장음표시 사용
161쪽
ergo Se id dicendum, si habitum Clericalem deponit.
Io 7 Verum oppositum esse dicen
dum censeo, quia ex Ut, cap. Ut pertra
ista, non excommunicatur, nili qui temere habitum suae Religionis dimittit, sed Eiectus non dimittit temere talem habitum, sed spoliatur illo per sententiam. Habitus vero Cle ricalis non est habitus Religiosus, &Claustralis , ergo per dimissionem . illius non dicetur quis habitum sitae Religionis dimisisse . Confirmatur, quia habitus regularis est signum propriae Prouisonis, & initituti, cx
quo fit, quod se expoliantem censura Apostolica percutit, quia indicat animum recedentem a proposito,& sponsione, qua se Deo dcuouit; sed habitus Clericalis, sicut specialcm Professionem alicuius Regularis iustituti non signat, ita neque se expoliantem, veluti rebellem Votis suis manifc stat, ergo illa dimissio anathemate non plestitur . . ac 3 Hinc ad argumentum dicitur, quod habitus Clericalis subrogatur, ut habet saς propter decen-riam,non vero ut sit signum externum suae Religionis, ideoque non eodem vinculo praecipitur, ac eadem censu naunitur dimissio, sicuti praecipitur ge-atio, & percutitur dimissio habitus Religiosi,degentis in Claustris. pccedit , quod finis illius Decretalis eli au
serre occasionem vagandi secrete Religiosis, sed Eie his,& in habitu Clericali incedens, potest ire, quocunque vult.
ιος An auic in dici possit Apostata, qui sic habitum Ciericalem deponit;
s ira, non deponit habitum Clericalem, animo laicaliter vivendi, idest vivendi extra Claustra , quod est de ratione Apostasiae. Verum cum sit se imo de Eiecto, & in Sacris constituto, de quo extat speciale mandatum de delatione habitus Clericalis, nam de aliis diximus superius, ita strictam non osse obligationem incedendi in habitu Cle ricali, quio ob necessitatem sibi comparandi opere mecanico vidium,
possint hasi tu laicali uti; de illis, in/quam, cum distin Oione proceditur, vel enim deponens habitum Clericalem , illum deponit ad tempus, ut scilicet operi alicui velitineri vacet, animo illum reassumendi, & sic nequit dici Apostata,vel illum dimittit,animo non reassumendi habitum, neque Regularem, neque Clericalem, sed vivendlaicaliter excusso paenitus iusto obedientiae, more Saecularium, talis enim a Passerina loca cist censetur vere Apo-
stata, eo quia Eiectus habet obligationem corrigendi mores suos, vivendi religiose in habitu Clericali, imo & inhabitu religiosi,si reuocetur ad Clauiastra, idcirco deponens, eo animo perpetuandi in rebellione a statu Cleri cali, & Rigulari, vere est Apostata.
162쪽
An Reuessus recuperet Antianitat cin, Praeeminentias, & Gradus, quibus fruebatur ante eiectionem.
I rem Esipondeo, quod Nauarra/r ιω putat, necesse esse in reuerso ad ordinem reprofiteri,ad hoc, ut recupcrare possit antiquum locum, & prae eminentias. Verum haec opinio reiici Iur a Rod M ue . San. ε hec , Donaιo, Fausso, Sc alijs s 3IJ&
probatur, quia Prosessio dat ius ad piaecedentiam, ab illo diciquo sit, ergo
per eam non potest recuperare anti.
apud Minores Professionis tempus Don consideratur ad antianitate , sed habitus religiosi assumptio, firma,tur tamen tale ius per Professionem iubsequentem,quare, li primo dimittitur, secundo reuci titur, tu deinceps profitetur, a reditu computatur antidis nitas, aliter ergo reucitur a Sanche opinio Naaam. Eiectus a priori Proinfe ilione non absoluitur, sed eius obligatio ad tempus, quo hic manet extra austra, suspenditur quoad aliqua sergo Reuersus non tenetur reproiiteri, ut recuperet antianitatem.
Iir Aliter probat Manuει 3I Reuersos ad Religionem minime rei ti- tuendos esse ad eum locum, &gr dum, in quibus ante repulsum erant, eo quia denuo se iubi jciunt potestati eius, a quo per repulsum liberi erant.
Sed neque haec ratio probat intcntum, quia, ut habet Sanchee loeo cu. ea obiugatio non erat extincta, sed tantum
ius nis, donec ad Rcligionem red, rent, manente firma priori Professione. ria Priserinus 3 )tenet, quod,psῆ- scindendo a Statutis particulatibus Religionum, de iure communi tenenodum est, si loquamur de praerogatiuis perlonalibus, ut sunt Antianitas, Lc-ctoratus, Doctoi atus, Magisterium, &huiusmodi; Nili per sententiam,&culpas suas, Ii techis fuerit huiusmodi praerogatiuis specialiter priuatus, cum alias tales praerogatiuae de se sint re petuae, nulla eii ruio, unde hietiu
163쪽
illis dicatur priuatus, & unde, dum, redeat, debeat illas amittere; & licet
buvilmodi praerogatiuae , tempore eiectionis, lint veluti suspensae, cessat suspensio,' dum Eiectus redit, qui illas recuperat, ita ille , citans
sed neque id est undequaque verum, nam & cx sententia Auctoris supra recensia qua'. s. hiam s. Pan. Ei Eius euadit ob infamiam irregularis, suspensus ab exercitio Ordinum, pr hibitus concionari, docere, icitari in iudicio, Sc licet a suspensione liberetur,dum redit, ab irregularitate tamen contracta propter infamiam, ait loco i . νηθου. b. πη. 6 3. quod licet Episcopus non possit libet are Eiectum, ut nume ro antecedenti Ollenderat, illum tamen liberare potest Superior Regu- Iaris ex concessione Pi3 V. Monachis Cassin. constat. sua ty. Si ergo indigeat dispensiari ab irregularitate in reditusto,ut miniit et, ut tollatur ab eo insa-mia,debet per Superiores Privilegi rem usu habilitari, quomodo ergo itabit , quod ex vi reditus restituatur ad
omnia,puta, ad Antianitatem, ad Gradus, Praeeminentias, Dignitates, ac si de piaelio Haereticorum reuertentem
quod, licci non amiserit, seu extincta fuerit eius pro sessio, quae dat ius ad praecedentiam, extinnum tamen fuitius ad eam, aut saltem mortificatum, ita qliod non tam cito restituendus sit,
sed prius probandus est, id expectam
dus, ut illud mereatur exemplo bona vitae, es exercitio actuu in virtutis. Nec praestat dicere, quod, licet Expuusus obedientiam non praeli terit Praelatis Ordinis tempore suae Eiectionis, ratione cuius posset dici una cum caeteris portaste pondus Religionis, subiecit tamen se nouae obedientiae Episcopi, & sub ea in exercitio virtutum exercitus. Respondetur,disparem esse rationem obedientiae, debitae Praelatis ex Voto , & Episcopo, veluti Diaece- sano, cuius iurisdictio in Clericos a Sacris Canonibus limitatur ad curanda ea, quae de Clericorum honeitate sunt sancita. Deinde talis subiectio, si antianitatem tribuit, ea eii inter Clericos, quorum tamen praeeminentia
ab ossicio, & dignitate pensatur. ir Dices; Eiectus nunquam fuita robore professionis suae solutus, ergo ab ea numerare debet antianitatem. Respondetur, quod, licet nunquam
suerit absolutus a dictis tribus Votis, subiecit tamen se nouae potestati eius, a quo suerit per Expullionem liberatus,commutando obedientiam,datam
Episcopo, in obedientiam, de nouo datam Praelato Regulari. Et ita nOMam, ut Episcopo, tanquam Iudici, Se Praelato in spiritualibus subderetur;
non tamen, tanquam Patri, ratione
cuius non poterat ipse Episcopus eius Vota irritare, modo autem ad Rel, gionem se iterum conuertens, subiicit
se suo Praelato, tanquam Iudici, manens sub eius iurisdictione, Si tanquam Patri, manens sub eius potestate, Se sic
acquirit istam ex omni parte nouam subiectionem, natione cuius non debet habere eundem locum, Sc gradu IM, quem ante sententiam habebat, sicut
habent veterani Milites Religionum,
164쪽
Aa per sententiam expulsionis possit Eiectus imperatI,
Ars assirmativa, tanquam indu bitata, habetur a Porans sio qui illam supponens , inquit, quod lato suppolito, lic a Generali decernatur,dcoere Icilicet Expullum exul, rea loco, voi habitabat, cicbcritalem sentciuiam quam etiam coi Iaudat, appolita quoquc glauiori adhuc p una in casu in obeuiciniae notiti cari Urdinat io loci,vhi expellitur,& illi, in cuius Dioecesi cubet e utare. Simili in quo se habet Azorsus syn fingens casum de Religiolo eiecto, ac reicsato ad Prouincias, a luis Origine omnino rς
motas, & eo supposito quaerit, cui Oris dinario sui lici celaeat, dum lic distat
ab Uidinatio originis. Politio tamen hi sua dillicultate non caret, etenim P O parte oppolita a uitur, licut ludex nequit extra luae iurisclictionis te ritorium aliquid iubere, ut habetur e T x o HS ita neque extra suae iurisdictionis tempus; valet enim arSum zntum de loco ad tempus s3yst ergo cum hic Superior habeat solum iurii. dictionem in hunc Religiosum, dum manet ei subditus in Religione, & ab illa expulsus, desinat esse ei Subditus, non poterit Superior praecipere,ut pol tri pulsum exultit. Cou irmatur, quia aria lunt aliquid fieri, tempore inlia. ili, Si reserri ad tempus inhabile . prout ex tige nabetur o J; Secundo potest probari ex ι. sin. C. de ρω nra, ibi:
lio His non obstantious, dicen. dum est, posse Praelatum expellere incorrigibile iii 1 sua Religione,iubendo, quod ad tempus, vel perpetuo exui et ab aliqua Prouincia, Sc probatur, quia ad hoc, quod ludex per sententiam adis initivam possit cogere, iat eii inquiunt Rodericus.& Ghec qi quod damnandus iit ei subditus tempore, quo sententiam proseri, sitque tu id cintra suum territorium; sed narc con currunt in cas alias nullus iudex po set damnare Triremibus, vel exilio decennio, aut perpetuo, si antea contingeret suum munus finiri, Si damnatus ille, dum est in Triremibus, vel in
165쪽
exilio , esset extr1 Luin tertitorium Icum eis o Prelatus Regularis, licet non haDeat iurisdictioncm in Expulsum, poli quant ipse est iam ah eius iurisdi Oione excmptus, quia tamen habet iurisdictionem in eum, dum sententiam de expulsione pronunciat,ideo eodem Contcxtu possunt illum ad eiectionem,ti ad exilium per sententiam distinititiam obligare , subditque Rodarieas id experientia, εἰ consuetudine comprobari,nam Pitaati dii linitive hos liaco ligibiles condemnanies, eos obligant Per expulsionis sententiam, ne huic vel alteri Ciuitati accedant, aut Ingrediantur grauissimis id causis suadentibus, & nemo seo testo firmauit hanc sententiam minime dictos Expulsos
obligare. a17 Ad argumentum ergo in Oppo stum respondetur cum Sanchet. ιstc xu. , quod, dum Textas l. D. C. de paenu decidit, non posse iudicem inter dicere vltra suae adminilitationis tem
pus , boc debere intellisi, quando lu-
dex procedit per modum mandati, secus quando, causa cognita, profert lantentiam ἔ huic expolitioni fauet Glossa, & Sa0cet. s r) vel intelligitur, ut explicant Barrat. Eala. Paal. de Sa- quando iubet per sententiam interlocutoriam , secus quando per sententiam diis initivam, quia haec se
tentia sertur praemissa cognitione causae, Si magna solemnitate interueniente, cum ergo ante eiectionem a Religione, eo tempore, quo hic erat subditus, Si intra iudicis iurisdictione . damnatus iit per sententiam diffinitiuam, ut ehceretur ab ea Religione, Seterritorio, atque sic Expulsus exularet in sibi assignata Prouincia, Sc transierit in rem iudicatam, eo quia non appellauerit, non obstabit obligationi parendi latae sententiae, si paulo poli tu dex cesserit ossicio,aut Expulsis extia illius iurisdictionem reperiatur, nondum impleto tempore exiiij, in sententia praedefinito.
An Expulso competat dominium, & administratio rerum
166쪽
a m communi. ys est issi aequ/rere, quacunque potest, non
Par ama. s moderatio in usu eomparalsum suadetur Esed is promοαο fus Institues.'118 Oncluso, quoad primam parua tem , est in omnium sententiva negatiua ; Ratio est , quia dominium, & proprietas pugnat ex assiuerso cum Paupertatis volo; sed ex
probatis Votum Paupertatis comitatur Eiectum, ergo per expulsionem nullum ius, aut proprietas super bona temporalia in co reuiuiscit, ita
e P serino. sque Qui omnes solum usum facti, & administrationem nu
dam eorum, quae possident, vel potius videntur habere , ut dicemus infra , Eiectis permittunt. I9 An autem Eiectis competat ius aliquod in adminili ratione bonorum, quae acquirunt. Respondetur, quod cum Usus rerum temporaliu in duplici sit differentia, ut illud dii tinguunt δεῖ
aprum Manorum cap. Extas de Paradiso, reea'. Exi t qui seminat. scilicctvsus iuris,& usus facti. Primus concodit utenti non solum iosum usum, sed ius utendi,quod consistit in posse repe-
tere, disponere pro beneplacito, Si tueri in iudicio res acquisitas, idque nomine proprio. Usus vero facti nullum ius tribuit administranti,sed usum nudum,
administrationem rerum temporalium,&hoc nomine alterius,cui ea,que vide tur habere,acquirit; hinc, cum Votum Paupertatis omne ius in res temporales extinguat, remanet in Electo sola administratio sine proprietate, acquisitio rerum temporalium sine dominio
earum, Ulus la ti, absque vis rationis, ita apud Sanchen aduertit a fit.--
lio Subdit μωarma teneri Eie- bim pete te ab Episcopo facultatem , qua ostenta, pollit bona, quae comparat, col uertere in proprios usus, libinecessarios. verum id habet, utcqa- sequenter loquatur ad ea, quae alibi
dixerat, ψο) ubi Eiectos lub totali imrisdictione, es potes late Episcopi sta
tu, & aeque ac tuo cura iudiciali, ac eaterna Praelati, in tantum, quod nec illis fas sit, quod interis Clericis non negatur. inconsulto Episcopo, mutare Dicecellin, quia ergo rerum temporalium adminili ratio, subditis Religiosis, ex sola Praelata deputatione, competit , hinc cum Episcopus in eius sententia, toties repetita, loco Praelati, succedat Eiecto, ex eius dispensativa dispositione poterit ea , quae acquirit, ad sui sustentationem applicare. Sed huiusmodi licentiae necellitas merito a Molina, LUD, & Raurasu .s T re-isitur, quia ut habet Sanebed, eo ipso , quod a Rcligione e ijcitur, ac paterna prouidentia spoliatur, videtur ei tacito concessa adminii ratio, &commoditas usus rerum, quas acinquirit. m Quaeres,an Eiectus in administratione rerum temporalium teneatur ad parsimoniam, ac moderatione a
167쪽
Claustralem . Resipondet Sarro assitamatiue, dicens, huiusnodi Eiectis interdici diuitias cumulare. Hoc displicet ipsi Saachat, loca ciet. nec habet pro vero, eo quia non aduersatur Paupertatis Volo haec accumulatio, retento
solum illarum usu. Sed licet dictum Sanctor. locum habeat in Electis ab ordine,sui in bonis temporalibus p test crescere, non ita si a Religione, quae nil in communi possidet; ratio huius est, quia sicut intra Claul ira degens , Monalleris bona potest augere, si sit capax, ita dum a Claustris repellitur, cum non cesset esse membrum
illius Ordinis, illi poterit acquirere ;quod si ordo bona in communi, Din particulari iure possessa respuit, si intra Claustra thesaurigare interdicitur, & id erit, dum extra Claustra v
Ratur, nam timc nec ordini accum
lat, qui diuitias odit ; nec Pontifici
acquirit, qui in sedem Apostolicam
dominium eorum , quae Minoribus dantur transferens, relicto paenes Minoritim nudo usu fasti, reiecta op lentia in oblatis acceptat, ut ex alleSatis capitibus Nicolas III., & Clemen- ροι κ colligitur. Quod autem attinet ad parsimoniam, ac religiosam moderationem , dico utrumque teneri pro
qualitate sui instituti. Ratio est, quia status expulsionis in tantum disipensat, pro quanto Votum Paupertatis est incompossibile cum illo, sed moderatio Religiosa in victu, & vellitu, aeque seruari potest in Electo, & non si iecto, ergo ne sit potioris conditionis Ei ctus ad eam pro qualitate flatus sui resin pestiue ad Urdinem, a quo reijcitur,
obligabitur, alias ex iniquitate com modum, ex fraude patrocinium re portaret impietas .
Cui acquirat hona sua Expulsus.s U M MAR IU M.
ira Distinctia --- inter eum, qui
168쪽
Dua Eeelsa is solidam nequeunt
Iructibus Tenesici'. notaν staminda aequiseras, intuitu Persona.
susta a Monacho ιranslato, non acquiruntur abs te Altari, cui i ermo, sed conditionale .
1 3s Aequisita ab Fieme Omitantur perinsonam, accede ute donatisne, atiter
I I Dana io eam ori debito facta,
Decretam Gerari. IX. praeipian annuam redamenem Eiecti, nondas inruit inter legitim. , vel ille trme Eiectum , sed indistincte de emnabus pronanerat. Da Gregorias XIII. pro bonis ominnium Apostatarum. I 6 Refellatur Vinio eorum, qui d/bon a Esectorum asserunt , ea nusties aequisita, vst m nisi congrua
rare Vantum ad hoc diuersa opinati sunt Doctores, ante
48 distinctione utitur inter eum, qui contra ius eijcitur, & eum, qui ob delicta legitime expellitur, bona primi applicat Monasterio, bonorum s cundi haeredem instituit Deum. , quantum ad dominium, & Pontificem , scu Ecclesiam, quantum ad administrationem. Ratio pro primo est, quia iniqua eiectio nihil Monasterio Obcs, neque enim Abbatis delictum Ecclcsiae nocere potest, ut ex cap. si
quia, sicuti bona eius, qui absque ullopi orsus haerode decedit, tanquam Ua- Santia , ad Principem deueniunt; sic etiam
169쪽
etIam eius rei, quam ille Monachus elestiis acquirit, vitis, qui est res facti, ad ipsum pertinet, ius vero ad Romanum Pontificem, qui est summus Ecclesiae Princeps,ac proinde per obitum Nonachi, usus,quasi ad proprietatem,& dominium, hoc est ad ius administrandi, reuertitur, & cum eo una con
iungitur, & consolidatur, ut iurisperiti
loquuntur. Ias Getis edus, citatus a Panormi-ram' s 9ὶ quem sequitur Sytueste svi bona acquisita a legitime Expulso, tradit Monasterio . Ratio ad hoc, quia Nonas letium ius suum non ammittit ob Monachi delictum, ratione cuius per sententiam iustam eijcitur: item Nonachus eiectus debet resipiscere,&ita corrigi, & emendari, ut dignus sit, qui in Monasterium restituatur ἔ ac Proinde non est paenitus abscissus , quare si quid lucratur, Monasterio
Irq Nauarrus cs IJ inquit , quod, cum Eiemis acquirere nequeat sibi ipli, cum id contradicat Paupertatis votum quod in Electo perseuerat s a Neque Monasterio, a quo est per sententiam eiemis, eo quia desinat esse Regularis, & membrum obedientiale talis Monasterij, quoniam Eiectus per sententiam iustam,pro derelicto habetur, Ut probat argumento quorundam
Iurism 33 i concludit,quod Episcopo acquirat.Ducitur ad hoc,quia sub eius obedientia vivendum est illi, quia per eiectionem iustam recidit in eam,a qua Iiberatus fuerat per Prosessionem,ergo
si sub obedientia Praelati vivens, iuXta Tegulam, quidquid acquirit Mona- Chus, acquirit Monasterio, Praelato ReIigionis acquirit;pari formiter quidquid degens extra Claustra sub obedientia Episcopi acquirit, illi acquirit.
Eiectum, qui ad tempus fuit expulsus, ta eum, qui perpetuo, & sine spe reditus suit separatus, ponunt disterentiam, considerantes bona prioris, tamquam debita Monasterio, bona ali ritas, tanquam spolia Camerae Apost licae, ex dispositione Greram XIII. illi
Ias Ut ergo certa ab incertis iecernamus, aduertendum est primo, hic non habere locum distinctionemri 3 inter eum, qui legitime, vel illegitime expcllitur, neque eorum, qui apud arer aliter loquuntur de perpetuo Expuliis, & de illis, qui ad tempus, nam de utrisque militat eadem ratio, nam seque manent Religiosi subditi Votis ij, qui iuste, ac qui iniuste expelluntur, Si sententia expulsionis perpetuae fuit per Constitutionem a6. πιθώ ni VIII. reuocata, cum innouauerit Decretum Gregorii pro annua reductione Electorum, si respiscant, ut a, uertit Donatur. iss)ia 7 Adnotandum secundo, quod bona Eiectorum,alia possunt esse 9ona ex fructibus beneficij, dato, quod in illis dispensasset Pontifex, alia pollunt esse fructus propriae industriae, & hoc
dupliciter, vel ex labore honesto, ac suo statui conueniente, alia ex lucro indebito,& contra ius diuinui vel ex negotiatione Clericis a iure Ecclesiastico interdicta. 28 Notandum tertio, quod vel Eiectus rediit ante mortem ad Religi
quas. E. In Men . cap. eam alam , I. 1. da pristitu.
170쪽
n in , a qua sitit expulsus, vel in alioli. Duaslerio eiusdem ordinis fuit roceptus ad poenitentiam; vcl ad aliam litianstulit Rcligionem, ibique ante, , ut poli Prosessionem, obi jt; Vel tan- .cciti in is culo denus migrauit e vita; S de his omnibus usi seorsim per ra- .ctandum, ac per distinctas conclusio nes enucleandum. Sit ergo prima onclusio.
129 Lona Eiem, si in t ex fructibus bene si is, ad quod apostolica dispen
satione fuerit alsumptus, siue fuerit hcneficium simplexis me curatum, siue dignitas Episcopalis, si Beneficiatus ni oriatur extra Claustra, sunt Ecclesis, intuitu cuius illa acquisiuit, cum in eo casu tendatur illa resignare, quod etiam Praeliare debet, si ab uno ad alterumhcneficium traia stratur. Quod fru
dus benefici j sint Ecclesiae, ad cuius
Altare quis intitulatur, probatur ex Textu bi habetur, quod Mona-
la .Monansca Professionis absoluit, σβaera ordinatio de Monacho Episcopum faeιν , velut tegitimus barιι par ιrnam hareditatem postea iure vendicandi po- restatem habeat: sed quidqu1d aequisi/rar, vel haberst visu/ fuerat, Monasterio relinquat. Post quem enim Episcopulor amatur, ad Altare, ad quod sanctifica.
neficiatus Regustatis extra Claustra pcquirit, siue iure haereditario, ut aper. te ex eo Textu colligitur, si hie ex ὸon,
tione, siue ex propria industria, aut i , bore, acquiruntur Ecclesiae, cui praeest; eo quia dominium non habet, neque proprietatem super illis, cum Volunt Paupertatis quoad hoc, assii vigeat in
eo, ted solum *dministrationem suae
Ecclcsie habet, e ' morec finitur, sed de hoc infra. oci aut in inliti ex ijs,quq priori Ecci qui ierit, transferre debeat ad secun r. in , .d quam transiluit, probatur ex eodem Decreto; Duae enim Ecclesiae in solidum nequeunt habere dominium in eandem
Π m,argumento lens sic in cerast ,.s a uobis
L commod. Tum quia dominii translatio est de siti natura pei ciuis I. pn.
C. aetegis ergo dominium rerum ac
quisitarum priori Ecclcsς ibidem per
petuo manere debet. Et etiam, quia mutare Ecclosiam, idem elluc idcι Ecclesilae moti, ut habet Teatu l . sed per mortem acquisita ab.Epii oporemanent Ecclesiae, cui illa acquisicriat, prout ex ore 19) GFo c. bic quo que firmat Barbosa, coo ,3 o Ex verbis autem citati Decreti Consurgit dubitatio, ra Moi uch b ncficiatus extra Cia uitiis, cui Penietur in Paupertatis voto, & vidutui assi μtative responden cum contris ca, quae
superius dicta sunt, .num ti bionacia ustranslatus vindicare potcst Paternam haereditatem,& de ea i med in Ecclesiam suam relinquere, videtur in Pau-ertatis Voto dispensatus . Verum anc disti cultate soluit D. Thom-ι ί6II cui