장음표시 사용
121쪽
LIBER quod tibi animo cognitum ea salte ratione voluimuri quod ex nostra animi tollerantia non mediocre te refrigerium esse capturum ariolamur. Cura ut valeari
ait illud te ne fugiat ab Aristotele sapienter dictum: Principum ministros alacres, & iucundos esse debere. Ex Stratella. ut . Panhor. lactea Palatis. S. P. D. Terii a te mihi liter ae delatae sunt, haeq; bre-li uesct Laconum ritu circumcisae, refertae ni lihilominus S pondere, ' efficacia. Lacones enim,quos tum Lacedaemones, tu Spartanos appestamus,hac praecisi sermonis breui ate ad modii oblectantur,& succininum hunc dicendi modum quasi peculiarem sibi vendicant. Lacedaemonii Philippo, Dyonisius Corinthi est, nec plura. huiusmodi enim sermo vehementius sauciare animos auditoris vid tur,quam si uberiore verborum circumitu dixissent.' Quanqua Dyonisius late,atq; ample iampridem dominatum obtineret,ut tu nunc in praesentia,tarne priuatus S extorris,amisso regno Corinthi domicilium habet. Tuae itam id genus epistolae non proinde mihi minus gratae,& iucudae sunt, quia breues, S circumcisae,& Laconenses potius quam Parmenses, cum sint eaede acres,& ut ita dixerim,succi plenae: quibus inter legendum mirifice inflammer erga te, tuoSq; mores sane liberales,veres palatinos. Quid enim effcacius,
122쪽
sECUNDUS as quid ue studiosus scribere potuisti, licet breuiter, qme diuitio Principi gratiorem in dies magis agis mfieri:quam exorasse te literas undeqUaq: mcam laudem,& amplitudinem concernentes: quam deniq; te effecturum polliceri, ne vel ipsa utilitas, aut tuo mΟ- re tranquillitas animi, honori desitZ Id ct s tu Lacoianum breviloquentia exprimis, periucundum tamen mihi sit,eoq; me mouci magis,quo breuius dictum,
vel si posthac libitum sit dicas in hunc modum.Ille illi salutem laus S gratia tibi parta est apud Principem,
utilitate sperato mea opera. Uale, vel etiam: brcuius dummodo scribas. Ille illi, utilitas etiam impetrata est,nec plura. Quid enim praecisus scribi, aut cogiatari potestZerunt tamen hae literae mihi multo suauic res,feliciorcsq,quam meae tibi, quanquam statio giusculae. ab amicis enim, quod supc dico, beneuolentiam potius, quam eloquentiam desidero, licet ut ante dixi tua lectitans, vehementisimc concitari me sentio,vtkp magnae, & exquisitae cuiusdam eloquemtiae coniectura. Vale.
vi. Panhor. Cndreae Palatio. S. P. D. magis,ac magis illa diuini nostri Princit pis responsionem animo repero. co magis, ta ac magis ipsius liberalitatem, ac beneficentiam admirari cogor : & sperare desideriis meis. Facit lue profecto rem se dignam, qui complecta-
123쪽
LIBERtur cum charitate, di benignitate incredibili seruo; aut quos mauolt appellari familiares, di deuotos e cellentiae suae,eos se prolequatur laudibus, ct benemeritis. Hoc sane Principis ossicium est , dignoscere in
primis beneuolentes uii:illosq; exornare simul,& augere, atqa eo pacto id est gratia,& mutua beneuolentia sibi reliquorum,vel exterorum animos aucupari.
Quam scite quidam interrogatus,quid est Rege esse diligi,&obseruari inquit. Ego quidem in iis esse debeo,& sum mehercle,qui pro Principis studio,& pietate immortales ei laudes, & gratias habeam, sms
apud gentes omnes perpetuo decantaturuS,in deuotos eius nominis gratitudinem, in bonos obseruat tiam,in peregrinos charitatem, in omnes humanitatem,in me simul haec omnia,& plura etiam officia:ex quo iam deleo ex animo Siciliam, Panhormium, Bononiam,parentes,fratres, reliquosq; ferme innumerabiles propinquos,& assines meos Ipsi perpetuo inseruiam,ipli vivam: ipsi poeter, ipsi deniq; quicquid in me est aut ingenii,aut industria aut fidei,ipsi inquaves dedicem,deuoueam,tradam necesse est: & quod Horatius ait, secum vivere amem, secum obeam libens .Quod reliquum est,studiis illis incumbam,ac toto quidem pectore,quibus ut darem opera iussu eius mihi renuntiasti. Quam in rem velim intelligat, me iam septem,& plures annos intendisse,ium modestia
ct exiluinationi non minus studebo, nec ingenio s
124쪽
sECUNDUS Ium,sed morum sobrietate curabo, ut sua dignus v
niam opinione, & obseruantia. Interim curato tu,ut
euestigio describantur, emittant urs mihi literae familiaritatis,quas,ut humanissimus Princeps est, ita te internuntio mihi perhumaniter pollicitus est prospiciens ea etiam ex parte laudi scilicet, & gloriae meae, nec non meorum gaudio, ac propc felicitati. Mi hi quidem nihil laudabilius,nihil praeclarius euenire potest, quam si omnes intelligant, me non familiarem, sed famulum esse huius tam excelsi, tamq; dignissimi Principis, meis vero nihil aeque iucundius, aut optabilius futurum est scio,quam n quid tale de me sentiant aliquando. Deinde erunt exarada literae propinquis ipsis, & necessariis meis, ut accipiant vel ab ipsemet Principe,me designatum esse familiarem domesticueius excellentiae, idq; eos ferre literis exhortetur aequo,& tranquillo animo, licet ob eam rem sponte, ct immortaliter gavisuri sint, certo scio.Consanguianei ipsi mei Deorum benignitate sunt proph innumerabiles sed ut res deducatur in angustum scribat tantum Iuliano,' Ioanni dulcissimis fratribus germanis meis,apud Panhormium eosdem commedet ipsi
Alphonso Aragonii, & Siciliae Regi sapietissimo,hoc est, quod humanissimus Princeps vltro mihi,& liberaliter offert, quod ψ& ego annuo , S suscipio libens.
T uae partes sunt procurare,vi statim literae eiust nodimittatur,& Principi me iterit,atq; iterii dedere. Vale.
125쪽
LIBERNon me germani,patriae nec dulcis amores Solicitant:me solus habes,mea pectora versas, Solus & ante oculos,noctuq; dieq; pererras.. AEnt. Panhor. udreae Palatio. S. P. D. Ccepi tandem a te VI.Cal. Martias epist lam,cum non solum admirarer, ut arbitraris, sed etiam execrarer tuam istam aut obliuionem,aut taciturnitatem: nam quod mihi silentiusuadet,id eli scilicet, ne videar aut petendo molestus, aut cupiendo ambitiosus. Caeterum quod a me petis
epistolas si quas aut Caesaris, aut Alexadri habeam, possum in ea re tibi,& Principi consilio potius,quam auxilio satisfacere, siquidem apud me minime sunt, neq; unde illas, si quae extant,extorquere possem satis adhuc intelligo,nis a Nicolao Nicocli solertissimo antiquitatis,ac rerum huiusmodi scrutatore. Ego vero hortor, ac moneo Principem nostrum,ut comment
riis potius ipsius Iulii Caesaris,quam perpaucis eiusdem epistolis oblectetur,ne plus in quaerendo, quam
in legendo temporis conteratur. Rursum extant gesta ac dicta Alexandri a Q. Curtio luculenter, atq; feliciter scripta:quae si semes tantu degustaverit Princeps,nihil suauius,nihil optabilius,nihil deniq; Principum lectione dignius sele legisse,vel audiuine fatebutur. sed sus Mineruam .ego inqua epistolas,quas tantopere concupiscis,non habeo,quod pro tuo in Principem
126쪽
sECUN Duscipe desiderio,& in te meo grauiter, ' moleste sero. Quod reliquum est,puto tibi iam innotuisse Augustam necessarium meum non in dies,sed in horas aduenturum ad me Papiam, quo me secum in patriam reuehat,quod ego iamdudum veritus, & vaticinatus sum:quo fit, ut ni statim prospexeris rebus meis, qua &tuae sunt, sis omnino me cariturus: verum haec a Cambio prolixius accipies. Vale.
ntonius Panhor. Guascoso. S. P. D. Uod binis tuis literis nihil respondeo quere; ris,meq; ct lentitudinis,& ingratitudinis ac--cusaS,neutrUm sane in me vitium: non enim
lentus inscribendo appellabitur,cui scribedi potestas obnegata est neq; ingratus is erit, qui beneficii m mor est,' in amore non vincitur. Duo sunt,quae Velim tibi persuadeas,a me unicc te unci ex omnibus diligi,& in tua re neq; fuisse, neq; sore negligentc. siquod desideras,fieri nequit,quid me insmulas pat salte scribas,neq; id datur,& tamen scribo: nam qui amat,n minem omnino verctur. Uale meum desiderium. Panhor. ntonio Theologo. S P. D. Iteras a te proxime accepi,quibus ut unli coueniamus nortaris gratia beneuolentiae i ter nos reintegrandae.Id ego & laudo, ct iuxtat cum concupisco, sum profecto qui cuicunque
127쪽
LIBER& tibi maxime gratificari velim: ne idipsum, quod in praesentia efflagitas,per me stetit ante hac,quo munus fieret,ut tu nosti .Rursum petis,ut interim ab inuecti uis abstineam,idq; etiam tibi assentior,& calamum frango,tu modo perstes in proposito Ego quidem aDiis immortalibus nihil vehementius peto,quam pacem, atq; animi tranquillitatem. A Ferussino,& Catone Iurisconsultis salue,& Vale. intonius Panhor. Bartholomeo Senens uiro
fruulfimo. S. S. D. Iteris his, quas domino Cubernatori mittimus, ab eo commodato petimus ad breue tempus eos legum textus, quos Mediolani habet. Insortiatum,Digestum vetus, ac nouum,& nescio an Codicem praeterea habeat: tuum ossicium si curare,illos ex continenti habeam,statim' mihi mentem Pragulis renuntiare. Qua in re si quid suasione opus est, Tullius esto.Cum Henrico tuo viro iucundissimo societatem scolasticam colui. Te diligit,& quidem ardentissime,luos amores narrat, tuas aegritudines: quod, quia in pra sentia liber, & sanus es, voluptuotissime audio. Cura dein te molliter Bartholo- mee mi dulcissime, etsi quid in rem meam adilruxeris, hi significato. Vale meum pascha,c me item Valeat tota Praesulis humanissima domus,& familia.
128쪽
aeui. Ianhor. Bartholomeo Pontifici. S. P. D. Apiam, siue ut mavis Ticinum Diis gratia contigimus sortes, ct incolumes:vbi getium inoram producam,quoad tibi,vel Diis collibitum fuerit. Literas tuas reddidi: eYceptus sum comiter tum a Gaspare tuo, tum a Feruiuno clarissimo
Iurisconsulto:tu vero squid interim in me augedum, atq; honestandum adstruxeris, crede mihi, mihi i qua crede,haud minus gloriae tuae prospicies, quam utilitati meae.Ego vero iuri ciuili interim operam do, di si studiis liis meis contuli concupiscis,tres illos, aut quatuor legum textus,quos Mediolani habes,tanti per mihi commodato concedes, dum meos partim
ex Bononia,partim ex Senis accepero . essicacius non
rogo,ne tuae beneficentiar,& in me beneuolentiae dissidere videar. Uale meum situs,me*,ut facis,perseueranter ama: ego ni te prolixe diligo, atq; unice o seruo,dispeream. G. Panhor. Bartholomes Pontifici. S. S. D. On poteram equidem gratiore, aut iucundiore nuntio assici vir laumanissime, quam
eo, qui proxime mihi ab Ioannis Lamolae docti in primis adolescentis,& emendati literis allatus est. Siquidem enuntiat,quod ego magni semper aestimavi, quodq; mirifice concupiui, me tuam gratiam
129쪽
imisse iam .Cum enim saepenumero tuum suaue ingenium,doctrinam, animi virtutes, a maximis, spectatisq; viris celebrari laudibus audirem,mirum in m dum me ipse alliciebas, perfringebas, irrepebas denis in sensus meos: fiebati,ut te, tametsi nunquam videram,tam ardenter diligerem, quὶm te illi vel, menter laudarent,probarenis .fatebor in amore mollitiem meam,nunquam beneuolentiae impetum continere potui,si modo cuiuspiam fieret aliqua virtutis, aut probitatis fgnificatio. natura quidem omnes in amore procliues sumus, eorum praesertim,qur pra seserunt aliquam probitatis lucem. Quorsum naec ' ut intelligas me iampridem in te, tuosq; mores assectum,incensumq;:in praesentia vero quoniam & abs te multa charitate diligi me audio, adeo prae laetitia distractus adeo distensus sum, vi s ungula vel leuiter
me contingas,facile me totum dirimas,aperias. Quis me selicem,& beatum no putetiquis me vera,& pra cipua laude dignum non existimet i quis me perspinctum,& abunde iudicatumnon habeatῖ qui tam praeclaro,iam magno,tam graui,tam deniq; sterato viro placuisse,& amicum fuisse cognouerit Q a ex re siquando natas habui gratias, nunc maxime & habeo, ct ago peringentes certe,quae me voti compotem e fecerunt:qua quidem in re illud pro virili semper adnitar,ut perpetua si amicitia, quam musae ipsae conciliarunt Et sane cu alioqui haud facile amicitia ad p
130쪽
stremos cineres perduret, eam tamen, quam musae
devinxerunt,a musis didici perpetua simul & memorabilem esse solere sed de amore hactenns. Nunc ad Lamolam nostrum redeo, is me per epistolas rogat, ct quidem tuo nomine, ut Herma oditum meu ad te propediem mittam.ait enim incredibilem tibi sitim incessisse videndi eius, ct lectitandi versus meos. Ego cum primo subsisterem, siquidem res admodum i sciua est,& adolescentis opus, dein certa ratione d crevi,quicquid id esset ,yro 'tuo iussu dimittere: ut siquid tuis moribus, tuaq; aetate alienum ossenderes,
esset quod tibi potius imputares, qui id exegeris,
quam mihi, qui ut tuae voluntati obtemperarem, e
hibuerim. Mitto igitur tibi meum Hermafroditum, libellum quidem lasciuum,led ea lasciuia,qua summi oratores, sanctissimi Poetae,grauissimi Philosophi,viari continentes, & christiani deniq; praelusere: & sane castum esse decet pium Poctam ipsum,versiculos nihil necesse est,quod tu pro tua eruditione plenissimc nosti.quare hoc apud te prolixius tractare,esset quod aiunt, Mineruam edocere.Illud autem simplicius, ct amicitius seceris,si quod de eo dicturus es aliis, id imsum egeris apud me, ut quid de me sperandum sit,
ex tuo magno,acriq; iudicio deprehendam,atq; com stituam. Vale meum decus, tibis meam musam habeaeam q; desidiae indormientem quandol excita.