장음표시 사용
141쪽
DE NECESSITATE GRATI ID AD SERVANDA FR ECEPTA. 135 ut ex non solum nihil Prosit, ierum fiam Jurimum i uis ju ρ uratis et hinc osten si r esis utilitas, quoniam quos secit Proecuricationis reos, ovi fugere ad ores ais an ut coneu is fias filias superent ad Mandos: bet enim mouis, usem Dust, docet
morbum esse, non sanat: - σω potius, quod nori ur, c u tur,
ut attentius, et solliritius urcifice medicino ire ratur. Et Sermone 13. De Verbis apostoli, cap. 2. Datia est lex ut inceriire se no, ut
non morbus sanaretur, sed ut rce a testiori morbo crescente medicus quin rρm fur. - Subscribit S. Prosper libro Contria Collatorem, Cap. i.
ce, inquit, potest, ne quid si set obere malo utem n tes libemare Notum facis mandatu M, sed obediendi non se mes se allectum uisi quod est occidens per in erium titte in stat civis ans ei spiritum ratio . Adstipulatur otiam S. Fulgentius, lib. De Pro
Hiatio He. PRP. 20. Leae, inquit sine ratia ostendere potes a Witud Hem. Non aris e Tu eres in strat, medica uiues ministrat ut autem leuis in te itur prince tum, o alti ministi se auxilium oleae revelo crincto, ratici confert indulgentiam ι iis est igitur, quod
se cum muri cimus, restiar, quod citomus. .. estur 3 usque fiat in fium est, ut homo peccet leuis auxilium, ut homiri emtu re, quo iuri orat, monstret stratio autem re um est, ut hominis citium si ef,
quoia sibi culpes intulit, et leuis a itio cumulanis.
Suactetur etiam ratione homo namque lapSUS graVi HS Ut 9 1-rimum tentationibUA OmmoVetur dum e naturali obligat et diris concupi Seentiae motibus ne stimuli ab ejus observantia retrahitur: sed ut di domus infra non poti St Oino grave teratntion S ul Ornr absque gratio beneficio orgo ne Omnia legis naturae praecepta adimplere Deinde ad Onansem logoni adimp endam deSideratur summum propOSitum HS quam pede nudi ne illam legem qua Vis data Oeensione transgredi ondi alioqui Soepissime ab illa desse etet Sed talo propositum firmari non potest propior ingruente undique tentationum illecebras ad bonum sensibile vetitum allieientos nisi divino gratio nuXilio fuleiatur ergo tale nuXilium ad lepis obsorUantiam requiritur. Tandem, ut Servaretur e integro se naturae, porteret hominem proprii Viribus nuSquam peccare Sed id insigne est grati' beneficium: nam inquit octor in . dist. 28. . . I berum arbi ritim non potest Ceo omne eccotum mori sue sto isto, quia ct Himc He aliquo ρ esto maculiatur, vel finest vel cretusti a quo Mori liber itur, nisi per gratiam. Nubinde tuo a se elusa NON POSSUnt omni Praeceptu
OBatCiE 2. Illud Deuteronomii . i. Mani tum, tibi ho te uon est susero te ergo ejus observantia viros naturale non eNeedit. - Re Spondeo, legem toti esse Supra hominis ereptum ratione eognitionis quin Videli e se notitiam illius non oporti t setor nibus donginquis con do ration illius observantioe nego. U
142쪽
Osaicisis o Illud Eeeles. 5. Si volueris mansistia observore, cons Lesburit te. - Respondet S. Augustinus, lib. De Grattici et Libero orbitrio, cap. 16. Cersum est, inquit uos manuata se reare si olumus seu quis res parcitur voturitas es Domino, ab illo petendum est, D tantum vel us, quantum sum it, ut olericio faciamus. Certum estuos velle cum volumus seu ille facit, ut velimus bonum, e quo Dotum est, uod uulo ante ostii, a separatur Volunta a Domino, equo uictum es a Domino, greSSu homini dirigentur, et viam ejus Volet De quo uictum est, Deus Si qui Operatur in Vobis, et velle, et perseo re Certum est uos facere cum scimiis, sed ille facit, tu faciamus profitendo vires dicacissimas Doluntati, qui dixit Ezechiel 36 Fa-eiam ut in justitientionibus inei ambuletiS, et judicia mea Observetis, o laetati S. OBa1CiΕΝ 4. Plurimi absque gratiae SubSidio leguntur in aera eriptura Dei mandata ObservaSSo ergo haec ita Servari possunt. Probatur aute ueris. Primo namque CyruS, R gratia idei alienuS, legem naturalem servabat ei Siquidem dixit Deus Salae 44. Omnem Noluntatem metirin con 'ebis. Et cap. 46 Eum nominat irum Olurifatis suo . InSuper Matili pei 19. quidam priueops nondum de Christi et doctrina imbutus ab ipso audiens: Si is au citam iussi edi, serva mandata, respondit: Omnia haec custo fici a juventute mea. Denique ApoStolus ad Philippenso 6 de se loquens, eum nondum esset ad Christi fidem
eonverSUS. teStatur quod Seeundum juStitiam, quae e lege St, On-Versatus uerit in quaerela in lege. Hoc St, ex integro, et Sine illa reprehenSione ObSerVRri ergo, te. - ReSPOnctε primo Cyrum Oluntatem Dei omplevisse, non quantum n ObSerVntionem Praeceptorum legis naturae, utpote eum uerit idololatra, SanguinariuS, et aliorum regnorum depraedator ne inVaSOr, ut OnStat e Hu historia, et reeto
advertit S. Hieronymia in primum caput uehariae: Sed ideire dicitur voluntatem De eompleviSSe, quia ecit, quod ipSi juSSum uerat a Deo, nempe ut Isra liti eum populum a captiVitate Sol Veret, et templum ae civitatem eruSalem ex integro restaurari euraret. Quod quidem genus voluntatis divinae servari poteS a quolibet impio ea quippe ratione daemones, hominum damnatorum tortoreS, diei poSSunt voluntatem Dei implere nil secundum respondeo, principem illum, Vel illuStratum fuisse divina gratia in Servandi praeeepti S, eum aliunde Judaeu QSSet, et e populo Dei, teque non St digendus propriis Viribus legem impleVisSe Vel quod probabiliuS St, larvato dumtaxat ne hypocritonnini Videbatur lege in SerVare, quod utique Verum apparet ex illa nimia suis divitiis rediisesione notat Siquidem Sacer teXtuS, quod eum Christu Dominu et SuaSiSSet, ut vendero Omnia qu: habebat in proprietute et d0minio, ae eorum pretium nuperibu erogaret his illo auditis muti istutus eSt, quia dive Orat Valde, ut narrat . LucRS cap. 1μ. illa autem nimia in diVitia proponSiO, eeentum erat eontra legem tintutae. ndi ei lim malorum S cupidita8. Ad tertium, nutein illeo, dei reo ApoStolum diXisSe Se converSntum fuiSSe Sine querela in Judaism0, quod Judaico more probe ViXorit, abStinen Se ab netiOnibus manifestum Dei vel proximi injuriam continentibuS; urelia Sunt
143쪽
perjurin homicidia, adulteria, et aetera aperta erimina, quae e X prohibet non autem Significare vult ApOStolus, Se prorSu i Oee11tem- ruisse; nam primae ad Timotheum pri ino, dicit e luisse blasphemum ut contumelioSum, appellatque e primum, Oe QS praeeipuum PQQQR-t una et ad Titum . Eramus enim, inquit, aliquando, et nos ius pientes, Hereduli, errantes, servientes Hesideriis et voluptatibus orariis. OBJΠ ΕΝ . Nemo tenetur ad impossibilo nam, inquit Sanctu Augustinus, lib. De Naturia e Gratia, eap. 3. Deus in ossibilici non juhet sed hominum quilibet, etinui Gentilis, obligntur ad universam
legem implendam ergo PS RI SerVRre OtUris. Diatinguo majorem noui tenetur ad id, quod est impossibile h- Solute et Simplieiter eone edo quod est impossibilo Seeundum Solitaria naturae Vires, Sed poSSibilo fit cum diVin auXilio, nego: Si enim
S. Augustinus Solvit Simile argumentum a lestii, lib. De Perfectione iustitiae, cap. . ubi cum ibi e Caelesti objeci SSet Quodcumque peccatum est, ei quod citctri Potest, ne quod vitari non Potest si quod citari OH Potest, peccatum est si quoia uitiari Potest, Dotest homo sine peccato esse, quod nitari potest nulla enim ratio, ei justitis p&titur saltera iei rectitum, quod vitari uullo modo potest. Quod argumentum, ut Sol Vnt S. Augustinus, ait Bespondemus itori osse e catum, si ustura vitiam sanetur oratri Dei per Iesum Christum Dominum fost uni in tantum eniim sana non est, in quantum, id quoufaciendum est, aut recitote non Dictet, ut in=rmitate non imples. Quam utique Solutionem explicat hae eleganti Si in ilitudine capite sequenti: Cum videmus cliaudum, qui sanori potest, recte utique dicimus, lebet homo iste esse sine claudices oue, et si debes, of te nec tamen cum vult continuo otest, sed cum fuerit auhibita curatione sanatus, o medicino adjuserit esuritatem. Et infra ait Consultissime homini rincipi, ut rectis passibus ambulet, ut cum Se OH DOSSe perspexerit, medicinam requirat ad sanaudiam peccesti claudicationem. - Unde cap. 13. lib. De Natura et Gratia, et ex eo Coneilium Tridentinum, Sessione . cap. l. Deus in oss militi non jubet, sed jubendo monet, et facere quouis sis, et Petere quod non possis, et ad Deo ut possis.
Con Iu Sio SQ ouncta. - UT IMPLEANTUR OMNIA LEGIS NATI R. l PRAECEPTA, NON REQUIRITUR ABSOLUTE GRATIA SANCTIFICANS, REI TANTUM Ex ORDINARIA DEI MISPOSITIONI . Prohatur prima pars nihil impedit ObServationOm praeceptorum naturn lium praeter ignorantiam, uri est in intelleetu, et infirmitatem, quiae est in appetitu ut oeet anetus AuguStinus, lib. 2. ρRemi mne recessorum, cap. 1i ubi ait Nolunt homines facere quo ljustum 'At, sis quis latet, an justum sit, sis quies uori electos tanto ei im quidque vehementius volumus, quont certius, quam bonum sit. novimus, eoque delectamur ardentius Ionorantis uitur ei instrinitos vitia sunt, ure impediunt Oluntiatem, ne moveatur u facieridum γλ /Abonum, vel ab here malo asstinendum. Ut autem innotesca quod i mi incit, o suave in quod OH delecta a me si qua hominum
ad uvia colu tates atqui ut innoteseat bonum quod latet, et Suave fiat quod non delectat, Sullieit ne tunii gratia nitans ni ignorarat in et infirmitato, etiamsi non sane n e utor ergo abSOl utri et e nn-
144쪽
138 iE NECESSITATE GRATIAE AD SERVANDA PRAECEPTA.
turn rei non requiritur gratia habitualis. Sed uiscere posset ne tuniis nil servando omnia naturae legi praecepta. Secunda par Orodatur, nempe quod gratia litibi tualis Sive soneti- fientis necessaria sit se ordinatione Dei ad Servandam X integro legem naturni m. Olut fur, inquam primo X O l loquendi Seriptura)SaeriP. designanti hominum inconStantiam se infirmitatem ad quod- libo bonum, nisi divino Spiritu firmetur, Sublimetur, et robor 'tur.
Hi ne sal m. i. De eccessoribus dieitur: Di te illorum tenebro' et lubricum, et Inoelus D in persequens eos. Quibu Signifieatur nee es-
sum esse, Ut ali iunnil homine aberrent, 'eudant, et praeeipito ruant in euentum; non Secta S, ne qui per lubrica, et in tenebri umbulant,
niSi sol Vntur pecentorum caligo per irradiantem gratiae Sanetinerentis lueom. Hue poetiit etiam illud est les. i. Qui non in timore Domini continebit se cito corruet domus sus Troia. 1. Pec citum pecca Di Hierusalem propteroes instabilis facta est Isaiae i. Abscondi se te seciem meain, et inuionatus sum: et biit suus in is cordis sui. Et postea: In ii quasi mare fervens, quoi quiescere ora potest, et rectu HVGH Iluctus, qui in conculcatione H, et luturn. Probatur Secundo, A S. Patribus, Chrysostomo docente quod, Sicut fracto noculo navis, o H quo vult suis, seu quo tem)Mimpellit ita homo oratia Dei destitutus in progeipitia peccotorum ρ- fertur Consentit . AugustinuS, lib. De Mechizandis u libus, cap. Ultinao, ubi doeo eum Non implere leuem, nisi qui rei Dinum acceperit Spiritum Sanctuari Patri, Filioque equalem. Et libro De Spiritu, et Litteres, e . 26. ubi ait: Cum ictum est, factores l0gis justificabuntur, qui latiuu ictum est, quam justificabuntur factores enim leuis justi sunt. S. Gringoriu 22. Moralium, eap. 12. Pecestum, quod per ν9quitentiam in noti Heletur, suo pondere aia aliud t shit. Ergo non potest diu pedent
eum quo Vi aetuali gratia in praeceptorum ObserVanti permanet Q Subindeque ad perSQVerant m et constantem naturae legis impletionem nee SSum St, quod homo Deeentum XUnt: sed non potQS do Via ordinari peccatum elui, nisi per gratiam habituntem et Sanctilienti tom: ergo hae noet Sesari est ad implenda legi naturali praeeopta. Di CRS Habitus non St noeessariuS, nisi ad netus ibi proprios, V. r. habitu temperantis ad aetu temperantiae, et si de caeteris ergo harita Sis gratia tineti figan non requiritim ad ne tu Virtutum naturalium. - Di Stinguo anteeectens. Non requiritur per e, orae do: per ne ei denS, et ratione impedimentorum rem OVendo rurn nego. Temperantia enim requiritur, ut actu jUStitiae Ora Stanter Xereentur, impedisendo id licet Do Voluptatibu corporei ad prima homo rellietatur, set a jure cui quo reddendo Vertatur.
Dicae 2 Ni posteator non potest sinu gratia habitunt totam legemunturalein implere, quiSque tenebitur eonfiteri Statim, atque Se eo o
verit morinti l)oceat infectum; Sed consequuta est contra communem Theologorum sententiam Orgo et ante tedonS. Pro tur equi 'les m-joris ten 'tur qui libo proximam Hecandi asionem vitare: at si homo existens in Hecato, non poSSit totam legem naturalem implere,
lam majoris et Hus probationi nego minorem nam qui in Hecato fit, etsi non lios Sit omnino, set Per totam Vitam abstineri a Pecato;
145쪽
DE NECESSITATE GRATIAE AD SERVAND, PRAECEPTA. 130
potest trimen aliquamdiu ab eo removeri eum auXiliis stetualibus, etiam quando tentatione ingruunt; qui Ver est in proXim peccandi Oeeasione ordinario Succumbit, Statim atque illa ecaSi peccandi Oeeurrit. DroE 3 Si Fides et gratia habitualis X loge Dei ordinaria requireretur ad implendam totam legem naturaleni, non posset ullus insidolis eam implere quippe cum fide et gratia sanctifidant en reat Sedeonsequens est falsum alioqui eum debeat illam legem implero, teneretur ad impOS sibile ergo, te. - Responcteo Jam in superior eone lusion laetum fuisse satis huic objectioni. Nihilominu insuper, Distinguo sequelam majoris non poterit infidelis totam legem naturni emimplere, quamdiu in infidelitate permanebit, concedo si infidolitatem deSoruerit, nego; nemo enim infidelis St, qui non habeat media, per qua perduei possit ad doni , ut in progreSSi hujus traetatus patebit.
ConoIu Sio Qvtia. - PR ETER GRATIAM HABITUALEM NECESSARIUM EST ETIAM AUXILIUM ACTUALE MEL AD SERVANDAM TOTAM LEGEM NATURALEM. Probretur primo se Seria tura aera nam Joan. i. Christus Dominus pro Apostolis suis jam justis et mundis auxilium a Patre Supplex
OXOrnt. Pater sancte, inquit, se ca eos in nomine tuo: idest, auxilio tuo, ut interpretatur Sanetus Chrysostomus Homilia 80 in Jonnia. Frohatur similitor ex Concilio Carthaginensi, his Verbi a Coelestino ad Episcopos Galli re, e . . relatis: Pr 'paratur voluntas a Domino, et ut boni aliquid areant, pote is inspirationibus suorum ipset inuit corda deliuin o Arnu sienno a nono 10 Io utorium Direnaris, ac suetis est semper imploranduin, ut aia finem bonum p
venire, vel ira Ous possint se e perdurare. Probatur tertio ex sententia summorum Pontificum Primo quidem Innoeentius primu reseripto ad Concilium Carthaginens ait: Adjutorio uotidiano reos mere, umes sumus hoc enim seu bene vivimus, recamur ut melius sarictiusque creamus, ei ira' etienses a bonis acertimur, ut ad certam redeamus Dicim, jus si illoimus memus. Hui adde Cost testinum cap. 6 et . ad piseos icti re, Z imum ad Uui ei bis Discoseos Foeli eo in Secundum Arausicani Coue illi Canouum conditorem, et Bouilaeium Secundum eorumdem
hane veritatem pluribi inculeat, pro sertim libro De natures ut alia, cap. 26. Ipse Deus, inquit, cu- Per me instorem De et hominum minem Iesum Christ0m spirituraliter saria morum, De Divisico mortuum, idest justisiecit in tuin et cum essem sanitatem, hoc est, ctia perfectam vitiam justitiamque Perduxerit, ori si erit, si onueseratur, ut is semper iusteque Datur sicut enim oculus co m is etiam plenissime auctius uisi candore lucis a GH tus, ce uere sic homo etiam Perfectissime iustisi ratus, nisi a terno luce justi medii tuitus ad uisetur, ei te, ites cinere Sania ero Deus noli solum ut deleat quod Decora tintis res et tinni e pereemus. Et libro De libero arbitrio, eap. 6. xplicans se Verba Canticorum. uois es qua sescendit ealbates neu se os super fratruelem suu ' ait. Quesndo eamato est, mi boni merebratur boni foeto bene
146쪽
ambulat, sed si super eum a quo decimata est perseveriant in m propter qu0d et ipse s/ A. mper quem in umbit eati ta dixit dise pulis suis Sine me nihil se testis facere.
Firmatur etiam se verita ratione. Primo quidem licet gratia habitualis an et animam totaliter in Ordine ad culpam non tamen Sanat omnem infirmitatem e peeento originali oriundam ita quod diu pei SeVerare poSSit in bono et a malo defleetere, nisi divinitus adjuVetur Subindeque prseter illam gratiam habitualem, Opus S etiam aetuali ad illam infirmitatum sublevandam, et sanitatem QStituendam ne corroborundam. Deinde, ODSint justos Saepe in peeeatum labi. dum Deus illis aetustio nuxilium denegat unde David, fertisti faciem tuam a me et metus sum conturbatus ergo gratia habitualis ad Vitandum Oeentum, et praeceptum SerVRndum non Sumeit. Denique, Justi debent grates Deo rependere pro quolibet opere bono, et jus operis Deo gloriam, et honorem adscribere, ae proinde Opus illud Deum prseeipuum habet Auetorem inli autem non SSetinenSenduS, si poeialiter, et per nuXilium partieulare netuale ad illud opus bonumeXereendum non concurreret ergo Deu praeter gratiam habitualem, setiam eonfert uetuale homini justo ad Vitanda peceata, et praee epta adimplendR.
OBJIC1Ε l. anonem . Cone illi Mileuitani seu Carthaginensis in quo definitur gratiam Dei, qua justifidamur per Dominum se Sum
Christum, non ad Solam remiSSionem poessatorum quae jam commisSRSunt, Valere Sed etiam ad adjutorium, ut non admittantur ergo non
est opus gratia Dei actuali justificato, ut legem Dei impleat. - Distinguo anteeeclen quatenu gratia Dei, qua juStilieamur, Sumitur pro gratia habituali simul cum appendieibia suis, id eSt, eum auXiliis
pro gratia habituali Separata ab auXilii netualibuS, nego. OB a1C1Ε 2. Deus ad O homini gratiam habitualem concedit, ut
9OSSit bene gere, et Vitare peeenta; ergo Supervaeaneum S aliud auxilium. Probatur antecedens: Si per gratiam habitualem justus non foret poten ad bene Vi Uendum, non est potior Hu eonditio, nee major virtus ad bonum quam peeeatori Siquidem peceator etiam eum gratianetuali potest interdum Servare legem Sed eonSequen OS abSurdum; ergo et id unde equitur. - ego anteoectens Similite et Mor millius probationis justificatu enim majori virtut ne dispositione pollet ad ei Vandam legem quam pestentor tum quia nemo nisi justificatus illam ex integro Servare poteSt, tum quin gratia Sanctifienns nern montalis habet annoxum illi us ad quaedam auxilia ne tunita, tempore. O data Oeeasione concedenda por quae universa e natura facile
DE NECESSITATE GRATIAE AD MALUM VINCHNDUM ET VITANDUM.
NOX unus fuit, sed multiple Pelagianorum ori or qui enim Xi, limabant Sumetonte osse, ne validas liberi arbitrii vires ad bonum quodlibet exercendum, eonSebant pariter ea esse vi potentes ad quod-
147쪽
DU NECESSITATE GRATI E AD MALUM VINCENDUM 14 Ilibet malum expugnandum, et hine allirmabant non pu eSSe gratia ad ingenda quaSeumque tentntioneS et Oeen Sione peeenti, non modo sigillatim Sed etiam collective SumptaS, ut Videre S apud Sanetum
Augustinum Epist. 99 ubi ait Pelagianos solito docere cclvendis futuris incendisque peccatis, omnibusque tentestionibus virtute superianuis sine ullo deinceps adjutorio iratis D i. auurali ossim litate, uinaria m ut ere voluntatem eaque Me auSn Oeebant Deum non 8S Orandum: Ne nos inducat in tentasionem; siquidem hoc esse in hominis
poteState, ut tentatione inuantum Vis grave absque ullo Dei auxilio vineere ae Superare OSSet ut testatur idem Sanctus Doetor libro .
operis imperfoeti Contra Iulianum, ubi Pelagianos Si interpellat: Donum Dei poscitis, ne intretis in tentasionem, hoc est, uepeccetis; in vestria enim virtute conliditis. Cumque illis objieeretur illa partieula
Dominiere rationis, quam Christia usurpare nos oeuit Et ue uos indu si in uentationem reponebant illam nil corporale en SuS Vertendo pertinere, ut refert idem S. August. Epist. 94. Illud vero, inquit, quod sequi ur, Ne o induca in tentationem, non sic accip urit, tamquam Deus orandus sit quo Hostia superandas ei tationes a Qui et peccatorum sed e quisquam irruens corporaliter, nos hu-onus cosus
aspisset quoniam tentationes incere, ita sit in nostra positum potestate se sibilitate uoturin, ut hoc inaniter impetrandum orationibus arbitremur. Huie autem irroneses deviantium Haereti torum Sententiae alia plurimorum Catholieorum tum Veterum tum Reeentiorum Doetorum eXtrem repugnat, nempe quod gratia ita Sit neceSSaria ad Supserandas quaSeumque tam graVe quam te e peeenti Oeeasione et illedebraS. ut ne modies, quidem ne levissimae eo absente divino auxilio vinei et removeri queant. Merum tutius a seeurius prOeeditia inter extrema alter median Sententia, qua utriusque Subtili et Angeli ei Do-etoris fidelissimi Diseipuli eontendunt gratiam deSiderari quidem ad
plerumque Solis liberi arbitrii viribus ne ite Superantur. Quoeire tres proponimus Sequente quae Stione SolVendas an, et qualiter gratia sit necessaria; Primo, mi Vineenda pereati tentationes et illecebras. udo ad resurgendum et abStinendum a peccato. Tertio, ad On-nter perseverandum in VerSione mali et boni pro--tione.
QUAESTIO PRIMA.QUALITER OPUS SIT DIVINI GRATI E AUXILIO
XoTANDUM 1. Nomine eotationis intelligi proVocationem ad p-entum. IV est duploX una quidem ab extrisse me alia ab intrim
Prior quidem ea est qua homine perSHRSione Vel eXemplo pra seu provocatione allieiuntur ad peccandum. OSterior Si qua homo per unam sui partem. Se illepi inferiorem OVerin Superiorem rebellantem, ad id, quod Velitum est, Stimulatur: M e tentatione ration prineipii Solito dieuntur earniS, mundi, et Memouis. Unaquaeque autem illarum tentationum levis est ut graVis levi ea dicitur, qui homin0m l Viter ad peecandum sollieitat gravis vero, qua vehementer ad peceatum impellitur.
148쪽
142 DC NECESSITATE GRATIME AD MALUM VINCENDUM.
NOTANDUM . Gravitatem aut QVitatem tentationi non OSSΘ 0-tisendam e graVitate Vel levitate pedenti, ac quod allieit Sed ex modo allie iendi vel trahendi voluntatem ad onsensum ita ut gravis illa Sit, quae Vehementer Animam eoneutit levi vero quae leviter nitieit. Quod praeterea reSpeetive intelligendum St: nam eadem re quae leviter sollicitat hominem avaritis minime deditum, en rari iter IVRrum PrOVOeat. Denique graVita illa non Olum Si metienda se intensione, Sed etiam diuturnitate propter quam tentationeS, alioqui leve et remissae, Solent propter requentiam et importunitatem Sse graVeS: eontrario vero tentatione licet Valde intenSae Si momentaneae Sunt, non de graves, et perieul OSae Solent SSe, ut illi resisti non possit absque Summa dissieultate. NOTANDUM . Tribu modi poSSe tentationem aliquam Superari: Primo quidem per aliam VitioSam Ρntutionem, cujus rei plurima profert Xompta n ne tu Augustinus, unde libro . De Nuptiis, e . . amrmat modum istum Superandi tentationeS QSSe frequentem apud infideles Et tunc, inquit, nori eccotes cost centur, sed liis sic citis licti a vinci utur et lib. 21. De Ci ilate, e 1s . NON Numquam Pertissime Diti aliis vincontur occultis, quin uictus Hr ess Dirtutes quibus re est superbia Secu Huo tentatio Superntur cum victoria, quando videt ieet X amore Dei, Vel inhabitantiS, Vel Saltem OVentiS, Superatur. Unde Sanctus AuguStinus eodem lib. 21. De Ciciscite Dei: Tune. inquit, Dictes Ditia mutonda sunt, cum Dei camore iucuntur Nec Gliter nisi per medicitorem Dei et hominum, homiNem Iesum Christum. Tertio denique, tentatio Superatur per resistentiam, quando ei liuet tentatione impollente ad peceatum, seque tentatu Suecumbit neque profiei in ordine a Vitam aeternam Sed X Odi peecati, et umorere et non peeent, Vel Suspendendo notum Suum, Si possibilis sit hujusmodi eius Suspensio Vel aetendo bonum pus morale, a quo aetendosee tentationem Voeabatur. - OnVeniunt Omne Theologi gratiam non desiderari ad vincendam tentationem priori modo hae enim tentationis Vietoria nonniSi alteri tentationi Sue eum bendo, proindeque peeeando reportatur Deus autem non juvat ad oecandum. Certum etiam St, Sine grati non OSS Vine tentationes Seeundo modo quia ad id neeessarius est Dei iugerus et Verus amor charitatiS, quae dil- si a Si in cordibus nostris per Spiritum sanetum. Igitur tota dim- culta est de tentatione Superanda tertio modo, an Videlicet quaelibet, tam graVi quam levi S abSque gratiae SubSidio OSSit Superari. ConoIM Sio DPima. - GRATI F SUBSIDIO OPUS EST AD VINCENDAS MI ELIMINANDAS GRAVES TENTATIONES.
Probatur primo varii Scripturm Sacrae oraculis, quibu Significatur hominem tentationibu impul Sum Stare non OSSe, Od Praeeipitem in euentum ruere, ni Si di Vino uleiatur ne protegatur auxilio. Si Psalino T. In te eripicii ci feriistione. Psal. 28. Eo Hi.ν in cu)un- lautis mea, movebor in in te um, avertisti faciem tuam a me, et in sum contur tus. Sal. 117. Impulsus, Lersus sum ui cuderen
et Dominus suscepit me. Hi in oratione Dominiea Christus inter oe Ptera
149쪽
Superandas ingruentes undique tentationeS; maXiIne ubi ingraVeSeunt et aeritor antinum ad peccandum stimulant et pertrahunt ita quod Si Deu non opituletur lio mini per gratiae nuXilium, neceSSum Sit ho in inem in peeentum labi. Probatur secundo ex Conciliorum decretiS: Primo namque tu Concilio Di politano uti. 15. reprobatur et anathematigatur quod dictum fuerat a Pelagio, victoriam nostram non SSe e Dei adjutorio, Sed ex libero arbitrio. echinuo Patres Carthastinensis Concilii Epistola Synodica, quae St 19. inter Augustinianas, Oeent quod Si non it gratia necessaria ad hoe ut non Suecumbamu tentationi, inaniter OrnmuS. Consideret ergo sanetitas tua inquiunt, In noceritium summum seu o ilicem alloquentes et Pastoralibus nobi compatiatur Vi Sestribu S, quam Sit e, litorum, et exitiale Vibus Christi, quod istorum P0 lagianorum diSputationes neces ario equitur, ut ne orare debea- o mus, ne intremus is tentationem, quod Dominus et diseipulo mo-o nuit et posuit in Oratione quam docuit: ut ne deficiat fides nostra, quod pro Apostolo Petro Se rogaSSe pSe teStatu eSt Si enim poS- Sibilitate naturae, et arbitrio Voluntati in poteState Sunt Onstituta. quis non Videat a Domino inanitor peti, et allaeiter orari cum Orando OSeuntur qui naturae nostrae jam ita eonditae sumetentibus
Viribus oblitientur, ne debuisse distere Dominum Jesum, igilate, et orate: Sed tantum inodo, vigilate, ue intretis in tentationem nee beatissimo Petro pri in ApoStolorum mavi pro ter Sed moneo te, vel impero ne praecipio ne deficiat 1ide tua Eodem argumento utuntur Patre Milecitani Epistola Synodie ad eumdem In noeentium, quae St uni. 2. inter AuguStinianas, ubi Si postquam ita conquesti sunt de seres Pelagiana, hi Vorbi : nova haere Si S. 'quiunt, et nimiuin perimetosa tentat urgere inimi eorum gratiae Christi, qui nobis etiam otii inierem rati0uem impiis disputationibus onuntur auferre; subjunuunt ne uos inferas is tentation , non ita intelligendum, tamquam divinum adjutorium poSeere debeamuS, ne in egentum tentati docidamuS: Sed hoe in OStra Sse positum OteState, et ad oeimplendum Sumeero Voluntutem hominis. - Idem determinatum fuit in Coneilio res usicano, Catione . ubi dedernitur: Divini muneris est cum recte comicimus, et pedes nostrosa fessitate et i justiti continemus. Et Canone 14. Nullus miser de quantacumque miseria libercitur, uisiqui Dei miserico Hia rari euitu P. Prohatur tertio, ex decreti Summorum Pontilieum, primo quidem Inuoeenti Epistola ad Concilium Carthaginense, ubi inter eseter haeeli 0t: Nisi mo is recibus oratio in nos implorata escendi, equaquam terreno labis, et mundani corporis vincere conamur errores, cum
pares nos i resistendum non liberum arbitriuin, sed Dei solum otio sit auxilium. Ei in1ra: Quotidiona pro sto ille emedio, quibus uisi freti, constrique uitamur, nullatenus vincere humaseos Deserimus ei
rores. Nec si est qui re, ut quo auxili tute vincimus, eo iterum ori ad uvante vincamur. - Zosimus Epist ad univerS0 orbi EpiseopOS.
hae habet Quod tempus intervenit, quo eo non egeamus auxilio 'In omnibus igitur actibus cousisque, omitationi bus, moti s adjutore protector orsendus est superbum est enim, ut sibi quidquom humano Hatura proesumat, clamante Apostolo non est nobi colluetatio adversus
150쪽
enrnelii Ut Rnguinem, te Caelestinus Epist. a. Episcopos Gallista stirnant neminem, etiam baptiSinati gratia renoVntum idoneum SSe ad superatidas diaboli insidias, et ad Vincendas carni concupiSeentias, nisi per quotidianum adjutorium Dei pers rantiam bonae On-Versationis neeeperit. - Gregoriu Magnufi, lib. . Moraliuin eap. i. exponen hae Jobi Verba: IH puli rem educes me scribit: rei Ἀρ
educi in pulvere dicitur, quia imissus sibi e susum tentationis auro
aptatur. Et in Expositione, PS. 3. P Pnitentialis, Xpliean hae verba: Ne Herelinques me, Domine Deus meus, ait Illos procul dubio mininus relinquit, uibus constantiam in rimulatiore non tribuit necessario itim sequitur, ut omni tentationi sit subditus, quicumque a Deo fuerit derelictus.
Prohatur quarto ex octrina sanctorum Patrum , qui uni Vei Simamrmant et cloeent tentationum nostrarum Victoriam diVino tribuendam SSe auxilio Si Sanetu Cyprianus Trael. De oratione Donioni a Quando ramus, inquit, Ne H teritationem indues mur, rem Ou ur insirmitatis, et imbecillitatis uos in reum sic imminus, e quisse insolenter extollat. - Ambrosius in Psal. 3. Quis est an fortis, inquit, ut uequaquam in tentationem moveatur, nisi Dominus ei si utor assislst ChrySoStomuS, Homil. 24. in priorem ad Corinth. XPO-tiens se Apostoli Verba Fictelis Deus, qui non patietur vos tentari supres tu quod 0testis, ait Sunt erus feritationes qua ferri non possunt et quin o sunt omnes, ut semel dicam posse enim ferri situm est in Dei nutu. - HieronymuS, lib. 2. Contra Pelauianos, quibu eum opposuisset ista Christi Domini Verba: Suruite, filate, et o cite. ρ intretis in tentationem subjungit Debuisset dicere juxta vos furuite, resistite liberum enim habetis arbitrium, et semel obis concesses a Domino potestate, ullius alteritis Husetis auxilio. - Augustinus oevalido argumento utitur, ut gratiae necessitatem adVersus PelagianoSovineat, Si lib. De perfectione justifice, circes sinem, ait: Quisquis nescit nos orare Hebere, ne intremus in tentation euat autem hoc qui ontendit aia non peccandum ratio Dei H utorium non esse homini necessarium seu sola lege accepta humanam uincere voluntatem ab auribus omnium remoΓenuum, et ore omnium anathematizandum esse non usito Insignis Si etiam Ste loeus quem habet lib. 50. Hom. A. ubi si seribit: Si auulter non fuisti, hoc tibi dicit Dominus Deus tuus emebam te mihi, servabam te mihi, ut non dulterium committeres: suasor efuit, et ut suasor ueesset euo feci: octis et tempus et is ei ut hinc Heessent ego feci adfuit uasor, non defuit locus, non Hefuit tempus ut non consentire8, 9 terrui Iunosce eryo restiam ejus, cui deles quoia non amisi8ti. - anetu ProSper, cap. 35. Contra Collatorem: Quisquis litur, inquit, in tribulatione non uesicis, ab illo se non dubitet juvari, ad quem quotidie corda universorum delium clamant
ne nos indifes in tentationem. - anetu Fulgentius Epist. l. V Probam. eap. 4 ait Nec ε si aliquod cito hujus tempus, in quo non hominibus muscipulam tendat 'imicus, 'uius is eos Hem Doles Prinpriis viribus Ladere. DICES: Quacumque poSit tentatione graVi eum dVertenti rationis, homo OnSentiendo peccat, et quidem Orinliter, utindo R- teri gravi S St, et magni momenti ergo poteSt, et hyste et mora-