R. p. Ludovici Lipsin Catechismus historicotheologicodogmaticus, in quo Symbolum apostolorum et præcipui fidei christianæ articuli brevi, clara & facili methodo explanantur ...

191쪽

De nono Artimis grassantes, ob quas causas & similes disperio 1at nonnunquam heniona Μater Ecclesia. non potest vir sanus pluries in die comede

re carnes.

Q. Religiosus Franeiscanus noriter professus uneturne ad jejunia tum Melistae , tum Re gulae ante vigesimum imum annum ΤΗ. Quantum aci jejunia Ecclesiastica . nullatenus obli ri consentiunt omnes . nisi jejunia illa cadant sub Praeceptis Regulae, ut est jejunium quadragesimae Λesurrectionis. Ratio est. Omii Ecclesia non magis voluit adstringere Religiosum ad sua jejunia , nec rius, quam saecularem. Nullibi enim hoc eclarasse invenitur: cum ergo ad ea jejunia , qualia sunt vigiliarum & quatuor tem Porum . vi Regula non teneantur, quae eX- presse dicit: Aliis autem temporibus, id est, e tra Quadragesimas omnium Sanctorum &Resurrectionis non teneantur nis sexta feria sejunare, sequitur ex nullo capite obligari. Q. Quam ob rem potius tenentur Religios

nostri profes ud jejunia Regulae ante viges tim

primum annum, quam ad jejunia Eeeissae ΤR. Ratione voti, quo ad jejunia Regulae se voluntarie obstrinxerunti Quando E clesia exemit adolescentes a suis jejuniis, non fuit, quod crederet, ipsos ad jejunandum impotentes; sed ex mera indulgentia , ob crescentem aetatem, caloris abundantiam, de huic privilegio renuntiandi libertatem unicuique reliquiti Iuvenes autem nostri in

192쪽

Symboli. 183 Prosessione religiosa libere 'tali privilegio

valedixerunt, dum Regulam se ob .erVanaros Domino promiserunt. Hinc Constituti nes nostrae Urbanae in cap. 3. Titi' l8. n. 4. habent: As juniorum prat rea, quae a Sera phtea Religione indicuntur, obseruationem omνιυρο singulor, eujuseunque optatis V eonditionis sint, Professos aeque teneri volumus o deelara mus. Porro, si ad alia Eceleliastica constrictos voluiisent, procul dubio id e pressissent. Exhortandi tamen sunt juvenes illi, ut communitati, in qua vi unt, & novutiatum peragunt, in omnibus se conforment. I. Obligatio, seu yraeeptum jejunii desint, . ne anno aetatis sexagesimo ΤR. Si rectam rationem sequi velimus, s xagenarios jejunandi incapaces sine gravi imcommodo ad jejunium teneri res vemus, cum nulla sit lex, nulla Ecclesiae constitutio. decretum nullum , quod eos a jejunio exumat. Aliqui dicunt, S. Pium U. id oretenus declarasse ad sedandas conscientias; sed non

Probant. Praeterea ea decreta declarati nes , quae vivae tantum vocis oraculo facta sunt, jam revocata fuerunt.

Si excusari deberent sexagenarii non j

junantes . foret, quis fraestur insa morbus est. At non onmes hexagenarii sunt senes : non raro enim 'reperiuntur, qui sunt florentes,

sani, complexionis robustae, & quasi juvenialis temperamenti, quandoque luxuriosi , de consequenter iejunii capaces. Unde non

193쪽

I84 De nono inflavio solum aetas, verum corporis dispositio ponderanda est. Dato tamen, quod saeculares sexagenarii . robusti essent ex lege Ecclesiast ica liberi a jejunio, non sequitur, quod sexa genarii Fra esseani sortes A sani etiam ab eadem lege em 'empti esse debeant i quia voluntarie voto se obligarunt toto tempore vitae ad jejunia R gulae. Q. Nunquid bene inferfur: votium jejunii, secundum omnes, obligat instar Praecepti E Aesiasties de jejunio; dato igitur, quod prore ' sum illud non obliget sexagenarios , erέa nec Religiosorum votum sexagenarios obligare dein He ' .R. Non bene insertur; quia non est parratio utriusque jejunii, Eeclesiae scilicet de Regulae, quantum ad personas, quarum quaedam, ut sunt Religiosi, possunt ex voluntario voto teneri jejunare, licet non teneren- tur amplius ob aetatem ad jejunium ex praecepto Ecclesiae. Quando autem dicitur, V

tum jejunii obligare ab inflar legis Melesiae de jejunio, intelligitur per ly instar, quod sicut

Ecclesia praecipit abstinentiam a carnibus, Ecunicam resectionem hora competenti sumin mendam, non plus exigat jejunium Religi sum, seu a Regula praeceptum: dc, sicut illud inflar solum resseit formam & modum jejunandi, resectionis qualitatem dc nume- .rum, non vero personas, quae diversis de causis possunt esse exemptae a praecepto Ecclesiam

194쪽

praecepto Regulae. Unde non recte sequi.

turr sunt exempti a jejunio per

Eeelenae Praeceptum imposito ς ergo uini etiam exempti ab obligatione jejunii ex voto contracta. Q. Cur juvenes robusti Usani non tenentur ad jejunium arae vigesimum primum annum, bone vero sexagenarii '

Quia sic disposuit Ecclesia ob cre

scentem illorum naturam . quae frequentiori ct copiosiori cibo indiget propter necessit tem augmenti. Unde, cum annus vigesimus primus sit ordinarie finis adolescentiae , sea. tempus illud, quo homines desinunt crest re & augeri, hoe tempus determinavit Eeis .clesia, quo omnes ad jejunium, & non ante, inciperent obligari. Verum obligatione jejunii semel contrais , Ela, non potest quis ab obligatione dispe, sari, nisi ob aliquam mutationem, V. g. infir mitatem, impotentiam, senectutem, quae s nectus etiam insemitas virium est. Sed omnes homines, sicut non aequaliter . nimirum ad annum vigesimum primum adolescunt, ita neque eodem anno, V. g. sexagesimo sen seunti Alii enim citius, nimirum ab anno quinquagesimo, ac proinde non potes d

terminari certus aetatis annus, quo seneX a ,

lege jejunii eximatur. Ita plures Calaistae.

195쪽

Iss De nono Ammia Si ieiunium in vescet eomessione eonsi sui, quid censendum de Refectiuncula vespertiana 'R. Seire oportet, quod olim in primiti-- Ecelesia di bus jejunii fideles unicam refectionem summebant vesperas eirca o catum solis; quae refectio Coena dicebatur. Refrigescente autem tractu temporis Charistate. α tepescentae priso isto fervore, antiacipatum fuit per relaxationem, aut per quod piam aliud motivum refectionis tempus, de coena in prandium mutata. & sic introdus aest moderna vespertina resectiuncula. ex sola cons eludine, non ex aliquo Ecclesiae D creto Ista autem consuetudo nova lex cum sit, ab omni peccato liberat eos, qui summunt prae fatam vespertinam refectiunculam in diebtis jejunii: tanto magis, quod sciem te . vidente δι non contradicente Eeesesia, consuetudo illa introducta sit variis probabiliter motivis . inter quae unum esse potest, ut noEtu somnum facilius, caperent fideles, ct ad officia domestica non redderentur imhabites &c.

o. quae cibi quantitas permissa es in Res

alantia i istolim Nec qualitas ciborum, nee quantitas

tui e dc abiblute determinari mossunt: sed .piorum δι timoratorum consuetudini stam idum est. quantitas cibi, ait S. Thomas. non potuit omnibus taxari, propter diversas corporum

196쪽

rum complexiones; ex mbur contingit, quod unus majori, alter minori cibo indiget, a. a.

quaest. I 9. Ad primum. S. Bonaventura permittit duabus aut tribus vleibus bibere in serotina collatione. Sic enim scribit in speculo Disciplinae ad Novitios : Ad eoliationem tempore jejunii faciendam duabus tantum vel tribus, s indiges, bibore visibus, temperantia congruit o honestati, Part. I. cap. aa. , En quomodo nullius cibi cum potu summendi meminit Seraphisus Doctor. Unusquisque tamen consideret aetatem, vires, studium, labores, ut possit pro exigentia naturae, secundum reelam rationem diconscientiam cibum summere ad sobriet tem, temperantiam , & non ad satietatem. . memor, jejunium animabus, corporibusque curandis salubriter institutum esse, & ad domandam camis petulantiam Sc rebellionem.

Q. qui Cibi Ileue posunt summi in colla

tione

R. Quod ad qualitatem ciborum spectat

in diebus jejunii pro refectiuncula vespertis. na, aliqui dicunt, & nuperrime u s m nostris P. Vincentius Von Berg in suo Ratioennio juventutis Franeifanoe Ue. licere summere omnis generis cibos, quorum comestio permittitur in jejunio. Haee opinio larga nimis, antiquae discuplinae Ecclesiasticae-modernae, etiam Relia

197쪽

Qm De n o Artieula Riosorum virorum S timoratoriim saecula. mum consuetudini adversari videtur. Fit concedunt solum panem ι alii pa-φm 'm fructibus, herbis vel aliis cibis le-VioribuR, cujusmodi sunt ficus, uva passa,vςes, Pyra, poma &c. Haec sententia comis muni usu recepta, etiam in monasteriis, in Quibus regularis Disciplina maxime viget, iocum habet paucis eXceptis. Quantum ad cibos, qui potissimum ad nutriendum valent, ut stant legumina se pisces, M In collatione summantur, jejunii corruptinis est, secundum plurimos Authores, etiamsi, an PRrva quantitate; cum, utriunt, ne quidem poma b herba in primitiva Ecclesia pe

mitterentur.

Quatragesimam, inquit Humbertus Ca dinalis Sylvae Candidae Episcopus ; Quadragesimam diligenter obseruamus .... noc licet iapud nos post unam refectionem a d - p morum aut herbarum diebus jejuniorum pere

pere.

Deinde patet, quam longe sit a puritate. veteris disciplinae Sc observantiar ; imo & apimum virorum & Religiosorum praesentis aetatis cynsuetudine sequens propositio r

omnes illi est, qui in die jejunii possunt summi

in ipso prandio, etiam possunt inservire pro eoru latione vel pertino. . Certe similis doctrina vigorem Praecepti Ecelesiastici de observando sejunio multum enervare, si non oc evertere videtur. . . Q.

198쪽

motiva ad concupiscentias carnis reprime das , dc abstinentia a cibo ct potu ad hune concurrat effectum, secundum quod canit Ecclei; a; Carnis terat superbiam potus cibique pareit /ς Ρα non permittebatur olim fideliabus, ut hiberent extra refessionem. Et hoc a pristis Christianis relio 1 se obserustum fuisse, probatur ex facto S. Fructuosi Epise pi Tarraconensis. qui, cum ad martyrium duceretur, oblatum ei potum recusavit, quia jejunii dies erat, ut constat ex Prudentio in hymno, quem confecit in laudem Sanctorum praelaudati Fructuosi dc Sociorum.

quosdam de popula videt Sacerdor, Libandum sbi poeulum oferentes, e funamus, ait, recuso potum et Nunquam violabo jus dieatum &α. de merito S. Ambrosius devotos Christianos reprehendit, qui se excusabant non poste tempore aestivo ferre sitim et Dicuus enim, inquit, aesivis mensibus dies Ionga es, to rentior Iol es, sitim ferre non pq fumui , pocis lis nos refrigerare debemus, Serm. 39. Et Te rellianus jejunandi amantistimus, totus atto nitus eXclamat: qualis enim esus, talis V p tus; verisimile non est, ut quis dimidiam gulam

Deo immolet. De Jejun. Hinc

199쪽

1- ηono Artuusto Hine verum S rigoroium jejunium v est salivam virginem et I a natura enunti hit, quales nos ante pabulam V potum, in vita ne adhue saliva exhibere eon 'everit.

Inde apparet, quod in istis fortunat s si euIis non distinguebatur jejunium Ecclesi

sticum a naturali.

Moderno tamen tempore benigna Μater Ecclesia potum, non quemlibet, ted qui actciboruin digestionem & alterationem potius inservit, quam ad corporis nutritionem per mittit. Ita. ut in proverbium commune abierit: siquidum non frangit jejunium , subintellige, moderate sumptum, praecise ad e tinguendam sitim. & non ob solam delectationem, licet & tunc tollat plenum meritum. Et dummodo, quod bene advertendum es, non sit per se nutritivus , ut fertur de chocolata, in consectione cujus plurima maxime nutri-tiva ingrediuntur, asserentibus Medicis, unciam Cacao, ex quo partialiter confici rchoeolata, plus producere humoris nutritia vi, quam libram carnis bubulae. ' . - De hoc tamen non conveniunt omnes rimo nonnulli moderni Physici praetendunt, nihil aut parum nutrimenti inesse chocolatae, cum potius appetitum excitet, quam extinguat, licet ad tempus ipsu' satiare videatur. Quidquid sit, cum chocolata retineat rationem potus, & ejus sumptio etiam Romae toleretur in diebus jejunii, sicut & a viris timoratis non crediderim Oangere jejunium,3 si

200쪽

Symboli. Isrsi tamen moderate & cum discretione sumis

matur.

Aliud est de potionibus illis, quae vulgo

diei ntur Caffh & The, quorum usus toler tur : Quia substantia, quae ex ipsis trahitur. est valde modica. & parum pro nihilo reputatur; modo praedicta lacte non coquantur, quia lac rationem cibi habet. Quantum ad potum vini & cerevisite in grano confectae, . etsi nutrire dicantur; tamen , quia uterque notus est ordinarius, sumptus prino palifer ad refrigerationem, aliunde non impedit cai nis mortificationem, non est prohibitus, dummodo in parvi quantitate summaturi filias duplici peccato reus esset, qui in diebus ieiunii partcm diei nominbilem in potationibus consummeret: uno contra sobrietatein. S altero contra Vr rc p m jejunii, cuius finis e F m qifieatio ea nis , Suam non servat, qui bibit usq ad ventris repletionem.

Q. Potestne quis fine en a re sne perea

Anmere collationem vespertinam eis meri.

diem, o Area vesperam refectionem totes q/ R. Non licere videtur. . Si enim anticia patio notabilis prandii fieri nequit sine gravi peccato, seeundum S. rhomam dicentem in . dist. I 3. quaest. 3. art. . Ille jejunium solvit, qui Ecclesiae determinationem non . servat; cum Ecclesia praeseri: serit certum - tempus comedendi, jam manifeste sequitur. quod