De antiquitate ecclesiae Hispanae dissertationes, in duos tomos distributae. Iis praemittitur Codex veterum canonum Ecclesiae Hispanae ex genuina ... collectione S. Isidori Hispalensis, quo illustratur antiquitas Ecclesiae, praesertim Occidentalis op

발행: 1741년

분량: 414페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

CAp. VIII.

Omnes omnia sibi usurparent, sed: Ruidam, inquit, in m joribus urbibus eonstituti , Duisitudinem Ius erent ampliorem , per quos ad unam Petri sedem universasis Deusae euraeonflueret,is nihil usquam a Do eapite di eret.Nec de Patriariactis quidem omnibus loquutum esse Pontificem,Constantinopolitano, & Hierosolymitano hauddum stabilitis , novimus: quorum unius , nempe Constantinopolitani originem serio animadverti cupio; cum Toletani enim Primatus origine valde conjuncta est . Ibidem quoquo indicavimuS , Vicarlacum Arcta inulam , perseianalem scilicet dignitatem, tunc silere, atque Carthaginensem Primatum pessum ivisse ἔ ita ut toto quam longe lateque patebat occidente, praeter Romanum Pontificem illius Patriarcham, omnino nullus esset Episcopus , qui autoritate Metropolitis anteiret . . Carthaginensem nihilominus Primatum , tunc licet excisum,ac postmodo ad momentum excitatum,perinde ac Patriaris chatum Constantinopoleos considerari velim,ejus quippe conditio, & natura mirum in modum exprimit Toletanum, de quo sermo est. Minus igitur a recto, S aequo aberraturum me esse puto , si Constantinopoleos Patriarchatus originem , & Primatus Caris thaginensis Africae conditionem , ct naturam proposuero; quippe inde Toletanus Primatus exprimitur. Tres solas tae Patriarchales sedes a D. Petro Apostolorum universalis moderatore institutas, Romam , Alexandriam , Antiochiam , tam certum est , quam quod maxime . Eos Vero, qui in iis sedebant Praesules apud omnem antiquitatem Primates audivisse testatur Nicaenum Concilium , qua Patriarchae Alexandrini autoritatem vindieat , exemplo utens Patriarchae Romani , eaque occasione oblata, cineA. Man. ct Antiocheni meminit . Antiqua , inquit , consuetudo ferve-

si' tur per Pontum, Lybiam, O Pentapolim ; ita ut Alexandrinus Episcopus horum omnium habeat potestatem: quIa urbis Romanae Episcopo parilis mos est . Similiter autem, O apud Antioehiam , eeterasque provineias suis privilegia ferventur Gelsis; Ephesinae videlicet, Heracleensi , & Caesariensi, quibus Autocephalae Dicecessis Asia , Thracia, Pontus subdebantur, quod liquet. Post Concilii autem Nicaeni tempora, ct Constantinopolim, & Ierosolymas Patriarchalem ad honorem evectas ense historiam omnem habemus testem. Et quidem Cpolis , cujus urbis causam agimus , anno Christi 38 i. prima suae gloriae jecit Cone. Θ.Lc fundamenta in Concilio inibi celebrato : Constantinop. civitatis

ae uti: Principe, & Ecclesiae

tinopoleos.

212쪽

Episcopum habere oportet primatus honorem post Romanum Dis DIssgRT. IV.copum , propterea quod si nova Roma . Quam minimi in Occia CAp. VIII. dente ponderis hic aliique hujus Concilii canones fuerint, qua res novas in Ecclesiae dispositionem invehere conabantur Cpolitanus, aliique Orientis Praesules , compertum est e constat pariter, quod eadem semper urgentes illi Episcopi plus aequo sibi tribui evicerunt in Concilio Chalcedonensit ac demum Certo certius est, quod tanta moliti sunt amhitiosissimi illi Episcopi,

ut non modo ulurpata a suis Praedecessoribus sidi assererent, sed etiam nova semper ambirent; ita ut Patriarchatus nomen,& h norem , quin etiam praerogativam super Patriarchis Alexandrino , S Antiocheno eripuerit illis nemo Romanorum Pontificum , modo insolentiae finem afferrent. Quam rem quum minime obtinuissent tot Romani Pontifices , praesertim S. Gregorius Magnus admirabili illa humilitate , qua se servum servorum Dei appellavit, ad infringendam Ioannis Jejunatoris audaciam , divinitus factum fuit,ut orientis Ecclesias a Romana perpetuum schisma disiungeret. Is suit interitus Patriarchatus Constantinopolitani , cujus nos spectamus originem . CRterum nec S. Sedis intercessio tam in Constantinopolitano, quam in Chalcedonensi

Concilio,nec creberrimae vehementissimaeque admonitiones a Petri successoribus eo missae , ad rem nostram faciunt. Id tantummodo animadverti debet, quod Bygantium urbs humilis Thraciarum provinciae primae, cui antiquitas secit nomen Europa, antequam sedes imperii fieret, suum habebat Episcopum Heracleensis Antistitis suffraganeum: postea vero Constantinopolis &nova Roma appellata, Episcopis, atque Impetatoribus adnitentihus , Patriarchalem honorem adepta est. Quem quidem honorem ultra aequitatis limites praetervectum diu aversati sunt Romani Pontifices : summa nihilominus moderatione illo utentibus novis hisce Patriarchis non modo conniverunt iidem Pontifices , sed & agnoverunt Patriarchatum inscia S. Sede erectum, nulloque iure veris Patriarchatibus praelatum e nostroque aevo diligentissime conservari hunc honorem Romae ipsis oculis cer

Hisce autem de Patriarchis, qui Romae sibi succedunt, notanis VII dum venit, quod ubi per sacras expeditiones licuit Constantino- Δ' politanum Patriarcham creare post longum schisma, disciplina il- tertio.

la vetus exciderat, nec Romani Pontifices necesse habebant amplius consuetudines tolerare in Eeclesiis longe dissitis, aut in

usur

213쪽

192 DE ANTIQUITATE

DIsni T. IV. usurpationibus potestatis connivere; sed omnia juxta firmiter Cap. VIII. stabilitam disciplinam procedebant . Quapropter ab uno Romano Pontifice Episcopus quivis , quacumque aliis potestate praecelleret, eam accipiebat. Patet id ex gestis Innocentii III. quum idem Ponti sex ordinavit Romae Thomam Venetum eleia S. Innis. m. ctum Patriarcham . Sabbato quatuor temporum Quadragesimae νη. n v. is diaconum ordinavit, ct in Sabbato hebdomadae mediantis ἰnsaeerdotem promovit, ae sequenti Dominica Romae apud S. Petrum in Episeopum consecravit, ac postmodum eontulit ei pannum, insigne videliset plenitudinis Pontificalis officii, de eorpore P. Petri Apostolissumtum . reeepto ab eo fidelitatis , O obedientiae jaramento sub eo forma jurandi antiqua , O approbata ,seeundum quum Primates, ct Metropolitani solent in fuseeptioue palles Ubinano Ponti i , ct Gele Romanae jurare . Eius.

demque generis sunt Patriarchae omnes perpetuo sibi succedentes Romae, ut, si quando Dei optimi beneficio Ecclesiae magna ea pars ad unitatem revocetur, ad Patriarchalem eam sedem qui tunc tali honore fulgeat, se quanto us constrat. Idcirco in Lateranensi Concilio ΙU. ab eodem Innocentio celebrato Pa triarchalibus orientis singulis antiquus decor instauraturi sta- Coaeaater. D.. tuit enim Concilium , ut post Romanam Belsam, quae difλο- ea . . nente momino super omnes alias ordinariae potesatis obtinet principatum, utpote mater universorum orsi fidelium, ct magistra, Oolitano primum , inlexandrina secundum , emtiochena tertiam, Perosoldimitana quartum locum obtineant. Quo ex decreto evidens est, quod Romani Pontifices , Ionge ut quae inscia S. Sede suerant primum instituta in provinciis Ionge dissitis , deinde ab eorum Praedecessoribus aut tolerata , aut confir mala, antiquarent, ea potius instaurabant, pristinumque in splendorem resti tuebant. Ouin etiam deletis ex hominum memoria quibusvis principii vitiis , rectam solummodo, justamque S. Sedis autoritatem commemorare erant soliti. Cujus rei praesentissimum, Iuculentissimumque argumentum suppetit ex laudatis paulo ante Gestis Innocentii III. in subjecto Privilegis rGπe, inquit, quum eadem Ecclesia, qua tune Syzantina , nunc Cpolitana vocatur , nee nomen, nee loeum inter sedes Patriarcheses haberet, Apostoliea Sedes feeit ei nomen grande juxta nomen magnorum, quisunt in terra , ct ipsam quasi de pulvere suscitatam usque adeo sublimavit, ut eam tam Ecclesiae e exandrina , quam Antiochena, ae Perofobmitana dignitatis privia

legio Diuitigod by Cooste

214쪽

Deio anteferret, atque post se prae cateris exaltaret . Tametsi DIssgRT. IV. quaecumque poterant concedi, absque Apostolicae Sedis detri- CAp. VIII.

mento , liberalissime concedentes , non quasi instauratores antiqui juris se habuerunt, quod disciplinae contrarium fuisset. sed largiri se aiebant ex integro : Ad indicium etiam , prosequi tur Innocentius , gratia plenioris , autoritate tibi propria indulgemus, ut Archiepiscopis suffraganeis tuis usum Pallii, praesentis indulgentiae autoritate eoneedas, ab eis pro te, quod canonicam fuerit, pro nobis autem , ct Ecclesia Romana sponsionem obedientia recepturus.

Itaque, quantumvis alia omnino sint iura ista Patriarcharum viti. Constantinopoleos, quos S.Sedes instituit; tamen honorem Pa. Conditio Pri- triarchatus ccertissime usurpatum ab iis Episcopis videmus modo Apostolica autoritate instauratum,nec dubii quicquam nobis S remanet, quin, si ablato schismate orientalis Ecclesia oecidentali perpetuo caritatis vinculo iungeretur, idem inter Patriaria chas praeeminentiae ordo servaretur, quem Lateranense IV.Couis cilium instauravit. Quod si Apostolica Sedes maiori etiam Pa triarchae , qui usque eo devenerat temeritatis , ut cum Romano Pontifice per summum nefas de primatu contenderet, honorem pristinum non dubitavit asserere ς quanto magis sui occi dentalis Patriarchatus Ecclesiis antiquum splendorem vindicare debuit, siquae Primatum, mediam videlicet autoritatem inter Patriarchalem , ct Metropoliticam olim habuisse deprehenderet Harum vero , ut vidimus , nulla erat toto in occidente quae hujusmodi honore praecelleret, praeter .Carthaginensem Africae, nam Uicariatus Apostolicus, alibi obtinens , personae adnexus erat, non Sedi. c Atque hic fuit status occidentalis Patriarchaistus per sex priora Ecclesiae secula . Carthaginensis autem Primatus Africae non is erat, qui cum tribus orientis Exarchatibus comparari ullatenus posset, tum quia perpetuum S. Sedi obsequium illi Episcopi praestiterunt, tum quia Autocephalus non erat is Primas . Carthaginensis Episcopus , ait Lupus , erat totius ανδ . Luν. isDiaeeeseos Afrisana Primar, non tamen Autoeephalur, quoniam

Sedi Apostolieae jure Patriarebiso subjectus . Quin etiam indicium certum conditionis huius Primatus suppetit ex S. Agapetiliteris , quum Iustiniani Imperatoris virtute devictis Uandalis , licitum suit S. eidem Pontifici Primatum illum instaurare . Subiniicere illas juvat omnium oculis: Universa praeterea, inquit, qza S. Agap. Pa inimicorum perversitas invaserat, earitati tua Metropolitaua V

215쪽

19 DE ANTIQUIT ΑΤΕ

DIsnRT. IV. iura reparantes, hortamur, ea qua tuo, vel aliorum nom/ne

CAp. VIII reseripsimus , universiis debeas innotescere, δMetropolitani quippe autoritate sustiustas : ne quis se exeusabiliter serat ignorare quod Sedis Ap tolleae priueipalitas Canonum consideratione

procripsit . Nomen siquidem attendenti Metropolita magis oca currit, quam Primas et autoritatem vero illam siquis aestimet, qua Carthaginensis tota Africa monere Episcopos , essent ii Metropolitae necne, jubetur , continuo aliquid plus , quam Metropolitana reputet necesse est . Eadem ratio autem Primatialis huius autoritatis per sextum seculum a summo Pontifice instauratae, si sedulo animadWertantur superiora secuta , Omnino Coninstat. Eniinvero Primates , primaeque sedis Episcopos appellari in omnibus Africae provinciis consueνerunt Metropolitae , nec nomine tenus discriminis quicquam est obvium , quod Carthaginensi cum caeteris intercederet: autoritate dumtaxat his illum anteire compertum erit, dum extra Proconsularis suae provinciae terminos se extendens , non modo Episcopis alienae provinciae sed ipsis Primatibus jura dabat: ad Concilium scilicet universale, seu Nationale in Carthaginensi Sede celebrandum con- Vocabat ex quavis provincia Episcopos : ibique coram omnibus eodem Praeside . de communibus causis disceptabatur .

IX. Rem hanc videre quis potest in Concilio hujusmodi stabuyx - Africae litam , quod vulgo est Μilevitanum II, in Codice autem Vete en , plεhi ii, rum Cδnonum recte Carthaginense VIII. appellatur ἔ tametsi

Carthagine ee- quandoque Mileuitani etiam nomen adhibetur: nam duo simul. ivbr tis suo loco monuimus . coaluerunt Concilia . Verba decreti hu-

nc Mikν.1I. ius sunt : Plaeuit, ut non sit ultra fatigandis fratribus anniver- v β' saria necessisas, sed Moties exelerit eausa eommunis , ides to tius Africa, undecam e ad hane sedem pro Coaeilio datae Hie-rα fuerint , congregandam esse Synodum in ea Provincia, ubi opportunitar persuaserit. Causae autem, qaae commanet non sunt in suis provinetis iudieentur . Duo hinc aperte agnoscimus, Primum videlicet, quod ante hujus Concilii tempora Carthaginem Africani Episcopi conveniebant quotannis , ibique generale habebatur Concilium t alterum vero quod extra Carthaginensem Sedem celebranda etiam erant Concilia hujusmodi, modo OP Portunitas loci aut rerum id existeret, at praevia Sedis Carthaoginensis autoritate. Ouorum utrumque eo collimat, ut Cartha ginensem Episcopum totius Africae Primatem esse demonstret.

Ejusmodi potestatis exercitium in peeuliaribus aliis causiS, qum

216쪽

ΕCCLESIAE HISPANAE. Ι9s

postea obtinuerunt, indagare, est Carthagine aliud Primatis DIssERT.ΙU. genus, quam qui vere fuit, sibi fingere. Erat enimvero Carthagi- CAp. VIII. nensis Episcopus, quumprimum a S. Sede Fidem accepit Ecclesti illa , tanquam pater tum Episcoporum omnium , tum Fidelium qui sensim Christi legem amplectebantur ἔ coalescente utrorum isque numero visu in est Primates alios , seu Metropolitas creare, quibus Ecelesiasticae provinciae committerentur et nihilominus Carthaginensi caeteris antiquiori , ac praestantiori obsequium . ac quaedam subjectio recentiorum Primatum rata semper ac firma perseverarunt . Unicum , locupletissimumque rei argumenis tum sunt Concilia plenaria in totius Ecclesiae Africanae causia . Praeter id nihil suppetit certum post noWas provincias institu. tas , quas quae praebuerunt , Metropolitam , non Primatem definiunt . ordinationibus ipsis Episcoporum se minime admistuisse Carthaginensem Primatem fidem facit Concilium Carthaginenale ultimum , vulgo II. prope Uandalicam irruptionem celebratum anno circiter Aas. in quo sua vindicatur Metropolitanis

iurisdictio , nulla Primatis mentione tacta. Concilii ejusdem verisba commentariis non indigent: mmidius Episcopus Massilita. Com. rab. I ε .nus dixit : Aliqui Episeopi usurpatione quadam existimant, eonia ς' 'temto Primate eujuslibet provineta, sive ad desiderium populi Episcopum ordinare , nee fueris ad se prima Cathedrae mananistibus , neque postea acceptis Ab universis Episcopis dictum est Plaeet omnibus, ut inconsulto Primate eujuslibet provinciatam facile nemo praesumat, Iieet eum multis Discopis M quo- eamque loco ,sine eius, ut dictam est, praecepto Episcopam ordinare . Si autem NeesPar fuerit, tres Episcopi in quocumque lo- eo sint, eum Primatis praee to ordinare debeant Discopum . Non me praeterit Concilii Carthagi nensis III. sub finem quarti seculi eelebrati Canon : Fuit semper hae lisentia bule Sedi, unis cine. Carab.uD de Oellat, de cujus nomine fuisset eonventur , pro desiderio 'hujusque Relesiae ordinare Episcopum . Per quae Episcopus Numidius Aurelii Carthaginensis verbis, Ego enim eunesartim Fcelsaram dignatione iei ut scitis Fratres follieitudinem fustineo , reposuerat. Is vero Canon Metropolitae potius Africani antiquam autoritatem adeo emisam spectat, quam Primatis iurisdictionem ς cujus rei alium ego testem non appello, praeter Coneilii posterioris laudatum decretum . ' X. Utquumque autem fuerit, Carthaginensis Episcopi Primatus Nililiu quila Asrica perinde certus est , ac tres Orientis Exarchatus : per-

217쪽

196 DE ANTIQUIΤATE

DIssgRT.IU. indeque horum , atque illius principium nulla S. Sed is institu-CAp. VIII. tione nititur; sed natura ipsa duce Ephesinus, Caesariensis , &Heracleensis Exarchi, necnon Primas Carthaginensis suis quisque in Dioecesibus Asiana , Pontica, Τhraciae , & Africana non solum propriae provinciae Episcopis , sed aliarum quoque provinciarum Dioecesis Μetropolitis praefuerunt . Discrimen illud erat inter Africae Primatem, S Exarchos , quod hi Autocephali audiebant apud veteres , quippe quorum institutio ab Apostolorum temporibus facta nullum ex majoribus Patriarchis parentem habuerant, Carthaginensis autem Τertulliano teste ab Apostolica Sede, seu a Romano Pontifice institutus suerat Praesul Africanae Ecclesiae , in quam postea , pluribus licet provinciis Ecclesiasticis insignem , Primatialem exercuit potestatem . Uerumtamen neque Exarchis, nec Primati pote atem adeo effusam ullo invenias documento concessam esse , tametsi Conciliorum autoritate , aut Romani Pontificis decreto & huic, & illis vetera privilegia vindicari comperies . Itaque qui soli certique Primates sunt, seu minores Patriarchae in tota Ecclesiae antiquitate, ii nullatenus instituti suerunt a S. Sede , sed in excitatas subinde Μetropoles ius quoddam antiquum, conniventibus Patriarchis maioribus , retinuerunt. Praeter hos quin alii prioribus Ecclesiae seculis nascerentur , impedimento suit Uicariatus Apostolicus a S. Sede institutus primum per Illyricum , deinde aliis in ocei dentis Dioecesibus,de quo in superiorihus satis multa. Post S.Gregorii aevum , nempe septimo seculo & sequentibus, quando barbaris , qui undique eruperant ad meliorem frugem divina ope redactis, Ecclesiae respirarunt, ipsa in Italia Patriarchas istos minores emersisse compertum est. Horum vero, quantamcumque

cum Toletano sint litudinem habere videantur , nihil nostra interest . Africani siquidem Primatus naturam inspectasse, atque eX- pendisse originem Patriarchatus Constantinopolitani , qui Exarcha tuum excidio tantam sibi peperit majestatem, satis su nerque est ad Regiae Gothorum Catholicorum sedis Praesulum dignitatem septimo natam seculo, ah invasoribus Mauris interruptam , ac demum post quadringentos sere annos autoritate S.Sedis conis firmatam , penitus agnoscendam , ipsiscue , ut opinor, manibus

tenendam . Quam prosecto non Apostolica Privilegia longe posteXcogitata , nec posteriorum Primatum autoritas spectoas ventilata disputationibus patefacient, sed planissima expositio rei , qua indagandis antiquis moribus accomodatius nihil inveniri

Potest, demonstrabit. Ne Disiti Corale

218쪽

Ne inanem S ego operam lusisse videar, quod equidem reor DrisgRT. IV. factum iri si argumentis aliorum aliis per se levissimis refellendis CΑp. VIII. institero , hoc ratum , atque firmum esse habendum consti- XI.

tuo , quod ante Concilium Toletanum III. anno s89. celebratum ut elisbi; .

nulla Hispaniarum Metropolis autoritate , aut digni inte aliis Rhoibu, visim praelata est : & quod nonnisi post Concilium Toletanum UΙΙΙ. autoritate au. anno 6s3. habitum , Metropolitae Toletani coepit autoritas , gyxur quae Primatem eum certissime reddidit . Itaque de praestantia Toletanae sedis sensim coalescente , R de Prima te Hispaniarum Regiae urbis Archiepiscopo , seorsini dicam necesse erit . Ad sedem illam Metropolim quod spectat, tam longe est, ut ante Catholicos Reges praeserendam aliis quis arbitretur ἔ ut anno 6io. & Concilii decreto , S Gundemari Regis rescripto opus fuerit ad Metropoliticam iurisdictionem Arianorum aevo disturbatam Τoletano Praesuli asserendam , qua de re in superiori-hus satis dixi. Parum id quidem obesse praestantiae illius sedis , urgeat aliquis , nec immerito e Metropoliticae enim jurisdictioni cum jure Primatus discrimen maximum intercedit, nec semel Patriarchis ipsis majoribus Metropolitica vindicari iura compertum est. At, hona cum venia , Regii diplomatis verba nimis aperta sunt: Eumque inter suos Coepiscopos tam bonoris proel- Cone.ril.a.6i . Iere dignitate, quam nominis et juxta γod de Metropolitanis per singulas provincias antiqua Canonum traditio Duxit, ct aatoritas vetus permisit . Qu9d si dignitas tum honoris , tum n

minis vindicabatur autoritate Canonum de Metropolitica autoritate agentium , haud dubie nil amplius Toletano erat honoris put nominis , praeter Metropoliticum . Praestantior nihilominus Metropolibus caeteris esse caepit iam inde a celebratione Concilii Toletani III. Sedes enimvero Nationalium, sive ut tunc audiebant, universalium Conciliorum evasit Toletum in Hispaniis , quod antea Carthago fuit in Africa r neque ante id temporis tanto dignatam honore ullam sedem invenies; non enim Elibertina synodus , atque alia S. Leonis aevo in summis rerum angustiis celebratae, comparari ullatenus debent cum Toletanis,

ad quae Hispani, Gallique Episcopi maxima in Reipublicae tranquillitate confluebant. Multo autem minus , quamdiu rerum PD-titi sunt Gothi Reges Catholici , aut alibi celebratum Nation te Concilium . aut celebrari posse decretum fuisse cut in. Carthaginensi VIII.) comperies . Itaque Toletanam sedem reliquis praestantiorem, post detestatam Arianorum haeresim haberi coe-

219쪽

198 DE ANTIQNITATE

Dissastr.IU. pisse , exploratum est . Nec vero Metropolitana quiequam au CΑν. VIII. toritate splendidius adeptam esse dixeris, si animadvertas, quod tametsi omnes undique Hispani Gallique Praesules ad Toletana Concilia advolabant, Concilii tamen Praeses fuit semper Metro apolita senior, quod inter aequales fieri consuevit. Quin otiam Toletani Metropolitae usque ad annum 6s6. quum Toletanum

Concilium X. celebrabatur , loco semper concesserunt aliis , tamquam ordinatione antiquioribus , ut o subscriptionibus patet . Quare omnium nemo , nisi impotenter , assirmet Toletanam sedem ante xaec tempora Hispaniarum Prima tu usam

esse.

MI. Quae quum ita sint,teneri iam puto, cur ego originem Toletant

Uxolymbo liurus Primatus eum Constantinopolitano Patriarchatu duxerim motibus . comparandam , tametsi neque ambitus Praesulum , nec Regia vis Pontificum Romanorum patientiam exercuerit, ut Constantinois

poli esse factum constat. At enim quaecumque attuli,ut Metropo inliti eum honorem injuria ereptum Toleto ostenderem , nullo habeantur loco; fuerit Toletum ejus naturae oppidulum, quod alienae appetens gloriae scriptor decantat; Toletanus Praesul Metropolitae Carthaginensis suffraganeus fuerit: nonne Byrantium urbs humilis, immo a Severo in Uicum redacta, suffraganeum B

ipsa Episcopum habuit Eo nihilominus dignitatis hic venit, quo

altius ascendere , si Romanum excipias Pontificem , nemo poatest. Quid igitur, malum, coacervanda erant tot Risa , atque incredibilia tum ab iis, qui hunc Primatum asserere sunt conati, tum ab iis, qui eumdem moliti sunt diruere ὶ satis superque erat illud dicere,quod quemadmodum Imperatores Graeci Constantianopolim Imperii sedem factam , novaeque Romae illustri nomine appellatam , Ornatiorem in dies reddere studuerunt; ita Cathoc ici Gothorum Reges Toletum urbem pari modo declaratam Regiam sedem, ac praeclaro nuncupatam titulo Regiae urbis, praestantiorem caeteris suae ditionis civitatibus essecerunt. Haec siquidem omnia constant liquido ex doeumentis septimi seculi, quorum partem de aliis rebus agens in medium attuli, partem infra opportunius recitabo . opus non esse arbitror ingenii acie, ut Urbem Regiam , Regiaeque inaugurationi prae aliis destinatam, &, paucis ut multa complectar, Urbem totius Monarchiae negotiis tum civilibus, tum Ecclesiasticis definiendis

electam quis deprehendat aliis singulis dignitate, S loco praestitisse . Quamobrem praecipuae hujus inter Hispanas Metropolis

220쪽

Primatus, ncquicquam se torquent qui secus sentiunt, nee de-Dmεxr.IU. duci debet ab Exarchatibus Orientis, neque a Primatu Africae , CAP. VIII.

nam utrobique incerta Oxigo omnis , praeter eam, quam natu rae ipsi retulerunt acceptam. Longe autem minus ab Apostolici

Vicariatus conditione , quippe cujus ingenium aliud prorsus erat, sedem hoc Apostolicam , ejusque autorii rem praeserente , quoad superstes fuit Praesul tali honore conspicuus; dum Primatus ille e contrario Sedi perpetuo adhaerens , propriam largiebatur autoritatem Episcopis sibi invicem succedentibus, absque Romani Pontificis autoritate , aut consilio. Largiebatur , inquam , absque Romano Pontifice, ab eo siquidem institu tus non

fuerat, nec confirmatus; tametsi maxima locorum distantia , temporumque acerbitas tulerint, ut invalescentem consuetudinem toleraret. Indeque postea est factunt, ut quadringentis fere annis silentem eum Primatum erexerit Urbanus II. ne privilegium quod Toletana sedes habuerat, undelibet natum, sui inque Praedecessores toleraverant, interiret. Summa autem rei

est , quod Constantinopolitani Patriarchatus , S Primatus Toletani origo una eademque est. Exaltatio sedis utrique Praesuli

autoritatem peperit.

Metropolitam Toletanum praeserri aliis caeptum esse, vel XIII. ante Concilium Toletanum VIII. iure aliquis dixerit; nam in praecedenti Nationali Concilio per annum 646. celebrato sic sta- is', .nt. .a tutum legimus . Id etiam plaeuit, ut pro reverentia 'Principis, agi.ae regia sedis bonore , vel Metropolitaui eivitatis ipsius, ct conflatione , eonvicini Toletana urbis Episcopi, qui ejusdem

Ponti is admouitionem Meeperint, singulis per annum mensibus in eadem urbe debeant commorari , messivis , ae vindemialibus feriis relaxatis . Honorem huiusmodi, legant relegant quantum libet qui Toletanam gloriam aegre ferunt, nulli omnino Meis tropolitae Ilispaniarum ante Mauricam invasionem tributum esse comperient. Et nisi ego aliud quaererem in Toletano, praeter honoratiorem locum tota Hispania , unico hoc argumento Causam viceram ς quum Uero certam quoque iurisdictionem inprovinciis singulis demonstrare sim paratus , illud urgeo, quod nonnisi post Concilium Toletanum VIII. Primatis iurisdictio debet inquiri. Post illud vero Concilium duodetriginta annorum spatio, qui ante Concilium Toletanum XII. sunt elapsi, ab anno videlicet 6s s. ad 68 i. Archiepiscopus regiae urbis Primatis honorem adeptus est. Toletano siquidem VIII. praesidet Oron- Diqitigod by GOrale

SEARCH

MENU NAVIGATION