장음표시 사용
141쪽
namque typum gerit Ecclesiae quae est immaculata virgo. Hanc in persona discipuli tibi relinquo. Tu
illam tanquam me dilige,exhortationibu robora, confirma consiliis, exempli crudi Posset equidem in hoc seculi naufragoso discrimine absque gubernatore perire. Multae aduersus illam procellos tempestates, Per secutiones acerrimae, haerese diuersi concitandae sunt. In fide adhuc debilis est, minus fundata virtutibus in insueta pugnae facillim succumbet, aut hostibus terga vertet,si Duce priuatam se senserit. Ex meo ignominioso ac repentino exitu, scio quod turbanda est, tuis insorinationibus erigetur, tua protectione selidabitur, atque ex praesentia tua,deperditas, i quae iterint, recuperabit vires. Volo igitur ut illam de caeter in filium habeas, illam tuis orationibus protegas, atque Virtutibus auctam, ad me perducas. Eidem quoque mandabo ut te tanquam matrem veneretur te diligat ad te confugiat,te inter Deum esse , mediatricem faciat. Te aduocabit in periculis,in dubiis consulet,in necessit talibus implorabit. Non minus de te , quam de me
captabit fiduciam. Faciam prorsuS, ut omne concurrant ad te Leritque nomen tuum honorabile, in omni Seneratione . progenie. Nemo in tui inuocatione spernetur ius usque deuotus tibi,a me essicietur alienus undisset ubili charitatis foedere,ie illi,& ipsam copulabo tibi. Haae matri J Itaque ex verbis Christi ad Ioannem ι cum in sua, tum in uniuersae Ecclesiae quam repraesentabat persona,immensum Beati illius discipuli decus, solidum . optime fundatum eruitur. XLVII. Hoc decus S. Ioannis ita extollit Petrus Damiani, a uia si ut dicat de Ioanne. Christus eum matri sute, quae in ρ Της Virgo est virginum, perpetua fili subiectione coniun' 'in xi r Iam ex triusque,matri videlicet filiique consbr
UO loanni virginitas CXcellenter eniti uti S i Doulque a Set numana pollun merita prouehi, quasi meta virtutum 64. factus, Corale
142쪽
faetus, indesinenter excreuit Neque enim illa verba quae Saluator noster in cruce postus protulit , mulieri inquaens ecce lim tum, sic simpliciter sunt accipienda,Vt humano tantum videatur more prolata;Sed promsus emcacia sunt, desdiuinis virtutibus ulti atque ineuitabili veritatis autoritate subnixa. Illud enim unicum Patris Verbum, quod in Cruce pendebat,substantivum, consubstantiale Patri,ac sempiternum est. Atque idcirco verba quae locutus est, quia Spiritus &vita sunt, inaniter transire non potuerunt. Caelam sinquit ipse pius Iesus, o terra transibuni verba autem mea non Dansibunt. Sicut enim dixit matrici his est in tumuita dixit discipulis suis hoc est coum meum. Et tantus filii in illis verbis effectus , ut illico panis ille quem dabat
Dominicum fieret corpus. Dixit enim, o omniafacta sunt, mandam o creata sunt. Ex quadam itaque similitudine,si dicere audeamus, & B. Ioannes,non solum fi iij potitus est nomine;sed propter vel ba illa Dominica, quoddam maius necessitudinis Sacramentum, apud B. Haec a Petro Damiani ex affectu in S. Apostolum rhetoricando prolata, non sunt adeo crude accipienda, ut quemadmodum per Verba consecrationis , tota substantia panis ac vini abscedit, saluis solis accidcnti bus; ita ad prolationem illorum Verborum Christi, mulier ecce sumis, us, abscesserit tota substantia Ioannis, per conuersionem totalcm eius in Christum Apage adeo fatuum sensum, ut non possit fingi insulsor. Sic enim Ioannes fuisset adorandus adoratione latriae,tanquam Deus homo ii obnoxij illi essemus pro redemptione nostri quod blasphemum esset, Christianis
auribus non serendum, Et vero eodem iure praetenta
essicaciae Verbore Christi, mater filioru Zebedas versa esset substantialiter in Deiparam,quia verba illarium reνιua, aeque essicacia esse deberent, ac Verba Christi
143쪽
rariora mulier eccessius tuus, quibus Ioannes in Christit substantialiter mutatus fingeret ' , aeque ac pani in Christi Corpus,5 vinum in sanSUinem , per verba co-secrationis. Quae est tam absurditas, Ut nulla exagia
geratione X plodi satis possit. Quanquam quia nulla
est faeditas sine amatore, inuenti esse dicuntur, qui ita desiperent. Nam Ioannes Ecout Angianuerit Ioannes Tinetor, iusta uterque scriptione, tribuunt Nicolao Boneto,& Francisco de Mayronis Ordinis Minorum Theologis, quod senserint Ioannem ad prolationem Christi Verborum , tuisse transubstantiatiim in Christum. Sed non crcdo tale quid illis excidine, Ma ronio praesertim,cuius laus est in Schola Theologica, ab acuminem soliditate doctrinae Petrum verbiamiani
longe abfuisse a delirio quod retulimus, perspicuum est ex verbis quae subiicit continenter DConsideremus itaque,quantae gloriae magnus vir iste credendus est,qui per quoddam adoptionis arcanae mysterium, .filius
Vtiginis,&frater est Saluatoris. En Ioannes, de Petri sentcntia, nonnisi adoptione a Christo faeta filius est virginis. Sedi in anterioribus verbis quae difficultatem faciebant, Maequiparationem horum Christi verborum cum Verbis consecrationis serre videbantur , satis innuit Petrusa rem non esse ad viuum resecandam; cum dicat,hoc non esse verum,nisi per quandam similitudinem
quibus Verbis satis insinuat , comparationem propositam,aeque molliendam esse ac eam , qua diuina Eucha--Ho - ristia,ab Origene ad D. Augustino videtur aequipara-puό- Verbo Dei prolato,d tractato in Concionibus:quasiis e so qu peccet,qui cibum Dei auditum abiicit,in calcata; atque is qui diuinam hostiam pedibus protereret. An ex his Patribus indueti sint in errorem illi Sectarii,
valde se, si ui apud Ermengardum c dixerunt,Verbum in concio
e ii ne prolatum esse ipsum Christi Corpus physicum, nihil attinet quaerere.Certum tamen est,Origenem pro quo
144쪽
quo circa hoc late satagit Petrus MalloiX,d& multo ma progis D. Augustinum,adeb turpiter non impegisse, quam O kSςΠς- Cortex Verborum ferre videtur,ut late prosequor in heteroclitis spiritualibus e tractans anomalia auditionis Patie 1. Verbi Dei sed tantum per nonnullam ,eamque admo sect 2 p.4. dum remotam dc imperfectam analogiam,Verbi Diuini inchorioispecierum abditi cum Verbo Diuino prolato in concionibus , declarasse quanti sit faciendum Verbum Dei tractatum Tametsi illius analogiae adeo imperfectae usurpatio, tanta hyperbole turgct, ut satius sit ea abstineres Assineque est, quod per nonnullam analogiam valde imperfectam, desidcirco potius praetermit ab onul. tendam . Eucherius, a immutationem Christiani per F 'ς Baptismum , componit cum panis immutatione per Asti, Verba Sacramentalia,quae efficiunt, ut qUod ante panis erat, sit corpus Christi Similiterque qui prilis cratfilius Diaboli, mundatus lauacro aquae in verbo vitae, trans in filium Dei adoptiuum. Quae est aliqualis Proportio essicaciae Verborum consecrationis,& formae dapti lini Sed admodum imperfecta; cum in Eucharistia fiat mutatio substantialis, in baptismo autem , non nisi accidentalis. Idem ergo statuendum cst, de aequi parata Verborum Christi circa panem vinum em-cacia,cum Verbis Christi ad B. Virginem de Ioanne. Ad
summum enim seruntdoannem, adoptione, munere gratiae, factum fuisse filium B. Virginis, non autem natura,vel transubstantiatione. Dixi ad summum id ferre Verba praedicta,nec eorum essicacitatem ad aliud extendi;quia ne eorum quidem sententiam admitto , qui voluerunt, ad prolationem praedictorum Christi Verborum, exurrexisse in Ioanne, relationem Physicam filiinaturalis B. Virginis,& in B. Virgine, exortam esse Physicam relationem maternitatis erga Ioannem. Hoc censuit Nicolaus de Orbellis Ordinis Minorum. Nec plus censuisse videntur,donetus ec Mayronius eiusdem
145쪽
instituti. Idem Romae propugnauit quidam Baurinonia Lib. 9.in . Tarracone aliuS,tempore Salmeronis , aut ipse re
Euang. feres addens Dominicum de Dominicis, per idem tem xx ct 6 pus quo Bone tu ac de Orbellis sua scripta vulgarunt, scripto contrario hanc corum sententiam exagitasse, ecbi. . pun merito , ut dixi in Diptychis; quia physica relatio fictois . n. liationis essentialiter praesupponit generationem vita- lem, tanquam rationem fundandi ex qua exurgit.Con e stat autem, eam abfuisse in hoc negotio. XLviii. Dimissis ergo his commentitiis , imo portentosis B. Verasente Ioannis exornationibus,genuinus Verborum Christi adria πρῶ- matrem,oc ad discipulum,sensu est,quem absque tran-ής μ' sunstantiationibus,& exortu relationum physicarum dQ ' nouo inroductarum,recte hac cphrasi expressit LaurCn j. Iustinianus a PDiscipulum quem diligo prae caeteriS,tis .inuta bi commendo in filium,ut quemadmodum comes,ita dc incentilium integerrimae virginitatis tua si custos obtemperabit
Roberio,vi tibi ut filius,in tu de illo, sicut de me , qualicumquς ρε μ εν eris solatio Dormivit culatribus suis os eph posse a Libur xuUS,nutririus mihi Ascendam & ego ad Patrem hosti-etium ph. iu Criumphatis Quamobrem , discipulus lamborum Christi in te supplebit vices. Haec Matri Ad discipulum
agonec Vero inquit, Em mite rua , illi famulare, illam honora;
18. n. 9. post me secundus habe. Quicquid exhibebis illi , siue φ obsequij, siue reuerentiae,seu iniuriae , adscribam mihi. In praesenti amictione cius , esto illi consolator dulcis, individuus socius,&obediens tilius. Non hinc discedax sine te, ubicumque esse volueris,ipsius adhaere vestigiis cte. Ex illa ergo hora, . deinceps, iuxta Domini praeceptum, acccpit eam Discipulus in suam. J Supposito hoc Verborum Christi sensu genuino solide omnino
ac vere Petrus Damiani Verbis supra postremo recitatis,ex adoptiua Ioannis erga Deiparam iliatione,quae est moralis forma per Christi voluntatem inducta, pereas Christi ad matrem, ad discipulum voces , quas pro
146쪽
I. Robertus de Arbrifello et, s
protulimus, expendimus 3 colligit excelsum gratiae gradum, ad quem B. Ioannes est euectuS, tanquam specialissimus adoptiuorum Deiparae filiorum,& iure praecipuo frater Christi. Huc bene multi, aptant locum illum Ioannis,continenter verbis illis Christi subiunctum. Ex ista hora Grepit eam discιpulm Da. Legunt enim accepι eam4ns-m, nempe matrem Exhibent eam lectionem insuam multi
Codices, Interpretes aliqui , quos signat ranciscus Lucas in opere variantium lectionum. Sed addit, omnino multos Codices quos appendit, te ere in sua. Et
quendi modo non significatur Ioannem accepisse Mariam in ius suum , ut perperam censuit Erasmus. An enim qui filius est,ius aliquod in Matrem habet ΘNeque item eo loquendi modo, simi ficatur Ioannem deduxisse in suam domum,& apud L habuissem. Mariam. Quem sensum maxime probat Theodorus Beza. At fuisse Ioann i domum,& ipsum in ea exceptis B. Virginem, gratis asseritur Iure proinde ea expositio reiicitur a
Caniso. Itaque in opere deminutalibus scripturi xj φssecra , b amplexus sum expositionςm B. Augustini, af 'P- - ς' firmantis B. Ioannem accepisse Dei param Ἀμη supple, , C., i. stia: dc quod idem est nΡape ha=cm cur m Sicut L et eae ct propria cuiusque sunt,esse illi dcbent cura. adac senstam i ii inprobauit Toletus ad eum locum, s&ibidcm Mariana, Ioannem. nec male Auctor libri dediti itus , fit o creditus Sixtus nnotat. 3. Quia enim Ioannes a Christo attributus erat B. Maia si ria pro filio, vesci tanquam filius Obscquium e vene-Xationem impenderet,pro magno munerCaccipiens hoc Ioannec ex eo tempori puncto , addixit se cx animo
seruituti ac Cultui B. Virginis , perin ac si esset ipsi Mater,qui est titulus ille sublimis,exornando Bi ato Ioani conuenientissimus , quem dicebam peti ex verbis Christi,attribuentis Ioannem B. Virgini in filium.
147쪽
Indidem quoque habetur eminentissimus gradus dignitatis,quo S. Ioannes in Ecclesia collucet.Ιnsiiperque eruendus inde est, titulus specialis,eximiae venerationis, Ioanni ab omnibus magnae Matris amantibus dubitae. Optime id perspexerant,S.Rex Eduardus, i S. Hedui ges quorum ille fixum habebat,nihil negare , quod B.
Ioannis nomine rogaretur Haec Vero magno pro sus asseehu quem faciis ac verbis prodebat, quacumque occasione data, erga sanctiim hunc Apostolum ferebatur. Eximio item affectu,S. Ioanne in Evangelistam prosecutus est Ferdinadus Castellae ac Legionis Rex, gn mento Catholum atque pudum. Vnde ei repensum videtur,ut die S. Ioannis Euangelistae,anno Io 61. excesserit e vita,postquam ingraui morbo , delatus ad Ecclesiam cultu Regio,ad aram de geniculis, restituto in manibus Regis Domini regno,exutus regiam chlamydem,inuncius ad extremam iustami indutus cilicium, accinerC aspersus , coram aliari, per biduum in eo statu permanens , tandem inter manus Pontificum astantium sanctissime excessit, ut scribit ex Luca Tudeii Baronius addictiim annum. Simili assectu erga S.Ioannem,duimina esse Robertiam,superius iam attigis& patet ex Andrea, qui cum dixisset Robertum omnia virorum sui ordinis caenobia addixisse B.Ioanni,scut Deiparae Ioannis M
tri spirituali, omnes Parthenones suae tamiliae Laddit: Quod non sine diuina Inspiratione factum existimo; ut quem videlicet exemplum seruiendi sponsis Christi,
fratres haberent eundem suorum Oratorioriam,patronum esse gauderent. Non satis capio, quomodo prae cedentibus consentiant, quae de humilitate , his' verbis
subiicit Andreas Nec tamen talia dico, quod velim nostrum seruitium aequiparare delectabili Ioannis obsequi , credens procul dubio, quod ea excellcntissima Virgo iuxta ilitiin suum in Coelo posita, sola est sine exemplo J Quorsum hic B. Virginis supra omnem compara
148쪽
parationem sublimitas cum iratum ageretur desinaequalitate obsequirat Ioanne exhibiti, cum Obscquio exhibito a Roberti alumnis. Vt ut sit, agnoscit discine Andreas , Robertum praescripsissenatribus si is,ut obc dientiam Abbatissae praestarent, ad imitationem , dc aliquatenus ad instar filialis osse qui a Ioanne , cx Christi praescripto praestiti Dei parae tanquam speciali cius Matri adoptiuae; Et assectum Roberti erga B.Ioannem, S erga Dei param subiectioni a Christo demandatae innixum impuliste ipsum Robertum putaratres suos Abbatissae subiiceret aemulaturos caratione Ioannis erga
B. Virgincm, suam X Christi voluntate matrem, obsequiolum assicetum ac vencrationcm.
Specta lite Robertum quod dixi,& complicata speciali pietate erga B Virginem,Christi ac nostram matrem
dc Ergari Ioannem eius spiritualem ilium omnes nos repraesentantem ordinem suum instituisse , ad c co
tendum illud mysterium lene exprimitur in Oratione dei. Roberto, his Verbi concepta. Domine Iesi Christi
qui Sanctum Robertum Consessorcm, Patrem nostrum ad honor. naeum nou. frimitia ιnstitutιone , Beatis imae G emtricti ri maternitatem eximiu virtutibus deco os i tribue quaestimis et to acratis ima erba, Ecce filius UU Eccc mater illa,qua in Cruce moriens protulit, pio assectu rccoiantes,eandem Beari βι- mam matrem tuam humil obedientia obsequo ven remur. Qui tuas est regnas cum Deo Patre , erci Maternita B.
Mariae quae hic dicitur recoli,etiam si primordialiter ac fundamentarie est physica maternitas Christi , tamen pro subiecta materia, est extendenda ad maternitatem adoptiuam, Ioanni, ut primo analogato a Christo con cellam : Ad nos autem qui per Ioannem repraesentaba- nati , X tensam ii testatam , religiosa subiectione
virorum ad mulierem veluti Deiparae ectypam .praestitae ei a Ioanne filialis obedientiae , aemu
149쪽
XLIX Improbauit hanc virorum ad iussa Mulieris subie improb' ctionem, sit Roberti paulo anκ demortui tempus,Pi----- clauic sit, ille Episcopu , contra quem Sugerius .Dyo
.. u.E, sis Abbas interpellauit Eugenium III .datis ad eum l.
teris , quibu rogabat, ut qua autoritate Romani pontificis, Fontebraldi constituta erant, dignaretur firma rebaduersus nouitates Pictaviens Episcopo captatas; quippe qui nollet Abbatissa canonice electa Fonte-braldi, benedictionem impertiri,& vellet eam Abbati totius ordinis capiti a se suffecto subiiceres fit Πλcarnobium illhuc usque Iurisdictioni Episcopi Mu-ctum dolentando plum sibi subiiceres, imponendo ei Abbatem sub ipsius Episcopi urisdictione nitu ru. Vnde multae discursationes Montalium,in variis occasionibus conlectitiirae erant ;ic pax Ancillarum Dei, valde erat perturbanda. Rogat igitur Pontificem Suget tu Vc tantae Religioms locum, tegere ac tutari dignaretur ad Decius violentiam Pictaviensis illius Episcopi , quem ait , solitum esse subiectos suos inquietare i dc ut iubeat Abbatiliam munere suo intra fines ab autore instituti Roberto constitutos perscingi, a monasterium
suum regere absque Abbate super capita subditorum Abbatilla imposito , prout ferebat primordialis usus Fonte braldensis caenobij. Instauatur in hac Suniri Epistola, quam Iacobus Sirmondus in notis ad Gostriis Ag Ep. dum indociccnsem a repraesentauit , subiectionen, D .libri. . Religiosorum ad Abbatissam , a sede Apos olle stiis approbatam in iniuste conuelli ab Episcopo inquic io, d suos inquietare solito. Et audisse Eugenimn preces Sugerij,diploma ab Eugenio in gratiam Fonte braldensium emissum,docontinuata Abbatissae posses sio,hodieque vigens, demonstrat. Quod item inii pro ratur quo Episcopiis de quo agimus , nil tur ad nouaodum , non est quod ulterilis nos disti
150쪽
Allatrauit vero praeterea , hoc Roberti consilium, Petrus Abelardus,b ut videre est in ca quam contexuit et V calamitatum suarum historia, ubi multa prolo tu de stipo . necessaria mulieribus directione per Viro , subiungit iis lari Adeo sexus infirmior fortioris indiget auxilio ut semper virum mulieri quasi caput praeesse, Apostolus statuat. In cuius etiam rei signo, ipsam semper velatum habere caput praecipit. Vnde non mediocriter miror,consuetudines has in monasteriis dudum inoleuisso, quod quemadmodum viris Abbates,ita, foeminis Abbatissae praeponantur: eiusdem regulae pro Lsione , tam ceminae,quam viri se astringant , in qua tamen pleraque continentur,quae a faeminis tam praelatis quam subiectis, nullatenus possiunt adimpleri: In pleris. que etiam loci. ordine perturbato naturali, ipsas Abbatissas atque Moniales,Claricis quoquc ipsis , quibus subest populus, dominari conspicimus, Et tanto facilias eas ad praua desideria inducere posse, quanto eis amplius habent praeesse , iugum illud grauissimum incos excrcere. Quod Satyricus ille a considerans ait, Iuuen. Inioseruitim nihil es quam semιn diues. Saty. 6.
Sive sit diu cs opibus,sive potestate ac dominio in alios. Tria hic cu at Abelardus, quae sigillatim sunt inspi
Primum est 'ubd aegre seri,soemina taminis prae I, fici; falsus tamen iamdudum ita fichum esse. Et verius Id dixisset , si ab omni aeuo Christiano , ita factiam cste
agnouisset Nam ab initio Ecclesiae, fuerilia Partheno 2ubri vis nos,in quibus piae Mulieres Deo inseruirent,imitatione Zilia.O. carum quas fuisse in veteri Testamento , excubantes, siticit Hebraea serunt,excubias agentes more Castrorum ad ostium tabernaculi, in templo fuisse Inclusas, habetur Exodi I 8 dc .Reg. q. ac 2. Machab. - i ii, ut notauit Cani sitis, Alsensu SMendOZab scribens thi i, e . it. in aliquot versus psadmi 67. In quo tamen displicet, a. po- quod sit. n. F.