장음표시 사용
181쪽
DE ESSENTIA GRATI E HABITUALIS. 173loe supra laudato, quam quod 'euliari ratione charitas tribuatur Spiritui Saneto eui non tribuuntur aeteri habitu infusi, quia per habitum haritatis Spiritus sanetus inhabitat animum justi et Simul per illum iuniuit in actum dilectioniS; quod utique non prae Stat per caeteros habitus fidei, et Spei Si quidem per illum habitum, quo inlin-bitat animam justi, non influit in aetu fidei, et Spei, reliquarumque virtutum, ' mediantibus habitibus distinetis.
Con Ira Rici SQ uncta. - GRATIA HABITUALIS EST DONUM SUPERNATURALE MUGITER PERMANENTER IN HOMINE MERSEVERANS .
Probatur: primo quidem e Concilio Viennensi, Clementina De tuetes Trinitate, et siue Catholica, his Verbis: Nos attendentes Vene assem ejicaciam mortis Christi, quo per baptismum applico turis iteromumus baptizatis, opinionem re ut m quin dicit tam parvulis ques riaduitis conferri in baotismo informantem oratiam, et uirtutes, tamquam probesbiliorem, et dictis Sanctorum, et Doctorum modernorum Theolosior mi is c sonam, et concordem, sacro anprobari te Concilio, stur usingendant. Item X Concilio Tridentino SeSS. . eap. i. eram et christianam justitiam accipientes, eam seu rimam stolam pro illa quam Iciam sua inobedientis sibi et nobis perdidit. 'hi istum Iesuminis donatam condidam et immo ulatam jubentur testim renati conore, ut eam perferant ante tribunal Iesu Christi Domini uostri, et habe tu vitam interniam inde Si diSput gratia quam percipiunt
infantes in bapti Sino, quamque On SerVare debent ae perferre ante tribunal Christi ut aboant vitam reternam, Si intrinSΡe et permn-
Probatur Secuncto auctoritate S. Patrum. Primo quidem S. Dionysii lib. De Hierarchic Ecel. cap. . ubi ait Per i Dinam enerationem effiei in nobis ivinum statum statu autem Si quid perSeVeran aeSubsisten S. S. Irenaei lib. b. Hi ersus inreses, cap. 6. ubi ait eos Me perfectos qui viritum Dei perseverantem habent. S. Cypriani Epist. 2. ad Donatum, ubi gratiam collatam in buptismo voeat ρ undam coelo uobis infusam anima u. - Ipsi eone init . resilius lib. De Spiritu Heio Cap. 26. ubi gratiam Sanctificantem Omparat virtuti videndi exist uti in oeulo, et arti habituali existenti in artissee: Sicut, inquit, cernen ii vis est in oculo auo in Hiima seu uates, te et sicut ars est
in eo qui illam nactus est ita gratia Spiritus Sancti es in eo qui illiam
is semper quidem promens, etsi non Petus Operans. - Ei adStipulantur omnes illi sanet Patre qui per gratiam sanetificantem in nobis divinam imaginem ne pulchritudinem adumbrari et delineari docent. Si N. AmbroSiUS l. 3. Iseaecim. e. iri postquam dixisset justification om fieri non in Orpore. Sed in antina qui Dolisque litatis imaginem refert, ait Pictus oh 0, ef ictus a Domino Deo tuo: bonum habes artisicem atque pictorem li bonom delere icturam, ut fuco, seu veritate fulgentem; cera e ressam, oratis. Ipsi n- Sentit sanctu Augustinus pluribi, maximo Epist. 5. ad Consentium non longe a lino dicens: Quid est aliud justitio, cum in nobis /st quo libρ Dirtus, qua recte sapienterque civitur, quam interioris hon nisAulchritudo pulchritudo autem Si quid permanens, Subindeque et gratia. - Eamdem selestem imaginem, divinamque ηlehritudinem
182쪽
174 DE ESSENTIA GRATI E HABIT ALIS. per sanetifieantem gratiam in uobis mirili ' delinentam, Si elogantere minondat . Cha 80Stomus, O mil. 1. in EpiSi ad EpheS. ubi eXponsitis illa orba Gratificavit uos in dilecto Filio suo, ait Gratiosos uos reddidit, hoc est, uoM solum precessis Vberavit sed uectos et amicos uos me ite quemadmodum enim si quis scabiosum quemdam peste, morbo, senio, paupertate pariter ac fame corruptram alitis, formosummo adolescentem reddat, qui quoWis enustote superet, vehementem se ictorem eae sevis emittat, ipsaque usures colorum repercussimi Bus obscuret, quem deinde, et is ipso eicitis lore coris fuat, atque insu er, et purpura, et omnigeris mundo estis atque eae Het, nou liter animam nostram Deus, et eici Oratam, et Hesiderasilem, et eleestibilem Peduiuis cupiunt Inuel eam asDicere, et Deus ipse, juxta illud concupivit Imae speciem tuam. Quibus Verbi manifeste signifieat hominem
eonstitui justum per Orma intrinSeen et permanenteS, quibu renovatur et Ornatur et mirabiliter illuStratur Hu anima Deoque pariter et Angolis grata et amabilis redditur. Hane Conclusionem prohare Solent homistae euin Angelie Do-etore ne dupli et ratione Primo non StionVenien Deum minu providore iis quo ordinat et dirigit ad Supernaturale bonum habendum, quam reaturis qua diligit se ordinat ad naturale bonum: Sed renturis naturalibus Sie providet, ut non Solum OVeat ea ad aetu naturaleS. Sed etiam largiatur ei forma et Virtute quaSdam, quae Uni pri Deipi aetuum ut per ea formas ne linentur ad hujusmodi uetuum produetionem igitur multo magi illiS, quo movet et Ordinat ad Onsequendum bonum Supernaturale aeternum infundit aliquas formas Seu qualitate SupernaturaleS P0r qua Sua' iter et prompto ab ipso
mo eantur ni bonum peternum OnSequondum. - Secundo hominem
esse in gratia Dei est eum esse a Deo dileetum, ut etiam fatentur haereti ei Sed hominem esse a Deo dilegium importat aliquid ipsi intrinSegum, et in eo permanenS, ration eiviu fiat Deo gratu et ae-eeptuS ergo reVora nemitti sebet donum liquod in homine usto jugiter perSQVeranS, quamdiu HStHS St, per quod De fiat gratus. Probatur minor eum enim amor it asseetio qua qui tendit in liquod objeetum propter ju bonitateria, in hoo conveniunt amor divinus et humanus, quod uterque objecti bonitutem res pietat disserunt vero in eo quod amor humanuS, eum Si Sterilis et infimus, ne Sit ei seetivus. sed dumtaxat asseetivus, Supponit in Objeet bonitatem a qua ulti n-hitur et rellieitur umor nutem Dei, eum Sit Deundissimus et potenti SSimuS nee Olum Sit assecti S, Sed etiam enoetivus causat bonitatum in objoeto quod diligit ergo Sieut Deus diligendo erentura in Ordinemn turali, ei tribuit perseetione naturaleS, quibu Sunt Objectum Congruum hujusmodi diloetionis , si erenturam intellectualem diligendo in ordine ad finein supernaturalem, eonfert ipsi bonitatem et perfectionem Supernaturalem, ratione eiviu eam diligat Sed illa specialis bonitas non aliunde unum gratia a uetineante emanare poteSi ergo quando quid 'm justi Spoeiali more a Deo diliguntur noesessario debet admitti in eis aliquod donuin intrinsecum, quod sit ratio illius diluetionis. Verum haec utraque ratio victetur infirma Prima quidem, quia Deus sumetenter provideret hominibus justis in ordine ad netus Supernaturale Oileiendo pur 80lum eluale nuXilium, quod is certis in
183쪽
DE ESSENTIA GRATI E HABITUALIS. 1 boeensionibus praeberet. Secunda pariter defieit tum quin, ut infra di
e HS Potest Deu pondonare euentum et hominem X inimi eo amicum Onstituero absque ulla Ollatione Oni intrinse ei subindeque n oum amorem divinum eone iliandum non OPUS PS quod Deu QOnserat ipsi reaturae aliquid intrinseeum tum quia odium Do uili ilponit in homine quem odit, Sed tantum ad id uitiei quod homo lin-bent pecentum, et male vivat et quod Deu ita ametatur org ipsum,
ut Velit ipSum punire sona aeterua, nee requiritur aliqua Orma intrins en igitur ut Deus ainet Speeialiter hominem juStum, non requiritur otiam aliud quain quod homo bene Vi Vat, et Deus velit ipsi vitam peternam conferre : Subindeque ex eo quod Deus Speciali amor proSequa sur HStum, non est bSolute neeeSSarium, quod ipS eonferat aliquam tormam et bonitatem intrinSeeam. Concluctendum est igitur cum Doctore Subtili in 1 dist. li quo St. 3.num. 21. nulla ratione emeaei ter probari possct dari in nobis habitum Supernaturalem jugire perS0Verantem: si id Siquidem, inquit, colligi
o ten Sion uetus, nee e deleetation SiVocinoilitate in operando, neque bonitnte Sive rectitudine morali aetUS, poSSumus eOnelud 're aliquem talem habitum suppi naturalem ineSSe, quia quoeumque Storum dato, poSSet aliquis habens haritatem cognoseere ortitudinaliter Se SSeo in haritato ex hoe ei lieet quod notum illum sibi Xporiretur ineSSo. Vel aetum te intensum ibi inesse, vel Sie deleetabiliter vel stelliterinos- . Vel recto rationi eonsonum eSSe. - Ratio aut sem quare non poteSt eone ludi o nutu, vel aliqua conditione ipsius eius talom habitum inesse est quia Vol aetus poteSt e Sola potentia habere omnia prpe o di et con eurrente ratione regia vel Si eoueurreret habitu aliquis propter aliquam conditionem praedietarum, posset iste esse aliqui So habitu aequisitus; OSSet enim amicitia nequisita tantam inten Sio si nem elui dare, Si eut eausa Seeunda eum potentia poSSet etiam si tantam facilitatem et eleetationem tribuero posset otiam habituS ita SSe OnSOnus rationi reetae, quod aetu eliditus nullam eondi- tionem Videnter apparentem haberet, e qua ne COSSario Onelude- si rotur il Sum eliei Seeundum habitum Supernaturalem. - Quod Si di eas subit mutatur Voluntas ut intenso et faciliter et delectabi- lit'r Operetur, et o modo onSono Superianturnii rationi, Oe St, si nil dietnmen fidei et non potest ita Subito nequirere habitum amio citis ordinatae consonum fidei igitur abo habitum liquem non si nequiSi tum quo ad Subit O gendum non ineli natur. Respondeo: VO- luntas potest satis Subito movere quRntum ad ne tu naturaleS, qui
subsunt tota litor poteSint ejus, quia leui dieit AuguSt. 1. Detractes- tionum, eap. 22. Vinil otestate esuritatis, quom ipsia Do-o tuntos igitur X tali Subitatione non ot0St Oneodi OPPOSitum. Unde infert Doetor, quod si aliqua ratio probo in nobis desiderari habitum aliquem supernaturulem, quo formaliter juSti estietamur, repetenda Sit maximo e o quod Deus aecepto reliquo actu ad gloriam tamquam meriti condigni ad praemium simo enim modo, inquit, ere- dimus tanturnia nostram beatificabilem justam esse habitualitor ne -- ceptam, Oe St, quando non aetualiter peratur : quia Oluntii dio in eam ordiunt ad Vitam aeternam, tamquam dignam tanto hono
184쪽
176 DE ESSENTIA GRATI E HABITUALIS.
seeundum di Spositionem, quam habet habitualiter in Se propter hane si coeptationem habitualem naturae beatifieabilis, etiam quando non operatur; et propter Receptationem Retualem eius elicitiis tali nn si tura, portet ponere unum linbitum Supernaturalem, quo haben for- maliter aeeeptetur a Deo, et quo ne tu elieitu Hu Reeeptetur tam-
S AUTEM II ERAS: quomodo habitu ille naturam dignitieet, necnon et aetus ipso aeta mediant elieitOS3 Responctet Doetor . o. quod dignisseet naturam, quatenu HS forma quaedam perieet redden eam Deo plaeentem si Hati enim, inquit, aeeoptandi naturam, Videtur eSse Sicut quidam deeor naturae Omplaeen Voluntati diVinae, ita quod sive habitu isto Sit Retivus, Sive non aetiVus, ex Oe Solo quod eSt talis Orma deeoran et Ornan animam poteSt SSe ratio acceptandisi naturam; Sed ad netu Reeeptationem tu requiritur, quam quod si agen habeat hune deeorem Spiritualem alioquin habens talem ha si bitum non poSset habere aetum indisserentem aliquem, ne Peeeare Venialiter, quia neutrum istorum tollit Stum decorem operantiS ot ita utrumque SSet acoeptum, Si netu Reeeptaretur e Sol decore operantis Oportet igitur dieere quod iste habitus, praeter o quod si est decor Spiritualis etiam est uel inan ad determinato aetus, hoe si St, Speeiali modo coneurrit esseetiVe, Videlicet ipSO Retu eum po- tentia phySic et ieiendo, et moraliter Suum ei decorem ingerendo. Ita Doetor; quae quoniam Ximiam Oetrinam eontinent, et per Se aperta Sunt, deii eo HSiu lieuit est XSeribere. DICE 1. Potest homo sine gratia habituali justifieari, nimirum per dileetionem Dei actualem Supernaturalem ergo non requiritur gratia habitualis. Distinguo consequens non requiritur habitualis gratia Simplieiter, et absolute ad justifieationem, Oneedo Secundum quid, et ad meliuS QSSe, nego. Nam etSi poSSit aliqui per Solam gratiam aetualem justificari, nihilominu gratiae stetualis additur gratia habitualis justificans, non e absoluta neceSSitate, Sed ad majorem Ornatum animae, et ut opera omnia juStitiae eonnnturaliuS OSSit eXereere.
QK FRER: In sit de de atiam illam, qua justisi amur, esse quid habituale et permuneus' RESPONDEO, quod etSi nido temerarium eSSet negare gratiam quandulti justi fierentur, SSe habitualem et permanentem nihilominuS non videtur aperto id esse de fide ab Eeelesia determinatum quod utique te demonstro Si aeta uisset hujusce veritatis desinitio tamquam de fide, olligeretur, maxime Vel e Innocenti III. e. Majores De Baptismo vel ex Clemento . in Coneilio Viennensi loco Supraeitato vel ex Concilio Tridentino Verbis etiam Supra laudatis: at ex neutro apite Olligi potest. - Non quidem ex Innocentio III. ait enim illam qua Stionem esse eontrOVerSam inter TheologoS, HVS quippe Sunt verba Sta Illuci vero quod V ouentes inducunt, idem, aut chorit mi , aliasque uirtutes Parvulis, utpote Ou consentientibus, Ora H furedi, it Plerisque non conceditur absolute, cum D Uter hoc inter Doctores Theolvos quoestio referatur, aliis asserentibus per Dirtutem ,G-ptis nil arvulis quidem culpam emitti, seu ratiam tuon conferri; nonnullis dicentimus, dimitti eccatum, et infunui uirtutes, Imbentibus
185쪽
quo tu hesbitum, ori quoad usum, se nec Perveniesnt ad inta emaduimm E quibus verbis e stat, quoestionem tantum procedere de pueriS, non autem de omnibus hominibus simplieiter. Quod otiam patet X ratione ipsa quo ibidem talis itur ideo enim nonnulli X i. Stimabant puseris in Baptismo habitus non infundi, quia videbant illos ad virtutuni stetit omnino inhabile esse, quod praeter alios qui huius
sententiae meminerunt ad Uertit Oetor nolim o parte qui HSt. 69. art. . qui locus citatur in margine allati eapitis Majores. Quis autem non id i hane ration om non habere loeum in adultis eum ipsi vir
tutum eius Xercere valeant Non etiam se Clementem quia illie Solum eorum pinionem, qui leunt tam parvulis quam adultis e terra in Baptismo gratiam informantem, tamquam probabiliorem ex
dicti Sanetorum ac D mrum modernorum Theologiae eonSONam eligendam dicit, non vero Absolutρ tamquam se id dodernit Nee ex Conditio Tridentino, quia selinit quidem in eordibus eorum qui justitieantur haritatem dissundi atque iis inhaerere Verum an per in umactuS an per modum habitu aut qualitati permanentis inhaereat non dolinit.
Dici l: at hismus Romanus . ii V jussu seditu contormiter oetrino Cone illi Trideutini p. . . . De ussetis no n. ubi de alter Baptismi nee tu agitur, Si ait Est aut atm, -- - nes nouus ob omniι rem semes anath si P vosis f. ori solum ier resin forum m rem M in animo ut i splendor usi et tuae, 'um reostrarum ocul teles, ips0sque aui chriore et splendi liores e luit Atque id Cone illi Patres exsaeris Lit- tota aperte concludunt, eum gratiam effundi dieant iamque Spiritus Sancti ob an appellare ergo deinde est ratiam sanetisseanwm quali intem quamdam 8- - Respondeo Primo, Concilium Tridentinum non usum uisse nomine quolitatis, quamquam rem ipsam aliquatenus ΡXPreSSerit. De orium securiuo, etsi Concilium usum fuisset nomine uti ratis, redhue dubium aliquod superiuturum, utrum qualitas triete pro praedi mento distinet a Geteris, an lute pro omni neeidente quod praedicatur in quale receidenturio, neeipi deberet. Dicκ 2 Coneilium Tridentinum gratiam justirieationis distinguit ab actibus, quibus ad justineationem torno disponitur: nam essione 6 cap. 10. Si ait: aue iis, qui justi ratio ij si consequitur: ergo gratia Fanet ilicans os reliquid praeter notus, idque propterea per
man S. - ego ΟΠ Sequentiam; quin actus illos quibus id busti.
TRUM ET QUALITEN GRATIA HABITUALIS DISTINGUATI A CHARITATE
P Spe maliter diStingui, ut poti eum Seoriam existere possint; ilhse namquo dure virtutes in homine eeeato mortali inquinat subsistunt, modo pocentum illud in eas direet non milites per inlidelitati in aut
186쪽
1 8 DE G1STINCTIONE GRATI E CHARITATE.
desperi tionem et pro umpti0nem habitualis vero gratia cujuSVi qmortalis edenti eoi ortium ita abhorret ut nullatenus eum eo, ni Silorte per eXtraordinariat Dei potentiam, Subsistere queat. Uride Oluin movetur infleuita de disti uetione vel identitate ejusdem gratiae labi tualis eum haritate. Cire cujuS QSolutionem multiplex S Auctorum Sententia quidam enim eum Angelie Doetore 2. q. 110 nrt 3 et Θ-raphie , iura di St. i. rt. 1. u. . Volunt gratiam et charitatem SSO habitu realiter distinetos plurimi vero eum Subtili 0etore in . dist. 26. Dum . . assii marit utramque realiter esse indistinetain. Coeteri Ver emSint utramque Opinionem SSe probabilem, utpote eum uultum stabile videantur habere unda inentuti in aeris Seripturis, Cone illi S. et Patribus quod tamen falsum esse conStabit infra. NOTANDUM . Omnes pariter Catholicos Doetore eon euire quod gratia sanetiri ean et charitas Sint parti stipationes quaedam illustreSDiviuitatis, quarum Virtute in Dei consortium a SSurgimus in Subl. mamur juXta illud Sanet Petri . . Maxima et preti a nobis promisses Honorit, ut er hine edi iam in Hi ince consortes naturin Di Sere- p ut autem in eo quod aliqui eo utendunt gratiam habitualem esse quidein participationem Deitatis. Sed Seeundum rationem naturae, et quatoriu diVin natura et SSentia fons estis Origo omnium Dei per- etionum hari in Vero Sit ejuSilem Deitatis partieipatio, non quatenus Si natura, Sed quatenuS Stiperaus per Voluutatem et amorem: ita quod illa Deitatem. Subsistentem hae vero operantem relerat et eXprimat. Alii oro eontendunt haritatem, et habitualem gratium SQ eundum entitatem et ratione Di ormalem OnSiderataS, SSe partiei patione divinae naturae dieuntur participare divinam virtutem et operationem, quatenu operativo Sunt et effectivae. NOTANDUM: Denique inVidem etiam Doetore coneordare, gratiam habitualem et charitatem praestantissima SSe Dei dona, quae PQR ruris es ne edere Soleat it quod longe praestent et anteuel laut primo Substantiam reaturae intellectuali et Spiritualis, tam humanae quam Angelieae, utpote eum proeStantiori modo no Deo SSimilent, quam quo is perie etiOnes naturali ordinis; unde merito August. lib. 2. ad Horima tum , cap. 6 stici OH solum omnici siuera, et omnes cauos, uerum erism Hes Angelos superureditur Subindeque etiam longo
quit Sapien8 . Melior est possessio ejus auro, et a uento electo. Hine ibidem Sapisen Ait Proesessui illiam Poenis et sedibus, tui Ditias illi esse duxi compartitisue illius. Imo etiam utrumque o praeStautissimum Dei donum Xesedit dignitatem maternitatis sei nobilius enim est Deum e0ncipere mente, quam Ventre Sed per gratiam arietificautem et elinritatem monte Deum eoueipimus, imo tota Trinitas habitat in nobis. juxta illud Joann. i. Ad eum censemus, et mansionem apud eum faciemus; Subindeque grati Sanctifiean et charita praestantiores se Darent ipsa maternitate Dei para Virginis, si se seorsim ab illis Dei doni Considero tur: nam, ut ait August. . . De Ciruiuitate: Beatio
fuse is eudo ideo Christi, quam concipiendo coorem Christi: mater's i Dinquitas uini Mario 'rofuisset, nisi felicium Christum
corde quunt corve Vesta ei. llis tu proelibatis, duo maxime hie statuenda Sunt Primum, quod
187쪽
DE MISTINCTIONE RATI E CHARITATE. 1 9tia sanetisseans ut haritas realiter invidemi distinguuntur: m, quod etium non distinguantur formaliter, quatenus formalis das etio diversas importa formalitatos et oneeptus objeeti Seorsim
invicem adaequat eoueeptibiles. ConoIu Sio rima. - CHARITA ET GRATIA HABITUALIS SUNT NU, IUT IDEM REALITER HABITUS. Ita octor oeo laudato.
Probatur 1. abitus noti sunt distinguendi realiter quorum iidem omnino Sunt enectus utqui gratiae et haritatis id Ρm prorsus Sunt sectus e Seriptura aera ergo est. Major apparet diverSitas enim habituum olligitur dumtaxat ex diversitate actuum, ad quos de Rignantur ol Ordinantur. Probatur inore Se praseipue effectus Xa ina emptura ratio Sanctificanti tribuuntur: qui ibidem charitatie Velirunt Primo namque gratia sanetineant tribuitur virtus adoptionis se divino generationis, per quam filii Dei adoptivi e signa mur boec imi tribuitur haritat 1. Joan. 3. Mi et quaiam O Parer, ut si i Dei ominemur et simos Ubi
particuli' u . quamdam emphasim importans denotat aliquam RuSR-litatem charitatis ad conferendum mobis esse spirituale set divinum
nive cap. His qui stilis Deo uatus est. Unde S. Dion ius lib. De Accias. Umer. e . . diei charitatem esse, id quo reueneramurostitu/mur H esse in o. Secundo tribuitur gratiae Sanctificanti quod hominem Deo gratum et dileetum Melat at oes tiam charitati congruit n. 5 Christus Dominus ait: i quis i- tur Patre meo. Et ap. 19. amici me si fe- quin proe pio vobis. - Tertius offectus gratiae sanetisseantis
erit quod Vitam Spiritualem conferat: at o setiam haritati competit. J0au. . m ori Hilsit ciue is morte Et infra: Nos si ustrat lesti sumti si morte ad itiani, quoniani illo us fratres Unde S. Prosper, lib. . De vita conren latius, . 13. charitato In P-pellat mortem minum, Dacim virtutum auimam sanctarum meu- tum Quartu gratiae Sarietisseantis esseetus est, quod sit fons et
Ommum Virtutum, nee non omnium bonorum operum radic hoc
autem etIam haritati e0mpetit, ut aperto Oeet Apostolus ad Core. o ob tribuli omnia aliarum virtutum isti ei in haritali die do 'Gratias strens At, beri c. Hi ne otiam haritatem leuis Di liuem nominat. Unde S. Gregorius Homi l. i. Non iobe ciliouid T H/ est initis boni Dei is, si on monet a Patis uintus effectus gratiae sanctifieantis est, quod n0 Deo intime onat at idipsum charitati competit uam l. 0an. l. Qui manet in teste manet, et Deu iri eo unde S. D nardus sermonen Cautico dieit, per haritatem animam ii tram identifieari Deo extu denique effectus est quod gratia sanetis iis si semen vitae mae ut eadem S eharitatis praerogativa siquidem ae 1 Culam Promisit Deus uiuenti us se. Igitur omnes esseetus inui ratu' sanetisseanti in Seriptura aera tribuuntur istiam iliaritati
Probatur . Et simul consi motur ad induet uellio Trient in Sessione . eap . ubi haritatem indiscriminatim pro gratia uetissennis usurpat, et vim sanctifieandi etiam ipsi haritati tribuit:
188쪽
180 DE DISTINCTIONE GRATI E CHARITATE.
assignans enim ni eam ausam ormalem justificationis dieit eam esse haritatem, hi Verbis: Quam iam enim nemo possit esse justus,
nisi ut merita Prassionis Domini nostri Iesu Christi communicantur. i. tomen in hac impii justineratione sit, reum susum sanctissimce Possionis merito per Spiritum sanctum harus Dei reis undit ur in cordimus eorum, qui bi tineantur, atque ipsis indiceret. Quibus verbis
nomo dubitabit nomine chseritatis gratiam Sanetifieantem intelligi; tum quia omne Cretholi et Doetores ex Verbis inho et, a diffunditur hie positis, colligunt gratiam Sanetisse antem SS formam intrin Seeam ne permanentem tum quin ibi Conei lium agit de ausa formali justificationiS, quae St pS gratia SanetificanS. - super, hoe pSumeonfirmat Coneilium verbis Sequentibus, subjicit enim inde in ipsa ustisiecitione cum remissione peccestorum hinc omnia simul infusa ac- emit homo per Iesum Christum, cui riseritur per sidem spem, et charit item Si enim aliqua alia Orma praeter haritatem, fidem, et pomni justistentionsem desideraretur, haud dubio eam Cone ilium non ta- euisSet, maxime eum propoSitum Stius apiti non fuerit mentionem de illis tribus Virtutibus Reere, ni Si quatenu Vel omne treS, Vel aliqua se illis erat Orma justissentis. Quod Videntius perit cap. 10.didens: Hoc vero justifice increme'tum petit cincta Ecclesis cum orat: Des nobis dei mei, et harissetis uomentum. Ubi procul dubio sermonem ne it de in eremento nusse formalis justissentionis subindequo
fidem, spem, et haritatem pro gratia Sanctificante Surpat, quatenuS videlicet fides, et spe per haritatem Vi Vilienis ur. - Deriique, Oncilii mens aperi colligitur X anone undestim ejusdem e SSioni S,
ubi damnans eum qui diXerit, hom/Hes justi ori, vel sola imputatione justitio Christi, vel soles recatorum remissione, exclusa ratia, o eliaritate, ne Videretur gratiam n haritate diseernere, Subjungit numero singulari: Quo in Ordibus eorum per inritum sanctum diffsun latur, atque illis inhoereat quibus Significat se de uno eodemque
linbitu loqui nullus namque ruminaticu diceret Petrus et Ioa)Dies iam ulcit, sed ambulant, quia Sunt duo rent iter distineti ergo eum Conei lium in singulari de gratia et charitate loquntur Signum Si quod intendat ea non e S So realiter distinetaS. REPONUNT THOMIST.J , Omnia quae Sunt propria gratiae tribui quidem haritati. Sed diverso in Od gratia quidem tamquam causae 1ormali, o radiei; et inritati ero tamquam ruetui ipsius gratiae, et prinoi pio operati VO: Stamque mutuam attributionem propri0tntum piori ob intimam et in Separabilem contioXionem quam illi duo habitus
dem modo gratin est radi aliarum Supernaturalium Virtutum non theologi earum, ne est radi ipsius haritati S et hae virtutos intimam ha bent Onn0Xionem eum grnti Sanetificante Secundum Ogem ordibtini iam Dei: Sed propter illam eonnexionem Omne illi flectus, qui in aeris Litteris gratis satietissentiti tribuuntur non leuntur itidem illis virtutibus convenire, Sicut ne Spei et dei ergo Signum Stesseetus non tribui linritati propter Solam conneXionem, quam
haberet eum gratia sanetinerente. Adde quoia etiamsi interdum ello eius unius auso tribueretur alteri ipsi inseparabiliter conjunctoe, loquendo Oratorio ei per quamdam metonymiam, numquam tamen id fieri pu-
189쪽
DE MISTINCTIONE GRATI E CHARITATE. 181
laudum est, eum agitur de tradenda doctrina rerum e re dotidarum non enim minus Vitio verteretur meleslae, qua in Philos0phis, Si dumi ausa et proprietate rerum aperit alia asSi aret, iis rebu ipsis intimo onjunetis ompei rent Sed Cone ilium Tridentinum oeis supraeitatis, olligendo e Seriptura aera trinam se dispositionibus causis, et esseetibus justitieationis, e X plicat hane esse charitatem et de illa simul Sumpta cum gratia sanetineant loquitur in Singulari
tamquam de unico habitu ergo enSet Concilium revera haritatem, O gratiam Sanetineantem OS dem habere effectus, non propter OniaeXionem earum et inSeparabilitatem. Sed propter identitatem. REPONUNT . quod offectu gratio idcirco charitati tribuuntur, quia charita est Orma partialis justificationi S censent enim ormam justificationi non esSe unam Simplicem qualitatem. - ContrB, hae propositio directo militat tu Cone ilium Tridentinum . . Supra laudato, ubi ait unicam SSe ormalem ausam nostrae justi fleationis
ea, inquit, formalis causa justisicationis est h/stities Dei, non quai se jt St/ι est, sed muci uos iustos facit ergo One ilium non consolduplicem Sse justi fientioni causam Ormalem disti uetam alias enim hane duplicem au Sam formalem SSigna SRΡt. Si ut Varia ibidem S-
Signat cauS' finales ejusdum justitienti is, nempe gloriam Dei et
Christi ne vitam peternum. Adde quo i etiam in ausis tormalibus partialibus unius enectus non tribuitur alteri distinctae, quom admodum est eius gratio Santis eanti charitati a SSignantur ergo. te. Confirmantur me omnia auctoritate . Augustini lib. De Natuo, e Gratia, eap. 62. ubi charitatem, rationem Ormalem justineationis non ObSeure designat. lii verbis: Ipsa est enim charitas eris- a Plem ima, et I ti,si in GVile justitia. Et Epist. 143. Id hiben-bon in usum testem, ubi si hoc ipsu-, quod εν Di initis et ipsac ratos, quin iri omnibus Dei sionis tu aecellit, ut sitim Deus tetra Alt qua Ha adimpletur in obsis, si quid uicino Veis; et admonitionis/mplemus, etc. Quibu deSignat charitatem SSe qua juste vi Vtinus subindeque qua justi SumuS. Probatur Menique asserti in nostra rationse, Primo quidem quia, inquit Subtilis Oetor non Sunt entia multipli eanda absque urgente
quas, it gratia Sanctificans, et charitas, Si revera distinguerentur ealiter possunt seorsim existere et conservari Minor ei probretur: aliquis homo gratiam liabere posset sine charitate esset Deo gratus acceptus. in u liliu redoptivus, nee tamen ore ejus amicus,
190쪽
182 DE DISTINCTIONE GRATI E CHARITATE.
sibilo Si nee salvaretur, quin eum gratia Sanetifidante areret, nota osset Filius Dei adoptivus ne Subinde esset inea pax hodi editatis solis Do filiis r promissse : Sed hoc utrumque eonsequens prorSUS IIc-- veniens est igitur et illud unde equitur. Devique, nulla proa Sus apparet ratio Susticiens distinetionis realis inter gratiam et charitatem, ut patebit ex Solutione objeetionum. OBJICIE 1. Prineipium issendi realiter di Stinguitur m irineipio operandici atqui gratia Saneti fienti QS prindipium essendi Supsernatura litor charitas Vero principium operandi ergo distingulantur rea liter. Gusirmatur non minu ad Deum 'pectat erimulate et per foete Omplere naturam iamque perficere in Ordin' Supernaturali quam in ordine naturali: Sed in Ordino Daturali ita naturam perfidit,
ut prius do ipsi formam Substantialem, et deinde potentia et i Dan
aegidentales, quae Sunt in Strumenta Agendi: ergo in Ordine Supernaturali obet prius Onferro animoe formam, per quam eon Stiliantur in QSSe Supernaturali, quam Ormn RetiVRS. gratia muto in AEanetificans os forma Ouferen eSSe Supernaturale chnrita nutem conferen modum operandi supernaturaliter: ergo illa prior St, se poSterior.
Responcleo primo negari pOSS orem siquidem formo sub stantiales sunt etiam stetivso, ut docuimus in Physicis, imo etiam et
nee identulos; Maior Dim ea lorem producit: me nud Se St, ut On feratur Semper aliqua forma praevia, quae det esse priusquam tribuntu
altera, qua, det Virtutem operandi nam talor Sine in liqui Ormn Maevi ipsum Xigento produeitur ab igne in aqua, et Si pr0duetu nitorum ea lorem in manum aquam tangentem producit similit0r al- hodo eonfertur Subjoeto, et habet vim di Sgregandi visum absque aliqua forma praevia igitur quando confertur alicui priueipium agendi si Dei naturaliter, non pu est, quod ipSi eonferatur aliqua forma praevia quae talo prineipium Xigat. Adde quod etiam Si forma, ut est prin cipium perandi, praeeXigeret alteram, per quam natura con Stitueretu prius in ratione bSoluti, quam in ratione prinei pii metivi. Non indΘ sequeretur, quod utraque forma deberet distingui realiter nam in probabiliori sententia intellectus et Volunta non di Stinguuntur aen liter in N anima, us, est earum neuitatum irinei pium t undi subindequo liget iliaritas gratiam ' Sanctificantem iri eXigeret, tamquam undicem et Ontem qua pri manni et, non QSSet conSequen quod ab ea distingueretur realiter, leui proprietateS, quae ab OSSetit in fluunt, eamque prae Supponunt, ab illa realiter non distinguuntur. OB a1C1Ε 2. Charitus Supponit in anima gratinua habitualem ergo a staliter ab illa distinguitur. Probatur antecedens de ration virtuti in ommuni est disponere Sullae elum ad Operandum convenienter ad
naturRm prodeXiStontein . iam Virtu dat poSSe bene operari hoc POSSO Xeroere Operationem naturae OnVenientem et proportionatam
unde Aristoteles T. Phys. eap. 3. Miritis est Hispositio ,erfecti H opi inum. Et subdit Perfectum autem dico, quoia est Hispositum secum reum suam uatur imo sed charitas est Virtus sup0rnaturalis subind
quo Supponit maturam in isse Supernaturali perseeto lori aliquam aliam formam distinetam ah at illa ornax non est mi in quam grati Saneti fienti Gorgo me praeSupponitur nil lini irato m. - egoritate Celens, et nil jus probationem mi eo ossin univ0rsalit alsam