장음표시 사용
131쪽
sam a Deo diligendi Se eodem modo, quo OueeSsa iterat potesta Se cognoSeendi Sed poteSta eognoscendi Deum competit Soli naturae viribus ergo et potestas eum diligendi. - Concinit . Prosper lib. 2. De occisione Gentium, cap. 4 ubi ait Coelum quippe, ac terra, et
omnisque creatura, Hoe iueri, a que uteilio potest, ad hanc principue dispositia est humani reeneris utilitatem, ut uatures restionalis de contemplatione tot specierum, si experiquentis tot reonorum, si perceptione tot munerum, ad cultum et dilectionem sui imbueretur auctoris igitur
S. Prosper existimat finem praeeipuum condendi creaturas OrporeRS non esse homini utilitatem temporalem, Sed Spiritualem et honeStam, quae de cultu, et dileetione auctori natur , quam inuin erent Pro
vocant, pereipitur. - Subseribit anetus Anselmus in Monomo , cap. 66. Nil aptius, inquit, quam ratioualem creesturam in hoc esse factam, ut summam essentiam, et super inuis bones amet, sicut ipses est suminum utini, immo ut nil amet, uisi Πω- aut ropter illam igitur amor
Dei et erenturarum propter Deum, est in is uaturalis ipsius animae rationalis, Subindeque per amorem naturalem, tamquam medium Ongruum obtinendHS. Probatur enique ratione theologica illud voluntas a mare potest naturalitΡr, quod int0llectu naturae tribu poteSt cognoseere Sed intellectus potest Gnoseere Deum soli arbitrii viribus ergo et volunta potest illu in amare constat auetoritate Sanctorum Patrum, nam . Athanasius, tractatu D definitionibus, olumna 3. Qui ἐ- quia intelliuit inquit constat quot etiam untate reueratur. S. Fulgentius ad Monimum, eap. 18. Nec inesse Potest uti tenus alio uiri ei posset inesse creatoris dilectrio S. Damnse Di reuabus colun/atibus Christi: Homo, inquit, quia rationis parti D est, rationem ducem in appetendo sequitur. Est luitur coluntas naturalis quoquom appeti orationis, seri suiuue mi eutarim qum Solum naturalibus accommodatur, natura utem coluntiates, ure primum, ut Dei lembus pareamus tura eis ni homo Dei servus est. Constat igitur pot0stati intelligendi nuueet potestatem naturalem Volendi bonum quod intelligitur. - condo locunturali praecipit et consulit dileutionem Dei pra omnibus bonis reatis, quia Deus innotes ei naturali ratione prae illis omnibus amor dignus: Sed natiVa te non potest Proeciper , uec consulere amorem impossibilem, quali e SSet alno Dei. Seelus gratis beneficio, si ille non esset naturalis ergo revera talis Dei amor naturali concedendus St. - Tertio, amore benevolentiae uaturali prosequimur parentes, Oetaetores, et amicoS ergo pari jure possumus Deum diligero. Consequentia patet Siquidem ratio pure naturali motiva potest Suggerer Voluntati quibus emeaeius exeitetur ad diligendum Deum
quam ad morem parentum, benefactorum et Rinteorum: Sive ii naturalia benefleta praetendas. Si V bonorum communionem feci , si v vincula quibus ullis hominibu adstringimur bServes, ultiora Diulto Sunt .mus ratio naturalis, in Deo ad prOVOeandum ejus amorem, investigare, et re equi poteSt. Ergo i motiva humann 08Sunt a VO-luntat ereatu morem beneVOlenti te deo mea in obtinere, ut interdum ommoda temporalia tinna etiam et vitam ipsi in ut dum pro parentibi IS et bene1actoribu mutemnamus, eur e bimam Oliva divina ratione naturali propOSit eumdem amorem tiuere posi
132쪽
126 DE NECESSITATE GRATl AD DILIGENDUM DEUM.
OBIICIES 1 Seriptura aera nullius amori Dei meminit, nisi illius, qui X haritate est, quique ad et di nam Vitam perdueit Sed ille non est naturalis ergo nullu Dei naturali amor ex aera Seriptura admittendus St. - responde primo, negando majorem nam ex prima hujuse ConcluSioni probatione eonStat, S. Apostolum Sumeienter amorem Dei naturalem deSignasse, dum ait Gentes esse ineXeuSabiles, quod Deum naturaliter OVerint, non nutem oluerint dorando et amando Ilespondeo secundo, diStinguendo majorem e Seriptura aera illius amoris Dei naturali non meminit, explieite, et expreSSe, 0Π- cedo implieite, et Virtualiter, nego. Adde quod Seripturae aerae finis a Seopu praecipuu sit amorem Dei SupΡrnaturalem hominibus Ommendare propterea quod ille Solu Deo Sit dignus, OluSque ad ejus poSSessionem et ruitionem perdueat, unde Sol tu illiu amori super-
OBJICIES . Vari S. Augustini 'Stimonia, quibu quinque praecipuo apita Videtur Struere Primum quidem St, quod amor benevolentiae Dei Sit purus, et caStuS, quo Deus gratiS, et abSque Spe ulliuStueri diligitur sed iste amor Soli viribus natui se impOSSibili eSt, quia ad eum Spiritum rutis desiderat . Augustinus, ut OnStat ex Om- montario in Psalmum 118. Sermone 3 et lib. 5. Contra Iulianum, e . 3. Ipse Deus, inquit adest et menti illumi hanum, et concupiscentio su- M audin, et Ole8tio perfereudin hoc enim totum recte sit, quando sit propter ipsum, idest, quando oratis amatur ipse qualis amor uobis esse non potest, nisi ab ipso. Securiuum est, quia qui diligit Deum, diligit veritatem, et rectitudinem Deus enim est omnis Virtuti reetitudo, et Verita S, e S. AuguStino lib. 2. De libero arbitrio, e 10 Veritas autem, et rectitudo morali diligi tion potest absque Spiritu gratiae, ut idem doeet pluribi maXimo lib. De corrept et oratia, cap. 2. Quando id suunt homines si ut agendum est, iues cum Hilectione, et electatione justifice, suavitatem quam dedit Dominus, se accepiSSe GH deant. Tertium est, quod quidquid non sit ex timore pinnue, fit ex amore justitiae et Veritatis, qui amor haritas est o Deo, ut docet lib. De spiritu et littera, cap. 14 ubi postquam dixit necessarium esse homini Spiritum Sanctum, quo sint in animo Hu deleetatio, dileetioque Summi illius atque incommutabili boni, quod Deus est, a quo habet, ut Sit, Subjungit Nam neque liberum arbitrium quidquam, Nisi ad peccandum valet, si latea veritatis Dia, et cum id quod agensium, et quo uitendum
est coeperit non latere, nisi etiam electet, et timetur, non actitur, onsusci itur, non bene vivitur. Postea ostendit hune alnorem SSe charitatem, quae St ex Deo: Ut autem, inquit, usatur, charitus Dei difffunditur in cordibus nostris, non per liberum arbitrium, quod furuite nobis, sed per mirifum sanctum, qui status est uobis. - Quartum
QSt, quod Secundum Hu doetrinam omni volunta aut bona Sit, aut mala et omnis voluntas bona sit ex gratia. Ita docet lib. 2. De Veccatorum meritis, cap. 18. Si eruo, inquit, voluntas aut bona est, aut mclla, et utique malam non hesbemus a Deo, restat ut bouiam Mol/Gλ- tatem hybeamus ex Deo. - Quintum, quia una ex eapitalibus inter Pelagium ut uelos iam Catholicam eontroversia fuit, utrum diligi POSSit Deu Sup ' Omnia per Ola naturae ireS; quod utique nogabat
S. Augustinus lib. De oratia et tibero arbitrio, en p. 8. Uude, inquit,
133쪽
DU NECESSITATE GRATI E AD DILIGENDUM DEUM 12T
es in hominibus charitas Dei et proximi, nisi eae ipso Deo nam si non
est ρ Deo, sed eae hominibus, vicerunt Pelastiani si autem eae est, Dicimus Pelsuis Hos ergo ex S. AuguStino nullus est amor Dei naturaliS. - ego ConSequentiam, et ad Omne illo praefato eontextuS die S. Augustinum nihil aliud intendere, quam Omnem Dei amorem eo ducentem ad Salutem, nonniSi Deo conferent et i Spirante, haberi posse, ibi enim Solum agit de more Salutari, ut olligere St, tum quis de aliis Virtutum stetibuS, ad quo gratiam auxiliantem deSiderat, semper in ea aedeptione Ontra Pelagianos disseruit illi namque non alio Sensu Virtutum ae tu Soli naturae tribu tribuebant, quam Salutares, et meritorio Vitae etern se ergo multo magi Sermonem faeieDS de amore benevolentiae diVinae, qui omnium perfectiSSimu eSt, Solum censendus est loqui de amore Salutari tum quia Pelagiani nullum agnoverunt amorem Dei noti Salutarem et meritorium, quantumvis Solis naturae viribu elicitum; Sed Omnem etiam naturalem umorem profitebantur Salutarem, ideire totus Augustini Scopus uit stabilire noeessitatem gratiae ad Omnem Retum Salutarem et meritorium tum denique quia . AuguStinu dumtaXat Sermonem aeit de amore, quem Seriptura aera Ommendat hie autem Supernaturali eSt, utpote dueens ad Dei poSSeSsionem unde idem Augustinus sui ipsius interpres, lib. 4. Confria Iulia Hum, cap. 3. ait: mor, quo PerVenitur ad Deum, non St nisi a Deo Patre, per Jesum Christum eum Spiritu
URGEBIS: Sanetu AuguStinus haritat sem in1usam et amorem Dei continuo reciproeat, haritatem definion Solum per amorem Dei, ut eoustat ex Sermone 13 et 15. De verbis Apostoli eliaritas autem amor Supernaturali eS : ergo nullum alium Sanetus Augustinus agnovit. --eSpondeo, anetum AuguStinum de ire charitatem per amorem Dei definire, quia nempe eum Solum diSSereret de amore Salutari, non distinguebat amorem Dei in naturalem, et Supernaturniem; Sed solum Supernaturalem commendabat, qui reVera n haritate non distinguitur adeoque merito possunt per inVieem definiri. OBa1C1RA . Si honitas Dei posset amari amore naturali Ot Supernaturali, etiam Verita reVelati Dei posset redi de naturali 0 supernaturali, eu In Sit par utriuSque ratio at Verita Dei revelati non potest erodi fide naturali ergo si bonita amari more naturali. Nego minorem Primae namque Veritati reVelanti OsSumus SSentiri, non Olum RSSenS Supernaturali, Sed etiam naturali et reipsa ita assentiuntur haeretiei mysteriis dei non eontrOVorsi a Se eroditis;
illi namque non habent habitum fidei supernaturalem, ut dixi inus intractatu Do Vide. OBaiores L Si possibilis amor esset Dei naturalis, posset ille haberi abs tu gratia habituali justificanten Siquidem tali gratia non est prin-eipium lieitivum amori nn turalis Sed consequeres est at Sum, quia si potest esse umor benevolentiae naturalis homini ad euin etiam posset egentor in egeat manen amicu Dei fieri, O autem ab-Surdum est Deu enim peceatore non diligit, Sed di habet. Di Stinguo minorem horno in peeent manen OSSet in ieu Dei, Secundum quid, et imperfecte, quatenu nempe Deus diligero bonum liquod naturale prout Si naturae auctor concedo: micu Perfecto et
134쪽
128 DU NECESSITATE GRATI F AD DILIGENDI M DEUM.
absolute ita ut Deus velit ipsi Suam fruitionem et I SS Orionem, ego adde quod absurdum non it hominem Deum diligere amore naturali qui sumeta ad amorem mi eitia illiu eum Deo, quin homo reda- metur a Deo eodem amor amicitiae propter maeulam, et inditatem peccati non enim rar intur homines Ontingit ut qui graviter alium offendit, offensum amore amicilire diligat quin ossenSu eum redamare Velit.
OBJICIES 5. Nullus amor mieitiae potest es Se inter Deum et hominem ut oeet AriStotele 8 Ethici utqui omni amor benevolenti: γest amor amicitiae ergo nullus potest esse amor benevolentis inter Deum et homin . - Respondeo primo distinguendo mc orem: uultu potest SSe amor amicitiae inter Deum et homines, si amieitia sumntur triete, ro beneVOlenti mutua, et aperta et intor RrOS, Oneodo: Si Sumatur in latiori signifieatione pro amore quo qui niteri bene Vult propter ipSum, nego. Siquidem De Velle OSSumus omnia bona quae Sunt illi interna, et naturalia per OmPl Reentiam nee non OXterna ei deSiderare, ut gloriam laudem, et ultum L pondeo secundo, negari OSSe mira Orem etsi enim benevolentia et amicitia interdum pro uno eodemque Surpentur, inter illa tamen hoe diserimen intoreedit, quod amicitia ineludit unionsem liquam 'metu erga rem Mam; unde amati tendit in amnium, tamquam in aliquid sui, et ad se pertinenS. Si tamquam alterum ad So hine ritum illud Amicus est alter ego ut Ver benevolenti diei tantum simplieem 'eetum erga alium, quo ei bonum aliquod optamu quod utique contingere potest, etsi inter no et illum Veru amor non intere sedat, quo eum Soeundum Se diligamuS; Si V. r. dum hiStrionem meliu parte SuaseXequentem OnSpiei muS, ampliu ei prsemium optamuS; quamVi Stamen nullo Vero amore illum Seeunduin e diligamus imo otium umhominem in lamem eontemptui ab 'amV, . OBJICIES . Natura inclinat tantum ad bonum, ut Sibi eo eniOS, et Unicuique proprium ut Oeet Aristoteles Supra laudato l0eo atqui umor quem haberem HS ire Deum non OSSO Area bonum proprium, sed commune ergo Ste amor non est naturalis homini. - Distinguo majorom natur inclinat ad bonum euique proprium, hoe enSu quod nihil metur, niSi Sit nobis aliqua ration Conjunctuin et adiso Pertinens, Oncedo qua Si nobi QSSet partieulare, et in Sum proprium tantummodo cedere deberet, nego num o matres filio Suo hono Ata dilectione prosequuntur, etiamsi ab eis nihil utilitati spersent O OX-
OBJICIES DRNIQUE: Si posset esse amor benevolentiae naturalis homini ad Deum, poSSet e eeator in peeent remanen OSSemmi cu Dei: Sed falsum consequens ergo et anteeedonS. - DiStinguo majorem:
poterit SSe mieu Dei Seeundum quid et imperfecte, in Untitum Deus diliget in o bonum quoddam naturale, concedo: inieri Dei perfoete, et ita ut seu volit ipsi bonum supernaturale, nego: nam hane amicitiam Moi i0r10etam momo hab0t, nisi justus, o Sanctus.
135쪽
DU NECESSITATE GRATIAE AD DILIGENDUM DEUM 129
CTIVO. ET FER ALIQUOD AEREUE TEMPORIS INTERVALLIM OMNI ORA L PERTURBATIONUM MOTI VACUUM . Probatur prima par a Doctore in o diSt. 27. n. 1 o. Primo quidem.
ratio naturalis dietat inter diligibili esse unum summe diligibile et consequenter diligibile plusquam eset a omnia: Sed eadem ratio dictat illud summo dili vibile esse Deum ergo eadem ratio dietat Deum Sse diligendum super omnia atqui Olunta pote Si naturaliter et Ri,Sque ullo habitu supprnaturali super omnia diligere id quod per rationem naturalem proponitur Summe diligibile ergo Volunta poteSt naturaliter Deum diligere super Omnia. I Dr argumenti constat. Cum senim in ollaeetis diligibilibus sit ordo quidam et gradu perfectioni S ita quod unum niter e senseatur perseetius diligibile, ne fiat progressus in infinitum, debet admitti aliquod summo diligibile, et omnem in Sediligibilitatem et perte 'tionem continens. Dror etiam St VidenS; nempe quod illud objectum, quod ratio naturalis demonstrat esse Summe diligibile. Si Deus; quia alias sequeretur quod eliaritas inelinaret ad summo diligendum illud quod ratio naturalis die tarot non QSSe Summe diligendum. Pro tur autem Subsumptum: Si Voluntas non poSSet diligere quidquid per intelle etiam proponitur diligendum
eo modo quo diligendum exhibetur. Sequoretur quod non haberet libertatem ad illam dilectionsem formandum et OnSP usenter quod non
esset malum Si naturaliter diligeret aliquid aliud plusquam seum: non enim peceatum pSi deputaretur quod diligat se plusquam Deum. Si non 80 Deum natui se Viribus plusquam e diligere. Prodatur secuncto Si non posset quis absque habitu infuso Deum Super omnia diligere, Sequeretur quod reliquis ubi experi rotur Se Deum pluSquam caetera diligere, posset Oprehendere, o habsere habitu nichuritati iniusso, et e sequenter quod Sit in Statu gratise Sed hoc aporto militat in Seripturam Saei rem pluribi ignisse antem quod nemo sciat utrum amore vel odio rei us id adeoque Oportet quod diluetione naturali, et abSque ullo habitu infuso, creata voluntas possit Deum Super Omnia diligere. Probatur tortio Quin e eundum Philosophum . Ethieorum ea pit. . ortis politieus debet ' morti Xponere pro Salute reipublieae.
emu Ost membrum et On Sequenter debet mngi amare rempublicam
quam seipsum, sed recta ratio non magis dietat, quod liquis do enisse morti exponere proptΡ Salutem reipublieae, aut quod dubeat ii Iam diligero plusquam se, quam quod det, at Xponere se mortis perieulo
propter Deum, et eum magi mare quRm NeiPSum ergo ratio naturalis die in Deum esse mandum l)lUSquam SeiPSum Seques patet: neque enim certa ratio poterit dictare Voluntati id Ssociae iondum. quod ipsa Voluntas nequit facere. etiam e Stat nam recta ratio uado partem e e X ponendam perieul pro Obtinonda n luto totiuS, membrum ii vitandum pro OnSerVanda sanitate aliarum partium eorporis igitur etiam hominem ortem Stimulat ut morti sese constanter objiciat pro On serVanda republiea et Hus ae se ae incolumitate tuendR. Prodatur quarto Duobus modi auTilium gratiae neeeSSarium en-gitari potest ad aliquem actum et ieiendum P, o, ut principium illiu Aphysicum quando Volunta ex se intrinsece non habot vires Sufficientes
136쪽
130 DE NECESSITATE GRATl E AD DILIGENDUM DEUM.
ad jusmodi aetum, Sed est illi improportionata. Secundo, ut principium morale impedimenta remoVens quando Volunta e Se quidem habet Sumetonte viro naturales ad effectum illum quoad usum tamen . Sive exercitium peris, non potest illa Veluti Xplicare propter impedimenta Oeeurrentia, uri ut tolluntur aut ineantur, eget auxili O. Neutrum autem Me diei poteSt tuin quia ille netu est in Se naturaliS, et non Superat internam saeuitatem liberi arbitrii. tum quia in usu illius non Semper oeeurrunt difficultateS, quae gratiari postulent ad ea SuperandRS: ut . r. in more OneupiSeientiae, quo DeuSamatur ut Onum OStrum per modum Simpliet eomplaeentiae, aut desiderii meaeis, ut onditionati, Vel Sine onSideratione dissiduitatum, quae in illius Oni meae prosecutione Oeeurrunt hie enim amor nullam habet istieultatem quae gratia in requirat. Idemque die de amore i nevolenti: SiVe mistitiae, quo Deu amatur, ut in Se bonuS ratione Sui, Atque etiam Ut Summe bonuS, et Xeellen Super omnia: eomplaeendo sibi in boni di iniS, ne de Volendo Suam Summam exeollentiam, et inni bona interna et X terna XPoetata On1uSe, et abstraei a dissicultatibuS niquo etiam aliquatenus Volendo illi laeere in omnibus, infirma quadam et imperseeta aetteque limitata voluntate. His incommodis potest eluti biter mari Deus etiam aliquatenu Super Omnia On1uSe, abSque diuiduitate naturaliter insuperabili. OBJICIES . Non pot0St Oluntii per Vire Sua naturale omeneiter velle id quod proe Stare per easdem Vire non poteSt atqui non poteSt voluntas in osse et Deum diligere Super Omnia, ut auctorem naturae proprii Viribu in Statu naturae lal Spe ergo neque poteS COneipere per naturae ire propoSitum diligendi Deum Super omnia. - Responcteo negant majorem Nam Sicut eX aliqui poteS Velle emeaeiter, Seu habere propoSi tum mea eonSequendi Vietoriam per SolpSum, liget non poSSi re Ora Victoriam obtinere, Sine militum suorum auxilio. vel allevius Principis potentiori S ita potest homo naturaliter Velle Semper diligere Deum Super milia Seeundum asseetum, etsi nequeat in fleetu in gratia Dei diligor Deum Super Omnia atque eum rebus omnibu in quibuSVi oeea Sionibu praeferre. OBIICIES . Aetu praestantiSSimu humanae Voluntatis proprii, Hus viribus fieri nequit atqui dilectio Dei Super Omnia eStinetu prae- StantiSsimus humans Ioluntatis Orgo naturali ejus voluntate fieri non potest. - Distinguo minorem Dileetio Dei, ut auctoris gratiae et
gloriae, est actu prie Stantissimu humanae VoluntatiS, Oneedo ut auetori naturae, ego Tel aliter, est praeStantisSimu inter Retu na turales, Oneed inter Omne ejuSdein Voluntati actu cujuseumque sint ordini, nego.
INSTABIS: Plerique aetu inferiores diluetione o sine gratia fieri nequeunt V. g. ne tu 1Ortitudini oujusdam heroiere , dilectio inimicorum, Olci ergo multo minii dilectio Dei poteSt absque gratia eliei. Distinguo antecelons Illi aetus fieri nequeunt propter distieultates illis anneXRS, Oneedo ob rationem objeeti, nego sublatis enim dissicut talibus mergentibu ab eX trinSeeo, naturaliu est, proindeque ne iliuS Deum diligere, quam fetura milia; quia quo plus aliquid habet Veritati S, Si nil o aliquatenus pertineat, in id naturali et majori impetu voluntas tendit.
137쪽
DE NECESSITATE GRATIA, AD DILIGENDUM DEUM 131
OBJICIE . . Si posset quis tintutae Viribus euin diligore. OS, et etiam endem Virtute omnia Hii praecepta ob SerVnre: Siquide in nudatorum obser Vnntia dilectioni est argumentum: Sed nullus potest Omnia diVina pro ceptam SerVare natura Viri bHS ergo ne ita Deum diligere. Distinguo majorem: Si Deum Super Omnia diligeret more tam assee
cedo si tantum Deum diligat amore nee tiVO. necnon et esse eri duinta Xat imperte etO. ego Deu autem naturae Viribus diligi non poteSt esse etiVO. OUStanter in quibuslibet Oeea Sionibus ut probabi Secunda par Conclusionis Nam ut Deu eonStanter et meae iter diligatur. Oportet ut Ontra quaevi impedimenta et qua Seumque du-fieultat0s amor ille irinitor teneatur ita quod volunta parata Sit absolute et meaeiter quantum est de Se Deo in Omnibu pine e re omnia quo O displieentia devitare sed talis amor haberi nequitiatur viribus: Sicut enim homo in Statu uaturae Corrupta habet moralem impotentiam ad diu Servanda divina mandata et tentatione Supernaturaliter vitandas si et ad diligendum Deum estieae iter et OnStnnter. ntque etiam tam perleet nileetu ut i illius fleetus super omnia illi adhaereat tanta enim perlectio Superat naturi eorruptae ragilitatem. et propensionem ad bona Sen Sibilia a quibus non potΡS Sine auXilio gratiae Suum flectum remoVere adde quod umor ille esseetivus super Omnia. Vincere debeat omnia de eat mortalin Vel in est,etu. Si oecurrunt dum ipse elualis Si vel in assee tu quia ineludit pris itum de se estica vitandi id omne quod tali in Ori S contrarium tant Vero impossibile sest homini lapso Vine ero omnia peceata etiam qua leginaturali adversantur. Sine Speciali gratiae Subsidio orgo etiam impossibile est ut habeat o dileetionem Viet ridem omnium talium pee datorum per propositum esti ea illa avendi. Concilia Sio tortia. - DEUS AMARI NEQUIT, UT AUCTOR RA-
II E. ET L Ιci U. BENEVOLENTIA PERFECTA VEL IMPERFECTA SI
SPECIALI GRATIAE BENEFICIO. Patet hae Verita Sumeienter se iis . quae diXim US. Probaturque illis omnibus ieripturas textibus, quibus Dei perlaetus amor divinum reputatur seneste tum Sic Romanorum
Dei dimusa est in cordi us iritum sanctum, qui
citus est uobis Ephesiorum ii imae Fratribus et uas cum ti l es Deo Paro'. l. Joannis . Clis rea eae De est, quo textus X pendens S. Augustinus libro ties, es V io, p 18. ait: Maon bono, reserat omnis iuquit, Christo Ergo mesonia haec bona sunt ei lii
Probatur itilem ex Conciliis maXime nutem MileVitario dee ei non te
Canon I. Cum dico Apostolus: Sesentis innat e litus o Hinc it, valde
138쪽
132 DE NECESSITATE GRATI U AD SERVANDA TR ECEPTA.
Suffragatur otiam ratio. Cum eniti amor Dei. Ut auctori gratiae, haboat objectum Ormnle ordini Supernaturali S. QUOSSum S ut ipse amor sit ejusdem ordini S aetu enim Spe Cisseantur ab objecti formalibus in quae tendunt. Insupem, inedictu Rmo PS essectu perfeOl: ipietatis, Deus enim praecipue more Olitur, ut docet S. Augustinus Epistola 29 Pietas inquit est cultus Dei, qui rhecipue iligendo exhi-hetur Aetia autem pietati perlecte fieri non potest absque gratia: ergo te. Denique R Or Dei Super Omnia ut uetoris gratia est ultima dispositio ad justificationem, ut probabimus intra haeretieum autem S RSSerere, hominem OSS Viri BUS impriis HS disponere prOxime ad justificationem, ut Oeet S. Magustinus libro 1 ad Aonif&cium, capite ultimo ergo Rri ratione haereticum est die ero Deum gratia largitorem OSSe Super Omnia ab homino lapso sola liberi arbitrii virtute diligi. Quam utique Voritatem ustu explanabimus eteonfirmabimus istieaeiu in disputatione de haritat divinii.
NOTANDUM' Praecepta diVina quantum ad praesens attinet duplici SeSSe generiS; quaedam enim 'aut naturalia, quae lumine naturali cognosci possunt, et duabu Decalogi tabuli continentur illaquo Omprehendunt OhSerVnntiam, I et erga Deum, Vel proXimum quaedam vero Sunt super Haturalia, quae, SuppOSita hominis elevatione et ordinatione d finem Supernaturalem. NeeeSSaria ipsi prae Scribunt media
et ad ea applicanda hominem obligant, quatenus finem illum po8SitasSequi, qualia Sunt praecepta de tribus Virtutibus Theologi eis Xercendis, neeno et ea, quae R Sacramentoriam frequentationem, administrationem, et dignam receptionem Spectant: Supposito enim quod homo Sit ordinatus ad finem Supernaturalem eonsequendum, e Dei praeeepto tenetur VirtutUm SupernRturalium Retu elicere et aera menta frequentaro. - ContrOVerSi autem non moVetur inter Theologos de praeeepti SupernaturalibuS: Certum enim est ea non OSSeservari sine gratiae auXilio: Sed di isticulta est o praecepti legis naturae, ire Cuju quae Stionem multifariam Variant Aue toros. Qui fiam enim contendunt Omnia illa praeeepta et Vari OSSe ab homino lapso
secundum SubStantiam non ero Sedundum modum. LSque gratia, idque constanter, et omni data OeeBSione, modo non urgeat graViΝ-
ima tentatio aliqui ero en Sent hominem lapsum poSSe quidem omnia mandata legi naturae OhSerVare, pro reVi tempore, idque negative tantum, quando Videlicet intra breve illud tempus nihil e currit quod ΠOS OVeat ad agendum Contra praeceptum negatiVUm. Ilii donique putant hominem in Statu naturo I Sse Onstitutum nullatenu poSSe abSque gratiae nuXili aliqua mandata legis nuturae Sio Servare, ut in eorum ObSerVatione, etiam quoad SubStantiam, non peeeet non apponendo cireum Stalitiam finis, quem Logi sinto intendit. NOTANDUM . Observati0uem praeeeptorum dupli eoua esse alia enim est quantum ad Substantiam peris, alti Vero quantum ad intentionem et modum inperantis ii ne septa dicuntur obsorvari quantum ad Sub-
139쪽
Stantiam, dum scilicet homo exequitur id quod praeceptum Si propter
honitatem et honeAtatem uetus dicuntur Vero Servari quantum admodum imperanti S, quatenus iunt e modo, quo Deu praeSeripSit ut nempe illa praecepta SerVentur e charitate ei operantem ordinent ad Vitam aeternam. ure utique distineti adeo ei in est, ut S. Piu V. Summus Pontife eonSuerit damnandaui esse hane EM propositionemn 6. Illa Doctorum distinctio, divino testis mandato binariora impleri.
Gltero nodo qu&Htum ad princeptorum operum is fiantiam fiantum: utero usi tum ad certum quemdam modum videlicet secundum quem caleant operaritem Perducere ad oenum coeloru- hoc es ad modum meritorum, commentitia, et explodenda. Facit autem homo id quod Praecipitur, quantum ad Substantiam operis quando praeceptum implet propter insem peris et illius honestatem : aei autem quantum admodum quati do rem praeceptam X equitur propid finem, propter quem Legislator intendit illam fieri. - Certum Si autem ne prae Ceyt Supernaturalia Ilon Substant in m. neque etiam naturalia quoad modum SerVari OSSe Sine gratiae auxilio ut constat ex titione 5. 0neilii
Carthaginensis ubi renuthema dieitur ei qui asseveraverit homi nomSine gratia posse implere divina mandata nee non e COnelli Arau-Heano Canone 23. his verbis: Suam coluntatem homi Hes faciunt, non
Dei, quando id sunt, quod Deo reisplices quando aufeis ita faciunt
quod volunt, ut clivisim se visnt voluntiati, quamvis Olentes astantius P gunt illius tamqn voluntas ref es quo pro Paratur, et jubetur. Viuod Dolunt. Et Carione 25. definitur Deum nobis fidem, et amor 'm Sui prius in Spirare ut arm pSius djutori quo sibi sunt lae ita implerep simus. Quod utique deereta maXimo de ObSerVantia prseeeptorum Supernaturalium suoad Si Stantiam, necnon et quantum ad modum intelligenda sunt. Inde SupereSt tantum di melltta S, an citra gratiae nuXilium illa praeeepta Sol Vari 90S sint . quintum ad Substantiam operiS. NOTANDUM 3. Observationem praeceptorum quantum ni Substantiam adhue Spectari posse bifariam nempse Vol OllectiVe, pro Omnibus
selliint proe pii generatim spectatis, vel tantum diStributi, e pro aliquo praeceptorum Sigillatim et Seorsim ab lii e Sidernio Rursus,
illa praeceptorum ObSerVati quoad SubStantiam, Vel Spectatur proeesse ut apprehenditur tantum opus ipsum factum eum sui ei reum Stantiis intrinsedis et ad ejus honeStatem et integritatem moralem poeta n-
Sees lini operantis quem legislator intendit, quemque PS Operans in illa praee torum impletione attondere debet.
li eos contra Pelagiarios eamque tuetur Subtilis Doetor inae dist. 28 num . . ubi responden objeetioni, quod Gentiles ex ApoStolo ad Romano die utitur Servare logem naturaliter ait Gentiles oluerunt juste cinere erycindo se in uoturo , et tum ij si facti sun sibi ipsis χ: leuem noturoe scriptum iri cordibus eorum interius uirexe-
140쪽
134 DE NECESSITATE GRATI AD SERVANDA FR ECEPTA. Mut se eote iverisio sicut Judori per Duem scriptam sed isti non Dixerunt sine gratia, quis ursim Domi esse in eis, supposites h othesi absque obse vastorie eois Mosaices' Hine apparet quantum
hallucinentur quidam reuentiores homiStoe, dum asserunt Subtilem Doetorem Oeuisso omnia legis naturo praeeopta solis liberi ni bitrii viribus et Vari OSSO; eum quo de ire Pelagiani erroris nudaeius insimulant. Prohatur insuper Conelusio primo quidem e Sacra Scripturn.
illis omnibus videliee loeis, quibus Apostolus Signifiea legem Mosai eam infirmam imbecillem impotentem, ne insumetentem ad justi-lienndum imo eone ludentem hominem retius Sub poeento: Quia inquit Romanorum T. Oeccisioue accepta eo citum operatum est in me
omnem concupiscenti Sine leue enim peccessum in me mortuum ei si seia cum venisse manciatum, peccatum revixit. Quod utique haeologanti similitudine Xplieat . Augustinus lib. De Spiritu, et Littera, cap. I. Sicut, inquit, quo im peres si in eam artem Hora esset influere, vehementior sit obice posito, cujus molem cum vicerit, majore cumulo prce missius vehementius per se sua provolvitur nescio quo en in modo hoc ipsum, quod concupiscitur, sit jucuridius cum Γρ- fatur. Unde ibidem Apostolus ait: ideo alliam amem in membris eis mu autem loco mentis meo , t capti cintem me in eo peccati, quines in membris meis. Et postmodum quaerens: Quis me liber ibit, cor ore mortis hujus Γ0spondet Gratia Dei per Dominum nostrum sum Christum. Quibus Si issent gratiam De noeeSSariam Sse ut praeceptum non concupisce implentur . . Prodatur actem verita ex Concilio Carthaginensi, in quo ut Constat e Synodie ad Innoeentium, damnati Sunt Pelagiani nSSerente S, quoia Deus siem hominis instituit, res itque Haturam, um per prinpricim voluntalem mera Dei possit implere, sive naturaliter in corde conscriptain, si e M litteris assin L ' enim naturalis Signifieatur per legem in coriae naturialiter conseritiam. Similiter ex altero Carthaginensi Cnnone 5 anathema dieitur ei, qui asseruori hominem Sine gratia OSSo imploro divina mandata Suamque doctrinam eonfirmato illo Christi Joannis 15. Sine me nihil potestis facere. Concordat Arnustea nota Canone 25. his Verbis Susin Doluntatem a Mus homines, nou Dei qua Nil tu sunt, quod Deo displicet musndo utem ita f&ciunt, quod volunt ut divinoe ser iani coluntati, quomvis volentes omni, quoia suunt, illius amera voluntas est, s quo Pro paratur Dbietur quot nolunt. Si aut 'na possent homines legem naturo Sine gratia Ser-Vnre, divius SerVirent Voluntati absquo gratia quod ibi damnat. Et Canone 5 definitur Doum nobis fidem et amorem ui prius inspirare, ut eum pSiues adjutorio quae ibi Sunt laetin, implere OS-
Probatur tertio, X S. Patribus, maximo Oro Q S. AuguStiuo, qui passim in Omnibus oporibus contra Polagianos editis, praesertim libro De Diritu et Litteres, totus Ost ut ostendat segem sorVari Non
posse Sine gratia. Unde en p. 10. ejusdem libri profitetur diserte justum eredere mallo modo posse infrinitati suae ad implenda, quo 1aetorum o jubset nisi divino gratia subveniat. Hine libro D Gratio Christi asi . . t qu, inquit, illud si leae, illud si rotis,