장음표시 사용
591쪽
DICES ci Desideramus beatitudinem naturaliter : ergo non videtur noeeSSe admittere aliquem habitum Supernaturalem ad ipsam deSiderandam , et OnSequenter Virtu Spei non consistit in desiderio. Distinguit antecostens Doctor naturaliter deSidoramus beatitudinem in universali, et qualiseumque illa Sit, Si naturaliS. Si SupernaturaliS. tranSent in particulari, et quatenuS Si beatitudo SupernaturaliS, negat. Unde neganda Si consequentia. Quemadmodum enim non obStante more naturali Dei, datur Rbitu eliaritatis, ut ametur Deu amore Supernaturali ita non obstante desiderio naturali beatitudinis dari debet habitus spei infusae, quo peremia beatitudinem Supernaturalem propter ipsam Dei bonitatem, et trifallibilitatem in promissis.
DicΕ l: Si desiderare esset eius virtuti theologieae QSSet ni iter meritortu Sed non potest esse meritoriuS nisi et liciatur vel imperetur a Voluntate : ab ea autem non poteSt imperari alioqui Voluntas Simul haberet duo Retu eire Deum, unum aetum II de Sideraret, et alterum qu imperaret ejusmodi desiderium, qui etia in actu reSpiceret Deum, quippe eum Riliaritate procederet: Si eliciatur charitate non erit aetu ab ea diStinctu igitur ete. - Responctet Doctor, nihil implieare quominu Volunta possit habere duo aetus ei rea idem Objeetum, maxime quando unu imperatur et alter imperat; noe enim unus impedit produetion om alteriuS, eum non Sint jusdem rationi : Nec est in conveniens, inquit, in iactibus suborctinatis plures inesse uni, imo forte est Hecessarium Sc entem OnclusisHem, dum G tus ΝΡ culatur scientiti e intelliuere Simul principium, et amantem ordinate illuci, quod est GH finem itendo, inhu frui in ρ. Dic Si spes et desiderium SSent nutii et idem, quotieSCumque utimur nomine Spei, OSSemus pariter uti nomine desiderii, o Vieeversa : Sed hoe Si fai Sum non enim proprie dicere OSSum,deSidero eonSequi beatitudinem propter bonitatem divinam , Sicut POSSum dicere, per propter bonitatem set miserieordiam divinam me eo Seeuturum beatitudinem igitur non Sunt unuIn et idem. Nego minorem, et ad ju probationem dico, quod utrumque hoe nomen posset in rei Veritate ad idem Signifieandum Surpari, quando signifient motum aeuitati appetiti Vae ire bonum OnSequendum ideirco autem proprie non aeeipitur deSiderare Pro Sperare, quin Verbum spero est impositum ad Signisse andum deSiderium Pr Supponens et Onnotan opinionem conceptnm de conseeutione boni desiderati; verbum vero desidero non inVolvit illam eonnotationem unde indiseriminatim ad idem proprie significandum non SSumuntur. ConoIu Sio quarta. - SEPTEM SUNT SPECIES SEU DISTINCI
ΙIane Conelusionem optimo X pondit Guillelmus Parisiensis, lib. De moribus, ubi refert Septem illa Spei Spdele S. qua lilia appellat, qua-ruin prima Si duciti Seeunda securitas, Seu niliationi et prote-etionis divinae roboratio : tertia mustiantia, et redii conir motuso impetu in Surgentium quarta consol ui quinta revirasim con- forinti ot resumptio virium e praesentia Dei: Se X in e ecfatio bonorum OpromisSorum absque positatione ; Septima jucundit is, illi: i Spem hujusmodi volui eo mos inseparabili corni intur.
592쪽
Fictucia est firma monti in Deum illis Sio qui non Onfundit ur, clieonte David: In te Domi re speravi non confunua . Qui confidit in homino confunditur, quia is absque illo e SubStrahit, aut propter malitiam et RVersionem aut propter impotentiam, aut propter Voluntati et amicitiae mutationem hae autem X nrte Dei non Sunt timenda. Securitas est, de qua Salomon mens quasi usi convivium. Proverb. 15. ubi Gregorius Spes ceterricle societatis, continuatio est aeterno refectionis. Seeurita est duplo : prima de obtinenda aeterna felicitato D secunda, eontra nimor0 Vitae praesentis. Et quidem tenet
S Seeuram per pignus Spiritus Sancti Q ut si avit nos, et edis sonus Spiritus sancti in corditus nostris. . ad Corinth. 1 ad EpheS. Qui est piunus cere litatis nostrin. Unde S. Agustinu : sese est Dionus haereditatis nostro et redemptionis mihi Hasum per litteras patentes Et a Dueli as, quibus non est liud sistillum, quam ipse Dei Filius, intrasto Dei in Disibilis et sura seu chars ter subsis uti stris, qui pro uti matione et festificiatione eritatis Eranoetico , appensus est in suo crucis. Incarnatio, assio, Mors, resurrectio Domini me fulciunt in lique, et sirmant, it ρ ρ Hia, rasia et loria, nulls rem in at insitatio qui enim proprio Filio suo ora pepercit, oriri cum illo Dirim nobis inna ill te. Unde in Dei logien nullum argumentum validius ad bene SyllogiZRndum. Atque probandum, quam mors unigeniti Filii ipsius, nullum nil destruondam lis itationem, vel objectionem Mihi tontrariam deo meaX. aut alidum, eum non solum inieratur, Sed etiam eonferatur Seeurita de honestetis Dei ter taloe medium. In Dei thesauri nullum pignus iretiOSiUS et magis mSSeeurnn S, ut tertiuS, quam ipso se Filius, et Spiritus Sanetu uterque mutom nobis in pignus datur ergo, qui per tanta enutione Seeuri non Sunt, detinrioris onditioni habent Deum, quam quom eumque mendacem, aut periurum patet ergo quantam De eontumeliam faetant, qui haesitant. Seeunda Soeurita adverSu ealamitate hujus mundi Deus enim Hoster refussium est, et virtus, te Dominus illumincilio mea, etc. MDei pro nobis, quis contra Om - Erectio, Seu Ohoratio, qua per Spem reSumuntur ireS, Ut inertia pugnemuS, et tentationibu QSi Sta muri. Veternus, Vel afer orpen innumeris tentationibus animam lacessit
et fatigat, ut in dosperationem induent dientque illa pusillanimis
Jeremiae 2. Desperavi, nequaquam facio. Quapropter tanto Studiosius origenda Si menS. quanto erebriores urgent tentationes Illo invitat
spiritus: Numquiu, qui Hormit uon adjiciet, ut resurrecti Surue, qui Hormis, et illuminosi te Christus, Ephes. Nemissa mauus, et sterii
soluta eristit. - Consolatio, quae non est animi laetificatio, sed potius timoris et doloris lenitio ae mitigatio: consolatur inim qui tristitiam deponit, leo gaudium non recipiat Spes autem ut it a Vid Hinc me consolata est in humilitate mea, idest, depreSSione. In convertenuo Dominus optivitatem Sion, te. Ex hac oritur laetitia unde tune repletum est Dudis os vostrum, te Nonnulli Sunt, qui prop
tur, ut animo resumant, HSnis 15. Orietur in tenebris tuae tua, et ti/ue re tua erunt sicut meridies. Et o Q l. Quasi meridi tuus fulso tibi consur usis. Desperum, et eum consu-ptum te ut eris, Orm tu
593쪽
ut lucifer. Hinc a Scitur, Consolatio, ure est animi robur et Onstantia animan et firmans adversus tentationes Stesiuisti supro e-tram pedes meos, si ceci terit ori collidetur, quies Dontinus supp0uit
manum suam. In D uisus Celsus sum, ut caderent, et Dominus Suscepit me, etc. - Expectatio bonorum Si firmi animi onStantia, qua nitenden ad reproini SSn bona, omne vinei maritudin0s mecrecordatus sum, et fudi is me Himam meam. hae gignitur ju- cunctitas Spe audentes Gaudium autem, hoe est o prae Sentia Dei inhabitantis undo gaudium illud est velut arrha aeternae mercediS, O velut praeodoratio futurae suavitati : Gustate, et videte quoi iam suovis es Dominus.
QUODNAM SIT OBJECTUM DIVI, E SPEI.
NOTANDUM . Certum esse objuetum pol debere esse primo aliquod bonum honestum non enim nisi bonum, ait 'in apprehensum ut tale, Speramia Seu prosequimur uti non nisi malum timemus ne fugimuS: Cum autem Spes sit Virtus et omnis Virtus tendat in bonum
Sub ratione hone Sti, nemini obet esse dubium, quin iij retum Spei debent osso aliquod bonum honestum Secundo, debet S Se OSSibile, impossibilia nim ut talin cognita sperari no queunt nee desid PBri. desiderio ait 'in meae et stimulante nil pr0S 'eutionem boni appre-hon Si etsi forte Seeundum doctrinam Doetoris reppeti possint appetitu inemeaei set X omplaeentia. Tertio debet SSe bonum arduum. Selinon ita taeilis nequisitionis quod dissiduitas non ali tamen in debet, quam quae Oritur e eo, quod Objectum Speratum non a nobis obtineri in laboro, seu molestin Vel ex eo quod istud nulla ratione poSSimia e nobi a SSequi, sed ehoat nobis oueedi se liberalitato donanti S, Ut pro 'miantis. Quarto, addunt reliqui, quod honunt istud
sit tantum probabiliter, ou non orto uturum Vorum Lee conditio non Videtur neceSSni in quippe eum h0uum tiam orto suturum Sperari poSSit litiae constrinati in gratia quamvis securi de Sua beatitu- diu O non minus eam Sperare poSSurat. Denique obj0etum pol dicitur
bonum absens xam, inquit Apostolus nil Rom. quo uidetur non es mes usem quod Me quis, quid sperest Si autem quod
ni lemus meramus, er at Mimn ea ectemus. Vorum octo d. 26. D. 12 contendit hane conditionum noti QSS Solute necessariam; quia, inquit, idem objectum est Spei, et tentionis Sed tenti non respieit absentiam objecti igitur ne spes. Quod utique confirmi tui . quia illud est objectum quod spei, quod desideratur, et illud Si obj0ctum Ormalo quo ipsius, quod movet ad illud desiderium : so disertum QSt, quod Volunta non deSiderat bessentiam objoeti, sed potius illiu
pro Sentiam; nec illa absentia est ratio OVOD Volunt it 'mini do idPrandum, Seu Sperandum, quamVis Videntur conditio, in qua non speraret, nee deSideraret quin i Oirum HSSet perlecte p0880SSum, non amplius deSidoraretur, sed amaretur. Unde eone ludit Doetor R
594쪽
5 8 DE OB.IECTO DIVINAE SPEI. non ostris rationem te minandi tale est se absens, vel pres eos modo phoedieto situr non varia formalitatem objecti, sive rationem formalem ejus Ex quibus inferre licet absentiam, possibilitatem, et u-turitionem objecti non SS de ratione ortianti objoeti spei. NOTANDUM . Rationem boni ardui, Seu eum aliqvu dissicultate comparabilis, Speetare ad Objectum Spei, ut omne Theologi eouveniunt: at eoutrOVerSi est, in quo OnSiSint illa arduitas desideranda iii ipso spei objeeto Sunt enim qui XiStimant eum aSque in . . d. i. enp. 2. arduitatem Objecti Spei in eo OnSiStere, quod e Sperata obtinenda sit dependenter ab alio, quia Objoetum arduum ex eo, quod obtinendum per proprio laboreS, S Objeetum nudaeiae, non vero spei. Nonnulli doeent arduitatem eonSistere in difficultate consecutionis rei, use Speratur, SiVe hae dimeulta proveniat se ipsa rotmagnitudine, quae ire propria eXeedit, SiV Orintur eculii cireum-sia1itiis, ei lieet ex di Stantia, eontingentia, tempori diuturnitate labore, imponSis. At Verior apparet eorum Sententia qui X istimant arduitatem objeet theologies Spei in eo OnSiStere, quod non Solum Contingens sit ex parte Dei liberaliter nobi bonum perutum Onier uitiS, et ex parte OStri, quia confertur propter merita, quae deessario debent osse contingentia, quia Sunt libera. Quam utique rationem insinuat Doctor . 26. n. 20. et 22. ubi ait: quod emeaei ter se absolute non desideratur Seu Speratur aliquid, niSi Sit OSSibile uitiugi ou eon Sequi, et de perSuadentur deSperati, ut erodant, non ut diligant, sui a prima radi deSperationi non Si in voluntate, Sed in intol- leetu ne si ieeret, quod tantum S Objectum Spei illud evius e n-S0eutio est nobis o8Sibili S lieet Sit contingens, et quod ideo Suadenda ost 0rtitudo do posSibilitate eon SeeutioniS, ne deSperan cadat animo, sed potius erigatur, et Speret id, quod licet contingenter, tamen OS- sibile Si fieri. NOTANDUM 3. Theologo communiter eonVenire, quod beatitudo Supernaturali Sit Objoetum mat0rinio magi priDeipuum et adre quatum Spei nostrae quoniam autem beatitudo Supernaturali duo gompleetitur,nem po visionem vel ruitionem Dei, et Deum ipsum videndum tfruundum Seu bentitudinem formalom et objeetivam dissicultas est quodnam liorum Si objoetum materiale Spei theologi eae Durandus enim tu . d. 26 q. . Vult beatitudinΡin formalem SS Objectum n-torial immodiatum spei thoologiese beatitudinem vero Objectivam tantum esse lueetum indirectum et mediatum. Sunt etiam qui xistimant eum Gregorio Ariminensi Deum SSe immediatum objuetum materiato Spei fruitionZm Vero Q ViSionem OSSe tantum Onditionem. Sine qua non Tertia tandem Sententia osset pom directo se imm0diat attingero utramque beatitudinem, Selli eo Objeetivam et ornantem objectivam quid 'in ut finem qui, Ormalem oro, ut finem quo Quantum autem ad objoetum formale ejuSdum Spei quadruplex est diversa uetorum sententia Primia eontendit, quod Voetum soruanto sit Deus sub ration omnipotentis ot idoli in exequendis Suis promissis sto S. Thomas q. l. De virtutibus, art. l. Secundia eontendit Deum esse Objoetum Spei ut ratione Dei inti nbsolute, o nullum
dieontis ordinem ad nos, a quibus possideri potest. Ita plurimi ex uostris eum triginti tu . d. ii stri. si mer m propugnat objoetum
595쪽
DE OBJECTO DIVIN E SPEI. 57910rmalo pol esse Deum ut nobis e0nvenientem, et a nobi S OSSidenduin Quartia tandem ait Deum ut nobis convenientem esse quidem objoetum formale motivum Spei, jus utem bonitatem esse objectumini minativum. Cono Iu Sio rima. - UTRAQUE BEATITUDO, TAM OBJECTIVA
QUAM FORMALIS, SEU DEUS, ' A NOBIS POSSIDENDUS PER VISIONEMRT AMOREM. EST OBJECTUM ira MATERIALE UAM FORMALE TER III NATIVUM SPE NONPR F. Hae QSt eommunior et Verior Eamque
aperte Satis tradit Doeto d. 25. n. 11. ubi diei Spem Sse virtutum
theologicam: Quia inquit, respicit Deum pro objecto imme licito Hamper omni alio, quae a reduntur ipsi objecto, non tollitur ratio objecti, ut objectum est quia enim esidero illud mihi, vel tali, non tollitur. quin desiderem illud ut objectum situr illud, circa quod est actus spei est bonum insinitum, et ita inferuum. Idem habet . 15.
Probatur primo, ex Scriptura Sacra, idque e Soeundo eapite Tobiae.
ubi dieitur Filii Sanctorum sumus, et vitam illam expectamus, quam daturus est his, qui dem suam umquam mutant ab illo ideoque Christus Dominus mono Matth. 6. Quo ite primum eonum Dei. . . et hinc omnis adjicientυr vobis. Quibus Signifieat regnum Dei, hoe est,
beatitudinem re ternam QSSe quaerendati tamquam principale Objeetum; eoetera Oro non Sse quaerenda Principaliter, Sed tantum Secundario, nee ubi nil quaerenda. o ipsum docet S. APOStol HS diom. np. b.
eum ait Gloriamur in spe lorio sitionum Dei: quasi disteret Speramus gloriam et beatitudinem e ternam Dei filii, ut se reditatem o promissam. Et ad Titum 1 In mem cito interrim, quom Promisit qui non mentitur Deus, te . aibus signissent spem tendore in vitum peternam, tamquam in Objeetum magis praeeipuum. Hoc etiam indient ad Hebr. l. eum it Fides es substantia rerum sperandarum, hoe est, re quae per dein cognoscitur est e Speranda: Sed solus Deus, qui est nostra beatitudo obj0etiva est Objoetum mat 'rint se formalosido ; aeter Vor tantum sunt objecta materialia et Secundaria ergo
et Spei. His consonat illud S. Augustini lib. De Civitate Dei e p. ult. Pr mium virtutis, inquit, erit ipse qui intus eis edit, qui seipsum,
quo nihil in us esse potρst. Pro nisit. Et lib. 1. 6Hfess. , RP. 2 , . Denta quippe vitia est Dudium e veritate, hoc est, e te, qui erit is es, Deus meus. Et Super Psal. 11. Erige spem tuam ad bonum bonorum ritum, a quo omnis in suo enere facta sunt bona. Probatur tiam ratione Spe quatenus est Virtus the0logie tondit in Deum sol non tondit in Deum niSi ut possidondum Deus aut mpossideri non potOSi a creaturis uiri per visionem et amorem, in quibus consistit beatitudo formalis igitur, te M ustat. Vin probatur netus esiderii, quo spes tundit in Deum, di S linguitur a deSiderio quoeliaritas in illud tendit, optando ipsi bonum, nempe gloriam propter Se Sod non potest aliter distingui, quam quia Spes tendit in Deum, ut Obi eouVOnientem igitur, t risirmatur ex eo, quod aliud Sit sperare Deum et liud sperare in Doo; nam sperare Deum est n-bere mea d0sid 'rium lini, ndi Deum pro Objecto Visionis Ot ruitionis ,eatae, seu desiderare bonum inlinitum quatonia nol is e00 --nien S. Sperare sero ira Deo ost a stri desiderium emere ut Deus sit
596쪽
cum Stantii S. Oe Signi fient octor 11. 23. eum ait, quod netu Spei theologies sit desiderare bonum infinitum ut mihi honum a Deo liberaliter Onlerente e meritiS, quae habeo, vel mihi spero quibus VerbiS duo mediet ne tu designantur ut reete notat Castillo quaeSt. . . . primu quidem per se verba desiderare bonum iustuitu ne seeundus ver per hae Verba liberaliter a De eae meritis, quin habeo Dei mihi spero. - usi matur iterum Deu QS Objeetum Spei, ut Summum bonum nos bonus: Sed ut te ineludit non solum eatitudinem Obje-etivam, Verum etiam Ornantem ne proinde Subcintione utriusque beatitudinis est objectum adsequatum spei. Deiriste, Deus ut poSSidendHS ineludit 10rmaliter posses Sionem Sui, iis fit Olum per Visionem tumorem Sed ut OSSidendus est Objeetum psei igitur ut objectum spei ne ludit ut 0SseSSionem Subindeque formalem beatitudinem. Denique objectum formale spei os ultimus linis erenturi rationalis: nt beatitudo formalis, quod est visio et beatitudo objectiva, quiae StDeu elare Vi SHS, non Sunt duo nes, Sed uni eus ergo ex illi constituitur Objectum orinale, quod est spei in via, set delectationi Seu 11 uitionis in Patria.
DICEM: Deu non poteSt a nobi desiderari nee consequenter Perari, quatenu bonum OStrum igitur ut te non est objeetum Spei. Antecedens citet, quia Si Deum desideraro S uti si uendis, quod QStperVerSum. - eg antecedens desideraro enim otium OStrum, quatenu reVern Si nobi eonVeniens, non St uti fruendis, quin ut si bonum istud non ordinamVS tamquam medium ad Onsecutionem alterius boni a Subinde ut te Don utimur ruendiS.INATABIS: Onum, quod est a nobi omnino distinetum, nee poteStuo perficere, non poteSt a nobis deSiderari nee sperari inmquRm bonum nobis OnVenien S: Sed Deu est bonum omnino n nobis diStinetum, quod nobi ineSSe non potest, neque nos perlicere igitur non Potest Seso objectum Spei nostriae. - Distinguo majorean non rei bonum nobi QOnVenien S, quod non potestio pertie ore, ne formalite nec Objective, concedo formaliter nutum, nego. Ad mitiorem dico Deum non equidem perseere Ormaliter, Seu per modum ormae ne Xistentis, Sed objectiVe, Seu per modum obj0et allieientis ad Sui ju-eundam ruitionem et Vi Sionem. URs; ERIS: Deu per ei PSum non est immediatum objectum tristitia:
damnatorum, Sed malum ab ipso ei iussietum ergo similitor non est objeetum immediatum gaudii Bentorum, Sed bonuinin ipso OneeSSum. Ompe pSiu Visio aut ruitio Insuper, jeetum spei debet esse futurum: Sed Deu non potest apprehendi ut futurus, quippe eum ubique praeSOS Xistat igitur Seeundum e nou potest esse objectum
Sseel. Iterum, Spe et desperati0, tamquam motu contrarii, VerSnntUreire idem objectum materiale per modum pr0s utionis et fugiae: Sed nemo de Sporat Deum, Sed ju adeptionem ergo nemo Sperat Deum. Sed ju eonsecutionem ergo non est materiale objectum spei. Quarto
597쪽
DE OB.IECTO DIVIN F. DEI. 581 lenique, quia Deus non 8 referibilis ad reatur , eum ipse sit ultimus finis omnium ergo non Ot , r pie per amorem concupi Seentiae, qui Semper reler Objectum ad amantem ergo neque potest QSSe objectum materiale Spei, quia Spe est amor OneupiSeentiae quo desideratur objectum tamquam bonum Sperantis Responcte ad Primum, non eamdem Se rationem Dei per ordinem ad eatum, et damnatum siquidem 4 peetu Beati consideratur ut bonuS: cum nutem Sit bonus in se Ot Per Q. etiam per Se potest OSS Objectum illius spei. Si eut it mori et Visioni : at Oro per ordinem ad damnatum p prehenditur per modum mali diSeonVenientis eum nutem in se ne per se non habeat rationem mali. Si etiam non potest Osse objeetuin tristiti: damnati, Sed tantum per aliquid aliud nimirum ratione o nae instetae. - secundum dico quod otiamsi Deus Di Se non Si objectum uturum tamen ut terminat Vi Sionem et ruitionem diei potest futurum et arduum quin illius Visio toruitio est lutura. - Ad tertium concedo quidem quod nemo desperet Deum Spectatum Se eundum Se bene tamen ut futurum Objeetum terminationi aut fruitionis. - Ad quartum re Spondset Doetor Deum equidem non es, retori bilem ad O tamquam maius honum ad minu S. Sed a inquam nonum superabundan ad minus bonum eui liberaliter eone edit ur e ipsamet munificentia Dei Seipyum ommunieanti eron. tura rationali ut ipsam Sua OSSOS Sione Perseiat. DICES : bjeetum Virtutis te ut et Scientiae debet esse unum sed ex beatitudinoe objeetiva et formali non pot0st 1ieri quid unum. Si quidem patitudo obj0etiva est quid increatum nempe Deus formalis Vero Si quid reatum Selli eo ne tu visioni et amoris pati fiet igitur objeetum totale et diequatum Spei non potest e, Fae Simul beatitudo Objectiva et lorinalis. - Distinguo majorem debet esse unum unitate enti S. ego unitate objecti terminantis. One edo. Et similito di Stincta minore, nego consequentis ' beatitudo enim objectiva se tormali sunt revera quid diStinetum S eundum entitatem Cum ver eon. Veniant in ratione beatitudinis perfecto et adaequatae, etiam e OnVeniunt in ratione objecti Spei. INSTAB1S EX Oatitudine Objeeii V Ot Ornanti non potest seri ali tui unum igitur solutio nulla. Pol tur an e desse Vel beatitudolorinalis aeque primo pertinet ad hoe objectum Spei christianae, ne DeuS, Seu beatitudo objectisa, Vel non seque primo pertinet, sed Deus principaliter directo O in recto. Ormali nutem beatitudo tantum liquo et velut onnotatum. Primum non potest diei quin hae duo simul juncta Vel faeerent unum Solummodo Per reccidens, set Si total Hobjectum primarium Spei non 8Set num in genere objoeti, vel ita sacerent liquod unum ut Deus Sese haberet tamquam materiato itillo objecto se beatisse visio ut brin me, quod die nou potest quia tune Spe DON OSet proprie theolosi nam unUInquodque ob t tale denominariis sua ration formali, quod in hae hypothesi non esses Deus, Sed visio beatifiea igitur visio beatili ea Oricii reditur rationem Objeeti primarii spei hristianae, tumquam par illius sed solum ut
Objecti Uam non pertinere atque ad rationem objeeti priueipalis D
598쪽
tudinis enimvero beatitudo objectiva magi prinei paliter eoucurrit ad illud ut grandum et onstituendum formalis ero minu principaliter illud enim enssetur prinei palius concurrere ad integrandii objectum Spei, qu0 ma Xime Satin appetitum Raaimo Chri Stianae perantis, et a quo ratio bonitatis et appetibilitatis, quae est in beatitudine, deriVatur et proVenit at Deus ipso si qui principalius Satiat appetitum animae Speranti S, quatenus anima in obtinet Oimni peratum, et tota ratio appetibilitatis, quae reperitur in beatitudine lormnld, ab eo deriVntur; ideo namque appetimus Visionem entiri eam ut Summum bonuin , quia appetimu Deum ontem Omnium bonorum; isa quod Si Deus non Sese objectiva noStra beatitudo, Visio Dei non haberet ratione in beatitudinis; a Subinde beatitudo ormalis minus prineipaliter speetat ad rationem objeet Spei.
Con Ira Sio QOuncta. - OBJECTUM MOTIVUM, SEU RATIO UΟRMALIS SUB QUA SPEI THEOLOGICAE, NON EST DIVINA OMNIPOTENTIA NEC DEUS SUI RATIONE DE ITATIS ABSOLUTE, SEI QUATENUS EST NOBIS
BONUS. Laee Onel HSi tribu partibu eon Stat, quarum Probatur prima Deu eS Objeetum Spei theologiese, quatenus Strinis ultimu erenturae rationali ab ea poSSidendus Sed tali non StSub ratione Omnipotenti aut auXiliantiS, ut Si enim habui rationemeausa ossicientis igitur Sub hae rutione non Si objeetum motivum Spei theologiese. - Deinde ratio sub qua Spei theologies debet osso aliqua ratio boni ut divina omnipotentia, etiam Sub ratione auXiliantis. non habet rationem boni formaliter, quia ut Si pertinet ad rationementis et nusse meientiS ergo non poteSt SSe ratio Sub qua neque objectum motivum Spei. - Denique illud nutum Si objectuin or-mnio spei hi isti a me, quod Si ratio appetendi bonum Speratum: niqui potentia Dei, et alia Superi u enumernia, non Sunt alio nefiappetendi bonum Speratum, quia ut Si Sunt et aliquid praesuppositum nil actum Spei, et Si liabent rationem causae meientis, Vel Sunt tantum med in Ru bonum Speratum Sod media ut media non possunt SSe rati motiVa appetendi si ueni, Nemo enim prudenternppetit finem propter media, Sed e contra appetit media propter finem igitur di Vina Omnipotentia, Seu auxilium et fidelitas Dei in i 3nplendis promi SSi S non OSSunt habere rationem formalem sub quia Spei theologicae. DICES: Seriptura aer hortatur OS ad Sperandum in Ouli propter ejus Omnipotentiam, liberalitatem, et fidelitatem in implendis promi SSi S: Si lib. 2. m. c. 22. Deus fortis meus, me cibo iri eum. Isaiae. 23. Sperastis in Domino Deo forti iri perpetuum. Sal. i. Deus meus si butor meus, et sperabo D eum. Similiter e Tridentinum, S S. si eap. 3. hortatur fidele Sese disponente ad justificationem, quatenus
in D se auxilio firmisSimam spem collocare et , ponere omne debonnt: igitur, te. - ReSPondeo, hae equidem requiri non tamquam ration Smotiva nil perandum, Sud Solum Velut medio qua dam, ut condiu0nes reliqu0 pro 'requisitas, ut faeiliori negotio ne tu divinae spei eli
Prohatur secunda ars ratio sol mali sui, quia spei debet osse distinet. quoVis ali habitu in Deum tundonieci sed alii sunt habitus
599쪽
DE OB.IECTO DIVI DE SPEI. Spe, qui tendunt in Deuna sub ratione Deitatis puta Theologia quae Versatur circa Deum sub ratione Deitatis igitur sub hae ratione Deus non poteSt SSe objeetum Ormale Spei. Probatur tertia pars illud Si objectum moti Vum Spei, IIO
ratio Ormali motiVR amori S, quo Deu diligitur amore Oneupis uentiae: at illius amoris oncupi Seentiae bipetum motivum est bonitR ineronta . quatenu QS Summum bonum comprehendens utram qu beatitudinem formalom et objectivam igitur Si praecisa ratio Sub qua Spei.
Dein le illud est laeetum Ormale motivum, quod proprie OVet nil sui alipetitum ne desiderium: Sed ad te appetendum Deum tamquam
finem possidendum moVet praedieta Onit S igitur et . - Verisimile est aliquam esse Virtutem quae Deum quatenUS nobi binnum Ora Sideret quem Rilia dum charitas eum liora orat quate nil est
summum Onum in Ordine acl Sed nulla alia apparet virtus, uim agi line On Sideratio congruat, quam Spes litur tali ratio motiva ipsi est RSSignnni R. DICER bjeetum motivum pse theologi ea d0het esse aliquidine reatum diVina Onita ut nobis conveni D non Si aliquid inerentum igitur Deus quatenu bonum nostrum, Seu prout cedit in
logicae Mojor conStat a Simili de fide eamus ratio motiva est veritas Dei in die endo, et de Charitate eamus motiva ratio Summa bonitaSDei ut in Se et Secundum e Minor tinua est evidei , bonitas enim Do ut nobis inveniens nihil aliud ignissent lor maliter quam O
randum Oum non Si prodesse nostrum commodum. Sed nostrum O- num increatum quod Stolo et uerent bonitas Dei ut a nobis Ρossidenda. Nec Obstiat, quod bonum istud inerentum quatenu Obje-etum Spei, dicat ordinem ad OS hoc nim non mei virtuti theologicae, quae ita non appellatur a Subjecto ad quod ipsius objectumr 1ertur tamquam bonum illius sed ab utroque Suo objecto, materiali selli eo et formali utrumque autem objectum spei rit aliquid inerentum, nempe De HS et ipsius divina bonitas. DICES : Vectum motivum Spei theologies doliet se H distinetum n motivo eliaritatis sed velle Deum ut nostrum bonum et prout cedit quasi in nostrum ommodum pertinet nil haritatem quae non Solum tendit in Deum propter Se amandum. sed etiam in id innoquod di Vinum est igitur. te. - Nego minorem Charita enim tortur in clivinam h itatem quatenus est OrIectio prius Dei non ut Ρminum tenu OS honum eronturm Spe autem Christiana tortur in bonitat0m Dei ut Suum bonum. Seu suntonus Si bonum et commodum se, ius
EIES: utrum patitudo nitorius possit esse obj0etum spei theologicae, Seu utrum OSSimus aliis sperare boalitudin0m - Affirmo eum Doctore in . dist. 2 3. num. l. ubi loquen de objecto Spei ait:
ue uero illud in μή, et trali non tollitur quis eriderent illud ut
600쪽
quo est absurdum die eni in oetorem id non inferro pro lueon -- alienti Sud dumtaxat ratione illationis, qua Sequebatur X leti ni ipSo, nempe quod Sicut fide in universali, et fido in particulari non ossieiunt clivorsa fides ita Spes ire me, et ire alium, non Reiunt ii 'ei Sit Virtute Spei neque illud absurdum quod intori poeta ad id, quod Speretur sentitudo altori. Sed quod bonum Dr Sens possit
qui ubi praemiSit e, tamquam aliquod mombrum habens Spiritualeme0njurietionem eum illi S. RSSuin QSSe multa tribulationeS, ita Subjungit spes nostria firm& sit ro vobis, scientes quod sicut socii passionum estis, sic eriti et consolatioms liane enim eonSolationem, quam ous impendit a leti in hae mortali vita Apostolus ponit tum- quam quamdam arrham futurae illiu gloris aeternae Seu beatitudinis
Similiter erepit 1. Epistolae ad Philipp. Considentes, inquit, hoc ipsum, et quia qui coepit in nobis bonum opus, perficiet usque in utem Iesu Christi:
ut Significet hane suam eonfidontiam, Seu Spem de illo bono PhilippenSium 8Se clo aliquo, ut pertinente ad Se ipsum ratione Spiritualis conjuncti is, quam hab0bat eum illis, ita subjungit: i ut est mihi justum hoc sentire pro omnibus vobis, eo usu Gbeam vos in corde, et in Diriculis meis et fensione et ori sirmiatione Manoelii socioso iuuii mei omnes nos e e. Probatur etiam nostra pro9OSitio ratione Omnia quae requiruntur in aeti Spei hristiano tam in arte actus, qua ui eae arte Objecti, O periuntur in praeSenti Retu ergo tali nutu est Spei chri Stianae propriodietuS. Pro titur antecedens num e puri notu requiritur ut it 1 lien aliquod desiderium Supernaturale amori concupiscentiae ex parte Voro objoeti requiritur ut sit desiderium Summi boni, quat senu illud nobis est eonvenien8 Sed hoe duo QVera eadere POSSunt in aetum Spei quo altori beatitudinem Spero et eXOpto Retus enim ille Si Supernaturalis quippo eum tendat in objectum Supernaturale est etiam X amore OneupiSeontire hoe enim actu tendo in beati tridinem aeternam non quatenu QSt On in Se, Sed quatenu QS Summum aliquod bonum alteri convenienS, ut Summa ju 90r1eetio igitur, ete. Di CE s S. Augustinus in Enchiridio, cap. 8 dicit Spe nonnis bolis rum rerum est, Hec uis futurarum, et ad eum Pertinentium, qui earum Uem erhibe ne igitur VerSatur tantum ire bonum uobis, non nutein alteri eo VenienS. Desinue, Retu Spei aetus moris eoueupiscentiae: Sed amor eoueupiSeentiae ei Satur tantum ei rea bonum Proprium, non autem bonum lienum ergo On POSSU mu niteri Spe rure beatitudinem. - Responcte a S. Augustinum, iam dumtaXnt intelligenuum de Spe, uete concipitur tantum Secundum assectio. noua commodi, non vero Secundum flectionem juStiti se, de qua loquitur Serm. 11. De Uerbis Domin eun ait De ni illius salute desperandum est, reum vivit. Vel die eum dumtaXat Velle, quod Dori