장음표시 사용
131쪽
rares cessant, hoc non est, quia condi- Obedientiae, ac aliorum Votorumiarionale assumptae, sed quia notabilis proprij instituti, suspendi in executiosa la fuit in statu, ad quem sequuntur, ne, respective ad ea, quae pugnant cum mutatio, utoptime ab initio vim sum, flatu Expulsi. Caeteras obligationes Pseiat argumentum. regulares , quommodolibet ligantes s Concluditur ergo, post senten. Profitentem , Expulsum non afficere, etiam expulsionis, manere in Expullo licet consultius lit illas pro viribus integram obligationem Voti Castita- curata .ris; obligationem Voti Paupertatis,
An Expulsus maneat post sententiam eiectionis Religionis, iurisdictioni subiectus.
'soλIEgatiuam partem de iuste Ex-m pulso tuetur Naaarrus l . v m probat. Primo, quia Expulsus esinit esse membrum illius Ordinis, ac proinde ab eius iurisdithione cxemptus ; confirmatur a simili de Seruo, qui eiectus a Domino essicitur sui iuris, desinitque esse sub potellate Domini . Secundo, quia res iudicata se uanda est, ut habet Taxrua sa , sed Lxpulsi sunt proiecti a cura Superi rum, ergo & a iugo obedientiae, illis debitae soluti. Tertio, ex dispositione
Decreti, Expulsus subditur iurisdictioni ordinarii, ergina iurisdictione
Religionis liberatur: Probatur consequentia,nam idem nequit subdi duobus Superioribus, ad inuicem non sub omdinatis; sed Superior Regularis non sub ordinatur Ordinario, nec Ordi narius Regulari; ergo&c., aliter Sutaditus praeceptis contrarijs posset con stringi, & per consequens ad impossibilia teneri. Pro hac sententia liat Ro-driquet, citans quoque Molinam is 3 si Opposita tamen sententia tenet Expulsum se toto non liberari a iuriodietione Superioris Regularis, ac prininde non esse membrum, omnino a Religione discissum; pro hac adducitur Gloga s l. sic dicens: Ius autem. M
os Pa'oris. Dei nise Superiores Ordianis ex specialibus concessionibus Summorum Pontificum, supta relatis sues uposlunt excommunicare Expulsos, si intra distriinim suarum Prouinciarum, contra eorum praeceptum audent Consessiones audire, concionari, aut docere; excommunicatio autem scrinon potest in non Subditum, ergo E pulsus adhuc manet sub aliquali iuris.
132쪽
dictione Religionis. Probatur tertio. Expulsus cogitur ibo se poenis lata in expulsione impositis, puta, exilii, infamiae &c. porest ad Ruigionem .
cogi, ii constet de emendatione, non est omnino a V Otorum obligatione linhitus, cry O ncque citi sic toto a Religionis iurisdictione seiunctus. Sic fimmani P eranuδ, Vmbertus, de alij s63. 32 Quare ad fundamenta Opposita negatur, Ixpulsum delinere es lemcmbrum Religionis; nam, ut bene a Suit a cera s73, penes Religionem ius nullum est, vilaue auctoritas Pro-1cssum Religiosum Voto liberandi;
neque potest iacete de Monacho non Nonachum; ergo si Monachus, ex vi Voti Obedientiae iurisdictioni Superiorum adstringitur, licci fiat membrum putridum, & proinde ne alios inficiat, iubeatur manere extra Claunstra, non ideo ccssat elle Religionis; sicut Ouis morbida,licet a grege scparetur,non desinit esse Pastoris sui, quin possit ii conualescat ad ovile reduci,
ita Lxpulsus si resipiscat ad Clausitareuocati . Ad id, quod adducitur a simili de Seruo, respondetur disparem
esse rationem de eo, & Se tuo; nam Dominus potest Seiuo libet latcm tribue te, Sc idco illum eiiciendo, cens
turturi suo cedere, εἰ Seruum manu
mittere , & liberare. Sed Religio lus
per professionem adstringitur Deo . illiusque cultui magis, quam Superio libus Rel 1gionis,& obligatio votorum est perpetua, a qua Rclisio nequit loluere; liinc est,quod nec Religio volens
poteli cedere iuri suo, cum nequeat iuri Diuino praeiudicium in serre; neque Eieci iis potest cedere iuri, quod habet,ut a Religione recipiatur, ex suppositione, quod se corrigat, Sc religiose vivere decernat. Ad secundum dicitur, quod per sententiam expulsionis non decernitur, Expuli bs pcrpetuo eise separa dos a consortio aliorum, nisi pro quanto durat in eis incorrigibilitas; quae quidem sententia, etsi limitatε non pronuntietur, sitque ex parte sui perpctua, subintelligitur tamen, si perpetua sit causa ex pullionis; unde a satur, sentcntiam illam ita transisse in rem iudicatam, ut irrevocabilis debeat permancrc; alias iespiscentes nequitent conti a dispositionem Conili- tutionis Pontificiat, superius relatae, iterum admitti; Ad ultimum, qualiter
Expullus subiit iurisdictioni Episcopi,
dicetur insa non inde tamen sequitur, quod si in aliquibus subditur Urdinario, ergo in omnibus eli a iurisdictione Superiorum ordinis liberatus; nam Stmodo Regulares in multis, puta dum extra Claustra delinquunt, dum salsa miracula praedicant,dum clausas indebite visitant, iurisdictioni coercitiuae ordinariorum subduntur; nec inde
sequitur, a propriorum Superiorum
Regularium iurisdictione in reliquis
133쪽
An Expulsus teneatur ex voto ad obedientiam Episcopi, de Pontificis. SUMMARIUM c
13DRO certo tenetur ex supradictis A Expulsum non abstrahi omni no a iurisdictione Superiorum Regulaarium, quamuis in poenam suae incorri gibilitatis, proijciatur extra Claustra ,
ac quandam paternam prouidentiam.& curam. Quia vero ex Decreto Hr
quandiu non redierint, ordinar loessam auιon , σ obevit ursafuisset. ideo . dubitatur, an Eiecti teneantur Episco- oeci obedientiae vinculo, quo ten
antur Superiori Regulari: Si quod quaeritur de Episcopo, quaeritur quo que de Pontifice. Religiosum, etsi exemptum, saei jciatur subdi Epitcopo voluit Naamarmas ues , in tantum, quod Eiectus cogeretur adire Episcopum, ut lini certum vitae modum,Sc rationem prae scriberet, quam teneret , atque vi voti implere deberet, in loco ab aliorum. consortio separato. Sententiam mintiam secuti sunt Palaas.& Suarax. oo .
Si videtur sui isse Histia sir sor , quae probatur. Religiolus enim ex vi Voti, perpetuo duraturi subditur in proteisione Superiori Regulari, praecipienti secundum Regulam, Si illius directi
134쪽
vi se toti im committi qui tamen,dumetjcitur,tali prouidentia,& cura spoliatur, ergo si pontifex, ne sine Praelato degat hiectus,iurisdictioni,ac obedienis etiae Episcopi illuna subhcit,& quodammodo loco Superioris Regularis illi substituit Diceccsamim,diccndum et , xiectum ea obligarione illi teneri, quaproptio Praelato ordinis adstringitur;
confimatur assertum, quia non estiationabile, Eiectum manere sine Su. Periore,cui cxvi Voti obedire teneatur,
Mullus autem est,cui praeliari polliit haec obedientia, quam Episcopus. Probatur secundo. Nam antiquo iure Religiosi ab Ordinariis dirigcbantur, ipsisque vovebant, quod tamcn ius Dioecesse-xiotum in Regulares fuit per exemptionem temperatum ergo, si proiectus extra Claustra, ex dispositione Con-nitutionis exemptioncm perdit,& siabditur Episcopo, rcducitur ad pristinum ius, ac si in manu Episcopi vovisset.
Tertio. Bencsciatus, ex quo assumitur vix ordine, liberatur a iugo Monasticae vitae, ut habetur eX Texis 627. Nema ριtost Ecclesia123cει inci a deseruινe ,σan Monastica Regula ordinata persistere, vii ipso distrimonem Monasteriν teneat, us quor3ie su Minimos Eeclesiasticocinior perman re. luncia Glosa, capite sequetiti, Se ex fluos luitura iugo Minnallicae Profestionis, cum Vota lintinextinguibilia, manet subiectus Epit, copo, crgo ii abditur subicctione, pr portionata statui religioso, rit perconsequens s biectione voti. Non est
ergo dicendum inquit Ninarras J,
Eiectum subiici Ordinario sublestione
communi, qua caeteri Clerici, sed subiectione Voti, non minus, quam proprio Praelato. ss Altera opinio, pugnans e B Merso, tenet, Eiectum , ne dum ex vi Voti, non si abdi Episcopo, sed nelie Pontifici. Prima pars probatur, nam Religiosus ad nullam aliam obedien- iam ex Volo tenetur, praeterquam ad eam, quam promist, at non promisit
obedire extra Religionem Episcopo, sed Praelatis Religionis, ergo Eiectus, licet subdatur Episcopo per Constitutionem Pontificis,non erit illi subditus, tanquam Praelato, sed tantum admodum aliorum Clericorum illi Episcopo, in cuius Dioecesi habitauerit. Deinde ipse Nauarras fatetur, loco citato, Expullum ab una Religione, non teneri ad aliam transire,eo, quod illam
non voverit, ergo, cum neque voverit
Episcopo obedire, eodem sundamento dicetur ad obedientiam illius ex vi V oti non teneri, ita ranc beet,A oraus cum
alijs s 3 . Quod nequc Pontifici, pri
mo , quia vovens obedientiam, illam vovet, quamdiu est intra Claui ira, in Religione manens, & Religio eum patitur ; Vel, ut alii dicunt apud Padfer/num 64 ), Religiosi promittunt Obedientiam Pontifici, medijs proprijs Praelatis, ii quia Eiecti liberantur a
Voto obedientiae rei pectit Praelato rum, nec tenentur obedire Pontifici ex vi eius Voti. Imo nec manent sub obedientia Pontificis , quatenus eli Praelatus Regulari A sed solum, quatenus est Pontifex eo titulo, quo caeteri Fideles illi subijciuntur, quia militat Padem ratio, cum non voverint obedientiam Pontifici, ut Praelato Religionis, nitiquamdiu Religio eos pateretur, &essent in illa. Quare praescias opini apud Sancriti loco citato concedit, Religiosum creatum Episcopum, manere obligatum obedire Pontifici, peculiari Voto Obedientiae, ultra generalem ab Omnibus Fidelibus obedientiam .
135쪽
t am ipsi debitam , & vltra peculiarem debitam ratione iuramenti obediendi ips, quod omnes Episcopi praestant;
negat autem hoc modo teneri Eiectum, eo quia censet, quod, licui per expolsionem secernitur a iugo regula.
Tis obedientiae, quam vovit Religioni, ita quoque proiiciatur ab obedientia, qua proti tentes in Ordine , subduntur Pontifici, ut est Praelatus Regularis, aqua tamen non eximit Monachum
actum Episcopum, quia non est a Religione expulsus, sed Privilegio Pontificio exemptus ab aliorum Praelatorum Religionis obedientia , non autem ab obedientia Pontificis, ut est Praelatus Regularis; eo quia Papatus
Omnem Religionem absorbeat, litaue omnium caput. Sic firmat metit. Cum Texeda locis citatis, quibus avitiae tet ad μι - - 33.16 Ad Quaestionem ergo dico,
quod, etsi Expulsus non teneatur, ex vi Voti obedientiae, parere Episcopo,
cuius iurisdictioni subditur, sed ut sit, uod illi subsit, eo modo , quo illi ubsunt alij Clerici, ut bene probant
augumenta pro secunda opinione , quam tuetur quoque di-Censi contrariam tententi m esse contra totius Ecclesiae praxim, Se nus- ruam more seruatam , non tamenicendum est, huiusmodi Eiectos non teneri ex vi Obedientiae, quam Pr sessi sunt, obedire Pontifici, ut sua- clibant Dociores, pro secunda parte Quaestionis adduci it. Ratio est, quia promitso obedientiae, facta Pontificii est intima, b inseparabilis a professi ne Religiosa, quia non potest Religi sus vovere Obedientiam subordinato Pr lato,nis illam voveat subordinant; omnis vero Praelatus Religiosus est subordinatus Pontifici; non emo. congruenter deducitur, Religiosum, dum extra Claustra degit, non teneri
ad Obedientiam Pontificis, sicut, dum in Religione vivit; nam Religio.
sus utrobique subditur Pontifici, res. pectu cuius nunquam est extra, quoisties in Ecelesiae gremio degit. Hinc ad argumenta pro prima opinione . 17 Ad primum,negatur assumptum Nati/-i, teneri scilicet Electum adire Episcopum, ut sibi certum vitae genusitatuat, id enim nullo iure cauetur, nec pro illo iundamentum aliquod assiducit, ut aduertit loco citat.
sed sat erit, ut illi pareat in his, quibus tenentur alij Clerici communiter. Nec inde sequitur, quod, si Relisiosus perpetua tonsione se tradit Religioni,
sub cura Praelatorum, erso, cum ab
illis dimittitur eodem vinculo subdeis tur Episcopo; nam illam obedientiam vovit, non istam; Nec Pontifex, subdendo Eiectum Ordinario, ex quo priuatur cura Superiorum ordirus, illi ipsum statuit, veluti Praelatum, cuI ex vi Voti pareat, sed veluti Dioeceo sanum, qui illum ac quemlibet de sui Clericis distringat. Ad Confirmatio.
nem negatur, Eiectum absque Supe. riore degere: nam adhuc in multis, ut probatum est, & amplius ostendetur,
Religioni subditur, & se toto manet sub potestate Pontificis. Ad se nadum . Et si, loquendo de Electis ab ordine Diceceiano subiecto, ex vi Voti, post eiectionem illi subiiciantur; nam expulsio ab obedientia non liberat, si quempiam ligatum reperit, nisi pro quanto illa pugnat cum statis Expulsi; quare obedientia Claustralis extra Claustra degentem in multis li. herat ob incommoditatem diredii nis; non ita in eo, qui regulariter vivens, subditur vi Voti Episcopo, eo quia eius directio, aeque obuia sit degenti in sua Dioecesi in Claustris,
uam extra. Dispar tamen est ratio dexemptis, qui nunquam in manu Ep, scopi voverunt, nec eius se directi ni tradiderunt; nec ideo, quia ex Reuluntur, exemptionem perdunt, nis pro
quanto iurisdictioni Episcopi, instar aliorum Clericorum, a Pontifice si bijciuntur . Nec praestat dicere cum
136쪽
mi per sententiam expul- Pontificis fieret, si mandata Pontificissonis, dissolui contractum, per quem Religiosus incorporabatur Religioni, St ipse Eiectus fit extraneus, ideoque non potest frui exemptione, Religioni concessa, quae non se extendit, nisi ad membra illius;nam hoc pugnat cum Textu scS , ex quo habetur Eiectos od huc esse membra Religionis , in. quirendos , recipiendos, & imo com-
ellendos ad reditum ad Relisionem, si id fieri poterit, fatua ordinis disciplina: Ad tertium, negatur illatio, quod quia Beneficiatus absoluitur a iugo Monasticae professionis, in his quae cum statu illius non compatiuntur, ut aperte potest deduci ex illo contextu citati capitis, quod ideo squali iugo subi jciatur Ordinario, sed
sat est, quod ilii subsit, sicut caeteri
Beneliciati; nec cit omnino verum, Vota illa extingui, niti subsiciatur alicui, tanquam Praelato Ordinis, vel Ioco illius substituto, nam, ut supra probatum suit, manere quidem poliunt Vota, quantum ad id, quoc necessario requiritur ad Religionem , licet suspenQantur, quoad executio
, 8 Ad id, quod pro altera parte conclusionis adducitur. Falsum enim assumitur, quod scilicci obedientia
promittatur Pontifici pro icmporeia,
uo quis ex git in Claustris sub prouientia Religionis; imo Votum Ob dientiae independenter a Claustro fit Pontifici, respectu cuius iurisdictionis,
nunquam Rclisiosus est extra, ut be
ne notat Tami=μνιπον, loco citato.
Nec suffragat dictum eorum, qui dicunt Obedientiam Regularc m re se cere Pontificem mediate, non immediate, mediis scilicet Platatis Religionis; qua cnim obedientiae vis foret,s Pontifex non nisi pra cipiendo Superioribus, ut imperciat, subditos posset constringete ; in tantum, quod, si Praelati ordinis iuberent, voluntas negligunt,subditi ab inobedientiae reatu sorent immunes. Dicitur ergo, Eiestos subdi Pontifici, Ee ut Pontifex est, quia sic etiam subsunt caeteri Fideles, & ut Praelatus est, quia ex vi Voti subduntur& Praelatis, & iis, quibus Praelati Regulares sub ordinantur, inter quos solus est Pontifex, quoad exemptos; nec dicendum est,
Votum illud de obedientia Pontificis suisse emissum pro tempore Claustri ἔnam id quoque posset dici de alijs V
iis , quem tamen vovendi modum supra reiecimus. Hinc conceditur tintus discursus de Monacho Epilcopo faelo; sed ex datis rationibus negatur Eiectum potioris conditionis, quoad vinculum obedientiae, respectu Pontificis esse, quam sit ab Ordine Regulari Assumptus. Concluditur ergo, Eiectum instar alterius Clerici iurisdicti ni Episcopis ibijci, sed Pontifici obedientiae vinculo, aeque ac in Religione
9 Quaeres, qtiaen m sntilla,quae potest Episcopiis pracipere Eiccto, Mille tenetur obedire. Reipondetur cum Suars L. & Palas s6VJ Eicsti m teneri
obedire Episcopo in tribus materiis Primo in his, quae pertinent ad decentiam status reliqiosi , & hoc pio tempore, quo Eiechasmanet extra Claustra . Haec autem dccentia attenditur arbitrio prudentiae, quantum ad hone-
sat cm habitus, occupationem, seu negotiationem, si non est in sacris, conuersationem, & similia. Secundo, in his, quae pertinent ad obseruantiam Voti Castitatis . Et tertio, in his, quae necessaria sunt ad usum Paupertati S. Ratio ei , quia Eiectus non est ii inpliciter Ecclesiasticus ad modum alteriit Clerici, suci, ut dictum est, manet substantiatier Religiosus, adstrictus ad Vota, pro quanto possitnt compaticum statu illius; ergo Episcopus, sub cuius iurisdictione tunc vivit, no sollim
137쪽
sollim poterit illum cogere ad hone-ssatem vitae, quo modo potetl alios quoscunque Clericos sibi subiectos, ut habetur ex variis Texti 1 7oJ, sed etiam illum, ii in Vota sua peccanum Tepererit, coercere, ne particeps crimi- Num fiat eorum, qui suae curae sunt ad-
dicti. Sat autem erit, ut innuit Pas 'ianua. s7 IJ ut Episcopus curet Electum vivere iuxta Sacros Canones, & E cletiastica Statuta, & ad eorum so mam vitam componere,& pro quantos latus illius patitur, Regularis vitae Votis consorinetur.
Fanda inenta dieentium, tale Dein cratum v gere solam, s.'ad D
fundamentit. εο Sentencia a leuans Decretum se tota latiturine. Referuntur fanda me ea iativo.
l Liberum eis radi ei expulsionis eo-gnita causa eiectionis, suam sus
pendere I non tamen a sententi. iussa resa a. Legulator te estur ex aqui me iustis tot,bur Dis sa conformare. SAParιον iura acqu/sito tonas meas Religiosi ne uir inste derogare. Facultas Superiorum s ais adisi. cationem, non ad defῖν af ιonem εο Etsi Religio non teneatur , tamen potest Do iam resipiscentem re
piam non est pracise in poenam, sed etiam in remediam Esem . Expulsio ex νεmum , ac grauissimam remedium dieitur. Si eouctae da emendatione re-υ-ri potest Eiecta . 67 Uura pra euendo Hecto em n aato, si resima Religio, , praciis ξιento ruresum . cor Vaestionem hanc mouet id g quod per I uomum IX., ius
limus; Decernitur,ubi Pontifex flatuit Fugitiuos, & Eiectos debere annuatim inquiri per Superiores Ordinis, tisi opus fuerit, subsidio excommunicationis ad Cla ultra compelli. Est ergo dubiae quaestionis, an tale Decretum nunc usu uest in viridi. 'aua rus 7 a ait, quod quantum ad ea, quae Fugiti-uOI concernunt, debent per Superiores Ordinis praeliari;tales enim debent
138쪽
stimatim inquiri, Si per censuras ad reducunt, neque repetunt. Ratio ad reditum cogi, si reluctantes obitant te. gremii. Quod autem pertinet ad Ex-Dulsos, tales inquam esse reducendos, S recipiendos, si reuerti volucrint, secus vero si recusauerint. Id probat,
N Antoninas, quos refert, non eodem
modo loquuntur de Fugitivis, dc Ei Elis; aiunt enim Fugitiuos annuatim perquiri debere, ac etiam renuentes compelli ad Claus fra ; Eiectos vero non nisi redire volentes. a I Haec autem opinio non subsistit, nam ibi Pontifex indiscriminatim pronuntiat non solum Fugitiuos, scd etiam Eiectos quotanis dedere inquiri, det ad Claustra reduci. Hanc initantiam sibi ipsi obi jcit Nauarras, tamque illam se toto declinare non possit, re Pondet, Decretum loqui de intulle Expulsis, hoc est ob leuia, a non habente iurisdictionem , non seruato iuris ordine; isti enim, cum adhuc maneant sub iurisdictione Superioris Regularis, eo quia iniqua lententia non possit eos ab Ordine diuellere, & per consequens ab obligatione Votorum Iiberare, tales enim debent inquiri, &1educi; non sic illi, qui ob eorum crimina dimembrati sunt ab Ordine, & a Religionis promptuarijs proiecti, ut in
saeculo vivunt. Sed haec euasio ultra
quod falsium assumit, scilicet ivlle Ei ctos se totis declinare a iurisdictione Superiorum, & soli Episcopo subdi,
ut late probauimus Oppolitum super ius, est satis periculosa, telte Sanche 73 , eo quia υρ--linata absolute
loquitur de Electis, qui potius tales dicuntur,quando iuste pers ntentiam diffinitivam , rite latam eiecti sunt. Ea Alij apud Ostorians 7 dicunt,
totum praedictum Decretum Gregori Nom,cum sit iuris humani,vsu,8 con- Retudine abrogatum fuisse: ncque
enim Religionum Praefecti Religiosos
Eiectos quotannis perquirunt, neque
hoc datur, quia expulsio non datur ad rempus,ut hiectus corrigatur,& emendetur, sed in perpetuum, & ut debita pisae puniatur, nocenim dicitur eum ob culpam suam meruille; hinc est, quod multi ob certa quaedam vitia, &'ocli la sententia ludicum, ad id dest
natorum, ijciuntur in perpetuum, nec amplius reducuntur. Quare concludunt apud Sanchea. loco citaro, quod ex vi illius Decreti non tenentur Praelati quaerere, nec reuocare Eiectos, nec
Fugitiuos, sed seruancla esse, quoad hoc, Statuta Religionum, & ius naturale , quod solos iniuste Eiectos rellitui dictat,sc sic quaerendi sunt, ut ad prilh- num statum restituantur. Si vero Apo-slatae,& Fugitivi iurat,tenebitur eodem iure jiuino, naturali Praelatus Religionis , si commode poῆ t eos quaerere,. vi corrigat, & puniat iuxta Regulae, ScConstitutionum praescriptum, ut pote
qui vere sui subcliti sunt; in vel sic spirituali eorum saluti prospi diat, & si dejictum non fuerit expulsione dignum, admittat correctos ad Religionem 53 erum praefata sentcntia salsum assumit, scilicet tale Decrctum fuisse santiquatum, & per consequens consuetudine abrogatum, nam Vrbanus octauas in sua Constitutione supria recensita pari. I. num. 23. M ii illud
innouauit, δἰ seruandum proposuit etiam respective ad eos, qui iuste, ac di trinitiue suerunt expulsi. Deinde sub
InnocenDo XV, prout in suo Decreto supra relato par I. nu. II. I. I. taxatiue,
quoad Fugitiuos, & eorum requisitio. nem confirmatum . Nec ratio ad hoc adducta suffragat; non enim vorum
est expulsionem infligi praecise in poenam, Se odium incorrigibilitatis, quin potius inducta suit ad resipisicentiam
Expulsi,Se ad prς seruationem aliorum, durante morbo incorrigibilitatis in illo; ut colligitur ex Decreto Vrbani
Octam. Neve contagione Pest fera incor
rigibilis atias perde 3 unde negatur, talem sententiam sic transire in re nistudiis
139쪽
Iudicatam, ut nullatenus reuocabilis quaque inconcussa manet, ut Author existat, esto non fuerit ad tempus lupponit; neque ita firmo haeret sum PIOnunciata. damento, ut inclutiabilis euadat, licet Tertia sententia sic late ample- supra recensitis sit propior veritati. Bitur Decretum Gerorn, ut pro cer- Negatur, inquam, posse Superioremto, ac veluti definito habeat Eieduim, Regularem Eiectum contumacem ad licci non emendatum , posse cogi ad Claustra reducere , quod manifeste cur ressum, & ipse teneatur in hoc Su- dispositione Decreti supra recensiti Perioribus Regularibus obedire; tria par. t. num. I. apparet, nam ibi tantum, qhiod nulla circa hoc maneat Pontifex, loquens de Liectis reducen- difficilitas. Proliac opinione sfai PQ dis, illam reductionem statuit, Υιnαι 7s i quam probat, quia ciectio do tamen in Expiam μι--οῶ μυα fit in i morem Religionis, quae ius Des, easdem emendatishus. Dimo enim suum non a milit, quin possit, quando Dummod., cum sit .conditionalis, pro-
sibi in Domino videbitur expedire, re- hibet, aut annullat quidquid, sine ea uocare suum Subditum, & illum ad fit. Si ergo de Electo reducendo sub-
reuertendum compellere. Confirma- esse debet spes euidens emendationis, tur exemplo matrimonii, in quo Com ergo admitti non poterit is, qui in inlux innocens potest compellere alte- corrigibilitate perieuerat, nec ratio adrum Coniugem adulterum ad sibi id adducta concludit; etsi enim elemo cohabitandum . Et subdit hoc argu- fiat in fauorem Relisionis, non inde mentum tonere a sortiori, quia in se- tamen sequitur, poste Superiorem Re- Paratione unius Coniugis ab alio, & gularem ea uti ad reductionem incomreductione eiusdem ad alterum, agitur rietibilis; noni & priuilegium Canonis de reintegratione iustitiae innocentis, est in lavorem Clerici, nec tamen fas vel de intcressi,&iustitia priuata Con- est Clerico illo uti ad beneplacitum, iugum; sed hic nedum Uitur de priua- remittendo, ut impune percutiatur, eoto interesse Religioniς, ted & de talute quia tale priuilegium suit ad honorem Religiosi, quae cadit sub cura, & proui- uatus Clericalis inductum, cui nequit dentia Religionis,unde est quod multo priuata authoritate derogari; sed ex- magis , & ex multiplici capite poterit pulso Incorrigibilis ad tutelam boni Religio Expulsum, clii non emenda- communis suit inducta, ne scilicet
tum ad Religionem, & Claustrum re- morbida Pecus corrumpat Ouile,ergo uocare. Tandem probatur assertum manente incorrigibilitate Eieta no Perdicta in u. lo. .,ubi habetur, poterit Superior Regularis cum ali quod etsi Coniudices contentiant una- rum damno illum ad Claustra reuocanimiter in expulsionem incorrigibilis, re . Exemplum autem de matrimonio adhuc tamen potest Generalis non ex- assumptum non concludit. Innocens
pellere, & licet teneatur stare Patrum enim potest Adulterum compellere ad consilio in condemnando, non tamen cohabitandum , eo quia ius tori est in in absoluendo; eo quia per verba De- Euorem coniugii, Si innocens alte- creti habeatur, quod prooatus incor si rius culpa iure suo priuari non debet; sibilis erret ranaem ροδιι, non vero e ea sed expulsio incorrigibilis, masis acribeat. Hinc insertur, si constante de reductio eiusdem est in fauorem Reliuincorrigibilitate Religiosi, liberum est gionis, ergo Religio innocens potius Rcligioni ehcere, vel non eiicere, ergo in iure expulsionis, quam redustionis quoque, durante incorrigibilitate, p. est manu tenenda. Hinc immerito reteiit Religio Expulsum reuocare. dato exemplo coniugi j arguebat a se 61 Sed neque haec positio undo tiori pro redustione Elesti,na in bonum ---. Religionis non est interesse priuatum,
140쪽
ut ibi dicitur, sed eommune,cui obesse potest impia Incorrigibilis conuersa. tio, ergo si bonum commune priuato est anteponendum, non poterit Superior Regularis iuste Expulsum, dum non corrigitur ad Claustra reducere. Quod autem assiimitur de judice expulsionis, esto concedatur ei pro beneplacito , dum constat de causa legitima expulsionis deccinere, non tamen a sententia, re integra manente, ac durante cxpulsionis causa, resilire; nam
N Legislatoribus datur a iure posse pro beneplacito leges ad Subditorum utilitatem, bonumque commune condere, ijs tamen datis, licet non teneantur
suis legibus, ut sic quoad vim coacti. Dam, , poenam, siue directe; indirecte tamen ti quoad vim directivam, & ex
Mquitate quadam tenentur se tanquam Caput membris consormare, ut habet
Thomas s76 quare temere, &sne causa dispensantem in propriae lege ad utilitatem aliorum condita de
peccato damnant Sancινες, Fitiacias,
di Diana s77 . Quod propterea esse
nequit, nisi quia data lege ex ea Communitas ius acquirit ad bonum pro-Deniens ab illa, cui bono nec Conditor legis potest sine causa derogare. Quapropter cum ex data sententia expulsionis tota Religiosorum comis munitas ius acquis erit se eximendi a communione perniciosa Incorrigibilis; tebus sic stantibus Superior Regulatis iuri acquisito aliorum omnium de Urdine derogare absque iniustitia non potest ; nam tunc esset innocentem iure sto spoliare. Quare dicitur,
quod, lie et Iudex expulsonis possit
decernere, vel susipendere sprout iudicauerit expedire eiectionem; dum tamen de ea pronunciauit, res transit in rem iudicatam fauore Relisionis contra incorriSibilem, qui, nisi resi-
piscat,nequit a sententia liberari. Superioribus enim Regularibus datur iacultas ad aedificationem, non ad deliructionem , quae tamen foret, si pro libito possent Religiosum pernicio is conuersationis ad Claustra in ruinam
66 Ad Quaestionem ergo cico quod etsi Religio non teneatur, potest autem Elestiam reuocare, si in eo su sit 'Ls certa emendationis. Primum probatur, quia ut supra ostendimus
nis sententia est suapte natura Perpetua, nec potest ad tempus dari eo modo , quo de Triremibus . Nec officit Decretum Grexor' praecipientis annuam requisitionem Expulsorum, quod supra dedimus Parte pri nu. I a. nam illi quoad hoc videtur per Constitutionem Innote πιθ XII. relata a
quia Pontificx innovans quoad alia isi contenta, Decretum Gregori' IX. annuam reductionem ero solis Fugitia uis, & Apostatis decernit, quo nomine non veniunt Ei coli. Equidem, si tria viridi esset annuae reductionis Eiectorum obligatio, expulsionis remedio praecluderetur aditus . Secundum ostenditur, quia expulsio non est praecise in poenam inflicta ad plectendam incorrigibilitatem, sed verius in remedium, ac in fauorem non solum Religionis, sed etiam Expulsi, ut ollendimus Part. I. clystast. 2. num. 4 a. , quod
non si praecise in poenam, conuincitur, quia per poenam quis constituitur in deteriori statu; Expulsus vero, Ut ibi diximus,aliqualem libertatem consequitur, ae in tutiori statu se constiatuit. Dcinde eadem Sacra Congregatio in suo Decreto relato Par. I. n. 1 o. expulsionem vocatra Usimum, axi a
incorricibilitatis morbo, poterit cessare expulsionis remedium . Postremo omnem tollit dissicultatem aperta eiusdem Sacrae Congregationis declaratio, quae ibidem nam. 23, 6. II. Gr