장음표시 사용
141쪽
DissERT.IV. cui commentaria erunt vetustiora Isidoro documenta, ut tenea. CAp. V. mus Subdiaconatum Hispaniensem ante S. Gregorii aetatem, quo
De OufEcc. ι α. spectat lex continentiae illi injuncta . Isi , inquit, ollationes in Q templo Domini fuscipiunt a populis, si obediunt o iis Levitarum , si quoque vasa Corporis, O Sanguinis orsi, Diaconi bus ad altarium serunt in De quibus placuit Patribus , ut quia saera moeria contrectant, casei sint, ct continentes ab uxori has , ct ab omni earnali immunditia sint ιiberi, juxta qaod illis, propheta ieente , jubetur e Mundamini qui fertis vasa Domini. Hi igitur ordinantur ficut Sacerdotes , ct Levitae , manus impositionem non suscipiunt: sedpatenam tantum ct Catieem de manu Episcopi, ct ob Orebidiacono sophum aquae, cum aquamanili ,
γ manutergium aceipiunt. Profecto si Carthaginensis Coneilii allatum Canonem , articulumque epistolae item allatum , ac nuperrimam hanc doctrinam conferamus cum Pontificalis romani disciplina, nihil nisi Apostolum , additum nimirum multo post, defuisse ordinis huius materiae compertum erit. Continentiae quoque legem conceptis Isidori verbis audivimus , praescriptamque eam esse Isidori tempore post S. Gregorii mortem non miramur. Juvat tamen altius rem istam petere. Ipsum enimvero. Concilium Illiberitanum quindecim minῖmum annis Romano
sub Silvestro antiquius, de Subdiaconibus Hispaniarum sic de-C-e.Miba. 33 cernit : Flaeuit in totum prohiberi Episcopis, Presbteris, Dia-eonibus , ct Subdiaeonibus positis in miniserio , absinere se a Conjugibas suis, ct non generare filios: quicumque vero fecerit, ab honore Curicatus exterminetur . Decretum quod perpetua efferretur laude dignum , si in proposito perseverassent; etenim licet prima Romanae Ecclesiae instituta , ut ne Subdiaconi uxorem ducerent, haud penitus imitarentur Hispani; consuetudinem paulo post Romae etiam vigentem , ut Coniuges ipsi Ordinarentur , modo ab uxori hus abstinerent, praevertisse, singularem iis gloriam apud omnes colligeret. Quid vero Z Ecclesiae Ordinum praecipuorum ne Episcopis quidem exceptis, laudabilia instituta inter persecutiones , iisdem remittentibus , eo sensim calamitatis devenerunt, ut Siricius ab Himerio Tarraconensi edoctus fuerit, non Subdiaconos modo, verum etiam Diaconos, Siris H Presbyteros , & Episcopos continentiae nunciuin remisisse e PD- rimos enim Sacerdotes orsi , atque Levitas post longa eonfe-erationis sua tempora , tam de conjugibus propriir , quam etiam
de turpi eoitu sobolem didieimas procreasse , ct erimen suum hac
142쪽
praescriptione defendere , quia in veteri tesamento Saeerdotibusae Ministris generandi facultas legitur attri ta. Satis nobis sit,
suae ipsorum legis conculcatores eos cernere , veterisque coninsuetudine Testamenti inhaerere , ut turpem in noWa lege cautantueantur, quo pristinos eorum mores commendemus, id nihilominus assirmantes , quod disciplinae leges hac in re apud Hispanos minime repetendae sunt ante Siricii epistola: Decretalis aevum , annum videlicet 38 s. Ex hac vero Decretali Epistola, qua lege fieri deberent minorum , majorumve graduum ordinationes in universa Ecclesia discimus , unaque simul certam Hispania ruiti disciplinam agnosci inus . xuicumque itaque, ait Pontifex , se Ecclesiae vovit obsequiis a sua infantia , ante pubertatis annos baptizari, O Leotorum debet ministerio sociari . xui ab accessu adolescentiae usque ad vicesimam aetatis annum, si probabiliter vixerit, su et tantum, est' ea quam virginem communi per sacerdotem benedictione pereeperit , uxore contentus, Acobtus , e, Subdiaconus esse debebit: ps quae ad Diaeoni gradum ,pse ipse primitus, continentia praeeunte dignum probarit, aeee t. mi si ultra quinque annos laudabiliter ministrurit, eongrue presisterium consequatur . Exin
de post decenniam Episcopalem Cathedram poterit adipisei, si ta
men per baee tempora integritas vitae ae fidei ejus fuerit approbata . aeui vero jam aetate grandaevus metioris propositi conversatione provocatus , ex lateo ad Doram mititiam pervenire festianat, desiderii sui frustum non aliter obtinebit, nisi eo quo baptizatur tempore , statim Lectorum , aut Exorosarum numero δε-dietur et si tamen eum unam habuisse , vel habere , O bane virgianem aecepisse constet uxorem . aeui dum initiatus fuerit, expleto biennio, per quinquennium aliud EAeolditas ct Subdiaeonus fiat; sie ad viaeonatum csper bae tempora dignus iudieatur fuerit provehatur . Exinde jam secessu temporum , presbterium , vel Episcopatum ,s eum cieri , ae plebis evocarit electio, non immerito fortietur . Ex hoc decreto , quod referre integrum volui eruditionis gratia , quamquam ad propos tum non spectent argumentum partes ejus omnes, constat liquido, quod Apostolica Sedes , unde recta S certa prodit disciplina, longe ut Subdiaconos ex aequo cum Diaconis & Presbyteris metiatur , ut privata autoritate secerant Elibertini Patres , eosdem decernit vel ossicio Lectorum iungentes nupturos virgini, eaque usuros in ossi inciis Acolytatus , ct Subdiaconatus, continentiam denique Proin
minime prae seripta erat. Ibid.n.s. π I
143쪽
DIssεRT. IV. sessuros, ubi ad Levitarum sacrum ordinem sint provehendi. Cu- CAP. U. iusnodi disciplina , si Romanam Ecclesiam excipias, in caeteris Ecclesiis omnibus ante Pelagium II. permittebatur. Eamdemque ne aliquis putet ab Hispanorum ingenio abhorruisse , praeter Siricii decretum pro iis factum , quae ipsi Hispanienses unanimes sanxerunt, afferre juvat. Novem decim ex variis provinciis Episcopi Toleti congregati quindecim post Siricii Epistolam annis, .ril. r.e. i. sc statuunt: Fiscuit, ut 'Diacones ,s vel integri, vel easti sint,
edi continentis vitae; etiamsi uxores habeant, in miniserio eonsi- tuantur : ita tamen ut siqui etiam ante interdi tum, quod per Lusitanos Episcopos eo titutum est, incontinenter eum uxoribus suis vixerint, presisterii honore non eamulentur . Si quis vero
ex presisteris ante inter um filios fuse erit, de presisterio
ad Episcopatum non admittatur . Et , quin de Diaconis , Presbyterisque res tota sit, ne dubitationem relinquant, canone quarto de Subdiaconis ab officio removendis decernunt; si defuncta uxore aliam duxerint; quare nullum continentiae Subdiaconis praescriptae indicium superest , ante seculum quintum e tametsi olim ab Elibertinis Patribus atque de eorum continentia , ac de Diaconorum , Presbyterorum , atque Episcoporum sancitum fuerit, quae res mi ni me attendi debet: nam ipsos Episcopos ab uxoribus dumtaxat arcendos putant in ministerio constitutos, quasi vero extra ministerium rei uxoriae Operam dare fuisset licitum , quod ab omni disciplina abhorret. XI. Secus est sequentibus duobus seculis, dum Hispanienses Ec- ἡ '.s. κό- clesiae Ariani S gemebant Regibus. Ouamvis enim , ut suo
Eddi.s . 4'ξι loco diximus , Ecclesiasticam in Hispaniis rem dissieillimis iis
sim vigebat temporibus constantem pervestigare non liceat; tamen quae ali licubi, qua identidem ex provincia suppetunt documenta certa , Catholicorum Praesulum discintinam perspicue satis declarant. Enim Vero in Tarraconens Concilio anno s 16. de minoribus Clericiscintil. Tarrae. sc decernitur: Si quis Leriorum adulterae mulieri voluerit misceri, vel adhaerere consortio: sat reianquat adulteram, aut a clero habeatur extraneus . Simili fententia ostiariorum lascivia punietur . Et sequenti anno in Gerundens de maioribus ita stacone. Gerund. tuitur : De eonversatione vitae id statuere piaeuit a Pontifice
v si usque ad Subdiaconum , post fuscepti honoris officium siqui ex conjugatis fuerint ordinati, ut sine conjuge habitent: quodsi habitare noluerint, alterius fratris utatur auxilio , eujus resimouio vita ejus debeat elarior apparere . Ex quibus liquet, minoribus
144쪽
Clericis propriae uxoris virginis consortium concedi; at maio- Drim T. IU. res c ab Subdiaconis incipiendo a propriae etiam uxoris com- CAP. V. mercio reiici, quod est ipsissimas continentiae leges amplecti, quas Romae obtinuisse Leo , Pelagius II., S Gregorius testabantur . Clarius etiam testimonium praebet Synodus Toletana II. anno set . quumque uberior hinc disciplina habeatur Ecclesiarum Hispaniae, decretum ejus totum recitabo: De his, quos to- Cone. Tolat. q. Iunias parentum a primis infantiae annis clericatus o io mania eiparit statuimus observandum , ut mox quum detonsi, vel ministerio Lectorum eontraditi fuerint, in domo Ecelesia sub Diseο- pali praesentis,a praeposito sibi debeant erudiri. At ubi octavum iacimum aetatis sua compleverint annum , eoram totius cleri plebisque eo petiu , voluntas eorum de expetendo conjugio ab Oiscopo perscrutetur . Quibus si gratia castitatis aeeo inspirante, piaeuerit, ct professonem castimonia Da , absque conjugali nee tute ,se Ipoponde=int servaturos : hi tanquam appetitores aris Hi ae viae leni o aeomini jugo subdantur : ae primum Subdiaeonatas ministerium habitu probationis sua , a vicesimo anno
fuseipiant. Istuod si ineulpabiliter, ae inoffense vices am o,
quintum annum aetatis sua peregerint, ad diaconatus incium,s cienter implere posse ab Episcopo eomprobantur , promoveri δε-bent . Gavendum tamen est bis, ne quando sua sponsionis immemores , aut ad terrenas nuptias , aut furtivos eoneuhitus ultrareeurrant. Ruod si forte fecerint, ut sacrilegii rei damnentur, ab Eceusa habeantur extranei . His autem quibus voluntas propria , interro attonis tempore, desiderium nubendi persuaserit, eoneessam ab Apostolo luentiam auferre non possumus ς itant quum provecta aetatis in conjugio positi, renuneiaturos se parieonsensu operibus earnis spoponderint, adferatos gradus adisi rent . Praestantissimum hoc decretum de Carthaginensis provinciae Clericis instituendis minime praetermittendum duxi : de sola licet continentia Subdiaconorum sermonem habeam , quorum gradui non modo continentiam vidimus iniunctam , sed sacri etiam nomen accedere , quum caeteroqui abuti Concilium nomine evidenter doceat Isidorus in supra allatis . Nam praecipuorum summam capitum inesse in illo intelligo , quae frequentibus Disciplinae Clericorum instaurationibus resert accepta . Nec vero disciplinae hanc severitatem, quam aliqua in prΟ- vincia Subdiaconis praescriptam , grassante in Hispaniis haeresi audivimus , debitisque sumus laudibus prosequuti, tamquam Ro-
145쪽
DIMERT. IV. manae quam si nillimam , ad reliquas provincias gratis extendi CAP. V. velim , non secus atque ubivis castitatis professionein emisisse Subdiaconos assirmari debeat . Siquidem Concilium Toleta num III. quo totius Monarchiae Gothorum Episcopi convene- ρης τρι' runt, repugnat. Comperitim est, inquit, a Sancto Concilio, Episcopos , Presisteros, ct Diaconos venientes ex haresi, carnati adhuc desiderio uxoribus copulari . Ne ergo de caetero fiat hoc praecipitar, quod edi prioribus Canonibus terminatur , ut non liceat eis vivere libidinose foetetate ; sed manente inter eos fide
conjugali, communem utilitatem babeant, edi non sub uno conelavi maneant. Estque hic Canon maxime notandus, quippe cujus digestor est Leander , Praesul ille scilicet Conciliorum , ac Decretalium Epistolarum scientissimus , instauratorque autorita tis tum Synodalis , tum Pontificiae , cui omnes unanimeS in eodem Concilio subscripserunt . Ous cnimvero generalem tota Hispania legem tulerint ii Patres de re nondum in generali Concilio , aut Decretali Epistola Romani Pontificis definita Id quidem paulo ante sanxerat Pelagius; at, praeterquamquod pro solis Siciliae Praesulibus decretum dederat, ac proinde ad Diceceses
aliaS non transiorat, constanti opinione omnes eruditi tenent,
quod huiusmodi disciplina a Pelagii successore Gregorio ad alias Ecclesias extensa , post hunc Pontificem ubique obtinuit. In His.
Paniis vero ignorari eam adhuc anno s0 . testatur Nationale Conc Tolet, an. Concilium Toleti habitum eodem anno : Sanctiam , ait, ct ami- 'r' ρ' δ' eanv Dei obfremantes eastitatem , non solum retinendam fontifices suo corpore censeant rsed ct Presisteris edi viaeonibus miniserantibus Dei altaribus modis omnibus observandam constia tuant. Quin etiam altum uhique silentium de Subdiaconis , tanquam Altari minime ministrantihus , ubi de Diaconorum, Pres byterorumque continentia agitur, mihi nersuadet , ut ante annum 6s3. quum Concilium Toletanum VIII. celebrabatur , Subdiaconis Hispaniensibus continentiam non esse injunctam , pu tem . Et sane Clericorum minorum . cujusmodi erant Subdiaconi, Concilium Toletanum IV. conjugia tantum vetita condemnat , quippe quae impedimento erant ad sacros ordines ascen suris, de legitimo vero consortio ita loquitur , ut continentiam cinc. GDr. xv. ne indicet quidem . Verba ejus audienda sunt: aeuidam Gerici,c ' inquit, lexitimam non babentes eoniugium, extranearum mu lierum vel ancillarum Garum inter didra sibi consortia appetunt et
ideoque quaecumque Curicis taliter adjuncta sunt, ab Episcopo
146쪽
auferantur , ct venandentur , illis pro tempore relegatis adpae- DIssERT.IV.
nitentiam , quos sua libidine infeeerant. Curici qui fine consul- CAp. U. tu EpiDOpi Di aut viduam vel repudiatam , vel meretricem in conjugio acceperint, separari eos a proprio Episcopo oportebit. Anno autem 6s3. vere Subdiaconis continentia est injuncta toto in Hispaniarum S Galliae Narbonensis Regno et at verba quae nunc recito velim penitissime, omnique procul studio considerari; Relatum est nobis , aiunt Patres , quosdam Subdiaconos, post- com GLVII r. quom ad sacri bujus ordinis pervenerint gradum, nonsolum car- 'ρ'nis immunditia Iordidari, quum seriptam sit: Mundamini qui
fertis vasa Domini t sed etiam, quod dicta quoque nefas est , πο- vis uxoribus copulari, asserentes, hoe ideo sibi licere , quia benedictionem a Pontifice se nesciunt percepisse . Proinde omni excusationum discisso velamine id praeeipimus observari, ut quum iidem Subdiaconi ordinantur, eam vasis ministerii benedictio eis ab Episeopo detur fient in quibusdam Gelsis vetustas traditsntiqua, ct sacra dignoscitur consuetudo substare prolata omni penitus ob illis sorde mulierum , ae familiaritate remota . xvods boc vulnere deineeps fuerint satietati , mox erunt sub paevit Π-tia oneribus usqxe ad extremum vitae monasteriis religavi. Summa hujus Canonis capita singillatim expendere non pi- XIII. geat . Dolent Patres , a Subdiaconibus minime servari continentiam et nec tamen Canonem , aut Romani Pontificis docretum sub/i,eon, irii violari ab iis norunt, sed tantum Isaiae verbis testantur necessa --sierum ot riam esse continentiam gestantihus vasa Domini. Quare non Ob- divom .scure nos docent, tum Pelagii R Gregorii decreta ad se non Uenisse, tum disciplinam ordinationis ipsam illam obtinere in His- Pan iis , quam ex Carthaginensi Conei lio , & ex Isidori doctrina
superius attuli, hoc est patenam Calicemque vacuum consuevisse Subdiaconis exhiberi . Rem apertius comprobant accusati iidem Subdiaconi , quod novas uxores ducerent: sibi enim licere istud aiunt, quia manus impositionem , seu benedictionem non acce- Perant ab Episcopo. Reos quidem transgressionis multorum Ca-
nonum , decretorumque S. Sedis eos novimus , qua novas ad nuptia S serebantur ; perinde tamen scimus. autoritate Canonum
ab ossicio eos removeri, ac rejici inter Lectores : R S. Sedi S decretis a Ciero excludi, lateamque iis communionem praeberi: idque post agnitam continentiae legem nraescriptam ordini .
Contra in Hiipaniis perpetua infligitur iisdem poena in Monaste-xiis , quod sanctum & laudabile consilium est, sed nulla Can
147쪽
Dissastr. IV. num , aut Pontificii decreti autoritate nitens: immo potius pro-CAp. V. veniens ab inaudita ante eum diem dignitate , quam privata ipsi
autoritate recens adjungunt Subdiaconatus officio . manuum viis
delicet impolitione , seu benedictione Episcopi , per quam Sacri
ordinis conditionem assequebatur . Inhaerere demum se affirmant consuetudine aliquot Ecclesiarum: at equidem fateor, me nullum
hujusnodi decretum vidisse unquam tota in antiquitate Ecclesiae; quin etiam ab Isidoro didicisse , quod universae Ecclesiae disciplina erat, Subdiaconos ordinare absque manuum impositione ς neque alia de causa continentiam iis praescriptam esse a Patrihus
c Puta Pelagio ,& Gregorio ) nisi quia sacra contrectant vasa . S. I . de Us. Plaeuit patribus, ut quia sacra m steria contrectant, easti sint, EccMib. .c.8. eb. eontinentes ab uxoribus; quod Isidorus comprobat ipsissimis Isaiae verbis : Mundamini qui fertis vasa Dominii tametsi a Patribus id statutum esse dicens , Pelagii, ac Gregorii decreta non ignorasse videatur. Hi autem Pontifices continentiam Subdiaco. natui , non benedictionem praescripserant. Ouin igitur Ecclesia Hispaniensis privata autoritate inter sacros ordines Subdiacona. tum esse habendum decreverit, non est dubium . Ouanti autem Ecclesiae caeterae privatum id decretum secerint, ne est petendum quidem; nam Subdiaconatus ubique usque ad duodecimum seculum inter minores perseveravit. Ouum nihilominus praesumtionem hanc Episcoporum S. Sedes non condemnarit c hauddubie quia illam non novit inde factum est , ut ab anno eodem nova in Hispaniis disciplina circa Subdiaconatus ordinem obtinuerit , quam nullibi reperire est. Eiusque institutionem utquum isque sanctam , Zelique Episcopalis plenam condemnare nullus duis bito, quia in hujusmodi ferendis legibus nulla cuivis Ecclesiae autoritas fuit umquam . Estque haec deliberatio Praesulum Hispaniensum eas inter recensenda, quas commercii cum S. Sede inopes, sibique plus aequo tribuentes , seculo isto septimo declinante , fecisse eos constat. Hanc scilicet usurpationem alieni juris , autoritatem vocant nonnulli, at falso eo semper sistemate inhaerentes vocant, quod adversus Divina oracula, & testimonia Patrum posuerunt. UV. Ex hactenus dictis non modo Subdiaconatus , caeterorum-2- , α ἡ quo minorum ordinum disciplina vetus , sed etiam Diaconorum,
sies,itolii, Epi , Presbyterorum praecipua instituta satis pro re nostra emiscoporum. Cant; c plura autem dicturi sumus ubi ad beneficia ventum erit.
Restat nunc, ut de sacrosancta Episcoporum dignitate , a quibus
148쪽
alii gradus omnes prodeunt, disputatio instituatur e quam opi- D sm T. IU.nione oppido expeditiorem , tam multa de iisdem in superiori- CAP. U. hus discussa essicient. Quibus essent moribus, qua doctrina,quave sanctimonia praediti, ipsa hac in dissertatione delibatum est; de electione igitur , consecratione, & ossicio eorumdem disputare oportet . Electioni vero ipsi S consecrationi praemittenda est Regula ex Sacrorum Canonum , S Decretalium Epistolarum capitibus congesta , atque unanimi consensu ab Episcopis confirmata ad utramque recte, S rite peragendam . Non eligebantur itaque : Dui in aliquo erimine deleui sunt: qui infamiae nota Cone. Tolat. v.
6persi sunt; qui scelera aliqua per publicam paenitentiam admi-
Ase eonfesssunt; qui in haeresim lapsi sunt; qui in haeresi bapti-
κati, aut rebaptizati esse noscuntur ; qui semetipsos absciderunt, aut naturaia defesta membrorum , aut deeisione aliquid minus habere noscuntur ; qui seeundae uxoris eonjunctionem sortiti sunt, aut numerosa conjugia frequentaverunt; qui viduam, vel marἰ-ro resiliam duxerant, aut eorruptarum mariti fuerunt. qui concubinas ad fornieationem habuerunt: qui serviat eonditioni obnoxii sunt; qui ignoti sunt; qui neophyti sunt , vel Diei sunt; qui saeulari militiae dediti sunt; qui euria nexibus obligati sunt;
qui inscii Iiterarum sunt: qui nondum ad triginta annos pervenerunt ἔ qui per gradus Ecelesiasteos non aecesserunt; qui ambitu honfrem quaerunt; qui muneribus honorem obtinere moliun tur et qui a detessoribus in Deerdotium eliguntur. Sed nee ille deinceps Sacerdos erit, quem nee Clarus , nee populus propria Civitatis elegerit , vel autoritas Metropolitani, vel comprovincialium Sacerdotum assensio exquisivit. Ruieumque igitur deinceps ad ordinem Sacerdotii postulatas , ct in his, qua praedicta sunt exquisitus , in nullo horum deprehensus fuerit, atque examinatus , probabilis vitae atque doctrinae extiterit, tune seeundum Buodalia , vel decretalia constituta eum omni euricorum vel envium voluntate ab universiis eomprovincialibus Discopis, aut eerte a tribus, in Deerdotium die Pominica eonsecrahitur, convenientibus caeteris , qui assentes fuerint, literis suis, ct magis autoritate vel praesentia ejus , qui est in metropoli constitutus . Episcopus autem provincialis ibi consterandus es, ubi Mistropolitanus elegerit: Metropolitanus autem nonnis tu eivitate Metropoli, Comprovinetalibus ibidem convenientibus. Si quis autem deinceps contra praedicta oetita Canonam ad gradum Sacerdotii indignus aspirare eontenderit, eum ordinatoribus suis adepti Disit jgoo by Cooste
149쪽
DIssgRT. IV. honoris perieulo subjacebit. Uberrimam hanc disciplinam stabi-CAp. V. litam in Nationali Concilio Toletano IV. cui S. Isidorus praeside-hat anno 633.non potui quin recitarem integram, quippe quam sensi habitum iri prolixae instar narrationis eorum omnium,quae uno ductu hic leguntur. Nec mihi esset pluribus detinendus lector , nisi & electio , & ordinatio suis obnoxiae fuissent vicibus
ipso eodem seculo , quo versamur; quae quamquam rei summam non mutaverint, momenti tamen alicujus sunt, nec praeterire
illas licet scriptori integro, qui praesertim adversatur iis , per quos sistema generalis disciplinae constituitur quidquid unam ad Hispaniensem Dioecesim pertinet, ut mox planum faciam . XV. Quamdiu Canonica haec Hispaniensium Episcoporum electio steterit nullum ex veteribus documentis nos docet. Octomi, ἶ6sq. autem S quadraginta intra annos Cleri S populi suffragiis prae-
Ecclesiaru Re- serri coepisse Principis electionem , eamque ad Mauricam usque invasionem obtinuisse certo certius est ; nam anno 68i. Concilium TNetanum decernit celebratum iri deinceps ordinationes Episcoporum in urbe Regia a Toletano Metropolita , cujuscumque ii forent provinciae, ne Regiae electionis solennitas diuturnae Ecclesiarum viduitatis causa esset, magno cum populorum , Com. Πι. MI. reique Ecclesiasticae detrimento . In quibusdam eivitatibus, δε-
redentibus Episcopis propriis, dum differtur diu ordinatio Deeefforis, non minima ereatur de ossiciorum divinorum offensio , ct Gelesiastiearum rerum nascitur perditio. Nam dum longe lateque diffuso traAu terrarum , commeantium impeditar eeleritas 'runciorum, quo aut non queat Regis auditihus decedentis Prae-frsis transitus innotesci , aut de successore morientis Episcopi Iibera Principis euilio praestolari, nascitur semper ct nostro ordini de relatione talium di eustar, ct Regia potesati, dum confultum nostrum pro subrogandis Ponti Pibus fustinet , in juriosa neesseas. Unde plaeuit omnibus Ponti ibus Hispaniae, ut, fareo privilegio e uscumque provineiae , lieitum maneat dein e s Toletano Pontifici quoscamque Regalis potestas elegerit, O jam dicti ritetani Episcopi judicio dignos esse probaverit in quibuslibet provinetis in praeeedentium sedibus praeficere Praefuler, decedentibus Episcopis eligere successores . . . . Hanc quoque definitionis formulam ,sicut de Episcopis, Da ct de eaeteris Ecclesiarum Rectoribus plaeuit observandam. Unde liquet, quod COncilii aevo non modicae antiquitatis erat Regia Electio : quippe quam, eXperientia rerum magistra, Ecclesiis tot peperisse incommoda
150쪽
moda perceptum fuerat, quod nonnisi post plures Episcopalium DristRT. IV. Sedium vacationes contigisse putandum est . Constantiae autem CAp. U. , hujus consuetudinis argumenta non desunt; cuiusmodi est illud allocutionis Egi canis Regis in Concilio Toletano XVI. Asio ta- M. Tia. xv .men PDineipali electione thidem consituto , qui possit Oe. Desi- derari potius vestigia intelligo disciplinae hujus , quae antiquam
adeo nominationem Regiam praeselari, ante Concilium xl I. ut quam fieri possit, origo ejus altior teneatur . Quae sane vestigia squis indaganda suscipiat cum Loaisa , tota se errasse via depre hendet: nam ancipitem deteκisse originem, Regiam videlicet electionem fuisse antiquiorem canonica nuper allata compertum
illi erit. Enimvero ut Regibus electionem vindicet Loalia Gothorum aevo , Braulionis , & Isidori literas testes adhibet in suis notis ad Concilium Toletanum XII. Quarum verba hic subjicio ex ea qua utor Isidori operum editione Monachi Sangerina nensis saepe laudati. Braulio post valde effusiam Epistolam sie Isi dorum alloquitur : Suggero , ut quia Eusebius Noster Metropo- S.I . Dis. . litanus decessi, babeas misericordi eurum . Et boefluo tuo nostro Domino suggeras ; ut utilem tui loco praeficiat, cujus δε- strina , ct sanesitas ea teris sit vita forma . Hune autem Diam praesentem beatu a potesati vestra per omnia eommendo. Erat
hic eius Diaconus, nec liquet num Metropolitant eumdem eligi cuperet, an potius , reserente eo, noscere Isidorum vellet, quem
illi sedi praeficiendum optaret; certe Isidorus sic reponit : TDeonstituendo autem Episcopo Tarroconensi non eam, quam petisti,
sensi sententiam Regis : sed tamen O ipse adhue abi eertias eonia
vertat animum, illi manet incertum .
Certa haec quidem sunt, atque perspicua ς Verum ea prae- r ;vertunt Concilium Toletanum I v. nam Eusebius hic Braulionis, es juri
qui anno 61 o. subscripsit Decreto Gundemari Regis, S 6l4. hibuerat ele- Concilio Egarensi praefuit, ante Toletanum id Concilium occu- cty'nis. Praeshuerat mortem, ut testatur Audax ejus successor, qui eidem subscribit. Quamobrem minus recte antiquitatem Regiae nominationis repetit Loalsa ab ipsis epistolis ex aequo metitus tempora Catholicorum Regum Gothorum 4 ac perperam jus Regium nostri temporis S. Sedis privilegiis nitens, cum antiqua ea Regum eonsuetudine nullum jus habentium confundit; at de recenti jure ad nos nihil attinet aliud dicere, quam quod tantum ei discriminis cum veteri consuetudine intercedit, quantum iura ipse a factis discrepant.Sunt itaque dividenda tempora;ita ut quae oc- Tom.II. R curis i