Leae ostendit homi si normitate sua se, ut ad Do misericordium her idem confvoieris, Per idem -- uetur. Et Ser. 13. De Derbis Apostoli, cap. 3. ait Dona, inquit, est x, si quis ea legitime fatur. Quid est ero legitime uti leues per levem
Gonoscere morbum suum, et quaerere Saraitatem, et currere ad di inum adjutorium. Dico . . legem diei auSam PSSe irae, mortiS, Pedenti, te. per nec idenS et OeeRSione Sumpta, e SenSu, quo ChriStu Dominus Lues 2 dieitur Positus in ruinam, et resurrectionem multorum. Et 2 ad Corinthio 6 Apostoli dicuntur SSe auctores mortis in m tem, uidelicet Per occasionem e tribu autem de causi te dieitur auSamortis, irae, et edenti, OX OeeaSione, et per dei denS. Primo, quia Sinon SSet leX. non SSet praeVnrieatio, eum Scientia notifican obligationem majorem ingerat poenam unde S. Augustinus libro De S Diritu et Littera, eapite ttera, inquit, prohibens peccatum OH justificato is , sed potius oecidit augendo concupiscentiam, et tu qui alem Caricessione cumulando. ecundo, quia ut docet idem S. Augustinus ibidem eap. quamvis bona, auctet desiderium prohibendo mala: sicut qua impetus si H eam partem non cesse influere, vehementior sit ibi opposito, cujus molem cum vicerit majore cumulo pio mitratus, violentius per lana rovolvitur Hescio quo enim modo hoc ipsum quod concupiscitur sit jucundius, dum vetatur. Tertio denique, te dieitur esse eaUS: Pedenti Oeca Sionaliter, quia plerumque lege,
S. Augustinus lib. . ad uoumacium, cap. i. Littera, inquit, O ci it aufapetra sibi eos ora faciendo, quou raminit, aut utando ' facere, quod spiritiali quia ex Deo est, non faciunt charitate ita remarierit, ut
se iniqui, aut fallaciter justi in apertes iniquitate evidenter e si in follae insipienter elati.
SECUNDUM ARGUMENTUM CAPITALE, quo probare ituri fur Adversarii, illud omne peccatum esse, quod eae charitas Hora Procedit. OBJICIUNT1. Nullus datur actus medius inter ulpabile in cupiditatem et anetam charitatem ergo nullum datur opus bonum moraliter ex omnibus suiSeireumStantii Sine gratia, a proinde in fide quae QS prim gratia: etenim si talis aetu daretur, medius oret inter charitatem et ut pabilem eupiditatem. Probant antecedens e S. AuguStin pluribi. Inn-xime lib. . De rinis eap. . ubi ait verbum quodlibet aut eupiditate, aut haritate coneipi: Nemo colens, inquit, aliqui facit, quod non in eo de suo serius rei rite quod verbum amore coricipitur, sine creatura , si e Creatoris idest, aut Murce umbilis, ut incommutabilis eritatis. Et in Psal. 18. Qui noluerit servire choritati, uecesse est, ut ser in iniquitati et in Enchiridio iaci aureusium, apito li De-guat, inquit, 'ruralis cupiditas, ubi on es Dei charitos. - Respondeo primo distinguendo antecedens nullus est eius medius intor Sanetam charitatem et ulpabilem eupiditatem condomitanter, et n-tione Subjoeti, eoncedo quia nullus ut plurimum fit ab honii ne uiri in quo dominetur aut cupiditas aut charitu : Ormaliter et spectata Sol ratione ae tu i 9SiuS, eg ; nam revera Ot S reliquis esse eius indisserens, imo O moraliter bonuS, ubi harita non deSt. Seu 1
erum ille qui omnia per se in Deum ordinat et dirigit Despou-
106쪽
100 AN INFIDELIUM OPERA SINT FECCATA.
deo secundo, negari OSSe autecei Hs nam ipSemet S. Augustinu agnos ei actum aliquom in 'dium inter et inritatem et Vitiosam cupiditatem, qui non sit malus nil enim libro Patie)itio, eap. 2 4. Si quis, habens chorit item, et in aliquo schismate con stitutus, ne Christum neget, patitur tri lation , an sticis, a 'em, 'tc. uullo OH culpanda ista sunt imo vero et hinc laudandia attenties est. Et libro De Spiritu tLittera dieit impios aliqua facere, quae non Oluni Vituperari nequeunt, Verum etiam quae merito nudantur. Non orgo Θ Set Omne RetuS, qui non proeedunt celioritate, R Vitiosa eupiditat derivari. Hel nosi hi ontrarius appareat, diuendum S eum eupiditatis nomen hie usurpare in latiori Significatione, pro eo assectu, qui non Si perieetaeharitas, nee ad Deum per S Ordinatur. INSTANT Idem S. Augustinus primo affirmat in eliaritat et uidit 'etione nil per o fieri posse nisi ueeatum ait enim libro De Obrim et Littera, eap. 14. Nora est fructus bonus, qui de charitiatis radicenori furuit. - Distinguo non est si uetus Onu Sino haritate, qui Sumeton Sit ad Salutem OnSequendam, concedo qui Sit moraliter bonus et onferat nil honestatem Deiotati humanae, lego. QuotieSoniin . Augustinus ait haritatem sesiderari ad aetum bonum, toties loquitur do bono puro ad Vitam peternam eondueent : Si intelligendum est, quod ait lib. I. De G stiti Christi, e p. 26. Quid boni faceremus nisi uilio emus Et paulo post Ubi non est dilectio, nullum
opus imputatur, Selii et ad merituin Vitre aeternίθ.
URGENT DENIQUE X eodem S. Augustino libro De Spirio et Littera, cap. 4. Mandatum si sit timore hocum, u0N -0re justitim, serviliter, et non liberaliter sim, et i eo non sit se i X Odom S. AuguStino ea p. 8. Quicumque ex Judaeis faciebant, quod lex usebat, risu rebuΓante v ri ira timore Doerim ariebaret, ori a uore ustitior ac per hoc coram Deo non erat in Dosuntate, quod coram homiHibus pq rebat in opere: potiusque eae illo renitebantur, quod eos voverat Deus malle, si fieri posset, impune committem . Em non poteS aliquod prode tum impi seri nee bonum fieri in grntia, Ot harit te. - Distinguo minorem id fit ut plurimum, Oneodo: Semper et omni dat OeenSione, ego non enim ea
est S. Augustini Sententia , quod quidquid fit timore poenae, Vitlasum sit; nam ipsumet pluribi timorem di etiam Servilem commendat, maXime vero lib. 1. Contra Aufersarium iis, et Prophetarum, erepit. 16. Salubriter, inquit, non solum bouitatem, erum etiam sereritatem Dei sacra, riptura commendat quoniam ρ amatur Deus utiliter et timetur. Et in Psnimum 127. explicans illa verbii : Deatus cir qui timet Dominum, ait Ille u0udum castus sentiam Domini, et pomos timet Timore acit quidquid boni tmeit. A M timore amis enui bonum illud, seu timore Patiendi illud mali non ti ne H erres ani dexi pilichorrimi sponsi seu timet ne mittatur in uehennam bonus est oti te finis , utilis est. Et libro De restia ei limero arbitrio, eap. 18. Spiritum Stum timoris ningnum donum Dei appelint non quod timore Petrus Christum negarit. Sed de quo dixit Dominus Christus Timete eum, qui habet 0testatem, et an seni et corpus mittere inuehennam. Et raelatu si in Epist. Joannis dieit, tim0rem D0mini Di tu mentem e pare, ut postea ingrediatur haritas , o tim0rem esse medicamentiam nimiae, eharitntem Vero esse illius sanitat0m. -
107쪽
A INFIDELIUM OPER, SINT MEC TA. 101 Ipsi adstipulantur e aeteri S. Patres; nam , Cypriauus libro De Laude Marωrii, nil hunc fori in titulum Martyri sedlaet metus test futurorum tenim quibus ina inui mam more Isunt, quiete metuendi Ilis ideo tur. Et S. Ensilius in Psalmum 33.eX ponens illa verba Di ites guerunt, it Si quando senseris ad unum aliquod meret formidabile illud, ue uili mortalium tolerat,ile Christi judii in Ibidemque stirmat timorem illum Salutarem Me, et unetitati operatorium unimamque Velut raenum quoddam a pede nudo compeSeere. Et S. Chry-
minus Hom. b. Ad popuIuni Antiochenum ait: Quid uehentia stra hujus me es nihil utilius henuo namque timor restiti Obis Osfert cor' -- nisi orim fori mussio impendisset Christus sermones, et lorissos de illa poena et sup licio loquens. Similia hab0nt S. Ambrosius in Psalmum 118. et Hieronymu in eap. 1. M
TERT1UM ARGUMENTUM CAPITALE Detitu eo, quod Omnia iH- Hesium dieantur peccata, et eorum ii tutes falsa ac quenti . OBJICIUNT I. Apodi totum 14 ad Rom. dieentem Quod non est eae sideatum infidelium opera nequeunt e fide deri Vari ergo
Sunt Pecenta. - Distinguo minorem quod non , e fide et regulaidi. Peccatum erit, Oue edo quod non Stis fide, et e principit. Seu regia in credendi nego. Duobus enim modis quantum ad praeSen Sattinet usurpari potest dei nomen Primo quidem pro OrSURSione. qua quis existimat aliquid sibi ieitum se, Se hoe St. pro die tamine cientia : quo se Su Vulgo dicimus nos id bona fide agere quod OX On Seientia et rationis die tam in Operamur: Si fidei nomen Surparunt Patres Cone illi Latera non sis Catione 41 ubi logimus: Quo His msemue, quod OH eccatum est Synodiati judicio innimus; ut nulla se est absque bono sed Droes , io, idest abSque bona Ou- Selent in Securius ride nomen Siguissent habita m et actum quo credimu alie ui veritati propter auetoritatem dicentis Apostolu autem hie idem usurpat priori modo loquitur enim de Judaei ad idem On- Versis, qui per eoninientiam erroveam judiearunt non esse ieitum v et ibi lego Mosayca prohibitiS qui eum diseeruant cibum a tabo,
et nihilominus O VeScantur quem illicitum putant reVer Pece 3 ut, quia non ex fide id OS e die tam in eonSeientis judicantis te ore, O Utuntur. Omne nutem quod X tali ride non procedit hoc est, id quod Seeundum illam regulam non fit. Oentum est. It interprintatur . Chrysostomus Homi l. m. in Episto in m ad Rom. dicens: Hic si em non do estu re, sed propositi a munienti intellii, hoc est per-,Vasionem de re quae Proponitur. ngenda : Qui concinunt Eeumenius, Tii Ophyinetus et nonnulli alii Lee Ontiore interprete eum CStio. RGENT Plerique , Patre fidem hic usurpant pro fide credendi ita enim sentit AuguStinia pluribi, maxime liti. 4. Contria uitiauum eap. o ergo praefata Solutio est ulla. Subindeque, quod lita non ab iit habitum fidei infusae, peccatum St. - Di Stinguo On- Sequens quod non St X de contrarie et V itive, Oe St. quod fit infidelitor . t eoutra id quod fides Suadet esse saetendum, Si catum eoncedo quod tit Ognti Vo. idest Sente illi'. peccatum est Per e e Praecis quin i ii non habente fidem, nego. Priori autem
108쪽
modo si loquatur de si de dixina eam Surpat eam enim propositi0nem format se audreo, qui Xi Stimat ahStinendUm 8Sem quibuSdam ibis, o nihil0minus contra fidem qua in habet, etho in anducat eam HS aetio linia dubio peceatum est utpote me sint contra luit en ne die tamen fidei; hune autem e SSo genuinum pQStoli en Sum, Riet e X anteeedontibus verbis nil nim: Qui autem disce Mit ho est diseretionem quamdam ethorum adit. lio mundos, alio immundos judieando sim inducaverit, amusos est quis uoueae side: omne sutem quod non est ex tile, peccatum At. INATANT: Atqui ApoStolia Nedum ait opera, ure non Sunt de
h in antecedens o illo ad Hebraeos l. Sine de ii ossibile est placere Deo ergo nullum pia inlidelium potest esse honum et Deo gratum. - ego anteeeclen S; et primum Apostoli textum distinguo: sin sit impossibile est laeero De ratione operantiS, Onoedo: R-tione Operi S, ego Fateor equidem insidelem quamdiu in infid0litato permanet, non OSSO Deo placere ratione Sui, etSi pine et interdum ration opseris; non quidem illa omplaeentia, de qua ibidem agit Apostolus quae quo prOVenit X HStitia et Sanctitate supernaturali, per quam Deo laeuerunt Sancti, de quihia dein eops agit tot capite, eon sequentor ad id, quod diXerat in sine capiti praeeodontis, Iustus meus
URGENT DENIQUE: Non Solum ratione operantis, Sed etiam ratione operis omnia infidelium opera edenta Sunt et ingrata Deo ergo ete. Probatur antecedens ex eodem Apostolo ad Titum 1 Coinquiustis. tinsidolibus nihil est mundum. - Distinguo antecedens eoinquinatiS o infidelibus nihil est mundum ni unditi perfoeta, et Supernaturali, concedo imperfeeta, et morali, nego. Duple enim poteSt SSemperis munditia perseeta videlicet, et Ordini Supernaturalis, quae proVenint gratia sanetis eante, qua sit ut omni juSti Opera revera munda Sint Deo grata, et eooptata ad beatitudineti Supernaturalem alia Veroost munditie moraliS, et ordini naturalis, qua fit ut opus elicitum ei re bonum honestum, et debiti ei reumstantiis moralibus illustratum conSentur mundum, et Objectum diVinae Omplaeentiae naturaliS, qua videlieet Deus approbat omne naturae partus, et si uetuS, qui fiunt Secundum ordinem a PrOVidentia naturali proeseripiunt. Et nim si fru-etii arborum, et plantarum germina Deo laeeant, ut colligitur X his verbis enosis 1. Protuli terres herbiam Irentem, et fac utem semeri Maeta Venus suum V umque facietis fructum, et hesbeus uumquoreque sementem secunctum speciem si mr Et isti Detis, quod esset bonum multo magis eiu et fructu Voluntati S in qua remanent undam, lieet Xtroma divinae imaginis lineamenta, nobiliori modo Deo placerepos uni. - et liter distinouo coinquinatis et insidolibus, qui perinia nunditinui eordis, Aut porcinii dolitatem, Vel abutuntur Dei erenturis, qua Si illae QSSon impurae, ei non utuntur, nihil est mundum eoneo loci infidelibus simplieiter, o ratiotio dumtaxat orum inlidoli
intis. Ogo. Alia par eonSequentia coneludendum esset, omnia et inmniundorum opera OSSO muniin nit enim Apostolus: Omnia mundo Gλ lis. Quod in men absoluto at Sum est, alioqui nusquam quis pec
eni in posset, ibi Semel justitiam uisset adeptus. Si S. Augustina
109쪽
AN INFIDELIUM OPERA SINT FECCATA. 103 lib. 21. Contra sustum ianichoetim, hune Apostoli textum Xplieatium do fid0lnus, tum de infid0lthus qui creaturi Dei, V. g. eiUS,
per in munditiam abutuntur non Servato Scilicet tempore, modo et ratioDe idquo Surpat tum contra Jud I S. qui OS abrogatam legeme ibos adhue immundos X istimabant: tum contra ManichaeOS, qui omne prorsu ethos en8 pnt immuti doS. et a malo principio produetos. - et eritqυ dico, Apostolum loqui de iis immundis, qui per-
VerSam et depraVatam ahent eoDSeientiam, quin uin omnia opera ideo prorSUS immunda Sunt, quia selli eo malam Suis in oppribus habent intention m. Quae utique genuina videtur Apost0li men ς. ait enim
infidelium esse peccata et in ei nulla eSSe ei BR Virtute S. BXim
vero lib. 1. Nupti Cutis, cap. 3. Issi er , inquit. Pudicum verseiter reici, qui non Dropter Deum erum dem connubiiser est uacori. Et capite sequenti: Qui non hoc insentione, se coluntiate, hoc sin uenerant silios ut membris hominis rimi, iri
membres tr in emant Christi sed in deles porentes si in eli proh om-
ceria pudicitis o lis um i , tus sit pudicitio, cui uitium e trarium est in puderithi. Diri istutes etia-, quin ei e Pus operantur, in Him h biserit, suomodo certi stione pudicunt corpus nitur, quori Deo ipse animus o nicatur Quam fornication -m senetus ille inimus accusat, ubi icit: Ecce ensim, qui l0Hsese iaciunt es te erimunt per idisti omnem, qui fomite itur abs te. erasitvr i dicitis in conjugulis, sive ciduuio uiruiuatis uicendia non est uisi quia vero si lii mancipatur. At potissimum rem protundetractat et discutit Q. Corit uiti eap. G. cita seribens, Sedocerbissimi otio huis. in iei mplo nobis Di is imp rum, quos dicitis alienos a si se abundare ori tu hus, M quibus sine ad utorio oratis , somni t res bonum, licet sitionibus sub a- tum qui solis libertatis insensere viribus, et misericorde cie in e m6 lesti, et cisti inreniuntur, et sobrii. Quem utique error 'm refellit Augustinus trihus potissimum urgumentis Primo quidem n 'minent ad homino m. quia ulianus alibi doeuorat initium quidem justitio OS in homine, Sed consummationem essem Deo: Vid licet Voluntatem. Seu cupiditatem boni SSe nobis ellectum autem esse a Deo: at vero loquens do operibus infidelium non Solum Voluntntem.
setiam bonum Voluntati esseetum tribuit arbitrii liberii viribus unde si eum interpellat S. Augustinus si ueront, et suHt, coluntosein, et Hectoni uus, qui H t, o is citi e ' us in tam evidentibus, sulfus rei irtutibus Se nil eum impugnat argument petito Ve
110쪽
versarii argumentantur ibi non pote, 0Sse ullum Opu b0nuin, ubi vera virtus reperiri nequit Sed N. AuguStinus aperte fatetur in infidolibus nullii in reperiri eram Virtutem ergo negat ni iter in eis esse ullum bonum opus. - Di Stinguo minorem fatetur . Augustinus infido libus nullas insesse vera VirtuteS, deS nullum habitum, quo homo eus 'atur reet Vi Vere, O por quem juStifieationis gratiam, tvitam peternam tineat, ut Volebat ut innuS, Sie ut advortimus in tertio Notabiti, eone do nullus Si habitu Virtutis, quo homo ad aliquod bonum opus morale naturali Ordini in elinetur, Saltein ubi gravis non urgo tentatio, nego. Uateor igitur in infidelibus non esse ullam veram virtutem Simplicitor, quae Videlicet hominem ordino ad salutem: quo sensu eram Virtutem dum in X at Surpat S. AuguStinu8, ut Onstat odum espite te ti0, ait enim: Si ros ad c sequendam eram beatitudinem, quam uobis immortalem des, qua iri Christo est, ne apro-- istis nihil rosunt homini irtutes, ullo m0do verra possitius esse virtutes Sieque ea ratione negat esset virtute infidelibus, quia nullus infidolis justus esse potest quia, ut pluries ibidem repetit, Justu OX fide vivit si uis p0rro, inquit, qui se Christiano haberi Volunt, nisio soli Pelagiani. ut in ipsis etiam forte tu Solus justum dixerit in fidolem justum dixerit impium, justum dixerit diabolo mancipatum o Sit leo illo Fabrielus, si licet Fabius sit lieo Seipio, si liuet RQ
si ut HS quorUm me nominibus, tamquam in antiqua Romana Curia loqueremur. 3uta Sti 8Se terrendum. Verum in ne ausa etsi ad Seholum Pythagorio provoces, Vel Platonis, ubi eruditissimi atqueo doetissinii viri multo excellentiore aeteri Philosophia nobilitati, si Verus Virtute non OSSe dicebant, nisi quae menti quodammodo in primuntur a forma illiu peterrise, immutabilisque substantise, quod si Si Deus etiam illi adversus te suuntum donat, qui OS Oeavito pietatis libertate, clamabo: eo in isti Vora'St justitia, quia juStus e fide vivit fidos se auditu nuditus nutem per Verbum Christi; finis legis Christus ad justitiam omni redenti quomodo Sunt ere justi, quibus Vilis est humilitas ori Justi Quo enim propinquave runt intelligontia, inde Superbia r e QSSerunt qua OgnOSe ni S Deum, Ora Sicut Deum glori lien Uerunt ite Uirati co=wluuit si Si per naturam. Voluntatemque justitia ergo Chri Stus grati mortuu eSt: si pser doctrina hominum qualeseumque justitia ergo Christu gratis mortuu OSt, Ur quod enim Vern HStit in per hoe etiam Ognuin Dei: Deus namque ipse, quod abSit erit injuStus, si ad Hu regnum VeruS noli admittitur juStu etc. mee S. AuguStiuuS, quibu SatiS, Superque constat atenus . Augustinum negare in infidelibus Vera esse vim tuteS, quatenus illim Virtutes insidolium nequeunt quidquam ad Sa
URGENT: Si liquod infidelibus inessent virtutes verse, et dumtaXathon e moralitur, diei OSSent Sterile per P Speetum nil beatitudinem Sed S. Augustinus negat perte reliquas Virtute posse diei terit ;Si enim circa medium ejusdem erepitis tertii Julianum earpit Dicimon 0tes quoutum te falla isto pium, quies uisisti omnes iri uti rej ctu esse, Per quos ut fructuose, im steriliter boni sumus: Fieri enim non se test, ut steriliter oui sumus. Seu boni ori sumus quid-