Scotus academicus : seu Universa doctoris subtilis theologica dogmata

발행: 1900년

분량: 661페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

FIDES NON EST MISCURSIVA GUT testes, et ideo tota ei titudo quae habetur de resurrectiones Christi

et mortuorum, non est nisi certitudo fidei, et non ultra Similiter si quod dixit Joannes, Diligamus Hos ete hoe dixit ad mo Vendum animos vostros ad Christi dileetionem. Quod tamen Christus dilexerit nos tali dilectione, de qua loquitur, hoe Si nobis reditum, et si habet si pertitudinem de conclusione non tamen majorem quam de principio; Ot ideo eum principium non eognoseatur eX Vident in rei, non pol t habere Seleutiam de eone lusione. Sed Si aliquis habet habitum ultra fidum, ille assentit omnibus et iuguli S. quae di euntur in anone, et nulli uni propter ullum quia etsi unum D et equi X lio, si non habet tamen majorem certitudinem de illo, quod Sequitur, quam de illo, e ilia Sequitur is o e Doetor. Quibus aperte Signissent Omne propositioneS, quae et ieiuntur e aliis in Seriptura, SiVe una sit de fide. Sive utraque, nullatenus ut Si de duetas dehore enSeri deside, quia assensus illis Si datus non nititur immediata revelatione Seu testimonio Dei. DICR D: sepia eo ut iugit ut ex propositionibus restiti per idem aliae inierantur, quae elia in pertinent ad fidem Sie X hae propOSition fido redita, Christus est vere Deus et homo, reete collegerurit Patres Coneilii Constantinopolitani, in eo SSe duplicem Volunt Item, nempe di Vinam et humanam, io syllogi Suio ubi est duplo natura

intelle e tualis ibi est duplo voluntas sed in Christo duae Sunt in- naturae intellectuales, divina et humana igitur et duplo VoluntaS; quae utique ultima propositio Si de fide, et elicita se illa priori, quae est pariter de fide, nempe in Christo duae sunt naturae intellectualeS. Responcteo, illation S illa non fieri per habitum fidei, Sed Theologiae,

tria e principii reUelati eo ueluSioue ea eruit: unde Veritate, in

illis propoSitionibu deductis Xpressae non sunt de fide, Sed Sunt conetuSione Theologicae, quatenu eonSiderantur ut illatae per di- Seu um, ieet pedem Sint de fide, prout subsunt immediate divinae

revelationi. DICES DENIQUE: Quotie aSSeu SH aliqui duo reSpieit ita ut unum attingat dumtaXat mediante altero, a quo RuSatur totie est legitimuS ne veru discursu Sed interior assensu divinae fidei respicit prirno ne per Se di Vinnua reVelationem, et ea mediante PSam rem reVelatam, cui ideirco delis assentitur, quia SSenSum praebet divinae reUOlntionici igitur morior assensu divinae dei Si di SeursiVuS. - Distinguo majorem: Si attingat unu In mediante alter per modum indu euuti in Cognitionem alterius, Oneud : Si per modum objecti or- malis meienti ne determinanti Objectunt materiato nego. Duobus enim modis intelligi potest aliquem SSenSum ita duo reSpicere, ut unum nitingat mediante alter primo quidem, Si versetur irea unum, tam qu n ei rea Ornante, et ipSO mediante attingat bjectum materiale quatenus tali Objeeto Ormali informetur secundo, Si attingat unum tamquam primari cognitum Ut eo mediante dedueatur in cognitionem Seeundi Primus autem modu nullatenti importat rationem ornantem discursus, alioqui operatione Sen Suum , . . ViSio qua oeulia terminatur in eo loratum prout lucidum esset discursiva,

quia non percipit olor in nisi mediaute lumine Seeuridus vero modus est quidem discursis assensus nostrae fidei divisse attingit inu-

522쪽

508 DE SUBJECTO FIDEI.

tum rem revelatam tamquam objeetum materiale revelationem vero ut objectum formale, teque multa antione dicendus Si disini Sivus. Con Iu Si tortia. - FIDE DIVINA ABSOLUTE DICENDA EST PRACI 1CA AUTEM SPECULATIVA Hare 'St Doetoris, quae St. I. Prolos, num 31 ubi reSolvit dei re Theologiam SSe praeti eam, quia nititur divina fide. use est praetiea. Et num 41. reSpondera nil Rrgumenta ait Ad prionum respondeo, quod des non est obitus speculativus Nec credere est actus spe ulcitivus. uec visio sequens credere est visi speculativa, seu praeticae cita est enim ista visio conformis

esse fruitioni, et prius naturaliter his eri in intelle tu resto, ut fruitio recto illi conformiter elici itur. Quibus Doetor signi est fidem essent Solute praetientia, et nullum SS nrgumentum eorum qui contendebant dei reo fidem esse poculativam, quin et Suee0SSit vi Sio OR-ti ea quae QS Spe uiati Va negat ni in Doetor sentificam Visionem esse Speeulativam, contenditqui illam SSe reVora praeticam, quin id ei reo visio beati flea praecedit in intellectu ut ruitio Sequatur in Oluntate. Hae autem Onelia Sio Sumeienter prohata manet X Art. 1.

quae St. 1. Disputationis Proosemialis de Theologia in ommuni nitituroniin iisdem rationibus, quibu ibi probavimus Theologiam SSo Praetteam, solvimusque uino dimouitate et ratione S. quibus oppugnari solo a Thomisti eontrarium Sontientibus. Idcire uo trita jam studia

rem etiamur ab ei repetendi Supse i Sedim US.

QUPESTIO TERTIA.

IN QUIBUS SUBJECTIS INSIT FIDEI INUUS E HAHIT S.

NOTANDUM 1. Varia ne multipliee prse Sotitem use Silonem dim- euitate conat lecti qua utique uSiori S l deelarant se explieant nonnulli Theologi nos vero brevitati ae laritati studentes nil tria potissi inum Capita AS Omne a QVOcnbimuS, inquirente ne resol VenteS: Primo, utrum fidei habitus Xtiterit in viatoribus in noeentibus : ecori is, uti uin ei SeVeret in omnibu Viatra ibus, qui Oeento mortali inquinantur tertio, utrum X i Sint in iis qui sunt in termino sentitudinis, aut damnationiS. Certum est autem Angelos fuisse aliquamdiu latoreS, ne initio Suae ereationi in statu beatitudinis fuisso eonstitutos, ut oeuimus in rael De Hyelis, disp. 3. quod etiam lueu- lenter oeo S. AuguStinuS. Super Genes. lib. d. cap. 3. ubi ait, noeli iam naturam rimo Miformiter fuisse crest tm, et solum ap- ellotum, juxta illud: Iu principio eu erea' it caelum, etc. e se undo fuisse formatam, et phellatam lucem, quando ad C ecltorem est Ora Dersa, et ei H Here is ei foetes irectione, uinto illu/l: ID MADeus, sta tuae, et facies est tuae. In eo autem Statu vis donati fuerunt

Angoli mediis noeeSSarii ad promerendam beatitudinem : an ut 'metiam abuserint fidem infusam e0ntrovertitur apud Theologo : plu

tundunt in Angulis viatoribu non uis S proprie dictam sidoni. Sed habuisso praeStantiorem aliquam cognitionem Seiontificam, nempo Vel

523쪽

DE SUBJECTO FIDEI. 50 Ilogi mrmativam partem tuentur, quibus et uos a Seripsimus, ut volumine ructatu 1 disp. . art. . quae St. . eouel HS. . . undo hiedum in Xnt agendum est de primi ParentibuS. NOTANDUM 2. Lento Omnes habere omnem omnino persectionem,qun statum eorum beatitudini maXime dee et quippe uni beatitudo sit status innium bonorum aggregatione perieusUS ne proinde certum si eos donari ne illustrari omni prorsus Virtute quae nullam habet repugnantiam ne ine Ompossibilitatem eum illo beatitudinis statu. Quin vero tria maxime et ieem illam ctatorum Sortem Omplent ne perfieiunt nempe intuitiva Dei Visio, aeterna et intima fruitio . tino abilis doloetatio a divina voluptas, quae e De Vi Sione per u tellegium, et ruitione per V0luntatem, in pSam uinio SubStantiam ejusque facultate omnes Xundato hine illi pati si eo statui est repugnare dicuntur, quae H illi ei pleuod se visioni, vel utimae rubtioni vel eleetationi opponuntur an autem fide direete vel indirecte pugnet eum liquo O hi tribus, ratione cuju non OSSit eum statu sentisse subsistere, determinandum est in praesenti. Nil TANDIM . Peccatores Viatore pOSSO ma Xime considerari in dupli ei statu vel enim Sunt haeretici, vel dumta Xut peceat mortali inquinati H ereticum die eum, qui licet initia tu Doctrina Christianti set baptismi saeramento eum Christinuis a Fidelibus deputatus Dihi. lominus errorem aliquem pertinaciter contra ride objectum et regulas. ne eelesiae definitionem proritetur ne tuetur. Unde ad haeresim tria maXime eoncurruno Primo, quod talis error it pertinax, qui seni in dumta X at propter ibi non compertam di Uinnua re Velationem, aut Ee-elesie definitionem ire aliquam propoSitionem ab Omnibus aliis ri- delibus vulgo receptam et reditam, dubiu Iluctuaret ne in ulteru

clinarset non esset enSeudus haereticuS. Securiclo, quod qui pertina eliser illum tuetur suserit initia tu non Olum Rpti Smi ne ramento sed

tiam quod fido in Christianam quantum nil alio ni ticulos proriteatur: per hoc senim distinguitur se reticus ab inrideli siquid om in idolis illo est, qui nee baptismo uit initiatus, ne ullatenus Chri Stinuam fido in

profitetur. Tertio denique, neceSSU In St, ut qui e en Sentur haereticum quod fidem proritontur securidum aliquam parten Sub OVO TeSlam puto Saltem ride humana. Si nim illam Omni e parte juret si V Sit

baptigatus, sive non dicendii non erit sereticus, sed Vel Judoeus, Vel Paganus ii eo ratione Suscepti baptiSinatis sit Subditus Ceelesiae, Pt eon Sequenter iis dom poeni quibu haeretiei subjaeeat Quo ritur sergo utrum tam peecatore mortali pecent inquinati, quam qui solati perses inheiuntur, idem infusam Servent. Quutuor igitur ne in Quaestione Supereunt res0lvunda Primum,

ni primi Parento habuerint idem in statu inii entioo Oamque poe- cando perdiderint. Secunduin utrum nitimae fideles X ac Vita migrant se si V in solum receptae. Sive in purgatori lugentes, habitum fidei Orvont. Tertium, utrum damnati iam homines quam senion lint, an fidem inlusam. Quoitum, utrum ille lido habitus inlusus pei SPVPro in haereticis.

524쪽

510 DE SUBJECTO FIDEI.

Conct 1ia Sio rima. - PROBABILIUS EST PRIMOS PARENTES IN STATU INNOCENTIA HABUISSE FIDEM INFUSAM, ET EAM PER SI UM PECCATUM PERDIDISSE II aee S communior apud Theologos, maximo

quantum ad rimam paretem, quae utique Probatur rimo quia primi Parentes in Statu innocentis De erantaeeopti et grati, ut Omne 1atentur tanti Apostolo 1 ad Hebr. 11. Sine de impossimile est tacere Deo, credere enim Oportet accedentem QDeum quies est, et quia Nquirentibus e re murae rator sit. Igitur, etc. Soeundo eadem Verita firmatur auctoritate Summorum Onti si eum, qui damnarunt propositionem Aji: Absurda est sententia eorum qui Hieunt, hominem es initio dono quo iam superniaturali et stratuito, super cotiditio ueni Hasu in fuisse exaltatum, ut Fide, Spe, et Charitate supernaturaliter Deum coleret igitur propositi contraria hute damnatae QSt approbata Tertio denique, in e Statu mereri poterant primi n-renteS: Sed si de congruentior Si ad meritum, quam Seientia igitur intendum est primos Parente eam habuiSSe. DICES: Fidos est cognitio imperfoeta sed in statu innocentiae nihil erat imper1eetum ergo nee deS. - Distinguo majorem; si Ognitio imperseeta per Ordinem ad cognitionem intuitiVum et beati si eam, Oncedo per ordinem ad omne alia cognitiones, qua de Via ordinaria potest habere Viator, nego. Miuorem similis r istinuus: Statu innocentiae ihil imperieulum admittebat, quod Spectaret ad Statum Vin toris, Oneedo quod imperie e tum diceretur per ordinem ad Statum

boatis eum, nego. Probatur etiam Secunda arS, et Superior eonfirmatur Prim quidem uetoritate Veterum Theologorum ne timetorum Patrum, nam

imprimis Tertullianus, lib. 1. Adversus Marcionem, cap. 12. ait: Quis δὲ istibi illuci ipsum I De Helictum ceresim pronuntiare, quod per electionem et e potius, quam Hii inc sententio fremisit, nisi quoia Hamnumquam sistulo suo uixit non prudenter defluxisti me confessus Asseductionem, OH occulta Lit eductricem ructis admodum se reticus

fuit, te. Idem doeet S. AmbrOSius Epist. 33. quae est ad Mareel linam Sororem Suam, ubi Deum indueit Adamo si loquentem Ionoscis tenui ψ, quies oris indumentes Jhi perdidisti.

Hanc autem veritatem apertissime tuetur . ProSper pluribi, n-xime vero in QSponSione ad Xeerpta Genuensium, dubio 3 ubi loquon do Adamo, ne de nutura humana quae per ipSiu peceatum lupsa fuerat, it Quid est autem, quod ei leni uoturo solam sidem ori ulte ei inreptesm, quam uisi rimam amisisset. Ceseri bonis omnibus non

ent Credenuo enim suam diabolo,on credicti Deo. Et infra: Quomodo des in Adam peruita quoquam siliorum ejus inve Hiretur, uis eois idem Spiritus, qui omnis in omnibus operatur, in Doderet 8 Et paulo infra sic eone idit omnes situ , quod Adam perdidit, per- rei erunt Dercitui autem rimitus si lem, i m mites, quies rimam

otuimus amittere pri ream ebemus aeripere. Quibus orbis tu lenter si illeat damum revera idem misi Sse. Idem doeo in libr. contres Collato, eap. 1 . . Id otiam Oeet . Eulgentius, lib. De I carnat.

525쪽

Di Si damus et Eva fidem inlusam remisisSent, reVer lili S--nt seretiei: Sed ita non est; nam illo non est eo Sendus infidelis

et a retieus qui veritati sibi divinitu reVelatae pertinae animo Pe cando non advel Satur: at nee Adnnius nee V peeuando divinitus sibi revelatae Veritati pertinae iter ad Uersati Sunt ergo, te Major potet haereSi enim S error ridet OntruriUS , nil cum pertinaeia.

Unde S. Augustinus EpiS 162. ait: Si qui Gisiam se se fersam ententiam uultu ertinaci animositate Jefendant, et circiti sint cor is of totes sollicitudine quoeram veritatem, sunt inter inretiose si putaudi. Et lib. 4. De aptismo contres ouatiatess c. 16. SSignanS

disserentiam inter duo homine eredente eumdem errorem. Od Cum ho di Serimine ut unus sit in ecleSia, aliu eXtra deleSiam et bhaeretieis baptigatus, Si loquitur Constituom uos aliquos isto modo, . . Hum horum entire de Christo, quod F tinus omnino piniatus sus haerest iaptizari extim Ecelerio Catholico communion m ossium vero hoc idem sentire, sed in tholica Ecclesia baptizari, existi nantem ipsam ess Catholicam ciem : istum nondum haereticum lim, nisi cinifestiat e sibi de Catholi doctrinae esistere maluerit.

At ne Ada Inus nee Va uerunt in peceat pertinae S. ne di insere prehensioni rebelles imo Suum torque peccatum XeuSaVit, ille ux0rem Soeiam illa Serpentem patrati erimini instigatorem aeeu Sando: Orgo. te. - DiStinguo majorem qui non adVerSatur veritati eum pertinacia quando Verita cui adVerSatur pSi non ODSint, ne certUS Ost eam uis Se a Deo reVelatum, non St cenSendu haereti euS. Cone edo: SecuS, nego. At primi hominum Parentibus ora Stabat apertissimo Deum pSi moriona lui SSe comminatum. Si de rite tu Velitae arboriSeomederont ergo fidem dante diabolo distenti Nequa sol morte moriemini, te. On Sequeti, St. ut eam denogaVerint illi, qui dixerat Delion sesentire bini et mali ne comedas uscumque enim hora εν-λuederis, morte morieris.

INSTABis: Etiamsi notum habuissent primi Parent0 Deum illius

vetiti ruetus usum Sub morti interminatione prohibui SSe, non Propterea OnStRbat eiS, an comminatoria Solum an Vere e Xeeutioni demandanda foret illa divina Sententia. Cum enim supremum in omneScreatura imperium Moiit adepti, haud difficulter suSpidari potorant, Deum noluisse eorum libertatem ad unius Guseulse ruetum On- Stringere ne proinde On Stat, et eo diVini Verbis non sat atteam dis Se Vel eorum SenSum et intelligentiam nequaquam assecutos. Consi, stur e eo, quod diabolu Serpenti imagiue larvatus, non aliud tentando prae Stiterit quum m mdacibus Verbis Se Dei amicum, et divinae gloriae elatorem Simul an divina Verba, non eo, quo Putabant, OnSU, Sed longe divorso esse intelligenda: Cur Darce it, te quasi diceret: nolite arbitrari id Verbis esse prohibitum : Cur enim Praecepi, Se DUUN. ut a ruetu alieujus arbori manum Stineretis, cum omne bonoe Sint et salutares It serme interpretatur . Epiphaniu in liperes Ca-jnnoruin quae St . I, Ot deducitur X Ap OStolo 2 ad Cor. 11. ubi com-Ρnrat eorum Seductionem per 'Seud O-ApOStoloS, Sedueti in Evoe ser Serpentem die en S: Timeo te sicut se Deus D - seduxit astutio im corrumpantur sensus cestri. Sieut Onim Pseudo Apostoli Deumn Portae non enlumniantur, nee eum ualueti di XiSSe pronuntiant: mode

526쪽

542 DE SUBJECTO FIDEI.

enim si dicerent, merito nullum haberent nuditorem, Sed ab innibus exploderentur Sed transfigurante Se in ApostoloS, Dei elare honorem et Salutem nimarum Simulant, mi mantes se aut illa divina eloquia, non ut alii sentiunt Ss intelligenda. Non enim Calvinistae dicunt Christum fuisse mentitum, eum diXit Hoe est Corpus meum sed 'irmant ea verba a Catholici non recto, ut OnRnt, ReceptRri, eum per tropum Sint interpretanda. Iusere ullum ergo Proto strentes errore potius et dubio, quam infidelitate et seres lapSos. - ego Consequentiam non enim Sine aperta fidei aetura potuerunt divinoe prohibitionis Verba alium in SonSum detorquere, eum ei Sat fui Ssseti Sinuatum, tum per lumen rationi naturaliS, ae inditarum Seientiarum, tum per lumen fidei, O praecepto eorum Sse probandam bedientiam, nullaque paSSion urgerentur, ne error aut ignoranti nnliqua laborarent, diVinaque Verba absque ulla ambiguitate essent insinuata haud dubium est eos nonnisi in fido haesitantes Et deficiontes, aliud a nostra Signifieatione orborum potui SSe HSpicari, nee tenta tori aliud insinuanti erodero. Quid enim aliud prsestat haereticorum animus, quam di Vin Verba ChriStiana Verituto indieantia, prseter DBti Vum eorum et deleSin sensum interproturio Noe aliud voluit ApoStolus quemadmodum enim Corinthii fidem ante Pseudo-Apostolis, a Christi fido deeiderant ita Eva pro ter divinum imperium eum diabolo Sentiens a divina de una eum marito excidit. DioΕ 2: Quisquis Solum egeat, Vel e temerari Praefium Plion '. Vel e inordinato reaturarum amore, a fide non Xeidit Sed volo Spe, Vel a hari tute, Vel ab utraque Simul at Adamus ita poeuavit primo quidem temerari praeSumption ' Voniae eonSequendae ut enim

ait S. Augustinus, lib. 4. De OLitate Dei, eap. 11 Idamus cum ineae- pertus esset divino se eritatis, in eo falli potuit, ut Dei ale crederet esse

commi8sum. Rp. 13. Putaretque se quis liter tria usure8sorem e e princepti, si cito sum sociam non desereret efiiam in societ&te peccandi. Se eundo e inordinat eoDjugi amoro; nam, ut loquitur idem . AuguStinuS, lib. 11. De Genes ad Litteriam eap. 42. Vel quisqui alius ejusdum libri vetor Adamus nolu/t Evam contristare, quia credebat Oss siue suo solatio OH tabescere, si ab sus alieniaretur animo, et omnino illa interire is ordia non quidem camis secus concupiscentia, quam nondum senserat in resistente Gye membrorum leui mentis sum,

sed a nicati quadam bene olentia, qua sit ut omendatur Deus, ne homo

ex amico fiat inimicus. Distinguo quisqui peccat e prae Sumptione Rut inordinato amore non habent ullum ni cedentem, ut OnSequentem infidelitatem, eoneedo: SeeuS, nego. Adam autem Si quis luerit prae Sumptioni aut inordinati amoris motus, haud dubium est antecedentem aut onSequentem habuisse infidelitatem eum enim nulla d peccatum arni et passioni illeeobra pelleretur, quo pacto fieri potuissset, ut in id laberetur, Si morte in Corpori et animae, 0mniumque se loStium chnrismatum, ne Supremi in univerSari creatura Simporii aeturam illi eo inferendam, ut Deu fuerat comminatus, eredidisset Fatuor plorum quo homines concupi Seentia VietoS, aut ineluctabili oceand nssu 'tudine eat natos, otiam ad intentiit et eXpeetatnSuppliei non Voenri Vorum nihil simile fas est in damo suspicari; quippe cum, ut ait laudatus Augustinus, nulla in o Ombrorum lux

527쪽

DU SUBJECTO FIDEI. 513

adversaretur legi mentis a proinde uocessunt est divinam fidem prius

eX tinxerit. Vel Dei Verbi non credendo, Vel alium in Sensum detorquendo, quam in serpe Sumptione in aut inordinatum nee tum uerit

Cori Iu Sio SQ uncta. - PROBABILIIS EST BEATOS NON HABERE FIDEM. SECUS VER EST ME ANIMABUS IN TURGATORIO LUGENTIBUS. Haec est Ommunior apud Theologo quantum ad utramque partem quamquam contradienni lenSiS, . Par. H. 64 memb. i. et Durandus in o. d. 32. q. o. quibUS 'Vere Videtur Magi Ster Sententiarum in . I. dist. 23. Primam partem Probat Doetor diSt. 31. U. . ubi aperte Signissent habitum fidei aut spei non manere in Beati S si ullus, inquit lia si bitu ponendus Si ibi manere ruStra: ruStra autem eSSet ibi habitus, eamus inclinatio tune esset impOSSibili S: de autem X ntione uno inclinat tantum in Veruli latenS, Secundum glOSSam Super illud Hebr. 11. Fides est in funus erum meraui rum, ac mentum si non apparentium et Spe tantum inclinat in bonum ommodum absens, uXta illud Rom. . Spes qua nidetur, NOH est mes, ac ei si piendo Spem pro Sperato, Scilicet pro Objeeto inclinatione autem si istae non poterunt haberi in patria, ubi erit, rum patenS et Onunio habitum igitur isti habitu non manebunt, qui OSSOnt SuperΠui. Quibus Verbis Oetor non Solum amrmat habitum dei et Spei noti remanere in Beatis, Sed etiam id probat O argumento nil otiosumae inutile patitur Status perseetiSSimus, quali est beatificus Sed habitus fido ae spei in eo statu oron otioSi eum in eo numquam OS-Sent et ieer Remui Suum quia ne tu fidei inVol Vit imperfectionein ObSeuritatis artus autem spei Onnotat absentiam objecti cognitio autem ObSeura et ne tuali S OSSeSSi Objecti non poSsunt subsistere eum HuSdem Objeeti Visione et ara et intuiti UR. et ejuSdem ne tuali poS- sessione igitur in Statu beatitudinis rustra orent habitu fidei et Spei. Confirmatur ealem veritas e ApoStolo 1 ad Cor. 13. ubi d et Oinno In cognition in imperfectam blegandam SSe Statu beatifico nitenim Eae rarte cognos imus, et a Parte Prophet imus eum veneris autem quod Perfectum est, evacuabitur quod ex arte est. IdeSt. quod est imperfectunt ne niSi incompletam perfectionem ingerit. qualena dumtaxat per fidem habemus quae nobi quidem Confert eo-gnitionem certam de divini in rateritS, Sed ne Videntem et ObSeuram unde cognitio illa est quidem perlecta e parte certitudini S imperfectu Vor e parte obScuritatis unde Subdit idem ApOStolUS: Nunc eo os

Marte, tunc autem eo os ni sicut et multus sum. Nunc aut mauerit sides, wes, et choritas. Ubi per illam adversativam autem, videtur innuere diversitatem Vise, in qua manent lue tria a Stain patria , ubi Sola manet charitas de qua praemiserat choritas uum ora excidit j HXta quem SeuSum accet,erunt Verba S. Pauli Hieronym ibi die Os:

Chiarites uuinquam excidit, idest, ipsa solo Permesne in futuro Chry

SOStom. Hom. M. tu eum Oeuin dicen charitatem e e majorem, quia fide et Spe trans uni Charilas nutem Semper durat August. Se

De Ten ore. Anselmus ii illum locum Pauli, i t alii. OBJICIES . . rennum Iib. u. cap. 25. ubi do i in statu beat,

528쪽

tudinis tres Virtute theologica remanere, ait enim: Pesulus inquit,omuibus cucuiatis manere siclem, spem, dilectionem. Cui subseribit Tertullianus, lib. De Patientia ire finem, dicens: Merito charit is

rientur inuum, scientia, prophetia permanent sides, spes, dilectio. Responcteo, S. Irenaeum et Tertullianum non Velle quidem quod des et Spe remaneant in Beati Seeundum Sua ratione formale Speei- fienS, nempe ognitionem ineVidentem Obje et revelati, et firmam tendentiam in Ueetum absens Sed tantum Seeundum aliquam rationem eommunem attingendi primum Verum et Summum bonum in quantum videlicet per visionem beatificam de Sueeedentem, habetur cognitio firma et eritSSima de Deo, quemadmodum habebatur per fidem, licet imperseetiori modo: Similiter per ruitionem Suecedentem Spei DeuSper1eetiSSime poSSidetur ut praeSenS, qui rentea per Spem dumtaXat possidebatur ut bS ΠS. O a1CIRA 2. Si habitus fidei et Spei non remanerent in BeatiS. Inaxime quia in eis orent inutile Sed ita non est igitur, te Major constat ex o di etiS. Miuor vero probatur ἰ eum enim triplici generi objeeta poSSint ubeSSe cognitioni Beatorum, quorum aliqua pores Spectant ad beatitudinem, ut ViSi diVinae SSentis Suis attributis illustratae et in tribu divinis perSoni SubSistentiS: alia Vero Sunt quae tantum Oneomitanter ad am pertinent ut Omnia mysteria Verbi Incarnati, et noStrae RedemptioniS: alia Vero Sunt omnino Xtra Statumae Sortem beatitudiniS, quali eonSeri potest notitia eorum omnium quae vel in mundo perneta Sunt, Vel geruntur, Vel meientur Sque ad onSummationem seculi, quumquam Orte in Beati non remanent rides, quantum ad objecta primi et Seeundi generiS, ad quae per Seterminatur ViSi beati flea, tamen remanere potest quantum ad Objecta tertii generis enimVer nil obstat quominus unus Beatu possit Deo Specialiter reVelante OSSe quae Vel geSta Sunt, Vel geruntur, Vel fient imposterum et illa redere propter divinam reVelationem : nulla enim excogitari potest ontradictio, quod Deus alleui manifestam reddat Suum SSentiam per ViSionem intuitiVam, et tamen ei oeeultet quae in mundo aguntur, Vel agenda Sunt, quae OStea Vel per Se Vel per Angelo manifeStet igitur quantum ad hae objeeta poterit SS aetus videi a proinde habitu in Heatis non erit omnino inutiliS. - Re- Spondeo equidem se ita SSe verum assenSu ille non erit aetus fidei theologiese, Sed Vel Angelieae, Vel hum Ruse Si id quod revelatur a mediante Angelo, Vel altera anima beata non enim actuSilli tendunt in Deum tamquam in Ueetum, in ei objeeti S, ad quae terminantur, direet Vel indireet ineluSum. dico, quod Beatus eo in RS eeritSSi me quidem SSenSum praebebit objoeti Sibi a Deo propoSitis, idque propter teStimonium Dei, non quidem ObSeure, Sed inreeogniti S a proinde RSSenSu ille non erit propria o Stricta des, Sed notitia eviden per medium demonStrativum a poSteriori; use notitia eviden non repugnat eum Statu beatisseo, Saltem de iis objectis quae non Videntur in Verbo, ne aliunde perfoeti SSima cognitione immodiata OSSidentur. Onaici Es . I. Si habitus dei et Spei non remanerent in Patria. n-xime quin in eo statu vel labitu vel laetus sunt neompossibilos:

529쪽

at ita non est enimvero Si SSet quaedam oppositio dei cum beatitudine, maXim Vel pene actum. Vel pene habitum, Vel pene actum

beatitudinis eum habitu fidei potest enim fieri triplex comparatio: primo quidem inter aetum Vi Stimi et actum fidei secundo inter habitum fidei et luminis gloriae tertio inter metum Visionis tum labitu fidei, vel inter aetum fidei eum habitu lumini gloriae : at neutrae parte repugnat fidem OSSe Suhsistere eum visione leatis ea igi

potest Simul elare et hSeure Videri, ut jam septu prohatum St; tum quia beatitudo eum sit Statu omnium bonorum aggregationem inferenS, necnon et XeluSionem Otiu mali, On Sequenter debet eX- eludere dormidinem de omni malo qui enim uimet malum aliquod proprium, non St undequaque beatuS: SSen Su autem ObSeuruS, quali SPS assenSu fidei, Semper anneXam habet formidinem errori S a proinde infert potentiam Ormidandi, quae per Se malum St, nam OSSe ipSum malum timere non leve malum Si Si ero eius fidei Stare posset eum et ViSioniS Sequeretur quod in eodem in Stanti itaret malum obseuritati eum ViSione Dei, et per eonSequen eo instanti homo non

eSSet plane et undequaque beatuS. - Γωυ est etiam habitus idoleum habitu lumini gloriae: quia inclinat ad OppOSito aetUS, nempe inevidentes et VidenteS, unde neeeSSum est alterutrum habitum ore perpetuo inutilem tali autem non erit habitu lumini gloriae, quio natura Sua Xigit permanentiam Seu perpetuitatem, a Statum beatitudinis ompletae in Subiecto beato, et per eon SequenS Xigit perpetuam arentiam totius obSeuritatis, et de actuali S a proinde infert inutilitatem labitus idei quippe id mullum metum jam deservire potest. - Tertio denique, repugnat habitum fidei SubSistere eum aetulumini gloriae, quia ῬiSi Dei et ara non potest tonnaturaliter mari nisi habenti lumen gloriae ergo eum istud lumen gloriae ex eiXigat negationem habitus fidei idem pariter infert HUS aetHS. Nec refert. quod sanetus Paulus in rapti fori habuerit visionem lenti fleam

reSpondeo enim quod etSi Sanetu Paulus reVera habui SSet vision0m beatificam, cujus contrarium Moeuimus ingendo de ViSione meatifica, tamen non QSSe eonSequenS, quod netu ViSioni beatificae Subsistero posset oriunturaliter eum habitu fidei illa enim conjunctio visioni cum habitu fidei in S. Paulo non fuisset eo naturali S. Sed eontra leges connaturale utriuSque. Unde ex ea non licet inferre, quod ille aetus visioni SubSistere poSSe eonnaturalit, eum labitu, qualiter revera subsistere deberet in Beatis, alioquin perpetuum requireretur miraculum, ut conservaretur habitus fidei eum actuali visione beatifica, quemadmodum pu fuit miraculo, ut conserVaretur rigus modicum in tribus pueris projecti in ornaeem Babylonieam. Secuncta pars etiam ommuniter admittitur a Theologis tum quia illae animae adhue Sunt in Statu Vipe, ae proinde id omne habent, quod per Se condueit ad Sanetitatem ejusmodi StatuS quale Sunt virtutes theologi eae tum quia nihil est in ei animabus, quod eum

habitu vel et fidei repugnot licet enim inquit de Lugo excreaturi poSSint Videnter cognoscere Deum earum Croniorem . peetnmen ognitio non St neompossibili euin id de eodem objecto, ut

530쪽

516 DE SUBJECTO FIDEI.

constat in Angelis, qui in Statu Vise perfectiu cognoSeebant Deu in et adhue habere potuerunt fidem. - Deinde, multa Sunt redibilia de Deo, quae ex ereaturi naturali Virtute non Ognos euntur, ut Trinita S, et alia etiam plura de reaturi ereduntur per fidem, quae ratione R-turali non poSSent deprehendi, ut uni hypOStatiea, reSurrectio futuro, judicium uniVersale, et alia innumera Denique, non repugnat Statui harum animarum reVelatio ObSeura, in qua de trieta undari possit, eum illo non sit status beatisseu exeluden Omne defeetu et ango i S, Sed statu potius tenebroSuS, plenuSque Ollieitudine et anXietate quamvis eum erritudine propriae SalutiS. Quamvi autem ire aliqua fortasse objecta habent reVelationem Sibi evidentem, non autem ObScuram, sumet tamen si ejusmodi reVelationem ita et aram non habeanteire omnia objecta, ut debeat retineri habitus dei, qui non rit ibi

Con IuSio QPtia. - EMONES ET DAMNATI NON HABENT FIDEM INFUSAM. Hae e St ommunior apud Theologo contra Durandum, in . dist. 23. quae St. . ubi dicit fidem in damnati manere:

idque . .

Prodatur primo uetoritate S. DionySii, lib. De Dιmm Hom/n bus, cap. 4 ubi ait, damnatos carere omnibus divinis suis, neenon et S. Augustini, lib. . De Civit. Dei, cap. 21. dieenti daemones Ogno seero Christum, non lumine dei, inquit, sed scacia suorum. Probatur etiam ratione Primo, quia de infusa habitualis dei reo e0needitur, tum ut qui flat membrum Christi Hu eorpori mystico insitum, quod est EeeleSin tum ut Sit radicjuStiligationis, et1undamentum rerum Sperandarum Sed damnati, SiVe Sint homine SiVe daemones, ne aetu ne potentia Sunt membra ChriSti et EsseleSise, quippe sunt voluti palmite absciSSi aridi, et in ignem miSSi neque etiam Sunt capaces tum justificationiS, tum Sperandae beatitudinis a Salutis igitur pariter Sunt incapaee fidei. - Secundo, dona et auxilia gratiae non om munieantur damnatis at habitu fidei est donum eximium: igitur non remanet in damnatis Major constat ex illo Matth. . ubi

Christus dixit Sanctum usu laturicinibus, nec margaritin proiciunt/Gαute porcos. InSuper Statu damnatorum eSt Statu Summae miSeripes e lsi haberent aliquod donum Supernuturale, eorum Statu non eSSet Summae

miseriae Major enim miSeria dari poSSet in eiS, qui ipSum Supernaturaledonum non haberent igituriensendum Si intum illum damnatorum non illustrari habitu fidei. - Tertio tandem, Deu nil eoneedit rusti n-neum at habitus ille fidei inlusae omnino esset rustrRneu in daemonibuso damnatis, quippe eum ad nullum fidei aetum emeaeiter Oneum i t. non enim elici potest eius fidei absque auxilio Supernaturali gratuito: hoe autem auxilium merito negatur damnatiS, quibu jam gratiae et misericordiae loeu non eSt. Adde quod ruStra illis tale auxilium n-retur cum enim actu Supernaturale Ordinentur ad juStilientionem, et beatitudinem, cesSante illo sine prout desinit in damnatiS, etiam desinere debent omnia media Supernaturalia ad utrumque ordinata. De Obstat, quod in damnati remanent haraeter aptismi, O COnfirmationis, vel Sacerdotii si quidem charaeter ille non si per si qualitas oporativa, Sed Solum Signum indet bile potestatis, Vol grali: i

SEARCH

MENU NAVIGATION