장음표시 사용
161쪽
AEnt. Tanhor. Cambio miro Illa Iri.S. P. D Eceptis li te literis consitum fuit Ergotelem
ad te mittere,a quo licentius,quam steris acciperes mentem meam. Ego quod iubes,&adstipulatur Mecoenas,facturus sum,& quidem animo libens, modo res , uti polliceris, cessura sit & dignitati,& utilitati:qua in re una est via, & remedium, nisi fallor optimiid ab Ergotele, & caetera accipiesrct s res confici posse tuae prudentiar lvidebitur, accodam & ego vocatu tuo. Vale decus meum.
t. Panhor. Cambio miro Isi Di.S. P D. Pitaphium, quod in catellam domini Abbatis viri clarissimi composui, quia expetis, illud ad te mitto,non quia sit aut elegas, aut accurate compositum, sed difficile, & prope barbarum est,tibi non obtemperare:proinde erit moderationis tuae quaecunq; a me exigis, vel enim elaborata, vel dicta confidenter, nequaquam efferre. Ita qui- dem tecum,ut cum me altero ago. Vale.. me. Panhor. Cambio miro IlusH.S. P. D. Uod exemerit,ac liberauerit te Princeps nosteria Quartara,primum tibi gratulor,quia ea molestia cariturus sis, & officio te non du
162쪽
T E R T I V S 33gno,deinde Principi gratias ago,qui, nisi vates mald Vaticinor,eo te euecturus est, ubi tuam illam incredibilem animi fortitudinem queas exercere,' tibi,&illi gloriam parturire sempiternam. Accingere igitur actioni potius, tibis persuade, nemini magis perspectam elic naturam, ac probitatem tuam, quam rapientissimo nostro Principi, ne dum otium animo fortasse agis, aut virtutum tuarum, aut illius iudicii dissidere videare. Ego interim Deos, ac musas rogabo , ut nostrum desiderium dextrovorsum eu dat. Uale.
ut. Panhor. Cambio V Iro Illustri. S. S. D. lMIUm olfacio quasdam nescio quas tragoe- dias venalitias, factum est, ne meas adhuc
miserim tibi: ita aut emam tibi illas, aut mature ad te mittam meas. Homeri ranis, si modo Homeri sunt,oblectatus sum valde:cum illas repetiero ab Antistite Cumano,quod statim est,illas ad te remittam. Tu,si quid ad me quotidie scripseris, facies ,
nunc,quia otiolus es, ossicium tranquilli hominis, &amici. Si quando enim alias, nunc maxime tui desiderio incendor. Quod autem optimus noster Princeps adhuc te non utatur & tua, & sua maxime caU-se,id aegre patior. siquid autem praesentis, fac intelligam a te pilus,ut Principi gratuler,& tibi, qui otiudiutius senerre,nec potes,nec debes. Vale.
163쪽
L I B s κα . Panhor Cambio I ro Illustri. S. D. 2wm tu reris sortasse, me tibi gratias habere
t pro anulo, quem mihi proxime dono dedi
lri Isb.ego ingratus rideo,& inculo te potius, &nis peruersa naec donandi consuetudo te paululum
excusaret,damnarem te etiam,at' mulctarem. nam
cum legeris,& ite scripseris ad me laepenumero pra . clarum illud Euripidis dictu,amicorum omnia communia, no animaduertis,si quid amico des tuo,id quidem amici essetfed quod superest caeterarum rerum, id totum ab amico alienum esse plane, qui unum donatac tradit reliqua omnia excepisse sibi, & abstulisse videtur. iram scite Solon apud Gra cos legem dixit,Dandi consuetudines proprias esse morientibus, idcirco viventibus inhibere: prospexit enim,ut arbitror, prudentissimus ille legum lator, id esse contemptum, & vile quoddam beneuolentiae signum, cum
quis scilicet donat. nam ct qui minime diligunt, donant interdum.Per se quidem amor amabilis est, nec mercede,sed gratis hominum beneuolentiam conseiactari debemus. Ego tametsi pretiosa fuerit gemma,& tuum munus,lunilomagis te diligam,aut memin rim tui .Non digito,sed corde sunt monumenta charitatis nostrae,& ea quidem certa,ac fixa clauo veri cupidinis,non volubilia,non caduca,queadmodum ipse anulus, Nec te vehementius amare possem, quSm
164쪽
T E R T I V S 36 amo,non si totam ipsam Venerem ebiberim liquefactam. Haec tendunt,ut intelligas, tua haec dona tibi deperdita,& mihi non grata dein assutura, hac pro tuo egregio illo munere tibi gratiam ingratus reddo, ac refero. Tu quicquid ab amico,& familiare homine profertur,accipito semper in bonam partem, S ioc ri permittito,cu res exigit. Vale Cambi humanissime.
ut . Panhor. Cambio miro Illuriri S. P. ni Si particula literarum tuarum Cambi manifice, qua desiderare videris ampliorem ortunam,qub me dignitatibus honestares, et augeres copiis,atq; facultatibus.Id ego & tibi opto.& sore vaticinor: na ct diuino prope animo praeditus es,& eo sub Principe agis,qui cum ipse ornatissmus, ac beneficentissimus sit,hominum ornamenta in prumis dignoscit,ati complectitur,& cum potest in coelum efferre consueuit. Alioqui ingens, & eximia haec tui animi virtus ingente tibi aliquando fortunam parturiat oportebit,quod ut statim dixi fore confidimus, ct avemus.Non ego te facto diuite pauper ero:quanquam a te sum assecutus iam,quod etiam, s Rex Philippus fias,neq; maius quicqua, neq; splendidius cutipiam possis conferre, summam animi charitatem,ac beneuolentiam:vt intelligas quantum ad me attinet, fortunatissimus es. Non Cambium fortunatum, sed Cambiu amo, nec beneficia,sed benefactorc.Sinam
165쪽
LIBERego alios ex te contendere,aut argentum, aut Equos, aut vestes:ego vero non rebus,sed animo tuo latum
inhiabo,quoad eum cum meo miscea , itaq; fiat unus ex duobus.Sed audi nuc quid ego vicissim more poetarum fingo,ac somnio. Ascendisse me scilicet Dei cuiuspiam beneficio montem altissimum, nam coelum iocis immiscere nefas est,ati inde mihi concessum,ut pluere possem,ac spargere,ium campis,atq; aliis hominibus nimbos,& grandines: tibi vero, tuisq; pen tralibus ningere margaretas:harum igitur gemma rum si sortasse cupidus existis,cura, ut facis, ut otium aliquando nanciscamur. Vale, nam meum est finge
Um vix uno, aut item altero die ad te non scribo.& incusas me quasi tardum, & negligentem in amicitia,id ego haud quaqua moleste,sed in bonam partem accipio,miliis admodum gratulor,quippe qui ob id ipsum intelligam, tuam in me beneuolentiam ad arcem usi,ut ita dixerim,pe uenisse.Veria quidem amantium est dies dinumerareri moram,quae quidem sit minima,aegre pati .Quare haud scio,an mini nunc faciendum sit,ut puellae s lent,quae cum amatorem pellexerunt , irretieruntqῖ, mox illum ad quoddam tempus destituunt durae, ac intractabiles,qud magis, magisq; interim miser ille incendatur,
166쪽
τ E R T I V S set incendatur. Id pio tua hac querela sane indigni csima iure , ac merito facerem , nisi quod vincor , frangorq; mollitie, ac facilitate quadam animi e ga te mea prope incredibili, nec pati possum ullo pacto querelas, aut contractiunculas tuas. Noli igitur succensere mihi Cambi suauissime , nam poll- hac non modo non diem, sed nec etiam horam pra teribo,quin ad te scribam, si modo epistolarum S tu vices reddideris . nam sis licet perarduis negotiis impeditus,an ignoras amicitiam omnibus vere rebus praeponi debereiodi ego negotium quan uis magnificum , si minima ex parte violaturum sit amicitiae munus. Immo vero eo iucundiores veniunt epistolae tuae, si quando ex mediis laboribus proficiscuntur:
nam si cum vacat, tunc mihi solum exaraturus es,
erunt profecto gratae omnimodo literae Cambi
sed existimabo aliquid esse, quod pluris facias,teq; magis oblectet,quam amor,& amicitia nostra:& summatim nulla excusatio tarditatis est, si tuis hisce negotiis tantum niteris ad te expurgandum. Caesar interdiu contra Gallos summa hadustria, ait animi virtute praeliabatur,nocte autem, ut scriptum legi, partim etestis scribundis,partim epistolis ad amicos vacabat. 1 U Vero qui ne ipso quidem Caesare inferiorbaberis animi fortitudine, cura ne ossicio reddendarum epistolarum vel k Caesare supereris,& Principi nostro, atque Reipublicae dies praesta, noctes
167쪽
LIBER saltem amicis imparti. Vale meum decus. Ego quudem dies, ac noctes tuus sum.
e. Panhor. Cambio Viro Illustri. S. P. D. Uperioribus diebus a te plures quidem epi liolas accepi ornatas smul, ct officiosis,quibus tamen omnibus meis ipse respondes, quare intelligo te cotra totidem a me accepisse:oportere rursum S responsonum responsa, ea quidem secimus,& mismus,nisi forsan tabellariorum perfidia, atq; inuidia fraudemur hac nostra literaria voluptate,quae nimirum ingens est,mihi potissimum qui ct lectione tuarum mirifice oblector, & quod reddendarum officio te exupero: nam si meis semper ipse respondos, nihilq; novi renutias,te victum, captiuumse fateare necessum est. Igitur quod optas Maphaeus tuus est,tu quod facis,mutuo eum dilige, & obserua. Illud enim meum fuerit, quoscunq; perspexero, aut ingenio valere,aut virtute pollere, tibi quotidie vindicare: dum*'aliud in te nequiero, amicos saltem tibi enixissime comparabo,optimam, ' praeclaram vitae
supellectilem. Ego is sum mi Cambi, qui in amicitia
summam voluptatem, parem utilitatem semper roposuerim.Gradus ad gloriam uti* praecipuus amicitia est,' ia Cambinalia quaedam celebrantur hic quotidie. verum id effici,non dici decet. Ab Andrea nostro viro clarissimo tandem literas accepi,breues qui
168쪽
TERTIVS 3sdem illas,sed ossicii, di beneuolentiae plenas. Scribit a Principe exoratas iam epistolas familiaritatis, tum reliquas S ad Regem,S propinquos meos,nihil praeterea addit,nisi se curaturum, ut ad me euestigio dimittantur : id felix, ct fortunatum si . sed tu, squ id aliud intercesserit,scisciteris, S rescribas volo, nam Cremona noster Diis gratia mutus omnino est. De aduentu Thomae fratris s quid imiouatu est renuntiato Cum Iacobo filio dulcissimo vale. Ego tum demum valebo,cum non amplius sperauero.
ut . Panhor. Cambio miro Illuriri.S. P. D. - modierno die quatuor 2 te literas accepi non p-l minus certe graues,& ornatas,quam proli-
Η Γ sesas. Facissi modb perseueres,ut addubiteate1 olum iri superatum,qui hactenus , nemine victus sin inhonestissimo hoc epistolarum certamine. Quo fit,ut haud sciam,an laetari debeam tua hac inaudita, ct incredibili diligentia,an angi potius δε inuidere virtuti tuae. nam exuperari reliquis in ossiciis, id quanquam turpe est,a te tame vinci,facile & patior, ct con hieor. Verum hac una diligentia, quae maxima ex parte ad amorem spectat,neq; ὶ te, neq; a quoquam
alio vinci patiar,aut confitear.Si quidem a me exemeris diligentiam,& obseruantiam in amicos,nudus, i ermisi remaneam oportebit. Itam monoculorum
more unius huius mei epistolaris ossicii, atq; exercitu
169쪽
LIBER custos accurati ssimus existo:qua in re,ut ante dixi, nemini vel primo loco usq; lauc cedo . Proinde tuas hasce epistolas foenerabis potius,quam de me tri Uphcs,
ct binis. & quinis agas licebit : ego fasciculis tecum
Uam.Sed de his satis,nunc audi serio. Iussi, ut in mea re Principi scriberes ratus te maturius digressurum, nuc quonia extollitur profectio tua, reiicias aeque scriptionem in abitum itui Tunc vero suadeo,ut ad Principe literas des, quibus nulla ex parte per me stetisse cognoscat, neq; per amicos meos, quo minus ci fercquodamodo adscriptitius : verti id itas tua prudentiae, ita quoq; visum ruerit. Alteris autem illis epistolis, quibus ta belle mecu philosophariS,moneSq;, ne cui- .s iam magis,q mihi ipsi confida,& caetera ad haec grauiter,& sapienter,respondeo, pariter & tibi assentior si nobis non tam vivendi q bene vivendi ratio habenda esset. Sed corrupta, re peruersa sunt omnia, eoSqῖ nostra memoria recte, & insignite philosephari, aut
poetari putant,quos etia saturos,nummatos,assuetes
aspiciunt,quas vero plurimum conducant diuitiae studiis literarum,& gloriae. Sed quid ego nostrae tempestatis viros recenseam3 non ne ipsi veteres, si Virgilio inquiunt puer,& tolerabile dent Hospitium,caderent omnes a crinibus hydri, . Surda nihil gemeret grave buccina. Nonne et
Ipse Deus vatum palla spectabilis aureaz I actat inauratae consona fila lyrae it
170쪽
Et quando poetis libenter utimur hac epistola,non ne illud etiam eleganter Neq; cnim cantare sub antro Pyerio, thy rsum' ue potest contingere sana, Immo serua paupertas, atq; aeris inops. Sed dices,tu 'Deorum,& paretum gratia habes unde vivas, etiam
ad voluptatem .est ita sane,sed Panhormii: Papiae vero ita demum agere possum, ita mihi quicquam habere, si modo id meis collibuerit:alioqui nauigandum potius,quam poetandum mihi est. Pudet me equidedi numerare quot millia aureorum absumpserim in Italia,dum consector haec paupertatis,volui humanutatis studia dicere,& dum fructum aliquem vigiliarii mearum expecto.Cumq; S id ita sit, facetiam meos velle, profundam etiam quod superest facultatum,ac patrimonii, degamq; perpetuo apud hunc Principem,nihil prorsus ab eo expetes,ni nil expectans praeter meram animi charitatem,& beneuolentiam. Iam
intelligis S poetis ipsis necessarium argetum, & mihi
aliis, dum nic vitam duco, confidentem esse potius, quam mihi ipsi.Caeterii me etiam,atqretia admones, ut philosopher, quod interpretaris, ut naturae Vivam,c5tentus dumtaxat rebus necessariis. Id ego quidem posse peroptarim,sine meorum auxilio nihil enim ad voluptate refero,sed peregrinus sum aer,aqua ignis, omnia deniq; mihi coparanda sunt. num haec tibi videbruitur secessaria sunt sanc,mihi tamenon donantur