장음표시 사용
241쪽
mrii, ut ei non resistat; nam si n0 pro innata nostra liberiate Deo v aut respondemus, et sequimur, potius nos Douin nobiseum e peretur trahimus quam ipse nos trahat. - sino con- Sequentiam et ad antecedem dico. Deu in nos trahor ad bon et utariter perandum Sua gratia pro eniente, in qua nemo Dotest Salutariter perni ultra quod auxilium pri seniens, aliud eoos pati Meonceditur quod n0n praevenit neque rius peratur quam volunta Aeon Sentiat numquam tamen voluntas ita d0to nitia auxilium eo0p0
cultate rei Parisi se impetit distens: Audiamus iunc Au ustin tim Ῥbuta totam retustatem nobis ad orsum Pro more suo ori,ninen-
242쪽
23 DE GRATIM MEDICINALI. sanitatis, o hoc maxime apite colligendum est, quod haec hominem
sua voluiitati ne honorum operum liberum artificem inebat, illa veroneressario ad bonuin pu impellat. - Nego con Sequentiam : nam Xo quod Dous dieatur in nobis perari velle et bonam volunt Mem 1 fleere, non equitur, O ideire neeeSSitari per gratiam essee tristem ad Operandum; . alias idem amrm indum esset se Angelis et Adamo innocente; nam ipsemet S. AuguStinus larissime docet ipsi Adamo et Ino olis datam uisse gratiam quae in eis me ret Velle et bonam Volumnio operaretur, ut Videre S lib. 12. De Civitate Dei, cap. 9. hi postqvni quaesiViSSet AH sancti In ii quem habent recitorem noturo , eumdem habeant bono noluntur is auctorem iritum ametum in eis charitate uist usa, prop0nit dua opinioneS, quarum altera Ἀ-
bonam nonnisi a Deo potuisse eoncedi Porro inquit quia facts libona Voluntas Angelorum , utrum cum ipsis facim est, an sine illa
fuerunt rius seu cum ipsis non ubium, quo lesbim facto sit a quo es ipsi, si nulque ut facti sunt, ei a quo es ti sunt rem m istieti sunt. adhinserunt eoque sunt isti boni am illorum malorui societate His reti, quod hi in eadem voluntura sua mori seruus, illi ab ea deficiendo mutati suus, sic scilicet coluritate. . . et istum sura iecerat nisi ille, qui eos cum bona voluntate. idest, cum amore usis, quo illi adha rent, creavit, simul in eis condens es uram, et Jarferiscyratiam Quibus verbis non de haritate habituali, sed de 'olitione
hona et aetnali hari tuto Sermonem esse perspicuum 'it X ISputationis Seopo se conteXtu postquam enim de mala Voluntate Seu more perverso disseruit, docuitque nullam illius esse essi lentem enusain. Sed potius desicientem hae quaestione ad alteram similem quin' homi voluntatis ausam poetat, ita procedit Si uixerimus uitam esse et 1icisentem causam fiam Oluntati. bona caveniatim 'st 'e esuritas bona bonorum In lorum non facta, sed Deo cocetern esse credatur. Clarum est igitur utrobique disputari de Voluntnti Retu, Seu malo eul ono. - viden est ergo ad primam volitionem Jonam liciendam Angelos aeeopi SSe adjutorium gratiae illi persimile quod in nobi operatur ipsum velle. Quid enim de medietnalis gratis emeaei ad 1Π-eiendam Onam Voluntatem SSerit sanetus Augustinus oeis in Ve-etione seriptiS, quod de Sto Angelorum adjutorio pariter non stirmet. quippe tam pSi quali in nobi Deum bonam voluntatem et 19Sum velle meero perSpieue oeet. - Porro quod de Angeli S. AuguStinus oeuit, idipsum de homine primo innoeente intuendum SSe de- Dius ineuleat, nempe eum bona voluntate netuali fuisse conditum Iuelaro aperi, lib. 14. De Civit. Dei, cap. 11. Deus, inquit, Me ut
scriptum est, hominem regium, ac per hoc voluntatis non mrectus esset bonam non habens volunt item bouo Oftur volunt isoseus
os Dei eum ea quippe anetu est homo. Et AEap. i. Cur non er- mitteret ut ab illa Primus homo qui rectus, idest, cum ou volunt ste
reotus fuerat, tentaretur Et lib. De Corrept et restia: δυχ deri homini Deus bonam coluistatem, in eo quippe illum fecero
fecera rectum. - Plura non proferam Sancti Augustini testimonia, in eamdem veritatein insinuandam, quippe inmeienter irrefata dem On-
243쪽
DE GRATIM MEDICINALI. 231strant, adjutorium gratis quod Angelis et Adam Deus contulit ad
primum amori actum, ea prorsu omnia habuisse e quibus mediet nati gratia Vim illam neceS8itati inferendae haeretiei praetendunt per
latus est. Subindeque merito negamus cons quentia n, quippo nihil in loci in buectione laudatis contendit S. Augustinus quam quod Dous prae emat voluntato nostram gratia exeitante, et eum a concurrat per cooperantem gratiam ad bonam voluntat0m ornantidam tbonum Velio X reundum. DC0 2. Calvinus ii, num . . Saneti ae justi quique nune Deum Suppliciter exorant, ut eorum votivitat s in bonum opus a pi e piorum observantiam inelinoi subindoqu ut os emenditor ad bonum determinet Sed idipsum non pus hab0bat deproe ara indamus inno'
instato erat elle binum igitur gratia medicinalis a gratia sanitatiS differt, quod illa necessario haec libero in bonum indueobat Respondeo 1. mando minorem, siquidem Golasius summus Pontifex in dietis adversus Pelagianos, quae habentur tonio 2. Conei disertu pronuntiat etiam primos arentos divinam gratiam obuisso sexorare um Munissem in bonum ut 0eturet et firmaret. Si
transam De urat tam in vacuum re thientes, non orando. quod reti
S uias. Quibu Sane nihil planius ae larius diei potuit ad probandum orationsem fuisse Adamomoeossariam, ut gratiae firmitatom ae porRe
texere. Hi etiam, lib. 14. De Civit. Dei, cap. 27. Cur Deus nouit
244쪽
complaeentur hominum Voluntati, ill et morali, non autem phySieo. ad bonii in fleetere et determinare. OBJ1CIT . at Uinu ib. cap. . num. 12. 13. 11. Sanetus Augustinus oeet gratiam perseverantis Adamo OneeSSam in Oe a perSeverandi auxilio dato ipsius posteris diseroparo, quod illi dumtaxat poteStntem, hi Vero etiam Voluntatem tribuat ergo reVera gratia medidinalis a gratia auitatis diserepat, quod illa neeeSSitatem in1erat, haec Vero non ita. Probant antecedens Hu Seetatore ex variis ipsius Sanet Doetoris teXtibus, maXimo Vero e lib. De Correptione e Grasia, cap. 11. ubi eum de Adamo sepius diXiSSet, quod haberet adjutorium, Sine quo non poterat ei SeVerare Si Vellet, utriuSque partis optione
in Hiis urbitrio olloenta, tandem adjieit Sed quia noluit permanere, profecto ejus culpa est, cujus meritum fuisset, si permanere voluisset: sicut fecerunt Moeli sancti, qui aderitibus aliis per liberum arbitrium, per Hem liberum arbitrium steterunt ipsi et lib. De bono perseverantiae, cap. i. idipSum aperte tradit: est hoc, inquit, videliget non di Seedere a Deo, Seu permanere eum Deo omnino in viribus liberi arbitrii, quales Hunc sunt fuerat in homine antequum caderet. Et in Enchiridio ad Laurontium 104. disputans de diVin Voluntate,
et asserens omnino fieri quodcumque ipS vellet eum Objiceret eurergo primum hominem, quern bonum et reetum inStituerat, non eustodierit in ea Salute, in qua creatu fuerat: te1nque, eur non eum
nil meliorem immortalitatis patitudinem transtulerit, ad quam eum condidisse et transferre velle Videbatur mirumque ab Adam voluntate pependiSSe reSpondet ieen : Quapropter etiamsi primum hominem Deus in es salute, in quia conditus fuerat, custodire voluisset, eumque J 0rtuti tempore os senitos silios sine interpositione mortisod meliora Derducere, ubi jam Non solum peccatum Ou Omittere, feci Nec coluri testem posse hesbere peccandi si si permanendum sine peccato sicut factus erat, perpetuam voluntatem habituru)n esse proescissetοῦ quis vero eum si usurum liter arbitrio, hoc est peccaturum esse Proes iv it, ad hoc potius ro aratri voluntatem suam, ut pene Psa
faceret etiam de maleficiente. Cujus dicti rationem reddit, qui tune,
et velle et nolle, et Severare et non perSeVerare propter maximum
Status illiu libertatem, relictum orat in libero Voluntatis arbitrio : Sic enim, inquit, cap. 106. oportebat se ius hominem sieri, ut et bene velle P set, et male nunc vero, ut Stati in addit, Noluntas ut servitute peccesti etinetur, quia fit ut bene Delle non possit Sed Voluntas per Christi gratiam debeat liberari, et prpeparari. - ego Consequentiam, et da fecedens dico, Angelorum perseVorantiam utSSe Speciale donum Dei, Sicut et nune St anetorum hominum, ut diserte et larissime trudit Sanctu Fulgentius, lib. 2. ad Trasimundum, eap. . ubi de Angelis Sie loquitur : Cum ero qua uiam pars ejus naturae AH9eliciae e coelesti
beatitudinis culmine in imam perBetuam que emitur evolut miseriam beato Petro reicente quia Deus noelis peccauimus non Depercit, Sed carceribus calfinis inferni tradidi in judicio puniendos eservari profecto coon citur uviformi uuetos Uprimi Potuisse ruiniae consortio, nisi quos velle a costi oravitatis uirtus illa re inderet, qua Sola m/turaliter mutari rem acciri non Dosset ipsia situr etiam hominirmarcludo fuit uecessari a Vola non alio stantem Quoelum a ruinti
245쪽
DE GRATIA MEDICINALI. 233Motuli custod re uiri ines Noe opsum hominem post ruinam potuit
reparare. Uni est is utroque orati operata, is hoc, s rueret, in illone caderet in illo ue u eraretur, in isto ut sanaretur ab hoc infirmitatem epulit, illum instrinuri non sinit. - Hae autem quae Opiose quidem a S. Fulginti Augustinianae Gethius acerrimo desen- Sore et clariSSimo interprete fusius explicata Sunt, mea te ab eodem Saucto Augustino traduntur lib. 12. De Civitate Dei, cap. 9 ubi Mi Angelis '0ni mali disputans, maec habet: Istis mala voluntate cudentibus, illi amplius re uti, ad om beatitudinis psenitudinem unde se usquam casuros certissimi fierent, pervenerunt. Ubi per voeabula amplius adjuti haud dubie intelligit poetale auxilium Angelis bonis ad terseverandum conceSSum. Quod utique usius a clarius tradit concion 2 in Sal. 32. ubi doeot Angelieam naturam, quam cretorum nomine deSignat, diVina gratia indiguisse, quae perSeVerantiam atque firmitatem illi 0nlari et Coeli, inquit, ubi nulla est miseria, numquidum non udi ut miseria, non in diuendi Dominos omnia inuisens
Doniaus, et misera, et felici siue illo miseri sublevantur. sine illo feci non mitur ue forte re coelis lucere res, cum audis misericordia Domini plena est terra : audi quia Domino et caeli inuisent Verbo Domin eoeli Solidati sunt: Nam non a se sibi solii men-Lum fuerunt ue ipsi creeti firmitatem sibi proseriam iro Literunt. orbo Domini caeli firmati sunt, et Spiritu oris ejus omni VirtuS eorum, non habueruns aliquid e se, et tamquam supplementum a Domino
pero Derunt Spiritu enim Ori ejuS, Hori pars, Sed omni Virtu eorum. Idem postmodum docet de arietis Apostolis, ut nemini iij dubium, Hon Solum aneto et justo homine in Statu naturi lapSae, Sed etiam hOIninem innocentem, necnon et Angelo divina egere gratia ud per-SeVerandum. - Quam utique doctrinam aetarisSi me tradit et propugnat S. Bernardus, lib. De libero arbitrio, ubi toeot Angelis datam
1uISSe a Deo perseverantiam, io Adam : Superioribus, inquit spiratibus datum est sine electio et miseria perduriare, etc. Aiace autem ab89ue m quidem esse, eu OH etiam permanere. Et Sermone 22. in
Carit. Qtia erexit, inquit, hominem lapsum, uecti stanti Insteio ne laberetur s/c illuni e ces fisit ite eruens, sicut hunc a captivitate re tenuens et hac rati ue fuit eque utique redemptio, sescens illum, et ser aris stum /que ero sancti Angelis Dominum Christum fuisse redemseriouem, sicut justitiam, sicut sapientiam, istis auctificationem Hinc concludit Sic ero omne quod erat Anuelis factus est, et nobis ress sopientio, justitia, sancti alio, redemptio. Quibus verbis duo
aperti SSi in docet 'rimum quidem Deum Angelis dedi SSo non solum ut possent non labi, Sed ne labe ivntur securicium Vero, eodem modo An lorum redemptionein OSSe, quomodo St eorum anetificatio: adenutem dubio proeul speetale Dei beneficium est igitur et illa. Exit itaque con Stat, et apertissime equitur primo, An elis et homini innocenti ut e noeeSSarium poeiale Dei adjutorium ad perseverandum secundo, gratiam illam, qua adjuvante angeli steterunt per-SeVerandi OeeSSi talem non attuliSS : Subindeque turpiter halluet natur CalVinuS, et cum eo uiues illiu SeetatoreS, eum gratiam mediet italem ideire neeessitatem imponere contendunt, quod per illam Deus quos Vult certo erigat, et a lapsu detendat: Oe enim utrique gratiae, min
246쪽
234 DE GRATIM MEDICINALI.dicinali et Sanitatis, ommune'St, ut per eam Deia quo Vult erigat,
INATANT: Sanctus Augustinus, lib. De Correptio He et Gratia, verbiSSupra in primo Paragrapho laudatis, gratiam medietnalom appellat adjutorium quo gratiam Ver Sanitati adjutorium sine quo. Quibi signissent homin0m innooontem tabuisse quidem gratiam, qua pro libito uti posset ad honum 1aciendum, et in eo perSΘUerandum : SeduS autem Hii posteri, quibus onfertur adjutorium, quo determinantii rad volendum, et perseverandum : Sed inquiunt adjutorium siue quo liborum Sinohat hominem adjutorium autem quo eum neeeSSitnt adngendum : ergo gratia me diei nati in hoo a gratia sanitatis dissori, quod illa noeessario hae libere hominem meiat Ot OVent. - Probant majorem anetu Augustinus h. eap. 12. utriusquct auxilii naturo lapSae et Sam eoneosSi distinetion in explienti S ait Primo itaque homini, qui in eo bono, quo factus fuerat rectus, acceperat posse non Pecc&r , D se Ora mori, osse ipsum bonum Nou deserere, Hatum est ad tu orium perse orant Me risu quo sieret ut Persei graret, sed in quo liberum arbitrium erseverare non posset. Nunc vero Saucti in re um Dei, per resticim Dei Proedestinatis, non tantum me si utorium perseverantio diatur seu cile, ut eis perseverantia ipsa Honetur e nou solum it sine isto dono perseveriarates esse non ossint verum etiam ut ei Onum Honnisi perseverantes sint. - Probat mira orem CalVinuS, lib. 6. De libero iarbitrio, ei rea nem, nempe quod in Oe gratia medicinalis a gratia Sanitatis diserepat, quod illa hominem necessario ad honum determinet hae vero Sus libertatis Ompotem et in utramque parto In fleXibilem selinquat: hoe enim elarissimo indieare Videtur
S. Augustinus ire finem ejusdem capitis 12. ubi ait Subventum est eo insirinitati Doluntatis humanoe, ut inines Lyra fici indeclinabili ero insupercibiliter aueretur et Me quamvis inserina non desiceret, equos iversitate liqua inceretur ita es sum est, ut Dolunt is hominis in- Calida et imbecilles in bono adhuc pars Perseverare per volunt item Dei cum et coluntas primi hominis fortis et sanes in bono an ii εὶ N pers Ners ρrit hctbens Mirtutem liberi arbitrii, quam is ni ii de futuro juvicio Dei sine uo non posset perseMerare si 'ρllρt HOH Gm Hloti quo in illo Deus operaretur ut Dellet fortissimum quippe uim sit. setque permisit facere quod vellet in si mos serva rit, ut ipso OH autei λ i fissime Nollent. Igitur gratin modi einalis hominem necessario impellitis opus bonum. - Responcte primo, duobu modi Sumi OSSO . utorium quo aliqui. sit, nimirum vel pro ausa meiente, et Ormnli Sanctu nuto Augustinus hie usurpat auxilium uo tantum in Sensu formali agit enim hi tantum do grati neceSSaria ad por-SQVerandum ain primo homini innoeenti, quam Hia posteris Proe Stinati S ut mani 10ste patet ex initio cap. 10. quod si hahet Illuce oritur alia quo stio non sane contemnenda. . . inceri ur H ob Ν,
quantum ait hoc onum Dei, quod est in bono pers erare us siuem, qui tu ipso primo Immine sentio nus. Vidos quoestionem tribuSCRPilibu tractandam, cujus Oeensione distinguit auXilium quod ostiirimo homini datum nil perseverandum, quodquo appellat auXilium siue quo non poterat ei SeVorare, ab auxilio quod jam datur lio minibus dapsis antestino toneupiscentiae stilo laborantibus in ton bri μ
247쪽
ignorantiae, quod dieit 8Se moju et fortiuS, et non tantum nuXilium sine quo siri persei erame, inquit seu au illi isti uis perseversentes sint ne aliud omnino traetat in praedicti eapitibus. Hi ne fit quod hoc auxilium quo dient tantum Spectare ad praedestinatos de ipsis namque dumia Xat egerat ap. 9. Unde hae diSputatione finita, sput tecimum tertium si ineipit: Haec de his loquor qui pro destinati suntiu eouum Dei. .. his, qui cum annuntiasset et locum esset, multiplietiti sunt super numerum ipsi autem Vocati reici possunt, non autem electi, quia Ou se uuctum Proj situm vocati quibus aperto Signisi ea non praedestinato exeludi ab auxilio, de quo gerat in tribus prioribus capitibus Falsum est igitur . Augustinum per auxilium
quo, quodlibet auxilium Adae posteris OneeSSum Omprehendi S SQ. Sed dumtaxat illud quo homo formaliter fit perseveran S. quemadmodum
per beatitudinem orna aliter rit beatus Heatitudo enim inquit cap. 12 Supra, Quam OH habet homo, cum stata fuerit, continuo fit beatus ad utorium est Him non solum sine quo su sit uerum ti quo sit Propter quod datur. Quapro ter hoc adjutorii , et quo si est, of Dὶρ quo non sit quies et si reata fuerit homini beatitudo, continuo sit beatus, o si clam uinquam fuerit, numquam erit. Negari non potest . Augustinum hi ad utorium quo illud appellare non quo emetenter, Sed
quo ormaliter aliquid fit nam in beatitudo non eato facit. - ClariSSim Vero mentem Suam Xponit eum definitionem se ut ii quotam perspicui Verbis, et exemplo tam illuStri Xplicatam ad propositam de adjutori perSeVerantiae quae Stionem Recommodat nequctonim illud meienti ausae quae in nobi perSeVerantiam Operatur. Sed ipsi potius perseVerantiae, qua Ormaliter perSQVerante SumVS appli-
eat, dum ni eodem e. 12. Pririno iisque homini restum adjutorium er- se emantis , Ou Quo fieret ut Perseverare . sed sine quo er merum Grbitrium persei erare ori Posset Nuito ero auctis in regnum Dei at iram Dei res destis estis, non tantum Gle a Gutorium ei se antia re itur, seu tale ut eis perse erantia ipsa ouetur, Hori solum ut sine isto ono perse erante esse non possint, verum etiam ut erhoc donum nonnisi e severaretes sint. En ad utorium quo re Spsectu
Nolunt inquit ut seribiti Si isti fratres, ita hane perseverantiamsi praedicari, ut non Vel Simpliciter emereri, vel mitti contumae iter possit ubi quid dicant parum diligenter attendunt. D illa enimo perSQVs rantia loquimur, qua perseVexatur usque in finem, quae eum si si data est, perseveratum est usque in finem Rutem non est perSQVoratum usque in finem, non est dat n. quod et jam SuporiuS satis egimus. Non ita suo dicant homines, perSeVerantiam euiquam si datam osse usque in finem, nisi eum ipse venerit finis ei perseve rasse, eui data est, repertus fuerit in finem. Dieimu suippe astum si que in novimus e tum SiV Sit, Sive non sit in eadem astitate man- Suru : O si quid aliud divitii muneris hab0at imo teneri rei mitti pol St. dicimus eum hab0 quamdiu inque lab0t, set si misdrit
248쪽
stielmus habuisse Perseverantiam Vero usque in inem, quoniam non hab0 quisquam uisi qui perse ex erit usque in inem, multi pos-
sunt eniti habere, uultu amittere neque enim metuendum St, Deo orto eum Perseveraverit tona umue in linem. liqua in eo mala si volunta Oriatur ne perseveret uSquo in finem. Hoe ergo Dei donum Suppliciter emereri potest, Sed eum datum uerit amitti contumacitero non potest eum enim Pol SeVel RVerit quiSquo Sque in finein, neque hoe donum poteSt mittere, neque alia quae poterret ante finem si quomodo enim poteSt amitti per quod fit ut non mittatur etiamo quod posso amitti Hae S. AuguStinus. His verbis elarissime docet 1. S. Doctor, donum illud perSΡverantiae, quod libro De Correptione e Gratia, eap. 11 et 2 deSeripSerat, SSol pSam ei Severantiam, qua formaliter PerSeVoratur usque in finem: atque adeo aperte Significat adjutorium quo, cuju ad hanc quaeStiOnem illustrandam meminit, illud esse quo formaliter fit id propter quod datur, quemadmodum beatitudo, quam in Xemplum addueit, os id quo formaliter beati effieimur. Nec refert, quod utatur Oee illa sit non nim hi Significat eausam effieientem, Sed dumtaxat
1ormalem; nam eodem modo hane Oeem Surpat in SenSi formali.
in Psal. 14i eum ait Calidus calore calescit, frigidus , ore ristescit, Dei sit Delo ita te quid calidius ipso calore, quo calet quidquid sit ca
lidum quiu , id ius ins friuore, quo friuescit quidquid si ictum sus
quid ero velocius ipsa velocitate, quia velo sit quidquid velociter eurrit'
Quibus verbis oeem sit non effetentem, Sed ormalem nuSam Signis ea re nemini dubium esse potest. Docet 2. Nullam in ea perso erantia necesSitatem anteced 'ntem, Sed tantum eonSequent m reperiri; quia asserit tune tantum amitti illam contum Reiter non OSSe, eum perSO-Veratum est usque in finem ergo non arbitratur donum illud ejusmodi adjutorii comparari, quibu humana libertas eluetari non possit: alias nim etiam dum hie ViVimuS, contumaciter amitti non poSSet: Siquidom illa adjutoria, ut antecedentem ei Seri erandi neeeSSitatem, ita quoque impOSSibilitatem non perseverandi indueerent. HabemuSigitur e S. Augustini monte, adjutorium quo tuli rem nteeedentem Sed tantum eonSequentem neeeSSitatem in 'OlVere, quod ut plenius pateat, reSponcte P. Quod etiamSi adjutorium quo Sumatur in Sensu 1 scienti, nullam nee0SSitatem antee edentem inferre potest quippe haeratione auxilium illud loeum habebat in natura integra, quam ser tiei nobiseum admittunt uisse liberrimam, et inni antecedenti nec Ssitatis X portem nam i adjutorium quo Sumntur pro gratia, quae
ipSum Velle certo et ellieaeiter operatur, negari non potest illud Adamo et Angelis OneeSSum fuiSSe, ut Deum in ipso erentioni nrtieulo diligorent Siquidem S. Augustinus de prim ill Angelorum amore, Seu de volitione bona, quam in ipsa reati0ne Susceperunt, ita inuitur lib. 12. De Ciniscite Dei, cap. 9. Et istam quis fecerat, nisi ille, quio ου cum bona coluntate, idest cum amore casto, quo illi adhinrent, creo a Quin etiam do det eos ejusmodi bonam voluntate in nonnisi operant adjutorio Creatori habere potuisse. Atque inde eone ludit de
Angelis perinde ne se nobis diei posse, quod haritas Dei dissus sit in eis per Spiritum Sanetum, qui datus est eis. - Quin de Angelis
sanetis ibi doeet idem de primi homino sonti nilum isso profitetur
249쪽
lib. 14 eap. 11. his verbis: Dona coluntas opus es Dei, e - ω quippe ab eo sectus est homo. Et De Correptione et Gratia, . 11. Tuo eryo. inquit. Jedera homini Deus coluntatem in illa quipse eum fecerat qui fecerat rectum. X hi itaque patet haereticos turpiter hal lucinari et toto Stio ab Augustini principiis aborrare dum asserunt adjutori uin quo Sive thea non fuisse Ollatum Angelis set primis Pa ivntibus in statu innocentiae et quod Augustinus docet de Dolauxilio Adam eone eSSO ad perseVerandum quod utique non fuit 1- feaX. sed tantum utileienS. ut lugendus et inteli eventus nimium demonstrat ad omnia gratiae auXilia ipsi eone Sa volunt Xtendi. Vnde his ita praemissi S ad argumentationem in forma deespondeo prin , dis inguendo auXilium quo non fuit concessum Adamo
innouenti, Si SumatUr Ormaliter. Seu pro nuSR Ormali concedo: Si e ni in non habuit illud auxilium quo Seu donum perSQVerantiae quo Proe destinati ormaliter in finem usque perSPVerant: si Sumatur mei uter Us Pro RUS Operante et es etia, nego: si enim damus habuit auxilium mea ad formandam bonam Voluntatem et produ-Condum morem QRStum eum quo reatus est Minorem Similit0 distinguo nuXilium qu neeessitatem inter uem, set quae libertatem perimat nego: si equererem, quae hominem sui ipsius arbitrum et compotem relinquat eone edo. Non Si igitur eur tantopere haereti
ex hae . Augustini uctoritate et doctrina patroeinium sit, affulgere
jaetitent pro astruenda gratiae medicinalis Summa nee QSSitante Virtute.e qua a rati Sanitatis en Seatur diserepare quippe longe aliud per auxilium me quo, et UXilium quo, quam luereti ei comminiSeuntur.
iniqllexit S. Augustinus subindeque frustra Sui erroris se hujus dupliet nuxilii distinetione tutelam Surpant. ETES quare . Augustinus hujus duplicis adjutorii sine quo, et
uno dumtaXat Deo, et Solum post debellatam Pelao ii haeresim memin 'rit Enimvero in diuturno eum Pelagiani eo ille tu numquam ad eos debelland0 hane distinetionem adhibuit. - Responcteo, OCidei reo actum, quod ei eum Pelagiani bellum non esset de nece sitate ratiue ad perseVerandum. Sed de auxilio absolui nee QSSarioni qui libet pus bonum meritorium exercendum quod utique ne-ς aut Pelagiani admittentes dumtaxat adjutorium possibilitatis una
cum exteris injutoriis X ternis de quibus su pe meminimus: Olebant autem aliquod auxilium absoluto deSiderari e parte voluntati Rad bonum absolute adiendum. Sed tantum ad ad ilius illud Xercendum, quod utique peSSimum dogma a Pelagio invectum ne ri- me oppugnaVit S. Augustinus, demonstran adjutorium absoluti e Sarium e parte Voluntati S. Sine quo nullum bonum pusue velle poss0t. - bi autem explieandum habuit donum pei severantis in lib. De opus fuit ipsi distinguere auXilium iri quo ab UXilio quo aliquid sit ut nem po io'niticaret diserimen inter gratiam Adam eone esSam ad 30rSΡVernndum cum qua non e e r.erit, et eam quiae eone itur Sanetis ne PriP- nati in Statu naturae lapsae illius enim doetrino in lib. De t e et rcitia, inde Summa si ut demonstro qualiter mufanetis agat ii rea eorum perseverantiam stabiliendam. m
250쪽
demonstrat ad Dei dona pertiuere perseverantiam Sanetorum: SiVeotiosam illam qua init homo vitam i tam antequam e bono mutetur in malum: Sive actuoSRm alteram et uali gratiae auXiliis. Voluntati ut perseVeret delectabilem, perpetuitatem et inSeparabilem ortitudinem tribuentibu comparatam tum eap. 10. regit de don perSeVerantis prim homini OneeSSo demonStratque ipsum habere quidem potuiSSe perS0Verantiam, Si VoluiSSet, quia ad perseverandum Sum eientes vire habebat eum enim Hu Volunta eSSet Sana ei puS non erat seleSti deleetatione, qua Deus in nobi cum pSa perSeVerandi voluntate aetiVam illam perSeverantiam estidit Sed eum potuiSSecum adjutorio quod in pS ereatione neeeperat ita ibi pers erantiam eo inparare, ut hae libertati potiuS, quam divinae gratiae videretur tribuenda ut uSe Xplicat cap. 11. OStque eap. 12. adjutorium perseverantis Adam eoneeSSum comparat cum pSa perSeVerantia, quae modo Saneti OmnibuS, SiVe per i in proViSam mortem, Si per gratiam voluntatis quae 9Sum Velle in ei emeit, tribuitur. Itaque ut rem plane definiat duo adjutoriorum genera distinguit alterum in quo aliquod non iit, et alterum quo aliquid fit. Tum doeo Adamum aeee-pis, tantum adjutorium in quo non quia non PSam perSQVerRΠ-tiam, sed id dumtaXat Sine quo perSeVerare Non poterat, Reeepit; Sanetos vero in hoc Statu Becipere adjutorium quo perSeVerant, quia ipsa perseverantia illis donatur SiVe eum inopina morte, dum justi Sunt opprimuntur SiV eum ad extremum usque Spiritum motionem
Voluntati accipiunt, quae ipSum Velle in illi operatur tandem ubi probavit Adamum non indiguisse Otione Voluntati ad perSeVerandum activo ita eoueludit Ut erus non acciperet hoc donum Dei, idest, in bono e rae erantiam primus homo, Sed ei et Ure et non per Sei e- rare in ejus relinqueretur arbitrio, tales ires cybebes ejus voluntas, quoesine Milo uera instituta peccato, et nihil eae seipsa concupiscentialiter resistebat, ut digne tantin bonitati et bene vivendi faetitisti perseverandi is eretur arbitrium. II. In statu naturo infestro non sus te est ad prim in Doluntatem ornes in uaeilitim habitus te cum illustratione intellectus sed print ea opus erat auxilio quo moveretur oluntas ad eliciendum illum actum senioris casti, per quem homines adhoererent Deo. Probat hane Veritatem luculenter . Augustiuus a simili de S. An -goli cap. b. ubi uterenS, H S. Ingeti, quem habent Crecitor Ω-
. D eodem borire voluntaris auctor per Spiritum saHothon in eis hariteste diffusa proponit duas opinione quarum altera
ADgelo amore QRSt numquam amisSe altera Sine eo aliquamdiu HXtitisse defendit tum e utraque certum osse demonstrnt Oluntatem illam bonam non nisi a Deo potuisse concedi. Nam primo pertractat Spriorem Sententiam RSSOrentem Angelum more casto numquam CR
ruisse, Mi Porro qum acre est Voluntas bona Angolorum S. utrum . an sine illa fuerant prius sed si cum ipsis, non dubium est, quod ab illo fac o sit, a quo et 1γsi simulque ut facti sunt, i a quo facti sunt amore cum quo facti sunt ad metunt, eoque isti boni ci illorum, malorum societate discreti, quod hi in eadem