장음표시 사용
171쪽
adhaerent D. Tena a tura, Si alij dicentcs,quod non vendicat paternam haereditatem,quali propriam, sed quasi Ecclesiae suae clebitam, nec enim consertur ei facultas, ut acquirat dominium , sed ut fiat accessio bonis Ecclesiasticis,quae administra licui fieret ex omnibus bonis, quae quomodocunq;
tales Episcopi acquirerent, ita ut per Episcopatum sit, ut quidquid in poli
rum Monachus acquirat, non Monasterio,vt prius acquirebat, sed sua E clesiae comparet. Sic firmant Doci res allegati, quos sequitur Sancber.
I3 l An autem, quod dictum est de fructibus benefici j, icilicet spectare ad
Ecclesiam, cui Monachus fuit assiim-ptus, locum habeat etiam in ijs, quae vel donatione, indultria personae, laboeteue acquisierit, quoties seratur casus, quod ad aliam Ecclesiam transferatur, vel ad Claustra redeat, ita quod nil de illis secum ferre queat. Eordanus ubi Dpra de omnibus quibushunque bisenis affirmative pronunciauit hoc, quod putauit ineluctabili sundamento. Ex dispositione Decreti, quidquid acquirit Monachus, translatus acquirit Ecclesiae, cui intitulatur, eo quia nil sibi acquirere possit, cum sit ob Votum Paupertatis dominij incapax, imo ut ditium est,& ius utendi, quare sola administratio illi competit, ergo, dum transfertur ad aliam Ecclesiam,
vel dum ad Claustra reuertitur, cum tunc cesset in eo administratio bonorum talis Ecclesiae, quaecunque acquisita debet resignare. 13a Haec autem positio non placet PaΟυηο 6αὶ qui, licet consentiat de fructibus benench, eos inquam ex integro esse a translato, Si redeunte reldendos , negat autem de acquisitis, intuitu personae, nam haec secum ferre
ad nouam Ecclesiam, vel Ordinem,a quo fuit assumptus,si talium bonorum sit capax, admittit. Hoc autem sola auctoritate Doctorum, quos citat, ostendit. Verum praelata opinio sic est rationi consona, quod Bordonna ipse, qui num. 8 . Oppotitum statuerat, sub
dit translatum secum deserre posse, quae sibi sunt necessaria in secunda Ecelcsia ; reddit sui dicit rationem:
Cum enim spotiata fuerιt, aquam e st, ut sibi prou deat ex moritibus Prioris, qua Us comparauit, hac illa.
I 33 Quare ad argumentum dico, quod acquisita a Monacho translato , loquendo de fructibus Personae, non acquiruntur absolute Altari,cui instruit, sed conditionale, dato scilicet, quod in illius ministerib decedat. Exemplum est de acquisitis ab Ap statis, St Eiectis; hi enim quaecunque acquirunt, non sibi, cum lint ob VO- tum , a quo non liberantur, domin qincapaces, sed Monasterio, Sc Camerae Apostolicae acquirunt; utrique tamen sub conditione; Monasterio, si, poli, quam reuersi sunt ad Claustra, deceΩserint; Camerae Apostolicae in Regi nibus, ubi viget spolum, si tamen extra Claustra moriantur, quare illa acquisitio domini j siue pro Monasterio, siue
pro Camera a conditione mortis purificatur, ut patet ex Constitutione Gregoriν XIV. . a. & clarius infra e
pandetur, unde sit Concluso secunda. a 3 Bona acquisita ab Electo ex licita n gotiatione, vel industria, iure communi acquiruntur Monasterio, a quo fuit Electus; sed si dum manet extra Claustra decedit veniunt nomine spoliorum, Sc fiunt Camerae Apost licae . Plimum probatur ex eo, quod Religio per tui tam sententiam Etesii nis non sibi praeiudicat, nec priuatur iure, quod nabet ad omnia ea, quae Religiosus acquirit, Si eo magis, quod Eiectio inuenta fuit, Sta iuribus statuta in commodum , Sc fauorem Religionis, di ne membrum putre cae X a teri
172쪽
tera insiciat, quod vero in Duorem introcuctum luit, non debet veni ii damnum, ut habetur cx Regulis μνιιέο ῖ , ergo si Monachus intra Claustra
acquirat Monailexio, etiam cuin iugitiuus, vel Liectus, vagasur, cum LX hoe non cesset clic Monachus. Dcin-oc , quia Rcligio tenetur inquirere lis ibi constet de cinendatione, & recipere resipiscentem, dum redit, ut stipia dictum est; imo emendatum yotcit coni pellere ad res illam , ergo tam ipse, quam tua manent sub Religionis dominio, ita Mesina. Legi- , di Leeta o j, quibus accedit priuilegium Leonis X. pro Minoribus, quod iesert Bassavr 'sin; ut pollini uti bonis Apostata tum , & fugitiuorum 1edeuntium, si sint talia, quorum usus
sit eis ex Regula permissus, & de alijs, quod possint facere id, quod de simili.
bus sieti mandatur in eorum Regula .
13 3 Quod autem, ii taectus decedat tempore Electionis , omnia sua sunt Camerae Apostolicae, de hoc eX-tat specialis dispolitici Gre μθ XIII. quae incipit σ3 nostra partes sedulo, qua in casu mortis, ut ibi habet S. a
post obitum rorum bona, Religiosorum degentium extra Claustra Canae Apostolicae applicat. Aduertit 'Padem innus so hoc Dccretum non habere locum de omnibus bonis Religiolorum, scd de illis, quae acquisierunt, intra Claustra degentes. De his emni bonis loquitur Constitutio Paias IV, contra Apollatas, & patet citam eXConstitutione Greram XIII. citata , ubi hubctur tempore qae extra Claustrabam modi fuissenν acquisita, & tandem f. 3. itatuit, ut bona omnia per Regulares , desentes extra Clausina, acquisita, spectent ad Cameram Apostolicam; ideo quae Religiosus acquisiuit,
antequam egrederetur de Claustro. concludit Passerinus, Religioni manent,nam suerunt Religioni acquisita, ideo illi debentur. 36 Conclutio tertia . Bona acquisita ab I lecto, prouenientia ex illicita negotiatione, siue quia prohibita, siue quia contra iustitiam, iunt Camerae Apollolicae, nec comitantur Eiectum, dum redit ad Claui ira. Hoz deducitur cX quadam Coralli tutione
PAE IV incipient. Cωρνent et malitis areonnkllorum oec. Iab anno I 367. 1. De cembr. qua determinat, quod omnia
acquisita per negotiationem illicitam. Clericorum, S Religiosorum, quae in
tempore moriis eorum remaniciunt
inconsumpta, vel quibus in vita piliantur, Camerae Apostolicae applicem
tur. Verum, cum simus in materia
poenali, expectanda cli ex communi Doctorum, iudicis sententia . t uidvero veniat nomine illicitae negotiatio-tionis, respondet maericar sci quod dupliciter potest coli siderari negotiatio illic ira: quaedam enim eli contr1 vi autem specialem iustitiae, quae non solum inducit pcccatum, ted cita obligationem ad restituendum; aliae,
quae sit contra virtutes morales , ut
quae fit a Regulariotis,&Ecclesiasticis, quibus prohibitum eli iuxta Sactos
Canones negotiari, ut tradit Pano r-tanus sos) & resoluit post alios Aa uaria ναι cum Dios Thema. Et iuxta haec quae litur, an solum pei tineant ad Ca-
metam Apostolicam bona Apollatarum ex negotiatione illicita, contra virtutem specialem iustitiae acquisita,
quae Obnoxia erant rei litutioni; an etiam ea, quae acquisierunt dicti Apollatae contia Sacros Canones eis negotiari prohibcntes. I 37 Respondetur cum Gutte ei. 6ρὶ quod di ve Cotilli tutiones determinantes
173쪽
nantes omnia ista Camerae Apostolicae rurgia, Principum struitute, Si similiter. applicati, stuat intclligendae, deducto Verum, licet haec limitatio posset ad aere alieno, Sc solutis debitis, quibus mitti ita Electo, non habente quom ipsi Eiecti, vel Apollatae tenebantur,& modo aliter cons rue alatur, D ta hoc modo stibilit esse intelligendam . men id Clericis generaliter admitten- Coralli tutionem V., deteritatuantis dum ellicum de de fructibus ex illicita Ornamenta, Parametat, Vasa, Missalia, Gradualia, Libros Cantuum, Se
omnia auri, & argenti consecrata, &omnia deliinata per quemcunque seneticiarium, aut Praelatos Commendatarios, ad cultum Diuiuum applicari, tempore mortis ipsorum, sucab intellatis, siue cum tui lainento le- cedant, Eccles ijs, Monallerijs, δέ gela c-
ficiis, ubi dicti Bene ictari j, Praelati, N
Commenderarii suum titulum habent, ic aditus colligunt, etiam si ad tellandum habeant facultatem. Hac enim Conllitutio, dicit GHυνεμ intelligitur, deducto prius aere alieno,& d bitis,quibus alias non poteti satisfieri,
di cum eo Roder M. Ccnseo autem
hanc doctrinam habere locum, ubi peis Oira laesa non ignoratur, alias sub nomine incertorum,sic acquisit pote runt cum spolijs ipli Camerς applicari. i ab Sed quae uam sint exerciti , Clericis quibuscunque, Sc Eiectis interdicta, quorum fructus, Camerae dc uoluti, a iure pens natur i Radaeu Ioes eir. nominat Medicinam, Chirurgiam, & alia, Clericis prohibita; item obsequia i adccentcr praestita Resibus, aliisque Saeculatibus Personis, fructus
inde perceptos, Papae reseruat, quibus etiam addit ea, quae a beneficio, coutra iura retento,quis percipit. 'P serinus autem fro) ello consentiat Hau γνο,& Sauch44, qui de acquisitis, ut supra , haeredem faciunt Eccletiam, etiam in vita Religiosi, siue intra, siue extra Claultra degentis, limitattamen ad acquisita ex illicita negotiatione, non vero ad acquisita ex Chi
negotiatione. Vel alias contra Sacros
Canonea acquisitis, Textus pro Camera disponat. ι39 Conclusio quarta. Eiectus, ad aliam Religionem se transscrenS, siue Nouitius decedat, siue prosateatur, bona per illum honeste acauisita, sunt prioris Monasterij, nisi obitet donatio facta secundo, tempore debito. Probatur, quia cum ille biectus inruriatur intra Claustra, locum non habet Constitutio Gregoris XIII., quod Camerae Apostolicae bona, ab eo acquisita , debeantur, ut optime aduert Card. ae rist. Eiectus vero cum non desierit ei te Religiosus prioris Monaiteri, ut pro tum cii, illi acquisiuit, quantum ad dominium , retemta apud se adminil ratione, ergo dum Eiectus est Nouitius in secundo Ord, ne, cum non cesset elle Religiosus prioris inlli tuti, nam eo titulo soliunt poliatur per secundam Proseisionem,
ut supra dedimus, si deceait, bona per eum acquilita sunt illius Monas leth, cuius adhuc est Religiosus; quod ii
profiteatur, adhuc sunt prioris Mona-ileris, eo quia apud eum nonnisi adminis ratio talium bonorum, vel usus facti, manebat, quae tamen administratio istatim ac fuit in ali Religione prosellae, celsauit; unde statim usus fructus talium bonorum, cum eorum proprietate, es dominio consolidatus suit vero domino illorum, atque ideo liue Monalterium, in quo Eiectus profitetur de nouo sit capax, siue lit incopax luccedenai, non potest habere usumstuctum illorum bonorum, sed hic redit ad dominum illorum , qui ei prius Monasterium, seu prior Religio, a qua fuit Electus .
174쪽
i o Quod , si primum Monasterium sit incapax talium bonorum , secundum aulcm lit capax, adhuc talia bona nequeunt esse posterioris Monaste iij , sed sunt spolii. Ratio est, quia
bona illa non potuerunt acquiri priori Monasterio, quod supponitur illorum incapax , nec Pollariori, quod ius nullum in Electum habebat, ergo Camerae, esto sub conditione, quod Ibie lusa extra Claustra decederet ;quare tale dominium in Camera erat suspensum, quoad admini lirationem talium bonorum, donec purificaretur conditio scilicet, quod Electus de
cederet extra Claustra, occurrente
ergo obitu Electi, tempore Nouiti, tus, vel eo prosit crate in secundo , cessauit in eo adminit iratio, & usus talium bonorum, ergo ille accumulari debuit habenti dominium, & proprietatem super talia bona, quod in casu non est nisi Camera, eo quia primum Nonastcrium, pro quo stare poterat conditio obitus ipsius Electi, ipsorum bonorum sit incapax . Quod si inlletur, Cameram talium bonorum non esse haeredem, eo quia conditio obitus non steterit pro ea,& hona illa sub tali conditione illi fuerint acquisita. Rel- pondetur, quod li talia bona Camerae
non competunt, ut lucra Eiecti, dec dentis extra Claustra, sunt tam es
illius, ut sunt bona nullius domini, quae ad Principem clamant, quotlcssunt bona dec dentis ab intestato,&absque lcgitimo haerede. I I Haec autem, quae diximus, procedunt, quoties non Obstet de taliter acquisitis, tempore debito, facta donatio posteriori Oidini, ut aduertit
Ratio et , quia Eiectus ex vi administrationis bonorum, quam habet, potuit eadem bona applicare, Sc donare Nonasterio posteriori, quod si talis donatio fiat, antequam profiteatur,tcmpore debito fit, eo quia apud ip- su in perseueret talium bonorum administratio, quae tamen per Proselim-
nem cessat in Illo, nec tali donationcibilat dominium, quod apud Mona-nc rium primum pei seuerat, nam sicut, eo stante poterat, in saeculo manens, ex vi tuae administrationis, fiscere donationes, ut infra dicetur, ergo ea durante , poterit bona acquisita, quorum adhuc usus in illo manet, ὀonare secundo, cuius quoque erunt omnia
bona, quae post Prosessionem in illo
acquiret. Sic firmat cum Caindinali De Duo P erinus. 7aὶi a Conclusio ultima. Si Eiectus non redeat ad propriam Religionem, nec moriatur extra Claustra, sed reci
piatur in alia Religione, non ut ibi profiteatur, sed ut ibi sit ad poenitentiam; quod etiam dici potest de eo, qui ei j-citur a Monasterio, cuius erat filius,& eodem titulo recipitur in alio eiusdem ordinis; tunc bona, per eum acquisita, sunt piloris Religionis, aut Monasterij, eo quia illi fuerint acquisita, ut supra diximus. Nec obstat, quod Eie ius suetit filiationeMonal e-rij priuatus, ut diximus IT. binis 3. Part. , & per consequens, cum non potuerit acquirere Monasterio, cuius
erat filius, acquisierit ordini, cuius adhuc manebat Religiosus, & ex quo recipitur in alio Monasterio, eius quo quc lint bona per eum acquisita, nam licci fuerit priuilegio filiationis priu tus, seu spoliatus commodis ex filiatione prouenientibus, quae considunt in paterna illius Abbatis prouidentia in lii biministratione alimentorum, medicinalium in infirmitate, in expentis pro eius sestentatione, de hoc sumptibus Monasterij ut verus eius filius;non tamen priuatur filiatione ipsa, qui tu, adhuc maneat sub iurisdictione illius Abbatis, qui illum emendatum tenetur inquirere, Sciple cogitur se emendare,& redire; quare,si quid acquisiuit tempore Electionis, priori Religioni, ac Monasterio acquisiuit. Prior autem Religio, vel Monasterium tenebitur pro
175쪽
go alimentis alteri Monasterio, vel
asserat, bona per Eiedium acquii ita, spectare quidem quantum ad Domimum.prio ii Religioni, vel Monasterio, sedquoad usunt fructum esse Monalle, xij , vel Reliuionis assignatae, loco Pin' nitentiae; id tamen limitat Paseran M, csse intelligendum pro valore alimem torum, &iuxta prioris Monasterij be- Dcplacitum, eo quia, licet tale Mona 1lcrium teneatur alere reuersum ad pi- Nitentiam, vel ad hunc finem in alio Nonasterio receptum, ut diximus
se, tamen alimenta potest Olucre, ut ait Passerim. bιdemi modo
sibi bene viso, seu iuxta contractum, initum cum posteriori Monasterio, vel Ordine, iuxta resulami qua tibi tradidimus. Hi Hinc a.d argumenta in opposi- . tum , & primo ad ea, quae ab isti mo.dducuntur pro Pontifice; negatur inquam, quod Eiectus acquirat Pontifici , nam licet Pontifex siit dominus bonorum omnium, quae Monasterijs acquiruntur, cum de tota Religio illistbsit, idnquam habenti iva summinnadministrandi patrimonium Christi, Proxime tamen acquisit Monasterio, ita tamen,quod si decedat in statu eiectionis, acquisita spectent ad Coeme Tam Apostolicam, ut dictum est, & per
hoc patet ad opinionem Gomfreda Totus, inquam, ille contextus tenetiita tamen, quod Monachus non dec dat extra Claustra, nam tunc viget
dispositio pro Camera Apostolica .r οε Ad opinionem A arri, cui contentit, Sanchee ΙΑ , negatus,quod, ex quo Eiectus communionem non
habet cum Relisiosis prioris Monaste- xij, a quo fuit expulsus, ideo illi non ,δcquirat; nam licet membrum diuisum, est tamen illius corporis, & licet
corpore separatum, tamen vinculo
Prosessionis illi Inseparabilitet unitum; nec quod astertur a moam , subsistit. Falsum est enim, quod Eiectus delinat esse Regularis, alias a Votis absolueretur, quod neque Nauarrus audet
dicere, non enim flatus Regularis consilit in conuictu communi conuenientium sub eodem tecto, sed ab oblis tione trium Voturum essentialium consurgit,cum caeteris obligationibus
proprij lnstituti, quae quidem Vota infledio supra diximus perpetuari, licet cum aliquali suspensione quoad aliqua ob flatus incompos Iibilitatem, nulla tamen dispensatione ec fauet Textus
pro ea a Sanes et. num. 13. adductus,
ubi ex ι. serum 36. f. de Inpulari seruor. habetur,quod Seruus a Domino derelictus, illi non acquirat,eo quia qui pro de .elicta rem habet,omni mo do a se reiicit, nec potest eius opere uti, quem merito iure ad se pertinere noluit, & ita eodem modo Eiectus v luti pro derelicto consideratus Monasterio, a quo fuit expulsus, nequeat acquirere; non enim verum est, Eiectum pro derelicto haberi, cum Praelatus emendationem illius annuali sollicitudine procurans, pectet correctionem, ut ad Claustra educat. Pocus enim morbida, licet separata, ne
caeteros inficiat, non ideo, cessat, vaaltas d xissus, esse Pastoris, neque est
par ratio de Seruci dimisso, ac de Monaclici eiecto, ille, inquam, dimissus , fit sui iuris, Monachus vero, etsi ei
ctus, perpetua Votorum catena manet vinculatus; quare ille dimissus sibi acquirit non Domino, iste Eiectus non sibi congregat, sed Monasterio. Ad rationem pro iure Episcopi in repetendis acquilitis ab Electo, tanquam sibi debitis virtute praelationis, qua illi degenti extra Claustra praeerat loco Prς. lati Regularis, negatur assumptume supra datis quast. S. non enim itrictiori obligationi x vinculo obedientiae te netur Eiectus ipsi Episcopo, quam caeteri Clerici de eius Diceceti, nec
176쪽
dinis, sed vi Dirceianus in his, quae indistincia pronuncIet, si tamen subsit
de Clericorum honestate, per Sacros spes euidens emendationis; ita Greea Canones sunt sancita. Quare, si quid fias XIII. pro bonis omnium Aposta- roboris haberet argumentum, id ma- tarum, ac Eiectorum legem spolij po-r: ime Qret respective ad Eiectum ab nit, si extra Claustra decedant. Ordine non exempto, verum cum I 6 Ad opinionem eorum, qui de Textus Gregari' XIII. iura spolij prae- bonis Eiectorum asserunt,ea nulli esse scribens, inter exemptum, & non . acquisita, dicimus, illam minus con- exemptum non distinguat, sed dera gruere rationi prae caeteris, supra r utriusque bonis,si extra Claustra dece- censitis,cum pro illa a praefatis Docto. dant, pio Camera disiponat, ideo a su- ribus nullum adducatur 'sundamen-pi a dictis non ell rccedendum . tum, ni forsan, ex eo quod Eiectus inique Ad dicta de mente eorum, qui eorum mente non acquirat Monast .apud. at OZ acquisitorum ab Electo ad rio, quia ab eodem derelictus,nec sibi, tempus, ubicunque decedat, haeredem quia domini j incapax, inserant ergo fatuunt Monasterium, a quo suit ex- nulli; haec enim illatio ex supra habi- pulsus ; quod si bona sunt perpetuo tis, est undequaque aberrans, & magis expulsi, ea conuenire Camerre decer- probatur, quia bona Eiectorum non Dunt, quae sententia cum diuidentibus habentur pro derelictis, emo debent inter illegitime, & legitimc Eiecturnia esse in alicuius dominio, alias essent congruit,.qui resignatis bonis prioris primo occupantis; quare ab hac sen-Monasterio, aut tardini, acquisiita a tentia ipsi met Auctores paulo post de-Posteriori tradunt sub lege spolij, dici- clinantes, incidunt in sententiam Namus, quod cum Constitutio Hrbam rri, concedendo, quod possit dici, Octavi innovans Decretum Gregor Eiectum acquirere Episcopo, atquein δε ens, praecipientis annuam reduetio- illum succedere in eius bona post
nem Eiecti, non distinguat inter legi- mortem, quia incidit post expulsio- time, vel illegitime Eiectum, ad tem- nem in Episeopi obedientiam, quam Pus,vel in perpetuum, sed de omnibus tamen politionem supra reiecimus.
177쪽
An Eiectus possit venire cora se factam o
148 Renuneratio absoluta , facta intui. a Prassisma Parantibus , σ
Limitans quotiea haraditas fuisadita. Decretum Sacra Contregarionis in tala matre,a. 1 9 serrumen a contra sementiam tborist . Iso μαριμει argument ram systos
as 3 Cai acquiras Erems, iam repe ris donata ingratin.
Is Da Nauitate donationis, facta. Religioni, i uitu Profossoma,
oe esas irrevocabilita e , non obastante ingratisvium Praiato am. Potenst reuocare donata, potest eodem iure donari. Cai eo strao valida, at a Ra
tam donationis, facta Religioni. tra renunciationem bonorum,n Professione.
136 Saluanor adducta in oppositum Habenti ius, pendens a eandatione de futuνs, non competrν amaeontra possessorem .
uma, pratfando se donare ad propria atomenta.
1 II Espondeo, quod talis renun- LM tiatio bonorum, vel est facta Parentibus, Amicis, vel ipsi Monast tio, aut ordini; Quod si Religioni, vel fuit absoluta,vel conditio nata; si abs luta, vel iuste, vel tu iuste suit eiectus. Similiter, si facta Consanguineis , &Amicis, an talis donatio fuerit libera, vel conditionata; quod si libera, at Donatarii fuerint ingrati, nec ne ipsi Renuncianti, seu Donanti bona sua . De istis ergo omnibus videndum est in praesenti. Et primo de donatione, vel resignatione bonorum facta Parentihus , intuitu Prosessionis, pro qua sit conclusio prima.r 8 Renunciatio bonorum suorum fasia Parentibus, vel Amicis a Nouitio intuitu Prosessionis, si fuit absoluta, nec illi extiterint ingrati, nequit reuocari ab illo, dum Expulsus ab OMdine extra Claustra vagatur; probatur haec conclusio. Renunciatio, facta a Religioso in Prosessione,nequit restim di, dum transfertur ad Episcopatum, quoties bona illa sint alteri acquisita, ergo a sortiori non poterit talis renuntiatio rescindi ab Electo, si bona illa,
per donationem liberam , transierint in ius alienum. Antecedens patet ex declarationa S. Congregationis fab dia II Ianuarii 163 r. in causa cuiusdam
Religiosi translati ad Episcopatum,&& tentantis recuperare renunciata in
Prosessione, cuius declarationis haec y sunt
178쪽
sunt verba, prout refert Barbo II.
rara acquisis Consequenti. probatur, non enim potioris conditio; is est litectus, quoad obligationem Votorum, quam iit translatus, nec minus Vincu
lis iustitiae adstrictus, quam ille, ergo si
talem renuntiationem reuocare nequit Episcopus, Textus Stat in νμm 8. Μ. I. quem praecedenti Quaestione retulimus, multq minus Eiectus, quem iura pertequuntur . Sic firmant IVM arrua,&alij sa . I 49 Dices, renunciatio bonorum in Prosessione fit intuitu vitae regularis, ergo, cessante causa finali Religiosi vitae,per eiectionem cessat & ipsa. Secundo, renuntiatio censetur facta rebus in eodem statu permanentibus,sicut&intelligitur omnis dispositio, quapropter, cum mutetur status rerum, dum Religiosiis cilcitur, eo quia timc recu-Pcrct proprium velle, es nolle, pariter recuperabit & bonp, quae renunciauit. Tertio , donans intuitu Prosessionis censetur donare, causa mortis, ingrediens enim Religionem reputatur aetextu ciuiliter mortuus cro) qua non secuta, vel eo resurgente, reuocatur donatio, ergo rectunς latio facta, dum quis per Prossessionem moritur saeculo, si iterum per expulsonem illi traditur, reuocati poterit. r so Ad primum respondeo, quod in renuntiatione illa duo considerantur, scilicet abdicatio a se bonorum . temporalitam, Si resignatio eorum
huic, vel alteri personae in particulari; satus Religiosus est quidem causa finalis abdicandi dominium rerum temporalium, quia Votum Paupertatis id exigit, sed quod talis renunciatio sat in fauorem huius, vel.alterius per
sonae, alia causa distincta a causa finali
Religionis mouetur renuncians, putR, agnation amicitia, misericordia, undo non cessat per expulsionem motivum renunciat ionis factae in fauorem Con-l4nguineo cum, δἰ Amicorum, quare nec rc uocari poterit renunciatio . Ad secundum dico , quod sicut omnis donatio censetur inter uiuos,ubi nulla mentio fit mortis, ut tradit Gura. communiter recepta s77ὶ si ergo donatio a moriente iacta, praesumitur inter vivos, eo quod nulla mentio mortis facta sit, limiliter praesumitur donatio inter vivos,& non causa mor tis ciuilis lacia, quae fit a Nouitio, volente Religiosum institutum capessere, quoties non exprimitur, eam fieri causa Prosessionis, ac proinde firma manebit, quamuis Prosessio non sequatur, ut docent Glos sinat. Hostiano, More Alchus, Anan M. Pertra ιυ 8 dum absolute docent, Novitium exeuntem non recuperare donationem, nisi contemplatione ingressus donaueri nergo a sortiori non recupebit renunciata, dum Eiectus in renunciatione nullam fecit de eiectione, vel non eiectione mentionem, censebitur enim talis donatio absoluta,& irrevocabilis, dum nulla fuit conditio expli. cite appolita; & per hoc patet ad ter tium argumentum in oppositum. is a Dictum fuit irrevocabiliter te nere renunciationem, si fuit absoluta non conditionata, nam quod conditicinate donatur, conditione notia extante, irrita evadit donatio; qua re si Nouitius donat pro solo tem pore, quo a Monasterio alitur, cum cesset donationis conditio, dum expellitur, donatio cadit,& hona donata in pristinam libertatem reducuntur.
179쪽
isi Addita quoque fuit conditio,
dummodo Donatarij, ingratitudinis macula non sint notati; nam, licci renunciatio obtineat estectum, reuocari tamen poteli, quoties ad id Donata ij ingratitudo ostium aperit, ut habetur
. Hinc si Donatarius egere viderit Donantem , nec illi subueniat, saltem ex fructibus donatorum , ut ingratus merito spoliatur donatis.1s; Sed dubitatur, cui nam reuocata acquirit Eiectus, si illa repetit ab ingrato, si ea recuperet, quia non fuit impleta conditio . Respondetur iuxta
dicia in supcriori Quaestione , quod cum sibi illa nequeat acquirere, illa
acquirit, quantum ad dominium, Monasterio, vel Camerae, prout decedet vel reuersus, vel in statu eiectionis ,sbi vero quantum ad usum,Sc administrationem.
31 Conclusio secunda. Donatio absoluta intuitu proselsonis facta Religioni, non obllante ingratitudine, aut iniusta Eiectione irrevocabiliter tenet, sὀcus si conditionata. Quod donatio absoluta facta tardini vigeat post Expulsionem donantis, hsdem
firmatur rationibus; quibus prima conclusio de reuunctatione Consanguineis facta, quod firma consistat v sente ingratitudine, & iniqua Eiectione probatur. Donatio illa praesumitur facta ordini ad sultentationem Ecclesiae, Monasterii, Se Seruorum Dei, qui nequii cssc ingratus, ergo cum non censeatur facta intuitu Personarum, ob ingratitudinem Praelati, vel Capituli reuocari non poterit. Deinde Reuocatio valide non fit, nili in Reuocante adsit tale ius, bc qui potest reum Care donationem,potest de donatis disponere; sed Religiosus per professi
Nem quocunque iure supra res temporales , spoliatur, ita quod nil sibi possit acquirere, sed neque disponere nisi de Consensu Monasteri j, ad quod spectat acta per subditum validare, ergo licet Electus renunciationem ingratis Con-
sanguineis sectam reuocare possit, agendo ex iure Conuentus, quamuis . ab eo Expulsus, non tamen Conuenis tui donata repetere poterit titulo ingratitudinis, cum nullum ius in eum collimet, quo suffultus ea possit reum
i, Iss Dices, esto Expulsus ager is
nequeat nomine proprio, aut Conuentus, a ere tamen poterit nomine
Sedis Apostolicae , cui reuocata potest acquirere. Deinde Ius ciuile, etiam poenale habet locum, etiam in iure canonico , ubi ius canonicum non dis. ponit oppositum, ut aduertit mi o 79 cum ergo in hac parte ius can nicum, nec in genere, nec in specie prohibeat donationem iactam a N uitio, reuocari titulo ingratitudinis ha, bebit locum lex civilis. Tertio conita principale Quaestionis. Accessorium sequitu r naturam principalis, ut habetur ex Text. go) sed quando eo modo fuit facta donatio , animus non fuit donandi principaliter, sed accessorie ad traditionem Personae alendae cum caeteris eiusdem ordinis, sed traditio personae non subsistit, ergo nec d natio bonorum. II 16 Ad primum, negatur Eiectum agere, posse nomine Sedis Apostolicae
ad recuperationem donatorum, nam, licet illa sit Domina omnium iurium, quae competunt Ordini, proxime ta men bona donata suerunt acquisita
Monallei io, te non nisi remote ipsi Sedi, cuius ius proximum pendet a conditione de suturo, dato scilicet, quod Eiectus donans ἡecebat extra Ela ultra ; sed habenti ius pendens hconditione de ituro, non competit actio contra possessorem , nisi purificata conditione, ergo Sedes Apost lica neque per se, neque per E iectum virtute spolij, reuocare poterit renunciationem ς aliter, qui successurus est in haereditate Conianguinei, ex hypO-Υ a theu
180쪽
thesi, quDd.decedat ab intestato, invita illius harecitatem ad se CCnditionate aduci utram posset vindicare. Ad secunGum npra prohibetur Eicctus, suosi agat ad recuperationem dona. parum, si donataris instet ingratitudo, quoties respectu illius intentare posset
aditonem aeuocativam; hanc autem actionem habere nequit contra ordi- Ium, inquere. Omp. iura Eiecti transierunt, sed tantum respectu aliorum, agendo tamen nomine conuentus .
Ad tertium, dictum in supra, quod ubi conditio non exprimitur, donatio censetur esse absoluta . 137 Qilae res, dato quod donatiosuerit conditionata, puta protesta sese donare ad propria alimenta, vel sub alia conditione, sui nam sompetita lio contro Ordinem, si aliment ycset hiccto, si renunciatio ex deserui consition is decidat i Respor detur, quod obligatio de praestandis alimen,
tis, si non exprimitur pro tepapore Eie-6tionis , sen per enim censetur lub tacita conditione, quod Religiose vivat, in casu ergo contradictionis pro alimentis instare poterit apud iudicem Competentem, cuius erit donatis sip liare, si ordinem repererit delinquentem ; quod si donatio se ipsa ruit ex defcctu conditionis appositae, ruit in fauorem eorum, quibus de iure, iis scilicet, ad quos, se mota donatione, donantis bona proueniuςnt, horum enim est instare pro recuperatione- , eo quia tunc bona redeant in pristis
Eiectus possit donare aequisita, ac de illis pro beneplacito
pe, quae fit causa mortiS, quae cum Testamento confunditur, nam de hac;nfra tradetur, dum de t stamento Eiecti erit sermo, neque de modicis donationibus, quae neque dirigentibus in Claustris sub paterna Superiorum prouidentia neSantur, quinties illorum consensus accedat, ut tradit . ,ebra. gia, sed de donatione a Congruae quantitatis. Et quia acqui ista ab Electo, in duplici sunt differen, tia alia enim possunt ene fructus beneficii, dato quod ad illud , dispensatis, ne Apostolica, esset assumptus, ali