장음표시 사용
311쪽
GRATIA SUFFICIENS DATUR OBDURATIS. 290
dignita S, quid restat nisi misericordis et Veritatis profundita S Respondeo hi S. Augustinum non Signifieare, quod Deu voluntate POSiti V areeat aliquos parvulos a gratia baptismatis Sed dumtaXat
dentis administrationem qua fit ut priu extinguantur parVuli, quam a baptismati gratiam ei Veniant. QUAERES TERTIO. In etiam insigris eae celatis ratis
peccato tibus Deus conferat auxilio suscientia ad salutem 'OBSERVANDUM 1. Eo peedatore die obcaecatos et obduratos, qui it firmo nimo peeeatis inhaerent, et ita sunt a diVino uinine Vel Si, ut nee QSSimum Suum intum OgnOSeant nee X horreant, quin potiuSinde Sumunt eua Sionem perSoverandi in peeeato Hine ObStinati et Obearenti duo importat unum e parte Voluntati humanae, nempe ipsius firmam adhaesiouom in malo liuia e parto divinae justiti . quae St pS Subtractio gratiae ex qua Sequitur quod mens ne illu- Stretur ad pereipiendum malum, ne eo itingatur ad illud adver- Sandum Duae Sunt igitur Obdurationis et in malo obstinationi causete:
prima homini perVerSitaS, qua divina gratias ibi oblata reSpuit; quo SenSu Seriptum est Salm. i. Horei si vocem Domini audieritis. uolite obdurare cor les Destra. Hi ne monet ApoStolus Hebr. 3. Videte, fratres, e forte sit in aliquo vestrum cor sium tu edulitatis dis stendi a Deo vivo seci adhortamini vosmetipsos er singulos siles, donec hocile coori incitur, ut ori obduretur quis eae nobis fallacia peccoti. In quem sensum Seribit anetus Fulgentius lib. De side, eap. o. Obdiariatus Dicit, sive qui non convertitur, desperans de induloentiscatorum suorum P si ρ qui sic misericordiam Dei sperat, ut usquo inti non ita proesenti in suorum criminum perversitate GH est. Secundaenus obdurationis Si diVin justitia, quae ab homine indigno removet auXilia prOXima, quo OSSet converti. Sie Xplieat . AugustinuStrael. 4. in Joanni Evangelium: Quidam, inquit, non creuideri ut nec Otu urit credere, eo quod occulto, nec timen injusto viaicio Dei fuerunt excocati et indurati, deserente illo qui superbis esistit, humilibus autem a gratiam Sicque obduratio X parte se nihil est aliud quam gratiae efficaci Subtractio. in idem . Augustinus Epist. 10J. M obdurat Deus, inquit, impertiendo malitici in seu non impersisnuo
BSERVANDI . uuaeStionem non moveri do auxilio sumetentioperante nemo Siquidem dubitat quin non eooperantibu gratiae X- ei tanti Deu auferat auXilium adjuUntis seu eooperariS. Nee Otin msermo Si de auxilio sufficienti X terno, quodeumque illud Sit naturalis ordinis, quod Videtur nobis concedi beneficio reationi : Sed praeserti in agitur de auxilio sup rnaturali, tum X terno quali Sunt miraeula Evangelii Praedientio ete tum interno ut Sunt piae illustrntione intollectus et motiones voluntatis. Dii ieulta igitur Si tiDeus quibuslibet pessimis, Xearenti et obduratis ostentoribu det semper nuXilia Suffcientia tum in torna tum externa Supernaturalis ordinis quibus amome possint conitentiam agere nn Or ili is Saltem subministret gratia remotu suineientes ad operandam eonver-
312쪽
300 GRATI, SUFFICIENS DATUR OBDURATIS.
Sionem : cire quam disti euitatem resol Vendam Variant Theologi, quidam stirmantes quidam neganteS. Nihilominu probabilior mihi videtur eorum Sententia qui amrmatiVum partem tuentur. Ide ire Responcteo, probabiliuS QSSe, quod obduratis et Xeaeeati quibuS- libet hominibus detur gratia nitem remoto SumeienS, qua OSSint impetrare gratiam ad poenitendum et reSipiseendum neeeSSariam. Quae utique a Ssertio olligitur primum ex illo Xoehiel. 19 ubi Deus sie obteStatur Nolo mortem ρocatoris, sed magis ut Ou ertatur, et vivat. Igitur cujuslibet posteatoris quamdiu in ViViS St, non mortem, SedeonverSionem intendit: at Seeu ageret Si nullum ipsi ad osenl- tendum auXilium SubminiStraret igitur, ete. Quod utique eonfirmatur sex illo Seeundae Petri . ubi Deus dieitur erga peecatore patienter agere, nolen aliquo perire, Sed omne n poenitentiam eonVerti. Quapropter Constitium Lateranense Sub Innocentio III decernit Si post susceptionem baptismi quispiam relapsus fuerit in peccatum, per eram mittent iam semper potest reparari. Probatur actem assertio auetoritat S. AuguStini qui non omnimodam gratiam negat deSperati SSimis illi hominibu S, qui Vulgo X- eae eat et obdurati uppellantur. Primo namque . Oetor Oeet, propriam hujus vitae se eitatem et obdurationem esse tantum imperfectam, et plurimum ab ea diStare qua damnati leuntur omnino in malo obfirmati. Si in Psalm 6 post medium ita loquitur Dedit eos in reprobum en Sum : nam ea Si ere e ita menti in eam quisquis datus fuerit, ab interior Dei luce Seeluditur Sed nondum poenituSo eum in Re ita est. Sunt enim tenebriae XterioreS, quie magi ad diuin judicii pertinere intelliguntur, uti innitus Xtra Deum Si quiS- qui dum tempuS QSt, eorrigi noluerit penitu enim SSe Xtra Deum si quid est, nisi esS in Summa eo estu telis Admittit ergo Xe: Deatos dum hie Vivunt ab interiori luee non penitu See ludi. Confirmari potost X eo quod in Sal 58. idem S. Oetor eum dixisset, nnipotenti modico nihil esse insanabile, pesteatorem Obduratum si alloquitur : Sed et nolis curseri lianus tuum, admonet ut cureris, et aversum reCocat, et res uolentem quodamnis io u se redire e pellit et attrahit in omnibus implet quod ictum est misericordicisus praeceni t me. Quibus Verbi aperte Signifieat ipSo etiam obduratos O mi sorte ordia praeveniri ut omnipotenti medie Opem quam
Quam utique do 'trinam S. Pro Spor disserte tuo tur, die On lib. 1. D vocatione Gentiu- e. 21. Credimus nulli homini opera friatim in totum fuisse substractam. Quod lib. 2. eap. 13. in ipso Cain obduratorum nitituti aut Signano larissime Stendit: nam ubi eleganti Nimi Verbi expressit interna VOeOS quibus obstinatiora meido eorpulsabatur, addit: 'um eroo talia uia in loqueretur Deus, uum quidam ouum est voluisse eum, et quantum ad illum medendi modum
suspiciebat egisse, ut re illo in iescitis furore es pisceret 8 Sed mestitia
Pertiria inde fractes est inexcusabilior, unde ebuit ess correctior. VO-luit igitur Ous, et quantum sumetebat egit, ut obduratus ille in Alpiseeret Firmari etiam potest se sanet Doetoris sententia illis omnibus locis, quibus stoeei exes 'eatos et obdurato eo ipso tempore, uri eseeitate et obduratione lederent, 0880 utramque abjicem,
313쪽
GRATIA SUFFICIENS DATUR OBDURATIS. 301
uberiorem nempe gratiam impetrando, qua cordi ei Petta et durities det,ellatur. Si traetatu M. in donn. Xplienn eur obdurati Judoei redere non potuerint, ait: Non potuerunt crede re, quia hoc Isaias
Prophetia roedi te hoc autem Propheta proedixit, qui Deus hoc futurum esse pro scivit quare autem non poterant, si a me in ratur, cito respondeo: gum uolebant. Censet ergo Judaeo OXenre atos ideo non eredidis, e quia nolebant; et Subinde indient eo romota Saltem eredendi poteStato uisso praeditos. Quod se et in amrmat lib. De proe- destinatione S. cap. 9. Facile est, inquit ut in Iside itatem accusemus Iudi eorum de libera voluntate venientem, qui factis apud Se tam magnis Dirtuti hi credere uoluerunt. Denique hane uisse Samiissimi Doctoris mentem olligi potest ex Obduratorum peceatiS; nullus enim, ut plurie inculeat, peceat in eo quod nullo modo cavere potest quippe Deus nulli homini impossibilia praecipit, et peceatum omne a libera Voluuinte proeedit Sed ea quae obeaeeati et obdurati contra Dei logos ommittunt, ipsi deputantur ad ulpam, ut ipSemet S. Doetor probat pluribi nam Serm. 88. D tempore, acerrime eo confutat qui eum de criminibus a Pharaone obdurat perpetrati agitur, dicunt intra Se eur iniquitas illa imputatur Pharaoni Et rael. 3. in Joan de udaei S Xeaeeati diSputanS. monet ne quisquam audent eXeuSare peeentum, quod obdurat eommi-Serunt quin etiam lib. b. in Julianum, eap. 3. de eadem Judaeorum oXere eatione it pronuntiat Ista in ita fuit u linis fraude incredulitatis sitim, et stranuis causa e rati, ut occiderent Christum. Hine aneto lib. I, V se ostiustione et Griatici eap. 15. apud eumdem S. DO-etorem, Om. . ubi dieit auSam eur Phura perierit, esse quia libero contra miSerie ordiSSimam Dei Veritatem pugnaVit arbitrio Seeus ne Nahuel odonosor qui Dei lugelli eoSSit, egitque paenitentiam. Quantumaci cituram, in illiit, ambo homines erant quiantum ad dignitatem, ambo Irim quaritum ad causam, ambo captivum populum Dei possidentes: quia ritum au paruom ambo flagellis clementer admoniti. Quiu ero sines eorum fecit esse uiuersos, nisi quod unus manu- sentie' ee
uatione proprio iniquitatis ivgemuit alter libero contres Dei miserico dissim iam veritatem pugnavit arbitrio 'DICEM: S. Augustinus in XpOSitione quarumdam propositionum o Epistola ad Roman , quas reprehendit et Xpendit lib. 1. Detractotionum, cap. 23. diei non utSSe imputatum Pharaoni quod tune, ideSt. Cum obdura tres uerit, non obtemperarit Qua doquidem, inquit. obdurati corde obtemperare non Merat sed quia Vionum Qui
cui cor obduraretur priori insidelitate igitur Pharao ni illum habuit
nuxilium, quo OSSO Obtemperare alioquin non Obtein Perundo P CR Ss t. - ego ConSequentiam ; non ni in ea sui mens . oetoris; Si enim enseret non posse obdura totum Oeenta ipsi imputari nec
aeterni puniri Supplietis, Sequeretur pariter eum doeero quod bona eleetorum opera nullo modo ipSi tribui, nec aeterna mercede possinteoronari subdit namque Sic enim iis quos imi De A, uoti illuses inchoat meritum, ut Per munu Dei bem opereumr: sice in
quos amnest in Heli impiet inchoat 'rura meritum, rei
in o nam Gle peretur. Nihil liud itaque vult S. Augustinus, eum ait non imputari Pharaoni ejus inobedientiam, sed nutum pri0-
314쪽
3 2 GRATI SUFFICIENS DATUR BDURATIS.
rem infidelitatem, qua dignum Se praebuit eui cor obduraretur, quam quod poeuliari quodam imputationis genere ipsa infidelitas magis imputaretur, quam peceat quae ab pS Obduratione proVenerunt. D1CRA 2 EX primo Joan. 5. Si pereratum αδ mort m pro quo On est orandum igitur Sunt ii sedam ostenta quae omnimodam Dei deSortion om important. - Distinguo OnSequenS: Si per secentum n mortem intelligatur impaenitentia finalis, qualiter interpretatur . ThomaS. eoneodo si intelligatur quodlibet aliud egeatum, ego nullum est enim tam grando peeeatum quod remitti non OSSi tu hae vita Subindeque pro quo juSte non poSSit poenitentiae gratia impetrari. His adde quod illa S. Joannis verba litor Xplieent S. Patres: nam S. Ambrosius, lib. 1. De Poenitentia, eap. . per peeeatum ad mortem intelligit gravissimum peceatum in unoquoque genere, pro emu Venin, inquit, non debet raro quilibet, Sed tantum Vir X imis SuuetitutiS. S. autem Hieronymu dialogo . Ontra Jovinianum, intelligit istam prohibitionem orandi non SSe Simplieiter et ubSolute Reeipiendam sed e dumtaxat enSu, quod quieumque Orat pro peeeat ad mortem, debet abore tantam fidueiam et tantam ortitudinem Veniam obtinendi, atque Si oraret pro alii peceatiS, quae non Sunt ad Ortem. Quae utique interpretatio Videtur SSe genuina meu S. JOnu ut colligitur X anteeedentibuS diXerat enim Hinc est ducia, quam habemus ad Deum sum quodcumque petierimus secundum voluntatem ejusciuuit nos. Et nulo OSt: Qui scit fratrem suum peccare peccatum Hori u mortem, etsi, et dabitur ei ita peccanti non ad mortem. Et protinus Subdit Est peccatum ad mortem, te. Quibus Significat non esse eum tanta siduei pro illo peceat orandum, quia difficillimo venia donatur. Tandem S. Augustinus, lib. De Corrept. et Gratis e. 12 eum protulisset ea verba S. Joanni ait De quo peccato quo uiam Non ae- Pr sum est possunt multa et inersa sentiri ego autem ilico id osse peccatum, fidem quin per dilectionem Operatur, deserere usque ad mortem. Diosis 3 Ex 12 Matthaei qui dixerit verbum eontra Spiritum nu-Ctum, OH remittetur ei neque in hoc sine ulo, neque in futuro igitur homini qui egentum istiusmodi ominiSit, nullum datur OStea nuXilium Suffieiens ad resipiseendum. Distinguo Dari Octo ConSequenS: si per e bum in Spiritum sanctum intolligatur impaenitentia finalis ut Xplient . AuguSt. lib. . contra Cresconium, eap. 8. Oneedo: Si intelligatur vel blasphemia in divinitatem, Vel peeentum ex maliti R. ut explicant S. Ensiliu in rectulis brevioribus reSponSion 253. et S. Chrysost. Homil. 2. in Matthaeum, nego licet enim se poeeata dittieillimo remittuntur, tum propter ut enormitatem, tum Propter pedeanti pertinneium et indignitatem nihilominus non sunt absolutuit romissibilia His adde, eeeatum in Spiritum Sanetum illud diei, quod committitur Ontra manifesta opera, quae fiunt Virtute Spiritu Sancti. Christus nim Dominus eum in digito Dei, hoe est, Spiritu saneti Virtute Hieeret daemonia, quam utique mirabilem Virtutem Jud:Hi en-lumniantes a blasphemantes eam attribuebant Bulgebub ide Christus
Dominus porum malitiam ni pons diXit: Si pudeat Vestr essent in Filium hominis, certo Xeusationis cujuS dum anSam praetenderont, Propterea quod Vos mon intent divinitas a Vero quin peeenti contra
innuitusta pera virtute Spiritus Saneti patrata, hinc fit quod euenta
315쪽
vestra ulnim in Sationis motivum habeant anneXum. Non tam ne sui omnino illa esse irremis Sibilia quippe non St improbabile aliquo ex Judaeis, qui in Spiritum Sanetum in Sphemnbant, P Onitentiam egisse et ad Christi fidem et gratium fuisse receptOS. DICES : S. AugustinuS, lib. De Correptione et Gratici cap. 12 distinguens gratiam Ollatam primo homini ab ea quae Hu posteris One editur a stirmat hane aliquibus non dari in Dun peeeati Nunca ut , inquit quibus deest ille auxilium, jam peccati est sed si in poenam alicuju poeeati denegari debeat gratia maXime propter peccatum fecitatis, set obdurationi S ergo e mente . Augustini peccatoribus obduruli gratia denegatur. - Distinguo majorem docet S. Augustinus adjutorium, per quod proXime fieri possit bonum, quod donee, Sum fuit primo parenti, quibuSdam denegari concedo per quod implorari possit auXilium illud proXimum nego. Nam ut Saeptu docet S. AuguStinUS. maXime lib. I. ad Simplici tuum, . . est at libero arbitrio in hacce mortali ita non ut justitiam impleat cum voluerit:
sed ut simplici pietate se convertes ad Deum, cujus ore illam os fimplere. III. i R MIO NON FIAT SERMO ME GRATIA EFFICACI. Quamvis Catholiet omnes ateantur aliquod OSSe discrimen inter gratiam Eliene em et Sumeientem, non OnSentiunt tamen invicem in assignando utriusque discrimine tam Varia enim St. intuplex opposita ire hane Sserendam Veritatem Uetorum Sententi R. et pugna, ut vix quidpiam certi hae in re definire ideat eum utrique gravi S-simi suboriantur disti euitatum fluet , quo declinare ViX Ote St. vnn tumVis exere ita et illustrata humana men S. Noe mirum Sane: Si timonamque concordiam gratiae estiendi cum humana libertate tam obtrusae ne reconditae S Se indagationis ut mysterii nobis in hae miseriarum valle dogontibu prorSu imperVii nomen ne rationem Sibi juste en-
die et . Quoniam autem erutator es tati opprimitur a gloria, ne in- eiciamus in Scyllam eupiente vitare Charibdim religionis partem duximus ab ejusmodi inquisitione SuperSederae maXime eum id et itum videatur a Summis Pontifieibus Paulo V anno 1612 et Urbano VIII. nnno 1625. Iterumque anno 1641. Ne quis Videlicet absque Speuiali summi Pontifieis licentia de jusmodi divinorum a illorum diserimine aeriores olim sedatos mi latus disputationibus u lueem seditis
DE EFFECTIBUS ET Pl ECELLENTII A RATI ESANCTIFICANTIS.
SANCTI PICANTI gratis ilignitatem ac praecellentiam vi detegere, o Satis pestimare poteSt humam menti quantumVi Oculata perSPi-eaeitas eam quippe toti ipsi naturo intecellere nullus Si qui non agnoscat praeter enim natiVum deeUS Supra Sphaeram naturae situm, et i, timationi item jure ac pretio Suo naturae te eminet, ut morito de
illa dientur illud Pro verti. uoctis opibu Pretiosissimis, semul le ei non potest comparari. Habet enim proerogativa
316쪽
gratiae prae natura hune gloriae titulum, ut ejus par infima euneti Sunturae boni praeponderet Melior est enim untis timens Deum, inquit Eeelesiastes, quam mille silii impii. Im parum oSt, quod toti naturae emineat, niSi Sit etiam ii Superior quaestumque Deus mirabiliter n- traVit Siquiuem Deu gloriam Omnipotentiae divinae pareendo maXime et miSerando manifeStat. Quo dire annuunt Theologi gratiam Saneti-fieantem Omnium Dei perum SSe praeStantiSSimum eminet enim
Supra reationem, nee non et mortuorum SuSeitationem cum enim
anteactam vitam dolore eriminum reSeindunt homineS, Serioque ad frugem redeunt, maju profoeto quiddam et exeellentiuS, quam Sigorpu mortale immortali gloria induerent, mortuo in Vitam Xe itarent, hominem ex nihil erearent; nam, inquit Sanetus Augustinus
Serm. 15. De Verbis Apostoli: Si hominem te egit Deus, et justum tute facis, melius aliquid facis, quam fecit Deus. Quapropter SanetuS
tare. Et merito quidem tum e Sanet Augustino, Serm. 44. De Herbis Domini Corpus ito reddatur iterum casuriae, anima nuHquam deSi- tu in Ex quo item amrmat anetu GregoriuS, lib. o. Diriosi eap. 17. pluri eSSe OnVei Sionem Pauli ChriStum persequentiS, quam SuSe itationem quatriduani Lagari in areophago intentis. Hine egregie Ri-ehardu a S. Vietore in Benjamin eap. 44. negat OSSe quid MUSAEO-minibus a Deo tribui, quam ut ad vitam meliorem Su miniSteri nOeente revocent, et ex amilia daemoni in Dei filio tradueant grandiu namque non St earnem ragili vitae bonisque perituriS et Oluptatibu reddere, quam aeternis. At quod omnibus gratiae praecellentiis longe praeStat, Si quod ipS inereatae Dei naturae partieipationem eOnferat eamuS XeellentiSSimi onSortii primus nos admonuit Sanetus Petrus, dum ea in gratiae eommendationem dixit: si RXima et pre- tiosa commissa nobis donaVit DeuS, ut per hae famu divinae On- Sorte naturae δε Cujus doni Xeellentiam non p0SSunt S. Doetores pro Vot praedi ea re Censet enim beatu Areopagita in Ordinem, Statumque diVinum vi gratiae Sublatis, vitam nobis divinam inSpirari: Sanetus Maximus diVinitatem dari, pervadente gratia naturum eae leStiluee, ne ultra Conditioni Suae elaSSem efferente: Sanctu Thomas,
per gratiam nos deifieari Quod enim substantialiter est in Deo, inquit 1. 2. quaeSt. 110 accidentaliter sit in anima participante divinam bonitatem. Huju autem praeeellentiSSimi doni, ut aliquat pro Viribu notitialia RSSequamur, praeSentein DiSputationem leui et praecedente tribus Articuli absol VernuS: quorum primus aperiet, quae in prae' id di SPO Sitiones ad gratium sanetificantem desiderandae. Secundus declara iit terminum a quo fit u Stificatio, nempe eeeatorum remi SSionem, et ipSili Cum pecenti gratiae pugnam Tertius denique manifestabit terminum au quem justitientionis, Scilicet ipsam gratiam Sanctificantem, usque X initas dote ne praeeollentinue.
317쪽
DE MISPOSITIONE AD GRATIAM SANCTIFICANTEM. G
DE DISPOSITIONIBUS AD GRATIAM SANCTIFICANTEM
III non si uturus Sermo de justificatione parVulorum, iis litin baptismate eum enim non Sint rationis et libertati compotes, aperte eonstat illos absque ullo motu liberi arbitrii, et sine prs3Vindispositione e parte ipSorum, juStifieari nee disputamus illam de juStificatione, quatenus compleetitur Omne illo motuS, quibuS Xeitamur a Deo, ut ad meliorem frugem reeipiamur: ad hos enim motus di VinitUS Xeitatos certum est nullam e parte hominis dispositionsem requiri, sed pendere Solum e mera Dei miSericordia, gratuitoque
illius bonosidio. gimus igitur dumta Xa de juStis eatione adultorum. quod sit per aetum intelloetus et voluntatis eum enim illo saeuitates spirituales sint, et gratis ae donorum selestium Sus piisse, inde fit quod nil illa harismata suseipienda, a stulti sese disponere debeant per aliquos eius intelli eius et luntretis. Tria igitur maxime hieveniunt determinanda Primum, an homo e parte ut Oneurreredoboret, et sese disponere ad gratiam justinentionis suseipiendam. Secundum, an et qualis eius intellectus desideretur ad justifieationem. Tertium, quot et quinam nil amdem praerequirantur voluntati uetus.
AN HOMO SESE DISPONERE DEBEAT AD GRATIAM JUSTIFICATI NIS.
NOTANDUM 1. Certum esse, quod homo non possit X aequo per sola naturae Viro Sese praeparare ad gratiam reuerifieantem id enim nporto vineitur X Scriptura aer eontra Pelagianos, eis maxime textibus, quibus 8Seritur Deum nos praevenire, et ad se suis divinis motibus pellieor et attrahere. Sic sal. 20. Pro euisti uni in eoestieti nimus ulcedinis. Joan. 6. Nemo Potest venire ad me, uisi stermeus traxeris quin 1. Or. 4. Quia hases quod non accepisti, etc. Hine 'unm constat hominem X se et propriis viribus nil omnino conferre ad salutem' proindeque nec ad gratiam auctificantem, quin est Semeravito aeternae Idipsum definiunt oueilia, maxime Diomolitanum, in quo Pelagius eoaetus est saturi, gratiam non dari ineundum ierituu0Stra et raustinuum, ait 4 et an T. ut videro est in Proe diisliujusce raelatus at omnium clarissime ridentinum, Sess. i. an. 3.
Si quis Merit, siue Praeveniente Spiritus sancti illuminatione atquesus a lusorio, omiuem credere, sperare, uiuere, uti innitere osse, sicut portet, ut ei justificiationis restis confertur, 'sine uia sit. Idipsum aperte ostent S. Patres, maxime S. Augustinus, qui totus est in adstruenda illa gratiae necessitate ad justinentionum, in libris quo adversus Postilianos edidit pro 'sertim vero . l. Imr primi ad I nisaeium, ubi ait: si Pol innis unmerito anathema dieimus, qui tam sunt inimie gratiae Dei quo venit per Jesum Christum
Do in inuin nostrum, ut eam dicant non gratis, sed Sueundum meritu si ostra dari ne si gratia jam non sit ratia tantumque constituunt FRASSEN Theol. Tom. VIII. 20
318쪽
in liber arbitri0, quo in profundum demersus est homo, ut eo beneo utendo die an hominem mereri gratiam, cum nemo bene illo utio possit, ni Si per gratiam, quae non Seeundum debitum redditur, sodo Deo grati miseranto donatur Obstat quod ProV0 . i. dientur: Hominis est pro parare animam nam, ut Optime nit S. Augustinus lib. 2. si Bonifacium, e . . Homini est praeparare animam eum adjutorio Dei tangentis eo nominis, per auXilium gratiae non nutona Sine ullo Prorsus gratiae benefleto quia e ProVerb. . Pro paratur voluntas a Domino. Unde Olum hi determinandum Superest, utrum homo a serequirat in se aliquas dispositione physiens ot morales qua ipse eum nuXili gratis possit adhibere ut sese ad gratiam sanetineant in praeparet quod ut Videntius apparent NOTANDUM . Duplicem vulgo distingui di SpoSitionem unam X parte subjecti, alteram X nrte agenti Seu enusae efficientis. Prior praeparat subjectum d Ormam recipiendam, . . enlor Bd Ormam ignis organi Zati eo ori humani ad animam rationalem posterior moVet atque determinat agon ad formam inducendam idque Volphusice , qua ratione ea lor determinat ignem ad indueendam formam ignis in subj fetum ultimo dispositum o moraliter, qua rntione RetUS hone, ii Supernaturale mOVent Deum ad communieandum hominibus Sua dona Supernaturalia. Sciendum Hsuper, quod duobus nodi forma requirat aliquam dispoSitionem X parte subjecti uno modo ad eXpellendam formiam contrariam alio modo ad proe parandum Subjectum, ut rationabiliter in eo recipiatur. Certum est autem, quod gratia Sanctificati nullam per Se requirat dispositionem ex parte Subjoeti, ut in OO Onunturaliter recipiatur tum quia sine hujusmodi diSpositione recipitur in parvulis, et in iis qui in utero materno Sanetifieantur, ut in eremia, et Joanne Baptista tum quia nulla est assignabili HuS- modi dispositio Talis namque dispositio osse vel nutus, Vel habituS; Si habitus, ille esset Vol naturali vel supernaturali S at non poteStnaturali habitus esSe dispOSitio physica ad formam Supernaturalem, quali QSt gratia non etiam Supernaturalis, alioqui eum hi habitustam Sset improportionatu natui se, quam gratia, aliam diSpositionem iisdem ordini Supernaturali prae requiret, et Si procederetur in infinitum. Non etiam adtuS, quia diSpositio hySi ea et forma debunt esse in odem Subjoeto gratia autem Sanetis ienn Subiectatur in Voluntate. ut probavimus alibi: aetus autem fidei, qui primu inter disposition sad gratinui Sanctificantem instituitur, est sol malit0 in intelleetu: igitur non potest ille eSse phySic dispositio ad sane fierentem gratiam recipiendam ille itaque sermo est dumtaXnt de dispositione morali. qualo sunt eius moraliter Oni tum intellectus eum voluntatis. NOTANDUM . , Quod etsi ante gratiae sanetissentitis infusionem homo poeentor et Deo XOSu habeatur, nihilominus omnia ejus opor etsi non in Deo grata et coepta de condigno ad Vitam aeternam, nihil0minus non omnia Sunt formaliter peeenta, ne diviniae animadversionis ot oxoerationi digna aliqua enim prorsus OSSunt SS indit serentia, hoe St, ne bona nee mala moraliter retia vero uni saltemd ' ongruo meritoria, quo Scilicet et ieiuntur ab iniselloetu et voluntate cum gratis stetualis auxilio, quodque hominem e peccatorum sol dibus emergere eupientem ad Deum prom0vunt, sunt ius voluti disp0-
319쪽
Sitione praevio ad gratiam Sanctificautem reeipiendam. Unde hominis adhue in peeento aeentis tripliei generi Sunt opera alia quidem peceaminosa, alia indifferentia alia Ver ad gratiam disponentia de
quibus ultimis hie dumtaXat inquiritur an re Ver homo PS adorn-tiam Sanetisse antem disponere OSSit. Quam utique Veritatem aperiet ConoIu Sio unioa. - DE FIDE EST HOMINEM ADULTUM SUIS LIBERIS ACTIBUS, DIVINO SUFFRAGANTE A XILIO. SESE JUSTIFICATIONIS GRATIAM DI Pii NERE. Ita defini Vit Oneil. Trident SeSS. 6. an. 9.his verbis: Si quis dis id sola de impium justineari, ito ut in folligat nihil aliud requiri, quod ad jussisseationis ratiam OH sequendiamtur, et Hullia e parte ne esse esse eum Suadi Doluntati motu prcE-
parseri atque disponi, Hathemia it. Probatur primo illis omnibus Seripturae oraeulis, quibus homineSn conversionem sui in Deum invitantur. Si Isaiae 45. Convertimini ad me et sic eritis Zachariae . Concertimini ad me et ego conversar H Dos. 00lis . Convertimini ad me in soto corde cestro, te. Onversio autem illa fieri nequit absque motu liberi arbitrii igitur hie
est ad gratiam Sanctificantem praerequisitus. Hi ne rOVerb. 16. Hominis es animam rar a Gre. Probatur Secuncto uetoritate Sanetorum Patrum mnXime Vero S. Augustini aperte docentis pluribi hominem nee eSSario debere Deo
cooperari ad sui justineationem. Si traei. 2. in Joannem Salutem, inquit in impio, sed non sine impio Christus se afur. Et Serm. 3. De cerbis Apostoli, cap. 11 exponeus hae verba Quo quo Spiritu Dei nouufur, ii sunt silii Dei sie ait: Dicit mihi cuiquis eruo stimur, o non agimus imo et agis, et acteris et tunc bene actis si a bono as S i itus enim Dei qui te agit, gentibus adjutor esse ipsum nomen a ju- foris praueribit tibi, qui t et tu ipse aliquid ais quid mos quid musite is, quando dicis adjutor meus e Sto, ne derelinquas me. uotorem utique in s a Deum nemo adjuvatur si a Deo nihil satur. Et rursus exponon illud Apostoli: M us quies diligentibus Deum omnia cooperari fur in bonum, ait: Si esses percitor, Deus non esse cooperator. Hi ne Serui. 15. elebrem Sententiam fieri:
Suffragatur etiam ratio Theologica sie ut nim homo libero est a Deo VOrSu Per po Censum congruum Si tinua ut ad una libere convertatur Sed talis OnVersi non foret libera, nisi homo ad illum Voluntarie OnVertersetur igitur ita esse debet. Deinde, in justifieatione movetur homo a Deo ad juStitiam Secundum condition m naturae inde Sed homo Secundum propriam naturam habet quod sit
libori arbitrii compos igitur in eo qui habet usum liberi arbitrii non sit motio a Deo ad justitiam absque motu ipsius liberi arbitrii. D nique, si quid obstaret ne homo libere cone urreret ad justificationem, mn Xime, Vel quia ipsius liberta ita pedeat fuit detrita ut nullatenus
amplius Sum habent vel quia ita per gratiam actualem elliene iter movetur ad justificationem ut Otiu ngatur quam tant sed, Utrum ObStare poteSt. Non quidem primum quin per gratiam a natur Oluntas. ut possit sanata bonum illud pros qui qu infirma non po-
320쪽
308 DC DISPOSITIONU AD GRATIAM SANCTIFICANTEM.terat. Hine . Aug. lib. 1. Operis impe fecti ait: Tum esse liberum ou-Jobiliter arbitri remi, quonsio fuerit Dei strati j liberatum. Non aetiam secundum, quia, ut ait idem S. Aug. Epi St. 89. Holuntas liber tanto
erit liberior, quanto auior tanto autem sanior, quanto divino mise- , cordio gratio que subjectior. Hine lib. De Spiritu et Littera eap. 30 Liberum arbitrium, inquit, et acuantu per stratiam absis sed fgis liborum arbitrium stia fuimus: sicut enim eae per Hem, sic liberum arbitrium per gratiam OH e acuattir, Seu statuitur. Neque enim eae impletur, nisi liber cra 'bitrio, sed per legem sonitio peccesti per sidem impetratio ratio contra peccatum per raticini a Hatis anima a Ditio peccati Per anima Sanitatem liberis arbitrii, per liberum arbitrium justifice uilectio, per justitiin dilectionem mi Operatio ac per hoc stetit leae non evacuatur, Sed statuitur per sidem , quia siue impeti ni oratiam qua leae impleatur, it liberum arbitrium OH Da uatur 'roratiam, seu statuitur quia ratia Sancti coluntatem ques justitis libere diligatur. D 10Ε 1 Non poteS homo SeSe ad gratiam Saneti si eantem disponor per id quod peccamin0Sum Si Sed Omne homini pedeat0ris
aetus, ante gratiam Inetisseantem deptam, Sunt peccaminosi non enim potest arbor mala bono fruetu facere igitur per proprio aetus homo non poteS SeSe ad gratiam di Sponere. - Distinguo majorem: non potest homo SeSe diSponere ad gratiam Sanctificantem per aetuS, qui sunt peeeaminOSi tam deundum Statum, quam Seeundum asseetum operanti S concedo qui Sunt Pecen minOSi dumtRXat Secundum Statum. non vero Soeundum asseetum, nego. Et Similiter diStinet minore, ne-O'nnda est ora sequeratia nam, ut diXimu in tertio Notabili, hominis adhue in pseeat jacenti actu di Stingui possunt triplicis generis: aliqui enim Sunt moraliter mali prOVenientes X asseetu deficiente nr0eto rationis dietamine et illi Sunt Ormaliter peeeata alii Sunt nee boni nec mali moraliter, Sed indisserenteS: solstri denique possunt osse moralitor boni illi maxime quibu homo divina gratia illustratus et adjutu eupit a pedeati ad gratiam reSurgere; qui quidem actus possunt diei pedeaminOSi Secundum Statum, quia fiunt ab homine in peeeat jacente non ero Secundum affectum qui non procedunt ab affectu poeeundi.
DicΕ 2 Si homo ex proprios actu 908Set sese disponere adiri tinni sanetineantem, Vera 08Set haec ropositio uomo se justi clipeo priis actibus sed plurimi Theologi hane propositi0nem falsam sesso
judieant igitur et illam unde equitur. - e SOOncte ctiatinguencto majoram: Ora Sset illa propoSiti in Sensu formali, O totali ho est, homo sociustifiearet producendo forinam Seu gratiam justineantem, qua s maliter justissentur, ego vox esset in sensu partiali disi, sitivo, hoc St, homo diVina gratia CX Parte adjutuS, Otiam per proprios eius ad gratiam SeSQ di Sponer l, eone do. Hae erat in 'tion
nemo Theologorum potoS illam propositionem alsitatis insimulare; similes namque in Scriptura inguntur. Si cap. 18. χ0ehielis: Ipsi animais suam Dissic ibit Jeremis i. Lares es malitio cor tuum. 0- eundo ad Corinth. i. studemus re omni inquiuameum cra uis, et mi itus, perficientes sis et cationem iri timore Dei. 1. 0 . . ι. Omnis qui h et hanc spem sanctifices s .