장음표시 사용
481쪽
dixit Servis Sui S E fescire hic cum a uod os et puer inque usque properauras, si Ni erimus P erte 'ur ad nos quae erte promissio salsa et aenda erat: cum enim e prie eepto divino deberet filium suum immolare, non poterat abSque menda ei RSSerere, quod Isaae USSet Cum e re VerSurus. Similiter ibidem eap. 20. Abraham Suasit Xori ut Orali AEgyptii RSSOreret quod SSO Oju Noror Dic inquit qu0d soror mea sis. Et cap. i. Jacob mentitus Videtur eum
dixit Patrici Ego sum primogenitus tuu Esau. Plura sunt ali hi Si milia reperienda in ProphetiS. quorum plurim se praedictione falSI fuerunt ne inendaeeS. Talis uit Prophetia ouod eum diXi eap. o. Adhuc 40. ies, e Ninive subsertetur. Et Isaiae qui . Reg. eap. 2. dixit Egeeliis Legi uo ieris tu, et uori vires, qui tamen SuperViXit 15.
anni S. et Si de plurimi ulli S. - Ressonctent aliqui, non videri inconVeniens admittore quod permus illo in eriptura elebres aliquod leve mendacium interdum iecorint quippe eum eorum varii graviSSime pecearint quod mendacii genus notavit u illis Doctor iura dist. 31. num. 13. ire factum ae Obi nee enim Sanetissimi illi viri divino Semper iustine tu et Arriat loquebantur. Verum quia . Augustinui alii passim saneto Patriai elias Xlinunt a rentu mendacii ideire responcteo ut ri imitari eum Odem S. AuguStitio sit, D Merides o cap 1. Abraham illa dixi, Se Spiritu Prophetido et ver t ur acis perabat enim filium Suurn post immolationem et mortem esse ad vitam revocandum. Ut impleretur di Vin promi io, qua SPOPON-derat pus quod multipliearet Semen rius Sie ut Stella caeli et leutarenam quod ira littore maris quam utique veritatem indient.S. Paulli eum est, ad Hebr. 11. Me Abraham obtulit silium Isarae,arbi trans quod et es mortui suscitare oleus si illum. - secun dum dico eum eodem S. Augustino in quoestionibus Super GeneSim, quod eum Abraham dixit Saram 8Se Sororem suam, erifesten coluit colori, et non meri aciunt Vici Soror enim dieitur quia filia patris serni unde et ipSe Abraham. Genes. 20. ait: e e soror mea s. silia Pest is mei, ef 9M mat is mes . - ad tertium dico adob non fuisse mentitum eum dixit: so sum Prim euitus tuus Esau quia reVera erat Sau non qualitum ad Personam et Substantiam . Sed quantum
ad jus et dignitatem prim0geniti, quia primogenitura ei do jure debebatur idque duplici titulo, primo quidem ex deeroto divino quippe
Deu revolaverat, quod major Servire deberet minori Seeundo humano jure qui Ppe primogenituram pretio Ompuraverni Snu undi pro Esau primogeuito absque mendaei pro eutem potuit Sistere e ram Patre ut ejus benedictionem primogenito debitam acciperet. Id alio pro diei Prophetias interdum fieri tantum ad comminationem.
m eonditiove, quod revera implei se Sunt, si illi, quibus a Deo
denuntiantur supplicia podnitentiam non Gerint: nam ut te Statur Dominus Licini quod si comtubam facere unde cum inivito Vc
nitentiam Og rint ad raddicatione in Onae, mirum non St. quod Deusintsentatu ei Supplicia non intulerit Iut 0rdum Ver Propheti: fiunt et re prio nuntiantur Venturae. Seeundum ordinem ne dispositionem
causarum naturalium, uiri Deus per extraordiuariam potetitiam talom.ordiu in Suspendat inde Zechi revera moriturus erat ratione
482쪽
468 DE NERITATE OBJECTI FIDEI.
prementis infirmitatis, misi Deus per miraculum et auitat 'm restituisset, Vitamque diuturnio reli prorogBSSet.
OBJIC1ΕΝ . Qui poteS aequiVOee et amphibologie loqui, potest etiam mentiri Sed Deu tam per Se quam per alio amphibologieo ut aequivoee potest loqui igitur et mentiri. Major constat: equiVO-eatio enim est quaedam Speeie mendacii quippse tam ordinatur addoeipiendum et ingerendum SonSum OPPOSitum Veritati, ne menda- eium ipsum nihil enim intereSt, quod Verba loquentis aliud Significent, quam id quod ipSe habet in mente, Vel quod aliud x verbis loquenti percipiam, Si in utroque ea SH aeque decipior Minor vero probatur: siquidem Christus Dominu reVera aequi Oei Verbi HSus Vi-dotur: si Mare 13. interrogatus a Discipuli di tempore eonsummationi mundi, et adventus JudieiS, respondit De die illo, vel hora nemo scit, eque Doeli is coelo, ueque Filiu8. Et tamen ipse illum optime noverat. Item Onn. i. ratribu S, seu cognatis urgentibus: Transi hinc et vade in uilinam, Hierosolymam dilidet Velut ad theatrum mundi, ut et dis juli tui, Seu Studiosi doctrinse tuae, qui ibi sunt, uiuesent opera tua, quin facis, te mauis Sta teipsum mundo. Respondit Christus Tempus heum nondum advenit, et ascendite ad diem festum eo autem non 8cerido ad Hiem festum instim. Et tumen, ut scenderunt fratres ejus, tunc ipse ascendit uiem festum. Eadem restriettono Su Videtur Rapha O Angelus, Tobiae . dum rogatus, e qua domo, aut te qua tribu es tu reSpondit: go Sum Ara rias Inani e nictorii lius o anto respondens Tobiae juniori dixerat
s esse eae liliis Israel. - Respondeo primo, duobu modi posse liquom uti Deo amphibologi ea, Seu sequiri Oeatione. Primo formaliter, intund0ndo idolie et Significare orbi alium SenSum Verum, diversum tamen Rh eo, quem nuditore hie et nune eoncipiunt, et signifieari putant, it quod nullae adSint ireumStanti se, e quibus audiens do-vonire possit in cognitionem Significationi Vel Seu SH Verborum loquente intenti Segulius materialiter, quando Videlicet Sunt aliquae eircumstantiae, ex quibu audien concipere poSSi quis it genuinus SonSu Verborum prolatorum a loquente maXimo quando audiens est vir prudens et SagaX licet orto Ob defeetum attentionis ni verba lo quentis, neonon et OnSiderationi illarum ei reumStantiarum, montem loquenti Verbi aequiVOei expreSSam non pereipiat. Unde aia aruu mentum dico, Deum On OSSe ullatenu uti Verbis sequiVoei amphibologia formali; hae enim est Specie mendaeti tali enim ratio, praeeis Seeundum e Sumpta, Si Simplieiter sal Sa, nee potest Verum sonsum habere ratione intentioni dicentis, aut Orationi more internae, quam loqueri Subintelligit, quia nisi haec nliquo modo X terius exprimatur, non poteSt eum eXterna internnm rationem Oncipere, ut HuSSignificationem mutare, De eon Sequenter emeere, ut illa Signi flentio, quod Qeundum Se Sicini Sa sint Vera ac Subinde nulla ratione potest habere Significationum oram, ne legitimum SonSum Arecte quod Verneitas obliget, non quidem ad consorinandam mentem eum monte, id enim supernaturale est, nee liter fieri potost Sed ad onsormanda verba monti ita ut non apparent aliud in Verbis ab o. quod est in monto loquentis Si nim contrarium X primant, fit Contra seraeitatem; Si Xprimunt idem, tun lit satis voracitati. Quod utique VoriSsimum,
483쪽
apparebit, Si attenda ad obligation m Veracitatis, quae eum induenture noeeSSitate OnSerVandi fidem humanam, deo neceSSariam ad On- vietum et Ommercium politieum, non minus debuit prohibere restrictione illas mentales, quam menda elum Ondem enim inniti ine-veniuntia ex illi restrietionibus, quod e mendaeio orirentur. Siquidem seque dubitarent omne nudiente an loquen ultra Oee eX terun adderet reStrietionem montalem, qua SenSu contrariu eontinoretur illi SenSui quem Verba per Se Xprimerent, Si eut dubitare p0SSent de vo-ritate. Si mendacium di eo rent, et eon Seque liter inutilis omnino foret menda ei prohibitio Siquidom ille, qui mentiri non auderet propter prohibitio
illae voees addita illa restrietione mentali eumdem linem ne mendaeium obtinerent igitur qua ratione Deus nee 92 Se nec per alio mentiri O-t0st, ita etiam nee potest ut amphibologiea equiVoeatione formali Potest vero materialem usurpare, quin licet qui ita loquitur proferat verba
in SonSi particulari, et non communi, e tum 2nipS quo adSant ei reum, Strentiae, quae 90SSunt illum partieularem Sensum nudi uti indieare, non
proVenit sex parte loquentis, nee illius Verborum, quod studiens in alio Sensu verba illa aeeipiat, edis defeetu ipsius nudientis, qui non vult illam adhibere diligentiam et attentionem deeSSariam ad ei reum Stantia S, quae agili negoti genuinum Verborum SenSum n loquente intentum poterant indicare. Quibus praemiSSis, respoudeo . Ad primum exemplum, Christum Dominum illa responsione, qua dixit Di Seipulis ut so QSeire diem judicii, Sum fuiSSe dumtaxat sequivo
proferontis, aetio judieare poterant Apostoli eum non nogare absolutos seir judicii diem quippe plurie ei diXerat Se Omnia habere, qu- Pater, Seque Verum OSS Dei Filium, ne proinde eum Patre habere infinitam rerum omnium eientiam; Sed Solum eum aliqua restrietione loqui, Verbi quidem non eXpreSSa, Sed tamen Suffiei senior intelligenda ex conditione ei Sonae loquentis Adde quod Christus eo loco voluerit Significare se legatum fuiSSo missuri a Patre ad OS quemadmodum itaque legatu Vere Cieit e non Seir id quod euriosius aliqui interrogarent, quia illi ensentur Solum rogare communientionem u0titiae quam legatu ille communieare posset, ne Silentio epultare deberet; si Cliristus Dominus dixit se neSeir judicii diem, quam occultaredobebat ideoqu0 rursum de die illa interrogatus, interrogantium euriositatem repreSSit Aetor 1. dicens: Non est vestrum osse tempora, Me momenta quo Pater D ut iri suci Potestate. - Ad secundum a riter die o Christum Dominum respondondo OnSanguinei quod non
QSSet Seseu Suru, d diem Ostum, Sum ui SSO aequi VOentione non orniali, Sed materiali nempe Seeundum Circum Sinntiam petitioni eorum:
petebant Onim ut ascenderet palam, et publice dicebant namque:
Transi hinc, et vade in uilinam, ut et discipuli tui Merari Ueria tua, quae facis. Nemo quippe in occulto quid aest, et quo ri 0 s palam
esse si haec facis, manifesta teipsum mundo. In eodem ergo Sensu respondit Christus e non Seendere; tuae non St OStricti mentis, Sed retentio sensus propositi a rogantibus, Sicut Si peterent, veni no-hiscum, O reSponderent, non censem Subintuli igitur vobiscum . ni uni alii legendum ibi esse uoudum ascendo, vo ut alii volunt, uori meendo
484쪽
470 DU VERITATE B. JECTI FIDEI. nune, prout habent alii graves interpretes. Unde signanter dixit Christus Hos ascendite su uiem festum uri stutem nou ascendam, id est, ad diem festum istum, Seu ad primum, vel ni Seeundum diserti 10stivitatis Siquidem tantum 4 di ascendit eruSalem. Ex quibus patet Christum Dominum non usum fuisse reStriettono mentali in illa responsione Sed illam fecisse Verbis verum Signifieantibus maxim se in iis ei reum Stantiis. - te fiMm uico Angelum Rapha lom die udo Sese Agariam nanis magni filium, necnon et se filiis Israel, nullatenus fuisse mentitum : illa namque orba duplicem habere potorant eu-Sum, nempe quod tali 0SSet, Vel genere et nati Vitat , vel Ainore et omelo. Primo namque digitis esse e siliis Isimel, vel qui justi omne Israelitarum nomine eensentur, Vel quia Sa a m interpretatur Actens Deum Angeli nutoni intuitiva se Vision ' semper fruuntur; Vel quia ad si nolitarum custodiam poeialiter a se destinatus uorat. Verum etiam dixit eum se Agni iam Ananis magni filium nominavit; AZarias nim signifieat auxilium Dei. Talis antem Raphase orat e- eundum metum; siquidum plurima auxilii divini in die in ne senefi- ei Tobiae ipsi, Oenon et illius Xori ne parontibu e tulit: nam Tobiam ipsum juniorem duxit et reduXit 'num, ab inVadente marina bellua illaesum servavit, do monem Sarae thalamum inseStantem, et sibi matrimonio junctos homines oecidentem boot pecuniam a Gn-belo debitam secipi euravit, o Tobiae seniori pridem caeco visum instituit lotur merito Agarias, Seu auxilium a Deo dietus est Pari ratione etiam jure merito e nauis magni filium appellavit Anania Senim gratiam Dei, ut Dei miserieordiam Signifient. Cum autem OUS. Si Pater miserie ordiarum, et Angeli dieantur filii Dei. Job 1 et Danielis 3 morito sibi tale nomen vindicavit.
Cono Iu Rio SQ uncta. - FIDEI ETIAM NON POTEST SUBESSa
Prodatur Conclusio si fidei posset Subesse salsum, ni aXime vel quia nobi proponi posset aliquii reVelatio tamquam divina, leo revera talis non SSet ad quam tamen credendam fide theologie non minus Delinaret, quam si tali revelati Vere di Vinn esset: vel quia lides inelinaret ad assensum praebendum eonetuSioni liniae X duabus pro missis, quurum una O Set reVelata, alia Ver naturalis, et ni Sa quam tamen Vernm SSe XistimaremuS: Sed in neutro casu fides thoologien inelinaret ad illum Sson Sum ergo ipsi non potest Subesse falsitas per a eiden ex parte redentis Major coustrat vi enim pot0st aliud e ut nSSignari, unde esset repeton in illa fidei ne linatio ad assensum inl- Sum. Mirior vero probatur non potest ullatenus divina fides ine lina ron RSSenSum nisum et erronoum Sed Si ad alterutrum Ssensum X praedicti inelinaret, roVer eonferret e se, nitem partialiter, nil li-eiendum SSensum falsum ergo, te uiuor constat actus enim, quo qui credit liquod falsum roVOrn Si SSenSUS alin et erroneus, quamquam ni Sum istud pro Voro reboat illa niti Orronon Oxistimatio non pot0Si meero, ut quod in o alsum est Si verum nouor Hro robatur Primo quidem uetoritato Seriptura saer: 0, et S. Pntrum e qua constat fidem Sse 0gnitionem oriani ne subinde esse veram. id et 26. Secundum tertissimam foetam iosi est religionis.
485쪽
DD VERITATE OBJECTI FIDEI. 471
rum, ait: uidimet cium seipsum, sus seque Pro Pisis instrinitatem, et indispositionem respicit de sua Vra se formidare et timere potest. nullus stare Dialeo certitudine dei, qui ori potest si esse falsum, se
Idipsum confirmant SS. Patres, nam . Casiliu S in Moral. Regulaeap. 21. ait Fides est certissima animi expletio e dici orum epitare Lerborum ChrVSOStomuS, O mil. 21. in cnp. 11. ad Hebr Fides, inquit, reici non potest, His cum circes ea, quin si nidentur, certisti uinem quis ue rit, amplius quam circa ea, quo videntur. Similiter . ornarduS, Epist. 190. Fides, inquit, non est Dinio, sed Noe iscue certa subsistit. E quibus omnibus interre licet, omnem aetum
fidei esse cognitionem certam, ne Subinit Veram eertitudo enim e firma dhaesio intelloetus assentientis, et noeeSSaria conneaei ipsiuSnSSensu eum Veritate Objecti propositici igitur ubi as Sensus non poteSt SS VerVS, ne eertu e SSe poterit : Re Subinde non erit assensuSlidei, qui eum neceSSari debeat es Se ex Se eertus, repugnat ut sortitur ei re objoetum ni Sum. Probatur insuper ratione Vera e peri secta Virtu non potest ine linare ad id, quod per Se malum Si Sed SSONSUS rronous et salsus
est per se malus igitur ad eum fide theologie non potest inelinare. constat tum quio, inquit S. Augustinus, lib. 2. De Libero Ar-hitrio, cap. 19. Virtus est sua quolit is, uua emo male utitur tum quin, o Arist. et Omnibu Philosophis a Theologis, on is virtus reisponi potentiam ad pii num uamque perficit in ordine ad suum objeetum unde leui virius moralis, quae QS in Voluntnte Seu appetitu ipsum perficit ne disponit ad boniani quod est optimum ipsius appetitus Sie Virtu morali debet perfluere intellegium ad Verum, quod est optimum potentis intellectiVae igitur eum de inius e Sua es- Ssentia sit virtus intellectualis, it necessario obet inclinare ad acti
Veros, ut omnino ei repugnet ineli nati nil salm et erroneos. - Deiricte, Si fide posso esse principium S SenSUS at Si et erronei, Sinueretur, quod Deu POSSet SSe enus a Saltem mediata. at Sitati et erroris: Sed OnSequon falsum apparet e prima Conclusiotio igitur et id unde infertur. citet quemadmodum enim Si lumen RIUrni ,. nut habitu primorum principiorum ne linarent ad Mensum falSum, Deu eenS 'retur Saltem auSa mediata Sti US ASSen Susi quippe pSe Stqui tribuit ejusmodi lumen et habitum primorum principiorum, ut i tauctor naturae. Si e ni iter enSendu OSSO auctor as S sensus talia et erronei, Si fido ad eum inclinare posset quin pSe os t. qui linbitum illum infundit, ut Si auctor grati P at repugnat Deum esse etiam
usam media iam Mensus tal Si igitur fides non potest in falsumasNpn Sum inelinare. - ni ρ h abitus virtutis theologies est quasi proprietas ratio Sanetissentiti perseiens ineuitates hominis constituti in statu filii Dei adoptivi or ipsam gratiam an et theantem atque ideo e natura sua habitus illi non dantur, ni Si ad aetus quibus homo promereri haereditatom et gloriam ne tornam undo fido habitus in tunditur, ut sit initium primum set nee sessarium totius seriti seu ut homo possit per actus Supernaturale et fini Superuaturali proportionato me
486쪽
reri Suam Salutem : Sed tali 0SSe non OSSet 1ides, Si osset inelinare in assensum falsum. Nam Si OSSet elicere etiam, Seu SSenSum al-Sum, per illum uetum OSSet etiam SSe principium proportionati aetus SupernaturaliS, qui SSet meritoriu Salutis aeternae, etiam Si aetus illoo et falsus, nee prooederet X Vera Dei revelationse. Igitur fidos non potest ne linare in asSenSum falsum.
DICE 1 Doetrina Sophistiea si a Deo: Sed illa uelinat ad al-Sum, et inducit in errorem ergo non repugnat, quod fides, quatenuS a Deo infunditur, in SSensum erronoum inelinet. - Distinguo minorem doetrina sophistica inducit in errorem per Se nego: Per RecidenS, Oneedo. Doctrina Dim Ophistiea per Se Olum ordinatur ad detegendo et cavendo di Seu rSus, et ratiouinationis allaeta S, De Videlicet qui verisimile pro Vero aeeipien deeipiatur unde per aeeiden est, quod qui novit illam doctrinam ea utatur ad allendos et decipiendo minu cautos, et OnSequenter Si quae per illam doetrinam fini deceptio, potius erit refundenda in pSum docentem, quam in doctrinRm. DICES : Aetii aliarum Virtutum Supernaturalium et moralium possunt Versari ire aliquod objeetum fletum et alsum ergo pari ratione fides ne linare potori ad SSonSum ire illud, quod quis credit a Deo revelatum esSe quamVi de faeto ita non it et Subindosides poterit uelinare ad assensum ut Sum X nrte redentiS COHSequenties constat a paritate rationiS. Probatur H tecedens Varii eXem pliS, ut euin e religione adoramuS OStiam non OnSeerniam, quamr Vera conSecratam existimamu8; cum X mi Serieordis motu largimur eleemOSynam ei, qui ea ora non get tali Subsidio cuin ex obedientia jejunamuS, putante eSSe jejunandum e Praecepso, cum tamen ita non Sit eum e justitia Solvimus, quod sal S putamus alteri deberi. Si militer eum diligimus, o Veneramur hominem hypOeritam propter Sanctitatem, quam ei inesse falso redimuS; item Si qui eroderet Deum esse videndum oculi CorporeiS, idque uturum Speraret. Responcte negando consequentis me et ratio di Sparitatis S inter virtute intelloetuales et morales, quod illae ei Santur ire Verum; unde tota earum perseetio eonsistit in On1Ormitate cum Objecto, a quo veritas aut falsitas in intolloetu immediate desumitur; at Voro
Virtute Voluntati Seu morale VorSantur ire bonum propOSitum et earum perseetio consiStit in conformitate eum Objecto, non prout PS a parte rei, Sed prout proponitur per rationem tune enim Peratur bene VoluntaS, quando Sese con1Ormat dictamini rationi S, Si vointernum objectum sit reVera bonum, O non a parte rei. Unde VirtuSVoluntatis potoSt intordum versari circa at Sum repraeS ntatum ab intellectu ut bonum Verum, quia tune eonformatur Sude regulae, nempe die tamini rationis Virtus autem intellectualis non pol Si Versari ei rea sal Sum Si enim non eou1Ormaretur eum Sua regula, quae non St alia quam Verita Objecti.
DICES ; Contingere poteSt, ut ParochuS, aut Episcopus aliquis proponeret plebi ibi commissae liquid tamquam do fido divina credendum, quod ninen tale non esset, ut Plerumque ne tum est a Pastoribus in seresim se err0rem repsis: Sod eo in easu plebs rudis propositum illud erodendum revera eroderet non quidem id humana,
487쪽
quandoquidem proponeretur ut objectum idei divinae, ne Subiud istude rederet id divina igitur fieri potest, quod divina de per nee idenS,
et e prae Supposita sal Sa Xistimatione ine linet in SS Sum at Sum. ReSPOncteo, Con eSSa majore negando minorem nam in illo eas plebs rudi non pra)beret 8SenSum objecto at So propoSit a Pastor fide di-Vina, Sed dumtaXut de humana eum enim fide divina Sit Virtus intellectualiS. in Semper tendit in Verum, leui Virtu morali S sempertendit in bonum, de ire defieiento Veritate in Objecto, actu quo intellectu in illud tendit non potest 8Semetu perfecisse VirtutiS, qualis QSt fides Fateor tamen in praedicto casu ruSticum, aut quemlibet alium e plebe habere iam Voluntati asseetiovem, et quidem Supernaturalem, qua paratu OS eredere fide divina mySterium istud, quod sibi proponitur, Si Verum e8Set ratione evius dispoSitioni et asseetu eontingere poteSt, ut praebendo SSenSum etiam Objecto fal S revera morentur: at ego propterea illuli elicere SSenSum dei divim ei rea propositum ibi objeetum. IX ABIS: Rustieus illo, qui ita assentitur, eamdem 1acilitatem X- peritur, eum praebet asSenSum Objeet 1al So ab haeretico Pastor pro-POSito, quam Xperitur in redendi articulis Veri ab eodem Pasto prop0SitiS; Sed ita non SSet, nisi ire utrumque nrticulum tam Verum, quam ni Sum per eumdem dΡ diVinae habitum tenderet igitur ea dona de credit Objectum at Sum quod Verum Se Xi Stimat. Nego minorem illa namque agilita non provenit ab liabitu dei iniuste Sed aequisitae; quia habitus inius non Onierunt ae ilitatem potentiae, Sed dumtaXat Virtutem Supernaturalem, ut OSSit notu Supernaturni esproducere. Ota igitur ne ilitaS, quam Xperitur quiSque in credendis
objecti propositis Veri aut falsis, provenit ab habitu aequisito fidei,
quo qui Sque inclinatur et dii ieiendo actu aSSenSHS ire Objectum Pro POSiluin, ut a Deo reVelatum, Si Ue uterim illud Sit revera a Deo re
URGEBis ille SSensus revera St elicitu a fide dii ina, qui promotivo et objecto formali habet veraeitatem diVinam: Sed assensus datu Objecto falso, quod Xi Stimatur reVelatum a Deo non minuSelieitur propter Veraeitate in stiVinum, quam SSenSu qui daretur Objo- et Vero igitur revera SSenSu ille prOVenit avide divina ne subitido divina fides inelitiare potest in falsum. - Distinguo majorem: Si eum motivo habeat ullas eoustitiones ad netum dei di rino nec Sari , eon cedo Secus, ego. Et Similiter diStincta minore, ne O Hsequeutiom. Aetiis enim lie et eliciatur propter Veritatem divitiam, non tamen eu-Seri potest aetus dei theologie et SupernaturaliS. CuIn non Sit eius Virtutis, Sed Vitium et delectu intellectuS, Sed tantu in Si rectus fidei aequi Sitae, quae Solet etiam re inanere in haeretieis, qui errantes ei reuntiquom arti euluin deperdunt quidem habitum fidei inlusae, conser-Vant tamen eam do In lucilitate in et Oum de in habitum fido aequisita circa alio articulos de quibu non OntroVortitur. I isti Fieri potest syllogis inuS, in quo una CX praemissis oritvera, et de de alter Voro ni Sa, X quibu conclusi illata erit 1 alsa.
488쪽
elusionis aisse concurrit utraque praemiSSa, tamquam duplex cauS partialis ad eumdem esseetum produeendum ergo eum una e illis sit dolido, habitus fidei videtur saltem partialiter influere ut Oneurrere ad elieiendum illum assonSum salsum. - Nego minorem: SSO S Onim datus conelusioni hujus syllogismi non lieitur etiam partialiter a propositione fidei, Sod Solum a propositione naturnii, X et VerS rntio ei natione ae applieatione intelloetus male detorquenti propositionem voram et de fido uertam, ad Onelusionem in Sam et erronentia Siquidem Verum per o non potest inelinare nee tondere in nisum unde si quis assensu proveniat e parte fidei, ille tantum erit materialiS non ero Ormalis, quatenus idolieet 1ides uelinabit int0lle-etum ad redendam propOSition 'in Veram, nempe quod in Christo sit duplo natura, non autem inelinabit ad ASSenSum Onelusionis fixisse, quia alsitas illa provenit dumta Xat ex parte intellectus male ppli
sive habitualem, io est, utrum Deu posSit produeere in intelleetuereato Vol aetum erroneum. Vel Saltem habitum inclinant om nil hujusmodi aetus productionem 3 Responcleo, secentiores Theologo ei rentinue reSolutionem in ni in iro Sententias Primo namque Medina 12 quaest. 24. Suni eZ, ibidem Trael. 4. Seet . . t diSp. 3. De sici ' Seet . . i. Turrian. 2. . diSt. 3. Ub. 4. Oninch. di Sp. 10. De siue diab. 2. n. 30. tonent Deum non poSSe infundere ubi tum errori S Qt OnSequenter tenere debent, eum On OSSe pSumme Retum errori immediat iu- fundore hune enim magi dedecoret PSum in1undere, qunm linbitum. Secundo, RSqueZ d. 0. eap. 4 et quidam nlii contondunt D0um do potenti absoluta, o Olo infundere inminetum, quam linbitum errori S. ex hypotheSi, quod actu Vituli a Solo QO Sine ullo OneurS P tentiae prodiae poSSit SmiSing. Trael. 2. De Deo, diSp. . num. N . oxistimat oum poSse quidem in1undor habitum erroneum, non Voroaetum. VASque nutem diSP. 90. eap. i. Arringa, rael. De si te disse. 1. Suet. 5. Oneiu in Commentes io, d . di St. 38. num. 29. H in ., disp. 3. quaeSt . n. 13. Ot SequentibuS Oeon neutrum repugnare Deo ex hypotheSi, quod non repugnet Deum per SQ Solum, et Sine ullo neurSu potentiae, OSSe producere actum Vitalem. Quibus eum aliis Seotistis SubSeribimuS. Probatur primo se habitu tum quia Deu potest habitum Orron 'um SQ Solo On Sor Varo in intellectu nique de eoneui Si non in D tum universali ut Oneedit Conineli Sed etiam particulari quoties enim Deus se solo eonSOrVat liquid, id proe Stat non Solum eoncursu univo i Sali, Sed etiam ni tieulari nam Stud OnSerVa Sino ulla causa Seeundi particulari, ut Supponitur; et illi Plet ONSOquentor Oneursum nrticularem eat se Secundae: Sed quotieSeum quo Qus ita se habet ad effectum, non Solum agit eo neu i Si universali, otiam 'a ti Uinri quin ju eon eurSUS tune non determinatur ab aliqua ausa secundia individuali, sed divina voluntas seipsam immediate ne poeialiter et 'rmiunt ad iroducendum, aut conservandum ejusmodi f- metum orgo pari ratione pot0S Deus habitum erroneum prodiae Q. Deinde, si ros gnaro Do productio talis habitus, maxime o pro-
489쪽
pter imperseetionem phySidam, aut morale in hujus in odi essectus producti: Sed neutrum diei potest. Non quidem ob imper10etionem phy- Sicam; nam Ou multa pol Si redueere Phynee et Secundum entitatem imperte eta. Non etiam ob defeetum morat 'in tum quia ille habitus erroneus Ondueer Possetis nequi Sitionem Vitae peteriis etiam directe enimvero qui erronee eXistimaret aliquid ondueor ad vitam aeternum, quod QVera non conduceret et propterea illud neeret in in statu gratiae, nud dubie mereretur, et ad illud meritum e ferret illa OXiStimatio erronea non minu quam Si Vera fuisset quippe illo hae praeStando operaretur e assectu placendi et obediendi Duo igitur Retu ille erroneus meritorius SSet, et On Sequenter habitus ad eumine linans condueeret diroete ad Vitam petornam tum quia Ognitione Sprobabiles, Seu habitus conducen ad ejusmodi cognitiones generandaSpotest inlundi a Deo: Sed o cognitionibus probabilibus aliquo sunt Sino dubio nisae, quotie Videlicet utraque e contradietoriis est probabilis ergo Deu potest esse auSa per Se actu 1al Si et e Sequenter habitus erronei. Probatur etiam e actu tum quis Deus potest objicero alleui lapidem vel ligoni eum talibus aeeidentibuS. ut ille judiearet lapidem istunt esse draconem : igitur Deus OteSt Rusare etiam Orrori concurrvndo eum intellectu ad ipSum actum Patet consequentia; nam qui per Se dat OceaSionem nileiij H esseetu produeendi, e intentione quod talis effectu producatur et aliunde concurrit eum ineuitate re ejusmodi ne tum eliciendum non solum gensetur RUS physi ea, Sed et morali ne tuS. Tum qum nulla eX inde apparet repugnantia; si ni in id repugnaret . a Xime quin Deu inde en Seretur SSO RHS i erroris proinde poSSet aliquem allere quod utique oo repugnat, qui nec alii ne fallere potest: at ita non es sol. RXime Si nutus ille a solo Deo si produceretur in intello e tu ut hi Se haberet omnino passiV . ita ut per eum etiam intollectu non liseret intelligens et cognoseenS, ut Olunt dVerSarii tune enim non enseretur intellectu magi erraro, quam lapiS. Si in illo talis ne tu a Deo pro dueerotur, ut OSsibile Xistimant Seotistae igitur non repugnat oum
lutitatis Sus reetitudinem postea tu in enim nihil aliud est quam de- sexto se exorbitatiora rectitudino divino Voluntatis et pro0Scriptis reben mandatis e legibuS: ni producendo in alter error in SP Volendo, ut niter erret non propterea Deus ipSe ceti Sendia OSSet erraro quemadmoduli causando alteri mortem non ipse dicitur mori. Unde hoe in ensu non diceretur Deus gere contra rnti Ono in Sus infinito veritatis quom nil tilo dum gero Contra Suam Onitnt m. Si prodite ro habitum Vol ne tum poestaminosum : nam infinit Dei inrita in o or-
maliter consistit quod nihil iam latere possit ne subinde Quod nec cognoseon do possit decipi no loquendo decipum producere Vero r-
490쪽
roneum notum Vel habitum, non est Si decipi aut deeipere quoniam per eam productionem non Significatur, quod Deus res aliter cognOSeat, quam Sint aut quod aliter ea Significet loquendo, quam i QVera cognOSeit. Unde non Si paritas, Siquidem infinitae bonitati repugnat Velle, Ut neere Omne malum infinitae autem veritati solum repugnat, ut ipS erret, aut alio mentiendo decipiat non nutem, quod Deus produeat errorem in altero. URGEBIS: Si en produeeret naturam humanam immediate eum inelinatione et necessitate 8Sentiendi sal Si prinoi piiS, ipso reverncenseretur fallere ergo a Simili si produeero habitum inelinantem
ad habitum erroneum, etiam enSendu QSSet indueer in errorem. Nego antecelenS quum quam enim Deu Si produeeret naturam in-elinantem ad sal SuIn ASSonSum, non propterea ipse distendu esSet sal loro modo ibi repugnante et de leuente hoe S re aliter proponendo, quam reVera Sint, ut XiStimet SSe quippe eo in casu Deus ipse non falleret intelleetum pSius naturae, Sed ille deciperetur ab objeeto fallente Sibi propoSito, aut a proponente ipsum Objeptum: Sieut enim Deus non est auSu, eui debeat attribui moralis intorseetio hominis, quamquam ipse fecerit naturam eapaeem interfoetioni S, et morti patiundae a talibu eauSi Sie applieatis, Sed potita ipsa interseetio ro-1undi ob et in ejusmodi ausas ita liget Deus ageret naturam eumine linatione ad aSSeutiendum principii apprehensis nisi , inde tui neu non Sequeretur 9Si debere attribui talem errorem, ut deeeptionem, qui dumtaXat refundendu SSet in pSamo priueipia, aut in eo qui illa prineipia appliearent. DicΕ 2 Implicat oum aliquid ais dicere, quia Si prima Orita in diuendo, Sicut et in Ognoseendo et essendo: Sed at Sum diceret, Si S Sol errorem in intelloetu produceret Deum enim loquivo distere nihil aliud St, quam ingerere alteri notitiam; siquidem Deus non indiget OeibuS, ut loquatur alteri, alia non posset loqui
Angelo, Vel animo Separatae igitur Si eut non poteSt quemquam sal ter loquendo, ita nee errorem Producendo. Nego minorem in ea enim hypothesi Deus non cenS retur loqui, Seu aliquid dicere; quia ad divinam oeutionem requiritur, quod Deus mani 10Stet, Se Oe Vel illud Sentire quod utique non aueret producendo ne tum vel habitum erroneum, quia per illum errorem productum non ignissearot Deus Se idem judieare. Di CE 3 Nulla causa SubeSSe potest eur Deu producat ejusmodinetum, vel ubitum erroneum Sed Deu eum Sit Sapienti SSimu S. nihil potest operari abSque legitima eauSa igitur hune ne tum aut habitum non poteSt producere. - ego majorem Priquo namque Deus line praestare OSSet, ut Suam Omnipotentiam in Oe nni 1eStaret, ne Vi delico de ea dubitarent homine ei re productionem hujuSmodi n-bitus, aut actu erronei, quom admodum ad id eum impotentem ad-Versarii en Sent. Secundo, ut Suam exerceret juStitium, puniendo id lieet eum, in quo iujusmodi ne tum Vel habitum erroneum producor 't, propter negleetam ASSO cutionOm Vol ODSOrVationem legitimae a vera cognitioni S. Adde quod, etiamsi nullam O Semu n8Signare enuSam parti l)rem cur ita ageret, inde non Stison Seque D S, quod On OSSOttale illectu edere proptiri causam nobis ignotam plurumamque Deus