장음표시 사용
171쪽
DE NECESSITATE GRATI E AD ALUM INCENDUM 165
aliquid ' gratia sanetineant distinetum, saltem est donum Xternae
protectionis et 'ingulari misericordiae Dei. DICE In eo casu, quo qui post neeeptam gratiam Statim moritur, tempus non habet deliborandi et eius Voluntario et ieiendi; sed Solum requiritur, quod'OnSei Vetur gratia, et ea pei Severante mor adveniat a morti eventu naturali S St. nec censeri potest donum Dei: imo potiuS pinu peccati; Siquidem Der eccotum in s inferacis inmunuum, ait Apostolus ad Romano 5. gratiae autem On SerVatio est benefletum generale ordini Suppi naturali ergo utriusque conjunctio non debet reputari Tatia SingulariS. - Respondeo quod is gratiar infusio, Secundum e speetata, Sit beneneium commune aut generale;
tam 'n illius infusio et e servatio, o fine ut eum morie e jungatur speciale Dei beneficium est; quia huic conjunctioni anneXa est gratiam tallibiliter et se illius meae intentione proe edit Similiter etiam
Si mors considerata quatonia Oninibu hominibus ommunis non sit donum Dei. Sed poena peeeati prout tamen St Onditio quaedam requisita n habendum Statum immobilem in gratia, it nil gloriam aeri eruam obtinsendam e speciali Dei gratia conceditur et St speetalerius benefletum sieut est ista beatitudo. at quam perdueit. Duod alique egregie X plicat auctus Augustinus lib. 13. De GDitate Dei; Tantum, inquit, Deus oratiam de Pro titit, ut mors, quom consist ice esse contraiiom siere ii frumentum, per quod raresitur ad curam.
Prima par conclusionis latet icti etiS quibus perseveranthel um specialem Dei gratiam esse, ne gratis, et non X seriti con-: di sumetenter xobatur illudquo toto libro De Dono persei erant ei robat . Augustinus, nee non et libro De Correptione e Gratia, uti illius eximii doni unitam alio eollati0nem, aut fatetur Se causam oeno-are aut illam in solam Dei miserie ordiam se bonitatem refundit. Sienim ait en p. 8. Si hic etiam a me quo ratur, cur ei Deus persere au- tam ori dederit, quibus et iram, qu i christiane niserent, Milectionem 'e l/f. me suorare pondeo. Et intra: Mirandum est quidem mulumque m/raudum, quod filiis suis Deus qui busuom, quos re ne acitu Chi reto, quibus idem, spem, lilectionem l f. 9M clip --am cum filiis alienis tesum dimistat, arque impertis iis ratioua focis sit, Et postea Pelagianos alloquens ait: pondeant qua 08 irrident. quando in rebus natibus i Xel amamus quom/ns rutabilio sunt udi ejus, et incesti biles Di sus neque enim o non donat Deus, quibus vi inierit aut vero Seriptura illam Pntitur quae de morte velut immatura hominis justi ait: Dapitis is uui intelle quin sus au 'ti Jeciseeret aui nomillius Cur igitur hoc tam magnum teneneium aliis dat, aliis non dat Deus, apud quem on es iniquit Persi a um, in imus p0testat est quamdiu quisque in hoc vita maneat, quietent itio retem si super terram Stetit ergo Guntur uni seri monum Dei esse, ut finiat homo vitam cistam antequam ex bono uti turin malum eur aut 'in liis Mouetur, reliis non dori0tur, ignorant
174쪽
166 DE NECESSITATE GRATI E AD MALUM VINCENDUM.
i ita donum Dei esse in bono perseVerantiam Seeundum Seriptura , de quibus testimonia multa jam poSui, ateantur nobis eum; et euro alii detur, tilii non detur, Sine murmure adVei Su Devin dignentur si ignorare nobiSeum D. D1CEA Coneilium Tridentinum, Catione 22. Supra itat una the
malo erit olim, qui dixerit justineatum eum auxilio speetali 0 in
necepta juStitia perseverare non poSSe R hoe SSet alSurn, Si usibitentu non POSSet gratiam perseVorantiae promereri; Siquidem illae X traillius aptum et Vires SSet ergo potest illam promereri. - Diatinguo minorem: Si non posSet illam promereri, Vel de condigno, Vel de congruo conoedo merito de Ondigno Solum nogo Fateor igitur justi-Γientum OSSQ, cum Submini Stratis ibi divinitus auxiliis, ita idolem Sese erga Deum famulum ne mini Strum Xhibere, ut in dies OV Su- Scipiat auxilia, quibu proeedat de Virtute in Virtutem, donee videatur Deus eorum in Sion non tamen ita potest agere ui meritiS. ut Deu e justitin Vol e fidelitate tenentur ad pereseVerandum pSi gratiam SubininiStrnre. Probatur Secuncta pars, nempe quod OSSimu merito de Ongruo illam perseverantiae gratiam pro moreri hane enim Veritatem perte
tradit Conei lium Tridentinum ess . . eap. 13. ubi hae habet De per sei erant reae munere, e quo scriptum est Qui pei SoVeraverit Sque in finem hie Salvus erit; quod quidem aliunde haberi non Dotest, uis abes, qui p0teres est, quin qui stat statuere, ut persei eranter stet, et eum, qui caui restituere. Post pauon Tametsi in Dei uxilio strini in m Spem collocare, et reponere omnes debent, Deus enim, uisi ipsi illius oratis defuerint, sicut coepit opus bonum, ita persiciet perans celle et Persicere veri tamen qui se existimat stare, illeat ne cadas e cum timore salutem suam operetur in laborifus, in molliis, in eleemo syriis, tu orationibus et oblationibus in jejuniis et iastitate. Hanc ipsam veritato etiam ommendat . Augustinus libroth Dorio persei eraritim, eap. 6. ubi assii mat illam poSS0 emereri: Hoce sto Dei donum, inquit emereri Dotest, sed cum datum fuerit crinium
contumaciter Hon potest. Et ap. i. etiam Signifient Deum perSe Uernntis benerieiuIn Oneedero orantibus. Poterat, inquit nobis etiam OH orantibus Hiari, seu Orstione nostra Oluit scinio Heri, G HO G Cipiamus haec beneflcia. Et cap. 16. Cum constet Deum alia etiam in orantibus, sicut initium dei, alia non uis orant mus proeparasse, sicuiusque in finem perseverantiam, profecto qui ex se ipso hanc se habere utat, Non orat, ut habeest. Et cap. 20. Quando oratur a Sanctis, nihil perie aliud, quam Perseverantiu pose intelligitur. Igitur lam assiduo bonorum operum Xercitio, quam jugi ne requenti orationi Deus im- in se Sum illud perseverantiae sinali bono fietum largiri solet oportet
ergo ut unuSquisque nostrum fideli Sit usque nil mortem, et ut repromi SSam nobi QOronti in Vitae Deu retribunt, teneamus quod habemus, Ut nemo accipiat Oronam OStra In . Denique . nei nardum monentem audiamus: Tene quod tenes, hosti teque caudam jureo copiti, et tunicam Dei oratia jam olymitain. cures fescere, et talarem, quintam crepisse nihil proderit, si, quod absi'
Perfecerare ori sufferit solo enim Perse erantici informes meritum P munerat currentem, est Monontem, et u portum ducit navi
175쪽
DE ESSENTIA GRATI E HABITUALIS. 6 ntem soles internit itis quum speciem Proes eri sol uiduitur, vel quo internitati hominem recidit.
PETES An, et qualiter dolium perseVerantis titiali a conlirmatione in gratia distinguatur Respondeo prohabilius Videri utrumque donum non essentialiter diserepare: Tum quis donum conpirmationiSin gratia Sicut et donum e everantiae natis hominem eui e---ditur ad aeternitati portum deducit tum quies pro uno eodemque indiseriminatim, hoe utrumque Onum Seriptura aer usurpat Sila'
Psalmo 36. Constriniat tem justos Dominus . . ad The alonio HS 3. Fide is aufera Dominus est, qui constrine et custodio a malo. Hine S. Augustinus lib. De Correptione et rcitia, eap. 11. et 12. Utrumque
donum Pro uno eodemqUM usurpat, dum ait Apostolos habuisse donum pantiae, quo tamen certum HS conlirmnlOS utSSe in grati R.
Paucis Onee um. Hi donum ionfirmationi addit supra perSeverantiam quamdam Singularem Xeellentiam et Opiam auXiliorum:
nam etsi Sint gravi0res ' dicieiliores tentationes lauilior et Suavior ictori in Onlirmatis quam in perseverantibus. Audunt aliqui. quod haben donum perseVerantiae pote Si 'ntari, ut de faeto tentabitur ad peccandum mortaliter, etiamsi tentationi nusquam Sue eumbnt: conrirmatu vero in gratia talibus tentationibus stimulari ne infestari non possit ho enim Videtur uisS Deiparae Virginis rivilegium, ut ad Peccandum mortaliter imo etiam venialiter, tentata non fueritne incitata.
DISPUTATIO SECUNDA.DE ESSENTIA, CAUSIS, ET VARIIS GRATI E DIVISIONIBUS
EXPLICATA Gratiae necessitate an verum e u eendum, bonum iaciendum, et malum 1ugiendum, jam investiganda est Sentiae dignitas, ausae detegendae, et vario illius divisiones ne species declarandae, quod utique pro modulo ii tro pro tabimus tribu inquentibus Artieulis quorum Primus, Gratiae Mentiam: ecundus, illius ausas tertius vero ejusdem varias ne multiplic serabit et explieabit.
Hic non est uturus Sermo de Sentia gratis ne tuali S. quia in tertio reiculo, X plicando Varia ipSius gratiae actualis division , Oxaebimus Sed Solum praesens dissertatio agit de gratia habituali.
quod nobilisSima si gratiae Species. Est enim, inquit S. Gregae bonorum perum. Quippe, ait S. Chrysostomus Vim cum tollit, uimum splendenteni atque oui uni eddit, Solisque is pulchri ae simo mi formosum, isti oIpsa enim teste Augustino toris ominis Dulchritudo est, et hu-
176쪽
168 DE ESSENTIA GRATIAE HABITUALIS.
mari e mensis candor Siquidem, ait NaZinnZenuS, irradiat animam, hic o similem reddit Etenim, inquit S. PetruS. Dictaeima, et pretio nobis Deus imo uissa onavit, ut per hinc sciamur ut Lino consortes naturin et ut commendabat Chri Stu DominuS, Vadimu perfecti, si ut Vester noster caelestis perfectus est O per alii OnSequimur O-
testatem filios Dei sieri, ait S. Joannes; etenim addit S. PauluS, Spiritus testimonium reddit spiritui nostro, quoia simus silii Dei. Illa esti sun aetera in nobis divina hari Smat fulgent, ii de radint, Spe Pirmatur eliarita ignoSeit, set tota illuStri Virtutum Orona bonorum operum ruetibus Coronatur. Illa tandem est, qua dueente et lueente Securi ambulamus, qua protegente VingimuS, qua OnSerVRnt eorONRmur. - Huju itaque praeStantiSSimi ne Vere diVini muneris, ut OSSentium, quantum humanitu datur deprehendamuS tria o in Articulo uterminanda Sunt Primum, an gratia Sit quid in ereatuin . Vel reatum, habitu jugitor perSeVerans, an actu leViter, et eit traD- SienS. Seca dum, an eadem Sit eum haritate, vel quid ab ea forma liter ut realiter distinetum. Tertium, an et quomodo augeri OSSito minui. eonServari et Corrumpi.
A GRATIA SIT QUID IN CREATUM UEL CREATUM INTRINSECUM VEL EXTRINSECUM, SUBSTANTIA VEL ACCI
DENS.NOTANDUM 1. Cire prae Sentis Quaestionis HSolutionem tres utSSeerronen Sententia : quarum prima tribuitur Magistro Sententiarum in 1. diSt. T. per totam In RXime Vero ea p. penultimo, ubi RSSerere videtur haritatem quam infra probabimVS eamdem eSSe realiter eum gratia Sanctifieante non SS habitum reatum, Sed ipSammet S. Spiritus perSonam nobi Substantialiter Ommunieatam quae nullo medio
habitu creato sit immediatum priueipium dileetionis, qu Deum et proXimurn diligimus idque propter Xesellentiam haritatis, quae N ecto de Deo praedicatur, juxta illud'. Joan. 25. Deus charitas est. Idem enim de aeteris Virtutibu non legimuS quippe nusquam eriptura dixit Deus est 1ideS, Deus est Spe subindeque licet hae Virtutes sint habitus nobis infusi a Deo distineti atque adeo immodistin Principia actuum Supernaturalium, harita tamon non videtur habitus infusus a Deo distinetus, Sud Deus ipse inhabitans animam justi, qui per Seipsum immediate os prinei pium eius charitatis in nobis S cundus orror fuit Calvini lib. 3. Iustitutionum, cap. 11. ubi negat in homine omnem interiorem uStitiam, fateturque hominem equidem diei justum, Sed per extrinSecam dumtaXat imputationem justiti re Christi, aut Dei. Quom utique errorem tuetur illo Pauli 2 Corinth. b. cap. Qui non Overat peccatum, pro uobis eccotum ferit, ut uos
etsi eremur justitia Dei in ipso. Vides, inquit, ut Vinus, non in nobis,
sed in Christo esse justitiam nostram nobi tantum e jure OmpQ. quin Chris i Sumii participes Tertia deniquo Sententia erro non fuit standri in sua Har-0uia nangelica, ubi asserit gratiam Sanctificantem osso potius SubStantiam, quam quali intem quin, inquit,
gratia nihil aliud St, quam justitia et Sanctitas ipsius Dei, e0nstituens
177쪽
DE ESSENTIA GRATIAE HABITUALIS. 169hontinem justum et satietum Sicut tu solari nihil est aliud praeter praesentiam ipsius Soli Super totum hemispluerium. Quam liquo triplicem erroneam Ssertione in tribu in Sequentibu Conelusionibus Su-Seipimu sexplod Ond m. XOTANDUM . Omnes Catholico convenire, quod homo justistentus duplicem habent gratiam creatam unam, per quam justineatur sormalit ser increatam nitoram, per quam efficienter justia emeitur quum utique veritatem lueuienter Xplicuit S. Paulus Roman. 5. die eras:
seruos Dei uimus est is cordibus uostris er Spiritum auctum, qui casus es usiis. Hi namque verbi Signifieat, uSti eoneedi non
Solum haritatem quae quid ereatum St, Sed etiam Spiritum Sanetum. qui in justis velut in Sanetustrio habitat quamquam enim re Simul adorrendae Trinitatis personae justum Sua divi Da praeSentia illustrentne conse erent, juxta illud Christi Domini Joan. . Si quis diligitque. . . eum quiemus, et mansionem apud eum iaciem HS Ritamen peciali ratione Spiritu Sanctus dieitur ratis si quia, inquit Alensis noster qu. i. m. . ari 2 dieitur gratia Secundum quod dieituro donum et dieitur donum Seeundum quod dieitur amor; pSo enim
iritu Sanctu Seeundum Suam proprietatem mor St, et ut amoro procedit a Patre, et Filio et ideo quia donum est, ideo amor St, o quia nihil est donum, nisi ratione amoris; nam Si aliquid e timore, non est donum proprie, imo redemptio similiter Si detur e cupi- ditate non Sidonum. Sed quaeStuS: Sed donum proprie S e amoreo et liberalitate et sine coaetione : ut in Omni dono primo donatur amor et Si Spiritu Sanctu dicitur gratia quin donum, et Onum si quin amor . Quibus Oti Stat Spiritum Sanctum peculiari ratione animam justi inhabitare, ae eonsecrare. Sed disti euitas est num id praestet sua divina prae sonti immediate an Vero mediante aliquo On creato. NOTANDUM Ex eodem alensi ib. art. G. gratiam Momparari e re animam duplieitfr, se ilicet vel ad primum illius SSe naturale, Vel ad illius esse secundum et Supernaturale. Priori modo peetata gratia, procul dubio Si nee idens, quippe animae advenit OStillius SS omnimode perseetum et completum. Sed isneulta QSi nconsiderata per Ordinem donimam in ordino Supernaturali Subsistentem diei possit modus liqui Substantiali S, an Vero Purum dei-dens. Quo dissiduitas Conclusione Sequenti Sol Vetur. Coriolia Sio rima. - TIA HABITUALIS NON EST UID IN I l . SED CREATUM. Haec St Ommuni inter Catholi eos; et Probatur primo ex Scriptura sacra illis id 'lieet Omnibus locis, quibus signifieat nos justitieari formaliter per donum n De nobis On-rum. Si S. Paulus Rom. . Charitias Dei itfusa est in cordii si sto per viritum sonesum, qui status est uobis. Quae Verba Sie X-
pendit S. Augustinus lib. De Spiriti e littera, cap. k2. raritos Dei uicto es Vimundi in cordisus ostris: uos ipse ilivit, seu quotiescit dilectores suos: cur iustum D i. ques jussi ejus muri e
retiosia uobis Promisses ouescit, ut per hinc di is mini divisti consortes uatur ' His enim Apostolorum Princeps Gelarat, nos divinam similitudinem induero, dum per maxima in preti a gratiae uiuuera
178쪽
170 DE ESSENTIA GRATIAE HABITUALIS.
nobis a Deo eoneeSSa, Vadimus dia inse e Sorte naturae Subinde queeenso nos justificari per aliquid a Deo distinetum donum enim astatore solito diStinguitur quam iurim non inflete Verbum diVinum, et Spiritum a uetum Seipso dedi SS duin ille a Patre, hie a Patre una eum Filio nobis datus est. Eamdem Veritatem illuStrant ad Onfirmant omnes alii teXtu Saeri, quibu infra Suadebimus gratiam ha bitualem in nobi jugiter permanere. Conclusionem Probat octor in 1. dist. i. qu*0St. . et rationibuS, qua Omne ad tria cupita re Oeo. Prinici ratio dedueitur X justifidatione peceatoriS, qui ante pus nitentium injustus dieitur 908t pcinnitentiam ver justus appellntur, e quo te argumentatur Oetor num. 18. InjuStitia, eum Sit Ormaliter priVatio, non poteSt ab reliquo auferri, nisi per habitum OppOSi tum quia privatio non tollitur, nisi Per formam, qua Subjectum Per privationem ea rebret ergo ille justificatuS, qui de injuSt faetus Si justus, neeeSSario debuit reeipere habitum oppositum illi privationi significatse per nomen injustitiae. Quae utique rati urget quidem Secundum legem Ordinariam, nam d potentia Xtraordinaria et absoluta, tolli posset injustiti per Solam Coudonationem extrinSeeam, et ab Sque ullo habitu positivo infuso, ut cum eodem Doetore docebimus infra. - Confirmat num. 19. Si nihil aliud est in nima OS poenitentiam, quam ante, non Videtur, quod aliquo alio modo Se habeat homo justu ad Deum, ne Deu ad ipSum, quam dum erat injustuS, quia non Videtur ibi SSe diVersita ex parto Dei, si Deus in ipso nihil infundat et producat Sed nisum St, quod homo justus non aliter Se habeatin Deum, ne Deu ad ipSum, quam dum erat peeeator Siquidem Deus justum diligit, pedeatorem odio habet ergo negeSSum St, quod illa ilia et Sita petatur e parte gratifesane titieantis, et elinritati in homine juStifieat productae. Probatur Secuncto Deu juStum Reeeptat et ordinat ad Vitam aeternam Sed illa neeoptatio non St Volunta ipSum pro tune enti-lieandi hane enim Voluntatem Si haberet Deus, de laeto hominem justum ad aeternam felieitatem Sublimaret ergo Voluntas ipsa nihil
aliud est, quam judietum, quo scilicet Duus judient hominem justum dignum beatitudine, eujus erat indiguus dum erat injuStuS; atqui
Deu non poteSt ubero talem Voluntatem, nisi inter Uenin aliqua mutatio, Vel X parte Dei, Vel ex parte egeatoriS. Non quidem e pni te Dei, quia Voluntas ejuS Si intrinsece immutabiliS: ergo neeeSSumeSt, quod illa mutatio repetatur e parte peceatori S Subindeque oportet, ut homo justificatus ormam aliquam aecipiat, qua carebat dum erat Pecentor 'Onsirmat Stam rationeni; si quia, inquit, volitio divina, si quae St Omnin unu actu in o non habet rationem Oppositorum Retuum. Sive diStinctorum abSque omni distinctione Objectorum bollo nainque et non Velle divinum non aceidunt, niSi propter objectorum divorsitatem alioquin eontradietoria essent vera abSque omni di si tinetione enuSante Stam Veritatem ergo eum Deu Velit juStum ordinare ad beatitudinem, ad quam peeeatorem Similiter non ordiunt, si OeeSSum St, quod i Si diVinae Volitionis mutatio Supponat aliquam si diversitatem in objoeto alioqui Deus eodem modo So haberet orgu
179쪽
DE ESSENTIA GRATI E HABITUALIS. 1 1ritur haritas inhierens : quia nihil git orna aliter aliqua notione, nisi ineipium illius actioni sit formaliter in agente Sed voluntas agit stetione meritoria de condiguo ergo habet in Se Ormam, quae sit prin-eipui in Stius stetionis atqui Sta forma non est 1ide S ueque quia alias pectator habens fidem es Spem p Set mereri de condigno quod est ubsurdum : in Super nulla et i QS in potestate agensis nisi agens habent ornantia Secundum quam P sit gere : Si enim geret per aliquid tantum extrinseeum eo HSteu Sibi in quod potestat In non haberet, talis aerio non 8Set in Hiis p0t tale sed steti meritoria in potestate mereritis, utpote eum debent e e Voluntaria: ergo necessum St, quod geri meritori habeat in Se formam et prin-eipium aetus meritorii, quo libere OSSit talem ne tum Xerdere : Subindeque priueipium talis eius meritorii non potest e, se ipse Spiritus uetus as et concurreus particulariter cum Voluntatem l aetum
meritorium: quippe divinus ille Spiritus non esset in libera disposition ' Voluntatis. Denique, Spiritu Sanctu non movet speetaliter Voluntate Di ad nutum meritorium, ni Si producendo aliquid in ipsa Sed illud, quod produc iri et in pSa. aut esse aetus ille merit Oriu S. et ievo ruta non Oncurreret ad ipsum producendum, Sed tantum ad eum reeipiendum passive ut o et aliquid aliud distinetum an actu ne proinde esset haritas, aut gratia ne ' enim aliud Xe Ogitari potest.
Hane pariter veritatem prohat Alensi noster hae ratione sanctitasatin ueronta qu2 Deu est, facit ΠO, OSSe TRlOS. Ut per ei PSnm.
aut per aliud n e ipsa diStinetum. Non per SeipSam quin pSa est in peeeatore Sidui et in juSto per OSSentiam. Prae Sentiam et pol ntiam: sum est, quod animam gratam Trie in Deo per gratiam seipsa distinetam Lusuper dum imus Deo grati eum propter pedentum mus ingrati aut aliquid de OVO ReeipimuS aut non Si non ergo idem in i bis est esse ratum, aut ingratum Deo. Si Ste ergo Oportet. quod in justificatione aliquid reatum ae et piamus. Denique, ita Deu Sutho nil animn m justificando. Si ut unima animat Orpus Vi iste nudo : Deus Si eni in Vita utinae, Sicut uim est Vita corporis Sed anima non ViVificat eoi pus, nisi largiendo Vitam: Si enim anima teneret suum vivere in Se ita tuo non inllueret reliquam dispositionem in
corpUS numquam corpuS Vi Veret ergo quem nil modum est aliqua ditio et principium Tito in corpore quod i Uit. Similiter nθ OSSum
est, quod Sit reliqua dispositio vitalis in ipsa anima a se infusa clhoe ut ita spiritali dientur vivere OBJICIES . Illud 1. Joann. e. q. D 'us qui monet
tute in Deo uini et Deus in eo. Unde S. Augustinus h. D Trinit. p. i. inseri quod qui uilfit proximu--u, ut m sero cipue uilecti nempe Deus, qui est dilectio et
charit . Responctet Doetor. n. 1.3. N. Augustinum loqui se dilectionoemeienti, non vero formali, ita quod Deus equidem dientur dile et i O. iunt 'nus dilectionem , t remorem supernaturalem in nobis produeit:
non vero, quod sit ipsemet 0rmaliter nostra dii sectio. Sieque reet eurrit ratio . Augustini, ilii Od qui proximum diligit debet etiam dili; Deum qui auetor illius dilectionis, quia ordinate diligens minus honum magis debet diligere aliud majus bonum, proeeipue quando in minori non est ratio diligibilitatis, nisi ii major bono.
180쪽
172 DE ESSENTI GRATIAE HABITUALIS.
JHaiciΕ 2. Nullum bonum, Seeundum . Augustinum, lib. 15. De Triuit. cap. 18. est Dei oris nempe charitate excellentius sed nullum donum Dei est expellentius Spiritu Sancto ergo Spiritus sanetus est chari in S; a proinde gratia, qua Sanctificamur. - Responcte Doctor negando ultimam consequelatiam Spiritu enim Sanetu poteStiquidem diei haritas, non tantum esseetive, leui ou dieitur spes, vel G- fientia mea, quia mei patientiam, et se in in me, quRm in Se non habet ornant iter; sed dieitur etiam harita 1ormaliter; quia eum elinritas sit perseetio Simplieitor simpleX, pSi eonvenit formaliter. Non tamen indo equitur, quod Sit orna aliter haritaS, et gratia, qua juSti fieremur Sicut ne fori aliter est ita, qua Vivimus; ieet aliundo habeat in se vitam formaliter, et illam in nobi producat. JAJIC1RA . Omnis reatur poteS intelligi non bona sed eharitasnsequit intelligi non bona ergo non Si aliquid creatum. - Negat minorem Doetor nn in eo enSu, quo quaeVi creatura potest intelligi non bona, nempe quatenuS Si defeetibilis et eorruptibilis, haritas etia in potest diei non bona, quippe minui poteSt, et per deeatum
mortale ponitu eXtingui. Baio 1ER . Perseetiori Virtuti est producere os etiam Sino sedi O, quam eum medio sed di Vina Virtu Sanctili ean OS perfectiSSima : ergo saneti fientionem mei abSque ullo medio. - Distinguo majorem p riectioris Si Virtuti ex parte agenti S, Oncedo e parte reeipientiS, nego. Agen quidem nobilita genSetur, dum propria e Sola Sua virtute est etiam Suum rodueit Seeu Vero S de cooperunte, et Retum recipiente, Siquidem nobiliu eSt eoagore ad productionem RetuS, quam seu in dumtaxat pasSive aboli pro duetum redipere.
OBJICIES DENIQUE: Omne quod agit in aliud nobilius est eo in quod agit; gen enim dominium quoddam hab0 in passum, et illud suo Virtuti et aetivitati Subjieit ergo eum gratia agit in Spiritum Crentum, debet SSe Spiritu erent nobilior sed nihil est nobilius spiritu eronto, ni Si Spiritu increatus ergo gratia Sanetii ean est quid
inerentum. - Responctet lenSi noSter, Oeo Supra laudato, gratiam
QSSe nobiliorem Spiritu reato, non quid 'm Simplieitur. Sed Seeundum quid si in quantum enim, inquit, gratia omparatur ad animam, ut agen in erem, nobilior St Sed Seeundum quod omparatur ad nni si mam velut dispositio ipsisS, Si est ignobilior o habet rationem ignobilioris quin diSpositio non est nobilior Substantia, quam di Sponit, quin edit in pSam; Sed in quantum OS movenS, Obilior est. Xem si plum patet in lumine Secundum quod est in nitro ab ipso Solo, illudo lumen dispositio est auris Se o hypothoSi quod aer Videret Solem, tune lumen illud ompararetur nori in ratione moventiS, Vel immu- tnntis, quia lux immutat Visum Sed illa ratio immutantis noti Sosi oneret ex parte aeri in quo SSet, Sed e parte Soli a quo esset . PETER An revera Magister Sontentiarum doeuerit gratiam saneti ficantem non esse aliquid erentum Responcte Doctor n. 30. non amiuisse illius sententiam, quippe dist. T. aperto Oeet chari intona esso quid creatum, utpote eum Sit in puero, quem Deus inhabitat, qui inmenmillum pot0st ab ro ne tum elieitum ire Deum. Similiter in . d. 2s, . admittit gratiam aereatam in nitima. Unde nihil aliud vello id tur