Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

발행: 1553년

분량: 335페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

LIBER

ferre cum pecunia codicem. iam vero uides quid Acturus sis, nisi pluris facias breuem pecuniam, qu mamicitiam mea,& nominis mei notam. Vale.ex Lauda manu turbata. nronius Panhor. Iacobo Gobart.

V. C. S. P. D. I vales bene est, ego valeo, & te sitio . si iam

pridem ad te non scribo, scio me excusabis, ac praepeditum potius arbitraberis, quam aliqua ex parte violes beneuolentiam in te meam: eo quidem ingenio es,ut & constanter ames, ' amicum verum haud quaquam peccare posse existimes .ego, quanquam occupatus sum,non propterea me expurgo:sed ita saepe ulu venit,ut quos maxime amemus,cti eis maxime lileamus:atqui venia dada est, modo perseueremus amando, tantumq; beneuolentiae quotidie adiiciamus,quantum sermoni detrahimus,& epistolis .amor verus no verbis,sed virtute gignitur, atq; continetur:ego nisi te perseueranter amo dispeream, de his satis. Antonius Cremona vir apprime suauis, ct amicus meus ad te it, neq; putes abs te contendat

quid Romae potes,aut bullas fruitas:cordi tuo inhiat, hoc petit,hoc sibi perpetub deuinciri desiderat:accepit enim te humanitatis,& eloquctite,cuius & ipse studiosissimus est esse iam principem atq; pontifice maximum:id est,quod in te colit,ac coram cupit exoscu

182쪽

TERTIUS Glari .m,si me amas,hunc hominem,quem singulariter diligo,comiter,ac pro tua selita in meos omnes facilitate,ac festiuitate suscipias:quem & Cardinali nostro viro maximo periucudum cssicias quae vero ad mesistatum attinent, & sortunam, ab hoc viro suauissimo accipies vivo sermone, quarum rorum S ipse magna pars fuit. Uale,meq; mutuo ama.EX Lauda.

Digressu tuo hinc neq; literas,neq; nuntium accipio, quod proinde mihi graue est, nam in amore mollis sum nimis, in te praesertim amando,quippe qui me tuis pharmacis, idest hum nitate tua irretitum reliquisti, ut prae tui desderio timuerim aliquando tabescere. hoccine amicitiae est,s-Iere tamdiu Zhoccine pietatis,amicum deserere versi pro tua hac lentitudinc mihi poenas licebit rependas, videlicet ne graueris, aut graueris licebit, hunc tamen adlatorem epistolarum virum eloquentissimum conducas, ac perducas volo per omnes istas

ruinas, perq; loca omnia Romanae urbis insignia: id enim ipsum, ut est solertissimus antiquitatis scrutator, in primis auet, atq; ἁ te efflagitat. Enimuero vi paucis deprehendas, meo huic diuino Principi, ac principibus bis viris omnibus gratus,& iucundu&est proq; suis literis,proq; sua egregia virtute dignus nimirum qui summis viris diligatur, ct obseruetur

183쪽

LIBER AE

eum igitur ama,& amorem foeneraberis,scio ei qualitum in te benefacias,neq; oleum perdes,aut impeias: mihi vero nihil e Roma voluptosius reserre potest, quam si intellexero eum tecum coluisse gratiam immortalem. reliqua aget ipse praesenti sermone . Francisco Alberto viro splendidissimo me simul,& tabellae rium meum Antonium Cremonam etiam, atwetia commenda.Cathalanus ex me saluus,ac laetus sit. Uale meum suauium .Ex Lauda. vi. Panhor. Cathalano Laseia fra humo nisimo. S. D. Nullo antehac plenius ,aut suauius accipere potuisti fortunas meas, quam ab hoc potes adlatore literarum,uiro pereloquenti, ac militarctissi ma deuincto familiaritate . quod facias velim, nam&iucunditate Darrantis oblectabere multo, & meas vices gaudebis certe scio. Vivo equidem imius, ct a summo, ac diuino hoc Principe dilectus vel supra morem .verum haec,& similia plura de me intelliges a Cremona meo:in quibus si quid est quod pocsin aut tuo,aut Bornii fratris nomine, summa, atq; omni diligentia,ac perlibenter id quod libuerit deducam:tibi quide,&Per te tuis omnibus perpetud sum obnoxius,idq; ' fateor,ac cotinue fatebor apud gentes Ia verbputo tua tibi pecunia restituta sit integra, aut magna testem ex parte:ta minus non mea culpa,

184쪽

TERTIVI σε aut ingratitudine accidit,sed mensariorum Mediolanensum,quibus mandaui iam dudum uti gemmae illae proscriberentur,deq; pretio fieret satis Cathalano meo:item aliam quandam pecuniam quam tenebant meam,tibi ut traderent iussi:id sit nec ne tandem dissolutum ignoro,& te certior fieri concupisco. Interim

Panhormitam tuum amato,a quo redamaris in mirum modum.Dionisium audio Roma discessisse viruaureum,& de me bene merentem: si felix ubicunq; sit. Tu vale.Ex Lauda. cntonius Panhor. Marcolino Barba vario. S. D D. X literis nuper ad Mercurium tuis, quanquam ex tempore, ac raptim editis licuit tamen animaduertere & ingenium tuum ad eloquentiam natum,& quod magnifacio,modestiam animi singularem . nam cum sis natura dulcis,' se uis,nec minus plane doctus & eruditus, mauis more Socratico esse, quam videri,ac praedicare te unum scire,nil l scire.Praeclarc medius fidius,ati hac temporis licetia' ideo mirabilius,atq; laudabilius, quod cum omnes pene dixerim elingues smus. Cicerones&Virgilios apparere contendimus:adeo quidem omnia referuntur ad ostentationem,ad veram animi sapientia nihil. Furata sunt omnia, accersita, temeraria,

at* adeo ardua audemus,ut iam Dii superi coelo re R iii

185쪽

sermident. Tu c5tra, nihil mehercle blandior, ius sere intra te gaudes,& est intra te sane ut gaudeas,ne vanam aliunde adscistas voluptatem. est inquam in te Deus ille Socraticus,id est vera virtus,vera I sapie itia nec in te solii effulget illustre illud Barbauariorugenus,sed etiam maiorum tuorum mores,aurei quia . dem illi,& liberales in te efforescunt,videnturq; pra is erre quandam laudis spem certam,& haereditaria: sed de hoc alias accuratius,prolixiusq;. Tibi mitto epistolam quandam Gaudentii mei versibus ad me prodixi me exaratam,meo quidem animo elegantem,& te digna: redolent in ea omnia antiquitate, RH auctor

ipse Romanus est,sic & hoc: & quicquid ab eo quotidie emanat, quandam spirat,sapitq; Romanitatc. omnia sunt in eo teris,luculenta,omnia crebra,& sonora.. eam perlegas te oro,tametsi vel inuitu te trahet scio

eam a limes,& si quid est,quod in ea te fortassis oblactet quod spero fore,id ingenue,& sincere, ut caetera, pronunties. qui mihi enim in hac re per amicitia somrasse non credunt,tibi pro tuo graui,& seuero iudicio adsentiant oportebit.Equidem nolim illi amorem,&ossicium meum obesse, virumq; doctum mea causa sua laude fraudari. Vale. ut . Danhor. Cudreae Theoloτo. S. D. D. Ellem pluribus, sed de uia fenus, pluribus tecum agere non possum. Veni, sortuna tibi parta est honorificetissima,& satis utilis, etia

186쪽

T E R T I V s στ praeter lecturam, quam tibi facile impetrabimus. Et tu putabas me fortassis oblitum tui:at ego feci ut crearere studii, ut vulgo loquar,Cacellarius.honor ut nosti summus, ct utilitas magna.tu Viam uora,teq; confer ad Stratellae oppidum,ubi pestilentia fugiens ago in praesentiarum. Vale. Iitomus Panhor. Marcello viros e

Iceat assari te Marcelle hisdem carminibus, quibus assatur Fuscum Poeta quidam non illepiduS.

Siquid Marco vacas adhuc amari, Nam sunt hinc tibi sunt & hinc amici, Unum si superest locum rogamuS, Ne me,quod tibi sum nouus,recuses, Omnes hoc veteres tui fuere, Tu tantum inspice qui nouus paratur,

An possit fieri vetus sodalis. Quod si id postulando cuipiam forsan importunus,

attinsolens visus fuero, magnum pro Ab munus amicitiae, tuae presertim est, id egregiae ait eximiae virtuti,& probitati tuae potius imputet: quippe quae facit ut qui te nunquam viderint, te & diligant, ct admirentur, & abs te diligi magnopere concupiscant: idq; si acciderit, se se tali beneuolenti

187쪽

LIBER fortuna tos existiment,& recte quide amari enim γspectatis,& maximis viris,id non vltima hominis laudem esse maiores tradiderunt. quo fit,ut tu quoq; proinde quia diuino nostro Principi mirifice places,clarissimum argumentum exhibeas humanitatis ali modestiae. Virtute quide ac probitate praediti homines

natura malos ex norrent,& haud secus atq; venenum euitant: contra aute,bonos,ac puros toto pectore amplexantur,iisq; tantummodo oblectantur: in quibus imaginem quandam S similitudinem sui cernere videantur.Ital mea quidem sententia non potest non tersus,& non emendatus esse, qui magnis viris,& o natissimis collibuerit. quamobrem non absurdo sertasse id fecerit,si quis tuam gratia inire studuerit, velut locupletissimum testem quaerens,a quo virtus,si qua sit,illustretur tua .sed ut ipse finem faciam, teq; non abducam amplius ab honestissimis ossiciis tuis, ardeod quidem cupiditate incredibili abs te amari, & in tuis

vel minimis familiaribus adscribi: quod si pro tua illa

benignitate,qua inter mortales excellis a te exorauero,vitam Deorum immortalium adeptum me esse

crediderim:illudq; poetae nostri ad te saepius decantabo, Tu das epulis accumbere Diuum: haec hactenus. Cambius noster vir amplissimus qua da, quae ad me pertinent,vitio sermone tecu aget:qua in re s tuo studio tuas diligetia uti velis,nihil addubitamus voti nostri,desd 'I compotes fieri. ex quo vel ad glebam

188쪽

T E R T I V svh me obligabis,nec non mutulas meas tibi perpetuum constitues debitrices: quae si tua opera otiti nanciscatur,una cum orsa re nostro ad coelum, ni fallor, laudibus esserere: pergratae enim mustulae sunt,& beneficia perire non sinunt. Uale. cnt Panhor. Gaudentio. S. P. D. Ram ct te vehemeter anxius,hoc ma

s: si incommoditatibus, atq; molestiis deiectus, ac prope confectus suin cuna tuis interim epistolis, id elt suavitate incredibili recreatus, ait restitutus sum: quibus haud scio an fortunatius sortasse aliquid, sed nihil certe iucudius,aut opportunius mihi in hoc praesertim loco potuisset accidere: quodq; me erigeret promptius,ati redimeret ab hisce turbationibus,oppugnationibusq; rusticanis. Audi quid hoc est, te ob secro,paucis absoluam .Est hoc in loco pro domicilio mihi casa quaedam, quam rectius haram porcariam

appellarim,atra,atq: adeo obscura,vi ne noctuae quidem,aut cuculi inhabitent:fulinine, rubi Dine,araneis.& squalore obsita,ac mucida, tibi cine circumqua

fulta,& ruinam minitans, atq; mortem. hanc interdiu ac noctu perpetuo circum excubant fastidiosae foemina linu tundentes,& nescias an rudeles potius, quam ridentes is latrantes magis,quam cantantes: sed quic

quid id eli certe molestum, atq; perpetuu est: propo

189쪽

LIBER . autem area messes terit non sine crepitu, strepituq;. Hinc igitur ut vides obtusus,illinc oppressus, ac propemodum oppugnatus sum porcis, pullis gallinaceis, anseribus, asinis,bobus:circumuallariit me plaustris.& claustris, merdis liqui lioribus,& alto luto esse cerunt ψ,ut me domi continue retinerem, nec pedem proferre auderem etiam caligatus: neq; domi tutus sum,nam praeterquam quod perbrevis illa est, ct surno magis,quam domui similis, S qualiscunq; etiam ruinosa,excursione soricum,' acerba,& perpetua inter se praelia,& tumultus,me territant,' in primis infestat. Iam verb,ut Codrus ille satyricus diceret, Et diuina opicis roserunt carmina mures roserunt vestes, roserunt calceos, leas,bracas,roserunt denti palpebras Ergotelis & Palatiolios, ct aures. Hiccine me poetari putas hiccine philosoplaari' Quid dicam praeterea aut quid non dicamyde culicibus,pulicibus, muscis,crabronibus,sucis,& his,& sexcetis aliis crucibus, quibus hic exedor,exenteror,mactor Z quae omnia in praesentiarum praetereo,ut ad te veniam. T u quidem sane aruspex,& mearum quas conscius aerumnarum amice pariter, & humaniter effecisti,titeras ad me dado pervenustas quidem,ac meis hisce infortuniis unicum profecto remedium.Scribis ut in scribendo eam gloriam adepturus sis,quam adhuc iuuenum adsecutus est nemo:prouocas adolestens senes, prouocas,&vincis,ingenio,& natura felix,doctrina eruditissimus,

oratione

190쪽

TERTIUS Goratione adeo dulcis & suauis, ut quae ipse comporiis , efficere ac complere apes floribus, ct innectere videantur : sed de te apud te non dicam viterius. De profectione autem tua sc sentio, ut squidem lisummo Pontifice accersius es, eas, nihil te moror: dignitas enim tua simul & utili as me licet desertum,proq; tua absentia semianimem eriget atq; exuscitabit seio: sin vero intemperata quadam propinquorum tuorum beneuolentia euocaris, itaq; in rem minus certam profecturus es, ne decedas te hortor,

ait rogo,ne illorum mollities te infirmet, deq; gradu deiiciat, ut dicitur. Praeterea illuc accessurus es, Vnde omnes exeunt, fugiuntq; propter famem, bellum ciuile, & pestilentiam: ut Deati quodammodo habeantur,s quibus illinc se recipere potestas aut facultas data est. est nimirum tibi nic gentium tenue salarium, tuas doctrina ac meritis non satis dignum:

id fateor,verum illud meminisse prasabit, quid Turpilius Limpia eleganter ait,Profecto ut quisl minimo contentus fuit,ita fortunatam vitam vixit maxime, ut Philosophi nunc isti, quibus quiduis sat est. di id si grandiore tibi pecuniam expetiscis, erit tibilica Ticini lectura,& de meo salario tibi quatumuis impartias,tuos superadiicias volo,spondeo,recipiO,atq; adeo omnia quae mea sunt, tibi Dabeas comunia, Ic utaris,& fruaris. Postremo eum librum, quem

SEARCH

MENU NAVIGATION