장음표시 사용
251쪽
AR1sτο TELI FORTUNA. 1 rx ii certum quoddani Aristotelis consilium laudat, quamuis illud non omninbsequatur : Non ignoro, inquit, apud Ammniam dubitare de singulu non esse inutile.
Nonnihil tamen addictum fuisli Petrum huic Philosepho vel inde colligi potest quia et Nicolaus sancti Albani Monachus
exprobret morem Aristotelicum disputandi. Sic enim loquitur in epistola, quae non est libri Lx epistolarum Petri Cellen sis Inmico iis manici me Petrus in his bonum dormitas iomemma rigoretico more sis logicat cetera, quibus Petri literas , e sancti Bernardi de Conceptionis beata Mariae festo sententiam Vexat. Ioannes Saresberiensis Carnutum Episcopus a Richardo Constantiensi Archidim. cono postulat in epistola ccii videstripto a Aristotelis libros ad se mitti Curet: De cetera , inquit, iam a mulio rem me porrectis iterum preces , quatinus θbros Aristitelis,quos
habetis , mihi sciatis e Dibi , uis
selerit Marcum, meis amen sumptibus , quas in hac renusta ratione parcatis. Preinretiam iterata Vplicanone , quatinus in operibus
252쪽
- D E V ARIA dissaepe audivi, minus tamen fuit in Gu -- malica inuinuus. Haec ille , qui ad annum M. C. Lxx inter celebres magistros ex Livit. Vix aliud apud antiqvos quaerendum in praesidium, prima secunda, tertia dc quarta fortuna declarant. In Florentino Concilio fuit Rhodiensis Episcopus, qui seis iv. Aristotelem lau- darit illius verba sunt: Ego ad alia tria re- ibo. Prim quirim aio , testemus Ari Mem , duo esse procedendi modos, Pisa, is propter quid. Huic Episcopo accedit Nicolaus V.
qui vero odos in Latinum paene omnes ristotelis libros curauit. Accedit S Mam cus Ephesinus, quem Bessario Platonis calumiliat0rem QE Aristotelis brutatorem 'ppellat.
Pius II Pontisex in Bulla Retractationum sitarum Aristotelem sic laudat: les Magi ri , laus discipuo euadere sunt, ρομμι --ηia i ri teles , qui Platonicanorint deis ere varas . NM in discipuisssvra Magistrum. Hic post Albertum,& beatum Thomam de nomine non appello Schola sticos omnes illos, qui commentaria in Aristotelis
, os ediderunt qn appello. inqu- ,
253쪽
ARisTOTELI FORTUNA. 243 quia sunt paene innumeri, posteriores insuper Gregorio IX. qui Prouincialis Concili decreta hinc emolliendo , hinc etiam confirmando e sua Cathedra vetuerat , nequis damnatos ab illo Concilio libros prius legeret, quam errores tollerentur. Me ima Cani de retinenda Arsintra Phi
ubi Melchio Canus illustris in Tri dentino Concilio Theologus de Aristotele disputat libro de locis cap. v. in hanc extremam fortunam quadrare satis videntur De sunt eiusnodi Ἀ--ri quo primas inter Philosephos habeat, quisve pro ηδε HI si, cui praecipuam iure operam pretium Ah, varia sen doctissimorum Mami- disrepantesve finientia Na---os praeteream , in huiusnodi cause aliud Diuo Augustina videri sui , aliud miliare Diuo Thoma Diuo et in Plato fimmus eis. Diu Thomasmmus es Ariasuelo, cfeia res habent , ut id doctrina genus quisue m xime probra, cri ueneris annis maxim affletus est. E exoritur Augusini ratio ex Lura parte, nutus esse omniam chrisiana magis victrina, cordes, quam Platonicos Pla-
255쪽
misse sciat is, quicunque es tandem , schoiam Ari licam Alexandriae, tum etiam gere tam , elim ui Doctore satiotici i- geren pistimum. Sedenim, ut mihi quidem -- - , nec Ougustini, nec Thomae comem neMaeosnumia se concedend ames , qui, risueum aniviis, s iis fisian, qai Platonis amici sunt. Moram indutum ., eo, quod de animi immoriatirare , is nisi prouidentia , de rerum creatione , de nisu, bonoram o murum, Masere asterius vita metpraemio vel farais, Piatonem apertius con η-
nio. Sed ita iamen ut adhibeatur moderario
quadam με qua probari in non potest. PI cet enim quoque nobis Ammieleis, is recin ora, Mia ne repugnara rem itum ad Christ melimus semper dogma conuertere. Id quod ιη-terpretes fer Aor, Mi vim contextui με asserunt, sae ari reum cogunt, ut etiamo ρυμ mihinea munitet Peridiu- mar autem, si acet, o in iis quidem exemplis, in quibus errasse Aristavum mustus These arum fortasse non putat. Nec enim hoc loco de ternitate munia , mentium e praefinito ηαmero ductuηdum est. Sed ηe de animi im-
256쪽
mina est,idem. His ista priora sum omηibus. Hac auum quaestio in his cammentariis , quos dae aηima θη- avorati
me eis a Caietano dissutata. Verum hac con-
eo vaste verbiaque de industria ad imponendum compositis obsure miri r em Wi e , s a doctis fortasse viris iure quandoque, meri reprehe/,deretur, haberet, quo posse ela 'bi, atque ab amicis excusari. Nec ego his tam in aduersia Ari elem excusitionem Ui-- virum doctissimum , deque humanis literis ι --u bene merin m. Sed cum plerique ab illa nunc non abier atque ab oraculo pendo videamur , secureque --, ikiu opera legere, minuenda est haec vio, ne ab M,
disimus enim Italos quosdam, qui suis O Ari leo MMerrai raniam umoras dant, Pantum sacrisinteris, qui maxime μήν, G iri delectantur, ramium ver dei, qua ν -- soli se Euangelisi is, qui mi vi me in Christ, doctrinam reli s. Ex quo nata sunt in Ita . Pifera ista dumisiadae minalitate animi, o diuis a circa re human improviidotia A me est, Mod rior, nihil enim praeter auditum habeo. Cum
257쪽
sentur errore. Sed hac hactenus, nunc ad pro-nsium reuertam'. Primus igitur locus, ubi contra Scripturarum dum errasse Aristiuum existimo , habeo tur de somno vigilia, quo loco negat Deum immittere mina, C. Alteram exemptam est in tractara de bina fruina, ubi res friati diuina gubernan ni ac directioni subtrahit racc. Tertius ocus es tibis i de Cais, ubi quis quidgenitum esset, id corruptibiis asperrit. Meiηω'mibile quicquam, quod ηon esse ive -
nitum. Posueras eia ante ominia maria harum vocum nisecasones, e re verbi ignorantia clauderetur, dcc. amarissim es tibro, rursum'M XII .s ervbs quibus locis Asinit Deum insema esse eversum est 'timum. Voca aurem Deum communi nomine 2bstantiam qua-- cumque caumem o diuinam. Nam pore hac incipis iis irere. M sa sub inina sempite na una, an plures μην, c. motus lacus es eadem quinque bis His vanilis inteructuatibus caurum motricibus minutem tribuit infinitam, quia omnis νον-
Sextus ocus in eodem etiam θ ra, ubi,
258쪽
mihi videor, Dei'-dentiam, '---que o supplicia, qua probos, improbos in futura vita manent, subvia esse IgmI cauis, gratia mi, continoui in Oscio comas,
id quod das principia ri tetis posui
mos, comentem Alexandrinum, Epiphanitim qua ocior noli contemnere Asu AN Arsη--
259쪽
ARis To τε tr FORTUNA. μ', HAEc paullo longiora descripsi, quia mihi visa sunt necessaria, ut qua ratione in his posterioribus seculis apud alios defenderetur Aristoteles , ex sermone nominatissimi in paucis Theologi appareret. Sed quantum ex eo licet coniicere semspectum animaduersumque non habuit huius Philosophi libros, cum primum Constantinopoli delati sunt Lutetiam, prouincialis Synodi auctoritate , Academieo
consensi, damnatos fuisse , igni ad diru
Deinde nescit Legatum illum Apostolicum , qui sit Innocenti Iri. Paris re- forinauit Academiam, cauisse, ne Arist telis Metaphysica, Physica legerentura aut rem istam a Gregorio LX. sic esse temperatam, ut hi libri non ante legerentur, quam ab erroribus purgati fuissent. Tum quae de Alexandrini Philosephi schola retulit, spectauit seorsum a comple- cu personarum, temporum, quibuscum sectari necessarib debuerunt. Prieterea Aristotelem inter Platonem eam persequitur comparationem , quam
Cardinalis Bessarioni Marcus Ephati
260쪽
instituerant. Canus a Marci Ephesin pastibus stat contra Bessarionem , ob idquon nulla rationes exponit. Ea tamen in Aristotele notat σφάλμια- , quae notasse Marcum legere me non memini inio factum est, ut inter utrumque nonnihil adhuc discriminis intercedat. Tum obseruare non videtur , Aristot lem obscuritate sermonis, & mutua secum in plerisque pugna hoc consecutum esse, ut Reales, Nominales, Thomae Scoti, Ohanu, Gregoris Ariminensis Bielis sectatoses illi sophi tanti auctoritatem in suas quisque partes traxerint, post habitas per multa saecula disputationes de illius
mente in re nulla conuenerint, ac pria de inutiles in Aristotelis opera Commen .
rarios ediderunt Assertio perpetua, imula unquam eommunis asserta veritas sed
quod miserrum est potius, quam liudicrum spectaculum, Aristoteles iple praesidet publicae de nusquam finiendae seditioni,ctor eiusa causa. Hinc non meminita sancto Thonia quem pro Aristotelis patrono laudat, Ari 'stotelem it, in excludia rebus Theologicis, cum doctrinam sacram, id est, The logiam vis definit Sacra inmeta initura