장음표시 사용
281쪽
LIB. XXIII, CAP. 7, 8 privatim se tenuit φ: in foro cum filio clientibusque
paucis otiose inambulavit, trepidante tota civitate ad excipiendum Poenum visendumque. Hannibal, ingressus urbem , Senatum eXtemPlo postuIat, precantibusque inde primoribus Campanorum, ne quid eo die seriae rei gereret , diemque ut ipse adventu suo festum laetus ac libens celebraret; quamquam praeceps ingenio in iram erat, tamen, ne quid in principio negaret, Visenda urbe magnam diei partem con
III. Deversatus est apud Ninnios Colcres η, Stonium Pacuviumque , inclytos nobilitate ac divitiis. Eo Pacuvius Calavius, de quo ante dictum est, prin
ceps factionis eius, quae traxerat rem ad Poenos 3, filium iuvenem adduxit, abstraCtum a sinu Decii Ma-gii ac latere 4, cum quo serOCiSSi me pro romana societate adversus punicum foedus Steterat; nec eum aut inclinata in partem alteram Civitas, aut patria maiestas sententia depulerat. Huic tum pateo iuvcni Hannibalem deprecando magis , quam purgando, placu-
Io. Prioatim se tenuit, in privato, dimi se eontinuit. mansit, moratus est. Similiter PriMalim aeri viri pro ita loco privato dixisse Plaut. Baech. II, 3, 78 . et PriMatim Pro ex locis Privatis Cie. Verr. V, I . et Salliist. Qit. I, monet DuL. Sed sorte legendum cum Gron. yr,aια CL ad II, , n. s. s. De dante tota ciMitate ad exei endtim Poenum; vide ad HI, 49, n. 4. - Senatum extemplo Postuliat; vide iid VIII, S, D. Dra. Ne quid eo die seriae rei ger res; cons. XXVI, ir; Fronti iI. II, I, i ; Plaut. Poen. II, 5 I; Cronov. Praee s in iram; v. svp. ad librum I, cap. 32, n. 13.
Miamos. Du magna lectionis varietate in hoc et seq. e. v. Grou. Obss. IV. έ. 2. Quae traxerat rem ad Poenos.
rem in causam Plebis Metina it unde et inox inelinata in Partem alteram
eruitas , et Polrbius XXVIII, 5 , a.
τους μορε covτως τα πραγματα προς Περσέα κχι MΣκελυας. 3. Abstrae iam a sinu Deeia Magia ae tutere Stroili., et abstr. abs D. M. Iatere Grotiov. ac Drah. edidere. Illi emendationi favent plerique MSS., hale non nisi unus.
282쪽
vit; victusque patris precibus lacrymisque, etiam
ad coenam eum cum patre vocari iussit: cui convivio neminem Campanum, praeterquam hospites IubeIIiumque Tauream, insignem bello virum, adhibitivus erat. Coeperunt epulari de die k, et convivium non ex more Punico, aut militari disciplina esse, sed, ut in civitate atque etiam domo, diu ad varias omnium voluptatum illecebras instructa β. Vnus nec dominorum invitatione, nec ipsius interdum Hannibalis,
Calavii filius Porolla vinci potuit 7; ipse valetudinem excusans, Patre animi quoque eius haud mirabilem
interturbationem causante. Solis sermo occasu patrem Calavium, ex convivio egreSSum, sequutus si-
έ. Meltraque Patris Precatis, scit Hannibal; vide ad II, 56, n. g. Ora.
tionem tamen non modo hae sentenisitarum iunctura smbram essicit, sed et vox Pater ter posita. Forte Iegeud. Miratiscpse Poenus Precibus, s . Patris.
S. Coeyertine ei dari de die; vide ad IX, έέ, N. S. s. Domo, diu ad Darias omnium solutorum illaeebras instructa; vido ad VI , S. n. 3. Η.iec est lectio omniuia et edd. et MM., ni1i quod in iis Dratruetum, et iii plerisque MSS. Om-ribus iurectris legitur. Ea firmatur imitatione Curtii v. r. q. 36: Noe ullus Io a dis plinae militari magis noetiit. Nihil tirbis eius Bab lotiis
corruptius moribus, nec ad irritandas ullatendasque immodicas Dolumates instruetius. Longius ab illa recedunt aliorum emendationes. domo luxu mora, vel dirite, omnibus Molup tum iu ebris instructum. 7. Vntis nec dominorum inoitatione Minci potuit, persuaderi, permoveri ad
largius bibendum, compelli, ut genio indulgeret. Conser Sil. XI, 3o3 sq.
Dominorum . se. eonviVii, seu epuli. h. e. qui epulum praehebant eons Prine. cap. 7, ut apud Cic. Vatin. II. unde et dominis eidem in verr. III. 4 , et Gell. II, γέ pr. convivia dicuntur. CL Nou. Marcell. IV, i et S. Mox ipso Maletudinem. patre animi quoque ele., coni. Doer. In MSS. est ningna varietas lectionis. Nostra debetur Gro novio in obis. IV, 4. - Patre anima quoque eius hava mirabilem interliar
bationem causante. Praetexent , ex
cusante. Patrem illius ex tisatiom ita subserviisse , ut diceret, nou mirutuesse. si tentationem corporis auinii quo P e mutatio qttaedam subsequeretur, monet Gron. l. l. Idque probabilius uidetur, quam quod suspicabatur DuL. . Patrem uu exeusationem filii addidisse, non mirum e se, Eum apud Hannibalem animo Perturbari, ut qui sibi conscius esset eorum, qua a iversus eum dixisset secissetque, et etiam ob hanc perturbationem Ruim , quae ad valetudinem accederet, minus
283쪽
Iius, ubi in secretum hortus orat posticis aedium 8 partibus pervenerunt, α Consilium, inquit, assero,
D Pater, quo non Veniam solum peccati, quod deseis cimus ad Hannibalem, impetraturi ab Romanis , is sed in multo maiore dignitate et gratia simus Cam a Pani, quam unquam suimus. - Quum mirabundus pater, quidnam id esset consilii, quaereret; toga reiecta ab humero, latus succinctum gladio nudat: eclamra ego, inquit, sanguine Hannibalis sanciam romanum is foedus. Te id prius scire volui, si sorte abesse, is dum lacinus f patratur, malleS. DIX. Quae ubi vidit audivitque senex, velut si iam agendis, quae audiebat, interesset, amens metu, ec Per a ego te, inquit, sili, quaecumque iura liberos ium a gunt purentibus, precor quaeSoque, ne ante ΟCura Ios patris facere et pati omnia insanda velis. Pau-M Cae horae sunt intra quas iurantes per quidquidis deorum est, dextrae dextras iungentes, sidemn obstrinximus, ut sueratas fide manus, digressi ab is colloquio, extemplo in eum armaremus 3 Αb ho-n spitali mensa β surgis, ad quam tertius Campanorum
8. Hortio erat in postieis aedium artibus ut XL, a, n. 2, ubi vide Gronov. . viridarium, triclinio sere
ndi eos. Gns. Viuiiv. VI. ro. PO-aelatim aedium in s. XLV.ε. a. s. Dum Deinus miratur , sarte P traretur; sed non urgeo : pam sane de re ut praesenti sermo; Barier. CAP. IX. g. Per ego te , siti, quae- eumque iura . . . Precor , Pro ego te , Illi, reeor per iura etc. In orando cum ais tu quodam velle mentiori Prne Pos. Per a suo nomine avelli, et in
principio orationis poni solet; Sirotii. Cons. ad XXIX, i 8. n. έ; XL, s , n. S, et ad Sil. I, 618. Sic et σὲ προς σε γουvων apud Eurip. Med. 3:S, ubi vide Porson.
2. Paucae horae sunt ele , Pr nnm ideo ante pautas horas iurnntes etc. Stroth. Forte legendum fidem obstrunximus: et saeratass de manus . in m Ilantithalem armamus p et mox e uentes pro cruentares , quod mi usat,te refertur ad adhibitus es. 3. Ab hospitali mensa , quae mera
II, Ito. - Sed sit nihil sancιι, Non Id. . non rel. ete. Dno argi menta sunt,
quibus deterret silium Pater, unum
284쪽
is adhibitus os ab Hannibale, ut eam ipsam mensam is cruentares hospitis sanguine 3 Hannibalem pater ,, silio meo Potui placure, silium Hannibali non pos- is sum 8 Sed sit nillil sancti. non sides , non religio ,
,3 non pietas: audeantur insanda, si non perniciem n nobis cum scelere asserunt. Vnus aggressurus es,, Hannibalem ' Quid illa turba tot liberorum servon rumque 3 quid in unum intenti omnium oculi v quid tot dextrae 3 torpescentne in amentia illa 4 2,, Vultum ipsius Hannibalis, quem armati exercitus,, sustinero nequeUnt, quem horret populus roma- γγ nus, tu sustinebis3 et, alia auxilia desint, me ip-dia sum sevire, CorPuS melim Opponentem pro Corpore
,, Hannibalis, sustinebis 3 Atqui per meum pectusis petendus i Ile tibi, transfigendusque os t. De terreri a hic sine te potius, quam illic vinci: VaIeant procos
a Dpud te meae, sicut pro te hodie vaIucrunt L ,, Lacrymantem inde iuvenem cernens, medium Complectitur, atque, osculo haerens, non ante precibus
abstitit, quam pervicit, ut gladium poneret, si dem - Iue daret, nihil facturum tale. Tum iuvenis , o Ego,, qui dom, inquit, Piam patriae debeo, Pietatem
is e olvam patri. Tuam doleo vicem, cui ter prodiis tae patriae sustinendum est Crimen; Semel, quum
sero τού αισχρού, alterum ἀστα τού ἱδυυμου. Sigori. Torrescinit te in timentia illa Z L. e. quum tu tau nmens eris. qiui in illam tuam amentiam . quum te tam nin litem videliunt ; Duker. Το in del. putabat Gronovius. - Si vel alia auis xilia desint. Hii , qui Ilatiuibalem iuveni ct tucautur. I quamvis alia reposuit Str. Talas vel eialia Pro et alia in NM. et edd. anti. -m iam Pectus Petendus ille tibi, transfigendusqiιe est, intersieere illum nequis, quin me unte tulersicias, nisi me prim Ocelso: ut sere XL, s. n. 3. μν meum latus tu petaris , h. e. a me caedes ad te veniat, me sublato te petat ; Bauer. Cotis. Cie. Vatin. 5 extr. - Deierreri hic sine, Putere. 5. Pro te hodie Maluerunt npud Hannibalem. Cons. eap. 8. - osculo
haerens, non cessans euin osculari. Cf.
285쪽
is desectionis ab Romanis, iterum, quum Pacis cumis Hannibale suisti auctor; tertio hodie, Iuum restiis tuendae Romanis Capuae mora atque impedimenn tum es. Tu, patria, serrum, quo pro te armatusis hunc arcem hostium inii si, quando parens exto η quet, recipe., Haec quum dixisset, gladium in publicum trans maceriam horti abiecit: et, quo mi-nUS res Suspecta esset, se ipse convivio reddidit. X. Postero die senatus frequens datus Hannibali: ubi prima eius oratio perblanda ac benigna suit, qua gratias egit Campanis , quod amicitiam suam Romae Societati praeposuissent: et inter cetera magnifica promissa pollicitus, brevi caput Italiae omni Capuam fore, iuraque inde cum ceteris populis Romanum etiam petiturum. Vnum esse exsortem punicae amicitiae laederisque secum iacti , quem neque eve Campanum, neque dici debere, Magium Decium. Eum postulare, ut sibi dedatur, ac se praesente de
eo referatur, senatusque consultum fiat. Omnes in Cain sententiam ierunt ): quamquam magnae parti ci
vir indignus ea calamitate, et haud parvo initio minui videbatur ius libertatis. Egressus curia, in tem-Ρlo magistratus, consedit; comprehendique Decium
6. Hanc amem hostium inii domum , in qua et Hanni hal liostis deversatur, et alii patriae hostes, qui et si tuentur, habitant epulanturve; conser ad I, 55, n. s. et tu, έa, u. 9 , ex emend. Rubenit cum Strothio
recepi pro vulg. hane amem a findere et olebum, hosti minime pareeus. Α tri-hns optimis NSS., Flor. , Cant:ihr. et Dat. absunt verba defendere Dolebam et Parcens; in Put. autem exstat hanc arcem hostrimini. - Quando; vide ad V, 25. n. 3. - DIuiblicum; vide ad ii, Σέ, u. 6. CAP. X. I. Setraitia irequens datus Hannibali; vid. VIII, 5 , n. I.- MORet ante inter del. videtur; Batier. u. Caivit Italiae omni MSS., non omnis. Cons. VIII. 6. - Etim ιν siti lare: rit sibi dedatur Pro 'ostulam se. υι is sibi d. CL ad XL , zo, n. 2.3. Omnes in eam sententiam ierunt; vide ad I. 3a , v. 13.έ. Egressus euria in temPlo, tribunali es. ad I, 6 , n. S , mag/s Vatus, Lirilis Blosius praetor, conredit: Duk.
Sic et magistratus Captiae XXVI, 13 pr. et hinc lae. Grou. XXIV, 47, 3,
286쪽
Magium, atque ante pedes destitutum β causam dicere iussit. Qui quum, manente ferocia animi, negaret lege foederis si id cogi posse, tum iniectae Catenae,
ducique ante lictorem in castra est iussus. Quoad ca-I, ite aperto est ductus, concionabundus incessit, ad circumfusam undique multitudinem vociferans: ea a-M betis libertatem, Campani, quam petistis. Foro meis dio, luce clara, videntibus vobis , nulli Campano-M rum Secundus 7, Vinctus ad mortem rapior. Quidis violentius Capua capta fieret 2 Ite obviam II anniis hali, exornate urbem, diemque adventus eius conis secrate, ut hunc triumphum de cive vestro specte-M tis. n. Haec Vociferanti, quum moveri vulgus videretur, obvolutum Caput est, ociuSque rapi extra po tam iussus. Ita in Castra perducitur; extemploque impositus in navim, et Carthaginem miSSus; ne, motu aliquo Capuae ex indignitate rei orto, Senatum
quoque poeniterct dediti principis, et, legatione mi
sa ad repetendum cum, ne aut negando rem η quam primum peterent, offendendi sibi novi socii, aut tribuendo , habendus Capuae esset seditionis ac turbarum auctor. Navem Cyrenas detulit tempestas, qua Etum in ditione regum erant F. Ibi quum Magius ad
Pro magistratuum coni. magistratus , quia non nisi linus Capuae magistra
tus suerit, dictus praelor aut medix- tuticus. Alii haud dubie minores ibi suere Praeter hunc summum Red Pro- habile esse, hoc a solo medixi litico peti ae permitti potuisse, monet Du-
5. Aute Medes magistratus considentis destitutum ; vid. supra ad lib. II, cap. 12 . 11. έ. 6. Lege foederis se ad auemiposse; vide ad tu, 26, u. S. . Nulli Campanonum secundus , nullo inferior genere, virtutibus et amore patriae. CL Virg. Αen. XI. 4έ t. 8. aut negando rem p sorte dei. Ne, aut interponendum verbis et Iegatione; Duher. Primum , sol te re mam ; Groi ovius et Baver. 9. Quae tum in dicione resstim erant, scit. ANI i , quod excidisse suspica.hatur Lips. : at tacuit hoc Livius, quia Cyrenae modo eosdem, quos Aeg3Ptus, modo Proprios habuere reges .
287쪽
LIB. XXIII, CAP. IO, I Istatuam Ptolemaei regis ' confugisset, deportatus aeustodibus Alexandriam ad Ptolemaeum, quum eum docuisset, contra ius foederis vinctum se ab Hannibale esse, vinculis liberatur; permissumque, ut rediret , seu Romam, seu Capuam mallet. Nec Magius capuam sol tutam dicere ; et Romam eo tempore, quo inter Roma nos Camymosque bellum sit, transfugae magis, quaam hovitis. iore domicilium. Nusquam maLD , quam in regno eius, Guere, quem Dindicem atque auctorem habeat liberialis.
XI. Dum haec geruntus, Q. Fabius Pictor legatus a Delphis Romam rediit, responsumque ex Scripto recitavit: divi quoque in eo erant quibus, quoque modo supplicaretur. Tum, ex Si ita saxitis, Romani,
is vestrae res meliores facilioresque, erunt .: magis- is que ex sententio respublica Vestra Vobis procedet,
D victoriaque duelli populi romani crit. Ι thio Apolo lini, republica vestra bene gesta, Servataque , Ιuis cris meritis β donum mittitote, deque praeda, ma-
que vel simul Aegypti erant reges, vel sub eorum sere imperio ; eoqxio spectant, quae his verhis subiti iixit Livius. Hi ne vix dubium, quin pro regiam scripserit et librarii
hoc nomen proprium more suo corruperi ut. Io. statuam regis conjugisset;
vide ad Tacit. Annal. III. 36. n. 3. Ptolemaeus Philopator tum rex Λegypti erat. CAP. X. . r. Q. Fabius Pictor ete. λeons. XXII, 5 ; Plutarch. in Fabio , et Appian. in historia Hannib.
2. Disi quoque in eo scripto erant memorati, quibu1 divis, quoque, et quo modo stireliearetur. Itim, scilicet in eo scripto legebacitur liuee, vel illis subiuileia eratiι h tuc. 3. Vestrae res meliores Deiliores-φιe. Commodiores, expeditiores, non
tot tantisque dissicultatilliis obnoxiae. erant, ut apud Cicer. ad Div. VI, 5. res et Iortuniae tuae otidie Iacinores mihi et meliores Midentur. CL XXV. 2, n. 8. - Victoria duelli; vide ad Ι, 8, . S. 4. Reytabliea Destra bene gesta; vid.
5. Lueris meritis , variis commodis comparatis, ficit. Praeda . manubiis, Strat. Praemiis percelitis, quae deorum nutu vestia sue Pietate et virtute promeriti estis, ut XLV, 3s, me ruta dona; nisi leg. Iulentes merito, vel diseisque mer. : plures enim Pythio συγγαιοι, uia de vici x his omni a diris,
288쪽
is nubiis, spoliisque honorem habetote si, lasciviam
is a vobis prohibuisse. D Haec ubi ex graeco carmine interpretata recitavit, tum dixit, se Oracusso egressum extemplo his omnιbus diois rem diuinam thure ac Dinoscisse ; iussumque ab t apsi antistite, sicut Coronatus lata a corona I et oraculum adisset, et rem dioinam i cisset , ita coronarum narim adscendere, nec inte δε- Ponere eam, quum Romam PersienseSel. Se , -- --que imPervia sint, cuim stamma religione ac diligentin xsequiuium; coronam Romae in aram Apollinis deposuisse. Senatus decrevit, ut eae res divinae supplic tionesque primo quoque tempore cum cura fierent.
Dum haec Romae η atquc in Italia geruntur, nuntius victoriae ad Cannas Carthaginem venerat Mago , Ηamilcaris silius; non ex ipsa acie a fratre missus, Sed retentus aliquot dies in recipiendis civitatibus Bruttiorum, quaeque deficiebant. Is, quum ei senatus datus esset s, res gestas in Italia a fratre exponit: Cum
oraculi responsum acceperant, lauro coronati domum redibant: quihus vero vel tristes obtigerant sortes , vel domum repetentibus adversi quid aeciderat, ii deponebant coronas; vide Inlpp. Eurip. Hipp. 8o6, et Sophocl. Traeh. I 8o; Brunck. ad Sophoes. Dedit'. Tyrannum . 83, et ad Λristophauis Equites, 647, et Plutum , 23;
Κtist. ad Suid. v. στερανούν. Vocem Dona , ut mox coronarum glossatori
debet i, iam suspicati sunt alii. Illa abest etiam a MSS. Cantabr. CLXXVII,
37 ext r. S. Dum haec Romae etc. Hie initium novi rapitis erat faciendum. Quaeque desciebam , quaecumque vid. I. 2έ, n. 4. s. Quum vi senatus diatus cssci; v.
et npud Iustin. XXIV, 8, ulla huc pertiuentia; Gron. Honorem Libetote Apollivi ; vid. ad VIII, 33, n. Ia. - sciane1,
irreligiosam exsultationem in renus secundis, atque ortam ex ea deorumine iam et oblivioneis; Gronov. Est vero oraculi potius et carmiuis graeci
7. Coronatus laurea corona et C.
Nam Graeci, in primis sacerdotes, rem sacram faciebant ornati eoronis,e quidem ab arbore ei deo sucra, cui Itonoe habebatur, desumpta; v. XXV, 2 extr.: XXVII, 37 extr.; XXXIV,
289쪽
sex impervioribus eum, quorum qintuor consules, duo dictasor ac magister egustum memini, cum Sex consularitus exercitibus acie conis isse: Occidisse supra ducenta millia hostium et sura quinquaginta millis c δε- se. Ex quatuor consulibus duos occidisse; ex duobus
saucium alterum, alterum, toto exercitu amisso, pix
cum quinquaginta homintibus e gisse. Magistrum equo tum , quae consularis Potestua sit, iuSum fugatumque:
dictatorem, quia Se in aciem nunquam commiserit, unicum haberi iNerviorem. Bruttses ulasque, Partim Samnitium ac Lucanorum defecisse ad Poenos.
Puam, quod cauut, non miae mods, Sed, Post iactam rem romariam carinensi pugna , Italiae sit, Hannibali se tradidisse. Pro his tantis totque pictoriis, perum esse, grates diis immortatissius agi halerique. XII. Ait fidem deinde tam laetarum rerum , o Dsundi in vestibulo curiae iussit annulos aureos, qui tantus acervus fuit, ut, metientibus dimidium super
ad VIII, s. v. g. Mox, quod iam alii
notarunt, suspicari possis: Ctim se-μέ- i ercatoribus eum, quorum quin
que consules P. Cornelius Scipio, Ti. Sempronius. C. Flaminius, L. Aemilius Paulus, C. 'rerentius Varrci , duo diaetulor ae mag. eq. fuerint Q. Fabius et M. Minueius , eum sex immo i luribus) consuliaribus exercitibus. . . Ex quinque consulibus duos Flaminium et Paulum oecidisse; ea duobtis
Varronem , loto exe/Vitu et . Sed illa ex quinque e stilibus non satis conveniunt sequentibus. et vix pr habile, omnes librarios ad veram lectionem toties corrumpendam cor spirat e. Quis vero sibi persuadeat. Livium iam turpiu r labi potuisse, et Magonem elevasse potius rem, quam
modicis memorat Flor. II, 36; tres Plin. XXXIII, I, seu 6. et Augustin. Cividi Dei III. 19. Excessisse modii
mensuram, dieit auctDr Epit., unde tamen mox legere nolim Paulo Plus fuisse modis eunt Periet. Auitu. Hist., c. s, P. 378, quoil etiam monuit lain Duh. - Metientibus; vid. supra ad librum I, OP. 8, n. b.
290쪽
tres modios expetesse, sint quid sim auctores . Fama tenuit, quae Propior Vero est, haud plus suisse modio. Adiecit deinde verbis , quo maioris cladis indicium esset, neminem, niSi equite in , atque eorum ipsorum primores, id gerere insigne. Summa fuit ora
tionis, quo ρ ρίus mem belli Perficiendi sit, eo magis
omni ope iurandum Hannibalem esse ; Procul enim ab domo militiam esse, in media hostium terra. Magnam νὴ frumenti, Pecuniae, absumi; et tot acies, ut hostium exercitus delesse, ita pictoris etiam myias parte aliqua minuisse. Mistendum igitur stimimentum esse, mutendum in st*endium pecuniam frumentumque tam bene meritis de nomine Punico militiatis. Secundum
haec dicta Magonis laetis omnibus, Ilimilco, vir sa-ctionis Barcinae, locum Hannonis increpandi esse ratus 4 , . Quid est, Hunno 2 inquit. Et iam nunc Poe- is nitet belli suscepti adversus Romanos 2 Iube dedi
is Hannibalem: veta in tam prosperis rebus grates is diis immortalibus agi. Audiamus Poma nil in Senat D rem 4 in Carthaginiensium curia. D Tum Hanno:
M Tacuissem hodie, Patres conscripti, ne quid in is communi omnium gaudio, minus laetum quod es-
2. Sint quidam mactores; vide ad II , 58 , n. t. - Fama tenuit; vid. ad I, έ, 9. Equitem . atque eo mequitum ψsorum enimores: in Maguificenti iis hoc, quam verius, ob causam, quam dicit Livius; vide Sigon. de Ant. Iur. civ. roin. II, 3. Ferrarius Epist. II, a, seribit, liine necessario
consequi, aut lion Oinu Es equites romanos tu e annidis aureis usos fuisse.
sed tantum Primores, alit in equitum turmis alios etiam ex plebe militasse. Neutraim ex gloriosa oratio e Mogotiis consequitur. Sed in turmis equitum roman. etiam Plebeios militasse, tam certum est, quam tribunos plebis eiusdem ordinis fuisse. . DiiLerus. Quo Propius spem b. v. sit Huuuibal. Cons. ad II. 48. n. b. 3. Himilco, Mir Detionis Barinnae , locum Hannonis increrandi esse ratus; vide ital XXI, 2, n. b. Mago ipso Honnouem increpat apud SiI. XI, 5 a sq. - Quid est. Harirno' ut apud Cie Catil. l. 5 et 8. Nos tiuo verbo mira hundi Auns Stroth. - Eliam nunc mentici. Scit. te; vide Ili S , u. 36. . Romanum seniatorem , Rosnauis faventem. - Patres conscrι mi; vide ad lI. I. u. I a