Scotus academicus : seu Universa doctoris subtilis theologica dogmata

발행: 1900년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

371쪽

JUSTIFICATI FORMALIS FIT FER HABITUM. 35 Et ad otii. 13. Plenitu lo legis Eidem haritatis stetit tribuitur pee-eatorum remissio Si Lue. i. Demittuntur ei peccares multa, quouicim dilexit multum Proverti. 10. uelletes heri charisas. 1. Petri l. Charitas operit multitudinen Deccatorum. 1. Joan. 3. Nos scimus quoniam fronslati sumus e morte ad cita se, im uitioimus fratres. Ibi autum eripi loquitur non de habitu, sed demetu eliaritatis quin illis in odis tortatur nos ad netum haritatis, non ad habitum, et ideo

charitatem commendan S, ipSum aetum dilectioni etiam OminsendRt. Respondeo, hos omnes teXtus intelligendos esse de elinritate actuali quae nobis cone illat divinia in morem, On quidem Ormaliter, Sed dum-tadiat meienter, et meritori de Ongruo Vel per in Odum proXimae

dispositionis. X qua in inllibiliter sequatur talis est 'eius; ne proindeo ipsi non Vitieitur quod haritas ne tualis sit ratio Ormali S. qua justificemur et qua postea in OlVantur Sed dumta Xat quod de Ora gruo mereatur, nosque in fallibiliter disponat ni Suscepti Onsem ruris Sanctificantis quam pus ne posit ultima disposition infallit,ilit0r inr-gitur. OBatCiES . Eo Seripturae se Xtus, quibus dileetioni o netuali tribuitur ad hae Sio eum Oo 1. Joan. l. Deus chorit is est, et qui ranet in charitate in Deo sues, et Deus D eo sed X 1. Cor. 6. Quia seret to unus Spiritus est: non potest autem homo in Statu peccati mortalis permanon Vel in Deo manere, Vel unus Spiritu eum illo ess Q igitur eum per haritat m in Deo manent, et ipsi adhaereat, oportet ut per illam homo justificetur, et a pedent Sol Vntur. - Respondeo, ho Scripturae teX tu Sol Vi pari rati Ono, qu prae dedenteS; non enim oborat nece SSari O X poni in Sotisu lormali, Sed possunt optime intelligi in sensu ausali, quod nimirum dileetio sit enus eur in Deo manORIDUS, et unus Spiritu eum eo SimuS, Untonus Videlicet eauSn est cur a Deo vi eis Si diligamur, set eur ipsius Spiritus in nobis inhabitet Causa, inquam, vel morulitor mei 'DS et meritori de Congrino, SOmpQ talem 1 ffectum inferen S. vel etiam proXimo dispositiva et in-1allibi litor eum tali effictu OnnoXa non autem enum formaliter justi fieans. Quod autem aliud signi flearo nolu0rit Apostolus. olligituro similibus sejusdem Apostoli verbis: nam podoni capito dicit: Quisquis confessus fueris, quoniam Iesus est Filius Dei, Deus manet,

et ipse in Deo sed aetus fidei non potest esS ratio formalis, Sed Solum dispositiva cur Deus in nobis innuent orgo id in dicendum est de netibus elinritatiS, qui non nisi di SpOSitivo lico pra stantior o in lal libiliori modo quam eius fidei, eone urrunt ad HStification Oin. OB.IICIRA , S. Augustinum lib. De uotures et stratia, cap. 2. ubi

ait Charitas verissima, lenissima, perfectissimoque justitia est ei eapito ultimo : Charitas inchoat inchoata justitio est Charitas pro vecta Provecta justum est Cliaritos avno magno iustities est ritas Derfectia D secta justitio est igitur X in te S. Iugia, tini ha ritus si titio formalis nostrae justistentionis. Subseribit S. Rei nardus Serm. m. in Cant ubi X ponsens illud Ephes. . i. Imrole mittitores Dei si ut filii charissimi, et ambulate M lil fili ira si nil Toli 00H- mitras m/tris it animam e sed cum cui Melicet similis si ei usetur U, similem nihilominus ipsi se exhibe her Muntiatem, ilioens sicut di

372쪽

ctorum Patrum, harita uetualies Si unus formalis nosti ne justifidationiS. - ego ConSequentiam; nam ut sepius jam diXi diluetio oteliaritas ne tualis dieitur justitia et anetita siniuue, non in senSi sor- mali, Sed nuSali et meritorio eo Selli eo modo, quo Christus dieitur 1. Cor. 1. 1 ae tu nobis Sapientium seo et uStitia, et anetissentio, doSt, causa justitis et aneti sientioni nobi per ipSum et propter ejus merita donatiae se refert, quod . Dei nardus in lib. De modo bene vi- eudi, Serm. . qui Si de timore Dei dieat Timor iste auctus est,quiti introducit in mentem --is perfectum charitatem Derfectes enim

charitas perfectia est auctitas. De ori leo enim duplissem SS Sanctitatem unam elualem consistentem in aetibus ulteram habituatum consistentem in habitibus perloeta autem harita aetualis dieitur per-1eeta Sanetita Retualis non quod sit forma perfleiens et anetisseans animam primario hi principaliter, Od tantum Sedundario, quatenHSvidolicet est perseetissimus et Suaaetissimus inter Retu SupernaturaleS, ΡrOVeniente e ipS eharitate et nitetitate habituali, eamque augenS ne perlicien meritorie, quatenus Videlicet meretur illius augmentum. OBJICIE 4. Si quis Xistens in Ortali egento, antequam ei remitteretur peeentum, SSumeretur ad Videndum Deum, eumque diligendum, absque ullo habitu gratiae et haritatiS, Oret beatuS, ne Subinde justisseatus; siquidem peeeatum pugnat cum perfoeta beatitudine sed talis justitientio non fleret per habitum, quem SupponimuS non infundi igitur ero per aetum haritatis, Subindeque illo uni e re potest ad formalem justitieationem. - Responcteo, talem non Orobentum hae in hypothesi, Si non remittatur ei pectatum mortale habituale etenim beatitudo est Statu Omnium bonorum aggregatione, et mniorum omnium reinotione perfectuS; ideoque eum illo statu euentum mortale, quod Si Summa mi Serin, SubSiStere non OleSt: OSSet autem in eo easu illud peeentum non remitti; qui nee Vi Sio, nee dilectio est ondigna Satis faetio pro pedent mortali, neque illi aequi-Valet; et quam Vi talis SSet, tamen DeuS OSSet illam non Reeeptare. Ouaicisi . , Dilectio Dei emeaeior est, ut animam eonVertat ad Deum 1inem ultimum, quam uerit Voluntas primi homini ad RVertendum O-

Steros a seo igitur quilibet existens in originali peccato per solam dileetionem sino habitu biso justificari et mundari potest, imo otiam

n ei Sonali. Me consequentici aut ederis ero probatur: nam posteri Ads aliena tantuin voluntato versi Sunt a Deo eum aut 'm Deum diligunt, propria Voluntate ' ipsum convertuntur, qui Sane est tenetoreo nVel Sioni moduS QSSO Videtur. Similiter dultu liuet propria voluntate per egentum eluat 3 eonVersus uerit ad creaturam qua in dilexit tamen per 'oetum mutritionis Octoto cordo multo laei foetiuSab ea avertitur, quam ad eam uerat OnVerSUS; Siquid Om Vortitur ab a XΡreSSe, quatenu videlicet illiu amor in Deum pugnat; te autem ad eam non fuerat On Versus. - ego antecedens, et disr, quam partem die quod longo meneior uit Olunta primi purenti A ut noS Verteret a Deo, quam Sit oStra VoluntaS, ut ad Deum On- Vertamur Volunta enim Adami avertit nos a Deo reversione habitunii; dilectio oro u0Stro voluntati eonvertit no ad Deum dumtaXnt eo n-

ursi in aetuali. ajor autem si reversio labitualis quia est privatio justitio habitualis, qua perseeii0 est quam sit ipsa diluetio, quo est

373쪽

eonversio stetualis. Nec refert, quod illa in aliena, haec propria voluntato id eniti solum probat hane esse 'riectiorem in ratione liberae operationis, non nute in in bonitate o malitia morali. - secundam piartem antecedentis die Similiter, non tum osse potentem hominis diluetionem, ut eonvertat hominem ad Deum ipsum placando, o puriuet illi satisfaetendo, quam uerit potens culpa mortali ad ipSum

offendendum. HuSque Vel Sionem et indignationem in eurrendum peccatum enim habituale Si culpa physio prseteritu manens moraliter donee necedat eoudoranti gratuita, Vel perfecta Sati Siaetio, quali non est ipsa dileetio, aut contritio eueatoriS: non enim offenSu een Setur perseet placatus, donee retribuat id uino quod ratione offensae reb-Stulerat ergo nec Deu ceu Sebitur placatu a peccatore, donee nee ipsi retribuat stolam primam, id 'licet gratiam n notiti euntem.

OBaiores . Justificatio, quae sit per actum, Permanentior QSt, quam quae it per habitum, ablato enim habitu tollitur habitualis justitia :nt oro licet auferro tur habitus justitio ab eo, qui actum eontritionis et dileetionis exercuisset, remaneret Semper u Stu et anetus virtute

illius eius, Si eut remanet Semper oeentor et injustu e praeteritonetu egeati ergo Ontritio aut dileetio in habitu conter aliquam Saneti fientionum a sarietifieatione habituali diStinetam. Nego Euh-SumPtum nain, inquit AmieuS, eodem modo Sublato habitu gratisddeSin re esse Sanctu et juStuS, qui justificatus QSSet habitu ae actu Simul ne qui tantum habitu; quin eum Sola gratia sit forma justificans, O Subint tolleretur effectu formali juSti a Saneti Caeterum quia talis habitus non desineret domeritori et ulpabiliter, Sed tantum physice, et e mora Voluntate Dei talis desitio nullam indueeret maculam in Subjecto, Sed puram dumtaxat negationem gratio , quae non constitu0ret objectum dii et immunditisse, Sed tantum non ami- eitide, eum jam Supponeretur macula, per prodieritum habitu in gratiue Perfecte abStersa et condon ita, nee per tulem Sublationem gratiae illa rediret alioqui Semper ad noVum peccatum redirent praeterito maeulae jam bStersae et ondonatae. Si autem diSpar ratio de Retu peeeati, et contritionis quia actu peeenti potens Stis Solo Ormaliter eon Stituere Subjectum maculatum et injustum nutu autem Ontritionis non

tollit opinaliter peeeatum habituale, quo i Si funda montum et Objectum inimiditisu noStri ad Deum; Sed diSpositi Vo: peecatum vero Or- maliter tollit gratiam, qu: est unda inentum tib oetum amicitis no- Susu ad Deum. OBJICIES T. Poenitentis p prius intus est intentio satisfaciundi Deo Pro offenSa Seu uincula pocenti commissi, cujus intentionis objectum eS O forma, per quam Ormalitor Deo fit satis et Subinde isee non potest SSe habitus, o nutuS, quia Satissaetio OS OSSentialiter actio;

nulla autem hominis steti poteSt SS Vera forinaliSque X natura rei Satis laetio pro ter eum usu forma' iter X SO, Suaque natura maeulam

illam destruit, quia illa Sola poSita nihil ampliu romano juris ud Oxigendam Satisfactionem S disi aliqua homini acti e natura Sua ν enti neulam deStruere OSSit, maXimo Oriecta contritio igitur haec est ormaliter auetilieativa et remissiva Pecenti. - Re SDoncteo, Ne- udo majorem virtus enim poenitentiae non in tondit exhibere Deo Satisfaetionem condignam pro ossenSa mortali, Qque etiam Pro PH ua

374쪽

362 USTIFICATIO FORMALIS FIT FER HABITUM.

mittitur: sed iniqudit Satisfacere pro posena temporali restante post eulpam Ommi SSam; et pro PSius ulpse remissione jurisque divini reparatione, quantum poSSibile est creaturo jus divinum reparare. IXATADis: Tnm p plaeet aetus contritionis, quam displicet fleti Samoralit 'r igitur e condigno, et aequo aequali est Sati actio pro culpa. Prol fur aute edens tam bonus est aetu contritioniS, quam Retu peCeati fuit malus si quis enim verbi gratia peccavit mortaliter per mi S-Sionem eius diloetionis debiti e praeeopto inui bona est hujus steti positio, quam fuit multi Hu omiSSin. - Nego anteeectoris longe enim major et gravior est offensa se ab homine tam vili Deo lust tot benesiuiis obstricto quam poSSit esserime libet Sati Siaetio Deo impendenda: quemadmodum longe minus St. quod subditus Regem diligat, quam quod capitalem offensam tu iam committat, ne ullus St, qui Xi Stimete digno mi satisfieri 0r amorem, et dolorem non oris . ita ut ReX nihil amplius inhoni quod n satisfaetionsem ab offendente exigat ConoΙMSi AQEuncla. - RATIO Pol ALIS USTIFICATIONIS

UNICUS ET SIMPLEM HABITUS REALIS G RATI E SANCTIFICANTIS I x-RITATE REALITER INDlSTINCTUS II: ' O t Ommunior.

Probaturque Primo Si praetor realem habitum gratiae sonetisseantisset haritatis desiderarentur alii habitus, maxime habitus id ei, spei: sed ii iinbitus formuliter non onserunt nil sanetiricationem nisi Per modum dispositionis et pro parationis igitur forma sanetisse an non est plurium habituum olloetio ut 0r consi M. Minor probatur tum D Cone illo Tridentino SeSS. . eap. . ubi iee pronuncies in justi- fientione infundi fidem, Spem, et haritatem, nihilominu Vim ju StiGeandi soli haritati tribuit. Nam des, inquit, nisi ad eam accedat spes et charitas, neque perfecte renit cum Christo, neque corporis ejus in membrum dicit Non enset ergo fidem et Spem Per Se Ormnliter eon10rre ad justifieationem, sed dumtaxat honeficio haritati S. Deinde, per gratiam sanetificantem Ssimi inmur Christo Domino, juxta illud H0bra orum 2. Debuit ei omnia fratrimos assiviserari s noe deS, nee Spe fuerunt in Christo utpote eum fuerit Semper comprehensor igitur illo duod virtutes forma litor non consserunt ad justi fientionem. Deniquo, in insinuti justifidationis in quo tomo de injusto fit justus, Ot de impio SanetuS, ne fides, nee Spe quidquam conferunt ad OXpul Sionem Oeenti et conciliandum morem sei igitur 'metus illo soli gratis justisse anti tribuitur. DICEM: Cone ilium Tridentinum, e . . et . . nit: si N pSnjam

Stifieatione eum omissione eeentorum se omni simul insus nu- eipit homo per Christum, ut insoritur, dem Spom, O chnritato In rigitur sex mente Cone illi tres illae Virtutos ad justi m ntionem X pquo conforunt. - Re Sponcteo, fidem set Spem recensori 00ndilio, ii quid in ut partiales formas justifieantes, sed dumtaxat ut dispositi Otios fido in quidem ut undamentum Spem vero ut Drmamentum. Quod etiam pri elare X plicat Origonos in eap. l. pistolo ad Hom. si Primn saluti o initia inquit ipso undomenta fidos est pro si 'tu vero et nugmen o tum odissei spo est perfectionum eulmon totius otiori charitu ,γ.

375쪽

.IUSTIFICATI FORMALIS FIT FER MARITUM. 363DICRA 2 Dp ratione justitiae infuso est ut in nobis duo 10 aliter omelat mim quidem, ut nos onstituat Deo grum et remicos

cui dum nutem, ut Ohi conterat adultatem bono perandi Sed pri- inuin proeStat per gratiam, Seeundum autem per Virtuto thseologiens: ergo tam Virtute illae, quam grat in Sunt formabuStificationis. Nego consequentiam etenirn Si hae Vern OSSet, Sequeretur etiam virtutes morales infusas, Oenon ut don Spiritu Sancti numeranda osse inter

ruin justitieationis, quippe eonferunt principium operandi naturali r Sicut enim non potest Sse homo Vere justus, ni Si sit Vere dolis, ita etiam nisi Sit ore Dei ultor et Vere Oniten S. Quemadmodum ergo conitentia et religio non ibent rationem ornas justi- fientionis, ita nequo virtutes theologi eae sicut nim dieitur primae Joan. 3. qui habet Spem Sanetissent Su, ita de gente o nitentiam

dieitur Zechielis 18. Ipse animon suom vivificiabit.

Con Iu Aio tortia. - GRATIA SUB CONCEPTU PROPRIO GRATI E

Prodatur 1. Ex illo ad Titum . Ut ustineati oratio ipsius oeredes

s Dius securidum spem cito in terram. Ubi per eamdem gratiam diei nos justificari per quam Sumu haeredo vitae aeternae Sed per gratiam, non nutem per haritatem, tali jure haereditati donamur, eum euarita Solum Sit principium Operationis igitur per gratiam praeeis justisse mur. - Cousir natur ex Concilio Tridentino Sess. 5. Cari. o. ubi dedomitp0 Jesu Christi Domini nostri gratiam, quae in baptismate Ontertur reatum originalis euenti remitti Suffragatur etiam otio ea Meunda est ratio formalis justificans quae Constituit Do eonSorte divinae DB- tui P. Ot HS ad aeternam se reditutem coniseri sed id pro stat gratia Sub suo formali onceptu, non ero sub Oneeptu haritatis charitaSenim nos quidem adit participes divini attributi amoris, non vero di vius naturae igitur Sanetificamur per gratiam Sub ormali onceptu gratiae.

OBJICIES 1. Plures Seripturae textus, qui vim Sanetis eandi in pSameliaritatem rosundunt. Si 1. Joun. Mese qualem itotem dedit; uter, ut silii Dei nominemur, et simus. Et cap. l. muis qui diliuit ex Deo altis est. Et ibidem Deus charitas est, et qui cluet ritus in Deo munes, et Deus in eo. Hine Rom. 3. Plenitu loleuis est dilectio. - Respondeo luee omni vere equidem diei de Cha ritate, non Ormnliter. Sed realiter, et quatenu est unu idemque realiS habitu Cum gratia Sanetineante, ut etiam explieat . Augustinus, lib. D 'Sol isti et Littera, . 32 dicens: Charitos Dei diciti est dissurivi in eoi remus nostris, non quo uos hs Viligit, sed quo uos faei uilectores ' justitio Dei quo justi sus D sere scimur. Quasi diceret. 08 munere oratis es es justos. Unde in Psal. 118. Quis faei in homine justitiam, inquit uisi qui justinerat impium, hoc est, se iratiam in impio facit justum' Unde ait Apostolus justificati stratis er oriationi

insius.

OBJICIES . Sanctitas oeundum anetum Dionysium 'test Hieriar I in eap. 12. Est ab omni scelere libera, Perfecta, H Parte immaculata 1 ritos sed hoe solum mori et eliaritati eonvenit:

376쪽

364 JUSTITIA POTEST AMITTI.

Si eut enim impuritas Ontrahitur X eontactu rei impurae, ita uritas Summa reperitur X unione eum Deo, qui eSt totius puritatis ons et origo. Hae nutem uni dumtaXnt fit per amore Q igitur ot illa puritas a Sanctita sit etiam per amorem. - Responcteo, hi quid mprobari, quod amor Sit praeparati ad puritatem, quae St gratia non vero quod sit ipS 1Ormaliter puritas, nam Si purita nascituri adhaesione ad Deum, quae fit per amolim, Sequitur quod amor non Sit ipsa puritaS, Sed quid ad puritatem indueens adde quod talis onjunetio animo ad Deum fiat per uetualem amorem, non Ormaliter, Sed Solum dispositive neque per habitum charitati formaliter, Sed dumtaXat ren-liter, quatenus Videt ieet Charita idem S realiter eum gratia Saneti-

Oua1Ciles . Concilium Tridentinum, OSS. . eap. . ubi loqueDS de justi fleatione ait Id in justificastione sit, reum jusdem sanctissimo passionis merito per Spiritum sanctum charitas Dei diston itur in cordibus eorunt, qui justisicantur, atque illis uticeret. Igitur eonSet elin-ritat ut justis learo Ormaliter qua Charitas St. - Nego ConSequentiam: nnm ut OnStat, non dicit Conei liuin ormam justitieationis esseeliaritatem, Sed justi fientionem ieri Hr gratiam, dum haritas diffunditur. Nec refert, quod ibi non nominet gratium; nam riu ipSam tamquam auSam noStrae justifieationis Ormalem designaverni in initio eapitis die onS: per Susceptionem se cuice quocire Superfluum judieavit

eam iterum Domin Rre.

Q U ESTIO SECUNDA

A JUSTITIA SEMEL HABITA POSSIT PER PECCATUM AMITTI.

NOTANDUM 1. Eam fuisse QSSimam Cal Vini, lib. 3. Lusiit. e. . Sententiam, quod qui semel uStillentioni gratiam adeptu est, eam per nullum Subsequen peeentum oSSi unquam amittere Si qui Voroeam deperdant, revera HS quum habuerrunt Veram HStitiam ne Veram idem, sed justitieationi et ii dei umbram Seu imam nona quae ut nulliu est momenti, ita prorsu iudigna HS Verse fidei appellationu:ot unitido docet vero fidele a justitia nuSquam DSSe Xeidere, ut quidquid gravioris erimini admittant, nuSquam Dei indignation semet damnationem ineurrent quam utique anniteam, et Omni execr. ι-tion se dignam Sententiam Seetantur plurimi Cal Vinistae, ut conStat sex Pseud Synodo orare laua. Super quintum punctum contrOVerSi periri. . . i. et . liget liqui, ut a Veritate alienam, una eum Catholieis Omnibus enm Xeerentur. Cuju quid a nefariae doetrino horrenda Seon Sequentias hune in modum expendit doctus rotius in discus- Sion Apologis Andreae ivoti ubi pagina 21 i. Sic nit: si Christiani est poetori horreseere ea dogmata, quae pietati noeent qualo illudo Si non a ii otio eon fietum, Sed oditum sepe ei a nonnullis defeno sum: ecco fortiter, sed crede fortius ei uihil noectunt timi centum homicidia, et mille stupra Hi sunt genuini ructu illius dogmatis,

i redere quemque debere, Chri Stum pro Se nominntim SSe mortuum :

justitiam Christi sibi imputari quasi ipse eam praestitisset certo e

377쪽

JUSTITIA POTEST MITTI. 365

PerSeVeraturum; eri et RhSolute Salutem Sibi destinatani poee Ala

fidelium, ut magna et gravia esse 908sint, non imputari ipsis, ro- si ter dem in JeSum Christum posse ios adero in rebellionem homic Idrum, adulterium. proditionem it im genus inlim flagitia

si nihilominu tamen eos pro certo. firmoque iubere se numquam si aut tota ter, aut maliter Xeidere, neque Xeidere OSSe e paterna Dei haritate, et gratia erga Se Sed e contrari Deum Patrem ip-O- rum X aetern SH amore miSericordia, et gratia omnia ipsorum praeterita, prae Sentia, et futura peceat in ChriSto aeger at quo re-

si Ittere. Haec Sunt nimirum logitata Christiani i0etoris Rivoto si judice . Et paulo post si Bega, avidem, ait, eum homieidio, et adulsi teri pollutu eSSet, retinuisse Spiritum Sanetum et perire e Vellosi si doceret aliud . Hinc idem roseus in animare pro suis ad seMurum notis miri re discrimine peccesti mortialis. et evolis, ait . Nullum potuit in Christianismum indue dogma perniciosiuS. quam si hoc hominem qui credidit, aut qui regenitus est nam hod multiξ idem Valent poSSin stolabi in Seolera et agitia sed aeuidere non

p0SSe, ut propterea di Vin faVOre eXeidat, aut damnationem in eurrat. Hoe nemo Veterum docuit, nemo Oeentem tuliSSet D.

NOTANDUM . Calvinlato, ut nefarii hujus dogmatis injuriam

propul Setit Vari effugia quaerere et commini Sei Primo namque non deSunt, mul audacite' pronuncient moe nefarium dogma ipsis oratiqet falso a Catholicis affingi. Ita ene1eldius, in lib. De Perseverant. Sanctorum, ubi adVerSu Battum unum o Calvinistis Rem Strantibus inter uetera ait: Quoia addi uos quidem contendere, ii se mel renat si arrocissimia prolabantur Meserra, homicidio, adulteria, et avis a nihil mu ' 'pud Deum iratia incinere. Spiritum sanctum, idem, Spem, et choritatem retinete, mera est calu uni Iunin os nobis impingit blasphemiam. Quae as Sertio quam a veritate sit aliena latet ex Sententia illorum Cul Vinistarum qui e stanter amrmant eum Calvino et BeZ Veros dele a justitia nusquam posse excidere. Sic primi 'Vindelinus in compendi, Calvini ture Theo

Sunt Secundo Persei eraulia, sua qui semel accepit sidera alciscam. umquam eam amitti et Uidit Chamiseriis lib. . cap. 12num . . Ne n Calvinistoe quo Catholi eos mentito n0mine appellai ullo peccesto quomvis oravissimo, eclum te issimo, quemquam receptum in orcitur m a Deo recidere a ratis. Plaeator, parte P. Deci num si usu docte luce nostro objecto caput est, ullis ostiis renatos dem perdere. At 'o si es idem Ioannes Ioc modo citato Perquin Seri u in dial0g. De Statim hominis, parte 40. p. 44. Supponenς cum Suis omne vero fidele esse eleeto et i re destinatos, et sibi objieiens verum ob Seero quid tibi videtur Nonii vult Deus electos SUOS Ondemnata a me ut Si respondet: Non uult fundes uentum ni lutis uos in uni tum est in ars no electione Dei, ita finiue hec Mn omnies Peccat et to u mundi, quin omnes Tabes qui sunt semio, elec ionem Dei irritam facem nequeunt Vieri quid corcia Ostra obstrine' pec G t. infirment, Diri umque Dei

Prorsus incutere ori Possunt Deus e uinem Oudemnat propter

378쪽

66 USTITIA POTEST MITTI. i moHo in silium Dei adoptatus est in Christo Damnianus in eoneordin pag. 08. Nulli ere deles, inquit, per ulla peccata possunt eae ratia Dei ex sidere, ac proinde non possunt sideles eaeside pro stis eae iuere. - Sed constantiSSimo hae Calvinistarum assertio patet e contrOVersia nota inter semonstrantes et contra- . e monstrantes

inistros Batavos illi namque, ut constat se Seriptis Synodalibus eorum art. b. stirmabant, quod Heles possunt a Mera de excivere, et in illiusmodi prolabi peccata, quo cum vera et justisi ante od consistere Hori possurat, Nec potest hoc tantum sieri, seu et non raro f. Vere steles ossunt sues culpa tu lauitia et scelera atrocia incidere, in iisdem

perseverare et mori, ac proiMue Haliter ex ictere, et perire. Contra-RemonStrante Vero Contrarium prorSuS Oeebant a junt nim in collatione habita Agae anno 161 1 para 341. Probabimus eae sacro Scripturae , qui Der eram fidem Iesu Christo sunt insiti e pro inue vivisi iebus Diritu participes facti, quamvis possint er iniecillitatem carnis

graviter peccare a Deo tamen ita conservari, certum sit eos hau Dersm dem, et tunc vir cum spiritum, non toto iter, neque noliter ami8Suros. In Super hanc assertionem Calvinistieam videntissimo QOmprobat Seu do-Synodu Dordroetann pag. 10b. ubi inter aetera ait Deus qui uires est misericordis eae immutabili electionis proposito Spiritum sanctum etiam in tristibus lapsibus a stiis Ora ror8us aufert, Hec et usque eos proictbi sinit, ut a ratia adoptionis, ac justisses fisi is statu excidant citi peccatum ad mortem, sive in spiritum sanctum committia ut, et meo penitus deserti in exitium internum sese principitent. Quam utiquo doetrinam una eum aeteri ejuSdem Seudo- Synodi assertionibus probarunt Calvinistin Galli in eorum Conventueelebrato leti anno 1619 ubi inter petera ejusdem OnVentu Reta, Ministri protestantur Se reeipore deeiSione Synodi Dordreetanae, et QR ad mortem Sque defeti SuroS; quibus conStat praefatam SSertionem do innmissibilitate gratiae, etiam per graVin quaeque peceatn, SSeeommune CalviniStarum dogma. NOTANDUM . Ministro Calvinistarum huju temporiS eum a Catholicis premerentur tot ae tam aperti testimoniiS, quod reVera Oeerent gratiam per egeatum quantumlibet grave esse inremissibilem; animadVerterentque Oe pessimum dogma, nedum a Catholicis, Sed etiam a Sui Seetatoribus ingrate aeeipi, Varia ominenti Sunt divertieula, quibu Simpli eo luderent, et tam nefario doetrius injuriam SQ remoVerent. Primo namque eorum nonnulli ostent dei reo justitiam acceptam Sse numiSSibilem, quod licet per graVia peccata rides justifiean imminuatur, tamen Semper remanet quaedam fidei seintilla, quae OSte per Seriam po uitentiam Xeitata revivi Seit. Cujus qui domenuo praeludium praebvorat Andreas Rivetus in suis unimadvorSiOnibus ontra uota Grotii dieon Deus in his qui Oeaverunt adhue servat et o et igni gulos, postea per Soriam poenitentium X eitnndOS. Verum, luam utilo, quam siue Vanum Sit Oe effugium apparet X O luod illi constantissimo amrment eum Cal Vino, lib. eup. 2. n. 12.

quod quantumvis exsua sit in electis des, tantem spiritus Dei certati risei es ac filium suo adoptionis. line earpius De justis controversi l. oeut Fides fioni in ' nu Christum otium cum suis De-uoi iis opprehendit quod autem in nobis infirmum, ii Christo abso -

379쪽

JUSTITIA POTEST AMITTI. 3 3T utum et e fectum est. Devi e i et minimam ce in dei scintillamisabeo, certus et securos sum, quis siona Dei sunt sine se irentia. Censet igitur fidem, etiam illam minimam, reVera uStificare Subin-doque fatontur justitiam per quodlibet grande pesteatum CSSe prorSuSina missibilem, et quod qui minimam illam fidem habet, seque justus sit et sanetus, ae si fidem perlaetissimam haberet, ut aperte docet in-

delinus, lib. I. cap. i. dieonS uolitas justificiationis est qua Christi iustitio ei fidem appremensia omnisu a Deo requialiter imputatur: est insi aliorum fides robustior, alio uis imbecillior est. Denique non

desunt, qui alia Subterfugia praetexant, flirmantes, fideles in gravia pestenta lapso justificari quidem quuntum ad e, non autem quantum ad Oeata. Ita obortus Abbas is Tot sonem, cap. 24. qui eum allir

tum justificatus, et tamen simpliciter quoad personam justificatus futurus tamen ab hac justisi ratione recidivus, uiri ab hoc quoque peccato

justificatus. Verum quam parum SonSata Si haec reSponSio, quamque dissent non doetrinae Catholicae et do christianae, em est qui non videat, inde namque oret OnSequens nVidem etiam ante pomi tentiam fuisse justissentum quantum ad personam, leo non uerit justificatus quantum n peeeatum et Subinde, Si ante aetam paenitentiam mortuus fuiSSet, alterutrum fuiSSol noeeSSO, Vel luod eum edentiSaetvulibus uissset Salvandus propter justineationem ei Sonalem, Velis uod uisset damnandus propter euenta, etiamsi aliunde uisset justus. Hude omnia paulo l0ngius praenotanda volui, ut appareat quantum quamque poSSi me deVient, qui Semel defeeerunt a tramite Veritati S. quam aperiet ConoIMAI nicta. IUSTITIA ET GRATIA SANCTIFICANS

SEMEL ACCEPTA POTOT AMITTI, ET REVERA DEPERDITUR PER SUB

SEQUENS PECCATUM MORTALE. Haec est de fido determinata in Concilio Trido utino Suss. i. an. 23. iis verbis: Si quis hominem semel justisse itum dixerit an mus e care ion osse, eque stratiam amit- citque adeo eum qui abitur H Peccat, ut quom vere ossificatum fuisse, anath emia sit. Et ap. 15. ait Asserendum est non modo in Ii-

uelit ite, per quam et ipses siue amittitur, sed etiam quocumque alio m0 tali eccoso, quamvis non amittatur sides, acceptam justi attonis abrium amitti.

Prohatur nostra assertio e Seriptura sacra Primo quidum illis

parabolis, quibus exemplo illi prodigi postea in gratiam recepti, et stola prima donati, dra su perditos et rumper se, vi centes se errabundiae, quaesitost et in ovile reportatuo, signifieatur hominem justum gratia ponitus exeidore, et o poenit 'utiam in Statum justitientionis r Stitui. Probatur secundo exemplis eorum, qui Semel habitud justiti: jacturam 1 e runt. Tales fuere Anguli mali, primi Parent 'S, David, Petrus Apostolus, o Galatae, quibus Paulus primo apite OX probrat:

Mi 0r quod sic tam cito transferi uini ab eo, qui vos o civit in rati im risti in aliud mangelium: et e . . ue. Sic stulti estis, ut cu- ritum Peritis, uunc ea e consummem uirite . b. Coa uoti estis es Christo,

380쪽

368 USTITI POTEST AMITTI . qui in eo justissimini a ratio excidistis. - Probatur tertio illis

omnibus Seripturae textibuS, quibus Signifieatur homine per Oeentum mortalo a gratia i Visiennio Xeidere, et in eam nonniSi 0 9 Unitentiam rostitui. Sie Zoehielis 13. Cum averterit se justus es justitio suci,

et feceiit iniquisset , umquid inet Omnes justitiae ejus quis fecerit

non recordabuntur; M orinvaricatione qua pramaricatus et ope cato suo quod hec acit, is ipsis morietur. 1 Cor. 9. Castium Orseus meum. et M servitutem reuius, e forte cum aliis pino reiecti e tam ipse reprobus

iliciar. 1. Cor. 6. An nescitis quis iniqui regnum Dei non possidebunt' Nolite errare neque fomica ii, neque idolis serΓientes, eque 'ri Poenum Dei Possidebunt; et hine quiuem fuistis e sed abluti estis, se sanet eati estis, seu justineati estis. Quibus verbis signissent

Apostolus VorOS dele poSS a Tntia e Xeidere, loquitur enim de Veris fidelibus, ut On Stat e posterioribus Verbis : ni falsum eSSet eos a regno Dei poSSe Xeidero, Si Porum gratia SSet innini SSibilis.

Similia tradit Ephes . . ubi eum diXissset Fornicatio autem, et omnis immunditia aut caritia, uec ominetur in Do is hujus dicti iane rationem profert Hoc enim scitote intelli utes, quoc omnis fornicator, sut immundus, ut avarus, quoia est idolorum sertitus, non habes hce editatem in reon Christi, et Dei manifestum est autem quod ibi loquntur delibus, quippe ait Eratis aliquorido tenebrar, uri autem tuae in Domino: in men illi praeeipit, ut abstineantis Vitiis, quo ibidem enumerat alioquin non habebunt haereditatem in segno Christici ergo conse ApoStolia fidele posS eommittor vitia, et propter illa eXeludia participatione haereditati eum ni isto. - Denique probatur illis orneulis, quibus Seriptura monet u Stis entos, ut Sedulo sibi aveniat a peccatis, ne a gratia et haereditate aeterna Xeidant: Sic R0m. 11. Tu sute An He fas noli altum sapere, sed timere. Et bidum tuebon testem Dei in te, si per)nauseris in bonifeste, alioquo et tu excideris. Ut ad Pliilip . . Cum metu et tremore salutem ce8fram operam irai. Et Apoe . . Episcopo justo dieitur : Tene quod habes, ne alius accipiat Oronao tuam. Sed hae omnia VnDa SSent et inopia si justi nusquam OSSentis gratia Xeidero igitur id revera OSSunt. His addo quod . Augustinus, lib. De ho resibus, Haeresi 82. et Ilio-ronymuS, lib. 2. dV01 Su JOVinianuin inter illius lueretiei errores om- putent, Quo/l cyriaticim sanctificantem injustis Hamissibilem assereret. uuaproptor . Augustinu8 lib. De Horio perseverantiori cap. 13. diserte pronuntiat Ipsos quoque repueratos alios pers erarites usque in sinem hinc ire alios quousque decedant hic teneri ui utique ridissent, si utequam tiberentur hinc exissent. Et rursus : Quosdam aps quousque redeant non e re de hac vita, qui utique erirent, si ant quam redirent exirent. Igitur sen Set u StOS OSSO a grati sanetissentit '

uatus 'st ex Deo peccestum ori facit quouiram ipsius in eo ma

Id osse intelligendum in sensu e0mp Sito, quod Seilicet non peccet si Cundum quod nutus est ex Deo, et Semen illiu in e ninnet, et Deum IioVit, gratia Diri non pol Si S peeeandi principium. Nam inquit

SEARCH

MENU NAVIGATION