Scotus academicus : seu Universa doctoris subtilis theologica dogmata

발행: 1900년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

DE MESOLUTIONE FIDEI. 439ritas implieite dumtaXat in Seriptura saera contineretur addit Qui quid proponitur per Ecclesioni esse rectendum, cred dura se de substantia dei, et hoc post istam deel irationem sol Hem se iam ab Ecclesies. Et si ut eras quare voluit Ecclesies eligere Quis intellectumitia dispellem hujus articuli cum verbi Serituri e ui dum intellectum facilem, et eriorem secundunt aseparenti hoc articulo. dico quod eo miri ι Scripturor, quo conquitine et re supponendum est quod Ecclesies in oti ritu exposuit, quo traditu est uobis des, spiritu scilicet Deritatis Vmmideo hunc articulum elisit, quies eius est mis enim in potestare Eeci me fuit facere istud verum, Dei rum, sed Dei institueritis sed intellectum ti Deo tres itum Ecclesio e lico cit irretia in hoc, ut creditur, spiristi veritatis. Quibus Verbis Doetor ipsum etiam divinum

Eeelesiae testimonium in redendi et proponendis rebus fidei revocata Supremam Dei Voraeitatem et Si ad divinam auetoritatem debet reduci a Subinde ex mente Doetori S. Ecclesiae auetoritas. Sive divina si V humana non St etiam partialis terminus in quom id ei Mensus resolvi deboni. Probatur itaque Conclusio primo quidem auetoritate Seriptur33Sacrae, quae in Sinuat fidei assensum dumtaxat liet propt0 divinum

testimonium. Sic Matth. 15. Christus Dominus alloquenSPet iam, qui eum Dei Filium confessu fuerat, ait Caro, et an is uis revelavi tibi, seia Pater meus, te. Et Oan. 1. Deum uenio ciuit uriqucim: Unigenitus quies in sinu Patiis, ipse uarraci nobis. Et cap. 5. Qui credis in Filium D i hiabet testimoni in D i in se. Hi ne Sanetus Paulia 2 ad TheSs . . ait Gratias finit Deo quo uicini cum accinissetis a nobis ver auditus Dei, accepistis illud uerbum misinum, sed ut verbum Dei. Et 1. JoaD. 5. Qui non credit Filio mendit iacit eum, quia non cre it in testimonii , quod est cotus est Deus si Filio suo. Quibus omnibus aperte signifieatur assensum ridet dumtaxat liei debere propter Solum di Vinum testimonium, quo firmetUr, et in quod reSol Vntur. Ictem clocent SS. Patres, In iXime Vor Sanetus Augustinus, in libro

Contra Epistolam Fundanienti, i . l. hi ait Eos se Umur, qui nos iuvit in prius credere, ure ori Dal us intueri, ut ipsu dilon flores facti, quoia credinius infinioe mur, uon jam hominibus, sed ipso Deo mentem nostram Hirinsecus sirmante, atque illi minante. Quibus Verbis . Augustinus docet nos promoveri quidem ad ridomper doetrinum et ministerium hominum re fidei assensum di DiatnXat 1iseri propter Solam Dei auctoritntem. Probatur etiam ratione Di de thoologi ea in o ab humana fide diserepat quod hae humarao illa divino se Stimonio luteiatur sed quantumvis Eeelesia dirigatur per infallibilΡm Spiritus sancti Mistentiam,

atquo hae ration ejus testimonium nitatur uetoritate di Vina se ab illa firmitatem ne eertitudine in accipiat nitam On jus t 'Stimonium dumtaXat humanum est, nee proinde dici potest verbum sei nutis velatio divina igitur in ejus testimonium non QSolvitur SensuS 1idei, nec in eo qui QScit Major mustote in pro latur id0m serendum est judicium de vetoritato celerio a P eoue ire detei minationsem re propositionem rerum eredendarum, ne i

452쪽

440 DE MESOLUTIONE FIDEI.

rendi leges ire more recte, probeque instituendOS: Sed quantumvis hode te; stativa Eeelesiae poteSta Sit meo lege ab EeeleSi Saueit: e non enSeutur diVinne, Sed humanae, quia prOVeniunt dumtaXnt ab auetoritate humana Eeelesiastica alioqui lege a principibus Saneitae etiam uiderentur divinae nulla enim est uetorita niSi a Deo: unde Pro . . Deus ipSe teStatur Per me Leges restriant, et lessum Conditores D sta ecemunt ergo iee Eeelesia habeat infallibilem assistentiam Spiritu Sanet in rebus fidei Statuendi ne proponendis, illius testimonium non est puro di Vinum, Sed humanum ne Subinde fides ad illud ultim terminari non debet, Sed necessario redue debet ad aliquid ulterius quo uleiatur et nitatur. Adde quo J uetoritas Eeclesiae quantum' i diri tua Sit partiei pati dumtaxat auetoritatis divinae, ne proinde noeeSSari debet in ipsum auetoritatem resolvi non potest ergo in ea quiete irmur assen Su Π0Strae fidei, sed ulterius iudivina in uetoritatem debet reSOlVi. - Confirmatur in id ultimo fidos etiam partialiter non potest reSol Vi quoad SSenSum, quod e Se Or- malit0 est liquid reatum Sed teStimonium celeSipe etiam quat nus Si organum Spiritu Saneti, Si aliquid reatum igitur in illud fides quoad assenSum non potest etia1n partialiter resolvi Minor coH- stat Eeelesia enim quatenu Sumitur pro collectione illorum hominum, qui divino Spiritu Sanet amat moventur ne diriguntur, importat dumta Xat homines qui haud dubio Sunt quid creatum. Major ero probatur id nim in quod ultimo resolvitur noStra fide quoad nSSen- Sum debet esse motivum formalo illiu a SSeti Su Sed motivum formale talis SSensuS, Sub quo S Sentimur DO per fidem, non est quid reatum, est in ereatum. Dein peruiVina di ita in dicendo et cognOSeendo, ut lietum os supra igitur, et C. Deponit se Lugo: Si objectum formale adsequatum sub quo fidei vostrae esset partialiter aliquid reatum, fide nostra non SSet adsequato divina nee Deo crederemu propter Solam Hu auctoritatem Seu Veraeitatem, Sed Solum partialiter; quia nempe etiam elieeretur fidei assensus propter aliquid reatum, nempe propter teStimonium Eeelesiae. Secundo, Si assensu fidei niteretur partialiter uetoritate huin ana Sequeretur eam SSe partim allibilem: Sicut enim ideo est infallibilis quia habet pro objeet formali auctoritatem divinam in-1allibilem ita si nitatur auctoritate humana, quae de Se Si fallibilis, etiam erit fallibili S. Non enim SSonSus fidei poteS habere majorem instillibilitatem, quam habeat Otivum eui innititur. - Hii matur, quia intelleetu non poteSt SSentiri alleui conelusioni certitudine tirmiori, quam principiiS, Propter quae SSentitur igitur Si testimonium, propter quod artialiter SSentitur, Sit allibile, non potest ex integro firmum et infallibilem habere SsenSuin circa Objeeta proposita per fidem credenda Adde quod aSSensu intelleetuS, Sicut et concluSio, Sequatur ut plurimum Sortem debilioris et infirmioris priueipii; ne subinde Si unum e motiVi S Ssensus fido Sit allibile et me tum,

etiam assensus allibilis ot dubius erit.

O n. scisis l. liri tuS Dominus illum ab hominibus fidem viii batur Oxigere quae non Xeluderet ratione humanas, Sed etiam illis inuit

retur igitur sex illius sententia divina fides potest otiam niti humano testimonio. Probatur antecedens o illo Joan. 10. Si mihi on ulliis

453쪽

DE RESOLUTIONE FIDEI. 441

credere, Peribus credite; ubi proponit Opera in iraeul OS a Se editatnmquam rationem eui assensu fidei innitatur. Et ap. 11. dixit i-Seipulis Lazarus mortuus est, et saudio propter nos, ut credatis, ete.

Similiter Joan. 4 dieitur de Samaritanis: Multi crediderunt is eum proptet cerbum mulieris testimonium ephibentis, qui uixit mihi omnia. - Consi matur O illo ad Hom. 10. os estis cives an foret , et uomestici Dei, super uicati super fundesinensum Apostoloru*, et Prophetarum. Ubi alitu reducit totam fidem tu ApostoloS, quorumprie dieatione primum illuxit. Hi ne S. Augustinus Videtur Supponere in lib. De Spiritu et Littera, cap. 34. fidem ultimo terminari etiam

ad SuRSionem nominum Siquidem nit Neque enim uin rationalis

credere Potest quolibes tibero arbitrio, si si is vocatio, Dei sua in cui

et i, non diXit suasio, quin manest, Sed cui credat, quaSi indicanS, eam etiam intrare rationem formalem quod etiam didii lib. 1 ad Simpliciarium, V 2. Qui pote Si redere, ni Si aliqua Oention , Oe Si aliqua roruin testitieatione tangatur 3 Responcleo, hi omnibu nihil aliud Signitieari, quam quod humana auctorita et SuRSi requirntur ad SSensum fidei non ut rati formali assentiendi. Sed Solum ut conditio proponens et applientis, Seu diSponen intelleo tum ad SSen Sum quemadmodum apprehensio intelle eius S conditio applican Sobjectum formale voluntati, nempe ad illius bonitatem demonStrandam quae Voluntatem allieini ad Sui proSecutionem; te ut en in Volunta non potest mare Objectum, nisi illius bonitas ei proponatura intelloetu ita similiter nequit fidelis assentiri Deo, maxime de Catholica et generali dum mysteria reVelat, nisi per celeSiam et humanum testimonium ei innoteseat se proponatur diVina reVelatio. OBJICIER sensus si dei humanae, qui datur egi loquenti per LegatOS, re Sol Vitur partialiter in uetoritatem pSorum Legatorum: ergo Similiter assensus idei, quem praebemu Deo per EeeleSiam et Sancto ne Apostolico viros loquenti, partialiter resolvi dei et in eorum uetoritatem. Consequentiti patet a paritate rationis Deus enim inquit de Lugos non aliter agit eum hominibus per Silo ProphetaS. ut ApostoloS, quani Rege terreni per Suo LegatOS; unde S. Paulu 2 ad Cor. L. Seribit Pro Christo eruo te fione funuimur. Intecedens Pariter consist dum enim legatu reliquis, qui habetur pro Vir Probo proponit aliquid e parte egiS, On Olum creditur ejus Verbi propter auctoritatem RegiS. Sed etiam propter priVatum Hus ac peculiare teStimonium. - Nego conSequentiam et ratio di-Sparitatis est aperta quod ide qua creditur 'gi per SuOS Legatos loquenti, eum Sit humana non est mirum quod teStii nonium segati habeat rationem illius o Oeti partialis, quia testimonium legati est ejusdem rationis et ordinis eum testimoui Rugis, ne per Se Sufficiens ad oneiliandum Ssensum fidei humause Securi autem , do fide theologica quae eum divina Sit, Olo Dei revelantis testiminiosule iri potest, ne proinde per Se non poteSt niti ulli in teStimonio Eeelesiae, quod pure uitianum M. OBaiCIES . Si testinionium Ecclesiae reSol Vi deberet in aliquod aliud puta in testimonium Dei sequeretur in ressensu divi me dei e mitti iti Sum ei reulum erederet enim deli auetoritati Leelesiae propter divinam revelationem, et iteruin i Vime a I lationi propter C -

456쪽

442 DE MESOLUTIONE FIDEI.

elusiae uetoritatem Si quaeras enim ab aliquo sidoli, eur eredat Deum pSSo trinum . . reSpondebit, quia EeeleSia teStatur: Si rurSu exigas,undo seia Eeelosiae QStimonium SS Verum reponet, quia DeHS qui verax est in digendo roVotaVit per Seripturam aeram Eeelesiam esseeolumnam Veritatis, et habero asSistentiam Spiritus sanet in rebus fido decernendis ae proponendi S igitur aut noeeSSum St, quod admittatur ei reuius vitiosus in assensu fidei, aut quod in ipsum Eeelesiae toStimonium partialiter rosol Vntur. - ego majorem et ad Hu j rs-batione n leo, non eadem ration fieri rosolutionem assensus dei int0stimonium Leelesiae, qua sit in teStimonium Dei; Siquidem resolvitur in testimonium Ceelesiae, ut in regulam proponentem credenda, et endi Reernentem a non redendis reSolvitur Vero in testimonium Dei tamquam in rationsem formalem credendi, seu SSentiendi mysteriis rovolatis Undo in illo asSonSi nullus ommittitur VitioSus circulus: Si quidem non fit vitiosa ei reulatio, quando fit transitu de uno in aliud Seeundum diversam rationem, et in diVerSO genere auSse hoc autem

sit in praesenti quippe deli eredit mysteriis roVolati propter di-Vinam reVolationem, tamquam propter auSam formalem credendi; erodit Voro roVolationem illam SS diVinam et VerRm, Propter auctoritatem Eeelesiae, tamquam propter Onditionem applieantem n quae erodenda sunt, ac diSeernentem redeud a non erodendiS; SSentiri nutem alicui tamquam rationi formali, O altori tamquam rationi di-reetium vel diSpositi Vae ad assenSum est SSentiri propter . Samrationem, o in divorso genero ea HSae igitur in eo SSonSi non fit ei reuiu VitiOSUS. OB.11CIRA . In id ultimo reSol Vitur fides, quod St motivum, uresetera erodamuS: Sed celoSis auetorita OS motivum eur omnia myStoria redamuS. Probatur auetoritato S. Augustini Supra laudata: angelio non crederem, nisi Ecclesia Cattholica me commo ceret auctorittis igitur, te. - ego minorem, et ad auetoritatem . Augustini

dico, ipsum intonigendum Ss do motiVo erodibilitatis Evangelii non vor de motivo ultimo pSius redulitatis, seu sidet. Undo id profert Sanotu AuguStinu S, non quod putaret testimonium Ecclesipe SQ objectum terminativum fidei theologi eae per quam inter aeter credo Seripturam ueram SS Verbum Dei; Sod quia Seelus Dei a uetoritate illud judietum, quod noeeSSari Retulia dei praecedit, nullum habuisset uimelen fundamentum, quo judicaret firmitor credendum Evangelia divina uetoritato SSO eon Seripta ne discernendi intervorum Evangelium ab illis libris, qui primis eclesiae temporibus vulgabantur sub Domino Vangelii Pauli, o quorumdam aliorum Apo- Stolorum, quo Ceelesia ut SuppOSi titio ine Spurio 100tu reprobavit. OBJICIES 5. 0bemus habere ortam aliquam se infallibilem idei rogulam, cui adhaereamus sirmiter, ii non simus sicut parvuli luctuantes, et circumferamur mi/i vento doctrince, nil sanetus Paulus

ad Ephos. 1 sod me isibilis et insultibilis regula non p0tes ossentia bisuetoritato celeripe igitur in delusis auetoritatem resolvi

poteSt si de noStrn o in a firmari. - Distinguo majorem debemus habere infallibilem sido rogulam, per quam cogit eamus U: Sinter ii rada, oeno, Onee do in quam tamquam in ultimum torminum et motivum fides nostra resolvatur, nego. Et Sic distincta minore, umo

457쪽

DE MESOLUTIONE FIDEI. 443

consequentiam. ieet enim Eeelesia sit infallibilis fidei regula, in onmtamen non resolvitur fide nOStra, tamquam in ausam formalem Ultimam, Sed Solum tamquam in conditionem, SiVe Per e, Sive per C

ei donS, requi Si tam ad SSen Sum. Die per accidens, quia forte fides Patriarcharum et ApOStolorum ne eorum Omnium, qui iVin mysteria immediat audierunt a Deo reVelante, non pendebat ab Hetoritato Ceelesiae proponentis O reVelanti re fid0i. OBai CIES . Divinum teStimonium per Se Speetatis objectum formalo dei sed quando delesia aliquid proponitis desinit 0eundum auetoritatem divinam et per infallibilitatem quam habet ab assistentia Spiritus saneti hae proponit et de sinit 2 auet 0ritatem sibi om- missam igitur illius testimonium pertinet ad objeetum terminatiVumtidei. - Distinguo majorem testimonium divitium absolutum et immediatum speetat ad objectum torminativum fidei coneedo mediatumo dumtaXat participatum, quale S teStimonium Ecclesiae, nego. Vel aliter testimonium divinum pertinet ad objoetum fidei, Vel per Se Vel

reduetive, One edo reductiV tantum nego. Testimonium nutem Ee-elesiae St tantum quaedam participatio testimonii divini se ad illud tamquam ad Suum principium redueitur; unde in istud non poto Stfidos ultimo resolvi, maXimo eum pSummet in aliud resolVatur. ConoIM Rio Quinta. - FIDE QUANTUM AD PROPOSITIONEM

AC REVELATIONEM CREDENDORUM, RESOLVITUR IN TESTIMONIUM ECCLES F, PROUT IPSA REGITUM A SPIRITI SANCTO QUANTUM AUTEM AD ASSENSUM, MESOLVITUR IN MIVINAM VERACITATEM, SEU IM VERITATEM DEI IN CO NOSCENDO ET DICENDO Haec contormior Videtur

doetrinae Doetoris Subtilis in . di St. 23. num. 11. ubi it Ideo assentio huic propositioni, Deus est trinus et unus, qui prius asseritio

Deo revel&nti hanc eritatem, Ole. Probatur autem prima par illi omnibus Seripturi textibus. quibus Eeelosin dieitur regi et rubernari a Spiritu Saneto, ne illius osse Orgatium in tradendi et proponetidi rebus dei. Unde . ad Timoth. 3. Euelesia Dei appellatur columna et tirmamentum oritatis. quia nimirum fide nostra, quantuin ad propo Sitionem redendoruti illi innititur; unde Sanctu Augustinus lib. Contra Epistolam Funi merati, ΛΡ. b. OnStRnter nit Et Gustelio OH crederent, nisi in Meles ira Catholica commovere su toritas, quia sublata, etiam mangelio credere potero. Et infra, Sermonem Reiens de lib. cf. post. ait: mro ne ρsse es me credere, Si cm d Imari lio, quoniam utramque

Seripturam si niliter mihi Cotholico commentio auctoritas Trentum

autom Eeelesiae auctoritatem a)Stimari Vult Christus Dominus, ut d0eornat Matth. 18 eum haberi tamquam Ethnicum et Publiennuin quis celesiam non nudi 'rit in Xeipienda eorreptione multo magis in s- sensu prael, Iid robu ab ea propOSitis. Socunda pars uelle colligitur X dietis; siquidom in id resolvitur ultimo fides quoad assensum, quod est illiu Objectum formale sub quod a divina veracitas, Seu Verita Dei in Ognoseondo et reVelando Si objoetum formalo Sus quo nostrae fideici Orgo fides nostra quotid SonSum rosolvitur in illam divinum praeitatem. Major constrat id Onim in quod fidos a solvitur quoad lassonsum mohset esse Dotivum

458쪽

444 DE MESOLUTIONE FIDEI.

timur Deo, et Objectum formalo Sub quo fidei, idem omnino Sunt; igitur fides resolvitur in ipsam divinam Veraeitatem. DI ES 1 Ipsa divina veracita Seu Verita Dei in cognoscendo et dicendo resolvitur in veritatem Dei in SSendo igitur in eam etinui assensu noStrae fidei debet resolVi. - Distinguo anteeectens ita resolvitur Sub ratione utiS, Oneedo Sub ntione motivi, nego. Unde neganda Si cori sequentia, primum enim moti una fidei divinae, a quo ipsa suam in lallibilitatem aestipit, et per quod distinguitur a fide humana, QS ip Sa uetori in Seu Veracita Dei, quae Omplectitur infinitam Dei sapientiam, quae falli non poteSt, HuSdemque bonitatem, quae fallere nequit. Di 2 Si sidos theologie niti deberet Veraeitate divina, tamquam ultimo fundamento et termino, Sequeretur plurimo Simplieos fideles non credere fide divina, Siquidem plerique e illi non erodunt praeesse ob Dei reVelanti auctoritatem , Sed Vel propter uetoritatem parentum, Vel PnStorum, Vel pSiu Ecclesiae proponenti res fidui: at ni Surdum consequenS ergo et id unde equitur. - ego majorem Ullu eni In reVer fideli QSt, qui ncii eredat rebus sibi propositi ob auctoritatem Dei. Saltem implieite, etsi enim multi non cogiton explieito de diVina revelatione et uetoritato, in eam tamen eoii fuse Saltem et implicite I runtur, dum redunt en use sibi tum ab Ecelesia, tum a Parentibus, aut PaStoribUS proponuntur, quando id quod proponitur se Stimant SSe a Deo OVelatum. Quod autem plerumque neeidat ut etiam doeti ae do divinis mysteriis ruditi saepe non videantur eogitare de divina auctoritate ut reVelatione dum erodunt id eontingit propter RSSuetudinem et ne ilitatem in credendo, qua fit ut auetoritate Dei moveantur ad erodendum Sine ulla refleXione qua ratione, qui Sacri etiam ministerii ineumbunt, plerumque illa perti eiunt eum logitima intentione etiam actuali attamen quia Super ea lunon refleetunt, Videntur sibi postmodum legitima intentione caruiSSo. Di CL 3 Fido redimus Deum esSe primam Veritatem atqui Oenon credimu propter ipSiu testimonium, ridiculum enim videretur credere aliquem SS Veracem, quin pSe hoe die 'ret. Deinde, fide erodimus Deum 8Se R hoe non redimu propter Hii teStimonium tum quin abSurdum eSSet redere aliquem Xi Stere, quin pSe hoe Q- staretur; siquidem id teStari non poSSet ni Si Xi Steret tum quin ignotius non poteSt SSe ratio cogno Seendi magi notum: sed notius est Deu in X i Stere, quia Oe ratione naturali e n Stat, unu Si nolum hane veritatem ipsum teStari ergo non OSSumu credere Deum eXi- Stere propter ju Veritatem. Devique, redimu Deum revelasso articulos si dei sed id non redimu propter alia in rationem, niloqui daretur proceSSu in infinitum igitur aliqui a SSensus fidei non potest resolvi in ipsam Dei Veraeitatem. - Responcteo iura GH negandomi; rem non eni in Sol ratione naturali 0bis innote Sei Deum esse veracem, Sicut O eodem luinino constat is Sum Ss insinite perfectum;

sed etiam id npparet per testimonium ipsius Dei Suam divinam veri eitatum uestantis. Unde ad Probationem, die non esse parem n-tionem Dei e Veracem attestantis eum homine, qui idipsum de seipso testaretur; quia id nulli argumentis tirobat, uod ulla mihi adest ju Sta

459쪽

DU OBJECTO FIDEI MATERIALE ET FORMALE. 445

ratio, quae me OVent, Ut erodam eum Vorum re tari dum se Verneem SSe pronuntiat ni eum lumine naturali nobi certo constet D una SSe Summe Sapientelia et bonum, ita ut ipsi repugnet ut alii aut fallor hinc merito ei redimus dum se veracem SSe profitetur: erodimus, inquam. SSen Su quidem firmiore quom alio qui propter rationem naturalem OSSet elici fide enim Si uni is eientia naturnii ortior ut dicemus infra. Id secundum nego minoinem et ad ejus probationem dico, non eamdem sSe rationem de testimonio Dei ae hominum, quia te Stimonium homini non Solum faeit Objeetum suum in videns, sed etiam testimonium istud est fallibile atque ita est medium eo oscendi longe incertiu et imperseetius quam Sit VidenS ratio naturalis; unde illud testimonium Solum e nerui opinionem Seu fidem humanam non potest autem fide humana SubSi Stere eum O- mitione orta et evidenti de Xistentia nitemus, ut diXimus in Lo-xi eis agendo de SSenSi intelleetus ne proinde non mirum, Si non possit aliquis redere aliquom Xi Stere propter H HSdem teStimonium, eum habeat vident m notitiam illius existentiae. Meus nutem os in fide divina quae uti in uertitudine omnem naturalem Selentini S peret, quia teStimonium diVinum Si infinite certius qualibet naturaliseientia ideire data etiam quaeumque Ognitione Xeerpt e ratione humana ire Dei Xistentiam, aut aliud objeetum merito adhue movemur divino testimonio, ut id firmiu credamuS, quam Sit aSSen Susille qui se ratione naturali orietur undo liuet, eo ipso, quod nobis Deus loqueretur, Videnter OgnOSeamuS PSum Xi Stere, tamen Oluntas adhue intolle elui posset imperare, ut illam di Vinam X istentiam ersederet propter testimonium Dei id affirmantis. Id aliam Uusdem minoris p Gationem dico, non Semper quod Si minal notum evidonte facere Ssensum minUS certum, non enim propoSitio Videntior semper effieit Videntiorem assensum, sed Sufficit quod site eritu re cognita unde ObSeura Dei revelatio potest SQ ratio ursrmius assentior alicui rei alias naturalit0r mihi Videnter eo itae et Si lie et fid0s, qua credo eum testari sese Xi Stere. Si ob Seurior cognitione, qua naturaliter ei illum SSe, eum Sit tamen abSolute certior, tin firmiorem potest a SSen Sum generare ad tertium Hectoni nomeni prodimu enim Deum revela Ss artioulos sidei propter eam d0m ipsam revelationem Sicut enim lumen non solum est ratio eur videam colores. Sed etiam cur ipsum lumen pereipiam ita ovolatio divina os formalis ratio simul erodondi tam ipsam re elationem, quam DP eam re elatus ne Subinde non equitur quod illa revelatio debeat erodi per alteram, quodque fieri debent proe sessus in infinitum.

QE ESTIO TERTIA.

QUALE SIT OBJECTUM FIDEI TAM MATE JAALE QUAM EOR MALE UTRUM VIDELICET SIT COMPLEXUM VEL INCOM PLEXUM ORDINATUM VEL INORDINATUM.

NOTANDCM 1. Objeetuni fido posse triplieiter accipi: Primo quidem, pro ipso fides objecto tam materiali quam ormali quatenus videliret Significat omnes res credenda propter di Vinam veracitatem Secundo, pro propoSitione externa, qua aliquid de subjecto fidui innuntiamus.

460쪽

446 DE OBJECTO FIDEI MATERIALE ET FORMALE.

amrmando Vel negando Tertis, pro ipso conceptu mentiS, quo Objecta fidei eo ne ipimus. Certum est autem objoetum do primo modo aeceptum, Si intelligatur de Objeet primario, eum Sit pS Deus, Seroni Omnino Simpliclem Si ero Reeipiatur pro Secundariis objeetis Simul eum primario, SSe quidem OmpleXum: Si enim eOmprehendit Omne reS, quae OSSunt Objiei intellectui per idem cognoSeonda . Quaro tota dimeultas esse videtur de objeet fidei e parte Vel cognOScentiS, Vel loquenti S. Observandum inSuper Omplexionem, quae reperitur in modo concipiendi intelleetu humani, non provenire ex eo, quod Hil objectum OXpliuetur per plure VOeeS hoe enim per aeeidens Se habet ne compleXionem mentalem Ponendam, Vel non ponendam, ut Optimo ObSerVat te Lugo, . . Seet . . num. 33. per ac ei deIJ enim St, quod nune voeos taliter sint doStinatae ad Signifieandum, ut indigeamus pluribuSVOeibus ad exprimendam Unieam propOSitionem mentalem quemadmodum enim SinonSe non habent Sicut o Alphabetum, ex muSeharaetoribu formantur Omne nostrae dictiones, Sed habent elin rnetere significuntes dietionem integram Si fieri potuit, ut instituerentur Singulae Oee pro Singuli propositionibu integris, ita ut unieavo Simplex Significaret hoc totum Omplexum, homo est rationalis, et ut te repraeSentaret propOSitionem mentalem compleXe, quae floret per eonpOSitionem praedienti eum Subjeeto. E contra Voro seri potest, ut oneeptus Sit neomplexuS, leo explieoturin Obi per VOCOS OmplexaS: Si Angelu V. . unie Simplici eoueoptu apprehendit unionem animae rationali eum corpore humano, Hud tamen tria, nempe uuionem, o mus, et Himam, O POSSumu eXplicare niSi per plureSVOeeS; a Subinde, quemadmodum Oneeptu compleXu poteSt Xpli eari per uni eam Oeem, Si etiam eoneeptus ineomplexu poteSt offerri per enuntiationem CompleXRm.

NOTANDUM . Praecipua fidei mysteria et olla feta eontineri in quibusdam artieulis et Symbolis Artieulu autem, ut ait Richardu nS. Vietoro . Est invismilis veritas de Deo arctaris uos ad rectendum,

hoe est, dirigens intellectum reSpeetu omnium eorum, quae Communiter Sunt credenda vel Soeundum S. Isidorum , Irticulus est perceptio ivince veritatis, tendens in ipsam idest, artieulus est illud, quod illuminat nos ad divinam Veritatem porcipiendam, et intelleetum

movet ad eam erodendam. Hine articulorum nomine intelliguntur non quidem omne Veritate reVelatae, quae in aera Seriptura, Vel On-eilii eontinentur, Sed praeeipua earumdem eapita quemadmodum enimeoni X turn Orpori humani erit artubu se articulis Sustinetur ne connectitur ne diSSol Vatur et perent; si in fido noStra sunt aliquii

magi principalia et apitalia, quae Si dissolverentur, nullo tota doleonteXtur peSSundiaretur et rueret Symbolion autem S VOX Graeca, quae Signum Seu indietum et Olloetionem Significat: Sic in arto militari signum, quod datur militibuS, ut Se80 11Vicem OgnOSCnnt, tab hostibus diseornant, dieitur Symbolum quam Vis Otiam M'Oprie Symboli nomon usurpotur ad ignis eandam e illo et tono m. quae ori Solotiri multoruin duriatione ad liquod opuS. Porro utraque ne ratione Nymboli nomon usurpatur ii celesia nil ignisseniadani r Veni Summam, Seu regulnua uidet ix variis arti eulis rerum erodendarum Ol-

SEARCH

MENU NAVIGATION