장음표시 사용
341쪽
inviti, ad evitandum majus malum, cedere cingantur, & subditi rebellis voluntatem, beneplacitum & sensum exequi: sic, ut non Frater Superiori; sed Superior in tali rasu imferiori obedientiam praestet.. Q. Quid intendit S. Franei us prohibem do, ne Fratres non solum domum, sed nee I eum sbi appropriarent 'R. Probabiliter intentio ejus fuit, ut Fratres non solum domum, seu Conve tum; sed nequidem ejusdem domus minismum locum, seu cellam sibi propriam fac
Quando ergo Religiosus vult cellam alb quam inhabitare quasi ut propriam, renitem te, aut non consentiente Superiore; nee vult jubente Superioire, eam alteri cedere, ob speciosa motiva, qualia esse possunt: V. g. vel quia est senior illo, cui camera destin tur: vel quia illam prius incultam & deseditam, suis eleemosynis habitabilem reddidit: vel quia reparavit, ornamentaque adjecit; vel ob alias ejusmodi sive majoris, sive misnoris momenti rationes, vitii proprietatis reum se reddit. Neque adducta renitentiae suae motiva linsum exeusant, licitumque et faeiunt, ut possit ab obedientia recedere, & in dilecta eella reis manere , ct in possessione ejusdem persev
342쪽
Symboli. i 333 Q. quid flatuunt Constitutiones nostra ei ea Habitacula, seu Cameras usui fratrum desi
R. Statuunt, ut juxta antiquitatis & diagnitatis gradum, camerae distribuantur, per patentes a Generali, vel Provinciali, non a solute, vel perpetuo, sed ad nutum revomis biles , ut ne nullus proprias sibi vendicare valeat, cum simplex tantum usus ad te nusi' si tanquam peregrino & advenae concestus
Q. Camera salubriori aeri exposita , Ioeois 'que eommodiori sita, meat, Petro existente Guam diam, potestne cameram illam usibur suis desianare, in concursu Patrum graduatorum U I niorum
R. Potest quidem qua Superior illam sibi reservare inhabitandam toto sui gubernii tempore ; quis ei in hoc obstaret ' At non potest illius usum sibi vendicare pro tempore , quo non erit amplius Guardianus, seu Superior, si adsint Patres eo seniores eam postulantes. Ratio est. Primo, quia ad ipsum non λectat sibi, & aliis Religiosis Cameras di- ibuere; sed ad Generesem vel Provinci Iem, qui juxta Constitutionum praescripta in emerarum distributione se gerere debent. Secundo, quia hoc est contra justitiam distributivam, quae exigit, ut praemia cono dantur juxta a res di merita personarum.
343쪽
Tertio. quia est contra ordinationem Constitutionum, quae volunt, ut juxta antia quitatis o dignitatis eradum camerae dissae,
Nec refert, quod Frater Petrus Superior actualis reperiatur, actualemque praecedemtiam habia super quoscunque Patres gra duatos, ct ipso seniorest quia Constituti
Bes nostrae non dicunt, attendendum esse ad
Superioratum amatem,sed ad antiquitatis Udignitatis gradum. Iunior Guardianus actuam lis non acquirit antiquitatis gradum super Patres seniores, qui longe per plures annos portarunt onera Religionis, α qui iisdem officiis, ct forte majoribus dignitatibus ante ipsum condecoraέ fuemni. Et licet super omnes 'raecedentiam ama habeat, ipsa pi aecedentia non est perpetua, nec suae personae annexa, sed omeso dubquo finito ad priorem suum locum revertiatur , ergo & ad In iorem suam cameram rem verti deheti Q. P umine Fratres nostri debita revir
here, 'eunias mutuo dare, libros, aliasis res,
proprio Mia assignatas, in pignus traiare, ves in asios usus transferre uaquam. la maxime prohibent Constitutiones: Neque etiam de expresso S perioris consensu, quod valde ponderandum est, quia illa omnia sonant proprietatem.
Quod si quis hoc attentare Maesumpserit, omnium segitimorum ainium privationis
344쪽
pcenam incurrere declarant, eap. q. Et S
Cur dicetur , etiam de ramesso Superioris Uensu, id quod certo dimcultate non caret , cum talis consensus auferre videatur a subdito omnem proprietatem , aliis examiis nandum relinquo. Attamen sequens proponitur quaestio. Q. Hae prohibitio, esne tam generalis, ut nullam patiatur exceptionem , ut in nullo ea liceat Religiose sendere, in pignus dare in. y R. Intelligenda venit, prout caeterae te. es, sano modo. Si Conventus necesfitalia bus Fratrum non subveniat, aut subvenire
non possit, non videtur subditus peccare, si de licentia Siserioris aliqua mobilia ad usum suum concesta pro gravioribus suis indigemtiis sublevandis vendenda porrigat, vel inpigrius tradat, dummodo id faciat per manus ossicialium, ad quos bonorum quorumcunque administratio pertinet. Similiter loquendum de debitis contrahendis , dum aliter quis sibi providere non . valeat, obtenta semper Superioris facultate,& hoc phriter fiat per ossicilles Conventus: quia procurare sibi necessaria per debita.
cum intentione solvendi in tempore; nulla lege vetitum est.
Q. Potesne saltem Religiosus commodare Iibros. vestes, se alia mobilia ad usum suum concessa γR. Pin
345쪽
336 De nono Artuuis R. Potest, ct quidem sine ullo peceato, si interveniat Superioris consensus quia
commodare non est actus translativus D
minii, sicut est venditio & alienatio; sed potius actus Charitatis erga proximum , Iane monasterii praejudicio saltem notabili, licet res praestita ex usu parum deterior evadat. Q. E Ine siritum Religioso eleemosynas Ia
girri R. Cum Religiosus nihil habeat proprii, nec sui sit juris, nihil dare potest; quidquid
enim habet, suum non est, sed monasterii: nullus autem debet eleemosynam dare de bono alieno, sed de suo; & qui reciperet,
ad restitutionem teneretur. Si tamen accedat Superioris consensus,
potest ex suo peculio. & etiam ex iis, quae Religio ipsi concedit pro victu , ct decenti suo statu, pro vestitu aliquid pauperibus erogare. Nec est, quod Superiores sint, scrupulosi in concedencia tali licentia; quia. ubi es Charitas ρο amor Dei, non est, quod adsit
scrupulus. Bene agit Religiosus parcens superfluis expensis, tenui victu & vestitu contentus, ut possit habere . quod distribuat in eleemosynam popus misericordiae tam Deo gratum, ut
in die judicii erga cunctos dicturus sit: V nite benedicti. . . . Murisib dedi tis mihi manducare μ. Ultra quod Religiosi actus Charitatis exercendo Fidelium affectum &venerationem sibi conciliant, qui aedificati
346쪽
. remanent, ct excitantur ad idem liberalius . praestandum erga miseros & pauperes, imo
di erga ipsbsmet Religiosos. Q. Religioseus habens libros a se manu fer
plox compostos, Conciones potesne emtraneis illa omnia donare. sve in vita . sive in t' morte, Me violatione Paupertatis
R. Aliqui dicunt, non posse sine licentia : Superioris dicunt, manufer*ta sunt etio a mabilia, imo saepe cariora libris imis pressis, cujus rei non habens Religiosus D minium, non potest aliis donare. Attamen opposita sententia mam arria det hac ratione. mn cripta, cum unt par i tus scientiae Religiosi componentis; sciensia vero non eant sub materia Voti Paupertatis. ita neque ejus manuscripta. Quod etiam diei potest , sive ipse ea consecerit, sive ab , alio confecta aeceperit, dummodo sita sint.
Unde probabilius est, ipsum dare possem, imo S comburere,' si velit: consulti tamen est, ut illa relinquat Superiorum stoin 'xum dispositiones. Nec obstat, Quod illa manuscripta pretio vendi possint, ad hoc, ut dicantur pretio assia ma&Iia: n enim omnia, quae vendi pos sunt, prohibentur per Votum Paupertatis a sed bona corporalia, quae divitem faciunt ρ, non spiritualia , ut notitia intellectualis re 'scientia, ob quam papyrus pretio digna est. Q. MIigiosus librum a se eompositum is primi curavit ex suis eleemosynis, vel amico rum ,
347쪽
preMaia, eum onere eam resituendi; IHune potes exemplaria vendere 'it. Cum nullibi pilahibeatur Clerieis ScReligiosis, ne libri a se compositi imprimam. tur X vendantur. quin potius duplici hono ire digni lint, dum laborant pro Ecclesia Dei,
verbo. calamo, doctrina ct exemplo; non apparet, cur non liceret praefato scriptori incalu supposito, exemplaria vendere, sive per se, sive per Typo aphum, aut per interpositam personam, ad resarciendos sumptus factos. , ad aliquid pro decenti sustentatione, ex suo pervigili & pio labore acquirendum:
Nonne Christus dixit , operarium mercede sua dignum esse Τ Nonne omnis labor compensandus veni, 8 Nonne spes proemiorum ad agendum movet 8 Nonne inclinavit Propheta Regius eor suum ad faciendas justi irationes Des 'propter retributionem 'Q. Sed nunquid intervenit ibi negotiatio. Curisis o Religio is a sacris Canonibus inter
dicta νR. Nulla est in hoc casu negotiatio pro. prie dicta, quia negotiari est rem emere, &eandem immutatam, in sua scilicet specie forma carius alteri vendere; ita, ut lucrum intendatur ex illa emptione prius facta. Componere autem libros est honesti 'Ipiritus 9 sicntiae artiscium , quod cot fio re nulli unquam prohibitum fuit. Exemplaria vendere, etiam cum aliquo seu emolumento, est recipere quoddam
348쪽
dam pretium laboris O industriae, ex quo i, citum est unicuique Vivere. Nonne Apostoli Perfectionis Μagistri laborantes manibus suis, inde victum & ambctum aliquo tempore sibi procurarunt Nomne Seraphicus Pater permittit Fratribus suis de mercede Iaboris eorporis neresaria recipere. Cur ergo non liceret Auctori alicujus boni operis, aliquid praemii sperare. exemplaria distribuendo. ut supponitur, lieito modo, sub consensu expresso aut tacito Suis periorum Si obmurmurant aliqui. certe id sine eausa & ratione faciunt. Non est prosecto, cur invideant; non ditantur Amctores librorum. Audiant Salomonem Zois Ios alloquenteni r Rursum leontemplatur fumomnes labores hominum V indu Ariar. animadverti pat re invidiae proximi; D in hoe ergo v nitas ρο eura super a est. Ecclec s. Q. quomodo dignostere quis poterit, RHAgio m merare eontra paupertatem R. Multipliciter. Dignoscitur Religi sus peccare contra Paupertatis Votum ex pluribus proprietatis actibus, quos omnes reseremus, prout descripti sunt in nostria Constitutionibus, agendo de casmis reseris vatis. Pro nunc ad satisfaciendum aliqualiter quaestioni, dico Primo. Peccat Religiosus mobilia quaecunque retinens vel abscondens ' invito aut
inscio Superiore, iisque si utatur pro libitu,
349쪽
--inscius nec sit inatus, se iis *oliare ad nutum Prin
lati. Et tanto peccatum graviuS, quo materia major est Secundo. Peceat, quando res Ris usibus concessia aliis vendit, donat, in pignus tr dit , praesertim saecularibus , debita contra. Ut dce. quia illa omnia redolent Propriet rem & Dominium. Tertio. Quando res Communitati dest, natas sibi appropriat, praetextu, quod omnia sint in Religione communia, cum per hoc 'de' ulla disponat, tanquam si esset illarum rerum
Q. q. Conditiones requirumtur, ut Miam Uus isti post rebus Mi comessis absque peccato R. Quatuor a Doctoribus assimantur. Primo. Ut de rebus sibi conce11is utaturii non tanquam foret ipsarum Dominus, sed
tanquam ad alienum pertinentibus, cui rationem reddere debet. iisque non uti praeter aut contra intentionem ejus., Id colligitur ex Actibus Apostolorum ubi dicitur: quod primi fideles omne Domi
nium suorum bonorum abdicabant, do ea communitati distribuenda relinquebant: Nee quisquam iliorum suum esse dicebat, sed erantiliis omnia communia, Act. 4. postquam scit, cet ad pedes Apostolorum ea deposuerant. Idem colligitur ex Concilio Tridentino Sess. I. cap. x. ubi prohibetur, ne Religi sus aliqua quovis modo ab eo aequisita,' tamquam
350쪽
quam propria, ae etiam nomine Conventur, posesideat vel retineat. In hoe enim consistit es, sentia Paupertatis, ut quis alieno vivat, alieno
utatur: & si quid usibus suis sit concessum, .
non suum, sed alienum reputet. Secundo. Ut rebus utatur cum libera,
vera & rationabili licentia Superioris; quia, nisi illa adsit, est Proprietarius. . . . Dixi, eum libera, vera b rationabili Iiremtia ; quia, si fraude, minis, allegatione falsi obtineretur, & sine justa causa; ut ii retie ret ea, quibus cognitis lieentia fuisset den gata , non est subditus liber a vitio Propri tatis. Ratio est , quia fraus o dolus nemini
Tertio. Ut in rebus ipsis coneessis nulla sit superfluitas, curiositas, pretiositas, quae si multum excedant, gravius erit Peccatum. Ratio est, quia Religiosi non tenentur tantum ad praecisam Paupertatis essentiam, quae in abdicatione omnis Dominu Pr prietatis consistit; sed etiam ad illius aeces.soria, id est, ad temperantiam, quae tollit ab-
uncantiam & pretiositatem, sicut & super. fluitatem: & ad quae tollit fastum
ct curiositatem. tΜeminisse debent, se esse pauperes, &IEsum Christum, quem perfectiori modo imitari professi sunt, fuisse pauperem in hoc' mundo: nee habuit', ubi evut suum resina ra, tanquam sibi proprium.