Fables

발행: 1878년

분량: 255페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

MILVIUS AEGROTANS.Quum milvius aegrotasSet multo men Ses, et videret spem non eSSejam suae Vitae, rogabat matrem circumiret loca saneta, et saceret vota maxima pro salute.

Faciam, fili, inquit

sed vereor Vehementerno non impetrem opem ;nam qui, vastando omnia delubra, polluisti cuncta altaria, parcens nullis sacrificiis, quid vis rogem nunc Z.

LEPORES PERTAESI VITAE iES LIEVRES DEGOUTE, DE VIE. Qui non potest guStinere suum malum

inspiciat alios, ct discat tolerantiam. Que elui-qui ne peut

202쪽

186 PHAEDRI FAB APPENDIX. Aliquand0 in silvis strepitu magn0 0nciti, Se velle vitam, propter BSSidu0 metUS, Finire clamant Lep0res. Sic quemdam ad lacum Venere, miSeri quo Se praecipites darent Adventu quorum pDStquam ranae territae Viride in algas misere sugiente ruunt et Heu, inquit unus, Sunt et alii qu0 tim0rVexat malorum Ferte vitam ut ceteri η 30

Fortuna turpem nulla naturam obtegit. Humanam in speciem quum vertigSet Iupiter Vulpem regali pellex ut Sedit thr0n0, Scarabaeum ' vidit pr0repentem ex angulo, Notamque celeri ad praedam prosiluit gradu. Superi riSere, magnus erubuit Pater, Turpemque repudiatam pellicem expulit, His pr0Secutus is Vive quo digna e mod0, Quae nostris uti meritis digne non poteS.

un escarbo sorti en ampani du coin de la alle, sauia 'unaas agile Sur cette prole te connue Les immortet se mirent hire, et leuouge monta a visag d phre de Meux , qui, sipudiant sur-lecham cet te indigne compagne, tui dit en a chasgant V vivra commeaude merites, tot qui ne peucuser dignemen do me bien-

203쪽

Conciti aliquando insiluis

magno trepitu, lepore clamant se velle finire vitam, propter metus assiduOS. Venere sic ad quemdam laeum, quo miseri darent se praecipites. Postquam ranae territae adventu quorum, fugientes misere ruunt in algas virides : Heu, inquit UDUS,

et alii sunt

quos timor malorum Vexat. Ferte vitam ut ceteri.

VULPES ET UPITER.

Nulla fortuna obtegit naturam turpem. Quum Jupiter vertisset vulpem in speciem humanam, ut pellex εedit

throno regali, vidit scarabaeum prorepentem e angulo, prosiluitque gradu celeri ad praedam notam. Supsri riSere, magnus Pater erubuit, expulitque turpem pellicem repudiatam, prosecutus his re Vive modo quo es digna, quae non potes uti digne

nostri meritis. n

204쪽

Ne quis min0res laedat sabula haec m0net. Leone in silva 0rmiente, rustici Ut luxuriabant mures, unus ex iis Super cubantem a Su qu0dam transiit. Expergefactus miserum Leo celeri impetu Arripuit. Ille veniam sibi dari rogat; Supplex fatetur peccatum imprudentiae. Η0 rex ulci Sci gl0ri0Sum non putanS, Ignovit et dimisit. Post paucos dieS, Leo dum Vagatur n0etu, in laveam decidit. 10 Captum ut se agnovit laqueis, voce maxima Rugire coepit cujus immanem ad Sonum Mu Subit aesturrens De Non est quod timeas, ait, Beneficio magno gratiam redd3m 93rem. Dixerat, et omnes artus' et ligamina 15 Lustr3re coepit: rodenda ut novi Oea, Lab0remque Sui sumpsit oris, dentibus

205쪽

Haec fabula monet, ne quis laedat

Leone dormiente in silva, ut mures rustici luxuriabant, unus ex iis quodam casu transiit super cubaLiena.

pergefactus leo arripuit miserum impetu celeri.

Ille rogat veniam dari sibi supplex latetur

peccatum imprudentiae. Rex non putans gloriosum

ulcisci hoc, iguovit et dimisit.

Post paucos dies, dum leo Vagatur noctu,

dedidit in foveam. Ut agnovit se captum laqueis,

coepit rugire voce maximari ad sonum immanem cujus

mus Recurrens subito

v Non est quod timeas, alta reddam gratiam parem magno beneficio. DDixerat, et coepit lustrare omnes artus et ligamina ut novit loca rodenda, Eumpsitque laborem Doris,

la laute de so impruden ce. Letoides animauae ne pen Sant pa glorieux de ven ger cela, Lardonna et e lacha.

206쪽

190 PHAEDRI FABA APPENDIX. Kervos secando laxat ingenia artuum'. Sic captum Musa00nem silvis reddidit.

HOMO ET ARBORES.

Pereunt auxilium qui Suis dant hostibus. Facia bipenni', quidam ab arb0ribus petit Manubrium ut darent e ligno qu0d laret Firmum juggerunt omnes oleaStrum dari. Accepit munuS, aptan et manubrium, Caepit securi magna excidere rob0ra; Dumque eligebat quae vellet, Sic raxino

Dixisse sertur quercus Det Merit caedimUr. me, lyaeu re, coupe , hQ'aide de se dent , te solide tissu et si ait les naeud te plus habiles. Mns u mulodirendit Lia forsit te lio captis.

207쪽

secantio nervos dentibus, laxat ingeni artuUm.

Sic mus reddidit silvis

leonem captum. en coupant les cordes aVee se denta,

Qui dant auxilium suis hostibus, pereunt. Quidam bipenni laeta, petit ab arboribus ut darent e ligno

manubrium quod laret firmum :omnes jusserunt oleastrum dari. Accepit munus, et aptans manubrium, coepit excidere securi magna robora dumque eligebat gasu Vellet, quercus fertur dixisse sic fraxino :. Caedimur nierito D

208쪽

S ELECTAE

PHAEDRO TTRIBUTIS,

Non esse plus aequo petendum.

Arbitri si atura finxisset me0Genus mortale, 0nge foret instructius Nam cuncta nobis attribuisset commoda Quaecumque indulgens Fortuna animali dedit Elephanti. vires, et leoni impetum, C0rnicis aevum, gloriam tauri trucis, Equi velocis placidam manSUetudinem, Et adesset h0mini sua tamen solertia. Nimirum in coelo Secum ridet dupiter, Haec qui negavit magno consili 040minibus, qNe Sceptrum mundi raperet n0Stra nudaei 3.

209쪽

AUCTOR. Non petendum esse plus aequo.

Si natura finxisset genus mortale meo arbitrio, foret longe instructius nam attribuisset nobis cuneta commoda quaecumque

indulgens Fortuna dedit animali vires elephantis, et impetum leonis, aevum cornicis, gloriam tauri trucis, placidam mansuetudinem equi velociS, et tamen sua solertia adesset homini. Nimirum Jupiter ridet secum in caelo, qui magno consilio negavit haec hominibias,

ne nostra audacia raperet Sceptrum mundi. FABLE DE PHhDRE.

210쪽

PRO IETHEUS ET MOLUS. De Veritate et Mendacio.

Olim Prometheus gaestuli gutu n0vi, Creta subtili Veritatem esserat, Ut jura p0sget int0 h0mine reddere. Subito accersitus nunti magni Iovi S,C0mmendat ossicinam allaci D0l0, 5

In disciplinam nuper quem re eperAt. Hic Studi accenSUS, facie Simulacrum pari, Una statura, Simile et membri omnibuS,

Dum tempus habuit, callida finxit manu. Qu0d prope a totum mire quum p0gitum 'laret, I Lutum ad faciend0s illi defecit pedes. Redit magisteri festinante qu0 D0luSMetu turbatus in Suo Sedit l000.

SEARCH

MENU NAVIGATION