Scotus academicus : seu Universa doctoris subtilis theologica dogmata

561쪽

DS ACTU FIDEL DIVIN F. 545ro te imperat intellectui, ut assensum pro eat alleui pr0positioni re- Volatse, quamquam illa obscura Sit et inevidens quod quidem imperium communiter appellari solet pici jectio lectulitatis, eo quod non tam

respiciat Deum reVelantem, et objecta reVelata quam pSam redulitatem, Seu SSensum idei. Hi autem non est Sermo de priori ne tu Voluntatis quia non determinat directo intellectum nil redendum, Sod tantum indirecte, et quatenus OVet intelleetum ad investiganda motiva erodibilitatis sed tantum disticulta est se posteriori: utrum videlieo possit ellei uetus idei quin eum imperet VoluntuS. NOTANDUM P, Circa proeS0ntem quae Stionem tres potiSSimum ei Auctorum Sententias, quarum et in negat imperium VoluntRti prae- requiri ad determinandum intelloetum quantula ad xercitium nutus sidei quam quidem sententiam Almainu in . diSp. I. u. . tribuit Holeot, eamque norinulli Reeentiores quibus Sui Seribit Onetus

attribuunt Subtili Doetori, sed perperam, ut constabit intra Secunda Sententia amrmat praerequiri aetum Voluntati direetum ut intellectus eliciat assensum fido divinae Tertio vero qua Si media inter utramque contendit aetum Voluntatis diroetum requiri ad assensum fidei divinae

R quiSitae, non ero re asSensum qui selieitur mediant habitu idoliniUSse quam quidem sententiam genuinam esse Subtili Doetori e0ntendit Castillo d. . . . num. 2. 112dnam ut m omnium nrum Sententiarum sit Verior et Subtili Doetori menti magis congrua, jam determinandum est resolventes rimo, utrum ae tu lide Sit liber libertate Xere itii et etiam speeipientioni : secund6, utrum nil ne tum fidei necessario requiratur imperium Seu eoueui u immediatu Voluntatis tertio, utrum illo ne tu v0luntati Sit aliquo modo Supernaturali , . ConoIM Si DPima. - ΑCTUS DIVINAE UIDE EST LIBER SEMPER QUOAD MXERCITIUM NON ITA QUOAD SPECIFICATIONEM. Hale quondutramque partem St Oetori S disp. 2. i. v. l. ire finem, ubi eum

objecisSet Allius potes credere uolens, qui i quin sunt inteli fuprincedunt celle r0spondet es Dico quod si sequitur, sum actus cre-

uendi mendo duobus scilicet cloitu inclinante, et credi bili p

cedit velle quis Proponeus credibile intellectui non dem strat, ito ut cogo intellectum ad assentiendum : ideo non credit, uis coleos insinvis Maeon voluntas his ea in erium super actum credendi, u0M tam , habet Lmperiunt super actum Ῥpositum, fonte iuρ, re intelle esus dissent tot credibili proposito per inperium coluntatis, sed mlum potest impe intellectum, ue eris in actum suum crederidi licitu- circa credimii Droposito. Quibus Doetor duo significat: primum quide in quod netus

fidei quantum ad Xeruitium semper Sit liber, quia quantumcumque proponantur objeeta redibilia cura moti Vi credibilitatis, tamen volunta potest imperare intolloe tui. Q elieini ne tum id ei Secundum, quod propc Silo objecto fidei eum motivis credibilitatis. Volunta non POSsit imperare intellectui, ut nutum dissensus elietat ire istud obj etum, a Subinde quod ne tu fidei non sit liberina ad speeiseatione

562쪽

Prima pars videtur cle fcte: Siquidem aperte uti tru litur in Seriptura sacra, nXime uepe ultimo, ubi duo Discipuli, quibus Christus Oeeurrerat DS reSurreetionem redarguuntur quod tardi uerint a lini edendum. O stulti e tardi corde ad credendum ete. Et Mare ultimo dieitur de omnibus Diseipulis, quod ChriStu Dominu exprobravit incre-Hulitatem eorum et duritiam cordis, quio iis, qui viderant eum resurr Wisse, id urit perperam Rutem reprehenderentur, nisi ei li- herum utSSet ei edere, Vel non credere. Igitur actus fidei est liber

autum nil exercitium. - Consen tur e eo, quod ipsa fides in Se iptura saera nomine Obedientis inSignitur: te et r. 6. Multu urbs Sacer totum obediebat fidei Ad Om. 10. Seu non omnes be-diunt fanoelio. Et e . 16. tria obedientia idest idos in Dinem locum ivulsam est. Unde . ad Corinth. 10 dieitur Captivantes omnem intelle tum in obsequium Christi eaptivntur autem intellectus per VO-

Si quis si ut auumentum ita etiam initium fidei, et ipsunt credulitatisci Uectum quo in eum credimus, qui justificat impium, non per poticestonum, dest, Per insp rasionem p ritus sancti corri uti volunta in nostram es insideritote ad dem seu uaturaliter inesse icit contra- diei apostolies remmati bus. Et ex Tridentino SeSs . . e . si ubi Rit: Disponunturi utem au ipsam usi eationem, dum excitati ivina oratia,

et o uti, si lem eae auditi concipientes libere moventur in Deum, cre-Henses era esse, quin divinitus Decelata, et promi88a sunt. Probatur etiam ex S. Patribus, maXim Ver S. Irenseo, lib. I.

cap. i 2. NOH GH tum inquit, in operibus sed fis in in fide liberum et suo potestatis arbitrium is in serva it Deus. Similiter . Ambro-Si HS in ense. q. ad Om. nit Credere, aut usu creuere Doluntatis est. Sed omnium optime . Augustinus, Trael. 26. in Joannem, ait: H- e quisquis N Ecclessem potest olei , ciccedere aia altare Dotest Hoc edere autem Hora potest, Hisi Olens. Quapropter . eruardus, lib. b. De Consideratio e cap. 6 1idem te epinit, Fides est Dolun foria quo Ham et certes sero libatis onuum manifestam veritatis. Patet otiam haec veritas ratione Primo quia vides Si virtus theologie et Supernaturalis, Ordinata ad Salutem, a Subinde debet ossumeritoria: Sed omni aetus meritorius S liber igitur, ete. Secundo qui intellegius est faculta subor linata voluntati quantum ad omneSSuos eius ita quod eum Dei directe impedire posSit Voluntas, prohibendo, ue exere 'at reliquem uetum; es inii reete, re, Oeaud eum ae0nsideration obj0et propositi, et ad onsiderationem alterius objecti

pro ouando ne proindo potest ipSum intelleetum pra)pedire, ne οὐ i eat ullum actum fidei, et irem dum Objecta redenda, et moti V ero,

stibilitatis proponuntur. Nec efert, quod sit potentia naturali et n-turaliter regens siquidem alio potentiae naturaliter gente Sunt ub0rdinato Voluntati igitur etiam intelloetus. Nec etiam obstat, quod, it 0tentia prius operans, quam Oluntas quia non uiui recti intellectus proeeedit voluntatem; sed plures ad Voluntatis imperium: Si licere. - euique, nihil est, quod determinaret neeessario in-

563쪽

telloetum, eumque impelleret ad SSentiendum fidei objoetis non Obstante Voluntatis imperio, ae proinde ipsa reluetante non poteS innetum Suum prorumpere. Date antecederis, Si enim aliquid ita intelle e tum necessario et ineluctabiliter moveret ad assentiendum objeetis revelatis sibi propositis, a Xime moralis Videntia OtiVorum habentium neeeSSariam eonneXionem eum atteStatione divinae Veritati in-1allibiliS, et eum Veritate propositioni credendae: Sed illa evidentia morali non potest Si neeeSSari intelleetum determinare reluetante voluntate alioqui non SSet Videntia moralis, Sed metaphySien Seu phystea in oe enim moralis evidentia a physica diScrepat, quod haecne eessario et ineluctabiliter intellectum dieatur movere ad SSonSum; ill vero dumtaxat moraliter. His dile experientia OnStare, quod Si nollemus erodere objectis propositis, id utique nobi liberum SSet aesubinde dum redimus, liberrime redimuS et onSequenter fidei aetussest liber. OBJICIE 1 Doetorem Subtilem laudata quaestione SecundR num. 1.

o tradictionem non video, quin intellectus silere mere per se, ethate et objectum pro seus, posset intellistere vel credere sibi proeserit D.

Ergo e ejus mente intellectu non obstante reluetatione voluntatis ei edere poteS Objecto proposito : set OnSoquenter ne tu fidei non est proXime liber. - ego consequentiam, et ad auremden die Do-etorem prse fati Verbis nihil aliud significare quam quod intelleetus Secundum Se eo ideratus, otiamsi nullum adsit Oluntatis imperium. possit Sumeienter alliei ab O jeet proeSΡnte et OVente ut ei SSen-

Sum praebent: unInquam Si rei uetaretur Voluntas non Obstante illa objecti pro entia et motione, nequaquam OSSet in Blemmeium erumpere. H lico eum esse si intelligendum, ut velit, quod intelleetusit assentiri objeetis revelati propositis, etiam Si ad eum Ssensum non moveat directe Voluntas ut id Stimulata et adjuta per aliquem habitum Supernaturalem Sibi ineXistentem ut dOeet S. Thoma S, quem ibi impugnat. Vel Henique, quod titione ab Angelie Doetore nil se in rationem Sus Sententiae non ita erant I liene 'S, ut qui non picontradietorium illius assertioni Sustinere. OBaium 2. Si imperium Voluntati praerequireretur ad aetum dei, Sequeretur quod fide non esset initium justineationis: sed alsum

consequens ergo et id unde equitur. - ego Sequelam majoris:

non enim fides ideire dieitur initium justineationis quod nullum alium ae tum praeSupponat enitia Vero ad SSensum fidei praere lubruntur apprehenSi Objeeti credibilis revelationi divinae et sepissime judietum d erodibilitato, Seu do motivi illius credibilitati, Sed ideire dieitur initium justificationiS. quia Si primus eius Superuaturalis in Substantia a proinde primus ae tu inter dispositione proe- requisitas ad justifienti em Siquidem imperium Seu netu voluntatismoVentisin assenSumidei, non eSt Semper Supernn turnii in SubStantia. Sed dumtaxat in modo, ut dicemu in1ra. Probatur etiam Secuncta pars, nempe quod 1ido aetus non sit liber

libertate contrarietatis it quoad specificationem, circa objoeta fidei proposita eum evidentia morali eredibilitatis Siquidem in enihil St, quod movere possit intellectum, ut lietat aetum disson a proinde olim non ridere quia intell0-

564쪽

548 DE ACTU FIDEL DIVINAE.etus non potest hahere aliquod judietum, nisi ad id moveatur ab aliquo. Antecedens Nero probatur: Si ad diSSenSum in eo eaSu OVeretur intellectus, maXime Vel ab objoeto, vel a Voluntate: Sed neutrum diei potest. Non quidem ad Objecto, quia Objectum reVelatum eum proponatur ut Supervestitum OtiVis eredibilitatiS, noti potest ullatenu movere ad diSSenSum. Non etiam a Voluntate, quin, ut Optime probat Doetor ibid. num . . non poteS Voluntas OVere intellectum ad netum, nisi supposita aliqua motione X parte Objecti ergo eum in RSu proposito non possit eSSe aliquod motiVum e parte Objecti ad diSsensum, non poterit Volunta In Vere ad diSSenSum. Probatur Seeuncto non poteS qui Credere, niSi proponatur Objectum credibile ergo ne diseredere Seu diSSentire poteSt, niSi re proponatur ut incredibiliS. Seu ut non redibiliS: Sed objeeta proposita per motiva redibilitati evidenter eo ita, Si evidentia morali, SiVophysiost, nullatenu Sunt incredibilia, Vel non redibilia orgo intelloetus etiam imperante Voluntate non potest illis dissentire. Cou'matur, quia, ut Optime probat Oetor ibi num. 2. Si Voluntas poSSet movero intelloetum, ut dissentiret alleui Objecto, quod apparet Sine ullo motiVO disSenSus, Sequeretur quod ad imperium Voluntati POSSet intellectu judieare Stra esse paria, necnon baculum, qui in aqua poSitu fractu Rut eurVUS apparuerat, dum ab en X trahitur, et integer a rectu Vi Su et tactu pereipitur, nihilominus esse revera fruetum ut experientia oontrarium manifeste docet, igitur, ete. Denique, non Inngi determinatur aut necessitatur intellectus ad assentiendum conetuSion Seienti se propoSitae, quam neeeSSitetur ad assentiendum per fidem Objeeto redibili proposito endem enim apparet utrobique ratio quippe eum objeetum fidei si propositum Sit eviden evidentia eXtrinSeen, sive morali. Sive physida, prout Sunt eVi-dontia illa motiva redibilitatis: Sed, ut retentur omnes, intellectuS determinatur neceSSitnte Speeifieationi ad praebendum a SSen Sum Selenti eum respeetu onetuSioni Seientifice propositae ergo pari ratione necessitatur ad asSensum fidei praestandum objoeto propOSit eum Otivis erodibilittitis evidenter cognitiS. Diosis Plurimis infidelibus et seretieis proponi possunt praedicta motiva redibilitatis, qui tumen non erodunt, Sed etiam diseredutilae dissentiunt igitur intelle tu non determinatur determinatione quoad Specifieationem, ut praebeat assensum objeetis fidei propositis eum motiVO eredibilitatis. - Distinguo antecedens : ipsi dissentiunt arti eulis dei, quando moti redibilitatis ita apprehendunt, ut ab ipsis determinentur moraliter ut phySiue ad SSentiendum, nego: Secus, eoneed O. Quod itaque ipsi diseredant, inde fit, quod sive defeetu. ingenii, SiVo deiectu attentioni et Onsiderationis, Sive ob eontraria OtiVa, quae ratione Suae infidelitati et haeresis habent, non judieant mysteria Sic proposita SSO Videnter redibilia Imo eontingere poteSt, quod licet interius OnVinentitur de redibilitate mysti riorum, dum rem Xnete librant ac perpendunt; attamen Oti Vis suorum errorum toti ineum bontes, faeile intellest tum Vortuni ab ejusmodi motivis redibilitatis fidei, ut obstinata voluntate in Sui erroribu permanentit.

Fateor nihilominuS, plerumque assensu in dei osse liberum quoad

565쪽

Specissentionem, etiam Sinute pros Sitione motivorum. O quod nimirum non Semper perspicue appareat Videritia redibilitatis. Sive defeetu propositioni ejusmini motivorum non Suffiei 'nter eX posit . Sive defeetu capacitatis aut attentioni e parti audientis. Quapropter Xperientia constat quod etsi bEreti et Suffieienter proponantur articuli fidei ita ut pede en non redendo nihilominu pertinae iter in sui erroribus Permanent quemadmodum eontigit udoeis, de quibus Christus Dominus Joan. b. dicebat: Si reon euissem, et locutus fuissem eis, pe corum non habere ut nunc autem incus Trionem OH habent e peccato suo. Et infra: Si operia non Ii qum, o ritu fecit, peccatram ori haberent quos autem e ciderunt, et oderunt me, et Patrem

mei . seu ut adimpleatur sermo, ui in esse eorum scriptus est, quia odio hesbuerunt me oratis. Quibus Christus Dominus aperte Significat

Judaeos per Diiraeulam e patrasn quibus Similia nullus unquam peratu luerat habui Sse Sumeten motiVum ut crederent eum reVern SSeMessiam; sed ii non ObStantibuS, noluiSSe tamen redere, quRmquRm non laberent ullum motiVum cur discrederent. Cono Iu Sio SQ ouncta. - PROBABILIUS EST AD OMNEM ACTUM FIDEI PROPTER REUI LATIONEM OBSCURAM LICIENDUM, REQUIRI CONCURSUM IMMEDIATUM VOLUNTATIS TALEM AUTUM IMPHRANTIS Haecos Doetoris dist. 25. u. . ubi licet num . . signifieaverit Ontrariam a SSOrtionem non SSi improbabilem tamen addit num . . Et

esto, quod requiratur motio potitisci voluntatis, etiam suscit voluntas iaci sic movendunt in uris uaturalibus, quia Osit vero sup o turali pro sente intellectui, fiss f volun tu movere intellectum ad in

fρllectum in illuu. Probatur Conclusio illis omnibus tu in Seripturae, tum Conciliorum. cum S. Patrum auetoritatibuS quibu supra probatum Staetum fidei liberum multo enim ae iliu hae ratione apparet quomodo ne tuS fidei sit maximo liber. Deinde otiam RVOt Xperientia, quippe eum

eXperiamur no non Olere erodere nisi OSiti Ue Olendo num quando duo homine aequali auctoritati et Veritati apud DOS, quorum unuSdideret aliquid a Deo SSe revelatum, altu Ver id negaret, OSSumVS pro libito intellectum ieetere ad unam partem niter relicta quod utique non tit ni Si per diro tuin Voluntatis imperium potius determinanti intelleetum ut redat homini ni firmanti id reVelatum Sse a Deo quam neganti. Devique, intellectu debet determinari Sulmeientora credendum. Vel ab Objecto proposito. Vel a Voluntate: Sed non poteSt sulficienter determinari immediate ab objecto ergo intellectu, determinari debet a Voluntate Major cor test, nihil enim apparet, quod potest esSe determinativum intellectu, Praeter ObjUctu In Et Voluntntem. Minor vero probatur Objeetum non potest sulti eienter determinare intelloetum nisi vel in se immediate videatur, ut OnStat tum in iis . quae Sub X perientiam ea lunt tum in Priini principiiS, quae per ingenitum lumen deprehenduntur Vel ex nuceSSariam eon Sequentiam interatur e principii Claro Cognitis ut apparet in conetuSionibus: sed objeetum fidei nullo ex talis modis Viderator Cognose itur in is, cum talo objeetum sit veritas obscure revelata igitur intellectus non

566쪽

550 DU ACTU FIDEI DIVIN F. potus sumetenter doterminari ad erodendum ab objecto proposito, eteonsequentor ad id detorminari debet directe per Voluntati imperium. OBJICIES 1. Oetor Subtilis num . . supra laudato, ait Posita de

aequisita, credibili sero se te, potest tutellectus perorabitum infusum

credere, Hummodo Doluntas ora coiitra mi eat, uec Plus requiritur, hoe est, non altu deSideratur Oneursu Voluntnti praeter non contra

motionem, eum hypothe Si, quod intellegium ab objeet non avertat ut ad alterius onSiderationem m0Veat et con 'ertat. Confirmstur, quia ex Sententia Doctoris, Otontia non impedita p0test ex se diroeto ferri in Voetum sibi Sumeienter propositum LSquo alterius acultati adminiculo, a Xime quando niui Bliter et neceSSari agit, quomodo eortu in est intelloetum operari quippe Solius Voluntati QSt 90Siti Somnibu ad agendum praerequiSiti S, OSSe agere, Vel non agere igitur quando intollo eius habet objectum fidei sum cienter propositum, eum motivis erodibilitatis evident0r apprehenSis, non ego ullo Voluntriti Simperio. - Respondeo Doetorem id dum inXnt probabiliter diXisse,undo statim Subcit Et esto quod requiriatur motio passives o Hω- tis, etc. Quibia apparet eum priorem Sententiam non asserti V protulisse. Ad confirmationem dico, potentiam quidem non impolitam ferrio Se in Objectum Sumeienter propositum, quando ab eo determinaturdi reete et per Se concedo Seeus, nego. Intellectu autem, ut OX diximus, non potest Sumeienter determinari ab obj0et fidei quia quantumlibet sumetenter proponatur, Semper manet ObSeurum et ineVidenS, ne subinde ad id necessum est, quod per voluntati imperium mo

ventur.

DICES : Daemones erodunt in imperi voluntati S igitur ad re-dondum non requiritur illa Voluntati motio et imperium. - Distinguo antecectens erodunt fide naturali tranS at Supernnturnii nego: eortum Si enim, ut diXimus IJm One non habere idem SupOrnn turalem. et aliter eoneeSSo anteeedente, diStinguo eon Sequeti S daemones

ita redunt quando motiVa redibilitatis physie sunt ipsis videntia concedo: SeeuS, nego. OnStat autem reliqua objoeta dolis daemonibus apprehcndi cum evidentibu motivi eredibilitatis: Si enim X Orneulis Prophetarum deSignantium t 0mpus In earnationis, Oenon et XChristi miraeulis ae perfecta Vitae Sanetimonia daemone e0 08cere potuerunt ipSum SSe QSSiam, te. OBJICIE 3. Voluntas non potest movero intelloetum nil assentiendum, Otiu quam ad dissentiendum rebus fidei igitur nil talem s- Sensum praebendum intelloetu non eget motione o imperio Voluntatis. Consequentia est Videns antecedens vero probatur Voluntari non potest OVero intelle etiam dumta Xnt ad speeitientionem aetus, sed

567쪽

DE ACTU INTERNO FIDEI. Con Iu Sio QPtia. - US ILLE INTERNUS VOLUNTATIS

ALIQUA RATIONE SUPER NATURA LIS. NON VERO SECUNDUM SUBSTANTIAM, ET IN ENTITATE. Hae QSt Oetori di St. 25. H. . . . ubi

ait ad hoc, quod colure a movere in lectum ad credendum ere lusu icit Hispositio intellectus et non est uecessarium dispositi portionalem illi poni in voluntiate nec u hoc, quo formiter νε- retur er instrumentum requiritur totis dispositio proportionestis in voluntate, quialis est in actui edendi perfectiori et ininus perfecto, sussi it proportioncilis dispositio in intellectu stimerens, se unitum usu ora ius merentes in perfectione sunt in actibus. Quibus Doetor refellit

argum Dium S. Thomn . quo contendebat admittendum Ss habitum Supernaturalem in voluntate, ut movent intellectum ad netum fido iei ieiendum quemadmodum requiritur habitu Supernaturali in intollectu, ut ejuSmodi actum ridet in entitate Saupernaturali liciat. Quo lutique argumentum . Thomae erat ejusmodi quando duo agentia concurrunt ad eumdem essectum unum Per modum auSae principaliS, aliud per modum causae inStrumentaliS, major, ut Saltem aequalis requiritur Perlectio D RUS inStrumentali ne in priri ei pali: Sed voluntas est causa principali aetus fidei intelle tu vero est enus in strumentalis, aut Saltem minus principalis : igitur Si admittatur habitus Supernaturalis in intello e tu ad lieiendum autum fidei, multo magis admittendus eSt in Oluntate, ut ad ejusmodi aetum et ieiendummoVeat. Quod utique argumentum nullum AS ibi ρm demonstrat Doctor neuiando nis orem quia, inquit de net in instrum senti artium requiruntur dispositione quaedam ad perte 'tionem esseetuum. Puta aeuties, SoliditaS, et duritio in Securi quali perfecti non requiritur in potentia loeomotiVa igitur grati eoneeSSO, quod intellee Tu dumtaxat nuS instrumentali rospectu ne tu si dei, non OS CONSU-quenS, quod Si in Q Sit ponendus habitus Supernaturalis ad elieien dum autum fidei, pari ratione Otiam in Voluntate admittendus sit Smperianturalis habitus, ut per eum Oluntas moveat intelle e tum ad pro ductionem tali nutus sed uitieit, quod olunta ad illum imperandum Stimuletur et adjuVetur per nuXilium aliquod ne tuni Supernn turato. En genuina Subtilis Doctoris issent sentia. Prohatur prima pars Conclusionis, nempe quod ne tu Vonvitatis. quo intellectum OVot ad redendum sit liquo modo Superunturali S.

Primo quidem se illis omnibus Scripturae oraeulis, quibus probatur,

quod omne OPUS Ondueen ad Vitam aeternam sit se gratia. Si eJoan. 15. Christus Dominus ait Sine me nihil Potestis ficto e. Et Rom. . Quia hali A. quod non accepisti Et ad Philip 2. Ipsi est, qui mero ur in uobis et cine, et ρ sit '' in te. Sed ille stetus voluntatis

moventis intollectum nil idem condia ei ad Vitam aeternam igitur esie gratia: ne proinde liquo modo Supernaturalis' nan inquit -- eius in commentario nil pro 'fatam quaestionem D toris . 284 reliquemnetum SSe Supernaturalem aliquo modo nilii aliud est, quam ipsum procedere e gratia Supernaturali, et eoudue 'alte ad Vitnm eternam

Nee sano quantum ad hane Conclusi0nis part0m reliqua apparet difficultas nisi orto se quibusdam verbis Subtilis D t is, qui videtur etiam illud auxilium supernaturale neruoli non iudieare noeessario ponondum in Voluntii te ut in stat int0li fetum ad ered dum L ndo

568쪽

A52 DK ACTU INTERNO FIDEI.

Onaicis S s)ui dieit Oluntatem in puri naturalibus suffiestro admovendum inti legium non Videtur u id requirere auxilium ae tunio Supernaturale Sed ita cenSet Oetor, nil ni in n. . Esto quod requiratur motio positiva voluntatis, sussit voluntas au sic colendum inpuris naturassimus igitur, ete. - Distinguo majorem qui id diei pereXelusionem eviuSeumque auXilii Supernaturali tati habitualis, quamnetualiS concedo per XeluSionem Soliu habitualis nego. Ad minorem die Doetorem per Voluntatem is λὶ tris Naturalibus intelligere voluntatem non informatam habitu Supernaturali, de quo dumtaxat ibi orat ipsi OntroVei Sia eum S. Thoma non Voro Voluntatem Sine nuXiliis grati in Retuali pr Venientis, X ei tantiS, et adjuVanti Voluntatem in illo ormando imperio, quod Sane prorSu extraneum erat a Seopo di1 fleuitatis propositae. Hi ne graviter lapsu QS SuareZ, eum disp. 6. De Fide Seet . . ni Scotum non Videri a Sententia Semipelagianorum distare ob ea enim Sontentia, Si recte intelligatur Oetor, non minus diStat, quam quiVi altu Catholieus Doetor. Probatur Secuncta ars, nempe quod aetu ille Voluntatis non sit Supernaturali in entitate : Primo quidem olitio illa quantum ad Ontitatem proportionari debet et Sese HuSdem OrdiniS, Re os cognitio intelloetus illain dirigens: Sed cognitio dirigens hane Volitionem non os supernaturali in entitate igitur ne illa Volitio in entitato dubet

Onim SSe proportio inter Ognitionem proponentem, et proSeeutionem voluntntiS, quantum ad naturalitatem et Supernaturalitatem undo defaeto admittitur ab omnibus nee PSSarin conueXioidei Supernaturalis eum charitate et Spe quoniam eum hae diuu Virtute in Voluntate residentes sint ordinis Supernaturalis, etiam praeSupponunt in intellectu VirtutQin, quae sit HuSdom Ordinis Minor ero probatur cogniti enim illa Di

fecedens imperium Voluntati eonSi Stit in udiei tam poeulativo, quam praetio intellegius do evidentia redibilitatis sed judietum illud est

tantum ordini naturalis. Probatur Si judietum illud intelloetus osset ordini superunturalis, fide non recte diceretur fundamentum et initium totius SalutiS: Sed consequens X dieti upparet alsum igitur ete. Probatur Νρ9Hela inc oris, quia eatenus fide habitualis dieitur initium habitualis justitieationis, quat lius non praesupponit aliquem habitum Supernaturalem in Substantia : igitur a Simili eatenus idos ne tuniis os initium ae tuali justifieationiS, quatenu QS primu netus Superianturialis in subStantia, qui haberi OSSit a Si judiei uin prorum dens ne dirigen Voluntati imperium SSet Supstruatural in Sub

potius istud uilietum ne Subinde judietum istud potius dico dum

esset initium juStilientioni uetualis, quam actu fidei. - utimnatur: non omni actu intelleetu in entitate Supernaturali requirit uni- Orsi in proerium Simile in aetum VoluntatiS ergo ne primariu fidei aetus uste sario prima equirit ne tum fidei in entitate Supernaturalem. Antecedens Da et judicium enim intellectu praeeoden assectum eredendi in voluntate non Supponit aliquem notum Voluntati in entitato Superunturalem, lioquin procedenduin OSSot in infinitum igitur, etc.

Consequenti etiam constra a paritate rationis. Dicin i K Seriptura nera Coneiliis ot S. Patribus, volunta

credundi requirit gratiani Spretalem, ne Subinde debet SSO superna

569쪽

DE ACTU EXTERNO FIDEI. 553turali in entitate. - Nego consequentiam, Si quidem gratia requiritur ad plura. in 11Ori Sunt in entitate Superuaturalia enim Vero per RetuSVirtutu in moralium aequi Sitarum, qui non uni Supernaturale in Sub Stantia, Saepi SSi me Saltem ObSerVRIuu praecepta Vine imu tentationeS graVissima : Sed ad netuS quibu hooe liunt requiritur gratia particularis Christi ut Suppono e Tractatu De m retici actuali. Insuper, quia Cortlim ma Ximum donum Dei, quod hi et nune quando aliqui, non SSet daturu eleemOSVnam, ni Si Xeitarentur tale SP deieS, aut appliearentur tale eire Stantiso, Xei tantur illo SpecieS, et apponuntur illo cireumStantiae, ad qua Sequatur leemOSyn re largitio, etiam ob honestatem naturalem a Subinde gratia ae tuali interdum requiritur ad aetUS. qui non Sunt in entitate SupernnturaleS.IX ABis: dei reo olligitur eius fidi i Spei et elinritati QSSi Smpernaturale in substantia quod Seriptura nera et Cone ilia signi-fieent eos non posse elici in gratia igitur eum idem dieatur de volitione erodendi etiam illa diei det, set Supernaturali in entitate. Respondeo ad antecedens, no e line pro eis ratione inferri illas Virtutes e e SupernaturaleS, Sed a Xime ex alii capitibuS, Priveipue vero tui habitus illi inlunduntur in ju-tirication et baptiSmo habitu autem per Se inlusi per Se Sunt SupernaturaleS. 11Rutum d SubStantiam ut diXimus Supra igitur ete.

URGEBIS: Ideo Deus in laudit alii tus qui die utitur ' Se inlusi. Ut sit aliqua proportio inter noStra merita et praemium beatitudinis quod eum Si Superianturale requirit etiam meritum ejusdem ordinis: Sed meritum fidei etiam dependet ab illa volitione credendi ; ideo enim praeeiSe Ssen Su fidei habet rationem meriti quia imperatur a Voluntate mediante ipsa volitione igitur tam ipsa Oliti debet SSe supernaturali in Ontitnte quam habitu 1idei. - Responcte distinguendo ius ore ne ideire eone eduntur illi habitus in 1 usi ut sit proportio inter

eorum ae tu et priemium beatitudiniS. pro eise, ego rati enim inlusionis eorum habituum reet reli inditur tu voluntuten divinam. cviii motiva nobi Saepe Oeeultantur: eone eduntur ob alios fines. Oncedo. minorem sim fer olico, idem Supernaturalem praeeiSe in-1undi ut proponatur objoetum Supernaturaliter Voluntati et sit quaedam proportio inter actum intellectu proponenti et Voluntati ProSequenti S. A Ll quod meritum id ei OSSet habere proportionem in Supernaturalitate eum pro io beatitudinis, quam i dependeret a Volitione, quae non OSSet supernaturalis quippe cum praeter illam olitionem concurrat habitus supernaturalis ridet ad ejusmodi actu in liuisendum.

AN QUOMODO, ET QUANDO FIDES SIT EXTERIUS PROFITENDA

NOTANDUM 1 EX ternam ille LeonteSSionem Sumi posse duobus modis: Primo quidem communiterit late pro innibu boni operibus, qui mediante lido seu ad illius lustrationem exercentur de qua conseSSione dicit S. Jacobus cap. 2. Os ende mihi deni fusis sim ineribus . e eo' Mendunt tibi ex ineribus deis meo uia Secundo Stricte et proprie pro ipsa maui testatione de pia et aliquod signum Sensibilo. Sive VOeiS. Sive Seripturae, si metus, quibus testaremur nos habere in tornam

570쪽

554 DE ACTU EXTERNO FIDEI.

fidom, et erodere articulis id ei quae quidem munifestati dieitur proprie fido eon10SSio, Stque Seeundum Omne Theologo eXternus id einetus Sieut e contra Xterna fidei segatio est aetus externus infidolitatis. Hae autem professio idei poteS habere bonitatem Xtritisse eam proVenientem o ordinatione intrinseest alioujus Virtutis interioris. Di1 1ieulta autem est, an proVeniat ab pSomet interno fidei habitu, quemadmodum honeStas eiu eXteriori eleemoSynae Si propriametu mi serie ordiae an or ab aliqua alia Virtute proVeniat, puta haritato erga Deum, Veracitate fortitudine, te. Ciren quam illieultatem X-plieandam triplo potissimum est Auetorum Sententia Prima quidem eorum, qui eontendunt On10SSionem externam SSe reVera notum fidei, quia procedit ab ipsa fide interna, quatenu eonnaturale e Si homini eoneeptum internum Xtortu propalare, et ipSemet ad id instigat. . - /ιuda negat 8S aetum Virtuti fidei, Seu habere honostatem propriam illiu S, quippe cum OSSit esse Sino ad tu interiori ipsius fidei, imo texterior ido nugati poSSit SS Sino actu interiori potestinim quis confiteri Xterius idem per Simulationem, et ahSque eo quod habeat assensum internum ire artieul O fidei potest etiam qui negni o fidem Xterius, abSque eo quod eam intertu deneget, quemadmodum erodendum est OntigiSS Sanet Petro, dum Se non novisso Christum eonteStatu est. Tertia denique Sententia contendit fidei eonfessionem exteriorem non SSe proprie autum fidei, leui eiu eXterior temperantiae est aetus virtuti temporantiae Sed Se habere leui Signum manifestativum eiu interioris, ne Veluti etiam Soeundarium se indirectum virtutis fidei. ΝΟΥΑΝDUM . Quod attino ad praeceptum confessionis fidei illud generatim Sse dupleX, nimirum celeSiti Stieum, et diVinum Ceelo-siastieum maximo fundatur in constitutionibus seu Canonibus V elo Sise, quibu uniVerSim, aut certo generi personarum prae Seribitur omittonda fidei professio quemadmodum in Concili Tridentino Sess. l. eap. 12. De reformatione, ordinatur ut romsi si he)ieti iis q/fit, us-ctimque curam nimarum habentibus, teneiantur a die adepto ' posses sionis ad minus intra uos menses in silibus ipsius piscopi, et eo impellito coram enerali stis Vicario, seu ossi tali orthodoxo sum fidei publicam facere professionem, et in Iomano Ecclesioe obedientiesse permansuros spondeant ac jurent. Proi is autem e Canoni selibus se Dion itastibus in Ecclesiis Cathedralibus non solum coran is Ῥ0, seu ejus spicialia, sed etiam in Capit ilo idem facere tenerantur alioquin pro dicti omnes pro Oisi ut supra, frit tus ori faciant si os uecillis ossessio sui rauetur. Et SeSS. 25. cap. 2. De reformatiora e-cipi sancta Synodus es triarchis, Primat i s Archiepiscopis Episcopis, et omnibus aliis, qui e ure, vel consuetureis in Concilio Prouinciali interesse debent, ut in sc nodo Provinciali, ostfinem pro sentis Concilii habenda, ea omnia, et Noula, vis E ab hac

sancta Synodo Hesinita et statuta si rit, palam recipiant neci MDeram obedienti in leomano Pontifici spondeant et rosue tritur, ete.

Praeeoptum divinum confessionis aetondae exprimitur in plurimis Anern Seripturae oraculi infra referendi S. Illud aut in est duploX unum quidem affirmativum, liud autona negativum. Illud prosteipit fidem aliquando manifestandam OS SP per signum aliquod Oxternum et Son