장음표시 사용
221쪽
Nee ignoraba tur a Romano Pontifice .
tius Emeritensis Metropolita aliis Rutiquior , eademque de causa Antonius Hispalensis loco praestat Eugenio Toletano, qui tertium tenet locum. Sequentibus autem Conciliis Nationalibus semper praefuit Toletanus Praesul, & quod maxime notandum velim, Iulianus Regiae urbis Episcopus Toletano XII. praesedit ipso eodem anno, quo est creatus Episcopus , ac Propterea reis
liquis Metropolitis haud dubie junior; quod mox ostendam. Hinc est , quod Felix Juliani successor, ac continuator libri Uirorum Illustrium a S. Iidemnso consecti , de Iuliano se loquitur di Post S. me. α'uirisum idem Egregius Iulianus praefatae
urbis es tinctus Frimatu : seu naeius Primatum , ut in Fabricii editione legitur. Unde certo discimus , quod Julianus non modo erat Primas ante Concilii Τoletani XII. celebrationem, sed Primati Ouirico successerat. Uuae res mihi persuadet , ut altriquanto altius Toletanum Primatum eXpendam; modo anni 6s I. Praescriptos mihi limites non transcendam . Idque eo libentius constitui facere , quod opto falsi arguere tum eorum opinionem , qui Primatum omni hominum memoria vetustiorem T leti confingunt, tum eorum sententiam, qui Concilio Toletano XII. altiorem ejus aetatem suisse negant.
Ex subscriptionibus Conciliorum IX. X. & XI. nullum suppetit argumentum e Nono siquidem , S undecimo Toletanus praefuit, ut Metropolita quilibet suae provinciae synodis praeesse solet; decimo autem, quod Nationale erat, Τoletanum Praesulem Eugenium praesedisse recte quis affirmet, tanquam Metro politis aliis seniorem ς adsuerat enim Conciliis Toletanis VII. VIII. & IX. dum Fugitivus Hispalensis successerat Antonio post Concilium Tol. VIII. & Fructuosus ipso hoc in Concilio X. suffectus fuit Polamio e sede Bracarensi dejecto. QKamobrem Praesidentiae istae nullatenus suffragantur patronis causae Toletanae. Est nihilominus argumentum aliud praesentius , quo Toletanus Primatus sanctae ipsi Sedi Apostoli eae non fuisse ignotus demonstratur . Literae illae scilicet, quas anno 68a. datas esse aiebam a Leone II. ad Episcopos omnes Hispaniae, & singillatim ad Oui-ricum Toletanum Episcopum , qui caeteroqui ante biennium erat mortuus, maximum rei nostrae pondus asserunt. Οuid enimvero, quum Leo Fruigio Regi, Simplicio Comiti, Episcopique Hispaniae omnibus scripsisset, omnium unum ΤΟIetanum elegerit , ad quem singulares traderet literas Nonne quia Primatis loco eum haberi in Hispaniis norat Huc accedit, quod MetrΟ-
222쪽
politas fingulos una cum suffraganeis sic alloquitur e Hortamur DIssERT.IU. proinde vepram divinit minisseriis maneipatam in fidei veritate CAp. VIII eoneordiam , ut summam sedulitatem , atqae operam praebeatis , M. v. v. paribusque laboribas accingamini pro amore , atque timore veὼ,
Gripianaeque profectu religionis , O sosolieae pradicationia
puritate , ut per universos vestrae provinciae Fraesules , Deer δε- res , ct plebes, per religiosum vestram pudium innotescat, se falubriter divulgetur : ah omnibus reverendis Episcopis una vobiseumJubferiptiones in eadem definitione venerrandi ciueilii subneesantur . Singulari vero in Epistola ad Ouir cum . ratio. nem ei reddit exactissimam literarum omnium tam Regi , quam Comiti, S Episcopis ab se conscriptarum et deinde sibi ut auxilium
Praebeat in re tanti momenti eum orat: Cui, inquiens , pro vel Idem ep. 3ι
minisserio, quo fuse imas , ct rectitudine Apostolieae fidei, per
quam salvari tam nos , quam eommissas nobis animas praestolamus, providentiam , atque eoncursum omnem exhibeat vfra in
Christo dilectio , ut pro flatrantibur studiis Evangelicae , atque Apostolicae fidei aeternae beatitudiuis eam beatis orsi inpostolarum prineipibus habere eonsortium mereamini. Quaeso hic meis moria repetantur quae paulo supra simi allata ex S. Agapeti Epistola ad Primatem Carthaginensem a G, inquit, quae tuo , vel S,Agap. v.f. aliorum nomine reseripsimus, universia debeas insolescerer aliorum ait nomine; quippe Epistolam ordine secundam scripserat Episcopis Africanis, quemadmodum Leo Hispanis literas alias miserat, quarum rationem reddit Quirico . praecipuam ei deis mandans sollicitudinem in Concilii VI. generalis causa . Equidem apud Ecclesiam veterem argumenta Primatus clariora non invenio; mihique persuasissimum est, quod Romanus Pontifex Leo perinde primum Hispanorum Praesulem Toletanum agnovit, atque Agapetus Carthaginensem ; tametsi neutrum aut a S. Sevi de institutum , aut praeclaro eo Primatis nomine appellatum aD
firmare quis possit. Neminem hodie latet , quam longe ab omni suppositione XV. sint hae literae , de quibus olim Baronius dubitavit. Prae aliis auia ες quidqm -R'tem argumentis illud, quo easdem ad rejiciendas utebatur, Qui- et iurricum videlicet ante annos septem esse mortuum, levitatis ar- Conc. Tol. XIIguunt recentiores , Se quidem jure r namque ejus mortem illi-xare cum anno 6 s. quum praefuit Concilio Toletano XI. quia 68 t. praesedit duodecimo Iulianus, leviter admodum ratiocinari est . Liquido enim constat, Iulianum successisse Quirico an- Tom. II. C c no
223쪽
D1smo. IV. no 68o. die 26. Ianuarii, ex vitae illius scriptore synchrono F CAP. VIII lice , qui sedisse eum docet annos lo, mentem , ct dies septem. ' mortuumque esse die quarta Martii aera et 28. cui respondet Chr, annus 69t. si enim hinc retro abea inus tantumdem temporis , ici diem a6. Ianuarii anni bissextilis 68o. incidemus , seria in quinia tam , unde Felix aetate in ducit, non ab ordinatione post tridui peracta die dominico . Quamobrem defecisse Quiricum eodem anno & mense ante paucos dies certo certius est ; ita ut, quum Leo. dabat literas triennio post, non septem ante annos, sed
tres circiter Julianus Toleti Episcopus sederet. Ouid vero in intra id triennium Romae Quirici mors ignoraretur , dum Ervigii Regis creatio post octo menses facta non fugiebat Pontificem . mirum solummodo illi erit, qui antiquae inscius disciplinae Epiisse porum omnium obitum , ct ordinationem cum recenti comis
ponunt. Regum siquidem omnium, praecipue Catholicorum sucis gessiones nosse multum intererat S. Sedis, quippe ad quam sollieitudo pertinet universalis Ecclesiae ; at successiones Episcopo ruin , quae tum temporis iuxta Canones peragebantur , modo fierent rite iuxta obtinentem tunc disciplinam , non erat , cur tot tantisque negociis impeditos vexarent Pontifices Romanos. Huc accedit minimum illud commercium literarum Ecclesiae His- Panae Cum Romana intercedens per ea tempora , ut dictum suit. Quainobrem error quidem inest in epistolae inscriptione, nam Ouiricus ante triennium occubuerat mortem , sed ipse hic error Toletani Primatus argumentum est locupletissimum . Et vero nihil auditum Romae fuerat de maximo illo autoritatis increis mento , quod Toletano Praesuli accessit unanimi Metropolitarum. Uluntate in Concilio Toletano XII. cui Quirici succetar praesedit et Leo tamen Ouiricum ut Primatem adhibet in Synodali negocio , quod nuper vidimus . Nonne hinc apertius etiam discimus , Quiricum Primatem esse , quam ex Foliςis testimonio integerrimo, qui Primatem primum appellant Iulianum , de Quirico conjiciendum relinquit Unum id optaudum erat hac in re, ut Concilium Toletanum XI. Nationale esset; nam Quiricus Metropolitis aliis praesidens extra omnem aleam rem po insuerat. Iulianus nihilominus Praeses duodecimi, antequam auis toritas illius augeretur , Conciliique ejusdem decretum nihil omnino agens de institutione Primatus, hunc esse antiquiorem
xvi. Iuliano ipso palam facient.
In Cooe. Tol. Primum recito Decretum ipsum : decretum plane celeberrue x mum ,
224쪽
mum , quod Scriptores Omnes in unanimem opinionem pertr fim F. U.
Et, quod nimirum Toletano Praesuli Primatus autoritas com CD. VIII. cessa lit. Nihil muto, nihil praetermitto et IIIud quoque, aiunt XII. autoritae Patres, eouatione malas Meeruendum ποbir occurrit, quo. i T. ... qaibasdam G.itatibus , decedentibur Episcopis propriis , dum instituitur. d ertur diu Ordiuatio Decessoris, non minima creatar of One. LOL MI.feiorum divinorum ofensio , e, Gelasiasticarum reram nascitur perditio . Nam dam love Iateque di Fuso tractu terrarum , eomis
meantiam impeditur eelaritas Nauciorum, quo aut πω queat
Aegis auditibus decedemis, Praefusis transitus .aeuotasti, aut Asuecessore morientis Episeopi Iibera Frine is elinio praestolaria ae eitur Iemper nostro ordini de relatione tritam di ultat., se regiae potestati , dum consultum nostrum pro fabrogandis stomti ibus sustinet, injuriosa neeesstas. deplacuit omniatis Pomri ibus Hispaniae atque GaIlia, ut, fareo privilegio an sc iusque provineiae, Iieitum maneat desue s Toletano Post et . quoscumque regalis potestas elegerit, e, jam dicti nutant Ερ seopi iudieio dignos esse probaverit, in quibuslibet provinetis, in praeedentium sedibus praeficere Praesules , O deradentibus Epis is eugere fuce orer . Ita tamen ut quisquis iue faerit orindinatus , post ordinationis suae tempus, iusta trium mensium is rium, proprii Metropolitani praesentiam visurus aere te qualiter ejus autoritate, vel disciplina iusti ullus , eondigne susceptae sedis gubernaeula teneat. Ruod si per desidiam, aut neglectum , quilibet eosstituti temporis metas me erit, quibar inetropoli tani sui nequeat obtutibus praesentari, exeommunieatum se per omnia noverit: exeepto si regia jussione impeditum se esse proba- .erit . Hane quoque definitionis formulam, Mut de Episeopis. ἐω de einerἐs Ecelesarum Rectoribus naeuit observandam .
Mirum est, quantis hunc Canonem commentariis onerant, tum
qui Apostolico antiquiori diplomate inhaerere volunt hunc Primatum ς tum qui negant hoc decreto Primatum declarari, eruditis omnibus reclamantibus . Utrique autem disceptatorum generi facile illudent verba Hispanorum Praesulum tota ex Hispania & Gallia congregatorum Τoleti post triennium . Confirmantii quaecumque in Toletano Concilio XII. unanimes decre erant: Ea ipsa gesta , alentes, prout resasunt via conscripta, omni tem. Co-.TM.TI M.
porum aeternitate valitura decernimus ..... Item de eone a
rius provincia eam eo iuretia Principam in in e regia ordi'
225쪽
Z IsmRT. v. uentur . Quid desideratur illustrius tam ad Primatus declaratim CAP. VIII. nem , quam ad Pontificiam institutionem rejiciendam Nonnex e cujus iurisdictici provinciae suae limites praetergreditur , is Me tropolitis autoritate praestat Id vero est Primatus . Nonne Synodi Nationalis concessio ah Apostolicae Sedis concessione diveris . t ia . , se est Ita vero Toletani Primatis transacta res est : nec documentum proserri ullum unquam eveniet, quod secus esse factuin evincat. Antiqui enim Primates, ut iterum istud urgeam, nulli ab Apostolica Sede erecti sunt, sed alios natura ipsa peperit, ut Exarchos Orientis . & Primatem Africae, alios causae aliae, ut .Patriarcha tum Constantinopoleos ambitio Praesulum, S Toleis .ianum hunc Primatum ardor Praesulum Hispanorum , ac solli- . citudo ingens Ecclesiarum , Regni S Sacerdotii concordia, cauisiaeque aliae , quas unusquisque ex hactenus allatis eliciat. Caete- eum serio id velim animadverti, quod non uno ex isto capite ordinationum tota Hispania Toletanus Praesul assequutus est Primatum ς nam superius est demonstratum , quod Primas Carth
ginensis ipso isto iure, quo olim utebatur, dum Metropolita unus erat totius Africae, se ultro exuit, & tamen erat Primas ;quia nimirum sua in sede habebantur Concilia Nationalia , quihus praeerat; quia eadent concilia convocabat; ct quia rerum momenti S. Sedis jussu praecipuam ipse curam habebat tota
.. XV - Singulae istae res evenerunt Toleti. Ibi squidem, nullaque iniurilis eis. i. 'lia Sede celebrata esse Nationalia Concilia constat: eadem a Re
Coneuio praeli ge convocata videntur : attamen Praesulis regiae urbis ius , ope-dens Primatum ramque omnem fuisse is tantum neget, qui regiae , ac sacerdota-
.Ei . , '' ι is potestatis discrimen ignoret, qua de re in capite de Conci liis satis dixi. Negocia momenti a Romano Pontifice commissa esse Toletano Praesuli, unico ostendi , quod extat , exemplo ς quemadmodum singulare attuli documentum hujusmodi pro Africae Primate. Deerat, ut Toletani Praesulis praesidentiam in
Nationali quovis Concilio ostenderem . Hoc autem caput non
nisi post Concilii Toletani VIII. tempora dissertissimus quisque , diligentissimusque antiquitatis pervestigator Toletanis accessisse Praesulibus deprehendet . Quin etiam eorum ullum praesedisse
non alio ex capite, praeterquam Primatus, Nationali Concilio haud datum erit . invenire ante Iulianum , qui Concilio Toleta
no XII. praefuit, utquumuue ordinatione iunior. Quam quidem Tem, ne fidenter proiecisse videar ,nnimadverti velim, quod
226쪽
nedum amrmari, ne potest qui in cogitari, ullum ex tribus DIsvRT.IV. Metropolitis , qui Concilio isti aderant, ordinatione iuniorem CAP. VIII. esse Iuliano Toletano, qui annum adhuc primum agebat sui Episcopatus . Et sane Liuia Bracarensis successor Leodecisii, qui anno 6 s. praeerat Concilio Bracarensi III. tertio loco subscribit Toletano XII. tamquam senior Stephano Emeritensi successore Proficii , qui celebravit Concilium Emeritae anno 666. c De Juliano Hispalensi nihil dico , nam post 6s6. quum Cone. Tol. X. habebatur , Fugitivo successit. Ouare nisi omnium Praedecesso.
rum aetas plus aequo protrahatur , ad annum 68 o. successorum
omnium principium differri non potest, quod caeteroqui necessarium esset, ut Toletanum reliquis seniorem crederemus. QuN vero indigemus confugio isto , ut uno praesidentiae capite comprobemus Primatum Z Id scilicet differatur, quantum libelr com- Pertum jam,atque exploratum habemus,quod in Concilio Toletano XII. nequaquam instituta est recens illa dignitas, sed incrementum additum eidem est.Julianum ipsum Felice successore post Sisbertum id testante Toletanam Cathedram ascendisse, tamquam Primatem Hispaniae , intelleximus. Equidem nihil moveor iis quae leguntur, in fine notitiae illius, quam postremam affert
Garsias Loalsa in notis ad Concilium Lucense r omnia suprascripta legit gloriosus Rex ' amba in Concilio Toletano , ubi omnes rebiepiscopi , ct Episeopi eonvenerant, qua subscriptione omnium firmata sunt, Abiriueo Toletano Arehiepscopo Frimatiae dimitate , Ffide Gatholica conmente , quamquam probari ea
videam ab Antonio Pagio . Id tantum amrmo , quod ante Con-67s ei lium Tol. XII. Praesul Regiae urbis erat Hispaniarum Primas ἔtum quia quae in Concilio Τoletano XII- conceduntur Toletano Praesuli, Primatus dignitate jam oonspicuum eum definiunt, tum quia iniquum puto , nos seros posteros levitatis arguere
Felicem , qui non tactum in Concilio scribit; sed unctum, seu
consecratum Primatem , anno nimirum 68o. die 20. Ianuarii, antequam de Concilio sequenti anno celebrando cogitaretur .
Quid vero immoror referendis testimoniis alienis , dum XVIII. ipse Quiricus , cui successit Iulianus, suae autoritatis in tota Hispania testis est neque dubius , neque obscurus ξ Concilii scilicet s. . Toletani XI. quod mere provinciale erat, sic sta tuitur Canone et . Insidendum semper erit majoribus , ut quos sub res miniscine. Tolat.x1. sui cura tuentur , fame verbi Dei perire non sinaut . Sic Metro- ς'
politanis in Confinitimos , eaeterosque Getesiasticis ordiηibus
227쪽
Disuar. IV. deditos ;M Gonfinitimis in commisso Abi religiosorum numero υἱ-CAp. VIII. gilandum est Placuit ergo de tali a jaxta Institvita Toιε- taui cineilii Me specialiter definire , ut aut sponte sumant intentionem necessariam perdiscendi, aut a Majoribus ad uesionis
exereitia cogantur inviti. Quae postrema verba translatilia sunt ex Concilii Toletani VIII. cap. 8. ita ut tam Nationale illud, quam hoc Provinciale universos fidispaniae Episcopos amplectatur . Multo clariora sunt quae sequenti Canone decernuntur e Plaesit hale Saudio Coneilio, ut metropsitanae Sedis autori. tate eoacti aniuscujusque provincia pontifices, rectoresque Rele. Hrum unam eamdemque in psaIlendo teneant modum , quem in Metropolitana Sede eognoverint institutum , nee aliqua dives.
late euiusque ordinis, vel o ii a Metropolitana se patiantur sede disjungi . Me enim justum est, ut inde unusquisque sum
re Has magiserii, unde honoris eonsecrationem aeeepit. Multus esse non debeo in re per se clara r Ouiricus in suae provinciae Concilio,quod liquet ex praelatione: In nomine Sanctae Trinit iis eoilectis in unum Carthaginis proviseiae Meerdotitus in Toletana urbe , legem dat aliarum provinciarum Episcopis ἔ auto oritate igitur Primatiali pollebat, cuius uoptimo meritoque jure haeredem appellari vidimus Iulianum a scriptore synchrono eius vitae; nec nisi levissimus ille esset, qui tanta rerum luce suam il-Iustrari mentem aut negaret, aut recusaret. Non ausim inficiari,
quod magnam me in admirationem conjecit Antonius Pagius,ubi probare eum vidi sententiam Baronii accipientis notitiam illam provinciarum a Quirico subscriptam , ita tamen, ut in Concilio Nationali posteriori sub Wambane habito letal sit, quod exciderit . Quandonam Concilium istud nationale erit hahitum Z Patres Concilii Toletani XL reiiciunt Concilia omnia ante an
cine. Τουι.xx. num quartum Uambanis, Chr. 67s. Eramus enim, inquiunt,m f. hueusque prolabentis seuli eolluvione instabiles , quia annosas
riet temporum , subtracta luce cineἰliorum, non tam vitia auxerat , quam e e. Eaque propter jure ad Concilium posterius Notitia differtur. Reliquis vero eiusdem Regis annis nullum omnino Concilium esse habitum fidenter assirmo ; novi enim ingenium Praesulum Hispanorum, qui nihil umquam momenti decreverunt , quod non semel, aut saepe duxerint confirmandum. Ecquis autem non sentit suppositionem , interpolationem ve in illa Archiepiscoporum liberalissima commemoratione λ Alios siquidem Archiepiscopos Hispanis notos haud fuisse testatur eorum
228쪽
Collemo veterum Canonum, praeter Romanum, Alexandrinum, DIssERT. IV. Antiochenum, Constantinopolitanum , Ierosolymitanum , SCAP. VIII. Exarchos . At omittantur levia ista: Eratne Regium ius provin-P. Vet. Con, sias proprio arbitratu dividere , subjicereque huic,seu illi Metro i β' 'tit' ς' politae hos , vel illos Episcopos Nonne suo loco diximus , au
sum Uam hanem novos Episcopatus contra Canones decernere,
deturbatum solio esse ξ Nonne Concilium XIl. Τoletanum solo aequat id omne , quod hujusmodi factum fuerat λQuod si Archiepiscoporum illa nomina ct subscriptiones , ut aequum est , abjiciamus, non video, cur Ouiricus Primatis ju- Eh i ,h.
re utens in decernendo ea , quae Metropolitas omnes Hispania is Cone.Tol.XII. xum spectabant, notitiam Ecclesiarum omnium , quae ad unamquamque Μetropolim pertinebant, digerere , omniumque ocu
Iis subjicere non potuerit, ut nimirum sua quisque iura nosset, eaque non praeteriret impune. ambani autem tribui notitiam illam, quippe qui tunc temporis regnabat, nec novum , neque inauditum est. Nam Principibus solenne erat apud veteres,neque obsoletum est nostro aevo . ea committere , vel adscribere , quae in Ecclesia indigent ipsorum opera , seu consilio . At redeamus ad argumentum certum Toletani Primatus ante duodecimi Con cilii decretum . Utebatur igitur Ouiricus Primatus iure curam gerens eorum , quae universas Hispaniarum Ecclesias attigebant,
suaeque in provinciae Concilio decernens quae ubique servari oportebat: Concilio praesedisset Nationali, si esset habitum suo aevo : ae Romani Pontificis accedente consensu suam exercuisset iurisdictionem tota Hispania , nisi , eodem inscio , supremum diem obiisset. Certissimae huic sententiae fidem addit Nationale Concilium ΤOIetan. XII; namque , ut docet allatus Canon , .Pri vilegium id solum concessit Iuliano , ut cuiuisis provinciae cono secraret Episcopos , salvis Metropolitarum juribus ς quod sane agendi genus num sit Primatem instituere , appello fidem Erudi torum omnium, praecinue Ioannis Morini,& Ludovici Thomam.
ni,quorum uterque recte licet assirment,dubitari non posse de Toletano Primatu: hunc nihilominus antiquiorem esse negant CDneilio isto Toletano XII. quam rem nihil attinebat, ut testarentur, cuicumque enim apertissimam sententiam explanandam susceperunt. Equidem egisse actum dicerer , si aut enarrandis iis , quae post Concilium illud evenerunt, immorarer , ouum nihil eXplicatius , nihilque magis obvium sit apud Recentiores : aut Primatum hunc Toletanum perinde certum , atque Africanum , qui
229쪽
DIssERT.ΙV. duo soli toto in occidente Mere Primatus dici, & haberi debent,
CAp. HII. pluribus confirmandum crederem . Unum deerat, ut, quemad- modum natura quam simillimum demonstravi Carthaginensi Prima tui, ita certa patefacta origine , quasi mancam non relinquerem comparationem, qua eum cum Constantinopolitano
Patriarchatu jure contuli , magno eo nimirum servato discrimine , quod Patriarchatum excitarunt ambitio S audacia Praesuis tum , favorque R gratia Caesarum ; Primatum vero Toletanum summa Regum religio, S in Ecelesiam studium ardens , necnon sanctitas, S concordia summa Episcoporum Hispaniae. Quid vero Z Ante Primatum Quirici incerta omnia ; nec potior mihi' occurrit origo ea, quam tradidi . Reliquum modo est , ut expediam quid de ejus instauratione , sive nova institutione senistiendum putem. XX, Novam recte institutionem appello Toletani Primatus instaurationem post quatuor sere secuta , per quae regia urbs Tolematus novi geia tum sub iugo Maurorum jacuerat . Longe enim alia emersit Ec-neris . clesia Hispana ab ea, quam hucusque descripsimus t raritas Christianorum , Cleri vix aliquot rudimenta , Episcoporum desectus, ex integro fundandam potius, quam instaurandam inibi Ecclesiam persuasissent: nisi summa Catholicorum Regum pietas, maximumque cum primis eorum commercium cum Romanis Pontificibus instaurationi planiorem viam pate cissent. Ea vero fuit Toletanum Archiepiscopuin Primatem constituere totius Hispaniae : ita ut, salvis Metropolitarum privilegiis, late per omnes provincias tum harbaris ereptas , tum eripiendas , pateret eius autoritas . optimum sane consilium , nisi cause, quas capitis principio attuli, quamdam veluti vim fecissent Romano Pontifici Urbano instauratori hujus Primatus , ut Apostolici Vicariatus naturam induceret, ac proinde institueret Toleti eam ipsam dignitatem , qua olim Hispalenses duo Praesules, atque unus Ιllicitanusiconspicui fuerant. Quod potuerunt Romani Pontifices,
perpetuum hunc Uicariatum in ea Sede esse decreverunt, ut olim Thessalonicae. Et sane omnes Innocentii III. Praedecessores post Urbanum II. Iaa. annorum spatio, aut expresse uni eidemque Episcopo dignitatem confirmarunt, aut semel alicui confirma istam , frustra se torquentibus Metropolitis caeteris, non abstule-μ ben L. P. I. runt. Idem vero Innocentius anno Iao9 , Thomassini utar ver-ι- -38 bis , novis rescriptis vaIIavit Primatum Toletanam per Hispaniarum Regna testificatus , se Praedecessorum legere vestigia,
230쪽
quorum nomina saltem decem recenset. Notandum hic obiter , DIssgRT IV quod sequiori hac aetate , quum Ecclesiam moderabatur Inno- CAp. VIII. centius III. secerni amplius non poterat Primatus a Uicariatu ;nam idem Innocentius , qui exemplo Praedecessorum se moveri ait, ac proinde vicarium confirmat Toletanum , in Privilegio semper Primatem appellat; S Thessalonicensem Uicarium , qui suo aevo a Iongo schismate emersit, palam declarat Primatem , --.III. Reg.& Legatum Sedis Apostolicae . Quin etiam illustre illud nomen 13. ep. 18. Patriarchae tunc temporis cum Prima te confundebatur. Teste utor Innocentio eodem in Privilegio ad Trino vitanum Archiepiscopum , quem Bulgariae , & Blachiae Primatem instituit: 'a- Laeti'. a. s. rernitatem tuam, inquit,scire volenter , quod apud nos hae duo nomina , Primas ct Patriarcba, pene penitus idem sonant, quam 'Patriaretiae ct Primates teneant unam formam , licet eorum nomina sint diversa . Deinde serio agens de successione : Conster tus Sero , prosequitur, ad Sedem Apostolieam Nuntios suos mittat , palleum de corpore beati Petri Iumtum, insigne videlicet plenitudinis Ponti Palis o ii petituros; in e us fusceptione juramentum illud nobis, ct Successoribus nostris , O Eeclesiae Romanae praestabit, quod alii Primates, O Metropolitani seeundum generalem eo uetudinem nobis praestant, ct tu ipse in susceptisne pallet praestitissi. Enimvero desueverant tot illa Capita. , quae Ecclesias longe dissitas , connivente Christi Vicario , inter dissicultates temporum suo arbitratu administrabant: unamque ad Apostolicam Sedem veluti ad sontem undique conveniebant qualibet praefulgentes dignitate Episcopi, ut quarto, quintove seculo nequicquam optarunt fieri tot inter rerum turbines Romani Pontifices . Ex his, quae breviter , obiterque attigi, quippe quae citra meum institutum sunt, evidens sore arbitror, quod inani anguntur labore ii , qui Primatum Toletanum postliminio revocatum autumant, ipsissimum nempe illum , qui Gothorum aevo
aliquandiu viguit, ut est demonstratum. Quid λ Disciplina Ecclesiae omnis mutanda erat, ut uni assereretur Episcopo illa autoritas , quam ante annos quadringentos multa ob alia capita, praeter Apostolicam autoritatem obtinuerat Z de Romani Pontificis , non dicam suprema seu Pontificia, sed Patriarchali potestate , quiescentibus tandem impedimentis , explicata per occidentem , quid detrahendum erat, ut genus administrandi Ecclesiam ab Apostolica Sede non constitutum, sed toleratum , nuIIa amplius Tom.IL Ud ne-