Vindiciae Kempensis adversus r.p. Franciscum Delfau monachum ac presbyterum congregationis S. Mauri. Auctore r. p. ... canonico Regulari ..

151쪽

in V I N D I C I AEenim obiit anno 1398. dc aetatis 3I. Citatur tamen liber ejus a Ioanne de

Huesden in Regula sua , quam anno 1389. edidit. Sic & ipse Ioannes de Huesden lu

bellum suum altero, aut etiam primo conversionis suae anno & aetatis suae 26.

aut Q. divulgavit. .. -

Sic Gerlacus Petri, ut refert BuΩchius , libros plures , cum admodum adolescens esset, M adhuc inter Cleri- cos in mindessem versaretur, necdum Religionis habitum indutus, composuit ; dc cum sacris Canonicorum Regularium initiatus fuit, plures etiam alios scripssit. Obiit tamen is anno I II.

de aetatis suae circiter O.

Sic denique Mauburnus admodum etiam juvenis , ut refert Trithemius, libros plures, quos tamen Possevinus reliquis Asceticorum operibus longe praefert, composuit. Atqui autor operis de Imitatione Christi diserte etiam innuit se hos libros non multb post emissam professionem, & tum cum adhuc sub Praepositi' '. ac Prelati dominio ac disciplina exerceretur , composuisse ; non autem cum

152쪽

cana senectute Δρ ampla Abbatis dignitate venerandus esset, ut somniant adversarii, in quo quidem autoris hu)us ac libelli si dici patiuntur prorsus ignaros se probant, aut immemores. Namue de plurimis locis, in quibus autor ipse aperte indicat, se tres primos libros scripsisse, clim adhuc sub aliorum

esset dominio , quartum vero statim atque Sacerdotio initiatus est, paucos

seligamus. Quid hac in re clarius est Verbis l. 3. c. 32. ubi ipsum alloquens Dominus : Utinam , inquit, Ac tecum esset, o ad hoc pervenisset, ut ad nutum meum pure ures, o Vm quem tibi praeposui patris. Et C. 49. esusdem libri: uia non audes, inquit ipsi Dominus, resistere altiori potesati sub dominio consitutus, ideo durum tibi videtur ad nutum alterius ambulare. Quartum denique librum, qui est de Sacramento Altaris, statim ac Sacerdotio initiatus est, ipsum scripsisse fidem facit c. s. ejusdem libri, in quo de seipse autor loquens, Attende tibi, inquit, or vide cujus mini rium tibi traditum es per impositionem manus Di pi. Ecce Sacerdos factus es, es 4d celebrandum conscraim. Vide nunc ut d iter o devo-

153쪽

Π4 VINDICI ID te in suo tempore Deo sacri cium osseris, oujsum irreprehensibilem exhibeas, fidem facit. Et c. 6. in quo orat sibi aliquod

adeo breve exercitium tradi, quo deinceps inter celebrandum uteretur. Tu δε- me , inquit, Domine , viam rectam. Propone breve aliquod exercitium sacra communioni congruum. Utile est enim sire qualiter tibi praeparare debeam cor meum ad recipiendum salubriter tuum Sacramentum, fu etiam celebrodam tam magn- ct diminum sacri cium. Quibus omnibus hactenus propostis argumentis, si quis adhuc Thomam de

Kempis verum ac legitimum librorum de Imitatione Christi autorem esse ne- set, cum tamen jam clare videat opus

istud ipsi trium pene saeculorum sibimet

succedentium Contestatione continua,

ab omnibus autoribus coaevis, si mparibus M recentibus adscribi , suffragari editiones fere omnes quotquot abhinc ducentis retro annis innumerae propemodum per universam Europam divulgatae sunt; M. S S. Codices bene mutatos adstipulari ; patriam denique autO-a is , tempus, vitae institutum , doctrinam, stilum, aetatem, reliquasque om-

154쪽

ΚEM PENSES. II snes quae ex ipso libello eruuntur cireumstantias in ipsum mirifice & singulariter convenire. Et.contra pertinaciter contendat virum omnibus retro saeculis incognitum, Ioannem scilicet nescio quem Gersenem de Canabaco, vel de Cavaglia, ut aiunt, qui anno I 2.2o. vixisse fingitur, horum librorum autorem esse, hoc dumtaxat jam cum Augustino repono: Dicant im, cui ausi fuse

rint, audiant qui voluerint s credant qui merito Op.

potuerint: ego autem puto , quod omnes, quorum mentes non obnubilat defendenda

uae sententia pertinacia , hoc sentire non

155쪽

Iis VINDICIAE

PARS SECUNDA.DISCUΤIUNTUR ARGUMENTA

quibus utitur Delsavius ut probet Thomam de Kompis non esse librorum de Imitatione Christi autorem.

x N LIBER DE IMITATIONE Christi Docuribus Angelicis, Bonaventura ac Thoma familiaris fuerit, adeoque ramma Tempensi antiquior. PRovscτo quanto magis maginque cogito, haud quaquam mente satis assequi possum, qui factum sit, ut

tam mobiliter ferventerque anno proxime elapso ad renovandam jamdiu solemniter dijudicatam de autore librotum de Imitatione Christi controversiam, animum appulerit Deltavius, lubellumque istum suum, quo non Thomam Kempensem, sed Ioannem nescio quem Gersonem aurei illius operis auto-

156쪽

ΚΕMPENSES. III rem esse post Caietanum, migravium,& Quadrimarium contendit ; tanta taminque magnifica ostentatione ac jactatio. ne semel & iterum evulgare gestierit. Dicam enim , non reverens honorum ac eruditorum reprehensionem , nihil

ab illo in hoc famae suae ingressu fieri potuit inconsideratius ι publicum enim hoc pacto testimonium quaesiisse videtur, quam nullius hac in parte erudiistionis esset ac diligentiae in pernoscendis examinandisque rebus iis de quibus tamen ipso milite, ut aiunt, glorioso gloriosius loqueretur ac scriberet.

Equidem diu est quod istud palam

ante oculos omnium a me factum esset, exiguam enim admodum res ista operam exigebat, sed invitus, fateor, ad , eam semper accessi: nam si quisquam est qui placere se studeat bonis quamplurimis,& minime multos amet laedere , in iis ego certe nomen profiteor meum. Quare diu sum animo reluctatus, donec quotidiano pene amicorum convicio, qui istud ipsum ut facerem. enlagitabant , tandem victus, quod imponebatur oneris, utcumque sponte fusi

cepi. a

157쪽

Dissere.

arte Ia

118 VINDICIAE Itaque jam breviter quinque aut sex sequentibus capitibus, in quibus ordianem ab illo institutum, quoad fieri poterit , tenebo, ita tamen ut nostro etiam non multum recedam , palam omnibus facere tentabo: in tot tamque

magnificis verbis & argumentis, quibus toto suo libello adversus Thomam Kem pensem depugnat Deltavius, veritatem , eruditionem, constantiam indictis, uti & prudentiam ejus multum desiderari.

Initio igitur libelli sui asserit librum de Imitatione Christi Doctoribus Angelicis Bonaventurae ac Τ homae familiarem fuisse , adeoque Thoma Kem- pensi centum & amplius annis antiqui rem. Nota enim res est, inquit, bea-υ tum Bonaventuram , qui caelos petiit

anno I 273. aut 7 . octo supra centum annis ante natum terris Kempensemis Collatione 7. ad Novitios librum de ,, Imitatione Christi his verbis laudasse, ut patet in devoto libello de Imitatio-πι ne. Qu1 igitur Thomas poterit esse at-πι que haberi autor opusculi a Doctore Seraphico tot ante annos laudati 3 Nescio quomodo semper errare ma-

158쪽

Κ E M P E N S E S. II'lunt adversarii, eamque sententiam , quam semel temere adamarunt, pugnacissime defendere, quam sine pertinacia quid verissime & constantissime dicatur exquirere, etiam ubi istud facillime fieri potest. Quid enim magnumerat ex multis indiciis deprehendere istud quod adeo notum esse vult Delta-Vius, nempe has collationes esse Divi Bonaventurae, dubium admodum, immo & evidenter esse falsum.

Dubium, inquam, unde & doctissimus Lano ius in dissertatione sua de autore librorum de Imitatione Christi ivtrum vero , inquit, ad Bonaventuram lyae costationes pertineant , donec antiquimadhuc o certim testimonium repererim,propter Ubertini citationem, dubitare me non negabo.

Et certe, qui primus omnium Collationes has Divo Bonaventurae tribuit , is fuit Marianus Florentinus. Atqui magna illum negligentia & inscitia in recensendis Seraphici illius Doctoris operibus usum fuisse nemo non facile videt. I Q enim non coram se habebat opera Bonaventurae cum ea recenseret,

immo nec unquam sorte legerat , ut

159쪽

iaci V INDICIAE patet ex eo quod nescire se testatur, quod sit initium praecipuorum quorumque operum quorum indicem texit. Innumera praetermittit opuscula, quae haud dubie sunt Bonaventurae, cujusmodi sunt pr. Collationes, in gratiam suntorum, Speculum anima, Eps Iae ,δcc. 3'. Unum & idem opus bis in Indice suo sub vario nomine saepe rC- censet, tanquam si duo forent diversa opera. 4Q. Librorum initiatalio saepe

modo refert quam quo reVera sunt. 10. Multa tribuit Bonaventurae, quae non sunt ejus : nam ut omittam, Misicam Theologiam, Compendium veritatis Scripturae , su Eibliam pauperum, de furitate con

scientiae , de sex aliis Cherubim, se de seculo dissiplinae, de quibus dubitatur an

sint Bonaventurae, Certe Alphabetum M

nachi, quod illi Mariano tribuitur, non est ejus, sed Thomae Kem pensis.

- Causam erroris in Collationibus re-eensendis hanc fuisse Mariano crediderim, quod forte fando audierat, aut le- serat Divum Bonaventuram Collationes quasdam ad juniores & Novitios composuisse, quod verissimum est: sed Marianus, qui hoc opus nunquam vide-

160쪽

rat , Collationes T. seu potius centonem nescio quem indignum prorsus Di-Vo Bonaventurae in Bibliotheca aliqua nactus ei tribuit, dei egregium aliud opus Collationum m. quae vere sunt S raphici illius Doctoris praetermisit. Idem& peccavit in Alphabeto Monachi; linam quod erat Thomae Kempensis, asseruit Bonaventurae, & quod BonaVenturae Vulgo tribuitur, omisit. Verum has de quibus controvertitur Collationes Bonaventurae nullo modo

tribuendas esse, & hoc quod notum esse vult Deltavius , non dubium modo,

sed & prorsus falsum, duplici ratione

facile demdnstratur. 10. enim harum Collationum prima tota quanta est, ex Ubertini libro, cui titulus , Arbor cruci ae vitae sese , desumpta est, immb& in ea nomen Vbe tini citatur. Atqui librum hunc Uberti- , num non inchoasse ac perfecisse, nisi anno 13os. Ubertinus ipse in primo prologo testatur his verbis: Mense Septembri terminavi in vigilia Michaelis Archangeli anni praesentis vos. a felicisfimo ortu veri solis pesu, a mea vero vili conversioue anno

sa. se a die s. Martii in diuadrage a, io