R. p. Ludovici Lipsin Catechismus historicotheologicodogmaticus, in quo Symbolum apostolorum et præcipui fidei christianæ articuli brevi, clara & facili methodo explanantur ...

301쪽

qua promiserunt mm no obfemiare, F non sunt contrari, anima is Regula nostra. u. quin dicuntur esse contra animam U R gulam nostram . R. Omnia illa, quae sunt illicita, quae te ge divina, naturali, Ecclesiastica prohibentur . sunt contra animam nostiam. Et si 'Praelatus aliquid simile, quod scilieet in se . est peccatum, vel incentivum & inclinans ad illud, imperaret, quod absit, non tener tur subditus obedire: imo peccaret mort liter vel venialiter, secundum quod res imperata esset peccatum mortale aut veniale. Si Dominus earnis alia a Domino I ritus j beat. non est illi obtemperandum, S. Hieron. υEpist post S. Petrum, dicentem: Deo magis obediendum esse. quam hominibus. Act. I. v. 29. Illa vero adversantur praeceptis Regulae, quae observationes trium Votorum , Praec piorum Regulae. Constitutionum, Statui rum ordinis Sc regularis disciplinae opposita sunt. In iis nullus obedire tenetur, etiamsi sub anathemate praeciperentur. Patet ex te

Alia possunt esse praecepta a Superiore supra Regulam, hoc est, quae non compre- hunduntur sub praeceptis, nec sub conruiis. expressis in Regula. Alia dicuntur esse praecepta mater M'lam, quando scilicet ex genere suo sunt indiD serentia ad Regulae observantiam, licet v

riis

302쪽

Symboli. 293 riis rationibus & naotivis possint aliqualiter ad illam conducere Q. Superiori prorcipienti aliquid supra Roffulam, teneturne Iubditus obedire Ic Quae sunt supra Regulam omnino, v. g. ire semper pedibus nudis, cilicio & fi gellis se cruentare, quotidie jejunare in pasne dc aqua, ec similes extraordinariae mae rationes, nec possunt. nec debent a Superi

re praecipi; nec Relisiosus ad ea tenetur; quia Votum Obedientiae, ut dictum est. tum obligat ad ea, quae Regulam conoedinunt; sive e plicite, sive implicite; hoc est. sine quibus Regularis observantia servari non pbtest. Et haee intelligenda sunt de Obedientia, fecundum neesbriam obligationem, quae certis limitibus coarctatur. Si vero sermo sit de Obedientia feram dum Arsessionem, ad quam Religiosi tendere

debent; extendit se ad ea omnia quae non sunt contra Deum, animam & Regulam n stram, quam professi sumus. Et de hac pediseista obedientia dicit S. Bernardus finem nescire: Terminis, inquit, non concluditur: nep eontenta angustiis Proselfionis, largiori -- ιuntate fertur in latitudinem Charitatis: B ad omne, quod injungitur spontaneo vigore Iiber, iis alacrisque animi, modum non eo Herans, in infinitam libertatem extenditur. Super Cant. /

303쪽

s94 De nono intimis Q. Potestne Papa dispensare in Prae iis Regulae S. Francisei R. Si de facto in aliquibus dispensarit

cum Fratribus Minoribus Gonventualibus. signum manifestum est, quod habeat hane potestatem e cum Resula nullam vim habeat,

nisi quatenus ab iplis summo Pontifice apinprobata dc confirmata est. Si igitur potes totam Regulam infringere dc abrogare; quanto magis in nonnullis ejus Praeceptis dispensare Τ Etenim sicut potestatem habet ligandi, ita & potestatem habet solvendi. Μerito igitur condemnati sunt a Joanne XXII. Fratricessi, seu Fratres Narbonenses, qui dicabant: Regulam S. Francisci esse novum aliud Evangelium , aut saltem idem eum Evangelio, di propterea ejus Praecepta a Pontifice esse indispensabilia, maxime in iis, quae psaeceptorie, vel inhibitorie in Regula praescribuntur. Extant duae Bullae Ioannis XXII. contra praefatos Fratres, quos Pontifex vocat super tiosos, rebelles, pacis ει unitatis pertum hatores, mira vanitate se solos de observantia

Regula jastantes Ue. Una incipit: quorundam exigit, stylo eleganti & gravibus verbis extensa. Altera incipit: Glariosam GA sam m.

Recordari debent omnes, B. Franciscum nomine suo, & omnium futurorum suorum

diseipulorum promi Use messiimtiam O Re rentiam Domino Papa, totamqM suam Rer

304쪽

Symboli. assiam subjuisse pedibus sancta Romanae Ecclesia

Q. Quare S. Franeisus ordinavit suis Frao tribus illam Domino Papae obedientiam 3 Nunquid forte omnes Fideles eidem obedire non te nentur ν' R. Hoc fecit in signum summae fidelitatis ; ut Ordo Fratrum Μinorum ad finem mundi duraret. Sicut Fides Eeelesiae & Successoriam Ρ tri deficere non potest; ita nec Ordo Franciscanus, quamdiu ρο subjectus pedibus fandis Romanae Eeelesiae perstabit. Tenentur quidem omnes Fideles, Obedientiam & Reverentiam summis Pontificutius exhibere. Obedientium in injunctis SPraecipiendis. Reverentiam in obsequendis S perficiendis iis, quae injuncta & praecepta

sunt ab eis. ,

Sed Fratres Minores dupliei jure tenen tur: Chrsiano, nempe Domini nostri JEsu Christi Deerato; & ex speriali Promissone, quam Romano Pontifici, & Sedi Apostolics

fecit Seraphicus Fundator, in quo vovente uni versii Fratres VOUerunt.

Unde sublunt, ut Christiani, quibusvis Pontificiis sanctionibus. & ut Fratres Mino. res obedire debent omnibus ejus Decretis, ad Regulam declarandam, glossandam, modificandam, & quovis alio modo pertinent, bus. Hoemignificant haec verbat Obediant

Domino Papae; id est, sine rebellione; sed T 4 cum

305쪽

a 6 nono Artieudo . eum omni subjectione & reverentia, si aliter Regulam nostram vellet adhuc interpretari, prout nostro statui opponimum videret.

Q. Superiores Ordinis possuntne etiam μίpensare in Prorreptis Regulae; ves ea soIum in

terpretari ΤR. Possunt utrumque , ut ostendemus.

Prius tamen sciendum est . quid sit interpretari legem, & dispensare in Praeceptis legis. Intermetari Iegem seu Regulam , nihil

aliud est, quam consideratis rebus, ct reriam omnium circumstantiis, declarare rationabialiter legem in singulari casu non obligare. Ut, quando Mathatias declaravit, legem do Sabbato ser ando non ita ligare, quo minus pugnare possent Hebraei contra inimieos, eo die insurgentes: cum tamen plurimi Iudaeorum ejusmodi scrupulo turbati, se permisissent in Sabbato interfici. Lib. I. Machab. eam 2. Ut, quando Praeceptum de non furanὁo declaramus non obligare in extrema necessi- , . tate. Di pensare in lege, est relaxare per lingitimam au ritatem, obligationem legis cum aliqua persona, vel in aliquo casu, pedimanente aclhuc legis obligatione respectu Communitatis.

Ad lieitam Dispensationem requiritur justa rationabilis causa; & legitima auctoritas dispensantis, saltem cum haberi potest, ct periculum non est in morae quia nullus: est audex in propria causa, sed Superioribus demandata est cura legis interpretandae.

306쪽

Symboli. 297 Tota igitur differentia inter dispensationem & interpretationem in hoc. consistit, quod dispensatio. legem obligantem relaxet. interpreta tis declaret non obligare. Jam ad quaesitum dico : Superiores nostros Praecepta Regulae posse interdum imterpretari , ut in certis casibus non obligantia ; quia ipsi ex vi Veii sunt interpretes imgum. Si enim leges interpretationem non . paterentur, frequenter in cassibus particularibus injustitia committeretur; ut U. g. quando Frater gravi morbo laborans, teneretur recitare divinum ossicium, vesci in diebus

jejunii cibis quadragesimalibus, j unia o

servare &c. Esset contra Charitatem , si non liceret Superiori declarare praecepta ibia in talibus circumstantiis non obligare. Q. Nunquid posset si itus interpretari. que ae Superior, Praerepta Heuua y R. Posset quidem , ubi Superior non adesset, ct necessitas urgeret operandi. Si foret praesens, aut Deilis esset ad eum acces sus , necessario ad ipsum recurrendum est rquia ipsi soli, vi fur Superioritatis, competie interpretatio legis, cum in casibus particularibus repraesentet legislatorem. Dixi, si Meellitas urgeret: alias si nullum esset perieulum in mora, non opus est inte pretatione ἔ unum potest exequi, & aliud

non Omittere.

307쪽

De nono Articulo iQ. Potestne Praelatus injungere iubdito. ut se exponat periculo vitae ob bonum proximi pteneturne subditus et obedire νR. Distinguendum est. Vel periculum,

ut pestis. v. g. aut alius morbus contagio 'sus versatur inter Religiosos & in Μonasterio: dc sic potest Superior imperare Fratribus, ut assistant in corporalibus de spiritualiabus peste insectis. Quia praestare Religiosos sibi invicem mutua pietatis de Charitatis

ministeria, concernit Regulam, quam pro seisi sunt subditi, & ideo tenentur ad ea, etiam cum periculo vitae, cum id exigat b num commune Religionis. Quod si hoc verum sit. de omnibus Reingularibus in communi, quanto magis verisi. dari debet in Fratribus minoribus , qui circa crepam Fratrum infirinorum habent in Regula singulare Praeceptum ; dicente S. Patre res quis Fratrum in infirmitatem raeuerit, alii Fratres debent ei fervire, stetit vellent sibi feronri, cap. 6. Regulae. At quilibet, quovis morbo laborans, vellet sibi serviri, tum in temporalibus pro sanitate corporali recuperanda ; tum in spiritualibus pro salute an, mae suae: ergo tenetur etiam aliis inservire, in iisdem circumstantiis, maxime, dum ei a Superiore injungitur. Vel pestis tauit extra ordinem in civitate : dc tune regulariter loquendo non tonetur subditus obedire Praelato jubenti, ut ministret extraneis, cum periculo vitae, quia hoc

308쪽

Symboli. 299 hoc est Regulam: & quia ossietum illud spmat ad Episcopos & Ρarochos.

Dixi, regulari eri quia per accidens in casu, v. g. quo deessent Episcopi Paroelii, qui Saeramenta infirmis ministrarent; vel . qui ob infirmorum multitudinem non lassicerent; vel, quia Religiosi fuerunt admissi in civitate sub conditione, ut inservirent peste infectis &c. tunc tenerentur obedire; tum ob conditionem praefatam, tum, quia Religiosi sunt Episcoporum & Parochorum qo adjutores in salute proximorum procuranda. Et ob id fidelium eleemosynis sustentantur. Notandum, quod Superior in pra dictis casibus debeat eligere Fratres minus utiles, dc quidem pro corporalibus obsequiis erga infirmos primo debet eligere laicos. postea Sacerdotes, hono communi id exis

Q. Teneturne subditus sub mortali obedire Praelato praecipienti aliquid leve, in virtute sanctas obedientiae pR. Peccaret quidem, & indubiter, mandatum transgrediendo. Non tamen mortaliter. sed solum venialiter. Ratio est . quia Praecepta humana non magis obligant, quam Praecepta divina , quae in rebusaearvi momenti non obligant ad mortale. Si tamen materia. seu res levis praecepta 'gravis esset ratione' iis, obligaretur subdiatus praeceptum servare sub mortali. .

309쪽

3oo De nono Artimis Μulta enim praeeipiuntur, quae s se t via videntur V smisserentia quae tamn sunt materia gravis Praecepti propter finem,quem Superior in praecipiendo sibi proponit, puta, ut servetur Cauitas, Paupertas, honestas morum, di hujusmodi &e. . Sic praeceptum Adamo impositum in oris dine ad finem, quem Deus sibi proponebat, ut creatura suo Creatori servitutem suam & dependentiam testaretur, erat in materia gravit lieet abstinentia in aliquo fructu in se IN vis appareat. In ordine tamen ad finem sub mortali obligabat, quod patet ex verbis i Lusmet Dei legislatoris : In quocunque die

mederis ex eo, morte morierit. Gen. a.

Cum ergo multa, quae apparent levis momenti, valde tamen conducant ad ea, quae

sunt explieite aut implicite in Regula, potest

ea Superior in virtute sancta obedientia praecipere; tenebitur inferior obedire, licet finem, ob quem ea imperat, non manifestet. Pro majori securitate obediant Fratres nostri in omnibus. quae non sunt contra Regulam ct animam nostram, sive illa levia, mve gravia sint. Furies, inquit Deus per os Μoysis populo Israeli: faries, quo inque diaxerint, quipraefunt loco, quem elegeru Domianus, o docuerit ιι juxta legem ejus, sequeris iussententiam eorum Deut. I7.

310쪽

Symboli. 3Q1R. Quadiror, nempe promptitudo, sostia ludo, humilitas ct coecitas.

Primo, debet esse prompta, ut vitetur omnis mora, torpor, pigritia. Verus obediens non expectat, ut formaliter praecipiatur, vel

poena a ponatur. - -

H Iis obedientia, dicit S. Bemardus, m rar ne it, fugit erastinum, ignorat tardit tem. Serm. de vera Obed. Et alibi ait: V rus obediens mandatum non procrastinat . sed satim parat aures auditui; linguam voci; p des itineri; manus operi; F se totum intus eo sigit, ut. mandatum peragat imperantis. De Praecepi. &dispens Seraphicus Uater noster Franciscus Fr tribus suis saepe dicebat: Charissimi Fratrest primo verbum praceptum implite, nec exciperuintis iterari, quod dieitur vobis. Nihil etiam impossibilitatis judicetis esse in praee io; qui et liupra vires ego vobis mandarem, sancta ob dientia viribus non eurebit, ut multa probant sanctorum Gemifarum V Religiosorum exempla. In vita apud Pisan. Secundo, debet esse fortis ad superandas dissicultates, S ad vincendas seu repellendas tentationes, quae insurgunt. ViX rra Praec pia est, quin diabolus adversarius noster statim impedimenta vera, aut apparentia pro ponat , ut obedientiam inanem & vacuam reddat. Tertio, debet esse humilis 2d reseaenandani vanam gloriam. Hanc humilitatem