R. p. Ludovici Lipsin Catechismus historicotheologicodogmaticus, in quo Symbolum apostolorum et præcipui fidei christianæ articuli brevi, clara & facili methodo explanantur ...

171쪽

I6a De nono Articulo j6 nium observqrunt, videlicet Moyses ante Dingιm, Eli rs in medio legis, Chrisus in Me legis. Propter Prorreptum nobis factum et Deus enim praeerit ex omnibus decimas solvi ; quod epiam ad d cimas temroris debet extendi. Habet autem annus 36, dies, cujus decima pars trionista septem constituit. Superant tres dies tempo- ua sunt in Martio, re funt quadraginta. Tos igitur Aes jejunabiles Quadragesima eontiam' propter m sterium designatum. Domin. I. Quadr. Serm. 3.

ginem traxis y R. Ab ipsismet Apostolis, testibus Hi ronymo. Ori ene. Ambrosito, Leone, Augustino, Ex multis aliis. Dubitandum non es, inquit s. Leo, omnem o servantiam cisellianam

eruditionis es' diυina: ρο quidquid ab Eceissa

in consuetudinem s. devotionis receptum, de Traditione Apostolica, b de S. Spiritus proindir Doctrina. Serm. 49. cap. I. Idem affrmat S. Ambrosius: ' Quadrageis narius jejunii numerus non ab hominibus eonfria tutus, sed diuinitus es consecratus . nec terrenae itatione inventus, sed cessi Μhesaee receptus est. Epist. 39. Idem S. Hieronymus. Nos, inquit, unam Quod rigeumam secundum Traditionem philolor i toto anno , tempore nobis congruost unamus. Episti ad Μarcell. 5 .

172쪽

Smboli. .. Is Q. quadragesimale ab Apo sis insiturum quot dies complectebatur 'R. Jejunium illud praecedens magnum Festum Paschatis , si tempore Apostolorum

Quadragesima dicebatur, tamen quadragi ta dies non continebat, sed solum triginta j sex , qui recte conficiebant deeimam anni Partem, quae Deo per sejunia offerebatur in

remissionem culparum commissarum per totius anni cursum.

Nunc vero durat quadragesimale Id nium quadraginta diebus, quia trama temporis quatuor aliis dies fuerunt adjuncti ad

complendum numerum quadragendium. in memoriam quadragenarii jejunii Salvatoris nostri , & ob varias ejus numeri mysticas tagnificationes , quas in sequentibus resere.

Apostolica enim Traditio, inquit Blesenius, fuit, triginta sex diebus jejunare ante Pascha. Audientes enim in Lege primitias fructuum deeimas sibi Dominum vindieare ; nihilominus primitias dierum S decimas Deo facti aresa urrunt ; jejunia quatuor temporum tan- quam primitias institumhes, in quibus duodeeis

dies , tanquam primitti duodecim mensium observantur ; B trecentorumsexaginta quinqu/.

dierum, decima pars triginta sex dies; ideo es hos dies tanquam decimam dierum, sejunium

consecrarunt.

173쪽

164 . nono Artieulo Subsequenus vero Patres postolies quatuor superaddiderunt, ut num rus Dominici jejunii adimpleretur. Serm. I 3. Jejunium quadragesimale incipitne ubiaque eadem die tκ. Nequaquam. Ecclesia Ambrosiana jejunium inchoat post Dominicam Quadragesimae; quia solum decimam partem anni Domino consecrat quae conficit triginta sex dies. Hunc numerum observat etiam Ecelesia

orientalis, etsi fideles jejunare incipiant post Dominiem Quinquagesimae; quia eXcipium tur dies Dominici &Sabbati. dempto ultimo in Hebdomada sancta; ct sie restant solum triginta sex dies. Ah hae Dominiea Quinquagesimae ut Cleriei jejunio initium darent, decreverat Thelesphorus Papa his verbis e Statuimus. ut serum hebdomadas plenas ante sanctum Pascha omnB Oeriri. in Iortem Domini vocati a me jejunent. Dis . q. cap. q. Idem jusserat S. Gregorius scribens ad Augustinum Episcopum in Angi lar Denique Sueerdotes ρο Diaeoni, ε' reliqui omnes, Dipnitas Ecelesiaster Gradus exornat, a Pimo agesimo propostum jeIunandi fuse piant. Dist.

q. cap. 6.

Αt, hae leges in desuetudinem abierunt, licet a nonnullis Religiosis adhuc observe

tura

174쪽

. Dominicam Septuagesimae, sed innocentius IV. indulsit, ut juXta solitum aliarum Nati num Quadragesimam inciperent. Motivum hujus concessionis fuit, quod Poloni ad instantiam Jacobi Cardinalis Leg ti quintam partem omnium bonorum E ei siasticorum pro tribus annis sanctae Sedi o tulissent, quae tune temporis dirissime ab Imuperatore Friderico divexabatur. Ecclesia Romana Quadragesimam ine pitin die Cinerum, ut Dominicum jejunium imitetur ; Salvator quippe noster quadraginta

diebus jejunavit.

Q. seu d mi serit ineludit hie numerus o dr enarius 8 .' R. Plurima praesesert mysteria. Non solum Dominus J Esus quadragenarium hune numerum suo jejunio consecravit; verum etiam Moyses & Elias tot diebus j unarunt. Hic numerus significat: I. Vitae nostrae Peregrinationem : quis quadraginta annis populus lsraeliticus P me profectus est per desertum. a. Poenitentiam, quia quadraginta dies as signati sunt Ninivitis, ut converterentur a suis iniquitatibus, ni vellent perire.

3. puri tionem, quia quadra*inta dies Purificationis praescripti sunt mulieri pari rienti masculum a Lege Mosaica. L 3 a 4. M-

175쪽

i66 De nono Artis eo Libertatem , quia, cum Egeehiel quadraginta diebus jacuisset super latus unum, a captivitate populum Dei liberavit. s. Quia, neut per quadraginta dies aquae Diluvii inundaverunt terram, & horribiles

suorum peccatorum maculas absterserunt;

sic nos conscientiam mundεmus jejunio qua- draginta dierum. 6. Quia, sicut quadraginta annis divina Providentia populum Hebraeorum pane An- lorum enutrivit in deserto ; ita nobis elisum vitae aeternae porrigit jejunium quadragesimale. Μerito igitur exclamat Petrus Chryso-lagus: Porro quadragenarius se numerus tam saeraeus es a Breulis, tam mysticus reperitur, ut

semper e ciendis rebus divinis, ρο maximis De 'negotiis e Iieandis adhibitus, lege invisabili prascribatur. Serm. II 6. 'quis in situit jejunia quatuor Temporum i R. Non omnes conveniunt de primo Auctore istius observantiae. Quidam v lunt, fuisse S. Victorem, qui Ecelestiam rege- bat eirca annum i 83. sub Commodo Impe

ratore.

Alii dieunt, fuisse Callistum Papam, quia' legitur in libro.Pontificali: Calli Ius eon' ruit jejunium quater in anno feri, frumen i, v ni o olei aratia, ferendum Prophetiam.

Item Iegitur in Epistola ejusdem Callisti ad Episcimum Benedictum: Jejunium; quod

176쪽

fer in anno apud nos relebrare didiei . eonu nientius nune per quatuor tempora fieri ci crevimus: ut, sicut annuI per quatuor volvitur tempora, is nos quaternum solemne agamus j junium per anni quatuor tempora: re stetit replemur frumento. vino F otio ad alenda corsois 'ra ς ste repleamur jejunio ad alendas animas, juxta Prophetae Zacharra vocem, μ. S. Leo, cum eo nonnulli alii Patres

primam originem jejunii quatuor temporum deducunt ab Apostolis, qui illud constitii

runt pro obtinenda Remissione peccatorum, quae committuntur in quatuor anni nartibus.

Q. quid de Vigiliarum Jejunio '

R. Vigilia dicitur dies praecedens 'li. quam festivitatem. Praeteritis temporibus fideles consueverant vigilare in Eccle i iblius Sancti, in cujus honorem festum cel brahatur, tempus illud complentes in P ab mis, Hymnis, Canticis spiritualibus, ct in aliis piis operibus. Cum aliqua interdum nrciderent inconvenientia tam in aecessia, quam in reditu, mos ille convocandi populum nocte in Eeclesiam mutatus fuit in jejunium. retinendo nomen vigiliae. Errant maxime, qui credunt. nocturnas

vigilias fuisse ab Ambroso interdictas, cum potius S. Episcopus vigiliarum cultum,

crescere voluerit, quod sua aetate nulla oris rentur scandala.

Advertendum . quod, quando dicitur Coneilium Antis odore e prohibuisse visi irus,

177쪽

r68 nono Arti Ionon eredere debemus, vetuisse eas vigilias. in ciuibus sancte conversabantur fideles in Eeelesia; sed forum condemnasse congressus illos, qui in privatis domibus habebantur nocturno tempore ; ut patet eX can. 3. . Leo X. declaravit. anticipandum jej nium ad diem Μercurii, dum vigilia Joannis Baptistae incidit in diem Corporis Chriss i. . . Si Vigilia S. Mathiae cadat in diem Μar tis, Bacchanaliorum ultimum , poterit EDN: scopus jejunium deponere ad diem Sabbati praecedentem, ad evitandas transgrestiones 1stius Praecepti, si jejunium relinqueretur in die naturali.

R. Jejunabatur olim ex antiquissimo m re praefatis diebus, si non ita rigide sub gravi peccato, attamen abstinendum erat a carinnibus, ct jejunandum usque ad nonam. Ratio, quia feria quarta , conclusa fuit

venditio A proditio Christi JER : ct faeta

eruet assixus fuit, ct in altum sublatus. Coninsuetudo jejunia illa abr'gavit. Clemens Alexandrinus quoddam ΜOr, .le signifieatum, seu Μysterium agnoscit in jejunio istorum dierum. Unus Mercurio. Deo auri, seu divitiarum consecratus erat: alter Meneri, Deae luxuriae & turpium voluptatum, a quibus vitiis procul esse debet deini votus Christianus.

178쪽

Simbuti ID Nouit ias sejunii quoque animata horum

dierum, quarti, inquam, Usexti. Dicitur at rem ilia quidem nereurii; hie vero Venerin. Eeee enim jejunae in vitet, ρο ab avaritia, o alibidini, ex quibus omnc oriuntur vitia. Lib. 4.

Q. Quid ranifes da Jejunio Sabbati

R. Jejunasse olim Judaeos die Sabbati r fert Trogus Pompegus, dum ait: Sabbata Iudaeorum a Moyse in omne avum fuisse jejunio dicata. Lib: 37. In eandem sententiam abiit Iustinus Martyr, ct nonnulli alii. Rabbibloyses AE ptius testatur, vel, tum fuisse deinde Judaeis Sabbatis jejunare. Quantum ad Christianos attinet, intri ductum fertur epud iplas jejunium Sabbatis num, vel S. Petri Apostoli, vel, ut alii cem seni, S. Sylvestri instituto, in memoriam sepulturae Christi, qui toto illo die sepultus jM

Cuit.

Petrus Damianus existimat, inolevisse apud fideles ie junium Sabbatinum in hon rem B. Virginis Μariae. Pulcher mos, inquit. in nonnialis Gelasiis inolevit , ut spe liter ad Deiparae Virginis honorem in dis Sabbati jej nium fervetur. Lib. a. Epist. I 4. Nullum tamen extat generale Praec plum Ecclesiae, quo universi fideles teneam tur jejunare die Sabbati, nisi occurrat impe. dimentum, puta Vigiliae aut simiter debent tamen sub preeato mortali abstinere a carnis bus, sicut di diebus Veneris.

179쪽

Iγo . nono Articulo In Gallia & Belgio eonsuetudo permittit esum carnium omnibus Sabbatis. a Natali Domini usque ad Purificationem B. Virginis, ad eum locum, ovo abstinentia a carnibus locum non hab2t ipso die Nativitatis Dominicae, in quamcunque feriam inciderit, ut statuit Leo Ι. 43. ad Turibium. lQuid possint Religiosi in tali casu, consu- llant suam Regulam A Constitutiones, sedi luensque solidum. Temporibus SS. Am- . lbrosii Augustini jejunium ervabatur Romae diebus Sabbati, non tamen ubique terrai. rum , v. g. Mediolani. Id patet ex responis Ambrosii dato Augustino, qui ipsum interrogarat, Ouid agendum haberet, Μediolani existens I Cum Romam venio, Sabbato j juno, eum Med Montium, non jejuno. Sic ditu. ad quamcunque Ecclesiam veneris, ejus morem servata cuiquam non vis esse scam dato, nec quemquam tibi. Hinc commune

illud proverbium:

Si fueris Romae, Romano viυito more, Si fueris alibi, vivito seut ibi.

Q. Quid de Iejunio in die Dominisa '

R. Quamvis licitum sit, jejunare diebus Dominicis , multosque Eremitas jejunasse . constet in vitis Patrum: tamen Ecclesia nulla indixit jejunia, sicut est in toto Paschali tempore, ob laeritiam Resurrectionis Domuni nostri JEsu Christi, & propter blania chaeos, qui Dominicis jejunabant ex errore,

180쪽

ne viderentur gaudere de Christi Resurrectione, quam falsam fuisse sibi persuadebant, ut cognosci potest , ex Ambrosio Epist. 8s. Aug. s. 86. Eustratius quoque & Aerius diem Domunteum deputabant Iriunio. Unde, ne C tholici Haereticos illos imitari videantur, satius est, ut non jejunent diebus Dominicis: non quod jejunium in se laudabile & merbiorium non sit, sed quia non convenit, conotra consuetudinem populi Christiani jejun

Q. Quid de Asientu Domini 'R. Etiam in Adventu Domini jejunari

consuevisse in Ecclesia Romana perspicuum est, tum ex cap. Consilium, quod est Innocentii III. de observatione jejuniorum; tum ex Breviario, in quo ad horas assignantur preces, quae in die jejunii recitantur. . Caeterum non ex Praecepto, sed Consilio aut Devotione hoc consilium servatur. Adventur vocatur tempus illud praecedens Nativitatem Domini nostri JEsu Chrissti, institutus a Principe Apostolorum, juxta Durandum, Lub. cap. a. Incipit a Dominica proximiori festo S. Andreae. Olim Gdeles toto illo tempore jejunabant, prout nunc multi Religiosi, ut se disponerent ad tantam Volemnitatem digne celebrandam, & frumis Incarnationis percipiendos. Sacrum hoc tempus Adventur celebratur partim cum morsitis, quia in eo fit memoria