장음표시 사용
131쪽
Ista De nono Articula sectionis pro admisIis, S est fraenum cohi- hens pro suturo. Haec omnia probis Cain tholicis ipso experimento notissima sunt.
DE SACRAMENTO EXTREMAE UNCTIONIS.
. nis tormi nitentis, facta in determinatis par tibus eorporis eum oleo consecrato ab Episcopo , minifrata a Sacerdote simia verba eum debita intentione proferent ex institutione diuina e rariter I seans euratio em fnatim veniaIium.
Q. Una de fis , Extremam Unctionem esse Meramentum 7, R. Illam esse vere & proprie Sacramentum a Christo Domino institutum , assirmat Eeelesia Catholica contra quosdam ant, quiores Haereticos, ct modernos Lutherain nos & Calvinianos. Sie definitum est pluribus in Conciliis. Florentino, Viennensi, Lateranensi, Μoguntino. Aquisgranensii, Μeldensit, & praecipue Tridentino sess. id. ubi habetur: Si quis diis xerit, Extremam Unssionem non esse vere V pr prie Sacramentum a Christo institutum, Anath
Conciliorum doctrinam confirmant SS.. Patres, quos videre licet apud Bella inum, ct alios Controversistas.
132쪽
ere Meant. nis quod in Scripturis continetur,otestne ex ipsi erui praefata veritas R. Imo. Hujus Sacramenti veritas eIDissime evincitur ex Epist. S. Jacobi Apost cap. I. I matur quis in vobis. indurat 'resbyteror Gelesta, o orent super eum, umentes eum oleo, la oratio fisi salvabit infri tum, V alleviabit eum Dominui: Us in pu-atis fuerit, remittentur ei. Ex quibus verblaonstat, in extrema Unctione reperiri om-ia, quae verum conficiunt Sacramentum iPrimo siquidem est Signum sensibile. uod ab Apostolo exprimitur per oleum famum, nemPe, quo a Sacerdote ungendus est
Secuudo, est: Signum efficax gratiae,quod idicatur his verbis: s in peccatis fuerit, re
Tertio, est a Deo institutum, quod illis sis verbis exprimitur. Neque enim ab lio, nisi a Deo institutore potest: illa gratia missiva peccati promitti. Igitur Extrema
lassio, cum habeat eas omnes conditiones 'st Sacramentum requisitas, quas non modoos Catholici, sed etiam, quas Luthero-Ca, inici exigunt, est vere & proprie novae Le- is Sacramentum. Hoc argumento ita pressi& convicti fue- e Lutherani, ut Epistolam Iacobi de Seris ,
133쪽
Ia4 De nono Artieula Q. Edne alius textus, ex quo desuei εοί , Extremam Unctionem esse Meramentum, Φο- Iosque illud adminiflrii' ' R. Nonnulli Theologi adducunt hunc
gelista loquens de Missione Apostolorum, ait: Exeuntes praedicabant, ut paenitentiam agerent. Et damonia multa ejiciebant, Θ ungo, bant oleo multos aegros, ρο fanabant, eaP. 6. V. Ia. I 3. An autem illa unctio Sacramentum sit unctionis a JEsu Christo institutum, non desunt, qui id affirment; sed rationes oppositae multo magis praevalent. Primo, quia unctio illa ad corporis modibos spectabat: Unctio autem ab Ecclesia a Mis admota ad morbos animi pertinet. Secundo, quia eo tempore 'postoli nee- dum erant Sacerdotes, cum ad Evangelium nunciandum, infirmosque curandos missi fuerunt. At Unctionis Sacramentum a Sacerdotibus tantum modo conferendum est: Indurat Presbyteros, inquit Iacobus Aposto
Tertio, quia promiscue ungebant omnes aegrotos, uti caecos, claudos, &c. probabiliter .etiam non baptizatos ; & quoseun-que, qui id postillabant. At Unctio uti S cramentum Ecclesiae est, non nisi fidelibus Baptismo initiatis conceditur. Melius igitur dicendum est cum Coneklio Tridentino, unctionem illam ab Apost lis adhibitam non nisi figuram iuilla ac ty-Puin
134쪽
m inius, qua utitur Ecclesia, a JEsu Chri-
reo tristituta, atque a Jacobo fratre Domini com menclata ac promulgata et apud Mareumqtit clem insisarum, per Iacobum auitem Amisi sotiim. ει Domini fratrem Melibus eommenda-tram ac promulgatum. Concit. Trid. sessi i
Q. Quae sint rationes Horreticorum immis gnantium hoc Saeramentum R. Dicunt primo, nullum Evangelistam meminisse hujus Sacramenti. i , Secundo, Epistolam Jacobi non esse tu
Tertio, Unctionem, de qua Iacobus, esse solum medicinalem, non sacramentalem. Quarto, illam non habere effectum infaui ibilem, cum non sanet omnes aegrotos. i Quinto, virtutem hujus Unctionis pem .dere a fide Μinistri. Sexto, Unctionem nostram fieri ab uno Sacerdote, cum Iacobus plures exigat. Q. omodo evertenda eonfutanda suntis ratiores ab Haratisis adducta t. R. Ad primum : licet nulla expresse fiat mentio in Evangeliis , non inde sequitur, Unctionem Extremam non esset Sacramem tum, nec a Christo institutam. Muisa anim, Dominus ferit ρο dixit, quae in EvangeIiis non tantinentur , inquit Joannes cap. ao. Quae tamen oretenus Christus Ecclesiae tradidit. : Ad secundum : Epistolam illam ab omni aevo receptam fuisse ab Ecclesia ut canoni.
135쪽
ta6 ne nono intimis icam, ut patet ex Conciliis, Laodiceno, Caro maginensi, Florentino & Tridentino. Ad tertium: Unctionem non simpliciter
esse medicinalem, verum etiam sacrament lem inde patet, quod Jacobus loquatur aper te de salute animae, do remissione peccat rum mediante gratia, quam causat in ania
Ad quartum: promissionem absolutam non esse de sanitate corporali, sed de remis sione peccatorum , dc cie augmento gratiae, quam Deus animae aegrotanti confert, ut tunc daemoni fortiter tentanti resistere possit. Quantum vero ad sanitatem corporis, promissio non est absoluta, sed condition ta, si siluti animae expediat. Ad quintum: cum dieit Jacobusr oratio Mei salivabit infrmum, non loquitur de fide Ministri, sed de fide Ecclesiae. in cujus nomine & fide Sacramenis novae Legis administrantur; unde, sicut in aliis Sacramentis necesse est, quod Μinister habeat intenti nem faciendi, quod intendit Ecclesia; ita etiam in Extrema Unctione; quapropter, si Sacerdos, dum baptizat, non intendit stemra, quod facit Ecclesia, Baptismus esset nullus. quamvis crederet omnia mysteria Ro
Ad sextum dicendum et pluralem num ' poni pro singulari, quod genus locuti nis valde Gratum est in Scripturis.
136쪽
itrones, qui eruet i erant eum eo; imprope abant ei. Μatth. 27. quod S. Lucas ab uno mirim Dinim esse describit, cap. 23.
P. Qui sunt Extremae Unctionis Mectust
R. Sequentes as antur. Primus ust remimo peccatorum. his Vedi, is expressa : Θ s in pereulis fuerit, remitten-ur ei; quod intelligitur de levioribus; nam ethalia Sacramento Poenitentiae tolluntur. Secundus est absterno reliquiarum pe rati, hoc est, reatus poenae temporalis, nec non languoris S infirmitatis ex peccato relictae. Tertius est alleviatio animae, ejusque confirmatio, ut morbi incommoda levius f rat, di adversariis salutis suae fortius resistat. Quartus est corporis sanitas si ad animae salutem profutura Di, de colligitur ex his
verbis: V oratio Messalvabit in main.
R. ordo, de quo hie agitur, est Sacramentum, quo confertur homini gratia& potestas exercendi sunm:ones saeras in Eeelesia. Scotus sic definit Ordinationem rordinatio, inquit, es institutio alicujus in gra-
du proreminente . eui convenit aliquod nisi i ritum circa Eueharisiam exhibendum, facta a
mni ira idoneo certa verba proferente, se simul
137쪽
I28 De nono intimis cum intentione debita misylarium gradus illius aliquo signo vi ili repraesentans. ex instituti ne divina e Miter signi eans gratiam praemianentem. qua ordinatus digne aliquod ministerium
Q. E ine ordo vereqproprie Saeramentum 7 .R. Negant cum antiquis quibusdam Haereticis moderni Luthermi & Calviniani, v lentes, ordinis Sacramentum esse inventum ab Ecclesia Romana: cum nihil aliud sit, imquiunt, quam ossicium, seu vocatio ministi rum, qui ad Ecclesiae gubernationem assum
Sed eertum est & de fide, ordinem esse vere & proprie Sacramentum. Ita enim eN. presse definivit Ecelestia in pluribus Conciliis' congregata, & praecipue in Tridentino sess. 23. can. 3. his Verbis : Si quis dixerit, Ordia. Rem non esse vere V proprie Saeramentum a
Chrisso Domino in stitutum ; vel esse figmentu
suoddam humanum , excogitatum a viris rerum
Edelesiasticarum im eritis ; aut esse tantum riatum quemdam eligendi Μinifros Verbi Oi FSacramentorum, Anathema st. Sie autem probari potest assertio nostra. Ad Sacramentum proprie dictum tria requiruntur et Signum externum seu se bile, Pr missio gratiae. S. Institutio diuina : sed haec omnia in Ordinatione reperiuntur: ergo est legitimum Sacramentum. Pti.
138쪽
SmHIL Ias. Primo igitur adest Signum sensibile, seu
licet manuum impositio, vel certorum instruis mentorum traditio & containis, cum certis verbis ab Ordinante prolatisL De manuum impositione habetur Actor. & I3. & Id. Secundo habetur mandatum & institutio divina: Segregate mihi Saulum V Barnabam in opus, ad quod assumpsi eos. Tune ieiunantes
orantes, imponentraque eis manus dimiserunt illos. Aff. I 3. v. a. & 3. Item : Attendite
vobis V universo gregi, in quo vor Spiritus fandω posvit E piseopos regere Euissem Dei. Αα 2o. v. 28. Item et I a dedit Midam uidem Apostolor, alior Dorires, alios Asores λ. Ephei. 4.- Tertio, adest causalitas Vtiae. Etenim aperte testatur Paulus, Timotheum allo. quens: Noli ne iure gratiam, quae in te es. qua data es tibi per Prophetiam , eum impo tione manuum Presbyterii. id est, Episcoporum. qui te mecum inaugurarunt, I. Tim. 4. Et iterum: Admoneo te, ut res tates gratiam quae es in te per impostionem mansuun mearum.
Firmatur haec veritas ex Avostolim Tra. ditione & Patrum consensu. Unus sufficiat Augustinus Lib. a. contra Epistol. Parmeni ni; ubi, postquam Sacramentum ordinati vis eum Baptiimo comparavit, ait: Ideo non eis in populo manus imponitur, ne non homini, ita ipsὶ Sacramento injuria fat. - ,
139쪽
De stom is nisuis Q. eius fum rationer o o g. R. Haeretici dicunt: Ordinationem non Dosse esse Sacramentum, cum non fit ad sanishifieationem suseipientis, sed ad sanctifica. tionem Sc aedificationem populorum. ut patet ex Epis . ad Ephesi ψ. v. ra. Ad Confu--tionem Sanctorum, in opus mini rin m ad fleationem Corporis Chri . Item de se re Sacerdotibus loquens Apostolus, ait: Sis nos exi limet homo, . ut Mini Iros Chri o dia Ipensatorer Mysteriorumi Dei. r. Cor. 4.
Sondo, Christum ordinasse Amtalos
sine uso signo externo. Tertio, nullam esse inter fideles distis.ctionem graduum, eum omnes sint sesuales. quieunque basietati estis, orsum indusis et non est ' ur, nee inmur τ ncm essemus, ne- se liber; omnes vos sis unum in Chri .al. 3. Quarto, omnes Christianos esse Mee dotes . genus elictum, regale Sacerdotium. Item. Christim fecisse nos omnes Regrum. o Meerdotes Deo. Unde inferunt: ergo in Ecelesia Chrim non est ordo praemunentiae, nec dignitatiλα eonsequenter nec Ordinatio Sacrament
Q. Quid Haere eis reis dendum 'R. Ad primum dicendum : quod finia extrinsecus ordinis jam collati, F in facto esse. sit sanctifisatio aliorum per Sacramentaeonferenda, aedificatio Edilesiae. Finis
140쪽
missi. I3 Item intrinsecus seu eollatio &remilio odilinis Sacerdotalia sit ad sanctificationem suis .eipientis, qua idoneus & potens redditur adstinistranda digne aliis Sacramenta. Deinde ostensum est. Ordinem conserearatiam & Spiritum saninim non ordinant Ed Ordinato. Ad seeundum: beet Christus ut Deus. e ut habens Potestatem excellentiae absque igno externo instituisset Apostolos in baceditotes & Episcopos, non multur . eum V iisse, ut pari modo Apostoli Sacerdotes
Ad tertium: si fideles dieantur aequales.la sequalitas non est nisi re ectu praedest,ationis ad gratiam & gloriam, in quibus eus nullam eonditionem aspicit . iaci lais nerita. Non vero misectu praeeminentiae k dignitatis; alias evit magna confusio, suae non decet Ecclesiam, quae est acies M. e ordinata, in qua simi pra siti & stbditi. mnes mdem unum Corpus sumus in Chri et, sicut omnia unius eo. 3 membra non eum actum habent; ita neque in Melesia, Rin
Ad quartum: quantum ad Meerdotium,3quilur de Saeerdotio mymeo &. interno; luatenus quisque interna sacrificia re obli, lones sicit Deo, non autem de externo,uod non spectat ad omnes.