Scotus academicus : seu Universa doctoris subtilis theologica dogmata

71쪽

DE NECESSITATE GRATI F. D VERUM COGNOSCENDUM celint uniuscujusque hominis pertinere, in quia cum uini prius rentem, quia uec qinisteret , liberi arbitrii, et otionestis oriatici iussi fuat, ut per reis et ionem boni et moti, e sed equisitionem Dei, et u obe-

clientiam mundatorum ejus osset suom diriger colunt tem atque acthanc gratiam, qua is Christo eri rimur, eri uire: naturalem scit et facultatem petendo, quo endo, Nisando ut ideo accipiat, ideo uius, ideo introest, quis bouo naturo bene usus, ut ad istam salo in em oratiam, initialis oratim me me uerit peri enire Pelagiani Vero

volebant liberum arbitrium per e sume ere ad SSentiendum Veritatibus reVelatis, nee ad id ulla opus SSe gratia. Contra quo Sit Cori Iu Sio unicta. - NON POTEST HOMO ULLAM VERITATEM

SI PERNATURALEM CERTO OSSE ABSQUE SPECIALI GRATIA QV K ILLUSTRET INTELLECTUM ET MOVEAT AUFECTUM . NEC PROINDE ABSQUE TALI GRATI, CREDERE. SICUT OPORTET ΑΙ SALUTEM. Probatur primo ex Scriptura saera nam Joanni Si Christus Dorninu testatur Nemo Potest mire ad me, uiri Pater, qui misit me, traxerit --. Etenim ceni e ad Christum nihil aliud est quam in Christum eredere, ut ipsemet adorandu Sal Vntor indient his Sequentibus verbis nis qui aucii a Pati e et rei dicit, venit ad me. Et in1ra : Sunt quidam ex vobis, qui non credunt Propter nobis, quia Hem potest revire ad me, te. Unde Sanetus Augustinu lib. De Proe est. Sanctorum, Quid si inquit ad me veniet, sedit in me Et infra suo trahi se Christi . . . uini aliud est,

quam donum accipere a Pest e, 0 HO Ῥελ is in Christum. In Super JORD 12.

sputi hujus, e aures sus Draca, etc. Nam eum Xeaeeati sint per subStrationem divini luminis et non possint credere qui e lumine carent, Perte equitur uena inem credere posse Sine diVinae gratiae Spoeiali nuXilio. - Eamdem Veritatem pluribi neu leat sane tu ApOSωlHS, RXime Ver 1. Cor estp. I. ui bes, usu non recquo testimonio falsetur . Augustinia loe Supra nudBt QRP. . omnino fuiSSe eonvietum fidem esse stolinua Dei. Quin uisen Utaret illum Ss in nobis a nobis, set nos per illam impetrare Dei dona, quibu temporanter pie, et just Vivamus in hoe saeculo. Item eap. i. Misericordium consecutus sum, ut i l lis essem undo merito adVertit

ut pro ipso patiamini. Unde Augustin. lib. I et libero ar-

72쪽

66 DC NECESSITATE GRATI E AD VERUM COGNOSCENDUM.bit, io, eap. 14. Utrumque eruo ad Deilaration pertinet, et fides credentisin, et tolerantia patientium quia utrumque uixit esse donatum. Probatur Secuncto, e Conelli CartaginenSi Canone 4 ubi habetur, quod doniam Dei est, et scire quid facere debeamus, et diligere, ut facismus Araias ieano auones definiente eo haeretie falli spiritu, qui putant absque illuminatione et inspiratione Spiritus Sanet homines poSSe per naturae ire aliquid, quod ad Salutem pertinet, eogitare; et an . . Di Diui est mulieris, cum et recte vitamus, et pedes nostrosa falsitate et injustitia tenemus, Tridentino SosSione 6 Canone . anathema dicente SSerentibus Sine praeVeniente Spiritu Sancti inspiratione, atque Hu adjutorio hominem redere OSSO, te. Probatur tertio e Sanctis Patribus. Ex S. Clemente lib. 6. Stromatum, para 501. et 502. Caeterum, inquit, qui eae Gro eis loriantur quod es eis comprehensa factis eritas, uicant nobis a quonam loriantur se didicisse. I Deo quidem non dixerint ab hominibus confitentur. Sed non sunt id distri cum de Deo uicunt homines, quatenus homines ἰ eque enim qui homo est potest pro ignitate de Deo era licere, imbecillus et morti obnoxius, e iugenito, et in quem OH ciauit interitus, et opus si eo qui fecit. Deinde qui non potest de seipso Ner dicere, an noli multo mauis ne de Deo quidem ei credendum est 'Quantum enim abest homo a Dei potestate tam est etiam ejus ratio imbecilla etionis non Deum, sed de Deo Par et Verbo ui Dino. Cum etiam qui Deum sibi adscribunt Massistrum, viae perveniunt a Dei notitiain, opem eis ferente oratis ad quantulamcumque cognitionem, inpote Sancto Spiritu cinctum Spin tum contemplari assuefacientes quoniam Spiritus scrutatur profunda Dei animalis autem homo OH copi es quin furit piritus Sola est ero a Deo tradita quin est apud nos doctrina, a qua clependerit omnes fontes sapientire, quicumque ad veritatem a quom ad scopum feruntur. Quibus . Clemens omnem

cognitionem Dei, rerumque di inarum, ertam et Speetantem ad Salu tem retundit ingratiae illustrationem, et Spiritu Saneti magisterium ., θρProbatur ex Sancti Patribus citatis a Sancto Augustino lib. Del;Ouo Perseverantice, eap. i. et 19 C riano libra ad Quirinum cap. 4. Seribente in ullo toria uiamin, quando nostrum nihil sit. Ambrosio lib. De uoci inculi, e . . Nou potestate nostra cor nostrum, et nostriae comtofisura, etc. Probatur etiam rationibus, maximo iis quibu utitur . Augu-StinUS, quarum serimes petitur ex Orationibus, et gratiarum et ionibus; nemo enim orat nisi postulaturus ab eo, quem Orat, id quod est indebitum, et praetor aptum atqui idolos orant Dominum pro infidolibus, ut convertat eo ab infidolitato nil idem orgo fides ista ostdonum indebitum, et ex gratia. tum gratae non aguntur Deo, nisi pro dono aliquo, et gratia proprie diei aguntur uictui pro eo Vorsione infidelium ita . Augustinus Epist. i. Hatili , inquit, et, furi et te Dotius, quam ceraciter pro eis ut o trina cui adversantur credendo consentiant, Deo uisuimus Dreces, si ad ejus non Der Hira-ttiam convertere adsidem suam hys siue contrarias hominum voluntates. Iuauiter elicini et perfuncto se potius, quom veraester magna m exul tutione minus Deo oratias, quando aliqui eorum rei ut, si hoc in eis ipse non facit. Non fallamus homines, nam Deum fallere non valemus.

73쪽

DE NECESSITATE GRATI E AD VERUM COGNOSCENDUM si

Prorsus Hon Orcimus Deum, sed Orctare nos siligimus, si nos ipsos non illum credimus iacere, quod Oramus prorsus non Deo gratias agimus, sed osogere sinuimus si unde illis ratias auimus, ipsum facere Non putamus. Secuncta ratio quod onVenit quibusdam e Dei, Sericordia, et aliis non onVenit e justo Dei judieio, Si gratia, et donum proprie dietum atqui fide eonvenit quibusdam hominibus e Dei miserie ordia . t aliis Iton OnVenit X uSto judicio, ergo, te Argumentum eSt sanet Augustini lib. De Pra dest cap. 6. Multi audiunt verbum Dei Dialis sed lii reuunt, alii contradicunt. Quis hoc ono et uti is hoc umet sed cum filiis prceparetur Olura fas a DomiHO. aliis OH proe aretur coluntas a Domino, discernendum es utique quid veniat de misericordis sus, quid de judicio. Et eap. 8. Cum canctelium pro dicatur, quidam credunt qui iam non credunt, sed qui credunt proedicatori forinsecus insonanti a Patre audiunt, atque discutit qui autem OH credunt, foris audiunt intus Hora sudiunt, neque is tint, hoc est illis datur ut credant, illis non latur quia liquit nemo Venit ad me, niSi Pater, qui misit me, traXerit eum. Et postea Fides igitur, et inchoata, et perfecta donum Dei est et hoc donum quibusdam non dari muri in Hora ubi fet, qui non vult cinifestissimis sacris Litteris repugnare. Cur autem non omnisu detur. Heleni mo De re ora Hebet qui credit eae uno omnesivisse in condemnationem justissimam ita ut nulla esse Dei justa reprehensio, etiamsi nullus inde liberiaretur inde constat Guniam esse si citis m, quod plurimi liberantur et quid sibi deberetur in iis qui NOH liberantur, sonos uus ut qui loriciritur, OH ira suis meritis. Quin paries vident esse Hamnatis sed in Domino utorientur. Tertia ratio aut fides est gratia, vel nulla datur gratia proprie dicta: Sed alsum est consequens ergo Verum autecedens. suorprobatur id unde ne ipiunt omnia bona merita est gratia, vel quod illi datur propter ejus mori in datur : Si propter merit datur gratia non est Si enim ratia inquit ApostoluS, a=ὶ HOH eae peribus ergo

id undo incipiunt bona merita, vel gratia St. Vel nulla Si gratia proprie dicta. se ratio est S August. Epist. 105. ubi ait: est ' ut insam idem noti humiano quo isti extolluntur, tribuamus arbitrio, Nec ullis princedentibus eritis, quoniam inde incipiunt o Ha VH elumque sunt merita sed stratuitum Monum Dei esse fiateamur. si is se fiam Um, idest, sirim meritis cinitamus. OBaICIES 1. Quidquid Xigitur ab homino in illius potestat est: atqui fidos exigitur ab homine Gorgo debet osse in illius potest: sod id quod si in hominis potestate non est grati proprie dicta, nee donum Dei praeter naturae debitum : ergo, te patet fruStranam quo pus a nobis aliquid exigeret, nisi in nostra esset potestate illud imploro posse Minor nriter constat o illo Marci 16. Qui crediderit, o baptizatus fuerit, salvus erit. Et Rom. 10. Sic edideris,

eris. - RESOondeo 1. Oe argumentum XCogitatum fuisse a Semipo

lagianis, ut constat OX Epist. S. Hilarii ad S. Augustinum lib. De Pro dest. f. cap. 1l ubi ait: Si credideris,saicus eris, que nod nodum ieites Spiritu aeta amis mortificaveritis, ViVetis : Hain et hic, ex his uobustinum aesitur, alterum jertur spirim acres clois mortif-

74쪽

08 DC NECESSITATE GRATI J AD VERUM COGNOSCENDUM.

Dei Ase foteamur quoniam eris udivimus es uobis, Pragmio Disce si hoc fecerimus, oblato. Unde colligit, quod eum Semipelagiani aetre

Despondeo . distinguendo injorem quidquid X igitur ab homin in

illius potestate St, Vel per Dei gratiam, et per naturum, Oneed O per naturam Semper et Sine grRtia, nego. Ttrumque autem Dei est,

inquit ibidem AuguStinuS, et quod jubetur, et Modiffertur: o fur enim, ut et quod jubet rossant credentes, ut sibi augeatur sides rosaut pro 3ion credentimus, sit eis orietur sicles, ut et in suis in ementis et in

suis initiis se donum sit des.

OBIICIAS 2. Vario Seripturae teXtHS quibus apparet in nobi QSSO quoddam initium bonae Voluntati S per quod fide petatur, desideretur. Si Isaiae . Ad Do em clam is tui audierit, espondebit tibi Lues 12. Petite o aeripietis, Moerite et invenietis, pulseste et aperietur vobis. Rom. i. Velle ad iacet mihi, se sicere utem OH ira enio. ConStat igitur quod olenti, deSideranti quaerenti praemia propOSit Sint atque

praeparn in . - DiStinguo On Sequeri praemia praeparata Sunt propter opus soli naturae tribu olieitum, nego elieitum eum gratiae Subsidio, doneedo Fateor igitur quod Olenti, deSideranti, merenti priEmia sint praeparatari Sed ut Velit, deSideret, quaerat misericordiae Dei est. Nam ex ipsa diVina Seriptura onStat, quod non est volentis, neque currentis, sed miserentis Dei et quod Deus sit, qui operatur in uobis vello. persicere et qui oremus sicit oportes uescimus, sed ipse spiritus pro nobis postutiat emitibus inenarrabilibus. Hine . Augustinus lib. 2. IH Donifacium estp. . conteron ill verba Proverbiorum Olomitiis est pro arare cor, eum hi Verbi 2 Cor. o. Non quod simus sussiciei tes e vitare, te nit Homo prc ars cor, Ora tam sine adjutorio Dei, qui si talissi cor homo prcepserat cor. Et rurSUSQSi enim sine illo possvinus facere, profecto nec tricliseere, uec persicere; quia ut in ipiamus cli tum est, Mi Sericordi Hu prae veniet me ut persiciamus uictum est Misoricordi Hu SubSequetur me. OB a1CIES . serotiei, quibuSdam do mysteriis puta Trinitatis. Incarnationis et Resurreetioni Credunt: itqui ho retieis non confortu Dei donum SiVe gratia, qua eredant orgo Sine fidei dono et gratiae subsidio potest aliqui assentiri Veritatibus supΡrnaturalibus. - Di-Stinguo majorem erodunt, Vel propter unSdam Naturale eODjectura S, Vel propter revelationem diVinam, Concedo propter ration0mnntur: lem certam, ne demon Strati Vnm. 110go. Similiter distinguo mi-uorem non confertur haereticis gratia Dot quando eredunt veritatibus Supernaturalibus propter humannm tantum conjecturn m. Vel per n-hi tum do nequisitum, concedo quando erodunt propter Ructoritato m. et OVelationem divinam, et ob moti Vum pure supPrunturnie, non datur

eis gratia saltem inchoata et imper10 et fidei. 0go. Est nim in illis fid0s isto quo num sedis remediatori , ut loquitur . Augustinus lib. De Hestientia, cap. 28 et ut lusius declararimu in Traeta tu , Vide Tel brevius, set elarius distinguo majorem crodunt nil humnian et nequisita, eone o divina et intuSa. nego. Neque Onim redunt propter uetoritato Di i revelantis ulla tui non aliqui-liu tantum, Sed omnibus omnino Veritatibus Gelatis ressentirentur.

75쪽

DE NECESSITATE GRATI AD MONLM AGENDUM. 69 OBIICIES 1. Veritates supernaturales sunt intra lineam Objecti Spe eitieativi vostri intelleetus ergo naturae viribus ab illo possunt attingi. Iris patet enimvero si tales Veritates non essent intra lineam objeet speeifieativi intellectus non possest ille etiam quovis nuXilio adjutus illas deprehendere: Si eut e ulu non pote, Percipere Onum eo quod sit extra lineam Sui objeeti. Consequent. De miris fur quae- eumque potentia potest uribu propriis attingere quidquid Si intra suum objectum specificativum: ergo Si veritates supernaturale et nostrae fidei mysteria intra objeetum speeineativum nostri intellectus

eontineantur. Viribus naturae poterunt ab eo attingi. - Distinguo

antecedens veritate illa Sunt intra lineam Objecti speeitientivi proportionati nego improportionati cone edo. Et Similiter distinguo conseque s. Et ad HUS obestiouem die O quamcumque potentiam OSSeviribus propriis attingere quidquid est intra Suum objeetum Specifieati Vum quod est ipsi proportionatum non ero quod St improportionatum ut Onsint de Visu eum M objectum est Omne Orpu lucidum. Vel coloratum quando tamen nimio Splendore uiget apprehendi nequit ab oeulo nisi Virtute aliqua speciali egetetur ne roboretur. Igitur a pari quam Vi veritate supernaturales in intra lineam objeetiada quati et speeineativi nostri intelle elus quod est Omne en intelligibile abstrahens a naturali 0 Supernaturali. Creat et inCrento. Spiritali et corporeo quia tamen illa non eo mi uentur intra ipsius objectum proportionatum et eouunturale, quod pro Oe Statu est enSintelligibilo per eonversionem ad liniatu Smuta et per poete R ΡΠ Sibus nee 'pi ideirco non possunt Veritute illae Supernaturni S R-tur Viribus- percipi nisi bene ei luminis Ρgo tanti et te VantiSint 'liseetunt ad Ordinem et intum Superuaturn lem.

Pter malum in m. V. gr. Propter mundanum gloriam. Si euti Oeet

S. Augustinus lib. De GaDehia rudis Ludibus, eap. 1i sed ad talemne tum ridet, Vel etiam nil voluntatem imporantem jusmodi ne lumnon quiritur gratia ergo. te. - Responcteo negando rfides enim illa non est ehristiana sed mere naturalis unde idem S. Augustinus ait hominos qui mala voluntate moventur ad ero dendum. Simulat corde eclesiam intrare et Christiano nomini illudere.

ARTICULUS SECUNDUS

DE NECESSITATE GRATI E AD BONUM FACIENDUM

CUM Omni gratio emeaeita et operatio eonsistat non Solum nil illustrandum intellectum in detegendo vero, Sed tra Voluntnt m Ogulandam in estiendi prosecutione boni et Dialiis ei Sione inde recto ordino procedimus tib operatione illius gratio ei rea veri eo itionem, ad investigandam illius Oessitatem ei meaeiam eii ea voluntatem in boni proseeutione. Cum nutein bonum quod Si obieetum Voluntiatis aliud sit ordini supernaturalis, eouduem ad Vitam aeternam suendam, aliud vero naturalis ordinis, quod ad rine in pure ualu ratem Omparandum eonfert O insuper b0uum naturalis ordinis reliud

est simpliciter, quod per naturam eongruit appetenti, quod Solit Statui-

76쪽

70 DE NECESSITATE GRATI E AD MONUM AGENDUM.tur triplex, nimirum pure Haturale, ut Videre, manducare, dormire, etci;

aliud artistriosum, ut aedificare, pingere, et: aliud denique civile, Seu politicum, ut mutua eiVium Ohabitntio, eoadunatio, et: aliud Vero morale, quod rectae rationi, et morum honeStati eonsentaneum est hie non est uturus Sermo de bono Simpliciter naturali, ertum Si enim, Omne operationeS, quibu bonum physieum nrtificiosum, et ciVile comparatur, fieri posse absque ullo poetali gratiae auxilio. Solum igitur

Variatum est, et diVei Simode pugnatum ab hi retieis. Primo quidem a Pelsuio liget senim illius error desultorius uerit, set ideire propter sinuosos illius 1l sexu eum Colubrum uritannicum morito appellaverit

S. PrOSper, quod in orta quadam Sententi ConStringi non OSSet, quamquam plurimi Verborum inVolueri Suam haereSim Obtegere nodisSimulare fuerit onatus tamen in o unum omnia illius divertieul QOllinea bant, ut assereret liborum arbitrium per Se Sumeton eSSen bonum Omno praestandum, quod ad Salutem instituendam eonferret: quamquam gratiae benefletum tandem non reeuSRVerit, quo stellius quiSque probe, recteque ViVer l, et bonum SecturΘtur, ut pluribi refert S. AuguStinus, maxime Vero Serm. 13. De Verbis apostoli, eap. 12. ubi ait Iam ero Pelagiani cli unt si utricem esse oratiam Dei ad facilius faciensia ista sunt enim verba eorum: ad hoc dedit, inquiuiit Deus stratifim suam hominibus, ut quod facere jubentur per liberum arbitrium, facilius possint implere per oratiam Velo facilius, remost ncilius, tamen et remo itur jumento facilius, sec tamen pedibus

peri enitur. - Julianus Vero Pelagi diseipulus, ut Magi Stri damnationem deelinaret, ne illiu tamen haeretieam Sententiam deSereret,asSerebat per naturae Vires nobi adesse Voluntatem boni SalutariS

illius faciendi vim ae potestatem Solum inoSSe per Dei gratiam et auXilium. Hine . Augustinus lib. 2. Id Aonifatium, loquenS de uliano, et ejus asseelis, ait isti Molunt in homine ab- ipso homirae incipere cupiditatem boni, ut hujtis coepti meritum fictis perficiendi ursita Ousequatur. Et lib. 4. Contra Julianum, nit Studium sanctitatis siue adjutorio vultis in hominis voluntate procedere, quoumerito Deus ad iuvare Hebeat non gratis Massiliense vero, quod . Pro- Spiri EpiSt. R S. Augustinum appellat Pelagianorum reliquiss Theologi autem nominant Semipelagianos, quod Pelagianorum liae reSimaliqua e parte inierint, in hoe potiSSimum errore VerSRbantur, quo laSSererent, OSSO hominem LSquo prae Veniente gratia Velle credere non tamen credere posse, aut quodlibet aliud bonuin Velle, Vel noere; atque hoe naturali redendi asseetu gratiae Sanantis nuXilium Promerori. - Hui nuto triplici haereticiae et ab Ecclesia proSeripin Sen-tuntis triplo alia Similiter ab Ecelesin damnata Xtrem rePugnat: Primes Si umeri, in assertione artieuli . t 36. Calvini lib. 2. Institutionum, cap. 3. et aliorum, quos reser Bellai minus lib. , De stratis, et tibero D, trio, artii mantiuin hominem in Statu naturn Ia Spe, nequidem eum Dei gratia et auxilio poetali posso aliquid boningere, et quantumVi Sanetum et juStum OSSe quidquam Operari, quod peccatum non it quod tamen, inquiunt, non imputatur idelibus in Christum iroduntibus. Secunda est Ioaunis citus, cujuS N

77쪽

DU NECESSITATE GRATIAE AD BONUM AGENDUM. 1

variis errorihus in Concilio Constantiens relati et damnnti S. DUS hie erat, quod assereret nullum cnum opus fieri posse absque Tatia Sanctificante a proinde omnia peccatori S per QSS pecenta Tertia tandem uit Michaelis ;c i, qui inter Varia propOSitioneS. qua in praeiudiis a tribus Summis Pontis ethia damnata eXpreSSimus, hune habet num. 25. Omnis operia insidelium Sunt peccata, et Philosophorunto tutes sunt vitia ae subinde ens' ridici gratiam ita SSe nee 0SSR-riam, ut nullum prorsus morale bonum fieri possit ab infidelibus. Ut igitur his omnibus erroneis sententii S X treme pugnantibu Catholica veritate et doctrina Oeeurramus quoniam maxime de triplici gratia ae tuali, habitunii, et fidei movetur di Seeptatio hine quinque sunt hoc in Articulo statuenda Primo, utrum gratia ae tuali abSolute sit necessaria ad Onum Supernaturale conduesens ad Salutem promerendam. Secundo, utrum gratia Sanetisse an sit nee ossari ad quodlibet opus morti litor honum. Tersio, utrum gratia fidei sit ad idem opus serae requi Sila. Quiarto, menam gratia desideretur ad amorem Dei, ut Auctoris naturae. Quinto deniquo quod Sit gratia necessaria ad SerVanda Do prooemia.

TRUM HOMO POSSIT SINE ULLA GRATIA VELLE ET OPERARI BONUM SUPERNATURALIS ORDINIS.

NOTANDUM 1. Nomine gratiae nihil aliud hie significari quam gratiam actualem, Seu illudne tua te Subsidium et auXilium, quo OXeitatur,

juVatur, ae promoVetur homo nil elicienda a qua opera condueentia nil ita in aeternam SSequendam Noe enim praesens movetur dissieultas de gratia Sanetis eante certum enim St eam non OSSemeeeSSRrinna ad Omne OPUS SUI)Ornaturale conducens ad salutem: Si quidem abSque ea POSSUD a Volle et operari ni Ulta per Supernaturali ordiniS, et ad salutem conducentia tali quippo Sunt Omnia opera, quibal peeeR- disponuntur ad ipsam me gratiam sane tisi eantem, de quibus agit Cone Trident. SeSS. 6. ea P. . ut sunt maXime ne tu fidei, Spei timori S

divini reum a fores sese intelliuentes, ct ii ii ερ justifice timore, quo utiliter concutiuntur, nil considerandam es misericordiam se coni:

tendo in spem eriguntur, identes Deum sibi seropter Christura propotium fore, illumque tramquam annis justitia fonteni di Hre incipiunt:

implereti m entur adversus Peccates per odium aliquod, et detestestionem, etc. Qui profecto omne actus conducunt ad justitieationent. i t proinde ad Salutem aeternam, nee consequenter nil O prn requiritur gratia justi fieans, d quain Sunt dispo itio nos et praeparationeS.

NOTANDUM P. Quod set si eliditas aeterna sit bonis operibus ab dultis

promorenda ut onStat innuineris Scriptura toXtibus quibus illa P promittitur concedenda. Vol Or modum mercedis obitae oporariis probo ae id litor laborantibus : Vol titulo cor o pugnantibus ni Vin--ntibus repositim, vel donique se modum di iis i i liliis adopti Vis praeparaue; nam, inquit Apost0lus Rom. . Si lii, t holi Hredes quidem autem Christi nihilominus, ut recte doces . Augustinus, illa peterna inlicitas ab eodem Apostolo appellatur oratia quia inquit idem lib. 'io et tim,

78쪽

2 DE NECESSITATE GRATIAE AD MONUM AGENDUM. Si isti nostro nihil liud est, oram De oratia, sine ubi e vittia ema, q/0 bonae ita Pereditur, oratis est: e ipsia enim serratis latur, quies rutis trita est illi cui stur. Sed illia cui datur tantummodo ratis est, o e utem, hic illi reatur, quouiom praemium ejus Vratis est Pro restia tamquam merces pro bustitia. Quam utique Voritat Ira re sexonS, Rit: Utrum utem leue imus is eriseturis sanctis gratia pro gratia forsit iri Moeritis sed habetis Evangelium secundum Ioannem tantia luce clarissimum, ubi Ioannes aptista e minino Christo uicit nos omnes e plenitudine eeipimuS, et gratiam pro gratia. Hae ejus itaque lenitudine ac mimus pro modulo nostro fam- quam si licuis uost cis, ut beDe Divamus sicut Deus partitus est

mensuram dei, quia unusquisque roprium uouum habet es Deo;

Glius sic alius utem sic, et ipsa est oratiae seu tu super accipimus et statiam DP Vratia, quando Hobis ita inferna reddetur, e qua Hixit Apostolus gratia autum Dei it aeterna in Christo esu Domino no- Stro cum prius uixiss se Stipendium peeeati mors Merito enim stipendium, quies militio citaboli in hortis inferno debilum reciditur. Ubi cum posset reicere, recte uicere stipendium autem justitim ita ceternia, maluit dicere gratia autem Dei ita aeterna, ut hinc intelligeremus uora pro meritis ostri Deum os su oet eruam vitam, Seu pro Sua miseratione per lucere. Ex quibus facile erit colligere, eum felieitatem nonnisi auxilio ne benefleto Tatis es, promerendum. NOTANDUM . . Quod, etsi nobis ingenitus Sit ad elieitatem appetituS, proindeque Certum Sit illam poS80 obtineri Neque enim inquit S. Augustinues lib. 4. Contra Iulianum, eap. o. naturali instinctu immortales of sti esse mellemus, nisi osse =9ssemus non tamen ad

aeternam bentitudinum nos i OVOent, nee Stimulat ille naturali appetitu Saltoin OlieituS, quo ferimur in bonum propoSitum, nisi illa reveletur utpote eum ne ingenito, nee proprii Viribu comparat lumino talis elieita apparent: etenim inquit APOStoli1S, nec Oculus Diuit, nec auris auctivit, eque in cor hominis ascendit, usu i ara Di Dous ni Velitibus se. Subindeque noeeSSum St, ut per aliquod Superunturale lumen revelationis aut illustrationis se beata elieitas innoteScat. Quod autem se externa et nuda revelati non Sumeiat, Sed ultra desideretur auxilium aliquod Supernaturale et divinum, quo 90SSit Omparari, hie S determinandum adversu tam PelagianoS,

ConoIu Sio rima. - NON POTEST HOMO PROPRII VIRIBUS,

ET SINE AUXILiO SUPERNATURALI VELLE AUT 'ERFU'ERE ULLUM BONUM OPUS. QUOD AD ETERNAN NAI TEN CONUERAT. Maee est de fido

contra PelagianOS. Probatur primo ex Criptura aera iis videlicet Omnibus locis, quibu utitur . Augustinus ad OnVellendum erroneum Pelugianorum d0gma. Primo quidem X Vetori Testamento, maxime Vero X Sal. 24.

Octui mei se seper u Dominu is, quouiom i is evellet de liaqueo pedes meos. Et Sul. 2 . . In coluntate tura Moestitisti decori meo virtutem. Et Sal. 6. A Do in in oressus hominis uiri utur. Et Psal. 126. Nisi Dominus indisi verit 6 Muiu, H Da -- ciboraveruiit qui ed sic inteum. Et Sap. vi, quoni sum e e continens, i, μυδ

79쪽

DE NECESSITATE GRATIAE AD MONUM AGENDUM. 3H t, etc. - Aperitu autem et clarius se veritas innotescit ex Novo TeStamento innumeri propemodum oraculis praeSertim Vero e his

verbis Joau. 6. Nemo potest mire ad me uisi Pester, qui misit me, traxerit eum. Et, emo potest venire ad me, uis fuerit ei datum a Patre meo. Quem utrumque t X tuin te eXpendit S. Augustinus lib. 1.su onmescium, eap. 19. Utrum jam olenti credere pro meritis bonoe volunt uti hoc reo fur, an otius ut credat ipsia voluntas, sicut Saulii super incitatur, etiamsi tam aversus sit a siue, ut credentes etiam persequatur . . . ut quid Him obiis Dominu princepit ut oremus pro qui ios Persequuritur Numquid hoc oramus ut eis pro bona eorum Dolun sese oriatio Dei retribuatur, ae non potius, ut mala in bonum eorum voluntes mutetur Item Joan. 15. Sine me nihil potestis sa - . Quam utique Sententiam Sic ponderat . AugustinuS, Serm. 13. De Herbis post cap. 2. Messister vertis, qui eminent Dolpest, Heminem fallit, vera Doctor, di inque salvator, ad quem uos uaei molestissimus Pedo sus cum re bonis ope i 8, idest, e sarmentora et almitum si uetibus loqueretur non ait sine me facere quidem pinfestis quid, sed facilius er me uori ait fructum vestrum iri me O- festis quidem facere, sed heri rein per que hoc dixit lestite, quid uiserit . . . sim me nihil potesti facere. - Item ad Philip 13. Deus qui peratur ii nobis velle, et perticere. Addit S. Augustinus lib. De G ratio Christi, cap. . . sicut is aliis, et maxime PoecisCodicibus imitur, et Velle, et operari. Videte si ori se solus uratio Dot futuros adversarios sancto Spirimu cluto ante princidit, et hinc duo et velle et pernari, quo iste PelagiuS itia nostra esse coluit, tamquam rei in moratio non adjuvetur auxilio, Deum in nobis diei operori.

Missos ne i innuinero alios aerae Seripturae textuS, quo uberrime passim colligit anetus AuguStinuS, quibuSV Pelagianum errorem re- seindit. Probatur Secundo auctoritate ut deereti Conei liorum omnium,

in quibus proscripta ae damnata uit Pelagiana seresis. Primum quidem ex Concilio DioSpolitano, in quo, ut dictum S in primo volumino damnati Sunt duodecim articuli a Pelagio ejusque asseelis di ominati, quorum hie optimus erat oratiam Dei absque adjutorio non ait insulos actus rectri, sed si l/bero arbitrio esse, ne tu leue, atque do i in s. Similiter in Concilio Mileuitano, Seu CarthaginenSi eap. s. Statuitur retrumque Dei ouum est, e scire quid facere ebeamus, et Hiligere, ut faciamus. Insuper ex Coneilio Arausi ea no . an T. Sic ut per uaturre forem b-um aliquod, qu salutem Dertinervit e uterum, costare aut elli re posse sine solutori r Micotione, cou- sent/ri posse confirmo absque illuminiatioue s ritus sancti, qui afo unibus si vitestem in consentienuo, ei credendo veritati, fallitur hin-retim spiritu. Et an . . Divini est iurieris ιν recte cositanius, ei pedes it si Os t falsitate et injustitio abstin us quoties uini bono imus, Deus in nobis, atque nobiscum, ut Ῥeremur, Peratur. De Inum ex Concilio Tridentino S S. 6. Cati . . Sintuitur , quis uixeris ine pro veniente Spiritus sancti operatione, atque ejus adjutorio homin u m . Uerare, dili re, aut muliere cui oportet, ut ei justimationis ratio conferatur, ausinem Sit.

Probatur tertio ex S. Patribus praesertim e saneto AuguStin ο

80쪽

74 DE NECESSITATE GRATI E AD BONUM AGENDUM.

nibus illis libris, quo adVersu P0lngianos edidit e quibus nain

aut alteram Sententiam hie ad Seribondam eonSQO. Primn petitur ex

lib. 2. De Nuptii, et concuseiscentia, cap. 3. Si quis, inquit, ctu colendum recte eum sine ipsius a butorio icit esse in omnibus hominimus liberum arbitrium, Celestianus et Hemonus esse videtur Seeunda depromitur ex libro De Natur et ratis, cap. 4 Si, inquit possibilitas naturalis per liberum arbitrium, et ad muOScendum quomodo vivere debeat, et ad bene viventium sibi sudicit ero Chris usi estis

mortuus est ergo evacuatum est scandalum crucis, etc. Quam utique eatholieam et orthodoXam . Augustini doctrinam ampleXa est universa Eeelesia, quae Pelagianorum dogma tamquam haereticum Subanathemat ProSeriPSit. Probatur eniqa ratione Nulla faculta potest tendere ultra propria Vires, niSi per formam aliquam Superadditam egetetur ne eor- roboretur atqui omni aetu tendens in Vitam peterum est ultra vires et proprietatem naturalem intellectu et Voluntati erent P est enim motus in finem Supernaturalem ergo non poteSi ne tu uilla ulterutrius neuitatis tendens in vitam aeternam fieri ab homine, nisi perlormam Superadditam quae Sit ordini SupernaturaliS, quaeque hominem ad eumdem Statum Supsernaturalem Sublovet et Vehat. Deinde, endem ratione, proportione SerVata, formari et operari debet Christianus in Ordine ad Vitum aeternam, qua formatu et operatu est Christus: sed Claristus Dominus formatus S per Spiritum Sanctum quod enim in Virgine natum est de Spiritu Sancto Si omneSque Suo Retu nonnisi ex priueipio supernaturali et diVino edidit puta e personalitate Verbi, et intelloetu divina Sapientia informato Voluntate omnibu gratiae charismatibus illustrata debet igitur itidem operari homo Christianus in ii maxime, quae ad Salutem Spectant e prineipio Supernaturali. Quam utiquo rationem Si eleganter eonfirma set X pondit S. Fulgentius, libro De Incarnatione et Gratis Christi, cap. 20. Forma enim, quin princessit in carne Christi, quam in uostria fici spiritualiter sonae scamus: nam Christus Filius Dei secundum era m de Spiritu sancto factus ac ualus est... Sic eruo in hominis corde, H ij i des poterit, nec auueri, nisi eam Spiritus sanctus infunda et utriat eae

eodem namque Spiritu renati sumus, eae quo ustus es Christus, etc. Denique, debet SSe proportio quae dum inter principium, mediunt. Olfinem con Sequendum: Sed aeterna felicita longe naturae ire eX- cedit, eum ne Veniat in mentem ni Si diVinitu reveletur, nee Omparari poSSit, ni Si men e inlitus Sublimetur ergo ad eam obtinendam neeeSSum St, ut Sit aliqua proportio inter animam et ipsam sentitudinem Sod nulla prorsus pot08 esse nisi per gratiae benefletum, quo videliret humana men ad Statum Sulminaturalem Sublimatur ergo

OBJICIEBANT 1. Pelagiani Xemplum Conturionis Cornelii, qui Aet. 10. dieitur uisse elisiosus, ac timens Deum cum omni nosus, seseus elee uos a multas sebi, precans Deum se M perpquocirca meruit in Visu et raptu videre Angelum Dei intro iantem, ut dicentem Oratione tuo oscenderun in memoris N iri conspectu Do ini, etc. Undo hine argu montabantur religio, timor Dei. Oleom Synae, ei ratione Cornelii acceptae uenant Deo, roindeque n illius