장음표시 사용
431쪽
primae veritatis, idque tripliciter nimiruin, vel in Osendo, vel in eo-gnoseondo, vel in dicendo triplo enim distinguitur Veritas prima quidem in essendo, quae est ipSamet infinita Dei sentitas Innimodam ac realissimam senti infiniti rationem ab re terno ibi VindieanS. ratione cujus dieitur Verus DeuS, idest, veram habens Deitat m, et diStinguitur a Ialsi et ementitis iis Veritas in eo oscendo est ipsa summa et infinita Dei Sapientia, quae re cognOSeit ut uti in Se ita ut impossibile sit illum in earum apprehensione ullatenus decipi. Denique Verita in dicendo, Seu reVelando, quae in nobi est VirtuSm OrnliS, Seu propen Sio et uelinati ad diuendum Verum, in Deo autem est Summa illius inclinati ad leondum verum in iis omnibus, Use Vel per e, Vel per alio Onuntini, ita ut neminem pos Sit fallere; qui quidem inclinatio etiam veracitas appellatur. Ex hae autem multiplici Dei eonSideratione, Varin Xurgit Auctorum Sententia de obj02to Ormali fidei aliqui enim eum Aureolo nostro Volunt Deum esse objectum 10rmalo dei sub ratione Deitatis. Nonnulli euin Guillelmo Parisiensi, rael. De Fide, Xistimant Deum esse objectum ipsius fidei. Sub ratione Domini, Seu quatenu praeeipit aliquid, leo inevidens, esse firmiter ere nondum Coeteri vero volunt Deum assignari objeetum fidei Sub ratione primae Veritati S idque vel in SSendo, vel in cognoSeendo, vel in dicendo. Quatuor igitur maXime Oeeurrunt hie determinanda P initim quidem, quodnam Sit Objectum adsequatum attributionis id ei Secundum, an Deus sit Objectum primarium et magi pilae ei puum, idque vel Subratione DeitatiS, VH Sub ratione RedemptoriS, ae Sal Vatori S Tersium, utrum Deus censori possit objoetum formale fidei, Sub ratione primae Veritatis in essendo. urarium, quodnam sit Objectum sormale limSeu motivo fidei.
ConoIuctio Duima. - OBJECTUM MATERIALE I H DE DIVIN NERATIM ET AD EQUATE SUMPTUM EST OMNE ENS REVELABILE A DEO Ita
Doetor in o di St. 23. num . . ubi ait Teneri potest, quod si una sicles omnium credimilium, qui non res icit credi bile esu propriis rationisus illorum, sed ut revelatia sun a Deo, et credi omnio refellio ab ipsor quom cera esse, eodem quo credit reveliantem esse cera Prohatur autem Conclusio Illud dieitur objeetum attributioni ali cujus habituS in quod Onano Retu ab eodem habitu elieiendi diroeto et per Se tendunt: Sed omne omnino actus fidei tondunt immediato et directo in en revelabile a Deo igitur, te Mojorio fas ox dietis in P. Notabili Minor etiam per se patet nullus 'Si nim fidei eius, qui directe non tendat in id quod a Deo reVelatum est, idque non alia ration se. URm Uin QVolatum est a Deo, qui ne fallere, ne falli potest. Deincte, illud est objuetum die quatum attributionis alicujus n-bitUS ei rea quod Operari potest: Sed de non poteSt perari, nisi ei re objectum revelatum a Deo, ut On Stabit infra orgo necessum quod seu revolubile Sit objectum attributionis id sei ut 0r praset: nam omni materia, quae informari potest a ration tot mali alicujus habitus, pertinet ad ipsius objeetum materiale, et Sub eo e0mprehenditur: ut Omne en revelabile potest informari testimonio divino, qu0des objectum Ormale id i divinae.
432쪽
Denique, quamquam de aeto Omnia non Solum objee in quae pepdivinam fidem porcipiuntur, Sed etiam omne aetus, qui et ieiuntur per eum, ad Deum direete, Vel Saltem indireete possint ordinari, attamen ortum St, quod Deu POSSit plure Veritate revelare per η-dem OgnOSeendRS, quae non magi ad Dei gloriam, aut notitiam Ordinantur, quam illae Veritate naturale S, qua Phil OSOph US poeulatur. Fateor tamen Deum liquo Sen Si posSe diei objectum adaequatum nitributionis fidei, quatenus Videli det omnia, quae per divinam idem percipiuntur, direete, Vel indirecte, roseruntur ad Dei notitiam. Si quidem omnia, quae diVina fide reduntur, reVer eonferunt ad Dei sentiam vel perfectione Vel Operationes perSpiea eius et Videntius manifestandas enim Vero in mySteritS, up ad Di Vinitatem ipsam immediate Speetnnt, res Si porta Similiter mysteria, quae ad Incarnationem Verbi pertinent, ei Santur ire Deum ut XiStentem et perantem in OStra humanitato quae ero sermonem Reiunt de Angeliso hominibus, otiam in Deum ollineant quippe Angeli et homines illius sunt imagineS. SerVi, filii, et hodre de S. Caetera denique ad Deum
mediate vel immedint ordinantur, non Solum Rmquam ad linem ultimum, Sed etiam ut per eorum cognitionem et notitiam, Veluti facem pr:Pforant ad Deum Praestantiu cognOSeendum. DICES : Fides versari non poteSt ei rea omne en roVelabit igiturons roVelabile ut Si non est objectum attributioni fidei Consequentia
patet objectum enim adaequatum alicujus habitus non debet ipsius
habitus attingentiam et Virtutem Xeodore. Probatur aute ectens fideSenim non poteSt tendere, niSi in quod do Ret reVelatum est. Niam,
inquit Apostolus , des eae auditu auditus autem per er Di Dei
r Velata Sunt tamen ipse fidei habitu ex Se apa est, ut intelle-etum, cui ineSt, nolinet ad SSen Sum euieumque revelabili, ubi de 1aeto revelatum uel It Consulto autem diximus potius ens revelabilee8Se objeetum attributionis fidei, quam eris ei elatum, ut videlieot dei Virtutem et emeaeiam Xpliearemu apertiuS, Signifiearemusque tantam esse vim illius divinae virtutis, ut quamquam modo inelinet dumtaxat intellectum ad assentiendum determinatis articulis et definitionibus. quibusdam, tamen e Se Sullieiens St, ut intelleetum inelinet et adjuvet ad assenti 'ndum infinitis montegorematice propoSitionibus, Si totidem Successivo per aeternitatem intellectui a Deo proponerentur et revolarentur. Hoc enim, inquit Oetor Oe Supra nudato, non X-eudit Virtutem, ne estpnei tutem potentiae, ut habitus niti. ConoIM Sio uncta. - DEI S HST OBJECTUM PRIMARIUM
DRITATIS. Hae est Doetoris in a. d. o. num. 15. ubi ait: Oportet
onere dem infusam propter rinum assensum, ut respicia Deum eo objecto rimo, de quo objecto formari r alio veritates, qu re continentur in articulis mediatius vel in edititius, secundum
s/έν sic Del si respiciunt. Dixerat prius num. 10. Si Deus
433쪽
DE OBJECTO FIDEI. 421 infudit uobis habitum de ineli antem intellectum vostrum is asseu- sum articulorum, fra quod des irespiciat ipsum Deum de quo formantur artibuli, quibus leui obste tis secundariis asseutimus per habitum. Probatur Prima pars Conclusionis : Primo quidem X Scriptura Sacra, quae diserte signifieat dona in Deum tendere, ae praeeipue
cire ip8um versari hine appellatur de Dei monebat anaque Christus arei 11. Habete de o Dei. Quapr0pter S. Paulus i. ad
TheSSal ait: Vides oestra, quo est ad euin unde n Hebr. 11. O- Net G edentem sed Deum oporte credere quia est quibu Verbi Signi-iteat primum fidei etiam maxim tendere in Dei existentiam : quod utique prodelare cloeet S. Augustinus lib. 4. De Cinitate Dei, cap. 29. Vide pri num et maximum os eium est, ut is verum Deum credatur: quibu omnibus apparet fidem in Doum tendere tamquam in primarium ne prseeipuum objoetum, ad quod aetera quae illa percipit ordinantur ne referuntur, non solum in ratione entiS, Sed etiam in ratione objecti redibilis. - Deinde , illud enssetur reli ju Seientiae aut habitu praecipuum objoetum, quod in prseeipui conel USionibuSaut artieuli et sanctionibus habet rationem subjoetici a ita Si de De respectu fido enimvero onstat Deum, ut Unum, Trinum, Creatorem, Redemptorem, te esso Subjoetum in praeeipui sidet articuliS igitur ete. - Denique illud diei de se prete ei puuii objectum alieujus habitus intelleetivi, ad imus praestantiorem cognitionem en
Omnia r oeantur quae per illum habitum eo os duritur ab intelleetu: at omnia quae per divinam fidem innoteseunt O referuntur, ut O GUOSenmu quiS, qualiS, et quantus Sit Deus in Se et qua ratione eum colere, ne in eum tendere debemus, ut jus aeterna elieitat donemur igitur Deus revera est praecipuum de Obje etiam. Probatur etiam Secuncta pars, nempe quod Deus Sub ratione Dei
tutis habeat rationem objecti fido ; non Voro Sub ratione ali eam HS X- trinSeeae denominationi , puta R demptoris, Sanetiti ea toris aut Glorifieatoris Tum qui id om si objoetum Theologiae a fidei divinoe inquit Doetor in Prologo . o. qui estiuneula 2 laternit n. i. Siquidem Theologia maXime dei priueipiis ac lumine nititur, et utraque ei rea Deum, ut Deu QSt, tendit, quamquam divorsimodo ; nam fidos tendit in Deum se Simplicem Ssensum, quem Xhibet ebla a Deo reVelatis, Theologia ero per illationem quam plieit se ipsa Dei notitia nee in per fidem, quae est veluti ipsius Theologine n Deum munu- duetio tum qum Deus censori debet objectum adaequatum fidei 0- undum eam ntionem, quae primario et principaliter per dum intenditur : Sed Deu prius in tonditur sub ration o Deitatis, quam sub qua libo alia ration igitur enseri objoetum adsequatum fidei sub ration Deitatis ut 0r constest uinor Pro ture duo sunt proe-
dieatorum o perseetionum ordine in lineo , quarunt quoddam sunt omnino intrinwese, ut eSSe unum trinum, bonum, te ni in Ver et inmextrins em ut esse de saeto Creatorem, Justiseniorem, et Glorifiea torem Sed prior ordo divin nrum perfectionum, quae maxi in Do Ontitatum ne Divinitatem instituunt ne illusti aut per fido in prius t-
tingitur, quam perfecti tui in is ordinis, siquidem divina fidus in Deum fertur, primo quatenus Deus est, idque primo de meo ero-
434쪽
422 DU OBJECTO FIDEI.dit, quod in ipso priu est redibilo at periectione prioris ordinis
Sicut sunt priore in esse rei, quia priuS S rem LSOlutnm SS Secundum Se quam per ordinem ad liud, ita Sunt priore se eundum rationem redibilis, nam ratio credibilis equitur ad rei Veritatem, verita autem ad entitatem igitur eum Deus Sit prior Seeundum rationem Divinitatis, quam Sub qua Vi alia ratione, etiam Si riu attingibilis per sdem, et onSoquenter sub ratione DiVinitatis Hoetum adsequatum fidei. OBJIC1ES 1 Tam Christi humanitas censeri debet objoetum fidei, quam Divinitas igitur se non est fidei Objectum daequatum. Probatur antecedens ex illo Oan. i. Hinc est utem ita aeterna, ut O- suos an te solum Deum erunt, et quρon misisti Iesum Christum. Quae verba non Solum Sunt intelligonda de cognitione beatifica, sed etiam de notiti fidei , ut eoueordat illud Joan. 20. Hinc utemseripta sunt, ut credatis, quia Iesus est Christus Filius Dei, et ut crε- uentes itam sebeatis in omine sus Hine ipsemet Christus DominuAJoann. 14. monebat Crevitis in Deum et iri me credite. Igitur tam humanitas Christi Domini Spectat ad objeetum fidei, quam DiVinitas. Nego anteeectens, et st Hu probationem dico, ex his divini oraculis solum eliei, quod Christi humanitas proximius Speetet nil objectum fidei adsequatum, quam aetera quaeque ereata, quae Sub Objeet ridei comprehenduntur, tum propter intimiorem ui eum Divinitate conjunctionem . tum quia primum et praeeipuum eSi medium OStrae SalutiS, O potissimum Dei in homine honesseium : unde equitur eum P0rtinere ad dem tantum Seeundari O, Sieut aeter beneficia Dei, et leutuli media nobis ollata ad Solutem , Sollie et ut X Hu cognitione melius innotescat Summa Dei erga O honitas et miseri eordia. Hine stolide Calvinus Doetores Seholastiuos arguit, quasi in divina Seri-Ρtura reperte lilitarent, eum asserunt Deum esse primarium dolobjectum, non item ChriStum, quom, inquit, Outra di Vina orneula ab objeet fidei Segemunt, et exeludunt; quod quam 1at Sum Sit, aperte constat siquidem Christum Dominum Voluti primarium inter Seeundaria de objeeta ensendum esse non abnuimuS; ita quod de priuS in Deum ut Deu est, quam in Deum ut homo S intellectum humanum dirigat, quod utique a mente ipsius Christi Domini non est alienum Siquidem e mox nudatis oraeuli et aliis similibus onstat Christum insinuasse dem prius esse dirigendam in Deum, qua in in
BIICIE 2. Omni Seientia et habitus intelleetivus supponit de Suo Subjecto, aut laeet quin sit et quiu sit, ut Oeo Arist. 1. 'osteriorum: Sed fidos est habitus intelloetivus igitur Supponit Dei
exiStentiam et SSentiam, et OnSequenter Supponit Deum Sub ratione Divinitatis, ne proinde Sub ea ratione ire Deum non Oeeupntur, nee in eum tendit. - Responcleo 1. Oguri OSSo majorem universaliter loquendo nee enim illa ramoti de Sullaeeto et objecto, quod sit. exigitur ab Arist. ad omnem prorSu Seientiam et habitum intelleetivum, Sed tantum ad demon Strationem perfecti SSimn m. qua Prima pro priota demon Stratur de Sua SSentia plures enim Sunt demonstrationes, quibus ii,S Subjecti ut Objueti existentia ,robatur Saltem
posteriori eognitio vero distinetii illius essentis potius intenditur
435쪽
quam Supponatur per Seientiam : unde major generaliter loquendo non St Vorn. - Res nil eo . distingueudo omnis habitus intelle elixu Supponit objecium Suum, tam quoad ara sit, quam quoad quid sit, quando objectum concurrit ad illiu produetionem unti eum intellectu. Oneed Seeus. 0go. Similiter distincta tu e neganda est onsequentia fide enim eum Sit habitu divinitus infusus, ut di
tim ab intelloetu, partim a Deo, ut Objecto et Subinde non debet Supponere Dei SSentiam et Xi Stentiam. Sed ire utramque logitimo
OBJICiΕ 3. Plurima Sub idem redunt, o per illam certo reduntur, quae nulla ratione ordinari OSSunt ad prse Stantiorem Dei notitiam, nut ejus gloriam manifeStandam puta quod obi9 habuerit anem, quodquo ennis iste quasi untius adtoniens blandisnento sum Dud Eoaudebat, ut legimus Tobiae 11 igitur Deus conseri non potest obje-etum adaequatum fidei sub ratione Di Vinitatis. - ego antecedens et ad jus probationem die historiam illum enuis Tobi P. et similia ordinari nil eum, tum quin conducunt ad manifeStandam Vernelia Mtem Oi, quae nec in re levissima defluere potest eum enim fides Deum in omnibus Veracem profiteatur, et jus Veritati in dicendo maxim innitatur , hinc quidquid illa percipit absolute, in Deum ordinat hie enim est virtualis fidei diseursus : Quidquid Deus Pit est Derum: Sed Deus meretiante sciuem Scriptore Canonico libri obice
ipsum Tobiam hiabuisse canem e igitur H est. Id etiam eon- dueit ad ommendandam Ximiam Dei bonitatem erga sibi doleselientes quali erat Tobia SQ evius historis gratiSsimae aliqua pars 1uit adventus ille canis praecedenti et nuntianti necessum Tobia junioris, ne auda geStientis. Conducit denique ad Signifieandam Sapientem illam divinae ProVidentiae ordinationem, qua post varias rumnas, diVerSnSque probatione Re tribututiones proSperitatem indueit, et laetitiam non solum in maximis, Sed etiam in minimis ubertim sessundit. Caetera, quae OSSent adVei Sia hanc Cone luSionem Viei jam eXpensa utit, et diSSOlut in Supra laudata ii stione prooemiali nostra Theologiae. Ideo sit Cori OIu Rio rictutia. - DEUS SUB RATIONE PRIMAE VERITATIS
Probatur. Illud est Objectum formale, a quo Speeificatur et per quod ab aliis habitibus distinguitur lides versatur irea Dei Voritatem in esSondo, et per eam distinguitur ab aliis habitibus in li0etualibus : igitur, te Msjor constes pro tur quantum ad primam partem auctoritate S. Dionysii lib. De in is re iis bus, . . ubi ait Fides est circa simpliceni et semper existenteis De itatem sed Verita Simple et Semper Xi Steti non est lia, quam ipso θ --ritas in SSendo igitur . te. Probatur etiam quantum ad S eundnm: Deus enim Sub alia ratione est o laeetum ridui quam spei ne haritatis: sod est objectum spei ut deli8, eharitatis vero ut summe bonus igitur se bet etiam esse objectum fidei ut summo verus Cougrnis ures Deus sub aliqu alia ratione en Seri posses objectum fid0i maxime. ut volunt plurimi Ox ii tris sub rati0um primo , voritatis in eo Tio-
436쪽
Sestudo et ieendo Sed id non videtur admittendum tum quia objectum 10rmale unius habitu debet 8So unum: Sed veritas Dei in eo-gnoseondo et roVoland non Si quid uni rin Siquidem veritas Dei iii cognoseondo est ipsiu perseeti intrinSee realissima et omnino di-Viun Verita autem in die Ondo Seu re elando est quid XtrinSoeum. Contingens, et reSpeetu rationi : tum quia Objectum or malo habitus realis debet etiam esse reale Seu inquit Oetor in . diSt. 23. n. 3.
Natio forinalis halitus realis ratio De rus rationis seu essere elatum Deum esse T in m et Unum, uou dirit ultra Deum Tri uum et Unum, nisi respecitum rationis, sicut esse multum, non reicit nisi espectum rationis uit ure coon estur igitur assentio Deo trino, quia re latum, formalis ratio Objecti, cui assentio per habitum realem est eris rationis, quod est in ora veniens, cum habitus realis sese objectum formale reclle, Sicut olentici realis objectum formialereole bitur revelari passise cum Sit res rationis, non potest esse formalis titio tendendi in hoc Deus est trinus et unus tum deniquo quia obj0etum Ormale debet esse aliquid intrinSeeum Objecto maioriatici sed Veritas Dei, Seu revelatio diVina non eSi quid intrinseeum Deo, equo divina perieetio nitieiens illius Sesentiam igitur, ere . D 10Ε Illud est objoetum ormale fidei, in quod ipsa resolVitur, Seu quod Si ratio, propter quam redimu De : Sed ratio, propter quam Deo revelanti redimuS, non St pS Verita Dei in QSSendo. Sed verae ita Seu Verita in dieendo igitur Deu Sub ratione prima veritati in SSendo non St Objectum Ornante fidei. - Distinguo majorem est objeetum formale motiVum, et OSpeetu credentiS, Oncedo: Speeifieativum, et reSpeetu fidei, nego. Objeetum enim Ormale poei-heativum, et motivum in hoo diserepant, quod primum a Xime Speetetnc habituin qui ire ipSum ei Satur motivum autem ad aeuitatem et potentiam, quae per habitum in objectum tendit hine objeetum Speeifieativum debet SSe quid intrinsecum Objecto materiali motivum autem poteS Se quid StrinSecum quippe id omne potest habere rationem objec ii motivi, quod acultatem pellieere poteSt, ut Oeeupetureia ea Objeetum. Di Cles 2 Fide est habitu praetieuS; non enim Ordinatur dumtaxatn Verum Supernaturale OgnOSeendum; Sed etiam ad illud amandum, et bonis operibus Obtinendum fido oni in Sine peribus mortua St, ni S. Jaeobus igitur debet habere Objoetum praeticum et operabile: at Deu sub ratione primae Veritati in OgnOSeend non OS Objeetum praetieum igitur Sub hae ratiom non est Objoelum fidei. - Nego
minorem, Deu enim, ut rim VeritaS, non Solum repraeSentatur lior
fidem ut objoetum poeulabile, Sed etiam ut prae eum; quia ut objectum liquod enSeatur praeti eum, non Si neeeSSe, quod sit a nobis Oporn bile, Sed Sufficit, quod nobi possit Obtinori. o quod Ox illo tam Junm e Prima regul Oliani moruli reetitudini ne probitati it Sum poSSit rati agendorum hae nutem ratione Deus, ut prim Verita Sin SSendo, Spectari poteSt, ut Sic enim est noStor sinis ultimuS, X quo desumirui agendorum ratio. ConCIM Si qua via. - OBJECTUM HORMALE HO, SEU RATION ni IDEN IN DEUM TENDii, HST ERITAS DE NON SOLUM IN DI-
437쪽
CENI ii 3, SED ETIAM IN COGNOSCENDO Hae videtur esse eonformior menti
Doetoris in , distinet. o. ubi ait Potest uiri, quod de aequisito similis est in aliquo siue infusoe, imo D multis. Nam sicut des acquisitu asse utit, ne credit Victo alicujus, quis credit veracitati asse reutis illud esse certim, sic des usum assentit alicui revelesto, quis credit Deo, et veracitati Dei asserenti illud. Et quia quod Deus asseri superuaturaliter refelat, ideo sides assentiens cili r elato, quis asserim veracitati revelantis, est hahitus superuaturalis reveles autem credibilia quavilo infui itina itum ei hoc modo uicendo, de uori habet ertitudinem eae objecto, sed se ceracitate t Lis, scilicet Dei. Quibus Doetor
Signini eat Veritat In dia inam esse motivum. Seu rationem Sub qua ideSin Deum t dit, ita quod quantumcumque Deu eSSet prima ori in Riti essendo, tamen in eum ille non tenderet ni Si pariter esset primaveritas in cognoSeendo et dicendo, quae nominem inllere poteSt. Probatur autem Conclusio Sub ea ratione de eire Deum oecupatur, Sub qua Deus mori et intellegium reatum, ut RSSenSum Pro beat 'velatiS: at id seu proeStat per utramque Veritatem, in cogno- Seeudo et dicendo. Probatur: sub ea namque ration intellegiumerentum alligit, ut SSentiatur rebus re Volatis. Sub qua apprelienditur
Omnino vorax et in allibili in proponendo et revelando: Sed ad idne eSSum St, quod cognOSeatur ut prima erita in Ognoseendo et dieendo luee enim utraque Verita nec Sario meroquirit, Ut tutellectus abSque ulla hodSitatione, aut errori et oemtionis formidine, RSSeΠSum praebent rebam revelatis; etenim Si alterutra desit dubius tuu rebit intellectus ire res propositas quantumvis enim Deus Sit VeraX et habeat pro PonSionem ni di eo dum verum Si intellectus incertus Sit de Hus inlinita Sapientia, ne insallibili apprehensione eoruinquae cognOSeit, neeΡ erit an id quod Deu proponi Sit reipS Vorum, non deuS. Re quantum Vi no Verit hominem Vera dein inmenquontum propter limitatam jus intelligendi acultatem, plerumque errori Subjaeet, et res liter quam Sint apprehendit, inde sit quod non ita Armitor erodat disse verum quod ab homine proponitur igitur
quemadmodum neeeSSe est, quod erio OVerit intellectus Deum non ΡOSSO allere quemquam quoniam est inlinito bonus O VeraX, inopu QSt, ut etiam ori erit una non OSSQ alli, qui Summo SapienS, ut ne utraque Oneurrent notitia firmulta assensum pro eat rebus
roVeluti S. - usi matur ut testimonium Dei sit ratio formalis suis qua fidei, debet repparere Omnino infallibile ni ita apparere non O-test, uisi Deus apprehendii tur ut priana verita tum in dicendo, qua in in cognOSeendo igitur ete. Major constat eum enim fides sit omnino infallibilis, etiam uiti obse motivo omnivo infallibili Minor vero oro batur ut testi inoni uin Dei Sit in Dino infallibile, nou Sumeit, quod Deus non possit allei in dieitud0, sed insul)d requiritur, quod non possit alii in Gnoseundo; ille enim qui p0test alii in eognoscendo, potest etiam alio fallere, Si non ex mulit in saltem O ignorantia igitur ad hane divinam ui allibilitatem adstruendaua tam nec sum est, quod Deu cognoscatur ut veras et infinite sapiens in cognoscendo, quam verax et Summe inui in dicendo. Dic ses: DiverSorum habituum debet esse diversum objectum quo, Sola diversa ratio Sub uno Ddunt in suum objectum n fides et Pr m
438쪽
photia sunt distinet habitus, et subinde diVerSpe Sunt illarum ratiotae, . quibus tendunt in objoetum Sed Prophetin tendit in Deum ut in primam oritatem infallibilem in cognOSeendo et revelando igitur sub hae ratione fide in eum tendero nequit. - Distinguo minorem: Prophetia senili in primum Veritatem infallibilem in OgnOSeendo, et dieendo e modo quo fideS, ego alio, eoneodo Fides enim tendit quidem in primam oritatem, Sed modo inevidonti et obscuro ita quod si objoeti manifestatio seret videnter, SseuSus qui fieret illi Objeet propositi non esset actu fidei, Sed Vol Scientiae, vel alterius habitus. Prophetin utem indifferenter Se habet ad obseurum, vel Videntem objecti propositionem. Hi ne os quod etsi id se in Christo Do mino loeum non habuerit, tamen in eo uit Prophetire donum. His addo quod Prophetia et fides varia aliunde hab0ant disserentias Prophoti
unanque eoneoditur Solum ad illustrationem intellectus, fidos vero etiam ad iam Voluntatis motionem ordinatur fides respieit liquid aeternum, et Si quaedam temporalia contemPl tur, puta mysterium Incarnationis, illa dumtaXat respicit, quatenus eis Subest aliquid petor num, nempe quatenu Deu QS incarnatuS, methaeam, mortuus. te. item fides a Ximo ordinatur ad proprium Sanctifieationem subjeeti: Prophetia Voro tendit in temporalia, et ad Saneti fientionsem aliorum: D1CEA 2 Objoetum formale quo Sicut o quod debet esse quid unum: at ut dictum est Supra Verita Dei in OgnOSeendo, et dicendo, non est quid unum, quippe eum una Sit aeterna, alia Vor temporalis, una Deo intrinSeen altor Vero extrinSeda igitur en Seri non pote N Objectum formale quo, Seu ratio Sub qua OVeatur intellectus ad assontiondum rebia revelatis. - Distinguo majorem Debet esSe quid unum in n-tione eulis, Seu Se undum entitatem, nego in ratione objecti moventi S, Seu Seeundum Ormalitat0m motiVi, eoneodo Minorem similiter distinguo divina Veritas in eognoseondo et clieondo non sunt quid unum pone Ontitatem, Oncedo Pene rationem OtiVi nego. Quemadmodum enim idem uetus potest tendore in duos ino partial0S, et assen SusconcluSionis elici propist duo assenSu praemisSarum, et dua Ourum Veritatos. O stetit unaa Retu 1ido humanae exeri pote Si propter testimonium duarum perSonarum, it ut ab utraque partialiter pendeat Heunus et idem autus fidei diVinae pendere potest a duobus motivis partialiter ad ipsum Oneurrentibia, unde uuamquam di Vin Veii in iradi 'endo se reve inndo non sit quid unum Seeundum entitatem, tam onquin utriusquo notiti praesupponi debet inmqunm conditio Sine unnon liceretur assensu fidei ideire invi eo in eonveniunt in unitato
Dic s 3 Si veritas Dei in dicendo esset objectum Omnato motivum fidei, maxime Vel quatenus ost QVolatio acti V o parte Dei, VP prout est QVOlntio RSAt V o parte redontis: sed neutrum diei poteSt. Non quidum serionum, quia ratio 10rmalis su quo sebo osso intrinseca Objeeto formali quod nam in onmi Ciorat in ratio 88-tiundi alie ui eo ne lusioni os ipsa jus ouelusionis veritas intrinseca: revelatio autem stetiva eum Sit ratio Dei nil extra, non est aliquid intrin Soeum Deo revolanti ne objectis revelatiis. Non tinna se hilum,
S9 eius rationis, sequoretur motivum inde divino usse iis alionis.
439쪽
DE MESOLUTIONE FIDEI. 427ae subinde idem nostram undari in ente rationis. - Nego minOTem, et ad Hu probationem dico rationem omnalom ut uii idei ipsam revelationem elisam, Seu e parte Dei manifestantis veritateSSpectante ad fidem: Siquidem tota ratio cur assentimur e lutis est quia Deus qui infallibili et Vera est in die endo. vi HS modi Veritates redenda proposuit ae revelaVit. Unde quamquam
ratio formalis su ques in scientii debeat esse intrinseca, eluSioni, quia ei licet assensu seientificus fit propter evidentiam ipsius cone usionis elidit e X praemi is videnter notis tamen Se 8 St in ride, quae non OVet nil Sensum Dis propter testimonium extrinsecum di sentiS.
IN QUID FIERI DEBEAT NOSTRAE FIDEI RESOLUTIO, A QUAM IMMOTIVUM CERTUM ET IN FALLIBILE TAM PROPOSITIONIS BEDENDORUM QUAM ASSENSUS NOSTRI
NOTANDUM . . uod Si eut ad netum fidei et ieiendum duo eone ur-rutit: Unum quidem prRSUppositiVe et aliud formaliter, nempe Propositio ae revelati mysteriorum redendorum, et uetus ipsius ti dei, quom rebUS propOSiti praebent id les . ita tiam duplex distingui pol Si ride re Soluti una quid m, quae fiat praeeis quoad Solam propositionem et reVelationem credendorum. Per quam nimirum reSPOΠ-deri potest ad interrogationem, quare credamus hoe Vel illud esse a Deo reVelatum alti a Vero it quoad a en8um, Per quam rem0ndemuS ad interrogationem , quare Deo mySterin revelanti SSentiamur. utraque autom de re Solutione agendum S in prpe Senti. NOTANDUM . EX Objectis, ut proponuntur intelleetui eumquemoVent ad SS Sum, qu*dd3m Sse per Se Videntia quorum objectum 1ormale moti Vum pSt pSa eorum Vid sentia : Te enim immediate movent intelleetum ad sui SSensum alia vero Seeundum e nobi ine-Vidontia, quibus ideire assent in ur dumtaxat propteriliquod moti Vum
ab eis objectis distinetum. Unde ratio mi mulis motiva objecti , t Velintrin See objecto, quando Se ille et St Videns vel OXtrinseca dum est inevidonS ea enim est intelleetu nati V propenSi ad Verum ut nulli Olijecto SSentiatur, nisi quatenus illius Veritatem deprehendit Vel per ipsum me objectum Vel per aliua eum qu noeessuriam liquam habet conneXionem. - Porro moti Vum Ormale extrinSecum, quo allieitur intellectus ut assentiatur alie ui obieeto est dupleX: nam quandoque habet On naturalem Onne Xionem cum Oli jecto materiali, ut fit dum cognoscimus effectu per enuSaS, ut ea a per Offectu, hoc enim medium est aliquo modo intrinsecum rei eognitae propter naturalem et necessariam conneXionem effectu cum auin, et eau ecum effectu IntUrdum ero motivum istud est omnino extrinsecum objoeto materiali ne ullam eum eo habet conneXion om naturalem, sed dumta Xat moralem Sie ut accidit quoties alieni propoSitioni a -- timur propter Oluin testimonium alterius Osi Ur advertendum quod quando cogno Seimu aliqua Objeeta nobis per in ovid sentia hujuScognitioni Objeetum Ormalo motivum Si liquid unu in senilem ratione qua re cogDiti est una Sem autem quando medium est b
440쪽
Stinetum a re cognita dum enim credo V. r. liquid OS Verum, quia Petrus id testatur, ratio me In OVeti ad Stum ASSenSuin Si partim quia OV Petrum hominum SS Veracem, partim quin OV Oum lioedi XjSSe quantum Vi enim crederem non esse Veraeem Si tamen milii compertum SSet eum Oe diXiSS0: ut e contra Si noverim eum hoc diXiSSe, nee tamen eredam eum esse Veraeem illud erto, quod mihi Per eum proponitur, pro eri ne indubitat Don erit. NOTANDUM 3. CeleSiam SSe Ongregationem omnium Fidelium
Sub Christo Domino jus invisibili apite, et B inano Ponti fide illius
capit visibili, Christi Do inini Vicario, a Petri Suee0SSOre quae con- Siderari potest dupliciter Soeundum ejus duplicem Statum, nempe Vel primitiVum, Vel SuoeeSSi Vum; Selliget vel pro tempore Christi et Apo- Stolorum, Un ratione Apoe. 21. Oeatur celesia rimitiva Vol pro tempore immedint Subsequente, et ei SoVeraturo Sque ad finem mundi qua ratione eelesia prim Senti temporis, et Sque ad Saeeulieon summationem, dicetur fundiam supro fundamentum Apostolomta ιρ Prophetarum , ipso Minnio noulari lapicie Christo Iesu, ut seribit
Paulus ad Ephes. . Rursu eonsiderari poteS Leelesia, Vel quatenUS est eongregatio Omnium Fidelium toto orbe dispersorum eonSinti pluribus viris Summa Oetrina et vitae Sane timonia illia StribuS, quiaeque jam a Christi se inporibus Semper in eadem de Sine ulla minima mutatione, non ObStantibu Paganorum, Tyrnnnorum, Irreticorum oppugnationibus, OnSinutiSSimo per tot Saeeula aetonu perSeVernt. Quod Sane constat fieri non posse niSi divina interVeniente Virtute; qualiter enim tot ae tam Varii homine tanto inviuem intervallo dis- Siti, tantaque nimorum diVorsitate diserepanteS, ita concorditer . e ConStRnter ei rea eadem mySteria prorSu ineVidentia, et naturale humani genii vires X cedentia eouVenirent in ieemine OnSentioni, nisi divina aliqvu virtute ad id moverentur m RXime eum X perienti eon
Stet omne alia Seetas, falsis opinionibus oditas Statim in varias divisione abire, o snelio Xtingui. Secundo, eon Siderari potest e clesia prout insultibiliter a Spiritu S. regitur, et propter jus divinam RSSi Stentiam, non potest errare in Sui dogmatibus, et dei deeretis. Hine duplex exurgit EceleSis auctoritu in proponendi si dei mysteriis. quarum una enSeri potest politie et ei Vili quae maximo oriture 'eraeitato tot hominum Sapientia ne Sanctitate, et OnSequentor fidei dignitate pollentium. Qua ratione . Augustinia in lib. Contin istoliam Fundia nenti, cap. 4. interii Reipua Oti' B, quae ipsum iiiii a Ecclesiae Sinum detinebant, et ad praebendum 8SenSum rebuS I, o pr000Siti pellicebant, numerat sapientiam Doctorum, consensum 1 pulorum, aculorum, aut uitatem, et perpetuam Pontisicum Successionem, te. Alia autem auctoritas Eceles in censetur divina tiniallibilis, quae ipsi eon Venit quatenus QS Organum O in Strumentum Spiritu Sancti, per quod PS Sua promit oracula, ipSique Perpetuo
assistit, juxta illam Cliristi Omini promissi0nem: Diritus Patris est i loquitur in obis, Matth. 10. Hi ne ApoStoli de ruente non OS, Servanda legalia et r. 15. junt sum est Spiritui structo, et nobis. His proelibatis, steterminaudum si quodnam Sit Stud motivum. Seu priueipium ortum ne infallibilo, in quod fides u0stra rosolvi
P08Sit, in In quo ad Propositi Onoli erodendorum, quam ilii Oad SenSum