장음표시 사용
161쪽
Celebranti Georg. Beeanta. 7. Hierog Natura ipsa omni septennio . . in mutationem in corpus humanum septennarius annus materie Vocatur. Hominis vita ad septua- ζ tu annos ordinarie. dc non ultra, nisi in tentatibus, protrahitur. Mundi duratio O .ssitates restringitur &e. Ex his &
Σ omissis, quam sugularis se septena
uulnerua, diis citur. Ruae pepota committantur in recitati μ' - omissione Horarum, vide apud Can & Μoralistas . Q. Dixisti amnum spimum esse Climat Tum in aura, quid Anseat hoc inrtam
Amatericus 'R. Dicam. Climatericus prope idem, quod scalaris, est enim veluti scala s rem gradimm . ad cujus 1ummitatem gra- Matim omni anno ascenditur. . Cum quis s Dtimum annum attigit. dicitur, esse in annoe Climaterico. Sed notabiliter dieitur de anno vitae s xagesimo tΗtio octogesimo primo, α nonnullis aliis, quia fiunt tanquam scalis quia husdam numerorum. Sexagesimus tertiussit ex septies tribus, ter multiplicatis. Sici octogesimus primus ex novem novies, qui anni sunt periculosi, ut raro illos praetereant mortales, aut absque morte, aut aegritudia
162쪽
Q. Cur Liber eontinens Horat Canonica fu Oseium diuinum, Breviarium dieitur R. Sie vocatur, ex eo, quod sitinreve compendium sacrae Scripturae, sermonum, homiliarumque SS. Patrum. Potest etiam diei,. nominatum fuisse Breviarium sequentide causa. Tempore, quo summi Pontifices Lateranense palatium inhabitabant, de mora erat recitare in proprio sacello Pontificio tinge breuius Oscium illo, quod in aliis urbis Romae Eeclesiis celebrabatur. Officium a . tem istud parvum seu concisum OJesum C sellare vocabatur. Fratres Μinores, seu Manes ani, ut se conformarent usui in Smcello papali jam inducto, idem Officium Q. breviatum adoptarunt, juxta mentem Seraphiei Patris Francisci eorum Patriarchae, qui in Regula sua haec verba inseruerat: Oeriri Deiant divinum o um secundum ordinem sanctae Romanae Ecelesta, meepto 'aueris,. quod forte praeteritis temporibus totaliter Percurrebatur, ex quo habere poterunt Brevia ris cap. Ab eo tempore ossietum illud Lateranensis Sacelliata ab Innocentio VI. r striam, S a praelaudatis nostris Franciso nis receptum, & ad usum reda ham, Brevi
Postea cum Nicolaus III. Palatium Vatia canum aedificasset, ct illud incolere coepisset. statuit, ut in sin is urbis Romae Ecclesiis Offetum abbreviatum,in Saeello Lateranensi recitari solitum ab omnibus recitaretur.
163쪽
Frater Haimo Anglus , totius ordinis nostri Generalis Minister, Offetam istud
prius correxerat. rubricis auxerat & adornarat, ut exprimitur in icone sua, quae in G neralium Genealogia quarta est. imo ad m,liorem ordinem di gratiorem concentum redinterat, insertis plurium Sanctorum festis. Conquesti sunt autem quam plurimi . quou tractu temporis Breviarium istud ad omnes quasi totius orbis Ecclesias pertra sierit. . Ratio erat, quod admissis in Brevitrio tot festis, totidem feriae detrahebantur. . - -ue Ecclesia Ambrosiana , neque Ezelesia Graeea Sanctorum festa celebrant publieo ossicio tempore Quadragesimae, ne omittantur feriae privilegiatae. Tandem Breviarium Romanum resorIr a lum & correctum fuit a Concilio Trident,no, di a variis summis Pontifieibus. In dies. etiam augetur ad majorem Dei gloriam , de Sanctorum ejus honorem, ita, ut Breviarium quasi amplius censeri nequeat; erit tamen semper tale, cum non nisi Dei optimi laudes α Sanctoriam Enconu.brm smone com-Plectatur. 4
A. Sh abstinentia ciborum juxta regulam ab Ecesesia praescriptam , quae ii bet, ut sit tantum unica resectio in die. .
164쪽
Duplex est: Unum considiens non solum in privatione carnaum , ovorum & lacticianiorum, verum etiam in uniea resemone in die ad oeeasum solis summenda. Hoc erat
ejunium quadragesimale. Aliud consistebat in eadem insanentia, sed solvebatur post Nonam : & hoc com-rrehendebat omnia alia jejunia, quae serva-antur extra Quadragesimam. Theologi distinguunt insuper jejunium . in Spirituale, Morale dc Naturale. Primum, quod spirituale dicitur, est, quo a vitiis abstinetur, dictum ab Augustino Iejunium Μ gnum. Morale est parsimonia cibi di potus, quam etiam duce natara Philosophi approbarunt. Naturais est abstinentia ab omni proi sus cibo & potu quavis ratione ad stomachum transmisso ; quod jejunium praecipitur sumpturis Corpus Dominicum, idque Spiritus sancti instinctu, ut credere par est. Q. Mine Jejunium res bona ρο meritoria 'R. Cum jejunium sit actus virtutis temperantiae, nullum subesse potest dubium, quin sit bonum dc meritorium; de ipso enire canit Ecclesia in Praefatione; quod vitia eo primit, mentem elevat, virtutem largitur F pr
In sacris Seripturis plurimum etiam commendatur : Bona es oratio eum jejunio b eis mosyna. Tob. I 2. Scitote, quoniam exaudiet Tominus preees vestras, si perme inritis in j
165쪽
' o nono articuis dith. 4. Sancti are jejunium, vocate eoetum.
Joel. a. Consertimini iud me, in Deo eorde in
syro, in jejuniis, planctu ρο 'tu, cap. 8. Christus interrogatus a suis discipulis.
quare non potuerint ejicere spiritum immundum ex pueri corpore, respondite me fenus daemoniorum non estitur , ni st in jejunios oratione. Si ergo jejunio virtus ejiciendi daemones tribuitur, jejunium debet esse m Time meritorium. Et alio in loco ait: Tu autem eum jejunas, unge eaput tuum, Θ faelem tuam lava, ne videaris hominibus jejunans, UPater tuus, qui videt in abscondito, reddet tia M. Μatth. 6. Porro, si praemium a Deo jejunantibus promittitur, quis neget, jejunium esse rem bonam & meritoriam.
R. Certe virtutem ipsius summopexe ex. tollunti Ieiunium, inquit Augustinus, pumgat mentem, sublevat sensum , earnem Spiritui jubjicit, eor faeis contritum re humiliatum, eone isseentiae nebulas eo pergit, libidinum amdores extinguit, castitatis vero lamen aerendit.
In Serm. de Jejunio. Post Augustinum audiatur Hieronymus rJejunium non solum perfecta uirtus, sed eate. rarum virtutum fundamentum es, ρο fanise iis, is pudieitia atque prudentia , sine quo premo uidebit oum. Epist ad Demptriadem.
166쪽
ltea S. Leor quid potes esseaeius esse i
Iunio , e ut observantia appropinguamus Deo.
ει rementes Diabolo vitia blanda superamus FSem. a. de Jejun. Io. mensis. Item Cyprianus: Nunquam audivi SamRum in eoelis elevatum, quin jejuniis hoe obtianuisseti Sem. de Poeniti Omitto alios Paneres prime innumeros brevitatis causa. Q. oervatumne es ab antiquis religiose junium Τ' R. Μaxime, plurima exempla habemus tam in veteri. quam in novo Testamento Sanctorum virorum, qui strictim jejunium' observarunt. Μoyses bis fuit in monte cum Domino auadraginta diebus S quadraginta noctibum 9 non manduravit, nee bibit. Exod. a . & 3 Filii Israel primo &seeundo a filiis Be jamin percussi fuerunt, postea severunt coram Domino, jejunaverunt die illo, di sic pra valuerunt in illos. Judio. ΣαAudiens Aehab, comminationem sibi sis ctam a Domino, operuit euatio carnem suam. jejunavitque; propter quod Deus illam, quam comminatus fuerat poenam, temper Viti DReg. a I. l .
167쪽
ars o nomo Armula Nehenitas dicit de se ipso: Ieiunabam
orabam ante faciem Domini. Nehem. I.
Audientes filii Israel terribilem Potentiam Holoferais, humiliaverunt animas suas in jejuniis. Jud. 4. De Iudith dicitur; quod ieiunabet hinnitas distas vita sua ,I praeter sabbata &-J dith. 8. 'Daniel Dominum demerabatur in ieiuniin.
David operiebat in jejunio animaras m Psilol. Alia Menipla. Christus Salvator noster s. diebus δο εα noctibus jejunavit. Panes & pisces bis multiplicasse legitur,
non carnes, nec forte carnes comedit, Pra
ter Agnum Paschalem. S. Joannes Baptista in perpetuo jejunio vixit, contentus locustis & melle sylvestri. S. Petrus Apostolorum Princeps, Pene semper jejunans nihil aliud manducabatum lupinos, teste Gregorio Naria eno, Orat. de Amore Paup. S. Matthaeus Evangelista oleribus, ba cis ae seminibus, non autem carnibus vest batur, teste S. Clemente Alexandrino. Lib.
S. Jacobus Apostolus a carnibus & vino semper abstinens fuit, teste Eusebio Pamphi. b. Lib. a. his. cap. a.
168쪽
Jymboli. ID S. Timotheus S. Pauli discipulus semper . fere jejunabat, & etiam abstinebat a vino.
S. Hieronymus testatur, penes innum ros Anachoretas continua per totum annum
Exemplum habemus in Antoneso Abbate, Hilarione, Baehomio, Brunoue & Franeisco de Paula suis discipulis a carnibus abstinemtiam perpetuam imponentibus. S. Eluabetha Portugalliae Regina mediam fere anni partem solo pane tolerabat &aqua. 'S. Benedictus ordinat, ut Religiosi qua ta di sexta feria jejunent usque ad nonam, cap. 4r. & infra, ct ab initio Quadragesimae usque ad Pascha ad vesperam. . S. Bemardus, S. Dominicus, S. Franciastus, & multi alii Sancti quasi innumerabilis jejunium non solum commendarunt, sed ub tra modum, si dicere fas est, protenderunt.
R. Lege Ecclesiastica, Auctoritate stiliseet Ecclesiae, eui Christus Potestatem dedupascendi S regendi oves, ligandi & solvem di omnes fideles hoc est, praecipiendi ea, quae ad animarum sinitem conducunt: . dc prohibendi ea , quae tendunt ad damnati nem. Praelatos enim alloquens in persona Apostolorum, ait: quodcunque Iigaveritis I per terram, erit ligatum D in coelis; b quo eunque solveritis supιr terram, erit soluitum U
169쪽
De nono Artimis ergo Ecclesia Catholiea per Cones.
Duumos Pontifices & Patres praeseri et illa a nobis observanda stat, cum te relant ad nostram salutem, conversionemque nos iram operantur, ut constat ex sacrae
M ipturae datis textibus, ct Patrum te
Quod autem Ecclesia praeseripserit, se Vanda esse jejunia, jam patebiti Concilium. Gangrense sub Sylvestro Papa celebratum ς p. I9. habet: Si quis jejunia totius E
Hestia putaverit eontemnenda . . . Anathema μ. - Concilium Toletanum sub Μartino Anno 633. aperte praecipit: uit tota quadrages-ma jejunetur ρο ab neatur a earnibus, cap. 8. Concilium Agathense, Viennensedc tamdem Tridentinum sess. as . de Re rm. cap. auidem statuunti S. Augustinus ad populum sermonem habens de jejunio quaaragesimali , ait: Aliis autem temporibus jejunare remedium est rin Quadragesima non jejunare peccatum s.
Coneludamus igitur cum eodem magno Diatore: Ieiunium Gelestiasticum praeceptum esse, eo uod exemplum, testimoniumque habeata lege per moen, a Prophetis per Eliam . U. ab Evangelio per Chrisi Domini jejunium. Non quidem, ut totos quadraginta dies ab omnieibo b alimento ab Mamus, sed, ut, quantum possumus, illos religiose imitemur. Epist. IIs.
170쪽
Imprae ta= R. Ea enumerat S. Antomus noster P tavinus. Triplex est, inquit, jejunium gener D ab Melesia insitutum : videIiret Vigiliarum. ρο hoe eorrespondet vigiliis praeeipuarum Solem nitatum, quos populus Verre Ierosolymis tendibatur, quando debebat ad Templum ascendere, nee ante eo pectum Domini vacuus apparere.
Ista autem jejunium Ecelestia flatuit ad s. scandum, quod ad festivitater, qua in tu dina parria relebrantur, non nisi per abstinentiam ρο ictionem debemus ascendere; quia permultas tribulationes oportet nos intrare in Regnum caelorum.
Secundum es quatuor temporum; b is eorre pondet primitiis, quas populsr Urari tene. hatur Verre. Has primitias Melisa non δε- Ium ad fructus, sed etiam ad tempus voluit amissitare; re ideo salui , quod juxta qua ortempora anni, videlicet Herem, AE tem, mem ρο Autiummum, quatuor temporibus homines j unarent, Θ in qualibet vise tribus di bus juxta numerum trium mensum, in quolibet Framissorum temporum contentorum; b se sunt duodecim jejunia, juxta numerum tot mensum
Tertium es Quadragesimale tantia
numero multiplici de ea a legitur ordinatum ἔνidelirat propter Exemplum nobis datum: tres i