장음표시 사용
271쪽
LIB. XXIII, CAP. 2 26 9 i inter correpta omnia, licentia plebis, sine modo libertatem exercentis. Senatum et sibi et plebi obnoxium Pacuvius Calavius secerat; nobilis idem ac popularis homo β, ceterum malis artibus nanctus opes. Is quum eo sorte anno, quo res male gesta ad Trasimenum est, in summo magistratu esset, iam diu infestam senatui plebem ratus, per occasionem novandi res, magnum ausuram lacinus, ut, si in ea loca Hannibal cum victore exercitu Venisset, trucidato senatu
traderet Capuam Poenis ; improbus homo, sed non ad extremum perditus, quum mallet incolumi, qua rocversa, republica dominari , nullam autem incolumem esse orbatam publico consilio Crederet, rationem iniit, qua et senatum Servaret, et obnoxium sibi ac plebi saceret. Vocato senatu, quum sibi des ctionis cis Romanis consilium Placaurum nudio modo , nisi necessarium fuisset. Praefatus esset; quime qui
liberos ex Ap. Claruri lia haberet, fliamque Romam
nuptum G o dedisset; ceterum maiorem mutio rem magisque timendum instrare . Non enim Aer defectio-
VII, r. - Licentia PL. etc. ms. OP. 4. et XXIV. a. tibi Liv. dieit. αVnum velut mortitim iuvasisse itinea Italiae civitates, ut i, ichos vi, optimatibus dissentiret, aenatus RO-atianis faveret, plebs ad Poeuos rem
α. Plebi obnoxium v. ad IlI. 39
3. Pretilaris homo: vide ait Il , 8 ,
n. l. In summo magistratu; ν. ndIX , ΣΟ, n. a. - Mandi res; vida ad I. Sa. n. I. . Ceterum . sed, maiorem multorem m. l. instare, M. confirmat , vel ait. quod latet in praee. praefatus esset; Simili ius. Αυακόλουθος oratior non modo ait durius omissiun , sed ut erierem redi inclair nam intelia quum Praefatus esset; Bauer. oratio nem non satis apte cohaerere ac Pro dere, etiam Diiker. monuit. Eam vero Pendere ex se l. verim i tiat, Uputabat Creverius. To cet rum D i r.espouit, praeter deseeliouem ab Romanis. - e. re; vid. ad Ι, 9,
272쪽
nem ad tollendum ex civiliale senariam plebem vectare, sed per caedem senatus Dacuam re ullicam, tradere Hanni di ac Poenis Melis. Eo se Preiculo posse taberare eos, si se. Permittant sibi, et, certiamin m in republica obliti, credam. Quum omnes victi metu Per- mitterent: re Claudam in curia vos, inquit, et, tanquamis et ipso cogitati lacinoris Particeps, approbandora consilia, quibus ne quidquam adversarer, viam. saluti vestrae inveniam. In hoc fidem, quam vultis is ipsi, accipite. ra Fide data egressus, claudi curiam iubet, praesidiumque in Vestibulo reliquit; ne quis adire curiam iniussu suo, neve inde egredi Possit. m. Tunc vocato ad concionem populo, uQuod. Saepe , inqriit, Optastis , Campani, ut supplicii suo mendi vobis ex improbo ac detestabili senatu po-υ testas esset; eam nunc, non per tumultum expu-- gnantes domos singulorum, quas praesidiis clienis tium servorumque tuentur, Cum summo VeStron periculo, sed tutam habetis ac liberam. Clausos . omnes in curiam accipite, solos, inermes: nec quid a quam raptim, aut sorte temere egeritis. De singuis lorum capite vobis ius sententiae dicendae iaciam. . Ut, quas quisque meritus est, Poenas pendat. Sed n nn te omnia ita vos irae indiligere oportet, ut pora tiordm ira salutem atque utilitatem vestram liabea-M tis. Etenim hos ut opinor odistis senatores; non . s natum omnino habere non vultis. Quippe aut rex. quod abominandum , aut, quod unum libera is civitatis consilium est, senatus habendus est. Ita -- que duae res simul agendae sunt Vobis, ut et ve-
273쪽
. terem Senatum tollatis, et novum cooptotis Cia tali singulos senatores iubebo , de quorum capite. Vos conSulam: quod de quoque censueritis, siet is Sed prius in eius locum virum sortem ac Strenuum is novum senatorem COOPtabitis, quam de noxio sup . plicium sumatur. D Inde consedit, et, nominibus in urnam coniectis *, citari, quod primum sorto no
men excidit, ipsumque e curia produci iussit. Vbi auditum est nomen, malum et improbum pro se qui que clamare, et supplicio dignum. Tum Pacuvius,
is Video, quae de hoc sententia sit data Eligite pro
is malo atque improbo bonum senatorem et iustum .is Primo silentium orat inopia potioris subiiciundi; d inde , quum aliquis , Omissa Verecundia, quempiam nominasset, multo maior extemplo clamor Oriebatur, suum alii negarent nosse ε; alii nunc probra, nunc humilitatem, sordidamque inopiam, et pudendae a lis aut quaestus genus obiicerent. Hoc multo magis in secundo ac tertio citato senatore est factum; ut ipsius poenitere homines appareret β, quem autem
a. Nomini s in urnam eoniectι . Proprie sortibus, in qitibus nolui uaerant scripta ; ut et mox gumi Primum forme nomen excidit. Cons. ad XXI .
3. Video quas sententia de hoc audia a. a vobis dieta sorte lata . h. e.
eum mulum et improbum a vobis iudiscatum et Condemnatum esse.
etiam coni. de hoe ail. Diate igitur thromato et . tu edd. aute eum logit tir traicitur pro mala atqtie improbo. Bois num s. ra iustum eligite, vel elicitur. Pro malo a. i. homιm a. et L eligua , Prob. D r. modo pro etiamtr scit. de, Seue senatu, n XL, Si, et XLIV,
is ) reponatur reiicitur, quod reiici, non elici dicantur, qui post factam
sortitiovem roseudientur. Verbum lais ineu postremum elisue in nullo 3IS. reperitur. . Quum alii negarent nosse , scit se. Gus. ad XXIV, I S. v. 2. S. Vt ipsius Poenιωra homines ab piareret , eum d Hlicere hominibus, aut invisum esse. CL II, 54, n. 16. Attinebat, congruum esse videbatur,
274쪽
in eius substituerent locum, deesse: quia nec eosdem nominari attinebat, nihil aliud quam ad audiendat' bra nominatos, et multo humiliores Obscurioresque ceteri erant eis, qui primi memoriae Occurrlabant. Ita dilabi homines, notissinium quodque malum maxime tolerabile dicentes esse, iubentesque senatum ex custodia dimitti. LV. Hoc modo Pacuvius quum obnoxium vitae beneficio senatum multo sibi magis, quam plebi, secisset , sine armis , iam Omnibus concedentibus , dominabatur. Hinc senatores, omissa dignitatis libertatisque memoria, plebem adulari, salutare, benigne invitare, apparatis accipere eΡulis , eas causas susci-Pere, ei semper parti adesse, Secundum eam litem iudices dare, quae magis popularis, aptiorqtie in vulis favori conciliando esset. Iam vero nihil in senatu actum aliter, quam si plebis ibi osset concili lim. Prona semper civitas. in luxuriam, non ingeniorum modo vitio, sed a luenti copia Voluptatum, ot ille
cebris omnis amoenitatis maritimae terrestrisque; tum
vero ita obsequio principum et licentia plebei lasciviro , ut nec libidini, nec sumptibus modus esset. Ad
didis, opiparis, ut ludi amaratissimi magniscentissimique npud Ciceronem in Pis. 27. Cons. ad XXXI, 4, 6 ;XLlV, 9, n. 3; Drahen b. ad li. l. , et
Grou. ad XXVII, 6. - Eas ciausas tis Pere , suscipiet ant, ut oratores, seu Patroni causarum , ei seni aer martisι se, ut advocati. et secundum eam partem, ut iudiera , si iudicea essent
aeeundum eam litem , in favorem eius causae seu controveisiae daν σιudices iubere iudices rem ita ciansti. tuere, eam indicii formulam ponere. in eam sentetitiam decertiere , et lueventum lili facere ; Diuer. Cons. ad III, 44. n. Sin. qtiod Romae erat Prae. toris . et Capuae forsan aeuutufi, quae
a lior que esseι conciliando saMori iu lgus ut XXIX, 22 . hi orem ad Mulς ιm coni mad vulgi favorem sibi conciliandum.
3. Prona seni re cisitas etc. ; vide ad cap. 2 pr. Mox malim iam Mero alia Obscuuio utc., quia sequitur a casurum
275쪽
Contemptum legum, magistratuum, senatus, accessit tum, Post Cannensem cladem, ut, cuius aliqua erat Verecundia, romanum quoque imperium spernerent. Id modo erat in mora, ne extemplo de sicerent, quod connubium vetustum 4 multas familias claras ac potentes Romanis miscuerat; et quod, quum militarent aliquot apud Romanos, maximum vinculum erant
trecenti equites, nobilissimus quisque Campanorum, in praesidia sicularum urbium delecti ab Romanis ac
missi. V. Horum parentes Cognatique aegre pervicerunt, ut Iegati ad consulem romanum mitterentur. Ii, nomdum Canusium presectum, sed Venusiae cum paucis ac semiermibus consulem invenerunt, quam poterat maxime miserabilem bonis sociis: superbis atque infidelibus, ut erant Campani, spernendum. Et auxit ΓeTum Suarum suique contemptum consul nimis detegendo cladem nudandoque: nam quum legati, aegre ferre senatum populumque campanum, adversi quidquam evenisse Romanis, nuntiassent, pollicerem hirque Omnia, quae ad bellum opus essent; ci Moremis magis , inquit, loquendi cum sociis Servastis , Camis Pani, iubentes , quae opus essent ad bellum , im- a Perare, quam convenienter ad praesentem sortura nae nostrae statum loquuti estis. Quid enim nobis is ad Cannus relictum est, ut, quasi aliquid habea-υ mus, id, quod deest, expleri ab sociis velimus is Politos vobis imperemus, tanquam equites hinea-
CAP. V. 1. Quam Poterat esse , ma xime miserabilem, miserandum, bonis a iis, eorum miseratione digiti i murri; Doering. Delmendo o adem dandoque v. ad u. I.
276쪽
,, mus 2 pecuniam deesse dicamus, tanquam ea tan
is tum desit 7 Nihil, ne quod suppleremus quidem,
is nobis reliquit sertuna. Legiones, equitatus, arma , i, signa, equi virique, pecunia, Commeatus, aut in acie, is aut binis postero die amissis castris perierunt. Itaque is non iuvetis nos in bello oportet, Campani, sedra paene bellum pro nobis suscipiatis. Veniat in mentara tem, ut trepidos quondam maiores vestros intran moenia compulsos, nec Samnitem modo hoitem, is sed etiam Sidicinum paventes, receptos in fidem is apud Saticulam defenderimus η, coeptumque pro- D pter vos cum Samnitibus bellum per centum pro- . pe annos β, variante fortuna eXentum, tulerimus.
is adiicite ad haec, quod foedus aequum deditis, is quod leges vestras, quod ad extremum id quod
is ante Cannensem certe cladem maximum sui t) civiis talem nostram magune Parti Vestrum dedimus, Coinis municavimusque vobiscum. Itaque communem vosis hanc cladem, quae accepta est, Credere, Campani, D Oportet, communem patriam tuendam arbitrarin esse. Non cum Samnite aut Etrusco res est, ut
n quod a nobis ablatum sit, in Italia tamen imperium
I. trepidos quondam maiores Mestros. . . Viad Salieti m d Flu miamus; vide VlI, 29 sq. , 32 sq. . utide etiam patet, Sidιcinos fuisse foetos Campanorum. Hi ne miror, neminem interpretum fuisse Ostensum verbis Sidicintim parentes. Mea qualicumque sententia legendum: nec Samnitemm o hostem, sed etiam Romanum a Mntes, Populum multo potentiorem. et ante hoe bellum foetetate amicitiaque Samnitibus innetum. Ita inullo maior vis inest in h. l. , quem corrector male sedulus eorrum Pere I otui 3. Per centum more annos; immo
LXX eotis. XXXI, 31 ; sed oratorie
omnia auget, et ut causae suae inser
viat ; Glar. et D r. - Quod foedus
aequum deditis vobis, quod Ieses Me- atras tu edd. nuti. nostras: sed Capuam aliasque civitates fures leges Irabuisse, monet Dux ., et Geon. illud magis decere plenam libertutela deditis redditam, ut XLV, 29. tiberos Macedonas, talentas legibtis suis Gr
novius , et μι ιtatem nostram magnae
narti Mestriana dedimus. Cous. ad lib. VIII. cap. 34 . n. s.
277쪽
M maneat. Genus hostis, ne Africae quidem 4 indiis genam, ab ultimis terrarum oris, freto Oceani Herra culisque columnis, eX pertem Omnis iuris et condi- . tionis et Iinguae prope humanae, militem trahit is Hunc, natura et moribus immitem serumque, imis super duX ipse efferavit, pontibus ac molibus exis humanorum corporum strue iaciendis β, et quod
is proloqui ctiam piget vesci humanis corporibus
, docendo. Hos intandis pustos epulis, quos contino gere etiam nefas sit, videre atque habere dominos, is et ex Asrica et a Carthagine iura petere, et Italiam. Numidarum ac Maurorum pati provinciam esse, is cui non , genito modo in Italia, detestabile sit 8,, Pulchrum erit, Campani, prolapSum CIade romara num imperium vestra fide, vestris viribus reten-υ tum ac recuperatum esse. Triginta millia peditum, D quatuor equitum arbitror ex Campania scribi pos-ra se: iam pecuniae assatim est, Dumentique. Si para rem sortunae vestrae sidem habetis, nec Hannibalis se vicisse sentiet, nee Romani victos esse. n
ita quihiisdam HSS. et edd. indigena, quod reserendum ad ortum Poenorum v lyriis. remolioribus etiam hatharis; Stroth. Forte leg. ita. Cons. I uk. ad Flor. II , i 8. - Ab ultimis terra moris , feto Oceani Gaditano , seu Herculeo, Horatiisque eolumnis; vide ad XXI. 43 , i . 8. - Militem trahit, apposite ad desigitalidas dissicultates, quae Per longa itinera et montili mitiga Ru Perandae suerunt exercitui Hannibalis; DOEr.
rram cor orum strue Iactemtis; eoniae ΛΡDiau. Beli. Hauu. c. 28. - ci manis corporibus d endo; crudelitas ah oratore, omnia invidiose au-geute, sicla. aut a vulgo hominum credita, et suasa quidem ab Hannibalo Monomaclio, sed repudiata. CL Polrh. IX, 24 , n. s. et Porphyr. de Λhst. lib. II. Nox his insandis melius videtur; mi ueriis. Et sic omnes sere UM.tinde vellem id in cepissem.
perium; in NS. H ιλ. claιle romana, quod, tanquam venustius, et re se
rendum ad Mestra fila , probarunt Diih. et Dra. Mox iam, ut i II. δέ,
278쪽
H. IIae oratione consulis dimissis redeuntibusque domum legatis, unus ex iis , Vibius Virrius, Tempus
penisse, ait, quo Campani non a um solum, Q R manis quondam Per iniuriam ademptum, re Verare, sed imperio etiam Italiae Potisi Possint. Foedus enim eum Hannibale, quibus Melint legissius, facturos: neque contrOMersiam fore, quin, quum ipse confecto bello H-nsiri uictor in Amricam decedat, exercitumque deportet, Italiae imperium coempanis relinquatur. Haec Virrio loquenti assensi omnes ' ita renuntiant legionem, uti
deletum omnibus videretur nomen romanum. Extemplo plebes ad desectionem ac pars maior senatus spectare : extracta tamen, auctoritatibus seniorum , perpaucos dies est 4res; postremo vicit sententia plurium, ut iidem legati, qui ad Consulem romanum ierant, ad Hannibalem mitterentur. Quo priusquam iretur, certumque desectionis consilium esset, Romam Iegatos missos a Campanis, in quibusdam annalibus invenio, postulantes, ut alter cons d Campanus sieret, si rem romanam adiuvari vellent. Indignatione orta, submoveri a curia iussos esse; missumque lictorem , qui ex urbe educeret eos, atque eo die manere extra, sines romanos iuberet. Quia nimis compar Lati
norum quondam postulatio, erat, Coeliusque et alii
CAP. VI. I. II re oratione eonsuli dimissis r pro hae sorte leg. ab , vel ab excidit ante aut post hae; vid. ad I, 2, n. 5, et eoni. XXIV, 22; XLIV. 32 al. Forte stippi. eum ι Ba lerus. - rtim ab Romania ade tum uevide VIII, Ir. a. IIaee Virrio loquenti assensi omisnes reliqui legati, ita renuntiant, referunt domum, legationem, res in legatione cognitas. aiiditas. dietas,
aetas , Stroth. Cons. ad IX , 4, 3 . et XXXVI, 3 S. n. 3; XLV, 2b, n. 3.
Nomen romanum; vide ad Io,n. 2. - Θectare; vid. ad I, 9 , n. 3.3. Extracta lamen .est res; es. ad II, 6 . n. 6.έ. Θia nimi e myar lat norum
erat, se. hule postulationi. Coelius; vide ad XX l. 38. n. 3. - Praetermiserant. sorte Praetermiserint, id est. videntur praetermisisse: sed commate
post ui posito, recte liabe vulgatum:
279쪽
id, haud sine causa, praetermiserant Scriptores, Pin
VH. Legati ad Hannibalem venerunt, Pacemque cum eo conditionibus secerunt : Ne qtas imperator magistratusve Poenorum ius talum in cloem Campanum haberet, neue ciuis tis ditatus mili aret, munusve faceret: ut suae leges, sui magistra lua Capuae essent: ut trecentos ex romanis cavlisis Poenus daret Campanis , quos ipsi elegissent; cum quesbus equitum G, norum , qui in Sicilia Hipendia facerent *, permutatio feret. Haec pacta: alia 4 insuper, quam quae pacta erant, facinora Campani ediderunt; nam praesectos socium in cives quo romanos alios, partim aliquo militiae munere Occupatos, partim privatis negotiis implicitos, plebs repente omnes comprehensos, velut custodiae causa, balneis includi iussit: ubi, servore atque aestu anima interclusa foedum in modum e spirarent. Ea ne fierent, neu legatio mitteretur ad Poenum, Summa ope Decius Magius si, vir cui ad
et alii id Praetermiserant. hiaud. neque id, sine e sa. vel quod haud dubie nou sine ea a secerint; Bauer. C p. VII. r. Paeemque cum eo non ditionibus . his fecerunt. ne ete. ut XXIV, 3. n. 7. Illud inserunt edd., non NM. Sed et omnino dieero voluit Livius, in conditiones sacram Pacem, non simpliciter, aut Hannibalis arbitrio; Bauer. a. Qui in Sirilia stipendia facerent; Cons. cap. 4. extri 3. Haec pavia: alia in Per quam quas ete. ἔ vide ad XXII, 3. n. 8. Alia pro illa plerique NSS. et edd.ant L probb. Gron. et Drah. I sed post huiusmodi pronomina demonstr. res nude, ae sive coniunet. causali nam narrari solent; Stroth.
ΣΟ, n. a. b. Femore atque aestu anima inter-
6. Deritis Magi ius: eon . Velleium, II. in; Sil. XI, ab 5sq. 377 sq.; Cie. Agrar. Il, 34. et Pis. XI. Decimus
Magius, et mox M. aut M' Blositim emend. Sigon. , ne duo Mutium nomina iungantur. Enimvero Decius et Marius etiam praenomina suere, nouromana quidem , at peregrina. Conser Indicem. Cetertim pro Blasium qui
dum libri Blossitim , tit et XXV v, 3; apud Cic. Agr. II, 44 ; de Amic. 13,
280쪽
summam auctoritatem nihil. praeter sanam civium mentem, defuit, restiterat. Vt vero praesidium mitti ab Hannibale audivit, Pyrrhi superbam dominationem , miserabilemque Tarentinorum servitutem I, exempla reserens, primo ne reciperetur Praesidium, palam vociferatus est: deinde, ut receptum aut elice-Tetur, aut, si malum facinus, quod a vetustissimis sociis consanguineisque' defecissent. sorti ac memorabili facinore purgare vellent, ut, intersecto punico praesidio, restituerent se Romanis. Haec neque enim occulte agebantur quum relata Hannibali essent, primo misit, qui vocarent Magium ad sese in castra :deinde, quum is serociter negasset se iturum ne enim Hannibali ius esse in givom cum Panum , Con citatus ira Poenus, comprehendi hominem, Vin tumque attrahi ad se iussit. Veritus deinde , ne quid inter Vim tumultus, atque ex concitatione animorum inconsulti certaminis oriretur, ipse, Praemisso nuntio ad Marium Blosium, praetorem Campanum s, ΡΟ-stero die se Capuae suturum, proficiscitur e castris cum modico praesidio. Marius Concione advocata edicit, ut frequentes cum coniugibus ac liberis obviam irent Hannibali. Ab universis id non obedienter m do, sed enise, favore etiam vulgi, et studio visendi
tot iam victoriis clarum imperatorem, factum est. Decius Magius nec obviam egressus eSt, nec, quo timorem aliquem eX conscientia significare posset, T. LIVII
miserabilemque Tarentin rum s 'Orι- tem, ut exemPla. ' crens: nam Tarentini tum a Pyrrito rege et sociofitio, tum, post reditum otii, in Grae- cir m . a Milone, quem Praefectum illis reliquerat, duriter erant tractati; vid.
8. Sotais consanguineisque , Romanis. Cons. cap. 4 ex tr. 9. Praemisso nuiuio ad Marium Blositιm, Praetorem ea anum et C. s. not. 6. et ad VIII, 29. n. IO, Pt IX, 2o, n. Σ. - Sed mise ni. enixe , c. etiam. Cons. ad 1, AO. n. I.