장음표시 사용
201쪽
16i VINDICIAE contrarium prorsus de hoc Codice scriabit Rosucidus. Haec enim sunt ejus
verba: Liber noster Anmerpienses tam a curaret ab autore scriptus es, ut ne litterula quidem aberrarit.
Quod Augustanum Codicem a Mathia Farinatore non ignobili Carmelita Theologo exscriptum attinet, tum in prima, tum in secunda sua editione lita de effusa loquacitate sua multa, ut is fidem ejus elevaret, effutiit ; nempe fa-- bulas hac in parte fabulis a nobis aitis congeri , magnificisque verbis magis is quamuVeris quae a nobis afferuntur,
Verum ego semper magis magisque miror singularem istius hominis confidentiam. Quas enim hic fabulas fabulis a nobis congeri comminiscitur 3 An quod asserimus tabulas hoc de Codice publicas extaret At a nobis si e re se possunt exhiberi. An quod affirmamus Codicem hunc inter 'alia opusculailibros etiam de Imitatione continere, eosque nomine Thomae inscriptos 3 At utrumque hae tabulae testantur. An quod a Mathia Farinatore exscriptum
Codicem dicimus 3 At pagella quae av
202쪽
ΚEM PENssis. Ioglutinata est asserculo id testificatur. An denique quod volumus Mathiam Fari- inatorem anno 1477. vixisset Ae istud ita seipso refert, cum scribit se anno I 72. t
libellum de Amore librorum Richardi de Buri Episcopi Dunelmensis, & Solito- quium Hugonis de discretione es anima anno I 7 7. exscripsisse. Eccui autem demus aevo certius quam ipsi credi potest - Sed , inquit Deltavius, exscripsisse Mathiam Farinatorem librum de Imia iatatione, id quidem verum 1 inscripsisse ..
autem Thomae de Κempis nullus pO-- tuit. Atqui inquam utrumque eodem reconstat testimonio, aut igitur utrumque simul labat, aut utrumque simul, ve
b. Sed Mathias, inquit, Thomam aetate μIonge praecessit, erat enim Joanni 22. ob egregias animi dotes imprimis carus, is α. anno circiter IFo. natus; hinc Sim- α Ierus. ait ipsum floruisse anno 133o. Ite- rerum repeto: eccui de aetate hujus Theo-
Iogi certius quam ipsimet credi potest& debet e Atqui testatur se vixisse
exscripsisse Codicem de quo agitur amno 1 77. Qui igitur natus dicitur anno circiter i 3 o O e
203쪽
16i V INDICIAE contrarium prorsus de hoc Codice scriabit Rosucidus. Haec enim sunt ejus
verba: Liber noster Antuer ensis tam a curate ab autore scriptus es, ut ne litterula quidem aberrarit.
Quod Augustanum Codicem a M thia Farinatore non ignobili Carmel ita Theologo exscriptum attinet, tum in prima, tum in secunda sua editione λ- lita de effusa loquacitate sua multa, ut is fidem ejus elevaret, effutiit ι nempe fa-o bulas hac in parte fabulis a nobis aitis congeri , magnificisque verbis magis
is quam iveris quae a nobis afferuntur,
Verum ego semper magis magisque miror singularem istius hominis confidentiam. Quas enim hic fabulas fabulis a nobis congeri comminiscitur 3 An quod asserimus tabulas hoc de Codice publicas extaret At a nobis si e re se possunt exhiberi. An quod affirmamus Codicem hunc interi alia opuscula libros etiam de Imitatione continere, eosque nomine Thomae inscriptos 3 At utrumque hae tabulae testantur. An quod a Mathia Farinatore exscriptum
Codicem dicimus 3 At pagella quae aP
204쪽
glutinata est asserculo id testificatur. Andenique quod volumus Mathiam Fari- inatorem anno 1477. vixister At istud ide seipso refert, cum scribit se anno 1 72. libellum de Amore librorum Richardi de Buri Episcopi Dunclinensis, dc Solito- quium Hugonis de discretione or anima ianno 1 7 7. exscripsisse. Eccui autem demus aevo certius quam ipsi credi potest . Sed , inquit Deltavius, exscripsisse Mathiam Farinatorem librum de Imia αtatione, id quidem verum , inscripsisse is
autem Thomae de Κempis nullus opo- remit. .Atqui inquam utrumque eodem reconstat testimonio, aut igitur utrumque simul labat, aut lutrumque simul, Ue- .
I. Sed Mathias, inquit, Thomam aetate re
longe praecessit, erat enim Joanni 22. ob egregias animi dotes imprimis carus, is& anno circiter uood natus; hinc Sim- Ierus ait ipsum floruisse anno 133o. ILC- mrum repeto: e ui de aetate hujus Theologi certius quam ipsimet credi potest& debet eb Atqui testatur se vixisse Mexscripsisse Codicem de quo agitur. amno 147 7. Qui igitur natus dicitur anno
205쪽
,aM VINDICIAE ii Sed, inquit, haec Chronologia con- in stat ex Postevino, qui de Farinatore sic narrat : soannis a a. jusse digessit librum
moralitatum, quem praenotavit lumen animae
fidesis. Et ex Simiero , qui subsungit:
Garuit anno Domini 193o Iomi sunt duo im- pressi 1 . Possem & iterum hac contentus esse responsione. Eccui certius de aevo
Farinatoris, quam sibi, potest credi Sed ecce facile demonstratur Sim le-rum hac in re longe animi falsum esse: quod ex eo constat, quod nullus autorum qui ipsum antecessere, quique de illustribus ordinis Carmelitarum viris scripsere, cujusmodi sunt Trithemius, qui anno circiter I 49 3. librum edidit; Arnoldus Bostius, qui eodem anno; Laurentius Burelius qui anno 1494. Gesnerus qui anno Is s. scribe.bant, tale quidquam de Mathia Farinatore narraverunt. Similiter nec ullus Simiero coaevorum, quales sunt Iacobus de plebe, qui anno Is 9 o. Petrus Lucius qui anno Is 93. nec denique e rum ullus qui postea scripserunt, ut Ludovicus Iacob nostra aetate cum Simiero hac in Chronologia conVeniunt. Nullus, inquam , eorum Farinatorem
206쪽
ΚgMPENSES. Ianno I 33 o. floruisse dixit. Nullus sub Ioanne 22. vixisse; nullus libri moralitatum autorem eum ausus est asserere; sed contra solum digessisse omnes ad unum dixere, & plerique anno dumtaxat 1477. ipsum vixisse asseruerunt. Causa erroris Iosiae Simiero haec fuit, quod legisset: Hunc librum moralitatum a Mathia Farinatore editum anno i 77. iussu sonis aa. Ponti is maximi, lumen animae dictum fuisse. Unde statim opinatus est Mathiam igitur temporibus hujus Pontificis vixisse, & anno 13oo. florui cse. Cum tamen contrarium diserte i nuat Farinator in Praefatione sua. Haec
enim sunt verba ejus: Liber moralitarum jussos annis Ponti cis maximi lumen animae dictus, quem post diutinam occultationem , cum adhuc informis esset, simplicioribusue rudis o obsicurus appareret; stater Mathias Farinatoris de Vienna scri ordinis Beatae Dei Genitricis se Virginis Mari de Monte Carmeli Lectorum Sacrae Theologiae minimus in titulos, o titulos in para- graphos distinxit; moralitates omnes pariter naturales per binas tabulaturus consignans,
se editin es anno 1 . Qu*us profecto verbis perspicuum est, talli, & fau
207쪽
assVINDICI Elere eos qui putant Mathiam Farinatorem a vo Joannis a I. aut 22. Pontificis Maximi floruisse, cum id dumtaxat intelligendum sit de primo autore operisanonimo, non de Farinatore, qui tan
tsim digessit illud & edidit , quique
cum in hac sua praefatione dixerit, se post diutinam occultationem opus sis fraxisse, non obscure insinuavit longo se tempore, post saeculum autoris illius anonimi & Ioannis ipsius 22. cujus jussu liber ille Lumen animae dictus est, vixisse. Atque in hanc porro sententiam vel ipse Iosias Simierus testatur se magis propendere, cum tandem in fines ribit : Videtur Mathias Famator non
autor libri esse, sed solum in titulos distinxisse. Quod idem refert Possevinus, qui
propterea non dixit cum Simiero floruisse Farinatorem anno I 3oo. sed ad Lucium remittit, qui Lucius hac de re nihil etiam certi statuit.
208쪽
Solvuntur rationes quibus ait librum ipsum adversum Thomam sese vindicare. P Ri Mo, opponit stilum, hominem .. a. Italum non Germanum referre, ut re Ieλο. testantur, inquit, hae Voces, Gr e,pafossonatus, ba furi, contentari , sentimenta. Sed ecce tibi easdem omnino voces in aliis operibus Thomae & Buschii, homminum haud dubie non Italorum, sed Germanorum. Thomas in Chron. Momtis Sanctae Agnetis c. q. Grosius erat cibus. Idem serm. s. p. 2. Homo Νperbus es passionatus intrinsecus. Buschius lib. 2. C. 26. Gerardus Def. basius fuit in seipse, or altus in Deo. Thomas in vita Gerardi Magni c. II. Uno prandio contentari consuevit. Buschius i. z. c. 27. Vera δε- votis non in sentimentis dulcedinis con-
20. Autorem ait librorum de Imita- titione l. 3. c. 16. Monachum se profite- .. Ti. Thomam vero nusquam se suosque Monachos indigitare , quin e contra i
209쪽
1ss VINDICIAE is Clericos Regulares a Monachis passimis dirimit. Sed si vel levissime in operibus Thomae versatus esset , non tam praeceps ejus judicium esset de rebus nullomodo sibi perceptis. Primo enim competisset saepissime Thomam suos appellaia se Monachos. Sic opust. I I. Monache, ad Oid Ῥenisti ' rauare mundum reliquisti e Cur Cappam Ulam induisti ' Monachum illum tuisse Canonicum Regularem manifestum fit, vel ex voce illa Canam, haec enim pars est habitus Canonicorum. Et in serm. ad Novitios suos serm. o. Frater Monache s & tertia parte serm. I. O Religiose Monache. Sexcenta praeterea sunt loca alia. Et quid etiam aliud indigitant haec ejus opuscula, de vita boni Monachi,Alphabetum Monachorum,dcc. Immo suos quos Buschius in vita Ioannis Cele praestantes viros dixerat, cum scriberet: suae religio in tota regione reformata praestantes viros ex ejus Scolaribus
se recepisse non gloriatur 2 Praesertim Regulares Benediwinensis, Carthusiensis, Cruciferi, es ci Uercienses, hos Thomas M nachos appellaviit uae Religio, inquit, vita vel nomine clara ex solaribus Vm M
210쪽
ΚEM PENSES. 16'nachos non habui praecipue tamen Regul
res cum Cisserciensibus ' a'. Comperisset equidem Thomam Clericos a Monachis saepe dirimere; sed se turpissime errare, qui opinetur ipsum se suosque nomine
Clericorum intellexisse, non vero Monachorum. Cum contra potius se suoς que saepissime nomine Monachorum MVix ac ne vix quidem nomine Clericorum intelligat: Clerici enim , Canonucis Regularibus aeque fere ac a Monachis apud Thomam & Buschium mille locis distinguuntur. Etenim apud illos
autores Clerici sunt Scolares, dc Corici Regulares s seu fratres Clerici ii sunt, qui vel in Congregationibus Devotorum Da- ventriae ZWollis Sc alibi passim a Gera do magno dc Florentio institutis, vivebant, aut in Monasteriis Canonicorum Regularium plures annos antequam sacris Canonicorum initiarentur, agebant ; qui status eorum appellabatur , Clericatus es proba. Et profecto ubinam unquam in his audoribus legit: Talis imυessitus es in Clericum Regularem, ut indicaretur eum Canonicum Regularem