R. p. Ludovici Lipsin Catechismus historicotheologicodogmaticus, in quo Symbolum apostolorum et præcipui fidei christianæ articuli brevi, clara & facili methodo explanantur ...

531쪽

sax. De nono Articulo , .

Sic disturrendum est in casu prae senti: quando dixit Deus: sex die, ιν operaberis, non per hoc Praeceptum imposuit Deus la-horandi per sex dies . sed 1blum homini liis bertatem operandi reliquit, si velit. Quando stilicet nulla alia intervenit prohibitio, ut quando ab Ecclesia aliquod Festum institu.

tum est servandum. Q. Undenam hane hau issi explicationem ΤΛ. Ex libro Exodi cap. Id. v. i6. ubi Dominus noster loquens de Festo aZymorum , o m prohibet servilem laborem :Dies prim: erit fancta atque solemnis , F diesset finia eadem fesiuitate vererabilis : nihil ope. ris facietis in eis. Idem vetat in aliis Festis; videlieet P, scha is, Pentecostes, Tubarum, ExpiationiR, Tabernaeuli, prout expresse habetur in L .

vix eap. 23. v. q. & sequentibus : Hae iunt feriae Domini, quas vocabitis celeberrimas atque fractissimas.

'Jam observandum, quod omnia illa F, Ra, & alia instituta fuere mandato ipsius meti Dei, postquam Moyses jam populo enu αciaverat: Sex diebus operaberis ; septimo am- tem die Sabbatum Domini Dei tui es, non fu-

eses omne opus in eo.

Hine invincibiliter demonstratur, praefata v-ba non esse absolutum Dei Praeceptum,.quod ad sui observantiam fideles obstringat, alias sequeretur, Deum praelaudata Festa in- R,

532쪽

' Symboli s 3stituentem sibi ipsi contradicere, quod sine blasphemia eXcogitari nequi . i

DE TEMPLIS ET ALTARIBUS AD 'HONOREM DEI ET SANCTO

R. Est locus quilibet religiosi eui.

tus gratia inauguratus. Templum dictum est, quasi tectum amplum, quod nempe sua e paeitate isc amplitudine plures, qui ad orandum Deum couveniunt, tegat ει occupet. Loea illa varia sortita sunt nomina. I. Oratoris, sunt, quod in ipsis popuIus orare, & obsecrationes pro necessita- tibus Deo facere consueUit. a. Basilicae. quod in ipsis Martyrum R Iiquiae conservarentur.3. Melestia, ob Praedicationem Verbi Dei, & Aacramentorum administrationem :Tandem ramplum dc Pulatium , Domus Dei, & Domus orationis vocatur. Plura alia epitheta inveniri est apud varios ScriptoreS. desumpta a variis functionibus, quae in - plis exercentur &C. Q. quandonam Templa ad Dei eultum Fhonorem Sanctorum aedi ari coeperunt νR. Quamvis Deus in Templis manu fastis

non habitet, Act. cap. 7. ut scilieet iis eircuminscribatur, aut concludatur, cum ubitunque eum deprecantes exaudire valeat; nihilomu

533쪽

s 24 De nono Articulonus voluit semper certa loca cultui suo de. putari. In Lege Naturae Abel, Noe, Abra. ham, Jacob. Mechisedech, sacrifieia Deo super erecta Altaria obtulerunt. Verosim le. autem est, Peculiarem locum ad hoc fuisse ab eis electum , qui Templum dici potuit, cum Templum nihil aliud sit, quam locus, Altaris divino Cultui deputatus. In Lege Μosaica, cum Israelitae ex AE, gypto in desertum descendissent, praecepit eis Deus, ut Tabemaculum exstruerent, quod esset velut Templum portatile & mobile, in quo preces suas funderent, ct sacrificium in ostio ejusdem Tabernaculi, ct non alibi,' . ipsi offerrent: Cave, ne offeras holocausta tua in omni loco, quem videris ; sed in eo, quem elegerit Dominus. Deut. cap. I 2. V. I In Libro Reg. cap. 7. & sequentibus. Templi Salomonis splendor, cultus, forma, amplitudo destribuntur, & qualiter sanctificaverit illud Dominus, ut esset ibi Nomen suum in

sempiternum.

Si Evangelicae Legis tempora inspicia- mug. videbimus, erecta fuisse Templa ab ipsis Ecclesiae incunabulis: certum enim est. quod multitudo illa quae omnes divendide. rat possessiones, habuerit in singulis locis consecratas orationi domos, in quibus cliviana lMysteria celebrabantur, quas Apostolus Melesias nomina git, dicens: Convenlinti s

534쪽

Refert S. Clemens lib. Io. Reeogn.sub mnem, Theophilum Antiochensem inter cael ros cives virum potentem, Dornium stram se.

cisse consecrari Ecclesiam, in quq Petri C, thedra ab universo populo est constititia. inquam confluebat, gratia Prsedicationis. quam faciebat S. Petrus, quamque sanitatumessicaeitas confii'mabat.

Eusebius Caelariensis Ub. 2. Hi t. Deus

ait: I autem in singulis laeti consecrata ora. tioni Domus. Missum facio testimonium mulatorum Auctorum Apostolis coae Vorum. Quod dictum est, sussieit ad confirmandum, fuisse a principio Ecclesias materiales. Non erant tamen tam splendidae, quam fuerunt

paulo post crescente numero & opibus fide. lium, S reddita pace Ecclesiae a Constantino magno, qui amplissima diversis in locis addim cari concessit Templa; postquam ille multas Romae consti axisset Basilicas. Q. Quandonam earpis usus Templa o ADtaria eooeerandi νR. Etiam hoc initium habuit a primis saltem pacatae Ecclesiae temporibus, ut collugi potest ex Concilio Aurelianensi V. c. I 4. Dixi, meatae saltem Ereissae; Apostoli enim, ct primi Christiani, non nisi in privatis Oraistoriis & domibus, idque clηm, metu perse. mitionum. sua Sacra peragebant. At quam do spes aliqua quietis affulsit, ut passim Templa erigi coeperunt, etiam Dedicationis, &Consecrationis ritus adhiberi capit. V

535쪽

1 16 De nono Articulorum si de Altaribus sermo si, S. Dionysius Lib. de Hierarch. Eceles pari. I. cap. s. qui tempore Apostolorum vixit, aperte docet, Altaria sacro oleo inungi, ct consecrari ab Episcopo deberi.

Q. Ad quid Confectatio illa, si Gale U

Altaria gratiae Θ medictionis sint ineapaeis R. Ecclesiae, Altaria. & alia ejusmodi imanimata coniecrantur, non, quia fiunt gratiae susceptiva, sed quia ex Consecratione adipiscuntur quamdam spiritualem virtutem, per quam apta redduntur divino Cultui: ut se, licet devotionem quamdam fideles exinde percipiant. S. Paulus arguit Corinthios tanquam Ecclesiae contemptores, quia in E clesia comedebant. Cur enim Ecclesiam contemnere dicitur, qui in ea actionem alibi licitam exercet, nisi propter aliquam ejus loci Consecrationem, & ex ea reverentiam 'Q. Qui ritus adhibentur in Consecratione

R. Praecipui sunt sequentes. Primo, pinu guntur duodecim ruces ita inter se distam tes, ut totum Templum occupent, ct ad sim. gulas lampades singulae accenduntur; ad Ggnificandum, quod duodecim Apostoli hoe vexillum Christi per totum orbem portav runt, & sua Praedieatione mundum illustr

runt.

Secundo, oleo inungitur, quo in Cons eratione Regum. ct aliarum rerum Deus uti voluit, ad significandum, Templum non deo here

536쪽

dymboli. 537 here esse prosanam ct communem domum, sed sacram. Tertio, aspergitur aqua, thus adoletur, ct cerei aeeenduntur, ad significandam mun- ditiem & claritatem, qua nitere dehet locus Orationibus, sacrificiis, aliisque sanctis & puris actionibus deputatus, Christique in eo habitantis bonum odorem. Quarto, Alphabetum describitur gryeect latine, quia illis linguis praedicata est Fides : illis enim linguis utebatur tota fere Eeis clesia, tempore, quo hae Caeremoniae Rhi institutae. Quia denique in Templo diabolus Hic, tur, neque ibi habi fare sinitur. sed e contrario oratur Deus, advocantur Angeli, aliique Sancti, ut in eo loco habitare dignentur ideo pulsatiir ostium, & jubetur diabolus reced re, & Reliquiae Sanctorum introducuntur. O. Unde es, quod Eeeles a b AItaria ad honorem Sanctorum consecrata sint ΤR. Ex eo , quod corpora Martyrum mantiquo more & sanctione F licis L Papae, solebant sepeliri sub Altari. Cur autem ita sepelirentur, dieam Primo, ut in loco tam sacro Fideles hono-

rarent Μartyres. Secundo, ut Μartyrum eorpora & sepulchra, orantibus ad hilare essent, continuum

t excitamentum devotionis & virtutis, ac se i liuidinis, quam imitarentur.

537쪽

s ag nono Artheso 'Tertio, ut Martyres eorum preces apud Deum offorrent S adjuvarent. Hinc Altare vocabatur S ulchrum Martyris, martyrium ρο Confessis. Μartyrium enim graeceidem est ac latine, Confessior puta testim nium, quod Martyr Fidei perhibuit, ac sua morta & 1anguine obsignavicQuocirca Sacerdos accessurus ad Altare orat. dicitque : Oramus te, Domine, per merita Sanctorum tuorum . quorum Reliquis hie 'funt Hinc hisce Sepulchris Ec Altari.

hus postea Ecclesiae superaedificatae sunt. quae pariter Martyrium vocata fuerunt. Non Martyribus tamen , nec Apostolis, i neque gloriosae Virgini Mariae, unquam Altaria eructa, aut sacrificia oblata fuere, sed omnipotenti Deo, cui soli cultus Latriae, ut saepe inculcavimus, exhibendus est.

Nihil tamen prohibet, diversa Templa, vel Altaria diversis Sanctorum titulis esse imsignita & appellata: quia, licet omnia unius Dei honori, primo & principaliter dedicata

sint & consecrata. tamen diversis nominibus ab invicem. propter confusionem vitandam discriminantur. Secundo, Altaria vel Ecclesiae Santarum nomina sortiuntur, quia eorum Reliquiae ibi

reconditae asservantur.

Tertio, quod singulari aliquo affectu tales sancti & Sanctae Patronorum vice in ta-bus locis habeantur.

Q. Cur

538쪽

odio habent, eaque demoIiuntur Τi R. Quia sunt ministri Diaboli, & ut ille, semper invidit honori Dei & Santiorum, ita /i Haeretici totis viribus nituntur evertere lo- ca sacra, in quibus divina Ossicia Deo pe solvuntur, sic diabolo obsequium praestan

i tes.

i Quando Cives Leydenses in Hollandia,

tempore praetensae Resormationis , Anno I s7a. Monasterium nostrum S. Francisci e tra Rheni portam in suburbano amoenissimo situm, excurrebant eversuri, quamdam Uexilli loco imaginem Diaboli, praelongo fixam hastili praetulisse narratur, ut non obscurum esset spectatoribus argumentum,cuinam Μagistro suo illam navarent operam. Q. Eversores, profanatoresque Templorum fueruntne aliquando a Deo vis bilivr puniti R. Licet clementissimus Deus pro immensa sua misericordia & longanimitate, impios Haereticorum & sacrilegorum conatus non semper vindicet, quandoque tamen in , hujusmodi impios severe animadvertit, ut Paucorum eXemplo alii terreantur, nec iaperpetuum divitiis bonitatis ejus abutantur. Antiochus Rex ob profanatum Temin, plum Hierosolymitanum variis malis ac do- Ioribus affectus, miserrima morte lateriiti a.

539쪽

De nono ArticuIo Alcimus praecipiens destrui muros Doemus sanctae interioris, sdmirabili plaga repente defundius est. r. machab. 9. Gundericus Rex Vandalorum capta Hispali, , cum impie elatus manus in Ecclesiam ipsius Civitatis extendisset; mox Dei judicio a Daemone correptus interiit. Chron. Sigib. Mann. 429, Arnulphus Imperator, cum omnia saer, legiis di infandis facinoribus implesset, morbo pediculari absumptus obliti Luithprand.

lib. I. cap. 9-Alphonius VII. Castellae Rex, Templa donis suis & ornamentis spoliavit . atque adeo ipsis Ecclesiis pro stabulis utebatur, dum Tragum oppugnat, ab hostibus de improviso occiditur. Ro risus Toletanus Iib. Μtehael ab Isieltio lib. a. belli Coloniem sis refert, anno I s84. die 16. Octobris, eos, qui celeberrimust, ct antiquissimum MonDitarium Tulliense, depopulati erant, quoudam igne ccilesti in saceli' fuisse absumptos. Qui plura vult, Historicos legat.

DE X. SΥMBOLI ARTICULO

REMISSIONEM PECCATOR M.

Q. Duid nobis in hoe Articulo eredenduimproponitur R. Duo

540쪽

R. Duo ad Salutem comparandam maxis me neeessaria; , nempe non selum peccatorum remissionem in Ecclesia Catholica re. 'periri, de qua Isaias praedixerat : Populus, 'Iui habitat in ea, auferetur ab eis inlauitas. lsa.

Sed etiam Potestatem peccata remitteno rite & secundum legeri , a Christo Domino praescriptas, Sacerdotes utantur, Vere peccata remitti ct condonari

credendum eis.

Q. Quid eo lectitur Remissio precatorum Quiparum duntaxat abolitionem, sed di poenarum condonationem, ct effectus

omnes gratiae ; quae omnia Salvator n0ster Passione de morte sua nobis promeruit; ut sacrae testantur paginae. Huis omnes Proxh tae testimonium perhibent, remissonem precato. rum Gripere per nomen ejus M. IO. His es sanguis meus novi Testimenti, qui pro mustis e nitur in remissionem pereatorum Μatth. 26. . ' In quo habemus redemptionem per sangu nem ejus remissionem peccatorum, ieeundum dia utras ejus, quae superabundavit in nobis. Ad Ephes. i. Q. Quibus mediis pereatorum Remisso oba

R. Si sermo sit de peccato originali, de de actualibus etiam gravissimis, quae excogi- tari pqssunt, ante susceptam Christi fidem commissis, adeo cumulate nobis eorum venia e Lia d