장음표시 사용
41쪽
UR ELUDIA AD TRACT DE GRATIA. 35Vocavit, quod habetur Om ultimo Coneiliorum o titulo Concilium Senonense celebratum H H. D. 152, eujus tanta Si uetoritaS, ut merito Seripserit OSter RVentinuS, diSp. 60. in . cap. 4. Lice hoe Concilium Senonense sit Provinciale est Π- auri in Guctori- tutis, et tota ejus doctrines uidetur esse confirmata in Concilio Tri erit. Quod utique confirmat HareZ, prolog. 6. Seribens: Concilium Triuens. ou post. 20. annos celebratum est. Di tute approbat fossem o si insem de ratia, quam Concilium Senonense tradicierat quis eamdem ferem sis explicestam, ac locupletatam docet, ac siesinit. Quamobrem quod liniversi in Bellarminus lib. 2. De Conciliis cap. 10. et Catholicorum oti nium SonSu prae Seribit, COH ilium particulare. Ou e re8se confirmatum, facere arbumentum de probabile, ut temeraritim si se non acquiescere, ad hane maXime Synodum accommodari d bet. Inter aetera autem illiu Congilii deereta, quae Sunt numeri 18. placet hi tantum duo XScribere, quae maXim doetrinam De libero arbitrio, noenon et De side, ne operibus Ora is me ito, et stratia tn-tuunt ne desini utit. DECRETUM 16. De mero Arbitrio. - EtSi nulla pene Sit tam aperta Cretholiea veritas, nullus tam manifeStu Sacrae Scripturae OeUS. quem liseretini suis enVillis et tergivorsationibu non eludant in nulla ta-im 1 tam impudenter, tantaque rei ChriStianae jactura debacchati sunt, quam in Xterminando, profligandoque liber a rhitrio. Nam quid Christi fidelibus perniciosius exeogitare potuit hosti ille veritatis, quam Si Vol Pelagi Sedueti, Omnia in praesidi gratiae ibi tumidius arrogent; Vol fatiscenti, pusilloquo animo, cum Wietesso, neges Sitati, alisque eommittant omnia Nihil profecto reliquum erit tum diVini legibus, tum inmanis, nullii QOnSilii aut eleetioni, nullus preeibu aut objurgationi, caeterisque id genus, Deus nulla denique justitia futura
WSt, qua quibuSdam poenae quibuSdam eon Stituta in praemia, Si pro Wielemi, et utli 0ranorum Sententia, Omnia de nee e S Sit 'te Veniant. Prodierat hie error primum apud GentileS, Sed Summo omnium On-ssensu OX XplOSHS QSt adeo liberum Sse arbitrium. Velut evidenti quodam Xperiment eognitum, Omnium mentibu Sese ineuient Cum igitur reliquerit Deu hominem in manu consilii sui, apposueritque oram eo ignem et aquam, O Hum et malum, ut ad quodcumque Dolueris porrigat manum suam: ne ab re beatu ille dicatur, qui potuit trans9redi, et Non est trans essus, et fescere mala es non fecit quod sub eo sit appetitu ejuS, et dominetur illiuS, ae denique poreurrenti aeram Seripturam paSSiria obvium Sit, quod liberum in utramvis partem homini arbitrium Ssereret. Sati QSSe visum Stsnero Provinciali Concilio, libertati hujusmodi Viro et meta eX-
Neque enim liberum arbitrium asserente diVinam Xeludimu propterea gratiam, quod ei alSO Otie imponere non Verentur, atque hoe irina credulorum Ocul O perStringere: Sed juX in aeram Seripturam eo OX tendimus, ut Voluntas hum una misericordiae praeVenio mi auxilio Suffulta, et interiori quodam et occulto Secretiori inspirationis afflatu contacta, SeSe OnVerint in Deum, Deo appropinquet et ad eram illam gratiam Se praeparet, qua tandem necepta, Sit apta ad Vitum pete Nn m. Neque tamen tanta gratiae necessitas libero praejudieat urbitrio,
42쪽
eum illa Sit in promptu, nee momentiam quidem praetereat, in HoDeus non stet nil Stium, et ut Set, cui Si qui aperuerit januam, intrabit ad illum, et e innabit eum illo. Ne denique talo sit hujusmodi trahenti Dei nuXilium eui reSiSti non poSSit. Quoties enim Dominus voluit ongregare filio JeruSalem, Sicut gallina congregat pullos uos sub alas, et noluerunt FruStra certe Stephanu Judaeos durae eerVieis, et incireuineis eordi argueret, qui Semper Spiritui Sanet resisterent: frustra Paulus TheSSalonicenSe admoneret, Spiritum ne EXtinguerent, si divinis inspirationibus homine ineVitabiliter raperentur Trahit quidem Deus, Sed in Hu odorem eurrimuS, O Vi non ne raptamur; praedestiunt, eligit, Pent, Sed eo demum adulto glorificat, qui infido et haritate radicati, per Ona opera, ertam Suam Oentionem, eleetionemque oderint. Et ieet attingat a sine usque ad finem fortiter, disponit tamen omnia SuaViter. Hane igitur haeresim, arbitrii libertatem prorSUS auferentem, non tam damnamus quippe quae jam olim quam communi hominum Oneeptioni, et aperti Seripturae testimoniis
DECRETUM T. De Fide et pertibus, Merito, et Gratia. - requens illud est apud imprudenteS, et qui non tum animi moderatione, quam impetu feruntur, ut dum ab altero Vitiorum incaute dissugiunt, in altero prolabantur. Cujus rei Lutherus fidem faeit, quidum operum fiduciam nimi inSeetatur, nihil tandem peribus reliquum facit, atque ita utitu fidei patroeinium HSeipit, ut Solam agno-Seat, opera Hietat et Ondemnet. Verum Si reete perpendantur, quae pro fide producit e Seripturis testimonia, reliqua Virtute non exeludunt. Quae Vero Ontra Opera itat, en Omnia, Vel ad nimium in Operibus dueiam, vel ad legato eae remonia pertinent. Fide quidem Vi-Vimus, et Sine ne impossibilo est laeere Deo. Si quis nihilominus habuerit omnem fidem ita ut monte tranS1erat, haritatem autem non habuerit, nihil est fide justitieamur, sed et Spe SalVicia et Sumus ot dimissa sunt Mariae Magdalens peceat multa, quoniam dilexit multum: Si quis enim diei DominuS, dilexerit me, Sermonem meum Servabit, et Pater metis uilistet eum, et u eum eniemus, et mari ouem uia eum faciem s. Nunc uitur manent Fides, Spes, Charitas, triclhinc: msjor autem horum est Charitas. Et in ViViseundo, justifieandoque potior, quandoquidem siue sine operibus mortua est. Tum quin fides utilis est ad Salutem, eum per dilectionem Operatur; at oliarita SNon St otioSa, Sed per bona per Satagit, ut certam Oeationem Πο- Stram, electionemque aetat.
BULLA SUMMORUM PONTivici M. Pii V. rogorii XIII et Urbani VIII.
qua plurimae Baj propositione damnantur. Urbanus Piscosus servus servorum De G ad perpetuam rei memoriam Ix minotiti eclesiae militantis Sede meritis liuet imparibuS, Onstituti, Sedulo meditamur, ulmiti ad fidei Catholieae conserVationem, Praedecessoribus Nostris provido statuta et ordinata Sunt, firmiter perpetu ObSerVentur, Ut eum Opu Sit Nostri nuctoritati munimino tirmentur. Dudum Si quidem aciei reeord Pio Papa V. PraedeceSSOre NoStro emanavit Constitutio tonoris consequentis, Videli eot: tu Epi-
43쪽
Seopu Servu SerVorum Dei ad uturam rei memoriam. EX omnibus affletionibus quas in o loco a Domino eonStituti, tam luetuoso tempore HStinemus ille animum OStrum praeeipue Xerueiat dolor,
quod Eeelesia Christiana tantis jampridem turbinibus agitata novis quotidie opinionibus propoSiti conflictetur ChriStique populus antiqui
hostis suggestione disseetuS, in aliOS, atque lio errore pRSSim. et promiSeue deferatur: quantum Vero ad O attinet, toti Viribus Onamur, ut illa, simul atque prOSiliunt penitu opprimantur: magno enim cerore litiei mur, quod plerique, Spectatae alioqui probitatis, etd0etrinae, in Varia Sententia offenSioniS, et periculi plenaS, tum Verbo. tum Seripti S prorumpunt deque ei etiam in Seholi invieem contro- Vertantur: MuSmodi Sunt Sequentes: 1. Ne Angeli nec primi hominis adhue integri merita reete O
3. Et bonis Angelis et primo homini, Si in statu illo permanSiSSentusque ad ultimum Vitae, elicita eSSet mereeS, et non gratin. 4. Vita aeterna homini int0gro et Angelo promissa tui intuitu bonorum operum et Ona opera X lege naturae ad illam consequendam per Se Sufficiunt. 5. In promissione aeta Angelo et primo homini eontinetur naturalis justitiae eonstitutio qua pro boni operibu Sine ali reSpeetu ita aeterna uSti promittitur. 6. Naturali lege constitutum fuit homini ut Si in Obedientia perseveraret, ad eam Vitam pertran Siret in qua mori non OSSet. i. Primi honi in is integri merita uerunt primae reationi munera. sed juxta modum loquendi Seripturae in se, ΠΟΠ reete Oeantur gratiae; quo sit ut tantum merita, non etiam gratiae debeant nuneupari. 8. In redent pii per gratiam Christi nullum inveniri potest bonum meritum quod non it gratis indigno collatum. b. Dona cone ossa homini integro et Angelo. Orsitan non improbanda ratione poSSunt diei gratia, Sed quia Secundum Sum Scripturae nomine gratiae tantuti ea munera intelliguntur, quae per JeSum male merentibus et indigni conferuntur, ideo neque merita, neque more S.
quae illis redditur, gratia diei debet.
10. Solutionem p ense semporalis, quae pedeat dimiSSO Saepe innet. et Orpori reSurrectionem proprie nonnisi meriti Cliristi adseriben
11. Quod i et justo in hae vita mortali u quo in finem OnVer-Sati Vitam eonSsequimur aeternam, id non proprie gratis Dei. Sed ordinationi naturali statim initio creationis onstitutae justo Dei judicio d. putanduin Si ne in hae retributione honorum ad Christi teritum respieitur, Sed tantum ad primam institutionem generi humani in qua lege nuturali institutum est, ut justo Dei judicio Obedientiae mandatorum it aeterna reddatur. 12. Pelagii sententia est, opus bonum citra gratiani doptioni 1actum On SSe regni fel tis meritorium. 13. Opera bona a filiis adoptioni 1ael non necipiunt rationem meriti, ex eo quod fiunt per Spiritum ad0ptionis inhabitantem orda fi -
44쪽
per ea proeStatur obedientia legi. 14. Opera bona justorum non aeeipient in die judieii extremi mplior in moreodem, quam HSto Dei judiei mererentur neeipere. 15. Dicit rutionem meriti non conSiStere in eo, quod qui bene peratur habeat gratiam, et inhabitantem Spiritum sanetum, Sed in eo solum, quod obedit divinae legi quam Sententiam saeptu repetit, et multis rationibus probat fere tot libro. 16. In eodem libro septu repetit, quod non est Vera legi obedientia, quae sit Sine elinritate. 17. Dieit sentire cum Pelagio, qui leunt esse necessarium ad n tionum meriti, ut tomo per gratiam doptioni Sublimetur ad statum
clois eum. 18. Diei opera Catechumenorum, ut fidem et poenitentiam anteremi Ssionem pecentorum Retnm, SS Vitae aeternae merita, quam Vis Imnon consequentur Catechumeni, ni Si prius praeeedentium delietorum impedimenta tollantur. 19. Videtur insinuare, quod per ju Stitiae et temporantiae, ure Christus egit, ex dignitate perSonae peranti non traXerint majorem
20. Nullum est pecentum e natur Su Veniale, Sed omne Pecentum
21. Humanae naturae Sublimati et Xaltatio in consortium divinsenaturae debita ui integritati primae conditionis; et proinde naturali S
22. Cum Pelagio Sentiunt, qui textum ApOStoli ad Rom. 2. Gentes, Viso testem risu cibeHt, Haturaliter, quo lecti sunt, faciunt, intelliguntd Gentibus fidei gratiam non habentibuS. 23. Absurda St eoruin Sententia, qui leunt hominem ab initio
dono quodam Supernaturali et gratuit Supra conditionem naturae 1uisse oXaltatum, ut fide, Spe, charitate Deum Supernaturaliter coleret. 24 A vanis ot otioSi hominibus seeundum insipientiam Philosophorum, Xeogitata eSt illa Sententia, quae ad Pelagianismum Hielenda est, hominem ab initio Sie OnStitutum, ut per dona naturae Superne dita, uerit largitate Conditoris Sublimatus, et in Dei Filium adoptatus. 25. Omnia Opera infidelium Sunt pestenta, et Phil OSOphorum Virtut0SSunt Vitia. 26. Integritas primae ereationi non fuit indebit humanae naturoeexaltatio, Sed naturali Hu conditio quam Sententiam repetit et probat per plura apitul R. 27. Liberum nrbitrium sine gratiae Dei adjutorio nonnisi nil pee
28. Pelagianu OS error dicere, quod liberum arbitrium a tot dullum euentum vitandum. 2: . Non Solum fure ii Sunt, et latroneS, qui ChriStum iam, et ostium Veritatis, et Vita negant, Sed etiam quicumque aliunde, quam por Christum in viam justit in , hoe est ad aliquam justitiam eonseon dipOSSe dicunt. Is . Aut tentationi ulli sino gratia ipsius adjutorio resistere b0minem
45쪽
PR ELUDIA AD TRACT DE GRATIA. 3931. Charita perseeta et Sine era. me est e Corde Puro, et On- seientia bona, et fide non fleta, tam in Cnioe humeni S, quam in poenitentibus potest esse in remiSSion peeentorum. 32. Charitas illa quae eSt plenitudo logis, non St Semper conjun ta
33. Catoelium onuS USte, recte, et anete iVit et mandata Dei ObSerVat, ae e m implet per Charitatem, ante obtentam remiSSionem peccatorum, quae in baptiSmi laVaer demum pereipitur. 34. Distinetio illa duplicis amoris, naturali Vide e et quo DeuSRmatur ut auctor nnturiae et grRtUiti quo Deu amatur, ut beatisseator, Vann est et commentitia et ad illudendum aeris Litteris et plurimis Veterum seStimonii eXeogitata. 35. Omne quod agit peccator Vel Sero pecenti, Vel Poeentum St. 36. Amor naturali S, qui e viribu naturae XOritur, ex Sola PhiloSophia per elationem prie sumptionis humano eum injuria erueis Christi, defenditur a nonnullis doetoribuS. 37. Cum Pelagio Sentit, qui honum aliquod naturale hoe est, quo le naturae Soli Viribu ortum ducit, agnOSeit. 38. Omnis mor reaturae rationalis aut Vitiosa S cupidita qua
mundus diligitur quod a Joanne proli ibetur aut laudabilis illa ha ritas quae per Spiritum Sanetum in ordo diffuS Deu amatur.39. ii od olim tarie sit, etiamsi iocessitate fiat, libere tamen fit. 40. In omnibu Sui actibus peceator servit dominanti lupiditati. 41. Is libertati modus qui est a necessitate, Sud libertati Domine non reperitur in Seripturis, Sed Solum nomen libertati a peccato. I 2. Justiti', qua justificatur et fidem impius, consistit oran aliter
in obedientia mandatorum quae Si operum uStitia, non autem ingratia aliqua animae iniu8a, qua adoptatur homo in Filium Dei. Se- eundum interiorem hominem renovatur, ne diVinae naturae eonSOΓSesticitur, ut Si per Spiritum Sanetum renovatus, deincep bene Vi Vere et Dei mandatis obedire poSSit. 43. In omnibus o nitentibus ante aeramentum absolutionis et in Cntee humeni ante baptismum, St Vera justifientio, Separata tamen
14. Operibu pleri Sque quae a fidelibus fiunt ut mandatis Dei pareant, cujuSmodi Sunt hedire parentibus depositum reddere, ab homicidio, a urto, et a fornieatione abstinere, justi fieantur qui deIn homineS, quia Sunt legi obedientiae, et Vera legi justitiae, non tamen iis obtinent incrementa Virtutum. 45. Sacrificium Missae non alia ratione est ne rifieium quRm in nerali illa, qua Omne opus, quod fit ut saneta Soeietate Deo homo
M. Ad rationem et definitionem peceat non pertinet Voluntarium. ne definitioni quΛ Stio St, sed ausae, et Originis, utrum omne QCeatum debent esse voluntarium γ47. Unde peceatum originis vero habet rationem peccati Sine ulla relatione ne respeetu ad oti talem a qua originem habuit. . oeentum originis est habituali parvuli Voluntate ori tarium. et habitualiter dominatur parvulo, in eo quod non erit contrarium voluntatis arbitrium.
46쪽
40 PR ELUDIA AD TRACT DE GRATIA.l9. Et ex habituali voluntate dominante fit, ut ni Vulu decedens
Sine regenerationi Sacramento quando Sum rationi ConSequutuSerat aetualiter Deum odio habeat, Deum blasphemet, et legi Dei re
50. Prava desideria quihu ratio non OnSentit, et quae homo invitus patitur, Sunt prohibita praecepto, Hon concupiSces. 51. ConeupiSeentia SiVe ex membrorum, et praVR Hu deSideria, quae inviti Sentiunt homineS, Sunt Vera legi inobedientia. 52. Omne eelu ejus S conditioniS, ut Suum uetorem, et OmneSpostero eo modo insidere OSSit, quo infecit prima transgreSSio. 53. Quantum e Vi tranSgreSSioniS, tantum meritorum malorum generante Ontrahunt, qui eum minoribu naSeuntur Vitii S, quam qui
M. Definitiva haec Sententia Deum homini nihil praeeepisse, also tribuitur Augustino, cum Pelagii Sit. 55. Deus non potuiSSet ab initio talem creare hominem, quali nune
nihil manet nisi reatus, SiVe obligatio ad poenam. bi. ndo in aeramento baptismi, aut Sacerdoti abSolutione, proprie rentus eueat dumtaXat tollitur, et mini Sterium Saeordotum solum liberat a reatu. 58. Peccator poeniten non ViVisentur miniSistrio ae ordotis absolventiS, Sed a Sol Deo, qui Cenitentiam SuggerenS, et inSpirans vivissent eum, et resuscitat miniSteri autem Sacerdoti Solus reatus tollitur. 59. Quando per ele0mOSynnS, aliaque pietati Opera De Satissaeimus pro poeni temporalibuS, non dignum pretium Deo pro pedeatis 110Stris osserimus, Si 'ut quiddam errante autumant nam alioquin SSeinus Saltem aliqua e parte redemptoreS; Sed aliquid faeimus, cujus intuitu Christi satisfaetio nobi applientur, et communientur. 60. Per passiones Sanetorum in indulgentia Ommunientas, non proprie redimuntur nostra delieta, Sed per Ommunionem haritatis nobi eorum paSSione impartiuntur, ut digni SimuS, qui preti Sanguinis Christi a poenis pro pedeati debiti liberemur. 61. Cetobris illa doetorum distinetio divinae legi mandata bifariam
impleri altero modo quantum ad praeeeptorum operum SubStantiam tantum, alterum quantum ad certum quemdali modum, Videlicet Secundurn quem ni Onnt operantem Perdueere ad regnum aeternum, Oee8t, ad modum meritorum, Ommentitia St, et Xplodenda.
62. Illa quoque distinctio, qua opu dieitur hilariam bonum, olquin o objecto, et omnibus ireumStantii reetum Stet bonum, quod moraliter bonum appellari OnSueVit Vel quia est meritorium regni aeterni eo quod fit a vivo ChriSti membro per Spiritum haritalis. Hi
li; Nimiliter, ut illa distinctio dupliei justitia : nitorius, uri litper Spiritum hari tutis inhabituntem ulterius quae sit ex inspiratione quidem Spiritus Sanet eo ad poenitentiam Xuitanti S. Sed nondum Cor inhabitantis, et in eo haritatum distundentis qua divina legis justifidatio implentur, odiosissima et pertinaeissima rejicitur.
47쪽
PR ELUDIA AD TRACT. DE GRATIA. 4l64. Denique et illa distinetio dupli eis vivifieationis, alterius qua
vivifieatur peccator duim ei peritentia, et vitae II de propositum, et inchoatio per Dei gratiam inspiratur alterita qua ViVineatur qui Vere justificatur, et palme vivus in Vite Christo me itur commentitia judieatur et Seripturi minime OD Hen S.
65. Nonnisi Pelagiano errore admitti poteSt Su aliquis liberi arbitrii bonus. Sive non malus : et gratiae Christi injuriam ne it qui ita
66. Sola violentia repugnat libertati hominis naturali. 6 T. Homo pedeat etiam damnabiliter in eo quod noeessario adit. . Ins dolitas puro negativa in his, quibu Chri Stu non Si prae-
69. Justi fientio impii fit 1ormaliter per obedientiam legis non autemper Oeeultam communicationem et inSpirationem gratiae, quae per eam justisseatos adit implere legem.
70. Homo Xi Stens in peeent mortali. Si V in reatu aeternae damnationis poteS habere oram haritatem, et Charita Ptiam perlecta poteSt OnSi Stere eum reatu Mernae damnationis. 71. Per Ontritionem etiam eum Charitate Perleetn et Cum Volo Suseipiendi ne ramentum Conjunctam, non remittitur erimen e X trae ausam nee SSitati S, ut martyrii. Sine Retuali SuSeeptione Sacramenti. 72. Omnes omnino justorum assiletione Sunt ultione peccatorum ipSOrum. Und JOh et martyreS. HI PISSi urit, propter Oeensa unpa8Si Sunt.
73. Nemo praeter Christum eSSe in peeeato Originali hin B. Virgo
mortua est propter peceatum X Adam contrae tum omneSque HUSamietionos iu hae ita sie ut et aliorum a torum fuerunt ultione peeenti actualis. O OriginaliS. I. Concupi Seentia in renatis relapSi in peeeatum mortale in quibus jam dominatur. euentum St. Sicut et alii habitu praVi. i. i. Motus rasti oncupi Seentiae Sunt pro Statu homini Vitiati prohibiti praecepto uora concupisces: unde homo SentienS. et non OnSOntiens transgreditur Praeceptum, OH concupisces, quamvis transgressio peccatum non deputetur.
76. Quamdiu aliquid oneupiseentiae earnali in diligent e St. non1aei praeeoptum uiliues Dominuin Deion tuum eae toto corde sui . ii Satissaetiones labori se justisseatorum non Valent de condigno
Oxpiare poenam temporalem OStantem POS eulpam condonatam.
78. Immortalitas primi hominis non erat gratiae benefletum, sed naturalis conditio. T Falsa est Oet Orum Sententia primum hominem potui SSein Deo creari se institui in justitia naturali. Qua quidem Sententias triet coram X la Xamine ponderat lie et nonnullae liquo pacto Sustineri OSSent in rigore et proprio
eisdem, et Similibu posthac quoquo pacto loquendi seribendi, o di Sputandi saeuitatem quibuscumque interdicimus. Qui deus me int
48쪽
42 PRAELUDIM AD IRACT DE GRATIA. ipsos omnibus dignitatibuS, gradibus, honoribuS, beneficiis, et me iis
perpetuo priVainUS ae etiam inhabiles ad quae eumque decernimus, vineial quoque Ianthemati QO pS innodamuS, a quo nullus Romano Pontifido inferior Valent ipSOS, Xeopto morti articulo liberare, te. OBSERVANDIM EST AUTEM PRIMO harum propOSitionum condemnationem editam uisse primum a Summi PontifidibuS, absque illo ordine, et propoSitionum numero praesiXO, quem Supra deSigna VimuS, ut
constat ecoXemplaribu impre SSi Romae 1579 quarto Februarii. Deinde tamen majori claritatis gratia a Theologis trans eripta uit adjectis numeri S ut poSSent commodiu citari propoSitiones, qua in disputationem ad dueerent. Insuper plure Sunt propOSitione numeris di unetae, quae eamdem prorSUS Oetrinam eumdemque errorem Videntureontinere; aeterum di Stinetae numerantur, quia non uno et eodem
modo, Sed multipliei a diVerSO, et interdum eum aliqua additione Sententiam proponunt. Denique Selendum S aliqua propOSitione ex Supra memorati non rep2riri in puSeulis editis a Miehael Bajo; quia Pontifici non Solum Xhibitae fuerunt Sententiae, quae e Bajilibsellis impressi eXeerptae, Sed etiam, quae ViVR Rntum Og RSSertae nut diseipulis in Seholis dietatae uerant. NOTANDUM SECUNDO, quod etSi enSura Pontifiei harum propositionum, quoad Singula a SSertioneS, indeterminata Sit, et ambigua sex enim in genere enSura contra a propOSitione ferunt Summi Pontifiees, pronuntiando Baji S Sortione eSSe inreticas, erroneas, umectas, temerarias, canualosas, et in pias aures offensiones immittente8 quae Singulae enSurae non eadunt in Singula propOSitioneS, Sed eum propOSitione accommoda, quocire additur respectit e nulla tamen harum propOSitionum eSt, quae Pontificiam eonsuram fugiat siquidem Pontificum deereta diserte pronuntiant illa Sententia in rigore, et proprio Verborum SonSu ab aSSertoribu intento, inreticas, erroneas, etc.eSSe damnanda S, ei reum SeribendaS et abolendaS, et de eiSdem, et Si milibu 9OSthae quoeumque paeto loquendi, Seribendi, et diSputandi saeuitutem quibuscumque interdieunt Subindeque nulla earum propositionum propugnari poteSt ab Ecelesiae Romanae filio. NOTANDUM TERTIO, quod eum ipse telino Bajus eoinpertum habuisset a sua propositione damnatas SSe auctoritate Apostoliea ut pius erat, et Ecelesiae filius obSequenti SSimuS, RSdem reVoeaVit aedamnavit Retu publieo, et u damnationi exemplar propria munitum
syngrapha et Sigillo misit Romam anno 1580. Maj 24. cujus tenor sequitur: Eoo Michael de ἰυ Cancellarius universitatis Lot auten sies rest u sco, et prositeOx me eae variis colloqtilis, et communicationibus habitis cum Reverendo Patre D. Francisco Tolet concionatore sum Sanctitatis, et ad hanc rem specialiter misso, Super diversis sententiis, et propositionibus jam olim a sanctissimo D. N. Pio V. felicis recor istionis sub ala alenuis Octobris anno 1567. et nuper a Gregorio XIII. moderno Pontisice mesaeimo sub data . Kalend. Hebri ori anno IJ79. itertito amnestis et prohibitis ita motum et eo perductum e se, ut j l Gh mihi hiabeam persi sum, earum omnium sentent toruo omnestionem, atque prohibitionem jure menitoque ac re nisi moturo judicio,
et iligentissimc discussione praemissis factam, atque decretam esse foveor insuper Plurimas iisdem sententiis, in nonnullis bellis
49쪽
me olim, et ante maris fani edis Apostolico per iis ceus urcim cou- scriptis, et in lucem editis, contineri, et et uili, tism in eo sensu, is quo reprobantur. Denique declaro me improesentiarum ab iis Dinimus recedere, et damnationi ci Sanctia Seiae factoe acquiescere neque Posthac, illa docere, s88erere, aut defendere velle. Datum ovanti, Hie 24 Martii, anno 1580. - Optandum esset nihiloininu ad Omne Sol VendaS, CSedanda contrOVerSia ei rea cenSuram Singularum ejuS modi propOSitionum, ut Eeele Si deSignaret, quae unicuique propositioni partieulari damnationi nota onVeniat quod utique donee prae Stetur, non ingrR- tum erit arbitror hie adseribere eonSuram aerae Facultatis Parisiensis Super quibuSdam ex ei propositionibu ad eam delatis per duo ex nostro Ordine Superiores Belgas, ut onstabit ex ejuSdem enSurae praefatione.
CENSURA SACR FACULTATIS PARISIENSIS
contra quasdam propositiones. Asso Domini millesimo quingentesimo Sexagesimo, id OViS, Vi-goSima septima mensis Junii, aeratissima nouitas Theologis Pari- Siensis, poS MiSSam apud Collegium orbonae e more eelebratam, in eodem Collegio per juramentum eongregata est in materi fidei, Super propositionibus intra Seriptis per eamdem Facultatem eum matura deliberatione Magistrorum Censura notatis, quas frater Petrus de uereuGuardianus Conventus ivellensis, et frater Egidius de Querceto, Guardianus Athiensis, praedietae aeuitati Theologiae miserunt, Sigillis praedictorum OnVentuum Signataβ; rogantes obniXe, ut Super ii die ta
Liborum Arbitrium hominis non habet poteStatem ad OppoSita, nec illi eonvenit ea potestas ex ipsius naturali et intrinSee ratione. Censura prima par huju propositionis Si peretiea Secunda eSt al Sa, et erronea et Morali Philosophiae adVersa. II. PROPOSITIO. Libertas et noeessita eidem OnVeniunt rospectu HuSdem, et Sola violentia r pugnat libertati naturali Ominis. Censura hujus propositionis prima par includit Ontradietionem, et est haeretica Se eunda Sicini Sa. III. PROPOSITIO. Liborum Arbitrium e Sua ratione intrinSeca non habet ut e se, o per se meiat aetum liberum. - CenSura hae prOPOSitio est alsa,
IV. PROPOSITIO. Liberum Arbitrium e So non poteSi niSi eccare, et Omne pu libori Arbitrii sibi dimissi est peceatum mortale, aut Veninle. - en Sura: haec propOSitio pro utraque parte St Iereti ea.
Homo stetendo quod in se St egent et non OleSi non Peccare faciendo quod in o St. - Censura tota haec propoSitio est haereti ea. VI PROPOSITIO.POSSe peccare non est de ratione liberi arbitrii hominis, nec ejus-
50쪽
44 PRAELUDIA AD TRACT DE GRATIA.
modi tot sentia pedeandi homini data est a Deo. Censura: hujus propoSitioni prima par OS 1al S : Seeunda haeretiea. VII. PROPOSITIO. Liberum arbitrium homini non potest abSquo speetali gratia Dei Vitare oceatum unde fit ut omne opus homini puro infidelis sit peceatum. - Censura huju PropOSitioni Sedunda par OS 1alsa et ex praecedenti male infertur. VIII. PROPOSITIO. Liberum arbitrium libere Vult quidquid Sponte Seu voluntario sit; ita ut quo noeessari vult, idem libere Velit. - Censura huju propositionis secunda par implicat Ontradietionem, et est peretiea.
IX. PROPOSITIO. HaereticuS, SehismatieuS, et homo pure infideli meretur quandoque de Ongruo Vitam aeternam. CenSura haec propositio Si planelisereticR. X. PROPOSITIO. Homo sexisten in peeent mortali, SiVe Hu rent ad aeternam mortem, habet in Se charitatem. - Censura hae propOSitio Si haeretica. XI. PROPOSITIO. Per eontritionem, non adhibito realiter aeramento aptismi, Vel Po nitentiae, non dimittitur erimen extra auSum martyrii, et ne deSSitati R. - Censura hae propOSitio Si haeretiea. XII. PROPOSITIO.
Poeeator si uel quod mandatur, per eontritionem, o ConseSSionem saetam Sacerdoti, non omittitur illi egentum nisi Sacerdo abSolvat; otiamsi per malitiam neerdos absque ratione illi neget absolutionem. Censura hae propositio est haeretiea. XIII. PROPOSITIO. Nonnisi Pelagiano error admitti potest ante primam justificationem in i mino liberi arbitrii usu bonus et qui Se praeparat ad eam, pecent, ut is qui possim abutitur Suis boni naturalibuS; num ante eam, Omninopora homini sunt peceat damnatione digna. - Censura liae propositio pro omnibus partibuS Si haeretiea.
Non datur gratia nisi eluetanti, perinde nee prima juStissentio, quae justi flentio est ipsa fidos fidos enim est quam impio qui fit piuS.
Censura huju propositioni duae primo parte sunt haereti eae, et tortia est falsa. XV. PROPOSITIO.ΙIom neeessario peeent otiam damnabiliter, in aliqua poete peecati, et nutu ad quem necessario ortu est illi peccatum, quare ut libere eratur in aetum, non est eonditi neeeSSarin ad eccandum. CenSura haec propositio Si haeretiea pro Omnibu partibus. VI PROPOSITIO. Nemo rietur Christum est absque peccato originali liinei. Virgo mortua Si Propter edentum, quod contra Xerat e Adam: OmneSquo Hus uiuietiones in hae vita, sicut et aliorum justoruin, Sunt ultio nos pudenti riginalis, Vel aetutilis, unde et ob paSSuS St, et martyres Propter deentu Sun. - CenSura lisee propositio pro omnibus partibusus haeretien, o beata Hirgini Marii et anetis injuriosa.