장음표시 사용
261쪽
ipsum quouicim misericordio jus prinveniet in , et ipse est cui deliter ceraciterque cantatur: Quonicim se ceneuisti eum in benedictionibus util-cedinis. Quibus verbis Significat gratiam praevenientem am appellari.
quae voluntatem humanam ad quodlibet pus bonum 1aetendum praevenit et excitat. - Sumitur et Inm gratia praeveniens et SubSequetis respueti ad seipsam, ita ut gratia praeveniens Sit primu gratia qua ad bonum Xeitamur: SubSequela Vero quaelibet gratia, quae primam illam Sequitur. Si utramque gratiam Sumpsit S. AugustinuS, lib. De natura et oratis, cap. 31. Vel 2 si MiSericordia ejuS, inquit, praevenit nos praeo venit autΡm ut anemur quia hae SubSequitur, ut etiam anati Vi - temur praevenit ut Vocemur, Subsequitur ut glorifie'mur praevenito ut pie Vivamu S. SubSequitur ut eum illo 'mper Vivamus D. Hi ne noti-
nulli colligunt quinque esse effectus gratiae: Primias est ut anima, anetur ni infirmitate Secundus ut bonuin velit Tertius ut bonuinquod Iuli meae iter operetur Quartus ut in bono perseveret Quintus ut eliciter ad gloriam aeternam perveniat Hin: Sanctu HernarduS,
lib. De uigendo Deo, ipsum alloquens, dieit Hos valde mirum quo luem te quin ere valet, uisi qui se ius inreuerit. is situr inveniri ui ceraris, ques i ut iri veniaris note enim quoeri et inveniri, sed non
PETES: Utrum gratia habitualis, an aetualis hie dividatur Responcteo, hane diVi Sionem X tendi posse ad gratia in habitualem,
quantum gratis habitualis uniu ejusdemque Vari Sunt esse eius nimirum reddere liominem gratum Deo, et onstituere illum potet toma stetus meritorios eliciendos ita ut praeveniens dieatur in quantuin hominem gratum De eonStituit et Subsequens in quantum dat illi virtut m ad meritori operandum Tertio, respecti V ad moriam, gratia habitualis, quo est in via, diei potest priPVeniens, et gratia habitualis quae manet in atria, PoteS SubSequen appellari. Proprie tamen hiettia ne tuali dividitur, propter ratione in Superiori Paragrapho assi-
PETE 2. Aia illa divisio sit adsequata RESpondeo priino, Si gratia praevenien se SuhSequens considerentur reSpective ad SolpSas, divisionem Supra dietam adsequatam esse quia quaelibet aetualis gratia, vel Si illa prima gratia. un Deus animam illurnina t. pieque inlidit vel est gratia, quae istam gratiam OnSequitur Demondeo icundo, quod Si pectetur gratia tum Pro euimS, tum SubsequenS, prout utraque distinguitur a gratia comitante Oluntatem, divisi gratis in se evenientem et Subsequentem non est insequata uam pro 'ter illa admittenda est etiam gratia e0ncomitans, quae voluntatem jam divina gratia proeVeritam ad that, ut Pu impioni.
III. DE DIVISIONE RAII E IN EXCITANTEM ET ADJUVANTEM.
Divisio se fundamentum habet in Seriptura saera Sic Moe ost ad ostium, et pulso, si quis audieri vocem mesem, ueri mihi
262쪽
25n DE GRATI, EXCITANTU ET ADJUVANTE. uni in introbo si illum, et meri ob cum illo, et ipse mecum Ephes. 2. Suro dormis, et eaeu me a mortuis, et illumini it te Christus. Et Psal. 18 unu me, et clivus ero. In Concilio Tridentino Sess. 6.
cap. b. Ut tui Per peccata a Deo αΓ si rarit, Per sus eoifantem atque a Guniantem res iam si conisertenduri se imoriantur. Idem habΡ e. 6. Itqm in orationibus Eeele Siae actiones nostra quo sumus, Domine, asi i- arido proe serii, et adjut arido prosequere. Hnne gratis divisionem imiliter commendat . Augustinus lib. 2. De peccatorum meritis, cap. 18. Quoia ad Deum nos convertinius, inquit, uis ipso excitiante, et ad u-
Cari se sumus. Hi 11. gratia incitans apud S. Augustinum ea est, quae peceatorem Xeitat ut Surgat, Vel ab infidelitate, vel a pede atomortali, ut mutetur de illo in honiam Vel juStum non operantem, ut ad pH honum Sese accingat ad DKari Ver ea eSi quae Voluntatem jam eonvorSam et ad bonum seu paratam adjuVnt ad Volendum, et
faeisendum. Quod lueuienter declarat Sanctus Fulgentius, lib. 2. Deceritate prcedestinationis Proe enit, inquit, misericordia liberum hontinis arbitrium, Hun in nondum bene volente sola operatur exordium bonaro luntatis subsequiturium bene olenti si ministra auxilium, ut beneo erando Pervenias au bono voluti testis affectum. Quapropter in mento S. Augustini, et ejus Discipulorurai, nihil Si discriminis inter gratiam
sexcitantem otii peVenientem, adjuVantem et Sub Sequentem, nisi peneμ diversa meta ita quod eadem gratia, ut prpdVenit Oluntatem, dientur otiam Xeitans ut eamdem adjuVnt ad pHS, etiam adjuVan appel-l tur. Unde S. Augustinu in Sal. 2. Non est propries exsurrexi adi Molunt cite, seu tu i me excitaractum cenisti non misericordio ejus 1, i in Deniet me. Et lib. De libero arbitrio, e 17. in omne gratias simul complectitur, clieonS Ut ervo Delimus, Sine Hobis opera ur cum autem Dylumus, e sic Dolumus ut faciamus, Obiscum cooperatur. Quod etiam
probat ex illo Philip . . Deus est qui operiatur in uobis Delle, et Persicere, pro boves voluntate tia. Q AERE : suis citia exestans etiam clivici possis tu eongruam
FIRMAT AZQUE 1. . di Sp. 1 5 eui nonnulli Reeentiores adstipulantur. Verum reclamant caeteri Theologi eamque Sententiam Catholicis Doetoribus indignani ab Solute pronuneiant. P in , quin Deum erudelem eSSe pro terea ipsum pedentoribus illudentem lenique
iii Seripturis aeris allentem denuntiat. Primam patet quia aperta Videtur erudelita aeterno minari, et inferre erueiatu hi qui On OnVertuntur, in quorum tamen pote- sint non fuit illa OnVersio, utpote qui congrun gratia non habuerint; si quidem per gratia congrua intelligit a ue quas Deus ea in oecnSione, eoque te in Poro largitur, qu Indo OVit hominum ei con-ssensurum Seeu Ver de grRtii incongrui S, quae eadem opportunitato, o homini dispositione non conforuntur igitur illa sentent in in Dei bonitatum et paternam elementiam uesto ne Suaviter omnia dispo-
Se Cunctum etiam ostenditur: quia Variis aerae Seripturo toxtibus eonstat Deum omne voeare ad os nitentiam, velle omn0 homines Snlvos fieri, te quod an prorsus illusorium esset, si Deus non On-
263쪽
DE GRATIAM EXCITANTU ET ADJUVANTE. 2 511erret gratinii congruam, Per quam dumtaXnt homine eonverti poSSent, et Sal Vnri. Tertium uenique patet; nam Seriptura aera Deum introducit ISra litas, et in eorum ei Son omne praeVarieatore alloquentem ii Verbis
Isaiae Quid ultra iactu facere Diri e meae, et non feci Quod enim an illis ollata fuerit grati congrua ne eno Si ollata fuit quomodo
non Sunt OnVerSi, Cum grati congrua Semper Sortiatur esseelum Z ieOllata non fuit, ei te nou feeit Deus vines Suae quidquid debuit, ne justo do illorum perduellione Onquereretur; nnm reponere OS-
sunt quod si dedisset illi gratiam eongruam, Sicut et aliiS, Proeuldubio credidissent, et o nitentiam egissent. His aucte quod gratia
non corastrua non merentur Sortiri gratiae nomen quaenam Si enim illa gratia quae nullum habet effectum, uultum 1a, O rem praebet quaeVesolum ad id conceditur, ut homine magi reo constituat I super repugnat Sta gratia communi Sententiae Patrum, qui arentiam effectu conVorSioni refundunt in stam rRVam Voluntatem pecentori S,
juxta illud sese o. Perditio tuo ex te Israel. Doeent in Super Deum
Sincerissime nobiSeum gere, et Ouinibu offerre gratium, HI POSSI1muS, et deberemus On Verti hocque illustrant eXemplo Solis ex aequo homines illum inutili S. Ita prae Sertim Origene lib. 3. Periar hora cap. 1. Chrysostomus Homilia . in 1 cap. Joannis, Theodoretii qu. 12. in Exodum. - luitur SSerendum Si nullam SSe gratiam incongruam; sed omnem plane rntiam excitantem SSQ congruentiSSim a1n e parte Dei, et ex ejus intentione quin ea ratione OS Oent Semper ut consentima , ut Ocat modo congruentiori, quo potest. Stat nim ad ostium et ut Sat, Omniumque URSi X peetat, et Xplorat ingenia,t m peramentum, moreS, et propenSione S, Ut juXt Varia iiDiu Seujusque nostrum dispoSitione et asseeti OneS, etiam Variam gratiam lar-xiatur, qua, Si Velim IIS, OSSimu in pSum OnVerti. Contingit tamen Plerumque, ut Ontra Omne modo gratiae Oeanti etiam eongruiS-simae moti obdureSent, ut patet in Judn is, quibuseum Christus ominus tamdiu OnVerSatuS St, missu quippe potiSSimum fuerat ad Ove qui perierant domu ISrael; nihilominu 1uerunt rebelle lumini. o Spiritui saneto reStiterunt. OBIICIT AZQIEZ nonnullas S. AuguStini Sententia S, aXime Oro
id quod sanetissimus Doetor habet lib. Ad in lictorium, quae St. . ubi loquens e ratio conorua, si nil In forte illi qui hoc OHO o-otiti ori consentiunt, Dossent alio motio nocrati accomm are volui/tatem fidei et ut illud erum sit, multi Vocati paue electi, ut quamvis multi uno modo Docati sint, tam quia non omnes uno modo affecti sunt illi soli Docationem sequontur, qui ei sponda reperiuntur idonei. Herum est quies multi vocati, pauci sero lecti illi enim electi, qui
com ruenter vocati illi autem qui uora conoruebant, eque contemper ibantiar occisi i HON electi, quies secuti υ vis vocati. Et infra: Quare etsi multos nocet, eorum immera miseretur, qu im 'quomodo eis Dociari aptum est ut sequantur. Et iterum: mus aut eretur, sic eum vocat quom reo scit ei conoruere , ut vocantem re respuest. It S. Oetor. Hae e Sunt i aecipua testimonia quo profert
proferri possunt quod inulo infra ibi dona dieit S. Au stinus
264쪽
si vellet inquit etiam ipsorum misereri, Posse itia vocare, quomOHOillis aptum esset ut et moverentur, et intelligerent, es sequerentur. Et longo in1ra : Hic dicet aliquis Cur eruo non sic si vocatus, fotilet obedire Post multa respondendo subjungit: Quis audeat dicere
Hefuisse Deo mouuyu vocandi, quo etiam sesu ad eam dem mentem opplicaret, Oluutatemque si ungeret, in qua Iacob bustisi citus est Quod si tanta tisque potest esse obstinatio voluntiatis ut contra omnes modos obdurescat meritis it ei si qu eritur etiam utrum de divina Dcens sit ipsa uritia Cum enim Deus deserit, Ou sic Dolaticio, quo--oreo si si lem moveri potest, qui etiam si dicat modum quo ei per suoderetur ut reuere etiam Omnipotenti defuisse Tandem eone ludit, non defuiSSe; attamen ipsum modum denegaSS Esau: quia cui ultmiseretur, e quem ut tradurat neque propterea esse iniquitatem apud Deum. Qui nutem non Videat, inquit, iniquitati argui neminem posse, qui quod ibi debetur Xegerit, ne eum orto qui quod ei do-b0tur donare voluerit Quibus Signifieat non injuste quibusdam don0gari gratiam Ongruam, quia omne Hu indigni Sumu ratione peceat originalis. - Responcteon. S. AuguStinum praefati Verbis quae stionem non tam definire, quam Ventilare quippe nil 'solutorio otnmrinative profert Nespondeo . Illum Valde ObSeure loqui, ne ibidem videtur agere de gratia Oerente interna, de qua Sermonem inStituimus, sed do X terna Viciemus enim, inquit, alios aliter demonstriatis iis lem rebus, De signisi antibus d crederi dum moneri Hine profert miraeula quae post resurreetionem ChriStus atraVit, quibu alii rediderunt, alii non profert et eleati iees quibus diSeipulum infidelem, Vel saltem in fido titubantem ad fidem roduXit quae omnia, ut apparet, non tam ad internam, quam ad Xternam gratiam pertinent. Ite Onue 3. S. Augustinum ibidem videri refundere non congruitatem gratiae potius in obstinationem mentiS, et defeetum Voluntati S, quam in Deum ipsum Multi vo citi, inquit, pausi ρ o electi utique illi qui Do antem risu 9utempseruus, sed credendo secuti unt. Et infra: Non electi, quia non secuti. Et iterum: Noluit erus Esau, et non cucurrit; sed et si noluisset et cucurrisset, Dei adjutorio pervenisset, qui ei etiam Melle, et currere prorstaret vocando, Hisi Ocstione contemptes reserobus fieret. Quibus urbis aperte signifient defeetum OnVei Sionis, et SalutiS, non gratis ineffiesteitati, Sed voluntati rebellioni Sse tribuendum. His addo non esse judicandum de intentione alieujus uetoris exnliqua particula illius doctrinae, Sed Hu men Spectanda est praeeipuo O rellis locis, in quibus difficultatem et qua)Stionem XpreSSe tractat: certum est autem S. Augustinum aliud alibi Sontire maxime lib. 12.
De Civitate Dei estp. . ubi ita loquitur: SV him aliqui equaliterii
feci iii animo et corpore ideant unius corpori pulchTitudinem, quavis r unus eorum ad illicite fruendulii nove itur in colunt ite pudica alter perfeceret, quid putas esse cclusam Deinde profert Varia cauSa S, qua Vnrii OSSent asterre, contra quos tamen coneludit: Quia a iuuc Paret, nisi unum voluisse, alium esuisse t crastitate uesicere Et lib. De Proedestination Sanctorum, Sermonem Reien de Pharaone P Nabue hodonosore, quorum fines diversi fuerunt, ita loquitur: Quantum ti Hatura , smbo homines erant quaretum se conditionem, ambo D se ei aut quantum ad causam, ambo imputum Dei captivum Dei
265쪽
sequentes tum ad pH 'Ham. - tyellis Dei ele-enter admoniti utra ero fecit sine eorum esse Dersos uisi quod unus manum Dei sentiens in recordatione proprice inmin/tiatis ingemuit alter limero contra
misericordus mam bonitatem ustriavit arbitrio Quibus Verbis indieat, Augustinu auXilia utSSe omnino paria ex parto Dei et diversitatem finium harum rerum SSe repetendam e eorumdem libertate.
DE DIVISIONE GRATI E OPERANTIS IN SUFFICIENTEM
QUAMQUAM praesens gratiae distributi graVissima non ita pridem
inter oetores Catholieos divisioni ne disputationi 1omes, et Semin rium uerit nihilominus, quoia rem imperante Venti Christo Domino per Melesiae Praesules, sedata est inde tempeStaS, et facta per uni-Veream Eeelesiam tranquillitas magna ideire, dumtaxat 40. nobis erit adversus ipsius Ceelesiae hoste infensissimo Calvinistas, quorum RnteSignanu praesentem gratis divisionem mon irride, solum acerrime impugnat. Nam lib. 2. Iustit. cap. 3. n. 11. eum dixisset V untatem OStram OVeri a Deo , Non qualiter, inquit, multis sce-culis creditum est, et traditum, ut ostroe postera sit electionis motioni De aut obtemperare, ut res uouare Sed illam estpicaciter sciendo subdit insolentissime Illud eruo toties a Chrysostomo metitum Denu - mor necesse est Quem rahit volentem trahit quo insinuo Dominum
porrecta tantum GHu pectare, an suo auxilio juciari allubesca Igitur adversu hune e Sanum S. Patrum oblocutorem, et Catho ea doctrinae detrectatorem, Obi pugnandum erit in Sequentibus S demonStrandumque Primo, quid Significet iratice superimuris nomen quae V Sit illiu energia : ecuncto, quod illa gratia 11000SSario sit admittenda terim, quod Omnibu indultis conferatur uarto denique quod ipsis etiam parvulis ante adultam aetatem e hae ita migrantibus non denegetur auXilium Sumeiensis Salutem.
1. - uiu sit Gratia Mys eus, quid e hoc nomine si in fur
Ne propter Voci ambiguitatem fiat equi Voentio, aut hallustinatio advertendum est Gratiam Sumeientem, Vel generatim. speciatim POSSO Reelpl. Generatim tuidem Sumpta dieitur nuXilium praeter naturae debitum divinitus mite sum, eont ren potentiam regendi Super-nntulVillier quomodocumque hoe St, declinabiliter, vel indolinabi liter quo Sensu etiam gratia mea dieitur Sum elotis 2 ad Cor. 12. Sui
sies t/bi Paule uratia mea. Quidquid enim est meaX censetur Otiam Sumelen S; quia non potest ausa emetenter operari nisi sit inmeiens ad operandiani eo modo quo enum St. Spemiutini vero gratia sumeti prout ab es ac distinguitur, reeto donnitur X Concilio Tridentino 6 Can. l. Interues motio, et excitestio a Deo in 'inissa, cui lite rum GPhitrium Potest issentire si elis. - Conveniunt utem ratio Sumeiens et meaX, quod utraque non solum et posse agere, et conferat pote Statem ad operandum, o setiam ordinentur ad ipsam operationem X intentione pici non nim probare possum id quod quidam amrmant , nempe gratiam sumetentem ordinari dum in Xa lacl
266쪽
potentialia operandi, O Rutem ad Operationem pSam, ut Sentiro videtur Bellar minus lib. 1. D stratia et libero arbitrio, e 11. Enimvero gratia Sumeten in eo eonvenit eum emeaei, quod utraque ordinetur ad netum ob ea Vero diserepat, quod emea Semper habent anneXum Sibi onS011Sum Voluntatis, Sumeton Vero plerumque non Sortiatur 1- feetum quod utique non pro 'enitis aliquo defeetu Virtutis, Sed proe- Sertim e reluetatione et, gligentia voluntatis, ut eolligitur ex Concilio Trid. Sess. 6. an. 11. ubi legimus : Deus impossibilia non χιbet, sed jubenuo monet, et facere quod possis, et petere quoia non possis, etiadjuvat ut possis. Quibus Verbis Congilium statuit hominem eXeitatum moveri a Deo, ut aetat quod poSSit, hoe est, ut potentiam quam habet
bene operandi per gratiam Sumeientem rodueat ad Opus igitur On-eilium censet gratiam Sumeientem non tantum ordinari ad potentiam operandi, Sed etiam ad Operationem pSnm. Suffragantur etiam rationes. Primo, quia Omni forma aetiVa constituens potentiam in aeti primo respicit immediate netum Seeundum, ad quem ordinu potentiam quum perfieit: Sed gratia Sumeten ost
quo intelloetum in actu primo : ergo immediato respieit aetum Seeundum ad quem illas acultates ordinat igitur gratia Sumeten non modo potentiam Operandi, Sed etiam operationem respieit. - Deinde illud communi OnSeΠSu enSetur Sumeton quod Xeludit neeessitatem cujuscumque alteriuS ergo gratia ut vere Sit Sumeiens debet exeludere nee0SSitatem alterius auxilii ad aetum elieiendum. - Deniqυρ, Deu non praeeipit neque exigit a nobi Solum OSSe bene Operari, quotie Sua grati praeVeniente OS Xeitat Sed praeeipit, et exigit bene operari de faeto igitur omni gratia Xeitans, quaeeumque illa Sit, datur a Deo, ut de stet bono opseremur si velimus. Unde homini habsenti gratiam sumetontem nihil plano deest ex parte principii uetivi seu gratiae, Sed tantum, ut diXimus, o parte reduetioni prin-eipii etivi ad netum reduetio autem illa fit per consensum liberi arbitrii eon eludendum S igitur gratiam Suffieientem eam SS qualeonfert o posS et Operari Si Velimus nam nulla est quae eonferat tantum ONS et non operari, alia non esSet SumeienS, im ne gratia, utpote eum foret ruStraneum nuXilium, Si ad Operationem pSnm non
DICEM: S. Augustinus lib. De Proedestinat. Sanctorunt, eap. 16. ait: ocat enim Deus pro destinctio multos silios suos, ut eos faciat membra pro uestinati unici Filii sui, non ea Docatione, qua scati sunt qui nolueruus enire ad nuptias illa quippe vocotiove et Iudini Mocati sunt. quibus Christus crucissaeus scandalum est, fientes quibus Christus crucifixus stultitis est sed ea vocatione praedestinatos vocat, uam istinaei Apostolus dicens, ipsis o alis Iudinis, et rce is proe liciare e Dei virtutem, et Dei sapiρntiam sic enim ait, ipsi nutem Oeati :tit illos Ostenderet non ocatos, sciens esse quamdam certam O atio Hemeorum, qui secundum propositum No at suus. Quibus verbis . Augu-Stinus duplicem Videtur diStinguere Vocationem unam qua Oenritur promestinati, quae non Solum nil potentiam, Sed et ad actum ordinatur; eaque X e St meac alteram vero qua Oeuntur reprobi, quae X Se quidem S Sumeiens, sed non emeac igitur ense gratiam Sum -
267쪽
cientem e Se non habet evergiam, et conferre Virtutem ad OPUS. Nego consequentiam : leo enim Vocatis Secundum propoSitum Deus conterat rutiam quamdam Xcitante in . Specialem, et Singularem, quia proe ridet eo gratis e sensuros, et voeationi non defuturos, quos aute in tale futuros proeVidet, ardentius amat se majoribus auxiliis proSequitum inde tamen non equitur quod aeteri tantum eonferat gratiam uesti dein, et non ongruam. His ad de quod etiam sunt aliqui eximie a sed tinati, quibu datur Oeatio Specialis, ut ApOStolis maximo Sanetis Paulo Mathiso, te. Ut autem res ipsa patent Videnti US. et Xa tiu de elaretur, Obserna' um qu0 eum dieitur, auxilium suscisses rari homini, ut poss/t operar/, dia ibi Sunt distinguenda unum est, id videllae quod
formaliter datur Or auXilium : aliud vero id quod est quasi terminus Seu sinis tali auxilii. Quod ormaliter datur per auxilium Sumelei se terminu aute in Seu fini propter quem datur, est velle Seu
De sicere. Cum ergo dicitur auxilium sup eqs reari rosese posse illa
assertio Dei est de formali esse e tu muXilii: datur in im ut homi nome0nstituat impliciter potentem ad Volendum Vel de siue propter quem datur. Si autem intelligatur de fine, Seu termino, propter quem daturitie expre8Sio est at Sa . nam potentia non datur propter poSSe tam quam propter ultimum terminum. Sed propter operari: Si ergo auxilium Sumeten non Olum S ad posse sed etiam ad operari et ideo ut re Vera Sit Sumeten S, non tantum dare Sumeientiam ad posse Sed etiam ad operari ideo non potest dari primum in Secundo nam
potentiu test simpliciter aliquem eonstituere potentem in aliquo genere, nisi in illo Sit ad ipsum sumetens. Neque S. Augustinus in
eo sensu distinXit inter auXilium ad OSSO et ad telle quod unum est sussieiens nil actum, et non aliud: Sed quod unum liabeat aetum conjunctum et non aliud. Potest autem esse Suffciens ad aetum Otnon habere illum conjunctum Ob libertatem operantis. Consirmatur se doctrina per . Augustinum. lib. De Coi mnio et Gratia, cap. 2. ubi diStinguit duplo adjutorium unum sumetera Rot aliud defieiens. Sumeiens tamen indieat non dari dumtaXat propter PotentIam operandi. Sed etiam propter operationem modo se ille otnecedat mi ei us nostrae Voluntati ; ait enim: Aliud est a luto tum
MN qu aliquid non sit quibus ignissea adjutorium Suffieiens . aliud est V utorium, quo alluid sit quibus denotat adjutorium meax, Seuem eiensi uam sine alimentis ori possumus vivere, nec cimen cum
o m6ntes, sit, ut qui mori colueris Dat ero a lusorium aliuiserum est siue quo uon sit ut vivomus. Quibus verbis . Augustinus
deelarat gratis sum ei senti uihil prorsu deesse, quo fieri possit bonurn. Praeter OnSOn Sum VoluintatiS, qui non complet equidem virtutem ne ti-Vam Hu8dem Foluntatis, Sed redueendo illam ad aetum inde fit ut bene operemur. Itaque gratia Sumeten datur a Deo ad posse operaride iacto tamquam ad terminum et nemo quo fine si rustratur ciditon m Dei intentionem, Sed in nostrae Voluntati Veeordiam et perduellionem referendum St. Unde quod gratia riumetens interdum non producat effectum, non est Sterilitatis innat Ioluntati Per-
268쪽
256 DE GRATI SUFFICIENTE. II. - Datur Gratia Susciens, cui humana coluntas interdum
reluctatur. Probatur 1. se assertio illi omnibu Seripturae, Cone illorum, et Sanetorum Patrum OrneuliS, quibus in Superior Seetione probatum est, gratiam medicinalem a gratia Sanitati in eo non di Serepare, quod ut volunt haereti et hae liberam omnimode sineret Voluntatem hominiSinnocentis illa vero homini lapsi Voluntatem ita neeeSSari rapiat et i pellat, ut ei nullatenu poSSit reluctari. Verum quoniam pere-tiei se Saer praesidia Sui cavillationibus, et alSi interpretationibus ne reSponSiS. Obi eleVare tentant, hine placet aliquo eorum Sacrorum teXtu hie repetere, una eum erroneis adVersariorum replieis, et illarum praeeluSionibuS. Q autem longior Sim, mi SSi Variis textibu qui proferri poSSent X Veteri Testamento, unum ut iterum dumtaXat ex
Primus toxius est Matth. 11. V. 20. 21. Tunc coepit e robrare ei Dialibus in quibus faetae sunt plui imo ni tufes ejus, quia non Vissent paenitentiam. in tibi Corozain, ae tibi Aethsaida, quia si in Tiro es Duoue facta essent virtutes, quo facta sunt Obis, olim in cilicio, ef inere poenitenties m euissent. Ex his Christus Dominus X probrn Coi OZaitiS, quod non egerint poenitentiam ad aspeetum tot miraculorum: ergo QVer Poenitentiam agere non tantum remote, Sed et proXime potuerunt ut enim Xprobratio Christi alida Sit, quae orto est validiSSima, noeesse St, ut quemadmodum Tirii Sidonii quo visis Christi miraeuliS, non modo remoto, Sed et proxime doluisSent ita Corognitoe iisdem instruet praesidiis poenitentiam agere potuiSSent. Priore enim, hoe est Tirii, reVer fuiSSent dolor eompuncti, X Oraeulo jam citato: ergo o Steriores, Videt ieet BethSaltae. Compungi proXime potuerunt: alia nulla vis in Christi paritate, nullumque robur X titisset Si enim illi proXimo, hi romoto tantum potuere, eur hi QVerius, illi remis-Sius, ut vult Christus Dominus ib. V. 22. in judiei punirentur Θ
erumtamen stico obis Tiro et Si oui e ni ius erit in uis judicii,
quam nobis. An qui plus potuit, leVioreS; qui Vero minit gravioreSpoenas daturus est Atqui nemo p innitentinin illam Saluisti em. de qua Christus loquitur agit aut ager potest, e Vi gratiae tantum Xterioris qui enim hoe assereret Pelagii errore notaretur. Otuerunt igitur Coroκstitae, ut et Sidonii, o Vi gratis interioris p innitentiam agere Cortum Si autem hujusmodi homine non egi SSes innitentiam, ad quam intrinSoeus impellebantur olgo reparierunt illam intortorem poenitontim gratiam por Christum oblatam hujuS modi autem gratiam, quae repellitur, o Sumetontem Oeamus igitur est admittunda.
RRPONRS 1. Quod quando dieitur, quod suetis virtutibus istis in
Tiro et Sidono conversi fuissent urbium earum ineolae, Vel Senins est, quod Deus eonvertisset illo e gratia interiori neeeSSaria, quam i 9Sis largitus uissset, ne tendo oram ei Signa, quem nil modum contulit habita inribus othsaidae et Coronidae, dum coram illi ista signa1neiebat Vel Sensu est, quod Deus e0nverti8Set illo O grntia, quam habebant independuntur ab isti Signis ot IUD ad prἴeSentiam Orum Suia in operata uisson effectum. Ni primum et g Verum est quod Tiri et Sidonii non habuerunt gratia in Doe0SSari alia nil eon e ionem; nihilominus anni damianti sunt secundum nihil pr. 'fatum O-
269쪽
DR GRATIA SUFFICIENTE. 257strum argumentum Vine it nam deberet probare, et Inon Supponere,
quod eadem grati sui et in Tiriis et Sidoniis, quae in habitatoribus
praefati argumenti vim intringit falSO namque eone ludit ex eo, quod Tiri et Sidonii non viderint Signa quae Christu operabatur in ivitatibus Coro Zaim et Bethsaida, nee habuerint gratia illaS, quae Sustieienter ad intuitum illorum ignorum Voluntatem Speetantium O- Vorent ad poenitentiam, inde equi, quod non habuerint aliunde gratias sumetente n Suain con Vei Sionem Siquidem DeuS, qui omne Shomines Vult Sal Vos fieri, set neminem Vult perire, Sed omne ad pH nitontiam OnVerti etiam laeti Solem suum justitiae oriri Super honos et malos quippe illuminat omnem hominem Venientem in hune mundum, et pluit imbrem gratiae Super justo et injuStOS. REPONE 2. Quod in illa Christi querimonia agitur tantum degrat in Xteriori et miraculorum, expreSs per hanc Oeem virtutes, dieiqu0 a Christo Domino quod Tiri et Sidonii uissent OnVerSi, Si se signa vidissent quae laeta sunt in CoroZnida et Bethsaida; non quia haec miraeula Sola potuissent illo eon Vertere id quippe nemo, ni Si Pelagiana1S, di Xerit, neque etiam quia habebant utrique isti populi eamdem Virtute gratiam interiore in . Si eut praetendit Objectio sed quia Tiri ne Sidonii habuissent a Deo gratiam interiorem eonVei Sion iS, qua utSSent OnVersi eamque gratiam Deo ita Olente necepiSSent, SuppoSito quod apud illos aetae fuissent istae virtutes: Cora Zaitae ero ne Bethsaitae eam gratiam non Re eporunt, qui rebelle fuerunt contradiXeruntque maXimo virtutibus Stis; qua rebellione et ontradietione indigni aeti Sunt quibus Deus gratiam Ou- vel Si is adjungeret; si autem non ontradixissent Turii et Sidonii. Quia inquit S. Augustinus lib. De bono Persever. eap. 14. habebant naturaliter divinum munus intelligentiae, quo OVerentur ad fidem. Si congrua Sui mentibus Vol nudissent Verba, Vel Signa onSpeXiSSent:
Ubi, inquit, tria relicti sunt, et Sidonii, qui etiam credere oluerunt, si miro illes Christi signo uidissent sed quoniam ui ut non erat is datum, etiam unde credereret 'st matum. Ex quo pharet habere quos tum in ipso iuuenio divinum usturaliter munus intelligenti re, quo moneantur ad fidem, si con ua suis mentimus vel audiant verbo, signes couspici tui, et anten si Dei altiore judicio, a perditionis massa Non Suut Vratia sera destinotionis discreto , λι smutue vel dictes divina, et faeta per Viue osseu credere, si audirent utique talici ei viderent. Igitur inquiunt serptiei in Tiriis et Sidoniis habemus
illustre Xemplum o Augustino quin eum illi haberent munia intelligentiae, quo moverentur ad fidum, Si vel audissent Verba vel Rigna Vidissent quia tamen non erant praedestinati, nee Signa viderunt, audierunt verba, Subludoque non abuserunt gratiam sussieientem ad agendam Uinitentiam. Contra Christi exprobratio faeta Coro-Zaitis, quod non egerint o nitentiam ad sp etum tot miraeulorum, tutilis prorsus et injusta fuisset, si revera CoroZaitae is nitentiam ere non tantum remote, Sed et proxime non potuiSSent. Subinde quo nisi habuissent gratiam proxime moventem nil uitendum. enim xprobratio Christi valida Si i t justa, nee se St, suod quemadmodum Tirii Sidonii quo visis christi miraeulis, non modo remine,
270쪽
258 DE GRATIA SUFFICIENTE.otio in proXimo doluiSSent ita CoroZaitae, eadem ibi assulgente gratia, o nitentiam regere potuerunt igitur falsum est, quod Coro-gnitae earuerint gratia Suffieiente ad poenitentiam agendam, propterea quod ratione Sus rebellionis, illius gratis judienti uorint indigni. Falsum pariter Tirii ne Sidonii negatum utSSo gratiae eonvertentis honesteium, quod abSolute a Deo fuerint reprobati; ieet enim, ut diximus, non habuerint illum gratiam, qua movet ad poenitentiam, visis Christi igni et auditi Oraeuli S inde non St eonSequenS, eo non habuiSSe gratia SuffieientoS, quibus Si ita voluissent poenitore
potuiSS nt. Secunctum oraculum hane veritatem confirmans peti potest ex
illo Matth. 23 ubi Christus do Judaei Sub nomine Jerusalem ita conqueritur: Quoties olui coriorestare illos tuos, quemadmodum allina conorem pullos suo sub alas, et noluisti Sed hae voluntas plano
Simulatoria SSet, Si reVer eum Oeante gratia interiore vel exteriore
non habuissent Sufficien auXilium, quo OSsent congregari Sub alas Domini, et ad Christum per conitentiam confugere. Hine ue. 19. idom Salvator Viden eiVitatem flet it super eam, dicens: Quia si mono-cisses et tu, et quidem in hac die tua, quae ad pacem tibi, etc. Nam
Judoei merito reponere potuiSSent, ruStru hanc querimoniae anSam praetendi quippe eum non habuiSSent Sumeiens auxilium quo vel se ad Christum opipere, Vel quae erant ad Reem Reero OSSent. R PONE 1. His set Similibus toXtibus signifieari tantum oeationem eui QSi Stitur Xternam SSe dumtaXat, qu: fiat per Voluntatem igni, On Ver internam, quae fiat per Voluntatem beneplaeiti; notum enim S in Deo duplicem SSe Oluntatem, nempe signi, et
beneplaciti Prior eSt, qua Deu Se habet ad modum VolentiS, in quantum praeeipit Vel consulit, prohibet et permittit aliquid posterior vero est qua seu proprie Vult id quod Sibi Omplaeet prior non Semper implotur: poSterior Vero, inquiunt, Suum Semper Sortitur effectum.
Contra'. Impia et indigna Deo est Sta cogitatio, Si quis Xistimet
Deum externa Voge dumta Xut Xeitare hominem ad poenitentiam, nee revera Velle ei ullam inSpirationem, ut e conVortat oneedi luderet enim homineS, Si quo VOeat non OS Oearet eum intentione et animo ipso eonVertendi Sed Deu non intenderet O eonvertere, nisi Oeationi suae externae aliquod auXilium internum Onjungeret; nam, ut
doeo S. AuguSt. lib. De Gratia et lib. Arbit. eap. 18. Liberum arbitrium sine suo fructu pro Sus admoueretur, nisi prius acciperet aliquid dilectionis, ut addi sibi quoereret unde, quod jubebatur, impleret. Secundo, fini legiS, et per OnSequenS Oentioni eujuSeumque XtPrioris est ut Si homo difficultatem patitur, poSeat auxilium; si aet-litatem, gratia Deo rependat, ut pluribus in oei docet S. August. praesertim pist. I. Iubet ideo ut facere jussa conati, et in nostria in si initate sub eo fatigati, adjutorium gratici poscere ODerim tis, et si quid facere potuerimus operis boni mi, qui adjuvat, non simus Horati. Lib. De spiritu et littera, cap. 19 Leae utita est ut uratia quia reretur, gratia data est ut eae impleretur. Item evidentissime . Prosper in Epist ad DemetriRdom: Nec, inquit, ob aliud datur princeptum, nisi ut quoeratur praecipientis auxilium. Ergo vel frustra Deus adhibet
VOeatione in Uel Saltem eum a Secretam et interiorem inspirationem