장음표시 사용
31쪽
Concilium Tridentinum sess. Iq. cap. I. ita docens , Ex insitutione Sacramenti Poenitentiae jam explicato, universa Eccissita semper intelle-αit, institutam etiam esse a Domino integram peccatorum consessionem, G omnibus pos Baptis anum lapsis jure Divino nec ariam existere, &paulo post ex eadem institutione colligit, oportere a paeniisntibus omnia peccata mortalia, quorum pos diligentem sui discussi em conscientia habent, in confestone recenseri, etiamsi occultissima illa sint, G tantum adperfus duo ultima decalogi praecepta commisso . Tandem circa finem hujus capitis . Unde cum is sancti sis, ta antiqui simis Patribui muπο uuanimique consensu secreta confisio sacramentalis, qua ab initio Ecclesia sancta usa es, S modo etiam utitur, fuerit semper commendata, manifesu refellitur inanis eorum calumnia qui eam a mandato Divino alienam, G inventum huwanum esse, atque is Patribus in Concilio Lateranensi congregatiI , initium habuisse docere non verentur . Nequo
enim per Lateranense Concilium Ecclesia saluit, ut Chris deles confiterentur, quod jure Divino necessarium, G institutum esse intellexerat, sed ut praeceptum confestonis saltem semel in anno ab omnibus, ta 'gulis, cum ad annos discretionis serpenissent, impleretur. Et quidem consuevisse in Ecclesia ante In
32쪽
nocentium tertium fieri confessionem omnium gravium peccatorum tanquam praeceptam, Claxi ssima nec pauca antiquitatis monumenta 1 stantur. Et i. Tertullianus in lib. de Poenit. redarguit eos, quos ab occultorum peccatorum confestione pudor absterrebat, quos proinde vocat pudoris magis memores, quὰm salutis . Igitur confessio etiam occultorum habebatur tanquam necessaria ad salutem , nec est, cur nomine Occultorum significentur sola facta occulta, non Vero cogitata, aut concupita, cum etiam haec divino decalogo sint vetita .
et Occulta similiter, & cogitationes ipsas
pravas Sacerdoti tanquam medico perito manifestandas, qua innuit, qua docet expresse Origenes in locis, quae optime expendit Card. Bellarminus de Poenitentia lib. 8. cap. . 3 S. Cyprianus epist. I 6. lib. minorum quoque peccatorum confessionem fieri consuevisse dicit, quin, & cogitationum ipsarum factam fuisse refert serm. s. de lapsis. Factum autem id esse ex persuasione praecepti confitendi Omnia peccata, constat ex eo quod dicit id
fideles egi sse, fientes scriptum esse Deus non
deridetur. Subditque. Derideri ει circumveniri Dcur nonpotes, nee astutiss aliqua fallente deludi : plus immo delinquit qui secundam hominem Tom. II. B Deum
33쪽
i8 Lib. II. Cap. II. Deum cogitans evadere se poenam eriminis credit, i si non palam crimen amisit. Inde monet minus quidem peccasse qui sola cogitatione & voluntate peccarunt, at peccasse tamen debereque agere poenitentiam, & concludit, Confiteantur
si ali, quaeso , fratres delictum suum, dum adhuc, qui deliquit, in sacculo es, dum admitti
conficio bui potes, dum satisfactio G remit
fusi a per Sacerdotes apud Dominum grata es .
Quis autem sapienter dicat, praeceptam fuisse confessionem peccatorum, etiam internorum quae sunt contra Religionem, de quibus poti sesimum agit Cyprianus, & non aliorum g Paucis annis ab obitu Cypriani sedit Eutychianus Papa, nempe ann. 273. Is autem decrevit , ut septem ad minus viri spectatae fidei, S probitatis in quavis parochia constituerentur, quorum munus esset inquirere in mores, ct vitam suorum parochianorum , & postea referre ad Episcopum ea de quibus essent ab eodem interrogati. Inter ea vero multa, de quibus hi erant ab Episcopo interrogandi, est hoc.
ne aliquii qui ad consessionem non venerit vel una vice in anno, ides in cap. a uadragesimae romissio igitur confessionis habebatur pro deliincto, delictum autem non fuisset, nisi confesso esset praecepta; & quidem omnibus qui salteiri graviter peccassent, quandoquidem ab omni-
34쪽
Lib. II. Cap. II. I9bus exigebatur, ut exigitur modo . Et quamvis Eutychianus non esset hujus decreti auctor, est certe auctoris antiquissimi , quando Burchardus & ipse auctor antiquus, &eruditissimus illud afferens lib. I. Decretorum cap. 9q. censuit esse tam antiqui Pontificis decretum .s Lactantius Itb. . Di vinarum Instit.cap. II. loquens de Hebraeorum circumcisione, Poeni-ientiam Cinquio nobis Deus in illa circumcisione proposuit, ut si cor mundaperimui, ides sit peccata nostra confessi satis Deo fecerimus, venium consequamur , quae coutumacibus, G ad-1ηissa sua celantibus denegatur ab eo qui non fa-i ciem sicut homo , sed intima , G arcana pectoris,. ivtuetur. Si venia denegatur celantibus, jami, praecipitur confessio , & quidem omnium; nam n. de omnibus hic sermo est , hinc in lib. extrem. si Novatianos damnans dicit, eam esse veram Ec- e. olesiam, in quo es confessio, G Pgnitentia. o. quos peccata, G pulnera, quibus subjecta es imui. .ecillitas carnis, salubriter curat. Hujusmodioc. autem vulnus est Omne peccatum grave . , t 6 Pacianus in Parenesi ad Poenitentiam , Rogo vos fratrer etiam pro periculo meo per i eli. lum Dominum quem occulta non fallunt, desinis O te vulneratam tegere consuentiam : prudentes em medicos nou verentur, ne in occultis qui-ia, Min partibus elisim secaturos, etiam per iuros, B a Non
35쪽
eto Lib. II. Cap. II. Non rogaret per Dominum quem occulta noufallunt, nisi esset praecepta confessio omnium etiam occultorum, cum dc ipsa conscientiam
I S. Augustinus hom. 48. ex so. Nemo sibi dicat . Occuis ago , apud Deum paenitentiam ago . Ergo sine causa dictum est: astuae soloeriris in terra soluta erunt G in Cario i Ergo sine causa sunt datae elaves Ecclesiae Dei 3 Frus ramus Evangelium frusramus verba Gripi. Hic
S. Doctor manifeste docet, non sufficere poenitentiam occultam, & cordis, sed requiri confessionem oris, qua manifestentur peccata iis, quibus datae sunt claves, & quidem omnia, cum claves datae sint ad omnia peccata sol
8 , SoZomenus lib. . hist. cap. I 6. acturus de Presbytero poenitentiario sic proloquitur. Cum prorsus nonipeccare natura si humana divinioris , paruitentibus, quamvis frequenter deliquis Ins, veniam dare Deus just, G ad impetrandam veniam confiteri peccata necellarium es. Loquitur autem, ut faciunt historici, ex communi persuasione: haec igitur erat communis fides, ad obtinendam a Deo veniam necessariam esse confessionem & quidem omnium peccatorum, non vero tantum atrociorum , nam loquitur de
omnibus, deque illis ipsis, que frequenter com-
36쪽
Lib. II. Cap. V 2 imittuntur, & frequenter remittuntur, qualia certe non sunt atrocia delicta subjecta solemni poenitentiae, quae nec bis peragi poterat, nedum
9 S. Leo epist. 92. ad Rusticum Narbon. Episcopum cap. i8. ita scribit. Si quis convivio
Pla gentilism G esis immolatiliis usi sunt, possunt jejuniis, ta manuum impositione pur
gari. Ab idolol tis absinentes Sacramentorum
Gripi possunt esse participes. Si autem aut idola
odoraverunt, aut homicidiis , aut fornicationibus contaminati sunt, ad communionem eos nisi per paenitentiam publicum non oportet admitti . Hic S. Pontifex distinguit duo genera delictorum, unum gravius publica poenitentia cluendum, aliud minus grave purgandum jejuniis, ct manuum impositione , quo ritu diu consueverunt absolvere Confessarii, docetque utrumque esse clavibus subjiciendum : non igitur erat praecepta confesso eorum tantum, quae erant per publicam poenitentiam expianda . Io Ex eodem S. Pontifice, aliisque scriptoribus antiquioribus habetur, multis in loci coactos fuisse fideles omnia peccata publice confiteri . Id onus imponere ausus fuisset nemo, si nec secreta consessio fuisset in praecepto. Hinc a Leone in epist. 8 o. ad Episcopos Campaniae, Samnii, & Piceni non redarguuntur, quod con
37쪽
α a Lib. II. Cap. II. sessonem delictorum exigerent, sed quod exigerent publicam , idque definivit esse contra tegulam Apostolicam , non autem illud : dumque tandem edixit sufficere reatus conscientiarum solis Sacerdotibus indicari conse ne secreta, satis significavit hanc confessionem esse prς-ceptam. Hic enim sussicere idem est ac non requiri aliud , ut satisfiat obligationi. D Idem in ea celebri epist.9 i. ad Theodo rum Forojulii Episcopum docet sic esse ordinata dioina praesidis , ut indulgentia Dei nequeat obtineri sine supplicationibus Sacerdotum ab solis ventium : de quibus ibi loquitur: tam igitur est necessaria confessio omnium , quam est necessaria omnium venia.
ra S. Gregorius I. homil. 29. in Evangelia,
Lazaro inquit) dicitur veni fras, ac si aperta
tuilibet mortuo in culpa diceretur, cur reatum
tuum intrs conscientiam abscondis, foras jam per confessionem egredere, qui apud te interitis fer negationem lates. Veniat itaque foras momtuus , ides culpam coUteatur peccator, venientem vero forat solvant discipuli, ut pasores Ee-elesiae ei paenam debeant amovere quam meruit, qui non erubuit confiteri quod fecit. Ηἰc certe' preceptum confitendi omnia peccata mortalia indicitur , dum cuilibet mortuo in culpa dicitur
egredere Idem in hac homilia explicans illa
38쪽
Zib. II. Cap. II. IVerba, quorum remiseritis peccata rewittuntur eis, monet pastores, ne temere absolvant, sed culpam expendant, ct poenitentiam sequutam post culpam , eisque peccata remittant, qu0ἷomnipotens Deus per compunctionis gratiam Pi- Atat. Nec distinguit unum peccatum ab alio .i3 S. Eligius qui Novio mensi Ecclesiae praeerat anno 6 o. homilia II. postquam monuit publice poenitentes, ut gravia facinora , quae commiserant, seinper lugeant, ad alios orationem convertit in hunc modum. Vos etiam statrei post exhortationem quam habuimus ad Pornitentes, mecum admoneo , ut unusqui Venostrum recurrat ad conscientis fur secreto , interroget semetipsum, qualiter per totum annum.
maxime his sacris diebus J conversatus es, si invenerit in corde suospinas, G tribulos deli-Horum , sudeat auxiliante Deo quantociuI eveLIere , G evellendo eradicare, hisque eradicatis
fodiat pomere salutari, G sercora iris bona Opera immittat, ut possit facere stactam , G, si ΘΟΗΘ pariter consessus fuerit, paleat DIGNUS interes e solemnitati praesentiι diei, quae quia in ea
Dominus cum Aposolis smis caenavit, corna potatur . Igitur confessio etiam minus gravium Peccatorum , pro quibus non agebatur publicap nitentia , habebatur tanquam necessaria con-ὰitio , di praeparatio ut qui deliquerat posset
39쪽
:4 Lib. II. Cap. II. digne interesse ejus diei solemnitati, in qua jubebantur omnes communicare . Idem ho m. l3. alloquens pariter populum seorsim a P nitentibus, Quicunque ergo pestrum inquito his Euadragenorum dierum observatiouibus psu Ieotiam , ω CONFESSIONIS SOPE UGNITO, se exercuisse recolit, agat Domius gra
tias . Erat igitur confessio debita , & praecepta etiam iis qui graviora non admiserant, ac proinde erat praecepta confessio omnium gravium
peccatorum ; hinc subdit . . Euod dico , omni-hus vobis dico Clericis, Laicis, sianctimonialibus, ut quisquis se recolit invidiae aut detractionis , aut odii quoque , ta fornicationis, me incesur, vel perjurii, cacterorumque vitiorum contagione adtactum, saltem hodie per divinae salutis medicsimentum, quaΠtumpraevalet, se purgare procuret. Confiteatur adversus se injustitiam suam Domino, ut remittat impietatem cordis fui, ta reliquiae cogitationum ejus diem festum agent Domino . Tunc enim reliquis cogitationis diem fesum agunt Domino , quando PECCAE
TOR IEDILIPET post prius datam confesMnem se prohibere pollicetur ab impietate sua Et
homilia 4. enumeratis omnibus fere peccatis veteris hominis, quae videlicet Apostolus redicenset ad Galatas 3. I 3. sic populum alloquituria
ui ergo ex vobii talibat, ta his similibus involuti
40쪽
Lib. I. Cap. LI. asvolati sceleribus fuerint, G per consistisvem, G paruitentiam nequaquam condignam sati monem egerint, sed adhuc in hac vetustate perdurant Inon se a nobis reconciliari posse exsi
i In libris P nitentialibus antiquimmis, quorum aliquis scriptus fertur saeculo sexto aut septimo , agitur de confessione tanquam de re praecepta, de confessione, inquam, omnium peccatorum, nam pqnitentes de omnibus in
is In Concilio Cabilonensi secundo , cele-hrato ann. 8ig. sic legimus. Sed G hoc emendatione indigere perspeximus, quod quidam dum confitentur peccata sua Sacerdotibus, non plene id faciunt. uia ergo consat, hoclinem ex duabus e e subsontiis, anima videlicet ει corpore, G interdum animi motu , interdum carnis p s-gilitate peccatur , solerti iisdagatione debent inquiri ipsa peccata , ut ex utrisque plena sit con-ρ ο , scilicet ut G ea confiteomur qus per cor- sui geso sunt, ta ea quibus in sola cogitatione
delinquitur . Hic autem, ut patet, Patres momnent, non solum quod expediret , sed quod oporteret agere . Erat igit praecepta non solum consessio, sed confessio omnium peccatorum etiam internorum. F