De incorrigibilium expulsione ab ordinibus regularibus tractatus absolutissimus in tres partes diuisus ... Opus vtile praelatis regularibus, tum prouincialibus tum generalibus omnino necessarium ab Ludouico Maria ab Ameno ..

발행: 1704년

분량: 224페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Quaest.

Πῆ M. Decreto adhaerens reductionixpulsi , annuit; Dammodo obsit in

Correctus, & emendatus potest a Religione reuocari. Immo si euidenter constet Religioni de illius emendatione, dicitur probabiliter, quod tenetur se osterre ad recipiendum . Ad hoc enim videtur adstricta Religio ex vi Decreti citati,quod in viridi relinquens obligationem annuam sollicitE requirendi Eiectos per dictionem Dummodo conditionem statuit, qua debet impleri. Non tamen ex hoc insertur, Religionem teneri ad illius redii tione . er vim, ac censuras; nam ex quo Re-igio promptitudinem suam ad suscipiendum ostendit, & ille reuerti renuit,

se prodit in incorrigibilitate perseue

rantem.

67 An autem Expulsus, sed eme datus , teneatur tunc Religioni illum reuocanti Obedire. Hoc non est ambigendum , nam in praecitato Decreto Gregor, M. statuitur, quod si Eiecti inobedientes Religioni praecipienti regressum extiterint, Superiores ordinis

sed quoad hoc dimittenda non est superior animaduersio, quare in casu contumaciae potius consulitur suspensio reuocationis, cum de eo non subsit spes euidens emendationis.

V AESTIO X.

An Religio possit compelli ad receptionem Eiecti

resipiscentis, & emendati .r V M M A R J V M.

re monem tenetur.

doae emendatu .

Midicitur Vinio aisntoni' a S. Spia ripis, oppositum fonti entip. o Argumen um a paritate ruris, eraias vir Religio patest eampellina Eiectam ad regressum, ira alia, si

emendatust, cogere Relagionem ad . reception m roi citur .

142쪽

Pars III.

Puliis ; nam de istis non est dubium,

cum enim professio sit quidam comtracius, ut habet Sancώια 78 Sequi- dc in reciprocus, quo Religiosus se of igat Religioni ad perseuerandum in illa. S. e contra Religio se se obligat ad illum retinendum, & trarundum tanquam Filium, dum ille tullam expulsionis causam non praebuerit; &rcitatur de communi. Eigo dimissio abs tu. caus, crit contra laetitiam, it potetit Rcligio compelli ad reparati noni damni, reducendo, seu verius recipiendo Eiectum .

Quiritio igitur cst de legitime

Liecti. Ob ilici iD: ibilitatem. Et re rondetur affirmative, quidquid dicat

Pcriores Oidinis non posse cogi ad receptionem Eiectoruin, nec ad id tenet i,etii redeant corrccti, & emendati. Ratio au hoc inquit quia Textus cap. ne Κιυ. da Regalar. sicut etiam Decreta S. Congregationis vel loquuntur

de Elcctis cum habitu, quod illos, in

quam ., teneatur Religio resipiscentes recipere, vel quod fuere contrario usu abrogata; citatquemdat. 8o' quibus adhaeret Diana 8r , quod probatur, quia ex iusta sententia Religiosus eiectus condcmnatus est, ut vivat extra Ordincna, ciso Religio non cogitur eum rccipere . Verum de validitate praefati Textus, ac Decretorum Sacrae Cons rcgationis non cli dubitandum; nec latio prodest prassatae sentcntiae eo quia per talem sententiam non est absolute condemnatus, ut vivat extra

Claustra , sed quamdiu incorrigibilis

ritate iuris . sicut enim Super ores Religionis possunt suos Eiectos reuocare,& compellere, ut redeant, ita Eiectivere emendati habent ius, ut compellant Superiores, ut illos recipiant, ita Pasrem 833. Verum praefata ratio

infirmatur a Sanchecloc. cst. num. Iaadicente, Religionem nequaquam ad hoc teneri, quia iusta sententia sunt in perpetuum ex parte Religionis Eiecti, qua tuta conscientia potest iuuari Religio, ne cogatur ad illorum receptionem . Nec mirum, si dispar sit Eiectorum,& Religionis conditio: haec enim disparitas merito,&iure optimo inducitur propicr Eiectorum delictum, sicut in matrimonio carnali eadem disparitas rcperitia r inter Coniugem innocen. tem, & adulterum. Innocenti enim integrum cit, post diuortij sententiam, adulterum ad reconciliationem cogere, quod ius adultero , quantumuis emendato, denegatur, haec ille. Alitet ergo probatur a Pyrmo G 3. Quia

Religio i inquiti non habet ius a vinculo Rcligionis aliquem absoluendi,& ab ea eiiciendi, nisi quatenus id permittunt illius delicia , erro cessante sis a causa , δἰ Eiecto ad meliorem frugem reducto,& penitus emendato,debet cessare estedius, & tenetur Religio cum humilitcr, & de corde puro petentem iterum recipere.

i Verum, quod magis urget pro noli ra sententia , est ipsum Decretum

ubi mandatur, quod si in Mon δ' afuis νecip3 Postum,pura eiecti, sed correcti, & emendati; tunc Superiores O dinis monitioυ pr Ma per Ecelsa ricareen urat compellantur ad receptronem

143쪽

Quaest

o aba Deo eis. nis aliud obstet,vipo. te si sit probabile scandalum ex tali ad-nustione; vel sit redeant mordo aliquo contagioso mi em; vel alias inhabiles ad Ordinis ossicia; si ad aliorum terr Tem valde conducat, hos iterum vota adu ittere. Sic quoque limitat Loonar avi, scilicet nisi Religio iustas non admittendi causas haberet, quas limitationes approbat Sanchen ῖοὶ quoties seruanda esset deciso Textua cuuis Dat de Ret,iar. , qui hos iterum assimitti iubet, sedI. . Ordinas iDFtini, si a qua tra- seandala si s Potin 3. Hoc autem ex data hypothesi loquititur Smubm, quis, ut dictum est, de

valore Decreti dubitat, sed de huiusmodi limitationibus erit sermo duim Ceps . Quid vero intelligendum sit per

s spe u leuita, quam Regata altius tardiis

se Textus aliud intendit, ut ex ipso

Contextu apparet, & probat Sanctora. qu uoco cst. iic exponit, nisi ea ad n sa

Si enim Regula praescriberet, Eiectos non esse amplius dimittendos ad Religionem , prout Automus a S. υι ratu

oco cιρ. testatur de Constitutionibus proprij ordinis resipeditue ad Eiettos in Perpetuum; Et in Regula D. Eιnodati σορ. 19. iubetur, quod hi, qui po' i su-Sam ter tacepti, su3iunt iterum, am-Plius non esse admittendos; tunc imsuit, quod ex Textus dispositione non

iubentur eos recieere, sed debere reponi in aliis Religiolis Domibus eiusdem ordinis ad faciendam ibi psnitentiam. Sic quoque exponit Homeno t839:

veriorem tamen puto Aram expolitionem, qui t3b. I a. in rit. μνώ eapi T. υν. C. sic glossat, salua ονῶ nu discipli na, Me est, si emendata reuertantur, 3ἀφήdiscstina regularis depascit, σ resumit. Hocque magis concordare videtur cum Decreto Urbani VIII. S. II., qui Eiectorum receptionem priecipiens sillam statuit; Dumanod. tamen in Exput Iu .uiusmodi s sit 'os evidens emendo isonM , ex otteris saltam restim maloMOrdinari ν. Ubi notandum venit,quod

per dictionem habem indicatur, testi monialia ordinariorum non esse prae cisa testimonia emendationis Expulsi, quibus stantibus illico censeri debeat correctus,atque emendatus; sed potius sublidiaria,casu quo Religio aliter ce liorari nequiret de resipiscentia Expulsi . Sic firmat Penatu ν. 8' Ta Sed dubitatur, virum si Religio obstaret regressiti Eiecti, nulla legitim causa producta; an tali casu in vim citati Decreti Greram IX. posset O dinarius cogere censuris, poenisque . Ecclesiasticis Religionem ad receptio nem illius. Et respondetur iuxta di statu i. quast. buxur 3. Pare., quod sicut per Decreta S. Congregationis ibi relata, Episcopi nequeunt se intromittere in cognoscenda iustitia, vel iniustitia expullionis, sic neque ad eos spectabit censuris compellere Religionem indebite reluctantem ad recoptionem Expulsi, etii sit correctus; sed iioci spectabit ad Sacram Congregationem, vel Summum Pontificem, cui Regulares sunt immediate subiecti . Sic Pgnari

tellus ιoco cu. . et que communis.

3 Quaeres, an illico, quod quis resipiscit, & emendatum se omen Religioni , debeat ad Ordinem admittit

Respondetur cum is orio sso negati ue, sed expectandum est tempus coningruum ad comprobandum , an in emendatione pertistat. Quale autem esse debeat huiuscemodi spatium, relinquitur iudicio prudentis viri; si ad hoc

144쪽

hoc facit regula,quam dedimus par. I. v. h. num. 8s. Quod si flectus alios suo malo exemplo offendit, aliaque mala committit in damnum plurimorum ; quid tunc faciendum t Ador ut Deo cεν. suadet esse ad Claustra reducendum, si in Monasterio accommΟ-

datus sit carcer,ubi detineri possit,nam tunc expedientius et illum pascere in Claustro, quam sinere, quod eXtra illud in mala prorumpat. Verum ad hoc teneti Religionem non probatur, cum plurima lubsnt Monas crio existi detentione incommoda, ut supra

Par. I. quast. 3. n. I. diximus, quare

consultius est illum relinquere ab Omdinario puniendum , quia ex quo per eiectionem iurisdictioni illius subijcitur, eius est etiam extra Claustra deis gentem, si delinquit, compescere. Sic etiam firmat Amon ara S. ιrua a pro se citans a 'Vis rium.

Q V AESTIO XI.

An ExpuIsus teneatur se corrigere ad finem, ut iterum ad Ordinem admittatur.

SUMMARIUM.

genetur curare, υν reerpsatur, σενι maneat.

τε Contrahens matrimonium cum meo sim tui ea ritatis, peceat contra hendo, lieite permanest in matrs mon/o , quo soluto Per mortem alter ut, reuiuslest ritum. Pans causam expassoni , dando Peccat , simalque yeeeast causam silam non ammouendo. 77 Eiectus tenor r obedira Superiori, praerprenis νVrrisum; adatia praepria ei dem non tene Q. Non tenetur obedire ir, eui deest Superior.

D Esipondeo, quod aliquorum

sententia est apud Amentum a S. Diνsta is i , qaorum opinioni eanseu tιt, Eicctum non icneri se corrigere,& emcndare, ut licium in Religionem admittatur, etsi Rcligio velit eum iterum recipere, dummodo redeat comreptusM emendatus; pro hac sententia citat istoriam tacito loco; verum hic Auctoi in lib. I L. Instri. morat ean I 6. quas . q. s I. ct M.,s V. V qu. 2. tenet oppositum. Citat quoque Rodria

era sed non distinguit qualem; Ema

ri ad obseruantiam eorum, quae Deo in professione sui instituti promisit;& Hieroumus eo nomine pluribus pro se citatis Doctoribus Eiectum in malo statu vocat, quamdiu per ipsum stat, eo quod mores non corrigit, quominus admittatur, teneturque id procitare . Postremo vocat talem sententiam esse tutam, & probabilissimam; nullum tamen pro ea adducit funda

mentum .

, Dico ergo, quod Eiectus tene

tur mores suos corrigere, & se emem dare , & dignum reddere, ut ad Rel, gionem s

145쪽

L ' cum alijsta probatur, quia Professus eleiam Pliberatur a votorum obliga. tione, di verus eiusdem Ordinis Resi

Eiosus manet, ut prohatum

Hebet, ut per ipsum non stet, quin itia Beligione, & aliorum consortio Vota

ii. l P misit , Confirmatur atmili de habente Votum simplex R

ionis, tenetur enam ex parte sua non

potest, ut in Religione, cuius habitum, formamque vivendi sumere vovit accipiatur, ergo muIto magis, qui Re-

renetur, se idoneum reddere, mores

. obatur secundo, quia debet obellis delicta commodum libertatis consequi pro eo .

t te commodum reportare.

LI statu meuerat,quo immutato per mortem Coniugis innocentiς, votiam quod erat susipensum, ex integro reu, uisicit; ergo a pari, licet Electus peccauerit, dando causam expulsionis, eo quia in tali statu vota Religiosis manere debebant suspensa, quantum ad executionem, ob incompossibilitatem status eiectionis cum obli atione Votorum , sicut incompos Iibile erat coniugium, usiusque illius cum obseruantia Castitatis; tamen licite manere potest in tali statu, conformando se sententiae exeulsionis, nec tentare regresilium adstringitur, dum extra Claustra degit; quo statu immutato, dum i Religionem iterum admittitur, Vota quae priino crant suspensi quoad executionem, reuiuisicunt quoad totalem obligationem. Respondetur, disparem

o ' : Enem , quia , dum obligationi

Voti astitatis superuenit vinculus . matrimonij, contrahens non est am .'iu, iii tu sis, scd eX sponsione illa ait m adstringitur; & ex quo iuri alterius oniugis nequit prςiudicare,ideo non peccat, reddendo petensi, bene autem ii petansed Eiectus in incorrigibilitate perseverans, non solum peccat, ponendo obicem ad plenam Votorum Obseruantiam, quae in Prosession ia

iuri alterius Conium, hi

α quia se corrigendo, & emendando alienum ius non violat, sicut qui se continet contra voluntatem alterius Coniugis, dum in matrimonio perseuerat; ideo iisnocenter permanere Pinteu in coniugio, qui smplici voto altitatis erat adstridius, non ita qui in incorrigibilitate extra Claustra degendo perseuerat. Concluditur eroo, Ei

ctum teneri mores suos componere, ac idoneum reddere, ut ad ordinem admittatur. Quaeres, an correctus,&emenda.

tus se omerens Religioni, ut recipiatur, sed repellitur, si tutus in conscientia , ii deinceps non instat pro admis

146쪽

, rapon. , re Monatava 93 censent ait cessare ex parte executionem Voti hos manere absolutos ab obligatione Obedientientia ob desectum materiae, Voti obedient ,& Paupertatis. V nempe quia hi carent Superiore,a quorum quantum ad hoc sensus horum dirigantui; & ut habent Matina, Ma- Dodiorum est iuxta explicationem , nuει,& vo satis est, si Eiecti Savrais Sambent quibus adhaeret Pasquia non tenctitur ea

Vota struare, nisi milioli modo, quo Possunt,eo quia, ut dictum eli λιηiu3 3. Par. , quantum ad usum Paupertatis habent liberam administrationem bonorum , quae acquirunt. Et otum Obedienti manet in illis, quantum ad multa suspensum, atque

tenentur obedire Praelatis Religionis aliquid aliud, praeter reditum ad Reli, sitit parati ad obediendum Praelato intra Religionem, si in eam iterum admittantur. 8 Sed quantum ad sic tute posse manere in taculo, respondet Pe ranael 97 quod si, postquam Eiectus, emendatum obtulit Religioni, nou fuit receptus, potest tute manere in laculo, quia iste fecit quod in se est, ut reciperetur, ideo si non recipiatur, est tutus in conscientia, & potest in taculo manere. Sic firmant m r. agon. gionem,praecipientibus; eo quia statim Rodraq Layman Deo cit. subdit tamen ac illos eiecerunt,videntur constituere Fasserinus 3bιdem, nunquam elefuimeos extra tesorum potestatem, & cu.

ram, ac subinde obedientiam; & hoc

secisse, quod in se est, quotiescunque sit spes probabilis, ut recipiatur. ideo semel, iterum, pluries non auditus, iareiectus, si insurgat noua spes, ut recipiatur, debet instare, ut ad Urdin emadmittatur.

147쪽

Quaest XII.

An Expulsus sit tutus in conscientia, si procurauit expelli.sVM MARIUM.

mae tum, aliquando non .

Vota canditionale emi , remota condιιι sne remouentur.

Tenetur fraώdes Gregιre , qui sist imissionem extorsit. Opsnιo vicentium, quod qui eommim detictiam eo sine . ων Δων teretur, secuta asini une, posse

γε Devia Religionem, Votum non 3mplet, si delinquie os sino , ut non admittatur. Protestatio Conoerationis Genera ias ira Societate Dis, contra dati ruentes eo sine. Psecae ita Moetate Dis contra mota bienniν, γi medioeri dili.

Promittens sine is, censetur Ie oblieare ad med a, saltem ex me aiocre datig nt a. Obligatis Voti, ultra intentionem

1 sis, post Vota solemnia It cligionis, nana de illis siue iuste, siue iniuste fuerint dimissi; stuc revera deli querint, siue illa crimina sibi impegerint, ut expcllerentur, nunquam cui in ab obligatione Votorum libcrantur, quin, ut dictum est, semper teneantur tentare regressum per emendationem, quotlcs supersit spes, ut ad Ordinem recipiantur.

so Tota d Scultas est de Eespulsis post Vota bienni j a Societate Iesu,

qui contractu non mutuo inter iosos,

ac Religionem, per Vota simplicia se Deo in Rcligione spoponderunt; S

cietas vero talia Vota, utpotc no a facta in na anu Supelioris, non accciniat ad obligationem retinendi voventem,quin illum citra incorrigibilitatem dimittere possit; sicut qui se tradit in perpetuam alterius seruitutem, quo acceptante, ille siquidem Domino adstringitur, nec ab eo discedere potest, sed tamen a Domino potest mani mitti , quamdiu ad illum retincndum non se Ooligauit, codem scrine modo voventes in Societat c septir i; a Votai S a Socie-

148쪽

Socictati tradunt,ad perpetuo manen- cum Letana, & Baasiis stoo ; Quod eum in ea; at Societati liberum est cos probatur, quia ex Constitutionibus dimittere, licet id nequeat pretia reis Soc tetatis st) habetur, quod recedens absque iusta causa, ut habet S-h e. sponte sua a Societate eli dimittcndus, ,8 . Quia ergo per dimissionem hi si redeat ad Societatem absque sui ibliberi prorsus evadunt ab obligatione cientibus paenitentiae signis, Si vera

talium Votorum, cum fuerint condi- pelicuerandi voluntate, sed per ea sitionale emissa, scilicet pro icmpore, dem Conlii tutiones dicitur 13 esse quo eos Societas alit,& retinet; atque Societatis eos dimittere, quod si acci- ideo cum eos expulerit,cessat Votum, derit,eos manere liberos ab omni Vonon quia dispensatum, sed quia non torum Obligatione, ergo qui receden-stibsistit conditio, sub qua Votum do a Societate procurauit expulsiosilit emissum; sicut qui vovit ingredi nem, ea secuta liberabitura Votis.

aliquam Religionem in particulari, Sa Verum Vno, vel altero modo liberatur ab obligatione Voti, dum extorquentem expulsionem liberum non admittitur, licet pluries se obtule' non arbitror ab obligatione Votorum, rit; eo quia tale Votum fuit emissum quin teneatur, si dimissus itcrum ten-1 ub conditione, quod admittatur ad late refressum, & ad Religionem redi-Urdinem, qua non extante Votum se re. Primum patet ex supradictis, s ipso corruit; ita a pari de obligantibus cundum probatur; oram telle Sancheia se per Vota biennij in Societate Jesu loco est. num. 66. ex communi Docto- per expulsionem ab huiusmodi votis, nim sententia non liberatur a Voti secundum talem formam emissis, libe- conditionalis obligatione , qui datarantur . . opera nititur conditionem non imple-Quaeritur ergo, an ab huiusmodi ri,ut liber euadat; iicut enim qui vovit

Votis liberetur, positque tute manere minit rare in aliquo Lenodo nio, non

an saeculo, si data opera, inquietando satisfaciet voto, si data opera, male caeteros, delinquendo, vel falsa tibi seruiens, resque illius dispendens diu crimina impingendo, procurauit eX- missionem extorserit; ita non libera- pelli. bitura Votis bienni j, qui peccat e 8a Respondet Ane. 4 Sρ Sas. 99 fine,ut dimittatur. Secundo quia non cum distinctione; vel enim Eiemas, ideo minus hic obligatur ad Religionem, eiectus est ob crimina, quae tibi ipsi, ex parte sua quam si absolute, & absq;

imposuit, ut ab Ordine dimittexutus ῆ ea conditione voveret. Conditio vel dimillius fuit, quia re vera commi- enim illa non adhcitur ad maiorem sit crimina, eo tamen animo, Vt dimis- ipsius voventis libertatem, sed ut Relisionem extorqueret. Primo modo gioni liberum sit ipsi ii dimittere, si non est tutus in conscientia cxtra Re' ineptus ipsi videatur. At si nulla conlisionem, sed verus Apostata : talis ditione id votum emissum suillat, hic

enim eiectio est inuoluntaria, utpote liber non maneret: ergo nec ea condi

. fraudibus, de salsitatibus extorta. Unde tione adi edia, cum non minus ea ap tenetur detegere fraudes, & redire ad posita adstringatur, quam non appo Religionem. Secus dicendum est, lita. Iertio quia nulla condonati quando commisit crimina eo animo, fi ibus, & iniurijs extorta liberatvteijceretur; etsi enim intentio ill extorquentem, sed tenetur rem ia Peccaminosa suerit, eosita tamen ei ς' pristinum statum reuocare . Co I

Oione, liber euadit, licut alij, ita ille ergo

149쪽

Quaest

ergo illa Votorum remissio per repulsum a societate non sit libera, sed fraudibus extorta, non liberabit Ex- Pullum, donec mutatis moribus, veri lateque detecta,nitatur iterum admitti. Deinde qui vovit infredi Religionem, Votum non implet, si deliuquit in eum finem, ut non admittatur, aut ut admissus excludatur, semper enim urget Votum, donec per i plum stat, quin impleatur. Quarὲ ad id, quod ex Constitutionibus adducitur in oppositum. Respondetur per eas probari Societati integrum esse ob eam causam rebellem illum dimittere; at non probatur eum liberari a Votis, nam ab illis non soluitur, nisi quando ex parte Societatis expulsio est voluntaria, qualis non est iu casu, sed per malitiam eXtorta. Sicque eiusdem Societatis Congregatio Generalis Decreta I 8. g. s. cum proteilatione decreuit . Ita Sarauia

83 Quaeres, an peccet contr1V tum biennii, qui saltem mediocri non utitur diligentia ad cauenda ea, Per

. XI. 1 r

uae sequi potest expulso. Et responaetur affirmative, quia promittens finem, censetur se obligare ad media.& licet non se obliget ad ea procuram da omni conatu possibili, nam ad hoc non videtur votiens se velle obligare.& obligatio Voti, ultra intentione voventis, non se extendit; tamen censetur adi rictus ad ea curanda, sellem mediocri diligentia; quapropter, sicut qui vovit ingredi Religionem aliquam in statu Clericali, tenetur se disponere per studium conueniens, ne rethciatur,& peccat contra Votum, si totaliter negligendo studium impotentem se

reddit ad implendum Votum; sicut qui poli Votum simplex Religionis,

contrahit matrimonium, peccat, daen primo consumat, eo quia impotentem se reddit ad praeliandum promissum, sic quoque peccant Biennales, aut Coadiutores formati Societatis Iesu, dum mediocri saltem diligentia non curant ea vitare, Per quae e Societate

potest esse expulsio.

150쪽

Pars III. Q V K S T I O XIII.

An Expulsus possit cogi ad aliam Religionem , vel Ipse sua sponte illam ingredi.

8 Fundamenta leventium postse Ex pussam eadem contextu sententra expulsea cogi ad aliam Retiginnem capessendam a re elluntur. Professus non vovet Religionem incommunν , sed hane an partic4laxi. Nemo tenetur erescere, au/ VotasAa mutare. 8 ndamenta sententia, dicentia I berum esse Expiabo transire ad aliam Rel ιοnem, siue arct strem, hus aqualem, siue laxιorsm, n-vrto priora Orarare. s 6 Rei vitar praedicta opinio ex Ni Decreta Pontνμιν .Roboratur rerectio adminiculo rati num stypomar- .

Potest adultιν matara natam . si

89 Elpetus sine spe regre αν , nequis

Limi νatia hu3us posionis quoties interfuit assensus ordinu, νει Pontisteas in tali transitu. Transiens ' ad allisis Ordinem enfandamento negata recentiis aliis nu raaocari potest . Novit via,

δε μει post professionem . Ffirmativam partem docet, quoad posse cogi Expulsum

ad capescendum alium tardinem An istansul a S. νritu 32 si haec clausula imperativa fuerit in eodem contextu sentcntiae expulsuae apposita . idem

affirmauit D. Bonaue tara , C rdaba,

D. An omnis ,& alit sq). Oppositum tamen est nunc tenendum ex dispositione Constitutionis Vrbam G L, de qua supra Far. pr. κ . a I. S. s. ibi enim prohibentur Superiores Expalpa

conceaero luxerat tui monialet , suos ad

SEARCH

MENU NAVIGATION